ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Διαλογισμός κατά την Πανσέληνο

Οι δώδεκα πνευματικές Εορτές του έτους θα αποτελέσουν μια αποκάλυψη της θειότητας. (Αλίκη Α. Μπέιλη)

Ο διαλογισμός είναι μια πανίσχυρη μέθοδος υπηρεσίας στην ανθρωπότητα όταν χρησιμοποιείται ο νους ως αγωγός για την υποδοχή των ενεργειών του φωτός και της αγάπης και της θέλησης-για-το-καλό και της κατεύθυνσής τους προς την ανθρώπινη συνείδηση. Η στιγμή της πανσελήνου κάθε μήνα προσφέρει άριστη ευκαιρία για διαλογισμό –ιδιαίτερα σε ομαδικό σχηματισμό– προκειμένου να χρησιμοποιείται ως μέσο συνεργασίας με το θείο Σχέδιο ή Πρόθεση για τον κόσμο μας.

Κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει, τί σχέση έχει η σελήνη με όλα αυτά; Οι ενέργειες του φωτός και της αγάπης και της θέλησης-για-το-καλό είναι πάντα διαθέσιμες για εκείνους που μπορούν να έρχονται σε επαφή μαζί τους μέσω διαλογισμού. Αλλά, σε κάθε όψη της πλανητικής ζωής μας, σημειώνονται κύκλοι ανόδου και καθόδου των πνευματικών ενεργειών, με τις οποίες οι όμιλοι, όπως επίσης και τα άτομα, μπορούν συνειδητά να συνεργάζονται. Ένας από τους σημαντικότερους ενεργειακούς κύκλους συμπίπτει με τις φάσεις της σελήνης, που φθάνει στην αιχμή της πλημμυρίδας του κατά τη διάρκεια της πανσελήνου. Τότε, επομένως, είναι ο καιρός που η διοχέτευση της ενέργειας, μέσω του ομαδικού διαλογισμού, μπορεί να γίνει εξαιρετικά αποτελεσματική.

Καθαυτή η σελήνη καμία επίδραση δεν ασκεί στην εργασία αυτή, αλλά ο ολόφωτος δίσκος του φεγγαριού δείχνει ότι υπάρχει ελεύθερη και ανεμπόδιστη (από τη σελήνη) ευθυγράμμιση μεταξύ του πλανήτη μας και του ήλιου, το ηλιακό κέντρο, την πηγή ενέργειας κάθε ζωής πάνω στη Γη. Εκείνες τις στιγμές μπορούμε να κάνουμε μια συγκεκριμένη προσέγγιση στο Θεό, το Δημιουργό, το κέντρο της ζωής και τη νοημοσύνης. Το ότι η πραγμάτωση αυτού αποτελεί μέρος της αρχαίας ενορατικής κατανόησης της ανθρωπότητας επαληθεύεται από τις πολλές θρησκευτικές εορτές που καθορίζονται σε αναφορά με τη σελήνη ή με κάποιο ζωδιακό αστερισμό. Ο εσωτερικός Νόμος των Κύκλων –ο νόμος που συμβολίζεται με το γέμισμα του φεγγαριού σε πλήρη λαμπρότητα που ακολουθείται με το άδειασμά του– βεβαιώνει ότι μπορούμε συνειδητά να συνεργαστούμε με τη ροή των πνευματικών ενεργειών:

Ο διαλογισμός της ψυχής είναι ρυθμικός και κυκλικός στη φύση του, όπως είναι κάθε τι άλλο μέσα στον κόσμο. Η ψυχή αναπνέει και, ένεκα τούτου, η μορφή της ζει. Η ρυθμική φύση του διαλογισμού της ψυχής δεν πρέπει να αγνοηθεί στη ζωή του ζηλωτή. Σημειώνεται άμπωτης και πλημμυρίδα σε όλη τη φύση, και στις παλίρροιες του ωκεανού έχουμε τη θαυμάσια εικόνα ενός αιώνιου νόμου... η ιδέα μιας κυκλικής ανταπόκρισης στις ωθήσεις της ψυχής βρίσκεται πίσω από τη δραστηριότητα του πρωινού διαλογισμού, της μεσημβρινής ανάμνησης και της βραδινής ανασκόπησης. Μια ακόμη μεγαλύτερη άμπωτης και πλημμυρίδα επισημαίνεται με τις δύο φάσεις: την πανσέληνο και τη νέα σελήνη. (Αλίκη Α. Μπέιλη)

