Υπάρχουν τρία κυρίως πνευματικά Φεστιβάλ, που σχηματίζουν το υψηλό σημείο κάθε ετήσιου κύκλου. Αυτά είναι το Φεστιβάλ του Πάσχα (την πανσέληνο του Κριού), το Φεστιβάλ του Βεσάκ (την πανσέληνο του Ταύρου) και το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης (στην πανσέληνο των Διδύμων). Εξαιτίας της σταθερής, επαναλαμβανόμενης εργασίας διαλογισμού από πολλά άτομα και ομάδες σε όλα τα μέρη του κόσμου, αυτά τα Φεστιβάλ έχουν πετύχει τώρα μια υποκειμενική αγκυροβόληση στην συνείδηση της ανθρωπότητας. Αντιπροσωπεύουν μία βασική θεϊκή πρόθεση, η οποία θα αρχίζει να εγκαθιδρύει τους στόχους της καθώς τα διάφορα θρησκευτικά ιδρύματα θα αναγνωρίζουν και θα βλέπουν ταυτόχρονα, το καθένα με τον δικό του τρόπο, την μοναδική ετήσια προσέγγιση του ανθρώπου στον Θεό και του Θεού στον άνθρωπο. Αυτή η ταυτόχρονη αναγνώριση, είναι βασική για την δομή της νέας παγκόσμιας θρησκείας.
Τα Δώδεκα Φεστιβάλ
Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας τον σκοπό και το αποτέλεσμα κάθε μίας περιόδου πανσελήνου κατά την διάρκεια του έτους. Τα εννέα μικρότερα Φεστιβάλ δομούν τα «θεία χαρακτηριστικά». Τα χαρακτηριστικά αυτά είναι γνωστά με τους όρους της βασικής ενέργειάς τους των οποίων η ποιότητα αντανακλά την τριάδα της κεφαλής του Θεού – η θέληση του σκοπού, αγάπη/σοφία, και φως ή νοήμονα δραστηριότητα.
Τα θεία χαρακτηριστικά βασίζονται στην αρμονία μέσω διαμάχης, τον σταθερό επιστημονικό ιδεαλισμό και την αφοσίωση, καθώς και στην τάξη και στην οργάνωση. Αυτές οι ποιότητες είναι τόσο θείες στην δυναμική τους τελειότητα, όσο είναι οι τρείς κύριες όψεις. Όλα οι δυνατότητες των δώδεκα Φεστιβάλ μπορούν μα χρησιμοποιηθούν για να κινητοποιήσουν την εξελικτική πνευματική ανάπτυξη όλων των βασιλείων της φύσης.
Αυτά τα δώδεκα Φεστιβάλ την στιγμή της πανσελήνου κάθε μήνα, χρησιμοποιούνται ακόμα περισσότερο από την υπηρεσία μέσω διαλογισμού. Ο διαλογισμός ανοίγει ένα κανάλι στην συνείδηση μέσω του οποίου ενέργειες εφελκύονται, λαμβάνονται και συνειδητά κατευθύνονται. Ενέργεια, η οποία παίρνει την ποιότητά της από την φύση και από τον τρόπο που η εκάστοτε περίοδος πανσελήνου επηρεάζει, κυλάει προς τα εμάς στην παλίρροια της ζωής που προέρχεται από το ηλιακό κέντρο, τον Ήλιο. Εργαζόμαστε σε ομαδικό διαλογισμό την ημέρα της πανσελήνου κι έτσι επειδή το φεγγάρι είναι «γεμάτο» στην οπτική μας το μονοπάτι της ενεργειακής επικοινωνίας είναι τελείως ανοιχτό, καθαρό και ανεμπόδιστο.
Τα Τρία Φεστιβάλ
Στο μέλλον όλοι οι άνθρωποι με πνευματική κλίση και πρόθεση θα έχουν τις ίδιες ιερές ημέρες. Αυτό θα επιφέρει μια συσσώρευση των πνευματικών πηγών και μια ενωμένη πνευματική προσπάθεια, συν μια ταυτόχρονη πνευματική επίκληση. Η δυναμικότητά της θα είναι φανερή.
