Το κείμενο σ’ αυτό το φυλλάδιο περιέχει αποσπάσματα (ελαφρά προσαρμοσμένα σε ορισμένες περιπτώσεις) από διάφορα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη. Παρά το γεγονός ότι αυτά τα βιβλία γράφτηκαν κατά την περίοδο 1919-1949, η παρουσιαζόμενη σε αυτά προαιώνια φιλοσοφία για την Πνευματική Ιεραρχία ως τον μείζονα σύνδεσμο στην Μεγάλη Αλυσίδα του Όντος, και ως ενεργά εμπλεκόμενη στην πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας, παραμένει σήμερα εξ’ ίσου επίκαιρη και σημαντική όπως πάντα έχει υπάρξει.
    Πολλοί αισθάνονται ότι ένα νέο παγκόσμιο θρησκευτικό πνεύμα υπάρχει ζωντανό στον κόσμο. Ωστόσο αυτό που συχνά λείπει ανάμεσα στους νοήμονες, πνευματική κλίσης υπηρέτες είναι μια αίσθηση της πραγματικότητας για αυτόν τον όμιλο των όντων στα εσωτερικά πεδία, οι οποίοι είναι οι νοήμονες δυνάμεις της φύσης και καθοδηγούν την εξελικτική διαδικασία. Η ενεργή συνεργασία της ανθρώπινης δημιουργικότητας, ευρηματικότητας, αγάπης και θέλησης είναι αναγκαία για την δημιουργία του καινούργιου, μολονότι η εξέλιξη προοδεύει σύμφωνα με το Σχέδιο του Θεού. 

PDF  Μπορείτε να παραγγείλετε ένα έντυπο φυλλάδιο εδώ.

 

Iεραρχία: Εκείνος ο όμιλος των πνευματικών όντων στα εσώτερα πεδία του ηλιακού συστήματος, που αποτελούν τις νοήμονες δυνάμεις της φύσης και ελέγχουν τις εξελικτικές διαδικασίες.

Νοήμον Πνευματική Διεύθυνση

Οι διδασκαλίες της Σοφίας επιβεβαιώνουν διαμέσου των αιώνων το γεγονός μιας νοήμονος πνευματικής διεύθυνσης, μιας αλυσίδας υπάρξεων, η οποία υπόκειται στην εξέλιξη της συνείδησης. Το όνομα που δίνεται σε αυτόν τον κατευθυντήριο σκοπό ποικίλλει στις διάφορες παραδόσεις. Κάποιοι αναφέρονται σε αυτήν ως την πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη ή τη μεγάλη Λευκή Στοά.

Υποθέτω ότι οι αναγνώστες μου αναγνωρίζουν κάποια νοήμονα ή πνευματική κατεύθυνση της ανθρωπότητας. Δεν ενδιαφέρομαι με ποιο όνομα αποκαλούν τον καθοδηγητικό αυτό Σκοπό. Μερικοί μπορεί να τον ονομάζουν Θέληση του Θεού· άλλοι αναπόφευκτες τάσεις της εξελικτικής διαδικασίας· μερικοί άλλοι μπορεί να πιστεύουν στις πνευματικές δυνάμεις του πλανήτη· άλλοι μπορεί να τον θεωρούν σαν την πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη, ή τη μεγάλη Λευκή Στοά, ενώ πολλά εκατομμύρια μιλούν για την καθοδήγηση από τον Χριστό και τους μαθητές Του. Όπως και να είναι, υπάρχει μια παγκόσμια αναγνώριση μιας καθοδηγητικής Δύναμης που ασκώντας πίεση ανά τους αιώνες εμφανίζεται να οδηγεί τα πάντα προς ένα υπέρτατο καλό.
Κάποια συγκεκριμένη διεύθυνση οδήγησε από το στάδιο της πρώιμης ανθρωπότητας στο εξελικτικό εκείνο σημείο όπου μπόρεσαν να εμφανισθούν ένας Πλάτων, ένας Σαίξπηρ, ένας Ντα Βίντσι, ένας Μπετόβεν. Κάποια δύναμη εφέλκυσε την ανθρώπινη ικανότητα να διατυπώνει ιδέες, να δημιουργεί συστήματα θεολογίας, επιστήμης και διακυβέρνησης. Κάποια εσώτερη υποκινούσα δύναμη έδωσε στην ανθρωπότητα την ικανότητα να δημιουργεί ομορφιά, να ανακαλύπτει τα μυστικά της φύσης· κάποια αντίληψη της θείας ευθύνης βρίσκεται πίσω από τη φιλανθρωπία, τα εκπαιδευτικά συστήματα και τα κινήματα ευημερίας σε όλο τον κόσμο.

Πλανητική Εξέλιξη

Η πλανητική μας Ιεραρχία αποτελεί μέρος μιας μεγαλύτερης Ιεραρχίας που κυβερνά την εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος.