Σήμερα, αμέτρητοι όμιλοι υπηρεσίας, μεγάλοι και μικροί, συναντώνται, τακτικά, σε όλο τον κόσμο κατά τη διάρκεια της πανσελήνου, κάθε μήνα, για διαλογιστική εργασία. Είναι χρήσιμο να συνειδητοποιηθεί ότι, τέτοιες συναντήσεις για ομαδικό διαλογισμό ως υπηρεσία για την ανθρωπότητα, τελούνται πολλές δεκαετίες τώρα. Έτσι, η εργασία αυτή δεν αρχίζει εκ νέου κάθε μήνα ή κάθε έτος. Με το πέρασμα των χρόνων έχει δημιουργηθεί ένας εύχρηστος ομαδικός αγωγός για τη διανομή ενέργειας, που αυξάνει συνεχώς και στηρίζεται σε αυτό που έχει ήδη επιτευχθεί, και το οποίο διαρκώς απαιτεί να βαθαίνει η κατανόησή μας και να αυξάνει η ικανότητά μας να εισχωρούμε σε νέα επίπεδα συνείδησης, κι έτσι, έστω και απειροελάχιστα, να ανυψώνουμε τη συνείδηση της ανθρωπότητας συνολικά.

Είναι κατανοητό ότι αυτό μπορεί να είναι κάπως δυσνόητο για τους άπειρους. Όταν, όμως, η έμφαση αποδίδεται στη συμβολή που μπορεί να κάνει ο καθένας με το διαλογισμό και λαμβάνοντας υπόψη την ομαδική φύση αυτής της εργασίας, η οποία περιλαμβάνει άτομα σε διάφορα επίπεδα ανάπτυξης και κατανόησης, που συγχωνεύονται μέσω της ομαδικής προσπάθειας σε μια λειτουργική ενότητα, τότε γίνεται εφικτό να διατηρείται ένας ανοικτός όμιλος σε ρευστή κατάσταση χωρίς να επηρεάζεται από αυτό η δύναμη του ομαδικού αγωγού, ενώ συγχρόνως προσφέρεται η ευκαιρία σε εκείνους που το επιθυμούν να συμβάλουν όσο μπορούν. Με άλλα λόγια, ερχόμαστε να δώσουμε – όχι να λάβουμε.

Χρήσιμο είναι να υπάρχει κάποια κατανόηση για τις ιδιαίτερες πνευματικές ποιότητες και ευκαιρίες που μας προφέρονται στο εκάστοτε αστρολογικό σημείο. Έτσι, αν και οι αστρολογικοί παράγοντες δεν βρίσκονται στο επίκεντρο των συναντήσεων, είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε τις γενικές και σταθερές επιδράσεις που ασκούνται καθώς περνούμε στην τροχιά των σημείων, και επίσης να γίνουμε ευαίσθητοι και ενορατικοί απέναντι στην αλλαγή των επιδράσεων, που προβλέπει το σχεδιασμένο έργο της Ιεραρχίας, αλλά και στη μεταβολή των συνθηκών που προκαλεί η ίδια η ανθρωπότητα.

Υπ’ αυτή την έννοια ενδιαφερόμαστε για την εσωτερική αστρολογία: την αστρολογία της ψυχής, του μαθητή. Δεν είναι απαραίτητο να είναι γνωστές οι θεμελιώδεις προτάσεις της εγκόσμιας αστρολογίας της προσωπικότητας ή του κατώτερου εαυτού, ο οποίος δεν ανταποκρίνεται ακόμα επαρκώς στην επιρροή της ψυχής. Μπορούμε κάτι να συλλάβουμε και να καταλάβουμε τουλάχιστον για τις αρχές της εσωτερικής αστρολογίας, που είναι ουσιαστικά η επιστήμη της σχέσης, χωρίς το παραμικρό υπόβαθρο πάνω στην ορθόδοξη αστρολογία. Εντούτοις, η εσωτερική αστρολογία είναι μόνο μία από τις πολλές επιστήμες που πρόκειται να αναπτυχθούν και να θα χρησιμοποιούνται κατά τη διάρκεια της εποχής του Υδροχόου. Επομένως, μολονότι έχουν τη σημασία τους ορισμένα συμπεράσματα πάνω στην ενέργεια και τη δραστηριότητα που βασίζονται στο τρέχον ή εκάστοτε ζωδιακό σημείο, ωστόσο δεν χρειάζεται να αποδοθεί κάποια ιδιαίτερη έμφαση σε αυτά.

Οι ενέργειες που γίνονται μοναδικά διαθέσιμες κάθε πανσέληνο –άμα γίνονται κατανοητές, εισπράττονται και διανέμονται ορθά κατά το διαλογισμό– μπορούν να γίνουν όργανο βοηθείας προς την ανθρωπότητα για να προχωρήσει προς τον πνευματικό στόχο της ως ολοκληρωμένο, ευθυγραμμισμένο κέντρο συνείδησης μέσα στο σώμα του Ενός εντός του Οποίου ζούμε και κινούμεθα και έχουμε την ύπαρξή μας. Αυτό είναι ο ουσιώδης στόχος των μηνιαίων συναντήσεων διαλογισμού πανσελήνων.

