H Kατεύθυνση της Ενέργειας και η Υπηρεσία

Οι δραστηριότητες υπηρεσίας του Lucis Trust βασίζονται πάνω στην ουσιώδη αλήθεια πως η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη. Και παρά το ότι αυτή είναι μια απλή αλήθεια έχει εκτεταμένες επιπτώσεις. Σε σχέση με το φυσικό σώμα, το γεγονός πως η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη, είναι αρκετά εμφανές. Η σκέψη προκαλεί ηλεκτροχημική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, που μεταφέρεται στο υπόλοιπο σώμα με τη μορφή σημάτων και εντολών. Το σώμα, στη συνέχεια, δημιουργεί και εκφράζει την ενέργεια μέσω κάποιου είδους δραστηριότητας. Το είδος της δραστηριότητας αντιστοιχεί στη δύναμη της θέλησης και την ποιότητα της επιθυμίας που έχουν καθορίσει τη σκέψη.

Όμως η ενέργεια ακολουθεί τη σκέψη και με έναν λεπτοφυέστερο τρόπο, στο επίπεδο της ίδιας της σκέψης. Όλες μας οι σκέψεις είναι ακτινοβόλες σε κάποιο βαθμό, και μεταφέρονται μέσω των πλανητικών αιθέρων σαν ραδιοφωνικό σήμα. Σύμφωνα με τη φύση των σκέψεων, τη δύναμη και την πρόθεσή τους, επιδρούν θετικά ή αρνητικά στο νου όσων είναι δεκτικοί στην συχνότητα που εκπέμπουν. Μαθαίνοντας να σκεπτόμαστε καθαρά και να προβάλουμε τις σκέψεις για το κοινό καλό, μπορεί να είναι, ως εκ τούτου, μια ισχυρή μορφή υπηρεσίας που βοηθά στο να εγκαινιασθεί αυτή η πιο φωτισμένη εποχή της αγάπης και του μερισμού, που όλοι περιμένουμε να δούμε.

Παρ’ όλα αυτά, δεν είναι εύκολη η παραμονή σε τέτοιου είδους πνευματικά οράματα όταν οι συγκρούσεις και οι πράξεις τρομοκρατίας συμβαίνουν ακόμα στον κόσμο και όταν οι υλιστικές ιδεολογίες καθορίζουν τις διεθνείς σχέσεις. Πώς μπορεί το όραμα της «Μίας Ανθρωπότητας» να διατηρηθεί μέσα στην σωματική και ψυχική ρύπανση της εποχής μας, όταν ο κακός χειρισμός των κοινωνικών μέσων και η υπερβολική σεξουαλική εστίαση έχουν τέτοια καταστροφική επίδραση και όταν η επιστήμη και η φιλοσοφία είναι διαμελισμένες από έναν απλουστευτικό ορθολογικό που δεν επιτρέπει να δουν «το δάσος πίσω από τα δέντρα»;

Για να κατανοήσουμε αυτήν την εποχή της σύγχυσης, μπορούμε να έχουμε κατά νου τις πολλές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στην εσωτερική εσώτερη πλευρά της ζωής από τις οποίες προκαλείται προσωρινή αναταραχή. Αυτά ανέπτυξε εν εκτάσει στα βιβλία της η Alice Bailey: όπου γίνεται ιδιαίτερη αναφορά σε μια ισχυρή γραμμή κατερχόμενης ενέργειας, η οποία είχε την προέλευσή της ολοκληρωτικά έξω από την πλανητική μας ζωή. Αφορούσε μεγάλες ζωές των οποίων η ισχύς πέρασε διαμέσου του ανθρωπίνου βασιλείου κατευθείαν στα κατώτερα βασίλεια της φύσης, και ήταν η αιτία πολλών δραματικών αλλαγών – επειδή «οδήγησε σε άμεση σύγκρουση το παρελθόν και το παρόν». Αυτές οι ενέργειες έφτασαν στο χαμηλότερο επίπεδο καθόδου αγκυροβολώντας  «νέες εμπνεύσεις» και «νέους σπόρους ελπίδας» από τους οποίους εξαρτάται το μέλλον. Έκτοτε, ξεκίνησε το σημείο ανόδου, επιφέροντας την μεταλλαγή και την αφαίρεση (Ακτίνες και Μυήσεις, σελ. 12-15). Διαβάστε περισσότερα εδώ στην αγγλική γλώσσα.

Από την εποχή που γράφτηκαν τα βιβλία της Αλίκης Μπέηλη ο κόσμος αλλάζει με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Γινόμαστε μάρτυρες  μαζικών απελευθερωτικών κινημάτων που υπερασπίζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς αυτή η «κατεύθυνση» της  απελευθερωτικής ενέργειας, έλκει την ανθρωπότητα προς την κατανόηση των αρχών και των αξιών που πρέπει να  διαποτίσουν την παγκόσμια κοινότητα. Η ανθρωπότητα βρίσκεται σε μία καμπύλη ταχείας εκμάθησης και η πλανητική ένταση, που δημιουργείται από αυτή την ροή της αφηρημένης ενέργειας, προκαλεί αντιτιθέμενες δυνάμεις, οι οποίες καταλήγουν σε ανθρώπινες θηριωδίες του χειρίστου βαθμού.

