ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Εισαγωγικές Παρατηρήσεις

Το όλο θέμα της θεραπείας είναι τόσο αρχαίο όσο κι ο χρόνος και ήταν πάντοτε αντικείμενο έρευνας και πειράματος. Αλλά ως προς την ορθή χρήση της ικανότητας και των δυνάμεων της θεραπείας η γνώση είναι σε νηπιακή κατάσταση. Μόνο σ’ αυτή την εποχή και γενιά είναι επιτέλους δυνατό να μεταδοθούν οι νόμοι της μαγνητικής θεραπείας και να υποδειχθούν τα αίτια εκείνων των ασθενειών –που ανακύπτουν στα τρία εσώτερα σώματα– οι οποίες σήμερα αφανίζουν την ανθρώπινη δομή, προκαλούν αδιάκοπο πόνο και οδύνη και εισάγουν τον άνθρωπο διαμέσου της πύλης που οδηγεί στον κόσμο της ασώματης ύπαρξης.

Μόνο σήμερα ο άνθρωπος βρίσκεται στο σημείο εξέλιξης της συνείδησής του όπου μπορεί να αρχίσει να αντιλαμβάνεται τη δύναμη των υποκειμενικών κόσμων και η νέα και πελώρια επιστήμη της ψυχολογίας αποτελεί την ανταπόκρισή του στο αυξανόμενο αυτό ενδιαφέρον. Οι διαδικασίες διευθέτησης, εξάλειψης και θεραπείας απασχολούν τη διάνοια όλων των σκεπτόμενων ανθρώπων καθώς κι όλων των ανθρώπων που υποφέρουν. Έχουμε πολλά να κάνουμε και γι αυτό ζητώ υπομονή από μέρους σας.

Όταν κανείς εισέρχεται στο βασίλειο της θεραπευτικής, εισέρχεται σ’ έναν κόσμο μεγάλης εσωτερικής γνώσης και άπειρων συμπερασμάτων κι αντιμετωπίζει διατυπώσεις πολλών διανοιών που επιδίωξαν ανά τους αιώνες να θεραπεύσουν και να βοηθήσουν. Τα αίτια και η προέλευση της ασθένειας υπήρξε το θέμα ατελεύτητων ερευνών και εικασιών και πολλά οριστικά συμπεράσματα διατυπώθηκαν για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων· επίσης διατυπώθηκαν πολλές μέθοδοι, τεχνικές, φόρμουλες, συνταγές, ποικίλοι χειρισμοί και θεωρίες. Όλα αυτά συντελούν στο να γεμίσει το νου με πολλές ιδέες –μερικές ορθές, άλλες εσφαλμένες– κι αυτό δυσκολεύει πολύ την είσοδο νέων ιδεών και την αφομοίωση από το σπουδαστή αυτού που μέχρι τώρα ήταν άγνωστο.

Οι ζηλωτές χάνουν πολλά αρνούμενοι να εγκαταλείψουν εκείνο που ο κατώτερος νους αγαπά. Όταν κατορθώσουν να αποκτήσουν ανοιχτό νου και είναι έτοιμοι να δεχθούν τις νέες θεωρίες και υποθέσεις, ανακαλύπτουν ότι η παλιά και προσφιλής αλήθεια δεν έχει χαθεί πραγματικά, αλλά μεταφέρθηκε στην ορθή της θέση μέσα σ’ ένα μεγαλύτερο σχήμα.

Όλοι οι μυημένοι της Προαιώνιας Σοφίας είναι αναγκαστικά θεραπευτές, παρότι όλοι μπορεί να μη θεραπεύουν το φυσικό σώμα. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι όλες οι ψυχές που έχουν επιτύχει κάποιο μέτρο αληθινής ελευθερίας είναι διαβιβαστές πνευματικής ενέργειας. Αυτή επηρεάζει αυτόματα κάποια όψη του μηχανισμού που χρησιμοποιείται από τις ψυχές που προσεγγίζουν. Όταν χρησιμοποιώ τη λέξη «μηχανισμός» σ’ αυτές τις διδασκαλίες, αναφέρομαι στις διάφορες όψεις του οργάνου, του σώματος ή μορφικής φύσης, δια του οποίου όλες οι ψυχές ζητούν να εκδηλωθούν. Αναφέρομαι συνεπώς:

1. Στο πυκνό φυσικό σώμα που είναι το άθροισμα όλων των οργανισμών που το απαρτίζουν· αυτοί επιτελούν τις διάφορες λειτουργίες που επιτρέπουν στην ψυχή να εκφρασθεί στο φυσικό ή αντικειμενικό πεδίο σαν μέρος ενός μεγαλύτερου και πιο περιεκτικού οργανισμού. Το φυσικό σώμα είναι το όργανο ανταπόκρισης του ενοικούντος πνευματικού ανθρώπου και χρησιμεύει για να θέτει την πνευματική αυτή οντότητα σε σχέση με το όργανο ανταπόκρισης του πλανητικού Λόγου, της Ζωής στην οποία ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε.