Κατά την προετοιμασία για τον ομαδικό διαλογισμό, το σημαντικότερο μέρος της εργασίας είναι, η ομαδική ευθυγράμμιση και ολοκλήρωση, με ανοικτή τη συνείδηση προς την Ιεραρχία και το Χριστό ως κεφαλή της Ιεραρχίας και, να διαμορφωθεί, προς χρήση στην ανθρώπινη συνείδηση, ένας αγωγός ενεργειακής επικοινωνίας. Προκειμένου αυτό να γίνει επιτυχώς θα πρέπει να γνωρίζουμε κάτι για το πώς η Ιεραρχία επιδιώκει να χρησιμοποιεί τις ευκαιρίες που προσφέρουν οι φάσεις των πανσελήνων. Πού αποδίδει η Ιεραρχία ενεργειακά την έμφασή της σε αντιστοιχία προς τις μεταβαλλόμενες ενεργειακές παλίρροιες και τις μεταβολές των γεγονότων και των συνθηκών στην ανθρωπότητα; Αυτό πρέπει να προσπαθήσουμε το δούμε εσωτερικά και να το καταγράψουμε. Εάν θα μπορούμε να αγγίξουμε με τη σκέψη μας μερικούς από αυτούς τους ουσιώδεις παράγοντες, θα μπορούμε να αποδίδουμε πρακτικά μεγαλύτερη υπηρεσία με την προσπάθειά μας να συνεργαστούμε στο διαλογισμό με την εσωτερική κυβέρνηση του πλανήτη –την πνευματική Ιεραρχία– βοηθώντας έτσι να προκαλέσουμε κάποια ζύμωση στην ανθρώπινη συνείδηση, που θα επιφέρει μεταβολές στη νοοτροπία και την καρδιά των ανθρώπων και αλλαγές στις συνθήκες που επικρατούν στον κόσμο.

Όταν αναλαμβάνουμε την υπηρεσία του διαλογισμού πανσελήνων, ο στόχος είναι να εργαστούμε φανταζόμενοι ότι είμαστε μέλη του νέου ομίλου των εξυπηρετητών του κόσμου, που αφιερώνεται στην παγκόσμια υπηρεσία. Πνευματικά και τηλεπαθητικά ο όμιλος είναι ένας και η εργασία είναι μια. Ουσιαστικά, βεβαίως, αυτές οι συγκεντρώσεις για διαλογισμό γίνονται σε μία περίοδο που ο διαλογισμός, από μια υποκειμενικά συγχωνευμένη παγκόσμια ομάδα εξυπηρετητών, θα χρησιμοποιηθεί αποτελεσματικά από την Ιεραρχία για τη διοχέτευση της ενέργειας με σκοπό την απολύτρωση του ανθρώπου. Στον ομαδικό διαλογισμό, συνεπώς, αποβλέπουν οι όμιλοι που συνέρχονται κάθε μήνα. Αυτές οι συγκεντρώσεις δεν χρησιμοποιούνται για να διδαχθούν εκεί οι στοιχειώδεις εσωτερικές αρχές. Κάποια ομιλία, που δίνεται συχνά πριν το διαλογισμό, δεν προορίζεται να είναι μια διάλεξη. Σκοπό έχει να εστιάσει, να ενώσει και να ανυψώσει τις διανοητικές διεργασίες των παρισταμένων.

Εντούτοις, ας έχουμε τρεις ζωτικής σημασίας παράγοντες στο νου μας:

  1. Η εργασία που κάνουμε είναι βασισμένη στο θεμελιώδες γεγονός του αποκρυφισμού ως επιστήμης της ενέργειας, η οποία αναγνωρίζει ότι το παν είναι ενέργεια και η ενέργεια ακολουθεί και προσαρμόζεται στη σκέψη.
  2. Είναι επίσης βασισμένη σε αυτό που έχει κληθεί κεντρική ιδέα του αποκρυφισμού – ότι ακόμη και το μικρότερο άτομο της υπόστασης περιέχει εντός του αυτό που μπορεί να ανταποκριθεί στην πνευματική ενέργεια και διέγερση.
  3. Ένα απόσπασμα από το βιβλίο Μαθητεία στη Νέα Εποχή περιγράφει το ανθρώπινο και πλανητικό πλαίσιο μέσα στο οποίο προχωρά το έργο μας.

Ο διαλογισμός του ανθρώπου αυτή την περίοδο αποσκοπεί στην αλλαγή των συνθηκών, στην επίκληση ανώτερων πνευματικών δυνάμεων, στην εργασία με συγκέντρωση –κάθετα και οριζόντια– μέσα στον κόσμο των ανθρώπων και μέσα στο βασίλειο του Θεού. Αυτή η κάθετη και οριζόντια δραστηριότητα κρατά το μυστικό του δημιουργικού διαλογισμού. Επικαλείται τις ανώτερες ενέργειες και δημιουργεί ένα αγωγό επαφής μεταξύ της ψυχής και του πνεύματος. Αυτό επέρχεται από αυτό που έχω αποκαλέσει «κάθετο διαλογισμό». Επίσης εφελκύει και προκαλεί μια ζύμωση ή μια δυναμική μετακίνηση στο επίπεδο της ύπαρξης που πρέπει να επηρεαστεί ή να αλλάξει, και αυτό είναι η οριζόντια όψη. Τόσο η κάθετη όσο και η οριζόντια δραστηριότητα είναι παραστατικές της μεθόδου επίκλησης και εφέλκυσης, όπως υιοθετούνται από όλους τους συνδεόμενους ομίλους μεταξύ των διαφόρων πλανητικών κέντρων. (Αλίκη Α. Μπέιλη)

Στη Νέα Παγκόσμια Θρησκεία «η επιστήμη της επίκλησης και της εφέλκυσης θα πάρει τη θέση αυτού που αποκαλούμε τώρα "προσευχή" και "λατρεία". Κάθε περίοδος Πανσελήνου ή Πνευματικών Εορτών θα είναι ένας συγκεκριμένος χρόνος για ομαδική επίκληση και ακριβώς προς αυτό εργαζόμαστε. Από όλες τις πανσελήνους του έτους τρεις είναι μέγιστης πνευματικής σπουδαιότητας, επί τρεις διαδοχικούς μήνες, και που οδηγούν, επομένως, σε μια παρατεταμένη ετήσια πνευματική προσπάθεια, που ασκεί επιπτώσεις στο υπόλοιπο του έτους:

  1. Η εορτή του Πάσχα – πανσέληνος του Κριού.
  2. Η εορτή του Βεσάκ – πανσέληνος του Ταύρου.
  3. Η εορτή της Καλής Θέλησης – πανσέληνος των Διδύμων.

Οι τρεις πνευματικές εορτές ήδη τηρούνται σε όλο τον κόσμο, αν και όχι συσχετισμένες μεταξύ τους. Ο καιρός έρχεται που θα τηρούνται ταυτόχρονα και οι τρεις εορτές σε όλο τον κόσμο, και δι’ αυτού θα επιτευχθεί μεγάλη πνευματική ενότητα και θα σταθεροποιηθούν τα αποτελέσματα της μεγάλης προσέγγισης, που τόσο κοντά μας βρίσκεται αυτή τη στιγμή, από την ενωμένη επίκληση της ανθρωπότητας.

Οι υπόλοιπες πανσέληνοι θα αποτελέσουν τις μικρότερες εορτές, αλλά θα αναγνωριστούν ως επίσης ζωτικής σπουδαιότητας. Θα καθιερώσουν τις θείες ιδιότητες στη συνείδηση του ανθρώπου, ακριβώς όπως οι τρεις μεγάλες εορτές καθιερώνουν τις τρεις θείες όψεις... Έτσι οι δώδεκα ετήσιες εορτές θα αποτελέσουν μια αποκάλυψη της θεότητας. (Αλίκη Α. Μπέιλη)

Πέντε Ημέρες

Η περίοδος της πανσελήνου θεωρείται γενικά ότι καλύπτει πέντε ημέρες, την ημέρα της ίδιας της πανσελήνου, τις δύο προηγούμενες ημέρες και τις δύο ημέρες που ακολουθούν την πανσέληνο:
α. Οι δύο μέρες προετοιμασίας: Παραμερίστε κάθε σκέψη για τα δικά σας προβλήματα, είτε προσωπικά, είτε πνευματικά και προσπαθήστε να κατανοήσετε το Σχέδιο και τη σχέση σας με αυτό καθώς και την ομαδική σύνδεση.
β. Η ημέρα περιφρούρησης: Αυτή είναι η ημέρα κατά την οποία λαμβάνει χώρα η πραγματική στιγμή της πανσελήνου. Είναι η περίοδος επαφής μεταξύ των εξωτερικών και των εσωτερικών ομίλων.
γ. Οι δύο ημέρες διανομής, ορθής αποδέσμευσης και χρήσης της ομαδικής ενέργειας. Αυτές μπορούν να περιλαμβάνουν σκέψεις για τις τεχνικές υπηρεσίας και την επιδέξια δράση με την οποία μπορεί να ικανοποιηθεί μια ανάγκη.

Περισσότερες πληροφορίες για την πανσέληνο, μπορείτε να λάβετε από τη σχολή Σχολή Αρκέην

ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ

Η ώρα της Πανσελήνου είναι η περίοδος που οι πνευματικές ενέργειες, με τρόπο μοναδικό, είναι προσιτές και διευκολύνουν μια στενώτερη σχέση ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την Ιεραρχία.

Περισσότερα