Θα υπάρχουν τρία τέτοια μεγάλα Φεστιβάλ κάθε χρόνο, τα οποία θα συγκεντρώνονται σε τρεις διαδοχικούς μήνες και θα οδηγούν συνεπώς σε μια παρατεταμένη πνευματική προσπάθεια που θα επηρεάζει το υπόλοιπο του χρόνου. Αυτά θα είναι:
(1) To Φεστιβάλ του Πάσχα. Αυτή είναι η Εορτή του αναστάντος, του ζώντος Χριστού, Διδασκάλου όλων των ανθρώπων και Κεφαλή της Πνευµατικής Ιεραρχίας. Αυτός είναι η έκφραση της αγάπης του Θεού. Την ηµέρα αυτή θα αναγνωρίζεται η πνευµατική Ιεραρχία, την οποία Αυτός καθοδηγεί και κατευθύνει και θα επισηµαίνεται η φύση της αγάπης του Θεού. Αυτή η Εορτή, ανέκαθεν, καθορίζεται από την ηµεροµηνία της πρώτης Πανσελήνου της άνοιξης και αποτελεί τη µεγάλη Γιορτή της Δύσης και των Χριστιανών.
(2) Το Φεστιβάλ του Βεσάκ. Αυτή είναι η Εορτή του Βούδα, του πνευµατικού Μεσολαβητή ανάµεσα στο ύψιστο πνευµατικό κέντρο, τη Σαµπάλλα και την Ιεραρχία. Ο Βούδας είναι η έκφραση της Σοφίας του Θεού, η Ενσωµάτωση του Φωτός και ο Δείκτης του θείου Σκοπού. Η Εορτή θα προσδιορίζεται κάθε χρόνο, σε σχέση µε την Πανσέληνο του Μαΐου, όπως ακριβώς συµβαίνει και σήµερα. Είναι η µεγάλη Εορτή της Ανατολής.
(3) Το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης. Αυτή είναι η Εορτή του πνεύματος της ανθρωπότητας που ανατείνει προς το Θεό και επιδιώκει να συμμορφωθεί στο θέληµα του Θεού και αφιερώνεται στην έκφραση ορθών ανθρώπινων σχέσεων. Θα προσδιορίζεται κάθε χρονιά σε σχέση µε την Πανσέληνο του Ιουνίου. Θα πρόκειται για µια ηµέρα που θ’ αναγνωρίζεται η πνευματική και θεϊκή φύση της ανθρωπότητας. Επί δύο χιλιάδες χρόνια, ο Χριστός εκπροσωπεί την ανθρωπότητα κατ’ αυτή την Εορτή και στέκει µμπροστά από την Ιεραρχία κι ενώπιον της Σαµπάλλα, ως ο Θεάνθρωπος, ο Οδηγός του λαού Του, και Πρωτότοκος εν πολλοίς αδελφοίς (Ρωµ. Η΄29). Κάθε χρόνο, αυτή την ηµέρα, διδάσκει το τελευταίο κήρυγµα του Βούδα µπροστά στη συγκεντρωµένη Ιεραρχία. Έτσι λοιπόν αυτή θα είναι εορτή βαθιάς επίκλησης και δέησης, µιας βασικής έφεσης για συντροφικότητα, ανθρώπινη και πνευµατική ενότητα και θα αντιπροσωπεύει το αποτέλεσµα που έχει το έργο του Βούδα και του Χριστού πάνω στην ανθρώπινη συνείδηση. Το Φεστιβάλ αυτό τηρείται και ως Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης.
Αυτές οι τρεις Εορτές απαρτίζουν µέρος της ενιαίας πνευµατικής προσέγγισης της ανθρωπότητας, µολονότι δεν έχει συντελεστεί ακόµη η συσχέτιση µεταξύ τους ικανοποιητικά. Πλησιάζει ο καιρός που οι τρεις αυτές Εορτές θα τελούνται ταυτόχρονα, σ’ ολόκληρο τον κόσµο, και µέσα απ’ αυτές θα επέρχεται µεγάλη πνευµατική ενότητα, ενώ θα σταθεροποιούνται τα αποτελέσµατα της Μεγάλης Προσέγγισης, που τόσο κοντά µας βρίσκεται αυτή την εποχή, µε την ενωµένη επίκληση της ανθρωπότητας σ’ ολόκληρο τον πλανήτη.