2. Στο αιθερικό σώμα που έχει έναν κύριο αντικειμενικό σκοπό. Αυτός είναι να ζωογονεί και να ενεργοποιεί το φυσικό σώμα κι έτσι να το ολοκληρώνει στο ενεργειακό σώμα της Γης και του ηλιακού συστήματος. Είναι ένας ιστός ενεργειακών ρευμάτων, γραμμών δύναμης και φωτός. Αποτελεί μέρος του απέραντου δικτύου ενεργειών, που υπόκειται όλων των μορφών, μεγάλων ή μικρών (μικροκοσμικών ή μακροκοσμικών). Πάνω σ’ αυτές τις γραμμές ενέργειας ρέουν οι κοσμικές δυνάμεις όπως το αίμα ρέει δια των φλεβών και των αρτηριών. Η συνεχής αυτή ατομική –ανθρώπινη, πλανητική και ηλιακή– κυκλοφορία των ζωικών δυνάμεων διαμέσου των αιθερικών σωμάτων όλων των μορφών είναι η βάση κάθε εκδηλωμένης ζωής και η έκφραση της ουσιώδους μη-χωριστικότητας όλης της ζωής.

3. Στο αστρικό ή επιθυμητικό σώμα (που ονομάζεται μερικές φορές συναισθηματικό σώμα) που είναι αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης της επιθυμίας και της αισθαντικής ανταπόκρισης πάνω στον εαυτό στο κέντρο και η επακόλουθη συνέπεια –σ’ αυτό το σώμα– βιώνεται σαν συναίσθημα και σαν πόνος και ηδονή και σαν άλλα ζεύγη αντιθέτων. Στα δύο αυτά σώματα, το αιθερικό και το αστρικό σώμα, βρίσκεται το ενενήντα τοις εκατό των αιτίων της φυσικής ασθένειας και των ανωμαλιών.

4. Στο νοητικό σώμα ή εκείνο το μέρος της τσίττα ή νοητικού υλικού το οποίο η ατομική ανθρώπινη μονάδα μπορεί να χρησιμοποιεί και να εντυπώνει και συνιστά τον τέταρτο κατά σειρά μηχανισμό που διαθέτει η ψυχή. Ταυτόχρονα ας μη λησμονούμε ότι αυτά τα τέσσαρα αποτελούν ένα μηχανισμό. Πέντε τοις εκατό απ’ όλες τις σύγχρονες ασθένειες προέρχονται από αυτό το σώμα ή κατάσταση συνείδησης κι εδώ επιθυμώ να εκφράσω την αλήθεια ότι η συνεχής επανάληψη από ορισμένες σχολές θεραπευτών ότι ο νους είναι η αιτία όλων των παθήσεων δεν αποτελεί προς το παρόν γεγονός. Μετά από ένα εκατομμύριο χρόνια, όταν η εστία της ανθρώπινης προσοχής θα έχει μετατοπισθεί από τη συναισθηματική φύση στο νου κι όταν οι άνθρωποι θα είναι ουσιαστικά νοητικοί, όπως σήμερα είναι ουσιαστικά συναισθηματικοί, τότε τα αίτια της ασθένειας θα πρέπει να αναζητούνται στο βασίλειο του νου. Σήμερα βρίσκονται (εκτός από λίγες σπάνιες περιπτώσεις) στην έλλειψη ζωτικότητας ή σε υπερβολική διέγερση και στο βασίλειο του αισθήματος, των επιθυμιών (παρεμποδισμένων ή υπερικανοποιημένων) και στις διαθέσεις, την καταπίεση ή έκφραση βαθιά ριζωμένων πόθων, ερεθισμών, μυστικών τέρψεων και πολλών κρυφών παρορμήσεων που εκπορεύονται από την επιθυμητική ζωή του ατόμου.

