ΟΙ ΚΥΚΛΟΙ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΟΜΙΛΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
του Φόστερ Μπέιλη
Οι δραστηριότητες του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών ακολουθούν ένα ρυθμικό πρότυπο βασισμένο πάνω σε περιόδους από τρία διαδοχικά έτη. Κάθε μια από αυτές τις περιόδους δομείται πάνω στην προηγούμενη και έτσι διατηρούνται όλα όσα είχαν προσκτηθεί.
Το πρώτο έτος της κάθε τρίχρονης περιόδου περιλαμβάνει μια διαδικασία εσώτερης εκ νέου ολοκλήρωσης, υποκειμενικής ρύθμισης και επαναφόρτισης. Είναι ας πούμε ένα είδος υποκειμενικής σώρευσης ενώ ταυτόχρονα προάγεται επίσης το εξωτερικό έργο. Είναι η εποχή για πνευματική ωρίμανση, ουσιαστικές αποφάσεις και υποκειμενικές επιλογές, οι οποίες λαμβάνουν χώρα ανάλογα με την όψη ποιότητα της ομαδικής ζωής. Είναι επίσης περίοδος καταστάλαξης του επόμενου τμήματος του οράματος για το οποίο είναι έτοιμη η ομαδική ζωή.
Το δεύτερο έτος κάθε τρίχρονης περιόδου βλέπει την ανέλιξη των αποτελεσμάτων αυτού του εσώτερου οράματος και εσωτερικής επιλογής. Τότε αναλαμβάνεται δράση για να τελειοποιηθούν και προσαρμοστούν τα οργανωμένα εγχειρήματα που ήδη έχουν δρομολογηθεί. Γίνεται η απαραίτητη επέκταση που πρέπει να ξεκινήσει ούτως ώστε η εισερχόμενη ζωή να μπορέσει να βρει έκφραση, χωρίς η δυναμική της να προκαλεί αναταραχή. Κατ’ αυτή την περίοδο επιλύονται τα προβλήματα προσωπικού και πρέπει να προγραμματιστεί το οικονομικό. Ακριβώς κατ’ αυτή την περίοδο ανανεώνεται η προσοχή πάνω στην εξωτερική οργάνωση.
Μετά, κατά το τρίτο έτος, όλα αυτά πρέπει να αποδώσουν καρπούς σε δράση, διάρκεια, αντοχή, ορθή ισορροπία και αποτελεσματικότητα. Έχει λεχθεί ότι αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία ο νέος όμιλος των παγκόσμιων εξυπηρετητών "δίνει ένα πνευματικό κτύπημα πάνω στη συνείδηση της ανθρωπότητας". Η εξωτερική δράση θα πρέπει να συν-κομίζει τις νέες δυνάμεις με τις οποίες έγινε επαφή μέσα στην ανθρώπινη συνείδηση, προκειμένου να παρατεθεί η ευκαιρία ενώπιον των υιών των ανθρώπων. Η ανταπόκριση στην επικλητική αίτηση της ανθρωπότητας πρέπει να εισρεύσει και αυτή ακριβώς είναι η εργασία των παγκόσμιων μαθητών. Το να χρησιμοποιήσουν δηλαδή κάθε αγωγό ή δίοδο που έχει ήδη δημιουργηθεί προς την ανθρώπινη συνείδηση.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου η Ιεραρχία χρησιμοποιεί καθαυτή τη ζωή του ομίλου πιο άμεσα από οποιαδήποτε άλλη φάση. Στο βαθμό που το όραμα που λήφθηκε κατά την πρώτη περίοδο δεν παρουσίαζε παραμόρφωση, η προετοιμασία για υπηρεσία κατά τη δεύτερη περίοδο υπήρξε συνετή και τα εμπόδια και οι πληγές στον πνευματικό οργανισμό ξεπεράστηκαν ή επουλώθηκαν, αυτή η τρίτη περίοδος θα καταστεί η πιο ήπια από τις τρεις περιόδους ως προς τον εξωτερικό χειρισμό της. Οι σχέσεις των μελών του εκτελεστικού προσωπικού πρέπει να είναι αρμονικές και παντελώς απαλλαγμένες από επίκριση και αντιπαράθεση. Ο μηχανισμός που δημιουργήθηκε για το έργο μπορεί και θα πρέπει να λειτουργεί σχεδόν αυτόματα. Το πρότυπο είναι δεδομένο και ο καθένας οφείλει να κάνει τη δουλειά του.