Ενέργειες που είναι διαθέσιμες για να Κτισθεί η Νέα Παγκόσμια Τάξη
Οι Δυνάμεις της Αποκατάστασης είναι ιδιαίτερα ενεργές την περίοδο του Φεστιβάλ του Πάσχα. Αυτές οι δυνάμεις προέρχονται από τον διανόηση του Θεού. Επικεντρώνονται από την αρχή της νοητικότητας που είναι στην φύση της θειότητας και που κάνει μια προσομοιάζει την ανθρώπινη διάνυα. Ο τύπος της ενέργειας είναι ιδιαίτερα δημιουργικός στη φύση του και μεταφέρει την «ζωή που γεννάει μορφές». Είναι μία μαζική ενέργεια, που έχει σχέση με την διέγερση της ανθρώπινης διανόησης. Κάνει του ανθρώπους να σκέφτονται, να οργανώνουν και αναλαμβάνουν δράση. Δεν δημιουργεί ούτε κακά ούτε καλά αποτελέσματα, απλώς έρχεται στο προσκήνιο του νου των ανθρώπων ώστε να λαμβάνουν νοήμονα δράση. Η δράση καθεαυτή είναι απαραίτητη και εξαρτάται από τον τύπο του νου αυτών που ανταποκρίνονται στις δυνάμεις της ανοικοδόμησης και εξαρτώνται από το σημείο της εξέλιξης, της φυλετικού και εθνικού παρελθόντος, την παράδοση, την θρησκεία και την πολιτική τους αντίδραση. Αυτές οι δυνάμεις είναι τώρα ενεργές σε κάθε χώρα, συχνά δημιουργώντας αυξανόμενες αρχικές δυσκολίες, που όμως οδηγούν τελικά σε μια οριστική αναγνώριση της εθνικής ζωής. Τα αποτελέσματα είναι κυρίως φυσικά. Ο αντικειμενικός τους σκοπός είναι να δημιουργήσουν την Νέα Γη και όλες τις εξωτερικές διαβεβαιώσεις της εισερχόμενης νέας ζωής.
Οι Δυνάμεις της Διαφώτισης είναι ενεργές τη στιγμή της Εορτής του Βεσάκ. Αυτές οι Δυνάμεις εκπορεύονται από την καρδιά του Θεού. Σχετίζονται με τη θεϊκή κατανόηση και μπορούν να προσεγγίσουν και να ενδυναμώσουν αυτούς που αγαπούν και υπηρετούν τους συνανθρώπους τους. Αυτή η ενέργεια μεταφέρει τη δεύτερη αρχή της θειότητας, της αγάπης-σοφίας, δύο εξέχουσες εκδηλώσεις της οποίας είναι ο Βούδδας και ο Χριστός. Οι δυνάμεις της διαφώτισης εγκαινιάζουν μια νέα παγκόσμια εκπαίδευση. Οι πρώτοι που θα επηρεαστούν από τις δυνάμεις αυτές είναι τα μεγάλα εκπαιδευτικά κινήματα, το δημόσιο βήμα των ανθρώπων σε όλη την γη, και οι αξίες που θα αναπτύσσονται μέσα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πολλοί επηρεάζονται από τις δυνάμεις αυτές, που ξεχύνονται στο νου των ανθρώπων όπως ο τύπος, εκδότες της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ομιλητές, συγγραφείς, ραδιοφωνικοί σχολιαστές, άνθρωποι του τύπου και κοινωνικοί λειτουργοί. Οι επιδράσεις τους δεν είναι ακόμη εμφανείς, όμως αυτά τα κινήματα και αυτοί οι άνθρωποι είναι οι αποδέκτες των ενεργειών της διαφώτισης. Καθώς θα αναγνωρίζουν τις νέες αναδυόμενες ιδέες θα αρχίσουν να τις διοχετεύουν και θα τις κατευθύνουν προς τις μάζες των ανθρώπων σε όλον τον κόσμο.
Οι Δυνάμεις της Ανοικοδόμησης είναι ενεργές στο Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης, το οποίο αποτελεί το Φεστιβάλ του Χριστού και της ανθρωπότητας. Αυτές οι ενέργειες σχετίζονται με την όψη θέληση της θειότητας και παραμένουν, για την ώρα, οι λιγότερο ισχυρές από τα τρία ρεύματα ενέργειας που εξαπολύθηκαν κατά την διάρκεια των τριών Φεστιβάλ του 1945. Οι δυνάμεις της ανοικοδόμησης είναι κυρίως ενεργές στις σχέσεις μεταξύ κρατών. Η χρήση που γίνεται αυτών των απρόσωπων ενεργειών εξαρτάται από την ποιότητα και την φύση των εθνών που τις δέχονται, το μέτρο της αληθινής διαφώτισης και το σημείο της εξέλιξής τους. Τα έθνη σήμερα είναι η έκφραση της μαζικού εγωκεντρισμού των ατόμων και του ένστικτου της αυτοεπιβίωσης. Αυτές οι ενέργειες μπορούν να αυξήσουν αυτή την όψη της εθνικής ζωής ή μπορούν να αυξήσουν την δυναμικότητα των σκοπών της παγκόσμιας ενότητας, την ειρήνη και πρόοδο την οποία τα Η.Ε. φέρνουν μπροστά στα μάτια των ανθρώπων ως την αληθινή όραση του Σχεδίου. Αυτές οι αντιληπτικές, συνθετικές ενέργειες θα πρέπει να έχουν το αποτέλεσμα να μετασχηματίζουν την θεωρία της ενότητας σε πρακτική εμπειρία έτσι ώστε η λέξη «ένωση» να έχει αληθινή έννοια και νόημα για όλα τα έθνη. Σήμερα η θέληση – για – σύνθεση δημιουργεί αργά μέσω της Γενικής Συνέλευσης του Ο.Η.Ε., κάτω από την έμπνευση των δυνάμεων της ανοικοδόμησης και του Αβατάρ της Σύνθεσης, και με την βοήθεια του Χριστού.