Αυτή η σπουδή για ύπαρξη και κατοχή δόμησε αρχικά και δομεί το εξωτερικό φυσικό όργανο ανταπόκρισης και σήμερα αναγκάζει ένα μηχανισμό που κατασκευάσθηκε ουσιαστικά για φυσικούς σκοπούς, να εξυπηρετεί περισσότερο υποκειμενικούς σκοπούς. Αυτό προκαλεί επίσης ανωμαλία και μόνο όταν ο άνθρωπος αντιληφθεί ότι μέσα στο εξωτερικό φυσικό περίβλημα υπάρχουν άλλα σώματα που εξυπηρετούν πιο λεπτοφυείς σκοπούς ανταπόκρισης, θα δούμε τη βαθμιαία αναπροσαρμογή και την υγεία του φυσικού σώματος. Με τα λεπτοφυέστερα αυτά περιβλήματα θα ασχοληθούμε αργότερα. Εδώ φυσικά θα ρωτήσετε: Ποιο είναι το γενικό σχέδιο που θα επιδιώξω ν’ ακολουθήσω καθώς σας διδάσκω τους νόμους της θεραπευτικής, εκείνους τους νόμους που καθοδηγούν τους μυημένους και οι οποίοι πρέπει βαθμιαία να αντικαταστήσουν τις πιο φυσικές μεθόδους της τωρινής θεραπευτικής τέχνης; Επίσης ζητάτε φυσικά να μάθετε ποια είναι η ειδική τεχνική την οποία εσείς – σαν θεραπευτές – πρέπει να μάθετε να χρησιμοποιείτε αναφορικά τόσο με τον εαυτό σας όσο και μ’ εκείνους που ζητάτε να θεραπεύσετε. Θα εκθέσω σύντομα τη διδασκαλία που θα επιχειρήσω να δώσω και θα τονίσω πού πρέπει να δώσετε έμφαση καθώς αρχίζετε τη μελέτη αυτού του θέματος.

Πρώτα απ’ όλα θα προσπαθήσω να θίξω τα αίτια της ασθένειας, γιατί ο αποκρυφιστής σπουδαστής πρέπει πάντα ν’ αρχίζει απ’ τον κόσμο των αιτίων κι όχι απ’ τον κόσμο των αποτελεσμάτων.

Δεύτερον, θα διευκρινίσω τις επτά μεθόδους θεραπείας που διέπουν «το έργο της απόδοσης» (όπως ονομάζεται στην αποκρυφιστική ορολογία), όπως εφαρμόζονται από τους μυημένους του κόσμου. Αυτές προσδιορίζουν τις τεχνικές που πρέπει να χρησιμοποιηθούν. Θα σημειώσετε ότι αυτές οι μέθοδοι και τεχνικές ρυθμίζονται από τις ακτίνες (για τις οποίες έγραψα αλλού) κι ότι συνεπώς ο θεραπευτής πρέπει να λάβει υπόψη όχι μόνο τη δική του ακτίνα αλλά και την ακτίνα του ασθενούς. Υπάρχουν συνεπώς επτά ακτινικές τεχνικές κι αυτές απαιτούν διευκρίνιση προτού γίνει δυνατό να εφαρμοσθούν με νοημοσύνη.

Τρίτον, θα τονίσω την ψυχολογική θεραπευτική και την ανάγκη να ασχοληθούμε με την εσώτερη ζωή του αρρώστου, γιατί ο βασικός νόμος που υπόκειται σε κάθε αποκρυφιστική θεραπεία μπορεί να διατυπωθεί ως εξής:

ΝΟΜΟΣ Ι
Κάθε ασθένεια είναι αποτέλεσμα αναστολής της ψυχικής ζωής κι αυτό αληθεύει για όλες τις μορφές σ’ όλα τα βασίλεια. Η τέχνη του θεραπευτή συνίσταται στην αποδέσμευση της ψυχής, έτσι ώστε η ζωή της να μπορεί να ρέει δια του αθροίσματος των οργανισμών που συνιστούν κάθε ιδιαίτερη μορφή.

Έχει ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι η απόπειρα του επιστήμονα ν’ αποδεσμεύσει την ενέργεια του ατόμου έχει την ίδια γενική φύση με το έργο του εσωτεριστή όταν προσπαθεί να αποδεσμεύσει την ενέργεια της ψυχής. Σ’ αυτήν την αποδέσμευση κρύβεται η φύση της αληθινής τέχνης της θεραπείας. Εδώ βρίσκεται ένας αποκρυφιστικός υπαινιγμός.

Τέταρτον, θα εξετάσουμε το φυσικό σώμα, τις ασθένειες και τις νόσους του, αλλά μόνο αφού μελετήσουμε εκείνο το τμήμα του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω και περιβάλλει το πυκνό φυσικό σώμα. Μ’ αυτό τον τρόπο θα εργασθούμε από τον κόσμο των εσώτερων αιτίων στον κόσμο των εξωτερικών γεγονότων.

Ο ΘIBETANΟΣ