Μέσα στην έκφραση της ζωής του πλανητικού μας Λόγου, όταν λειτουργεί μέσω της ανθρώπινης οικογένειας, υπάρχουν βεβαίως πολλοί κύκλοι χρόνου ακόμη, αλλά αυτό ακριβώς το βασικό πρότυπο των τριάδων βρίσκουμε να αντικατοπτρίζεται παντού. Ο παράγων του χρόνου, όπως αυτός εκδηλώνεται στη συνείδηση μας, δεν είναι ακριβής και ενδέχεται να υπερκαλύπτεται. Ας μη λησμονούμε ότι το ημερολόγιό μας δεν συνιστά ένα εντελώς ακριβές εργαλείο μέτρησης της διαδοχής των ανθρώπινων γεγονότων σε σχέση με τους πλανητικούς και ηλιακούς κύκλους. Επίσης, γνωρίζουμε ότι είναι δυνατόν να επιτύχουμε περισσότερα, τόσο σε ανάπτυξη όσο και σε υπηρεσία, σε οποιοδήποτε κύκλο, ανεξάρτητα από το κανονικό πρότυπο. Ακριβώς δηλαδή όπως ο ζηλωτής ως άτομο μπορεί να επιταχύνει την πρόοδό του πάνω στην Ατραπό και να επιτύχει σε μια δεδομένη ενσάρκωση περισσότερα από όσα η ίδια του η ψυχή θα ανέμενε, έτσι και ένας όμιλος μπορεί να εμβαθύνει την πνευματική συνείδησή του, να εξαγνίσει την έκφρασή του και να καταστεί πιο πεπειραμένος και πρακτικά χρήσιμος από όσο έδειχνε ικανός να επιτύχει στην απαρχή μιας δεδομένης περιόδου. Αυτό αληθεύει τόσο για τον νέο όμιλο των παγκόσμιων εξυπηρετητών όσο και για την ανθρωπότητα ως σύνολο. Ωστόσο οι θεμελιώδεις ρυθμοί εξακολουθούν να υφίστανται και καλά θα κάνουμε να επωφελούμαστε απ' αυτούς.
Καθώς ο αποδεγμένος μαθητής ανακαλύπτει το πεδίο της ατομικής υπηρεσίας του και συνειδητά συντάσσεται στις γραμμές των πρεσβυτέρων μελών του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών, διαπιστώνει ότι αναπόφευκτα η ζωή του αρχίζει να συμμορφώνεται προς τον περιοδικό κύκλο αυτού του ευρύτερου ομίλου. Η προσωπικότητά του παλεύει, αμφιβάλει και φοβάται, αλλά τα προβλήματα ελέγχου όλων των υποθέσεων του στο εξωτερικό πεδίο γίνονται ολοένα πιο δευτερεύοντα και αυτοματοποιημένα, ώσπου τελικά στέκει ελεύθερος. Η ζωή του συγχωνεύεται με τη ζωή του ομίλου κατά ένα ανεξήγητο γι' αυτόν τρόπο, καθώς εκείνος πρόσμενε μια τέτοια ανακούφιση μέσα στην πνευματική ελευθερία.