Ο νέος κόσμος στον οποίο οι Δυνάμεις της αποκατάστασης, του Διαφωτισμού και της ανοικοδόμησης συνεισφέρουν, θα εκφράσει το φως, την αγάπη και την γνώση του Θεού σε μία έξαρση αποκάλυψης, δημιουργώντας επτά μεγάλα αποτελέσματα
- Θα δοθεί στους µαθητές του κόσµου και τους µυηµένους µεταξύ των ανθρώπων, η δύναµη να µπορέσουν να κατευθύνουν ικανοποιητικά και µε σωφροσύνη την επερχόµενη διαδικασία της ανοικοδόµησης.
- Η θέληση-για-αγάπη θα διεγείρει παντού τους ανθρώπους της καλής θέλησης ούτως ώστε, βαθµιαία, να κατανικηθεί το µίσος και οι άνθρωποι να επιδιώκουν να ζουν µαζί, σε συνεργασία. Αυτό θα πάρει αρκετό χρόνο, αλλά η εσωτερική παρόρµηση υπάρχει και ήδη υποβάλλεται σε διέγερση.
- Η θέληση-για-δράση θα οδηγήσει τους νοήµονες ανθρώπους, ολόκληρου του κόσµου, να εγκαινιάσουν εκείνες τις δραστηριότητες, που θα θέσουν τα θεµέλια ενός νέου, καλύτερου και πιο ευτυχισµένου κόσµου.
- Η θέληση-για-συνεργασία επίσης θ’ αυξάνει διαρκώς. Οι άνθρωποι θα επιθυµούν και θα απαιτούν ορθές ανθρώπινες σχέσεις. Αυτό είναι ένα αποτέλεσµα πιο γενικού χαρακτήρα απ’ αυτό που προκαλεί η δραστηριότητα των πρώτων τριών όψεων αυτής της ακτίνας, και απορρέει φυσιολογικά από αυτή τη δραστηριότητα.
- Η θέληση-για-γνώση και ορθή και δηµιουργική σκέψη θα γίνει το εξέχον χαρακτηριστικό των µαζών. Η γνώση, αδελφοί µου, είναι το πρώτο βήµα για τη σοφία.
- Η θέληση-για-σταθερότητα (εµµονή, που είναι µια όψη της αφοσίωσης και του ιδεαλισµού) θα αποβεί χαρακτηριστικό του ανθρώπου – ως εξυψωµένη κατάσταση του βασικού ενστίκτου, της αυτοσυντήρησης. Αυτό θα καταλήξει στη σταθερή πίστη, βάσει των ιδανικών που παρουσιάζονται από την Ιεραρχία και την κατάδειξη της αθανασίας.
- Η θέληση-για-οργάνωση θα προωθήσει τη διαδικασία της οικοδόµησης που θα πραγµατοποιηθεί, υπό την άµεση έµπνευση της Ιεραρχίας. Το µέσο γι αυτό θα είναι η δυναµικότητα της θέλησης-για-το-καλό του Νέου Οµίλου Εξυπηρετητών του Κόσµου, και η ανταποκρινόµενη καλή θέληση της ανθρωπότητας.
(Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ. 439-41)
Η Μεγάλη Επίκληση
Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού
Ας διαχυθεί φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων.
Το Φως ας κατέλθει στη Γη.
Από την εστία της Αγάπης μέσα από την Καρδιά του Θεού
Ας διαχυθεί αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη.
Από το κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή
Ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων –
Ο σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν.
Από το κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων
Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί
Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.
Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο πάνω στη Γη.