Κατανοώντας την Περίοδο της Δοκιμασίας: Part 2

Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ 2017

Αγαπητέ φίλε και συνεργάτη,

Στην επιστολή μας του Φθινοπώρου 2016,¹ πραγματευτήκαμε την δύσκολη εποχή από όπου διέρχεται η ανθρωπότητα, καθώς ενέργειες από διάφορες πηγές κατέρχονται στη γη. Δεσπόζουσα μεταξύ αυτών είναι η δύναμη της Σαμπάλλα – το κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή, θέμα για το οποίο εσωκλείεται ενημερωτικό φυλλάδιο. Η δύναμη της Σαμπάλλα είναι τόσο ισχυρή, ώστε η άμεση κρούση της πάνω στην ανθρώπινη συνείδηση στις αρχές του 20ού αιώνα ενέπνευσε μεγάλες ιδεολογίες και νέους τρόπους σκέψης, ενώ ήγειρε, ταυτόχρονα, πολλούς φραγμούς στην ελεύθερη κυκλοφορία αυτών των ιδεών στους κατώτερους κόσμους. Η επακόλουθη «κατάκαυση» αυτών των εμποδίων στάθηκε η υποκείμενη εσωτερική αιτία των δύο Παγκόσμιων Πολέμων.

Σε πιο πρόσφατες εποχές, πραγματοποιήθηκαν δύο ακόμη άμεσες κρούσεις της Σαμπαλλικής δύναμης, εμφυσώντας την θέληση-για-υπηρεσία του Θείου σχεδίου σε πνευματικά ευαίσθητους ανθρώπους. Εντούτοις, ένα άλλο αποτέλεσμα αυτών των επιδράσεων υπήρξε μια αύξηση της αυτοβουλίας ή της θέλησης-για-ισχύ σε ορισμένα έθνη και άτομα. Η κατώτερη αυτή ανταπόκριση στην Σαμπαλλική δύναμη χαρακτηρίζει την αναπτυγμένη κατώτερη φύση και οφείλεται στην αίσθηση της χωριστικότητας του κατώτερου νου ή της νοημοσύνης. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη της διανόησης αποτελεί έναν από τους μείζονες στόχους της ανθρωπότητας στην παρούσα φάση εξέλιξης, μια τέτοιου είδους αντίδραση δεν είναι παντελώς απρόβλεπτη.

Από εσωτερική σκοπιά, η ανάπτυξη της διανόησης διέπεται από το Νόμο των Χασμάτων, γεγονός που διεγείρει την ικανότητα για διαχωρισμό και διαίρεση, παρέχοντας κατ’ αυτό τον τρόπο τη δυνατότητα στη συνείδηση να πραγματοποιεί συγκρίσεις και να επιλέγει μεταξύ αυτών· με άλλα λόγια να διακρίνει. Μέχρι να προχωρήσει επαρκώς η εκλέπτυνση της ανθρώπινης φύσης, οι αποφάσεις συχνά άγονται από την επιθυμία για ατομική δύναμη σε βάρος εκείνου που προωθεί το καλό του συνόλου. Καθώς, όμως, η επιθυμία δίνει τη θέση της στην αγάπη, το γεγονός αυτό θα αλλάζει σταθερά και ο Νόμος των Χασμάτων θα αντικατασταθεί από έναν άλλο μεγάλο νόμο – τον Νόμο της Αγαπητικής Κατανόησης.

 Αυτός ο νόμος προορίζεται να κυβερνήσει την μελλοντική εξέλιξη της ανθρωπότητας και η επίδρασή του ήδη αυξάνει, καθώς οδεύουμε προς την Υδροχοϊκή Εποχή. Θα οδηγήσει στην «ανάπτυξη ενός παγκόσμιου διεθνούς πνεύματος, στην αναγνώριση μιας παγκόσμιας πίστης στο Θεό και, επίσης, στην ανθρωπότητα ως την κύρια έκφραση της θειότητας στον πλανήτη».² Βλέπουμε ήδη εκείνους οι οποίοι ανταποκρίνονται στον Νόμο της Αγαπητικής Κατανόησης, όπως αυτός εκδηλώνεται μέσω της ύψιστης ανθρώπινης έκφρασης της Σαμπαλλλικής δύναμης, τη θέληση-για-το καλό. Εμφανίζεται σε όλους όσοι επιδεικνύουν ένα νέο και δυναμικό τύπο ζωντάνιας και αφιερώνουν τη ζωή τους στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.