Μια εξέταση των γεγονότων των πρώτων τριάντα χρόνων της ζωής του ομίλου μας δείχνει ότι διαιρείται σε περιόδους δέκα ετών, οι οποίες σχεδιασμένες ανάλογα θα μπορούσαν φυσιολογικά να συμπίπτουν με δέκα περιόδους των τριών ετών του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών. Αυτός ο συγχρονισμός καταδείχθηκε εντυπωσιακά το 1952. Η σύμπτωση έγινε ξεκάθαρη για εμάς, μιας και εκείνη τη χρονιά η ανθρωπότητα σαν σύνολο περνούσε από την ίδια βασική διαδικασία εσωτερικής εκλογής, που χαρακτηρίζει τον πρώτο κύκλο κάθε τρίχρονης περιόδου στον μικρότερο όμιλο των παγκόσμιων εξυπηρετητών.
Το έτος 1923, το δεύτερο έτος του πρώτου μας τρίχρονου κύκλου, έλαβε χώρα η εξωτερική δράση, η οποία προετοίμαζε μια νέα πνευματική κρούση πάνω σ' ολόκληρο το πνευματικό πεδίο στον κόσμο. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της απόφασης στην οποία η Αλίκη Α. Μπέιλη και οι συνεργάτες της είχαν εστιαστεί τον προηγούμενο χρόνο. Ως αποτέλεσμα, ο εσωτερισμός στον Δυτικό κόσμο είναι σήμερα ένα πολύ διαφορετικό πράγμα απ' ότι ήταν.
Το 1931 λήφθηκε η απόφαση για επέκταση του έργου στο εξωτερικό και ήταν το έτος 1933 που είδε την καταστάλαξη σε εξωτερική δράση του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών. Ο παγκοσμίου εύρους όμιλος, που είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα δέκα χρόνια, αποτέλεσε το φορέα που χρησιμοποιήθηκε επιτυχημένα γι' αυτό το ξεκίνημα. Το 1933 ήταν επίσης η χρονιά που σημειώθηκε η επέκταση του δικού μας ομίλου, με αποτέλεσμα την προοδευτική ανάληψη σχεδίων για παγκόσμια υπηρεσία. Καθένα από αυτά τα εγχειρήματα αποτελούσε στην πραγματικότητα καταστάλαξη κάποιας όψης της αναπτυσσόμενης δύναμης του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών.
Το τρίτο έτος του επόμενου τρίχρονου κύκλου, το 1936, είδε ξανά μια εξωτερική έκφραση σε δράση από τον όμιλό μας σε σχέση με την πρώτη στροφή της Μεγάλης Επίκλησης, και ήταν συγκεκριμένα ένα έτος ιεραρχικής προσπάθειας για προετοιμασία απέναντι στις επερχόμενες κρίσεις της ανθρωπότητας. Το 1939 μας βρήκε βυθισμένους μέσα σε εκείνο τον μυητικό αγώνα που ονομάσαμε Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, και ήταν το 1942 που κερδήθηκε η εσώτερη πνευματική νίκη και διασφαλίστηκε το τελικό αποτέλεσμα. Η επίδειξη αυτή της ακατανίκητης πνευματικής ακεραιότητας της ίδιας της ανθρωπότητας κατέληξε στο σημαντικό έτος 1945, όταν έγινε δυνατό για τον Χριστό να κάνει τη μεγάλη ανακοίνωση της επιστροφής Του παρουσιάζοντας τη Μεγάλη Επίκληση, την οποία διαθέτουμε τώρα ως το κυριότερο πνευματικό μας όπλο. Το 1948 ήταν το έτος της καταστάλαξης ενεργειών των νέων πνευματικών δυνάμεων που τόσο γρήγορα πλέον γίνονται διαθέσιμες για τον λυτρωμό της ανθρωπότητας, με την οποία εμείς, ως όμιλος, είχαμε επιλέξει να συμβαδίσουμε δυο χρόνια πριν, ενώ το 1951 μας βρήκε αγωνιζόμενους μάλλον πιο απελπισμένα από όσο νομίζαμε ενάντια στις συσσωρευόμενες πιέσεις που αντιμάχονται την διεύρυνση της πνευματικής συνείδησης της ανθρώπινης οικογένειας στην μεταπολεμική περίοδο.
