Πνευματική Εκπαίδευση και Ομαδική Ταυτότητα

Υπάρχει πολύς συμβολισμός συνδεδεμένος με τα αστεροσκοπεία που στέκουν ψηλά πάνω από τα σύννεφα στο Όρος Πάλομαρ παρατηρώντας στα βάθη του διαστήματος και επίσης με τα μεγάλα ραδιοτηλεσκόπια σ’ όλο τον κόσμο που συνδέονται μεταξύ τους προκειμένου να «συλλάβουν» τις αμυδρές εκπομπές μακρινών αστρικών σωμάτων. Στην καρδιά αυτής της μελέτης των ουρανών εντοπίζεται το προαιώνιο ερώτημα: «Ποιος είμαι εγώ;». Καθ’ όσον η νοήμων ανθρωπότητα ψάχνει στο φυσικό σύμπαν για απαντήσεις στο αίνιγμα της ύπαρξης, ο πνευματικός αναζητητής εσωτερικεύει την έρευνα, εξερευνώντας τον θόλο του εσωτερικού διαστήματος για να συλλάβει το φως της ενόρασης και να λάβει απαντήσεις στο ίδιο μακραίωνο ερώτημα.

Η ανάπτυξη της ενόρασης αποτελεί έναν μείζοντα στόχο της εκπαίδευσης για μαθητεία, και, μια μέθοδος ανάπτυξής της είναι μέσα από τη μελέτη των συμβόλων. Κάθε μορφή γύρω μας είναι ένα σύμβολο μέσα από το οποίο εκφράζεται μια ζωντανή ιδέα. Καθώς ο κόσμος εξετάζεται από αυτήν την οπτική γωνία, το φως που κρύβει κάθε συγκεκριμένο σύμβολο τελικά ανακαλύπτεται, αποκαλύπτοντας την ποιότητα της ζωής, η οποία το δημιούργησε. Σε αυτόν τον νέο κόσμο των φωτεινών ποιοτήτων, ο μαθητής μαθαίνει να ζει και να εργάζεται ενορατικά – εγκαθιδρύοντας ουσιαστικές σχέσεις με τις εμψυχώνουσες ζωές όλων των μορφών.

Η είσοδος σε αυτόν τον κόσμο του φωτός, σε έναν όμιλο μαθητών, επισπεύδεται με την πρακτική του διαλογισμού. Από κοινού, τα μέλη του ομίλου των αναζητητών αναρριχώνται προς την εμβληματική βουνοκορφή, ψηλότερα από τα σύννεφα των σκεπτομορφών που αποκρύπτουν το πνευματικό όραμα, για να «ιδούν» και να «ακούσουν» ως ένας. Εκεί στέκονται, για να ανιχνεύσουν το φως του Θείου Σχεδίου και την αποκάλυψη από τον εσωτερικό κόσμο των αρχετύπων προς τον οποίο τείνει η ανάπτυξη κάθε μορφής στον εξωτερικό κόσμο. Το φως της αλήθειας, της ομορφιάς και της αρμονίας που ανακαλύφθηκε εκεί, συγκεντρώνεται από τον ομαδικό νου που ενεργεί ως συλλογικός καθρέφτης και αντανακλάται στην ανθρώπινη συνείδηση, διεγείροντας την ανάπτυξη σύμφωνα με τον αρχετυπικό κόσμο.

Αυτό είναι το έργο προς το οποίο ανατείνει ένας όμιλος μαθητείας – να έρθει σε επαφή με το φως της ενόρασης και «σ’ εκείνο το φως να δει το φως». Είναι η δημιουργική αρχή που στηρίζεται στην ομαδική εργασία και αναφέρεται από τον Χριστό με τα λόγια: «εάν ο οφθαλμός σου είναι απλός, όλο το σώμα σου θα είναι φωτεινό». Ο απλός οφθαλμός αναφέρεται σε εκείνη την εστιασμένη έφεση και συγκεντρωμένη προσπάθεια που φέρνει σταδιακά το κέντρο Άζνα σε λειτουργική δραστηριότητα· το εργαλείο που κάθε μαθητής πρέπει να μάθει να χρησιμοποιεί συνειδητά.

Η διατήρηση του «απλού» οφθαλμού δεν είναι  μια εύκολη επίτευξη σε έναν κόσμο γεμάτο από περισπασμούς, παρέχει, ωστόσο, όλο και μεγαλύτερη δύναμη για υπηρεσία σε έναν όμιλο που είναι ικανός να στέκει εστιασμένος και αποσπασμένος σε μια κατάσταση «απομονωμένης ενότητας». Απελευθέρωση από τις προσκολλήσεις της μορφής σημαίνει να απελευθερωθεί για ταύτιση με την όψη ζωή και μόνο τότε μπορεί να εκπληρωθεί το πραγματικό νόημα της ενότητας.

«Σήκωσε το κεφάλι σου, ω Λανού· βλέπεις άραγε ένα ή αμέτρητα φώτα να φλέγονται από πάνω σου στο σκοτεινό ουρανό του μεσονυχτίου;» «Νιώθω μια Φλόγα, ω Γκουρουντέβα· βλέπω να λάμπουν μέσα της αμέτρητοι, αναπόσπαστοι σπινθήρες».

Μυστική Δοξασία, I. 145. Ε.Π. Μπλαβάτσκυ

Σχετικού ενδιαφέροντος με το θέμα του άρθρου:

Μία Δέσμη Φωτός που Λάμπει στο Δρόμο μας - Στοχαστικές Σκέψεις για την Ενόραση  Σκέψεις από διάφορους στοχαστές σχετικά με την ενόραση.

Από την Διανόηση στην Ενόραση - Bίντεο από το Σεμινάριο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης του 2016

Από την Διανόηση στην Ενόραση, Ενημερωτικό Δελτίο της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης, 2017 #1