Μια ενδιαφέρουσα όψη αυτής της προόδου θα αποτελέσει η εγγύτερη προσέγγιση ανάμεσα στους τομείς της θρησκείας, της επιστήμης και της φιλοσοφίας. Η αναζήτηση της αλήθειας και της σημασίας ποτέ δεν θα μπορέσει να επιτευχθεί από κανέναν τομέα ξεχωριστά και ο στόχος της φιλοσοφίας είναι να φέρει μαζί τη θρησκεία και την επιστήμη σε αμοιβαία σχέση και αρμονία. Η δυτική φιλοσοφία έχει υπάρξει εξαιρετικά επιτυχής, συμβάλλοντας στην δημιουργία του ανεξάρτητου διανοητή. Προκειμένου όμως να εξελιχθεί περαιτέρω δεν είναι δυνατό να στηρίζεται μόνο στην διανόηση· χρειάζεται τη σοφία της καρδιάς. Η ίδια η λέξη φιλοσοφία προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό ρήμα φιλώ, τουτέστιν αγαπώ και την σοφία, που σημαίνει βαθειά ή πλήρη γνώση. Προκύπτει, τότε, η «αγάπη για γνώση και σοφία», διότι κανείς δεν μπορεί να είναι εραστής της σοφίας χωρίς να χρησιμοποιεί την καρδιά.

Στο πλαίσιο αυτό, η μεγάλη κληρονομιά της θεωρίας του Αλβέρτου Αϊνστάιν θα πρέπει, σύμφωνα με τον Ρούντολφ Στάινερ, να αποτελεί την κατάληξη της δυτικής φιλοσοφικής διανόησης, γιατί, όπως είπε: «Δεν θα είναι δυνατόν να αποφευχθεί αυτή η θεωρία της σχετικότητας για τον φυσικό κόσμο, διότι ακριβώς αυτό το δεδομένο θα μας οδηγήσει σε μια γνώση του πνεύματος. Εκείνο που είναι σημαντικό σε ότι αφορά τη θεωρία της σχετικότητας είναι το γεγονός ότι αποδεικνύει την αναγκαιότητα μιας επιστήμης του πνεύματος, που μπορεί να αναζητηθεί με πνευματικούς τρόπους, ανεξάρτητα από την παρατήρηση της φύσης. Το ό,τι η θεωρία της σχετικότητας μας υποχρεώνει να σκεφτούμε κατ’ αυτό τον τρόπο αποδεικνύει την αξία της στην εξέλιξη της αντίληψης για τον κόσμο».³ Στην πραγματικότητα δεν μπορεί να υπάρξει σημαντική φιλοσοφία που να περιορίζεται στην νοημοσύνη, διότι αυτή λειτουργεί στον κόσμο της μάγια και της πλάνης, ενώ στην περιγραφή του Στάινερ για την θεωρία της σχετικότητας, «Το καθετί υπάρχει μόνο σε σχέση με κάποιο άλλο».

Κι ενώ, δημιουργικοί και φερέλπιδες στοχαστές αναδύονται στον τομέα της φιλοσοφίας, υπάρχει η ανάγκη μιας μετατόπισης προς την κατεύθυνση της εσωτερικής φιλοσοφίας και «σκέψης στην καρδιά», αν πρόκειται κάποτε να αποκτήσει νόημα η φύση της πραγματικότητας. Η ενέργεια της αγάπης εστιάζεται στην καρδιά και εκεί είναι το σημείο, όπου σε συνάρτηση με το ενοποιημένο όλο, αποκαλύπτονται οι αληθινές σχέσεις μεταξύ των πάντων. Με τον διαλογισμό και την αληθινή σκέψη μέσα στις ανθρώπινες καρδιές και διάνοιες, προσφέρεται σε όλους η ευκαιρία της υπηρεσίας προς αυτή την κατεύθυνση.

Η αναγκαία καταστροφή των εμποδίων σε ότι αφορά την εξέλιξη της ανθρωπότητας θα συνεχίζεται, καθώς η Σαμπαλλική δύναμη έρχεται σε εκδήλωση μέσω της ανθρώπινης συνείδησης. Η παρούσα μεγάλη ευκαιρία είναι να εργαστούμε με την κυρίαρχη ενέργεια στην καθαρότερη μορφή της, την θέληση-για-το καλό, και τα τρία πνευματικά φεστιβάλ αποτελούν εξαιρετικές περιστάσεις για να το επιχειρήσουμε με πρόσθετο δυναμισμό. Οι ετήσιες συνδιασκέψεις της Σχολής Αρκέην πραγματοποιούνται σε αυτή την περίοδο της αυξημένης ευκαιρίας, με την τονική σκέψη: Ας εφελκύσει ο όμιλος τη Δύναμη της Σαμπάλλα και ας καταδείξει τη θέληση-για-το καλό σε νέα και δυναμική ζωντάνια. Είστε, όπως πάντα, θερμά ευπρόσδεκτοι να παρευρεθείτε. Αναλυτικό πρόγραμμα εσωκλείεται.

Στο φως της ομαδικής ζωντάνιας

Όμιλος του Κέντρου

LUCIS TRUST

1. https://www.lucistrust.org/el/about_us/lucis_trust/bi_annual_letter/autumn_2016

2. Tο Πεπρωμένο των Εθνών, σελ. 47, Αλίκη Μπέιλη

3. The Riddles of Philosophy, p. 444. Rudolf Steiner

^