Τί είδους υπηρεσία μπορεί να προσφέρει στην πλανητική ζωή, ένα άτομο με πνευματικό προσανατολισμό που ασκείται  στον διαλογισμό; Ο ρόλος των πνευματικά εργαζόμενων ομάδων και των μεμονωμένων στοχαστών στην εποχή μας, δεν είναι να εστιάσουν ενέργεια ειδικά σε μια περιοχή πλανητικής κρίσης, καθόσον αυτό μπορεί να «θρέψει» τη σύγκρουση,  αλλά να εργαστούν μέσα σε δεδομένα πλαίσια και διαδρομές της πλανητικής ενέργειας με έναν πιο «γενικό» τρόπο, ώστε να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα του φωτός και της καλής θέλησης, όπου αυτή βρίσκεται. Αυτό προϋποθέτει μια ευθυγράμμιση με το Θείο Σχέδιο για τον πλανήτη μας, καθώς και την κατεύθυνση των συσχετιζόμενων ενεργειών, όπως για παράδειγμα τις περιοχές του «φυσικού πεδίου που συνιστούν τις τωρινές σύγχρονες εξόδους για τις ενέργειες μέσω των οποίων μπορούν να περάσουν οι κατευθυνόμενες ενέργειες για να εκτελέσουν τη δημιουργική διαδικασία».

Οι πλανητικές έξοδοι σε αυτόν τον τωρινό κύκλο είναι η Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, η Γενεύη, το Νταρτζίλινγκ και το Τόκυο. Καθώς το Θεϊκό Σχέδιο αποκαλύπτεται «σε καθένα απ’ αυτά τα πέντε κέντρα θα βρεθεί να υπάρχει ένας Διδάσκαλος με το άσραμ Του κι εκεί θα οργανωθεί ένας στρόβιλος πνευματικών δυνάμεων για να επισπεύσει και να υλοποιήσει τα σχέδια του Χριστού για το νέο κι ερχόμενο παγκόσμιο κύκλο» (Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 259).  Διαβάστε περισσότερα εδώ στην αγγλική γλώσσα.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι η εργασία των τριγώνων βοηθά να αφυπνίσει αυτά τα πλανητικά κέντρα σε μεγαλύτερη δραστηριότητα. «Η συγκεντρωμένη διαλογιστική δραστηριότητα των ανθρώπων που εμπλέκονται στις δραστηριότητες των Τριγώνων θα προσελκύσει μαγνητικά εκείνο που πρέπει να εμφανισθεί όταν οργανωθεί ένα κέντρο. Στην πραγματικότητα δημιουργούν την αναγκαία ατμόσφαιρα κι αυτό είναι πάντοτε ένα προκαταρκτικό βήμα. Εφόσον υπάρχει η ατμόσφαιρα ή ο αέρας στον οποίο αναπνέουμε και κινούμαστε, τότε μπορεί να εμφανισθεί η ζώσα μορφή» [Η εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 678]. Διαβάστε περισσότερα εδώ στην αγγλική γλώσσα

Μια άλλη δυναμική μορφή υπηρεσίας, είναι η κατεύθυνση της ενέργειας της καλής θέλησης, δια μέσου του Κύκλου των Διασκέψεων της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης. Αυτή είναι μια παγκόσμια ομάδα διαλογισμού που συντονίζεται σε έναν οραματισμό για να βοηθήσει να διαφωτιστεί πνευματικά η ατμόσφαιρα στην οποία βασίζονται τα παγκόσμια συνέδρια που είναι ζωτικής σημασίας για την πνευματική πρόοδο της ανθρωπότητας. Η τελευταία μας επικέντρωση ήταν στην πρόσφατη συνάντηση των Η.Ε. στην Κωνσταντινούπολη – μία περίληψη μπορεί κανείς να διαβάσει στο Blog της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης.

Αυτές οι σκέψεις μας βοηθούν να αντιληφτούμε την αποτελεσματικότητα του ομαδικού διαλογισμού και τη δύναμη της υπηρεσίας μας στα υποκειμενικά πεδία ενθυμούμενοι ότι «πίστις εστί ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων)». Η πίστη δεν είναι κάτι που προκύπτει από την άμεση κι αντανακλαστική συναισθηματική ανταπόκριση στις δοκιμασίες που εκπορεύονται από «πλανητικό επίπεδο» αλλά πηγάζει από την πνευματική απόσπαση, καθώς είναι σταθερά ευθυγραμμισμένη με τις ενεργειακές ροές που πηγάζουν «απ’ την Πνευματική Ιεραρχία κάτω από την έμπνευση του Θείου Σκοπού και κατευθύνονται προς την ολοκλήρωση του Θείου Σχεδίου».