Ολόκληρη η Ιεραρχία των πνευματικών όντων αντιπροσωπεύει μια σύνθεση δυνάμεων συνειδητά κατευθυνόμενη στην προώθηση της πλανητικής εξέλιξης. Αυτές οι δυνάμεις συνδέουν εκείνες τις μεγάλες Προσωπικότητες οι Οποίες απαρτίζουν την Ιεραρχία μαζί με τη μείζονα Ιεραρχία. Η Ιεραρχία μας αποτελεί μια μικρογραφία της μεγαλύτερης σύνθεσης των αυτοσυνείδητων εκείνων Οντοτήτων που εκδηλώνονται μέσω του ηλίου και των επτά ιερών πλανητών, καθώς και των άλλων πλανητών, μεγάλων και μικρών, από τους οποίους απαρτίζεται το ηλιακό μας σύστημα.

Το Αποτέλεσμα της Ανθρώπινης Επίτευξης

Η πνευματική Ιεραρχία είναι το αποτέλεσμα ανθρώπινης δραστηριότητας, έφεσης και επίτευξης. Έχει δημιουργηθεί από –και μέσα από– την ανθρωπότητα.

Αυτή η Ιεραρχία απαρτίζεται από Εκείνους που θριάμβευσαν επί της ύλης και πέτυχαν το στόχο με τα ίδια ακριβώς βήματα που ακολουθούν τα άτομα σήμερα. Οι πνευματικές αυτές προσωπικότητες, οι μύστες και οι Διδάσκαλοι, μόχθησαν και αγωνίσθηκαν για νίκη και κυριαρχία επί του φυσικού πεδίου και πάλεψαν με τα μιάσματα, τις ομίχλες, τους κινδύνους, τις δυσχέρειες, τις θλίψεις και τους πόνους της καθημερινής ζωής. Διένυσαν κάθε βήμα στην ατραπό της οδύνης, πέρασαν κάθε εμπειρία, υπερνίκησαν κάθε δυσκολία και νίκησαν. Βίωσαν τη σταύρωση του προσωπικού εαυτού και γνώρισαν την υπέρτατη εκείνη απάρνηση των πάντων. Σ’ αυτό βρίσκεται το δικαίωμά Τους να υπηρετούν. Επειδή γνωρίζουν την πεμπτουσία του πόνου, οι μέθοδοί Τους μπορούν θαυμάσια να ανταποκριθούν στην ανάγκη του ατόμου
Αυτοί οι Πρεσβύτεροι της ανθρωπότητας χαρακτηρίζονται από μία αγάπη που διαρκεί και δρα πάντοτε για το καλό του ομίλου, από μία γνώση που αποκτήθηκε διαμέσου χιλιάδων ζωών κατά τις οποίες διάνοιξαν το δρόμο Τους από τον πυθμένα της ζωής και της εξέλιξης μέχρι την κορυφή, από μία εμπειρία που βασίζεται στον ίδιο το χρόνο και σε μια πολλαπλότητα δράσεων και αντιδράσεων της προσωπικότητας, από ένα θάρρος που είναι αποτέλεσμα αυτής της εμπειρίας και το οποίο μπορεί τώρα να τεθεί στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και από ένα σκοπό που είναι φωτισμένος και νοήμων, εναρμονισμένος με το σκοπό του Πλανητικού Λόγου.

 

Διδάσκαλοι της Σοφίας

Ανώτερα μέλη της Ιεραρχίας είναι οι Διδάσκαλοι της Σοφίας.

Διδάσκαλος της Σοφίας είναι Εκείνος που έχει περάσει την πέμπτη μύηση. Αυτό πραγματικά σημαίνει ότι η συνείδηση έχει υποστεί τέτοια διεύρυνση ώστε περιλαμβάνει πλέον το πέμπτο ή πνευματικό βασίλειο, το βασίλειο των ψυχών. Έχοντας προοδεύσει δια μέσου των τεσσάρων κατώτερων βασιλείων –ορυκτό, φυτικό, ζωικό και ανθρώπινο–το κέντρο συνείδησης του Διδασκάλου έχει διευρυνθεί μέσω διαλογισμού και υπηρεσίας ώστε πλέον περιλαμβάνει το πεδίο του πνεύματος.
 Αυτό σημαίνει ότι μέσα από διαδοχικές ενσαρκώσεις ο Διδάσκαλος έχει μετουσιώσει τον κατώτερο νου, σε νου καθαρό και ανόθευτο, έχει μετουσιώσει την επιθυμία σε ενόραση και ακτινοβόλησε τη συνείδησή Του με το φως του αγνού Πνεύματος. Η πειθαρχία του διαλογισμού είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο αυτό μπορεί να επιτευχθεί.
Οι Διδάσκαλοι της Σοφίας επιλέγουν να μείνουν στον πλανήτη μας και να Αυτό-περιορισθούν για χάρη των ανθρώπων που σπεύδουν (ωθούνται) πάνω στο κύμα της εξέλιξης. Υπηρετούν την εξελικτική διαδικασία μέσω διαλογισμού ή χειρισμού της ύλης της σκέψης και με εργασία επί των νοητικών σωμάτων της ανθρωπότητας.
Η Ιεραρχία εργάζεται μόνο με την πνευματική φύση ή με την ψυχή της ανθρωπότητας και –για τον Διδάσκαλο– η μορφή θεωρείται σχετικά άνευ σημασίας.

Θεματοφύλακες του Σχεδίου

Η Ιεραρχία διευθύνει τα παγκόσμια γεγονότα στο μέτρο που το επιτρέπει η ανθρώπινη ελεύθερη βούληση, ώστε η ανελισσόμενη συνείδηση να μπορεί να εκφρασθεί μέσα από αναπτυσσόμενες και κατάλληλες κοινωνικές, πολιτικές, θρησκευτικές και οικονομικές μορφές.

Η Ιεραρχία εργάζεται σταθερά με το έργο της αφύπνισης σε όλες τις μορφές της όψης συνείδηση, ούτως ώστε να τελεί σε εγρήγορση, να διευρύνεται και να λειτουργεί με νοημοσύνη.
Η Ιεραρχία διευθύνει τα παγκόσμια γεγονότα στο μέτρο που το επιτρέπει η ανθρωπότητα (γιατί η ελεύθερη βούληση και η ελεύθερη απόφαση της ανθρωπότητας δεν μπορούν να αγνοηθούν), έτσι ώστε η εκδιπλούμενη συνείδηση να μπορεί να εκφρασθεί μέσα από αναπτυσσόμενες και κατάλληλες κοινωνικές, πολιτικές, θρησκευτικές και οικονομικές παγκόσμιες μορφές. Οι Διδάσκαλοι δίνουν κατεύθυνση, ρίχνουν ένα φως, εντυπώνουν εκείνους που είναι σε επαφή μαζί Τους και μέσα από την εισροή των ιδεών και της αποκάλυψης επηρεάζουν οριστικά το ρεύμα των ανθρώπινων υποθέσεων.
Η Ιεραρχία κατευθύνει και ελέγχει, περισσότερο απ’ όσο γίνεται αντιληπτό, τις ανελισσόμενες κυκλικές κουλτούρες και τους επακόλουθους πολιτισμούς τους. Αυτοί στη συνέχεια μπορούν να προσφέρουν επαρκείς μορφές, πρόσκαιρα χρήσιμες για την αναδυόμενη ψυχή της ανθρωπότητας. Η δομή της κουλτούρας και των πολιτισμών λαμβάνει ειδική προσοχή.
Υπάρχει ένα Σχέδιο για την ανθρωπότητα και αυτό το Σχέδιο υπήρχε πάντα. Πραγματώθηκε μέσα από τις εξελικτικές αναπτύξεις των περασμένων αιώνων κι επίσης μέσα από εκείνη τη ιδιαίτερη ώθηση που του δόθηκε κατά καιρούς από τους μεγάλους ενορατικούς και δασκάλους.
Oι άμεσοι αντικειμενικοί σκοποί του Σχεδίου θα μπορούσαν να διατυπωθούν ως εξής:

  1. N’ ανυψωθεί το επίπεδο της ανθρώπινης συνείδησης έτσι ώστε οι σκεπτόμενοι με νοημοσύνη άνδρες και γυναίκες να είναι συνειδητά σε επαφή με τον κόσμο των ιδεών και το πεδίο της ενορατικής αντίληψης. Aυτό σημαίνει ότι θα είναι προσανατολισμένοι στην πραγματικότητα.
  2. Να αποσαφηνιστεί η διεθνής κατάσταση. Κάθε έθνος να κοιτάζει το δικό του έργο του εξωραϊσμού της εθνικής ζωής φέροντας τάξη, σταθερότητα και πάνω απ’ όλα ελευθερία, αντιλαμβανόμενο, παράλληλα την ευθύνη του προς όλα τα άλλα έθνη και την αλληλοσχέτιση του με όλα τα μέρη της ζωής στον κόσμο μας. H παροχή επαρκούς τροφής, ένδυσης και στέγης των λαών παντού στον κόσμο θα επιφέρει μια αλλαγή στην παγκόσμια ψυχολογία, που θα είναι εποικοδομητική και υγιής και θα εγκαινιάσει την πολυπόθητη εποχή της ειρήνης και της αφθονίας.
  3. Η ανάπτυξη της ομαδικής ιδέας με την μια γενική έμφαση στο ομαδικό καλό, την ομαδική κατανόηση, την ομαδική αλληλοσυσχέτιση και την ομαδική καλή θέληση. Αυτά τα τέσσερα είναι τα ιδεώδη του υποκειμενικού αυτού ομίλου που εργάζεται στο φυσικό πεδίο, και τον οποίο αποκαλούμε Νέο Όμιλο Εξυπηρετητών του Κόσμου.
     

 

Ένα Μεγάλο Άσραμ με 7 Υποδιαιρέσεις

Η Ιεραρχία είναι ένα μεγάλο άσραμ, το Άσραμ του Κυρίου του Κόσμου. Με επικεφαλής τον Παγκόσμιο Διδάσκαλο, ακτινοβολεί φως, κατανόηση και δύναμη στην υπηρεσία της εξέλιξης. Αυτό το ένα άσραμ αποτελείται από επτά υποδιαιρέσεις, επτά άσραμ ή κέντρα συνείδησης. Κάθε ένα από αυτά τα επτά κύρια άσραμ περιλαμβάνει επικουρικά άσραμ, τα οποία επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο τομέα της ανθρώπινης εξέλιξης συμβάλλοντας παράλληλα στο σκοπό του συνόλου.

Αυτό το Άσραμ είναι μια κοινωνία ψυχών που ελαύνονται από την επιθυμία να υπηρετούν, ωθούνται από μια αυθόρμητη παρόρμηση ν’ αγαπούν, φωτίζονται από ένα αγνό Φως και συγχωνεύονται και σμίγουν με αφοσίωση σε ομάδες υπηρετούντων Διανοιών που ενεργοποιούνται από μία Ζωή. Τα Μέλη της είναι οργανωμένα για να προωθήσουν το Σχέδιο που συνειδητά εγγίζουν και με το οποίο συνεργάζονται εσκεμμένα.
Ολόκληρη η πλανητική Ιεραρχία, μολονότι έχει επίγνωση της τωρινής προσπάθειας κι επομένως συμμετέχει στα σχέδια του Συμβουλίου, δεν ασχολείται στο σύνολό της με το πρόβλημα της ανθρωπότητας την τωρινή στιγμή κρίσης. Υπάρχουν πολλές άλλες γραμμές δράσης, εξελικτικής αναγκαιότητας και ευθύνης που πρέπει να γίνουν παράλληλα με την παρούσα προσπάθεια. Το έργο σε σχέση με άλλα βασίλεια της φύσης (υπανθρώπινα και υπερανθρώπινα) και το έργο για την προετοιμασία της περιόδου που πρέπει να διαδεχθεί την τωρινή εποχή κρίσης πρέπει να συνεχισθεί ως συνήθως. Το μεγάλο Άσραμ είναι επίσης μαγνητικό στο αποτέλεσμά του, και μέσα από την μαγνητική του δύναμη «μονάδες ζωής και αφοσίωσης» –ανθρώπινα όντα– εισάγονται στο Άσραμ ως μαθητές σε προετοιμασία για μύηση.

Είναι αυτή η μαγνητική δύναμη, αυτή η δυναμικά ενεργή και ενεργοποιούσα θέληση, η οποία προκαλεί συνοχή ανάμεσα στα διάφορα Άσραμ, και αποτελεί μια από τις πηγές της ιεραρχικής ενότητας. Με άλλα λόγια η υπηρεσία του Σχεδίου είναι εκείνη που συνέχει τα επτά Άσραμ με τα επικουρικά τους Άσραμ σε ένα μεγάλο Άσραμ. Το Σχέδιο είναι η έκφραση του Θεϊκού Σκοπού ή της Θέλησης του Θεού, του Κυρίου του Κόσμου.
Η Ιεραρχία δέχεται αυτό το εσωτερικό «Πυρ του Θεού» που φέρνει ένα τέλος σε κύκλους, ιδεολογίες, οργανώσεις και πολιτισμούς όταν έρθει η κατάλληλη και σωστή στιγμή. Αυτό το κάνουν για να δώσουν χώρο σ’ εκείνο που είναι καλύτερο και που αποδεικνύεται επαρκές και όχι περιοριστικό για την αφυπνιζόμενη συνείδηση και την αναδυόμενη ζωή.
Η Ιεραρχία προετοιμάζει άνδρες και γυναίκες για μύηση με:

  1. Την αποδοχή τους στα Άσραμ των Διδασκάλων.
  2. Την προσφορά στους μαθητές Τους της ευκαιρίας να υπηρετήσουν σε σχέση με το αναδυόμενο Σχέδιο.
  3. Την εγκαινίαση με το μέσον των μαθητών της περιόδου εκείνων των νέων παρουσιάσεων της αναγκαίας εκπαίδευσης για μύηση. Κάθε μείζων κύκλος δέχεται νέες μορφές της ίδιας αρχαίας αλλά βασικής διδασκαλίας. 

 

Ο Χριστός ως Παγκόσμιος Διδάσκαλος θα Επιστρέψει


Ο Χριστός, ο Διδάσκαλος των Διδασκάλων και ο Εκπαιδευτής των Αγγέλων, είναι ο Παγκόσμιος δάσκαλος. Είναι γνωστός και με άλλα ονόματα σε άλλες θρησκείες, όπως Ιμάμ Μαχντί, Μαϊτρέγια και Κάλκι Αβατάρ. Βρίσκεται σε διαδικασία επιστροφής.

Ο Χριστός είναι ο Παγκόσμιος Δάσκαλος κι όχι ένας Χριστιανός δάσκαλος. Ο Ίδιος μας είπε ότι είχε κι άλλα ποίμνια και για αυτούς σήμαινε τόσα πολλά όσα και για τους ορθόδοξους Χριστιανούς. Μπορεί να μην τον αποκαλούν Χριστό, έχουν όμως γι’ Αυτόν το δικό τους όνομα και Τον ακολουθούν εξίσου αληθινά και πιστά όσο οι αντίστοιχοι Δυτικοί.
Ο Χριστός ο Οποίος θα επιστρέψει, δεν θα είναι όπως ο Χριστός ο Οποίος (φαινομενικά) αναχώρησε. Δεν θα είναι ένας «άνθρωπος θλίψεων», ούτε μια σιωπηλή, μελαγχολική φιγούρα, αλλά προβεί σε πνευματικές δηλώσεις οι οποίες δεν θα απαιτούν ερμηνεία, δεχόμενες παρερμηνεία, επειδή Αυτός θα είναι παρών για να υποδεικνύει την αληθινή έννοια.
Για δύο χιλιάδες χρόνια ήταν ο υπέρτατος Αρχηγός της Αόρατης Εκκλησίας, της Πνευματικής Ιεραρχίας, που αποτελείται από μαθητές όλων των πίστεων. Αναγνωρίζει και αγαπά εκείνους που δεν είναι Χριστιανοί, αλλά διατηρούν την αφοσίωσή τους στους Ιδρυτές Τους – τον Bούδδα, τον Μωάμεθ και άλλους. Δεν ενδιαφέρεται ποια είναι η πίστη, αν ο στόχος είναι η αγάπη του Θεού και της ανθρωπότητας. Αν οι άνθρωποι αναζητούν τον Χριστό που άφησε τους μαθητές Του πριν από αιώνες, θα αποτύχουν να αναγνωρίσουν τον Χριστό που βρίσκεται σε διαδικασία επιστροφής. Ο Χριστός δεν έχει θρησκευτικούς φραγμούς στη συνείδησή Του. Του είναι αδιάφορη η πίστη που ισχυρίζεται ότι έχει κανείς.
Ο Υιός του Θεού βρίσκεται στο Δρόμο Του και δεν θα έρθει μόνος. Η εμπροσθοφυλακή είναι ήδη εδώ και το Σχέδιο που πρέπει να ακολουθήσουν έχει ήδη γίνει και είναι σαφές. Ο στόχος ας είναι η αναγνώριση.

 

Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας

Η Πνευματική Ιεραρχία βρίσκεται σε διαδικασία εξωτερίκευσης και με την πάροδο του χρόνου, οι διδάσκαλοι θα βαδίσουν ξανά πάνω στη Γη, ανάμεσά μας.

Εργαζόμαστε και ζούμε στα αρχικά στάδια της περιόδου στην οποία γίνεται η προετοιμασία για την ανάδυση της Ιεραρχίας. Η ανάδυση αυτή βρίσκεται προς το παρόν καθαρά στα νοητικά επίπεδα, αλλά όταν η σκεπτομορφή της εξωτερικής ύπαρξης δημιουργηθεί από την ίδια την Ανθρωπότητα και η επικλητική κραυγή είναι αρκετά έντονη, τότε το Μεγάλο Άσραμ θα κάνει αργά την εμφάνισή του στο φυσικό πεδίο.
Στο μεταξύ η Ιεραρχία προσανατολίζεται σε μια στενότερη επαφή με την ανθρωπότητα και σε μια ενδότερη αναδιοργάνωση που θα κάνει εφικτή την εισδοχή σημαντικού αριθμού μαθητών στο μεγάλο Άσραμ. 
Τα μέλη της Ιεραρχίας κινούνται ήδη –ένας προς έναν– σε εξωτερική δραστηριότητα στο φυσικό πεδίο. Δεν αναγνωρίζονται για ότι Αυτοί είναι, αλλά εργάζονται για την εφαρμογή του Σχεδίου, επιδεικνύοντας καλή θέληση, αναζητώντας να διευρύνουν τον ορίζοντα της ανθρωπότητας προετοιμάζοντας το δρόμο για τον Έναν τον Οποίον Αυτοί υπηρετούν, τον Χριστό, τον Διδάσκαλο όλων των Διδασκάλων και τον Δάσκαλο ομοίως αγγέλων κι ανθρώπων.

Παγκόσμιοι Υπηρέτες

Οι Διδάσκαλοι εργάζονται μέσα από επτά μεγάλους ομίλους στοχαστών και εργατών στον κόσμο.

Σε προετοιμασία για την Επανεμφάνιση του Χριστού και για την έλευση της Υδροχοϊκής Εποχής με τις διακριτές ενέργειες και τις εκπληκτικές της ευκαιρίες, τα μέλη της Ιεραρχίας έχουν διαμορφώσει και εκπαιδεύσει αυτούς τους ομίλους εργατών και στοχαστών που με τις δράσεις τους κυβέρνησαν και διαμόρφωσαν τον κόσμο μας τόσο έντονα κατά τους τελευταίους τρεις ή τέσσερις αιώνες. Οι όμιλοι αυτοί υποδιαιρούνται γενικά σε τέσσερις μεγάλες κατηγορίες: πολιτιστική, πολιτική, θρησκευτική και επιστημονική. Σε πιο πρόσφατους καιρούς πρόβαλαν οριστικά και τρεις άλλοι όμιλοι – της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας και των οικονομικών. Οι φιλόσοφοι υπήρχαν βέβαια πάντα ανάμεσά μας, αλλά ήταν ως επί το πλείστον απομονωμένες μονάδες που ίδρυσαν σχολές τις οποίες χαρακτήριζαν ο φατριασμός και η χωριστικότητα. Δεν υπάρχουν πια εξέχουσες μορφές όπως στο παρελθόν, αλλά όμιλοι που αντιπροσωπεύουν ορισμένες ιδέες. Έχει βαθιά σημασία ν’ αναγνωριστεί το έργο των επτά αυτών ομίλων διανοητών σαν μέρος του ιεραρχικού προγράμματος που σχεδιάστηκε να προκαλέσει μια ορισμένη κατάσταση, να επιφέρει ορισμένες προπαρασκευαστικές συνθήκες και να αναλάβει ένα συγκεκριμένο ρόλο στο έργο της παγκόσμιας εξέλιξης όσον αφορά την ανθρωπότητα.

Διακρίνοντας το Πραγματικό από το Απατηλό

Καθώς αυξάνεται η προσοχή στην ύπαρξη της Ιεραρχίας, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η διάκριση μεταξύ των αστρικών αντανακλάσεων των Διδασκάλων και της πραγματικότητας


Tο γεγονός της ύπαρξης της πνευματικής Ιεραρχίας και των Διδασκάλων έρχεται στην προσοχή μεγάλου αριθμού ατόμων, ακόμη κι αν αυτό συμβαίνει από όσους συγχέουν την αντανάκλαση και τη σκεπτομορφή με την πραγματικότητα.
Πώς μπορεί ο μυστικιστής να αποφύγει αυτό το σφάλμα και τη σύγχυση; Πώς μπορεί το πραγματικό να διακριθεί από το απατηλό; Οι μόνοι κανόνες που μπορώ να σας δώσω είναι τόσο απλοί, ώστε όσοι ασχολούνται αυτή την εποχή με τη διδασκαλία και τις εξαγγελίες εκείνου που προσέγγισαν αστρικά, δεν θα θελήσουν να τους ακολουθήσουν. H στάση του νου που περιφρουρεί τον μυστικιστή από την αστρική πλάνη και το σφάλμα είναι:

  1. H καλλιέργεια ενός πνεύματος αληθινής ταπεινοφροσύνης. Υπάρχει μια πνευματική αλαζονεία που κρύβεται πίσω από ένα μανδύα ταπεινότητας και είναι πολύ διαδεδομένη αυτή την εποχή. Οδηγεί τους ανθρώπους ν’ αυτοθεωρούνται ως οι εκλεκτοί της Iεραρχίας για τη σωτηρία του κόσμου. Τους οδηγεί να νομίζουν ότι είναι κήρυκες των Διδασκάλων ή του Χριστού και τείνει να τους κάνει χωριστικούς στη στάση τους απέναντι σε άλλους ηγέτες και δασκάλους επειδή αρνούνται να αναγνωρίσουν τις πολλές όψεις του ενιαίου έργου και τις πολλές μεθόδους που έχει επινοήσει η Διάνοια του Θεού για να προσεγγίσει ένα ευρύ κοινό.
  2. H άρνηση της αποδοχής κάθε επαφής ή μηνύματος που έχει προσωπικές επιπτώσεις ή διαχωρίζει το δέκτη του, τείνοντας έτσι στην ανάπτυξη ενός συμπλέγματος Μεσσία. Μια αληθινή επαφή με την Ιεραρχία και μια αληθινή απονομή υπηρεσίας μεταφέρει μαζί της την πεποίθηση της ύπαρξης πολλών υπηρετών στη μία Υπηρεσία, πολλών αγγελιαφόρων που μεταφέρουν το ένα μήνυμα, πολλών δασκάλων για τις πολλές όψεις της μίας Αλήθειας και τους πολλούς και διάφορους δρόμους που οδηγούν πίσω στην Καρδιά του Θεού. Όταν αυτή η παμπεριεκτική αποκάλυψη συνοδεύει την κλήση στην υπηρεσία, τότε το πνεύμα της περιεκτικότητας αναπτύσσεται και το άτομο μπορεί να είναι βέβαιο ότι αληθινά κλήθηκε να συνεργαστεί και έχει πειστεί για την πραγματικότητα του οράματός του.
  3. Η ελευθερία από συναισθηματική γοητεία. Ο αληθινός μαθητής και μυστικιστής είναι πάντα νοητικά πολωμένος. Το όραμα είναι ελεύθερο από τις απατηλές αντιδράσεις του ηλιοπλεγματικού κέντρου. Το όραμά του αφυπνίζει το κέντρο καρδιάς και εφελκύει την ανταπόκριση της ενέργειας της προσωπικότητάς (που εστιάζεται στο κέντρο άζνα) προκαλώντας τελικά μια «επικέντρωση στον τόπο του φωτός». Αυτή υποδεικνύει την αυξανόμενη δραστηριότητα του κέντρου κεφαλής.
     

Παγκόσμια Θρησκεία

Το γεγονός της πνευματικής Ιεραρχίας και η αυξανόμενη ικανότητα των ανθρώπων να συνεργάζονται μαζί Τους θα είναι μέρος του νέου θρησκευτικού πνεύματος.

Στην επερχόμενη παγκόσμια θρησκεία θα διακηρύσσεται η ζωή και όχι ο θάνατος, θα διδάσκεται η επίτευξη ενός πνευματικού επιπέδου μέσα από πνευματική ζωή και το γεγονός της ύπαρξης εκείνων που το κατάκτησαν και εργάζονται με τον Χριστό για τη βοήθεια και τη σωτηρία της ανθρωπότητας θα είναι ο στόχος. Το γεγονός της πνευματικής Ιεραρχίας του πλανήτη μας, η δυνατότητα των ανθρώπων να προσεγγίζουν τα Μέλη της και να συνεργάζονται μαζί Τους καθώς και η παρουσία Εκείνων που γνωρίζουν ποιο είναι το θέλημα του Θεού και το εκπληρώνουν με νοημοσύνη – αυτές είναι οι αλήθειες πάνω στις οποίες θα βασιστεί η μελλοντική πνευματική διδασκαλία.
Το γεγονός της ύπαρξης αυτής της Ιεραρχίας και του υπέρτατου Αρχηγού της, του Χριστού, αναγνωρίζεται σήμερα συνειδητά από εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων, μολονότι δεν παύει να προσκρούει στην άρνηση των δογματικά σκεπτόμενων. Τόσοι πολλοί είναι εκείνοι που γνωρίζουν αυτή την αλήθεια, αλλά και τόσοι άξιοι και ακέραιοι άνθρωποι συνεργάζονται συνειδητά με τα Μέλη της Ιεραρχίας, ώστε οι ανταγωνισμοί των εκκλησιών και τα περιφρονητικά σχόλια των ορθολογιστών πέφτουν στο κενό. Οι άνθρωποι αποτινάσσουν τη δογματική εξουσία και αποκτούν άμεση και προσωπική πνευματική εμπειρία. Περνούν κάτω από την άμεση καθοδήγηση που αποφέρει η επαφή με τον Χριστό και τους μαθητές Του, τους Διδασκάλους.

 

Η Πρακτική Εργασία είναι Αναγκαία

Οι μαθητές, οι ζηλωτές και κάθε άνθρωπος πνευματικής πρόθεσης μοιράζονται διαισθητικά μια αίσθηση ευθύνης για την υπηρεσία του Σχεδίου. Δεν είναι καιρός για ονειρικούς οραματισμούς. Είναι ώρα για Έργα..

Θα γίνει φανερό ότι ένα μεγάλο πνευματικό κίνημα βρίσκεται σε εξέλιξη – ίσως το μεγαλύτερο όλων των εποχών. Η ανθρωπότητα κρίνεται ότι έχει φτάσει σε ένα σημείο εξέλιξης όπου μπορούν να γίνουν πολλά, επειδή ο νους των ανθρώπων –για πρώτη φορά σε παγκόσμια κλίμακα– είναι ευαίσθητος στην πνευματική εντύπωση. Η ευκαιρία της στιγμής είναι μοναδική, επειδή οι διάνοιες παντού δείχνουν μια εξαιρετική δεκτικότητα τόσο στο καλό όσο και στο κακό. Σήμερα, άνδρες και γυναίκες δεν διέπονται τόσο από τυφλή παρώθηση όσο από κατασταλαγμένη σκέψη, αν και η γραμμή της ελάχιστης αντίστασης για την πλειοψηφία είναι η ιδιοτελής ώθηση. Υπήρχαν πάντοτε μικροί όμιλοι και σπάνιες ψυχές που καταδείκνυαν την ικανότητα της ανταπόκρισης σε πνευματική εντύπωση. 
Οι δυνάμεις του ολοκληρωτισμού αντιλαμβάνονταν πάντα και εκμεταλλεύονταν την ικανότητα των ανθρώπινων όντων να ανταποκρίνονται στην καλή ή την κακή εντύπωση. Εντυπώνοντας ορισμένα δόγματα, ορισμένες αρχές και ορισμένες πεποιθήσεις στους λαούς τους, κρύβοντας την αλήθεια ή τα γεγονότα και αγνοώντας τις πραγματικότητες, κατορθώνουν να παρασύρουν τον κόσμο το λαό τους σε μια αποδοχή που σημαίνει –για όσους ασκούν τον έλεγχο– μια τεράστια δύναμη.
Άλλα έθνη, οι λεγόμενες δημοκρατίες, βρίσκονται σε μία κατάσταση μεγάλης σύγχυσης, χωρισμένες σε πολιτικά, θρησκευτικά και κοινωνικά κόμματα, που δίνουν προσοχή στις διδαχές, τα όνειρα και τα σχέδια του οποιουδήποτε έχει μια ιδέα και αυτοπροβάλλεται στη δημόσια συνείδηση, ενώ του λείπει ο ορθός ή καλός σχεδιασμός, διέπεται από ιδιοτέλεια (προσωπική ή εθνική και μερικές φορές αμφότερα) και απαιτεί τη διευθέτηση σημαντικών υποθέσεων με ελάχιστη ή καθόλου σημασία στους αναγνωρισμένους πνευματικούς στόχους και αξίες.
Ευτυχώς υπάρχει ένα αυξανόμενο σώμα από ανθρώπους κάθε πίστης ή καμίας θρησκευτικής πίστης οι οποίοι βρίσκονται σε κάθε ήπειρο και έθνος και έχουν επίγνωση της ανάδευσης της πνευματικής αυτής κίνησης – που συνδέει την ανθρωπότητα και την Ιεραρχία. Αυτό οφείλεται στην αντίδρασή τους στην πνευματική ελπίδα, στην προσδοκία και στην περίεργα διαδεδομένη πίστη ότι η θεία παρέμβαση είναι εφικτή και βρίσκεται πολύ κοντά. Καθώς αναπτύσσεται η ορμή της πνευματικής αυτής δραστηριότητας αντίστοιχα θα αναπτύσσεται και η ανταποκριτικότητα μεταξύ των ανθρώπων και αν η αντίδραση είναι αυτή που ελπίζεται, τότε σε όλο τον κόσμο θα είναι οι μάζες εκείνες που βραδέως θα ενωθούν επιφέροντας τις αναγκαίες συνθήκες για την επανεμφάνιση του Πρίγκιπα της Ειρήνης. Ο αριθμός των ημιφωτισμένων αυτών ανθρώπων αυξάνει γοργά. Η απόγνωση επιταχύνει την ανταπόκρισή τους στη βοήθεια από ψηλά και στον κατάλληλο χρόνο ο αριθμός τους θα είναι τόσο μεγάλος ώστε ο ολοκληρωτισμός καθώς και η χαώδης δημοκρατία δεν θα είναι σε θέση να τους αντισταθούν.

Αυτό που σας παρουσιάζω δεν είναι ένα μυστικιστικό ή φανταστικό όνειρο. Συνεπάγεται την αίσθηση οξείας επιχειρηματικής αντίληψης στο φυσικό πεδίο, μια πρακτική κοινή λογική και μια παραίτηση από την παρουσίαση ενός όμορφου μέλλοντος σ’ ένα μυθικό ουρανό απραξίας και ματαιότητας. Η έλευση του Βασιλείου του Θεού, η προετοιμασία για τον ερχομό του Χριστού και η σωτηρία της ανθρωπότητας απαιτούν θάρρος, οργάνωση, επιχειρηματική οξύνοια, ψυχολογία και επιμονή. Χρειάζεται εκπαιδευμένους εργάτες και πολλά χρήματα. Απαιτεί προσεκτικά σχεδιασμένα προγράμματα με μακρόπνοο όραμα και επιπρόσθετα κατάλληλες σύγχρονες διαδικασίες. Σ’ αυτό καλούνται σήμερα όλοι όσοι έχουν αληθινό όραμα και αγάπη για την ανθρωπότητα. Αυτό σημαίνει τη διάδοση μιας καλλιεργημένης με νοημοσύνη καλής θέλησης και την ενδυνάμωση εκείνων των συνθηκών, στάσεων και απόψεων που θα επιφέρουν αναπόφευκτα ορθές ανθρώπινες σχέσεις.

Ένα Σημείο Ισορροπίας

Σκοπός είναι η δημιουργία ενός σημείου ισορροπίας στον κόσμο ανάμεσα σε εκείνους που αντιπροσωπεύουν την χωριστικότητα και τον υλισμό και εκείνους που υποστηρίζουν την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής.

Θα εφιστούσα την αμέριστη προσοχή σας σ’ ένα πολύ σημαντικό θέμα. Τη στιγμή που θα προσεγγισθεί ένα σημείο ισορροπίας, τη στιγμή που εκείνοι οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τη χωριστικότητα και τον υλισμό, τον ολοκληρωτισμό ή οποιοδήποτε επιβαλλόμενο καθεστώς (και επομένως μια κακόβουλη ενότητα) και εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν την ελευθερία της ανθρώπινης ψυχής, τα δικαιώματα του ατόμου, την αδελφότητα και τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις, βρεθούν σε ίση δύναμη, θέση και επιρροή, τότε οι θύρες της Ιεραρχίας (μιλώντας συμβολικά) θ’ ανοίξουν και θα έρθει ο Χριστός με τους μαθητές Του. Αυτή η ισορροπία πρέπει να προσεγγίσει ένα σημείο πάνω στα νοητικά πεδία. Πρέπει να προσεγγισθεί από εκείνους που μπορούν να σκεφθούν, που είναι παράγοντες επιρροής και στων οποίων τα χέρια βρίσκεται η ευθύνη για όσα γνωρίζουν και πιστεύουν τα μέλη της κοινωνίας που λειτουργούν κάτω του νοητικού επιπέδου.

ΜΕΙΝΕΤΕ ΣΕ ΕΠΑΦΗ

Παγκόσμια Καλή Θέληση στα Κοινωνικά Δίκτυα