Μετά φτάσαμε στο σπουδαίο έτος του 1952, το πρώτο έτος του επαναλαμβανόμενου τρίχρονου κύκλου ζωής του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών. Ήταν ένα έτος εσώτερων αποφάσεων και επιλογών, ένα έτος που δοκιμάστηκε η ουσιαστική ποιότητα των μαθητών του κόσμου, σε ομαδικό σχηματισμό, για το εγχείρημα της σχεδιαζόμενης μελλοντικής συνεργασίας με την Ιεραρχία. Εμείς τότε, ως όμιλος, λάβαμε μέρος πιο συνειδητά από ποτέ στα σημαντικά ζητήματα εκείνης της χρονιάς, με αποτέλεσμα το 1953 να αναλάβουμε συγκεκριμένη παγία δράση, επιτυγχάνοντας να εγκαινιάσουμε κάποια διαβήματα που αποτελούν θεμέλιο μεγάλης χρησιμότητας στο μέλλον. Ο όμιλος μας άντεξε στη δοκιμασία και η ουσιαστική ακεραιότητα του ομίλου διατηρήθηκε. Διευθετήσαμε τα εμπόδια στον αγωγό και τις εσώτερες διαμάχες και καταστρώσαμε καλά τα σχέδια μας για να προωθήσουμε την αναγκαία εξωτερική κρούση πάνω στην ανθρώπινη συνείδηση το 1954, το τρίτο έτος του τρέχοντος τριετούς κύκλου. Η κρούση αυτή που όλοι αναγνωρίσαμε συνιστά το ξεκίνημα της δεύτερης φάσης, της καταστάλαξης του νέου ομίλου των παγκόσμιων εξυπηρετητών μέσα στη συνείδηση της ίδιας της ανθρωπότητας και είχε σαν αποτέλεσμά την αύξησή του σε αριθμό και την ενδυνάμωσή του.
Το 1952 μας βρήκε με την απόφαση να ιδρύσουμε ένα πρακτικά λειτουργικό κέντρο στη Γενεύη και το εγχείρημα αυτό έφτασε σε επιτυχή εξωτερική έκφραση το 1953. Το γεγονός αυτής της επίτευξης, με τη συνείδηση ότι ήταν όντως εσωτερικά ορθή, καθώς και ορισμένες πνευματικές αναγνωρίσεις, επιβεβαιώνουν ότι ο όμιλος μας έχει εισέλθει με επιτυχία στη δεύτερη κύρια τριαντάχρονη περίοδο του. Αν δεν τα είχαμε καταφέρει το 1952 και δεν πετυχαίναμε να εκπληρώσουμε τα αποτελέσματα των επιλογών μας εκείνου του χρόνου, δεν θα μπορούσαμε τώρα να είμαστε σίγουροι ότι ανοίγεται μπροστά μας ένας δεύτερος τριακονταετής κύκλος ολοένα αυξανόμενης χρησιμότητας για τον κόσμο. Όπως αληθεύει για τον μαθητή ατομικά, έτσι αληθεύει επίσης για τον όμιλό μας το γεγονός ότι ως ένα μεγάλο βαθμό δεν αναγνωρίσαμε καν τη βαθύτερη σημασία των γεγονότων που εκτυλίσσονταν ή την δυναμική των ενεργειών που εισέρεαν εντός μας, προς τις οποίες ανταποκριθήκαμε όσο καλύτερα γινόταν.
Επομένως, το 1954 θα πρέπει να βρει τον όμιλό μας να αναλαμβάνει ισχυρή και αποτελεσματική παγκόσμια δράση. Το 1955 θα φέρει και πάλι ένταση κι επιλογές. Η ομαδική δράση το 1957 και το 1960 θα οδηγήσει σε μια παγκόσμια κλιμάκωση της πνευματικής κρούσης πάνω στην ανθρώπινη συνείδηση το 1963, κατά την οποία είμαστε προορισμένοι να εκπληρώσουμε το μέρος που μας αρμόζει. Φόστερ Μπέιλη, Δεκέμβριος 1953
| Οι Χρονικοί Κύκλοι του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου > |