Όπως τονίστηκε στο τελευταίο τεύχος μας, το 2015 εορτάζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και από ένα δίκτυο με περισσότερες από 100 επιστημονικές οργανώσεις σε 85 χώρες ως Διεθνές Έτος Φωτός και Τεχνολογιών βασισμένων στο Φως. Η Παγκόσμια Καλή Θέληση παρέχει την υποστήριξή της, εστιάζοντας πάνω στους πολλούς τρόπους με τους οποίους η ανθρωπότητα οδεύει Προς Μια Εποχή Φωτός. Για το σκοπό αυτό πραγματοποιήθηκαν σεμινάρια με το εν λόγω θέμα στο Λονδίνο, τη Νέα Υόρκη και τη Γενεύη στις 25 Οκτωβρίου 2014. Η Παγκόσμια Καλή Θέληση ζήτησε από έναν συνεργάτη που μετείχε στο Σεμινάριο του Λονδίνου, ο οποίος παρακολούθησε μέσω βίντεο την εκδήλωση της Νέας Υόρκης και διάβασε, επίσης, τα πρακτικά από την Γενεύη, να παρουσιάσει μια συνολική εικόνα της εμπειρίας και της επίτευξης που σημειώ­θηκε.
Οι εκδηλώσεις αυτές παρείχαν έμπνευση και ήταν εξίσου διαφωτιστικές. Πραγματοποιήθηκε μερισμός ιδεών σχετικά με τον ρόλο του φωτός και την φώτιση σε διάφορα πεδία, συμπεριλαμβανομένης της αναπτυσσόμενης κατανόησής μας για το φως δια μέσου των αιώνων και για το όραμά μας ως προς την κατεύθυνση που οδεύουμε. Στο Λονδίνο, τα θέματα που καλύφθηκαν αφορούσαν την σχέση ανάμεσα στην φύση και τις τεχνολογίες του φωτός, τον ρόλο του φωτός στην υγεία και την ιατρική και τον ρόλο που το φως της ενόρασης έχει να διαδραματίσει στην πνευματική Ηγεσία. Τα θέματα που εξετάστηκαν στη Νέα Υόρκη περιλάμβαναν την αυξημένη επικέντρωση στην ανάπτυξη του φωτισμένου νου μέσω διαλογισμού, τον οραματισμό, την θεραπεία και την ψυχολογία, το φως στις πνευματικές κοσμολογίες και ό,τι θα περιμέναμε να δούμε στον τομέα του φωτός στο μέλλον. Στη Γενεύη πραγματοποιήθηκαν παρουσιάσεις σχετικές με προγράμματα για το ηλιακό φως και την ανανεώσιμη ενέργεια, τη χρήση τεχνολογιών βασισμένων στο φως για την πρόληψη και την ολιστική διάσταση στην υγεία, καθώς και για τα παγκόσμια δίκτυα αμοιβαίας υποστήριξης σαν φωτεινά πεδία προώθησης των ανώτερων αξιών.
Οι συμμετέχοντες ταξίδεψαν από πολλές διαφορετικές χώρες προκειμένου να λάβουν μέρος στις ζωηρές συζητήσεις και τους διαλογισμούς και για να δημιουργήσουν χώρο για φωτισμένη σκέψη. Σε πολλές περιπτώσεις τα ερωτήματα που τέθηκαν ήσαν τόσο διαφωτιστικά όσο και οι απαντήσεις που δόθηκαν. Ήταν ενδιαφέρον ότι, ενώ ένας συμμετέχων στο Λονδίνο έθεσε το προφανές αλλά σημαντικό ερώτημα «τι είναι το φως;», στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού κάποιος άλλος ρωτούσε «μπορείτε να μας πείτε περισσότερα για το σκοτάδι;»
Σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο προσφέρουμε μια γεύση από τις συζητήσεις και τις ιδέες που ανταλλάχτηκαν, με την ελπίδα ότι αυτό θα ανοίξει την πόρτα για περαιτέρω σκέψεις, στοχασμό και βαθύτερη κατανόηση. Όπως γνωρίζουν οι τακτικοί αναγνώστες, οι ιδέες για το φως πρέπει να αποβαίνουν πρακτικές και πραγματοποιήσιμες προκειμένου να υπάρξει θετική αλλαγή. Εκτός από την αναγνώριση των ευκαιριών, υπάρχει ανάγκη να μεταστρέψουμε τα σημεία κρίσης σε φωτισμένα σημεία καμπής μέσα σε αυτή τη δύσκολη μεταβατική περίοδο. Εν τω μεταξύ μπορούμε να υποθάλπουμε τα πειραματικά και αναπτυξιακά στάδια της εργασίας με το φως, δια μέσου φωτισμένης σκέψης και δραστηριότητας. Για περισσότερες πληροφορίες σε ότι αφορά το έτος αυτό, παρακαλούμε ανατρέξατε την ιστοσελίδα των ΗΕ www.light2015.org.

Λονδίνο

Στις εισαγωγικές παρατηρήσεις έγινε επισήμανση στην παρατήρηση του Αριστοτέλη ότι «η τεχνολογία μιμείται τη φύση». Στο σημερινό κόσμο υπάρχουν όλο και περισσότερες μαρτυρίες για αυτό. Ένα ηλεκτρικό μοτέρ, για παράδειγμα, χρησιμοποιεί τον ίδιο μηχανισμό που χρησιμοποιούν τα περισσότερα βακτήρια για να κολυμπούν: μια μέθοδο που δημιουργεί περιστροφή προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, ένα άγκιστρο που λειτουργεί σε γενικές γραμμές σαν αρμός για την προώθηση της περιστροφής, ένα μακρύ νήμα με τη λειτουργία έλικα και το καύσιμο που προέρχεται από τη ροή των ιόντων κατά μήκος των εξωτερικών μεμβρανών του κυττάρου. Καθώς είμαστε σε θέση να μαθαίνουμε, να συνεργαζόμαστε και να εκτιμούμε περισσότερο την φύση, ανοίγει ο δρόμος για μια πιο φωτισμένη τεχνολογική πρόοδο.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν επίσης πως οι σύνθετες μικροδομές που βρίσκονται στα μάτια των νυχτοπεταλούδων έχουν διαμορφωθεί έτσι ώστε να συγκεντρώνουν όσο το δυνατόν περισσότερο φως, χωρίς να το αντανακλούν. Έχοντάς το αναγνωρίσει και μαθαίνοντας μέσω αυτής της ανακάλυψης, οδηγηθήκαμε στην ανάπτυξη μιας ειδικής πλαστικής μεμβράνης για τον υπολογιστή και τα κινητά τηλέφωνα που μειώνει την αντανάκλαση, βελτιώνει την αναγνωσιμότητα και ελαττώνει την ποσότητα της ενέργειας που απαιτείται για τον φωτισμό της οθόνης.
Φως στο μέλλον των ιατρικών α­­-πει­κονίσεων παρέχουν, εκτός άλλων, κάποια πλάσματα που ζουν σε μεγάλα βάθη των ωκεανών. Λαμπυρίζοντες, βιοφωταυγείς οργανισμοί, βοηθούν τους γιατρούς να σχεδιάσουν καλύτερους τρόπους σάρωσης των ανθρώπινων οργάνων και να προβούν σε πιο ορθές διαγνώσεις. Το «Καλάθι του Άνθους της Αφροδίτης», για παράδειγμα, είναι ένας θαλάσσιος σπόγγος που ζει σε μεγάλα βάθη και διαθέτει ακανθώδεις σκελετικές αποφύσεις, παρόμοιας εμφάνισης και οπτικής ιδιότητας όπως οι οπτικές ίνες, πάνω στις οποίες βασίζεται η εποχή της επικοινωνίας και της πληροφόρησης.
Παρά τα εμπόδια, ο κόσμος σιγά-σιγά ενοποιείται με την βοήθεια των τηλεπικοινωνιακών συστημάτων και των δικτύων ηλεκτρονικών υπολογιστών που βασίζονται στις οπτικές ίνες – τα οπτικά νήματα που κατασκευάζονται (με την διαδικασία της διέλασης) από εύκαμπτο διαφανές γυαλί (πυρίτιο) ή πλαστικό, ελαφρώς παχύτερο από την ανθρώπινη τρίχα, και μεταδίδουν πληροφορίες μέσω του φωτός. Τα οπτικά καλώδια μπορούν επίσης να παρέχουν ηλεκτρικό ρεύμα σε ηλεκτρικές συσκευές χαμηλής ισχύος. Ποιος θα φανταζόταν πριν από πενήντα μόλις χρόνια, ότι τώρα θα ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου η επικοινωνία είναι τόσο γρήγορη και εύκολη και ότι θα είχαμε το Διαδίκτυο, όπου το πάτημα μερικών πλήκτρων παρέχει πρόσβαση στην τεράστια δεξαμενή της ανθρώπινης γνώσης – τον κόσμο της διάνοιας. Έτσι, τι θα μπορούσαν, άραγε, να επιφυλάσσουν τα επόμενα πενήντα με εκατό χρόνια, και ακόμα παραπέρα; Πού θα μπορούσαν να μας οδηγήσουν σαν επόμενο βήμα οι τεχνολογίες που βασίζονται στο φως; 
Υπάρχουν χιλιάδες τεχνικές καινοτομίες που αντιπροσωπεύουν την ιδιοφυή δημιουργικότητα στην μίμηση της φύσης. Ένας τομέας που σίγουρα θα αποδειχθεί μια αστείρευτη πηγή μελλοντικής έμπνευσης είναι εκείνος του ανθρώπινου εγκεφάλου και της ίδιας της συνείδησης. Ακόμα και πρόσφατα βλέπουμε έρευνες και εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα. Ο Στιούαρτ Χάμεροφ (Stuart Hameroff), καθηγητής του Πανεπιστημίου της Αριζόνα και του Κέ­ντρου Μελέτης της Συνείδησης, έχει προτείνει την άποψη ότι ο εγκέφαλος και η συνείδηση λειτουργούν μέσω μιας ιεραρχίας φράκταλ από εξάγωνα, παρόμοια με το άνθος της ζωής στην ιερή γεωμετρία. Το άνθος της ζωής, γνωστό στις αρχαίες θρησκείες και φιλοσοφίες, αποτελείται από ομοιόμορφα κατανεμημένους, επικαλυπτόμενους κύκλους, διευθετημένους σε σχήμα άνθους. Από το κέντρο κάθε άνθους ξεπροβάλλουν έξι πέταλα που αντιστοιχούν στις έξι δομικές δυνάμεις της φύσης –το καθένα επεκτεινόμενο στην περίμετρο του κύκλου που τα περιβάλλει– την συνθέτουσα «παν-δύναμη». Το Άνθος της Ζωής αντιπροσωπεύει τις θεμελιώδεις δημιουργικές δυνάμεις στον χώρο και το χρόνο που εκπληρώνονται σαν ορθές σχέσεις μεταξύ απάντων των πραγμάτων.
Παραδείγματα αυτής της εξαπλής εξαγωνικής δομικής δύναμης μπορούμε να παρατηρήσουμε στην χιονονιφάδα, τον χαλαζία, και τώρα στην τέταρτη φάση του νερού, που όταν βρίσκεται σε επαφή με υδρόφιλες επιφάνειες, λεπτές στρώσεις εξαγώνων σχηματίζουν έναν ημι-αγώγιμο κρύσταλλο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε νήμα του γενετικού κώδικα στο σώμα περιβάλλεται από λεπτά φύλλα εξαγωνικού νερού. Μέσω περαιτέρω διερεύνησης της σημασίας των κοίλων και διασταυρούμενων εξαγωνικών δομών, μπορούμε να αποκτήσουμε βαθύτερη κατανόηση αναφορικά με τις διασυνδέσεις μεταξύ των εσωτερικών και εξωτερικών πεδίων. Η προοπτική αυτή, σε συνδυασμό με την ανακάλυψη από ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας της ικανότητας του άνθρακα να μαγνητίζεται, ανοίγει την πόρτα για μελλοντικές μελέτες, που θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι θα κάποια μέρα θα είμαστε σε θέση να συνδυάσουμε τον «μαγνητικό» με τον «ανθρακικό» κόσμο.
Ακόμα και από συμβολική άποψη, η ανακάλυψη ότι η ύλη του φυσικού πεδίου μπορεί να δομηθεί σε εξαγωνικά πρότυπα, μεταδίδοντας αποτελεσματικά τον ηλεκτρισμό, τον μαγνητισμό και το φως, αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Ίσως το πιο σημαντικό απ' όλα είναι ότι ένα εξάγωνο ουσιαστικά αποτελείται από τρίγωνα. Όπως πολλοί γνωρίζουν, στην δραστηριότητα υπηρεσίας των Τριγώνων, τρεις άνθρωποι συνδέονται μεταξύ τους καθημερινά με την σκέψη. Όταν ένα τέτοιο τρίγωνο σχηματίζεται, το σήμα του μεταδίδεται σε ολόκληρο το παγκόσμιο δίκτυο των τριγώνων. Η ανθρωπότητα αρχίζει να εργάζεται με νοήμονα τρόπο πάνω σε πιο λεπτοφυή πρότυπα ζωής. Ο οργανωμένος και διατεταγμένος εξηλεκτρισμός του φυσικού πεδίου θα προκαλέσει μια αντανακλαστική δράση στους αιθέρες, δίνοντας την δυνατότητα ενός μεταξύ τους συντονισμού, και μιας αρμονικής λειτουργίας, προετοιμάζοντας τις αναγεννητικές δυνάμεις της φύσης και της συνείδησης με τρόπο ώστε να διανοιχτούν οι εσωτερικές διαστάσεις της ζωής. Στο αιθερικό σώμα του ανθρώπου έχετε μιαν επανάληψη της ίδιας διαδικασίας. Από την οπτική των υψηλότερων πεδίων της ύπαρξης, τα κέντρα δύναμης στον άνθρωπο είναι σαν ένα τρίγωνο με ένα σημείο στο κέντρο του. Ουσιαστικά ο άνθρωπος διαθέτει τρεις βασικές όψεις συνείδησης, που συσχετίζονται με την τριπλή φύση του πνεύματος, της ψυχής και της προσωπικότητας, και οι οποίες αντανακλούν τις ενέργειες της θείας τριάδας: θέληση, αγάπη και νοημοσύνη. Είναι αυτές οι ενέργειες που προορίζονται να μεταμορφώσουν τους πλανητικούς αιθέρες σε ένα δίκτυο τριγώνων.
Επομένως, αποτελεί έναν ενδιαφέροντα συμβολισμό το γεγονός ότι η επιστήμη αποκαλύπτει πρότυπα από εξαγωνικά πλέγματα στον φυσικό κόσμο, πρότυπα που σχετίζονται με το αναδυόμενο δίκτυο των τριγώνων στο αιθερικό σώμα του πλανήτη. Μια συνήχηση μεταξύ αυτών των προτύπων θα λάβει χώρα, καθώς θα προωθείται με γεωμετρική διάταξη ο εξηλεκτρισμός του πλανήτη. Το φυσικό πεδίο και τα αιθερικά πεδία θα συνηχούν από κοινού με έναν τρόπο που θα ανοίξει τις εσωτερικές διαστάσεις της ζωής. Καθώς εργάζονται από την αντίπερα όχθη των πραγμάτων, την όψη της συνείδησης, όλοι όσοι διαλογίζονται, αναζητώντας την ψυχή και επιζητώντας να διανείμουν το φως και την αγάπη της στον κόσμο μέσα από το έργο των Τριγώνων, επιταχύνουν αυτή την διαδικασία σχηματισμού ενός δικτύου τριγώνων – ενός δικτύου φωτός, αγάπης και δύναμης. [Τρίγωνα μπορούν να σχηματιστούν στο διαδίκτυο στην ηλεκτρονική διεύθυνση: www.triangles.org]

Το φως στην υγεία και την ιατρική
Μιμούμενοι επωφελώς τις εξελικτικές προσαρμογές της φύσης, θα πρέπει να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε αυτές τις προσαρμογές και να εργαζόμαστε σε αρμονία με αυτές. Η Δρ Σίντεχ Πουριά (Shideh Pouria), γιατρός και Αντιπρόεδρος της Βρετανικής Εταιρείας για την Οικολογική Ιατρική, ανέπτυξε αυτή την ιδέα, στην παρουσίασή της σχετικά με το ρόλο του φωτός στην υγεία και την ιατρική και αναφερόμενη στο ταξίδι από τις εξωτερικές σφαίρες του φωτός και του φυσικού περιβάλλοντος στο εσωτερικό κυτταρικό και μοριακό τοπίο του σώματος. Είμαστε φως, που περιβάλλεται από φως και το φως διαμορφώνει την υγεία μας. Ή, όπως τόσο περιεκτικά το έθεσε ο φυσικός Ντέιβιντ Μπομ (David Bohm), «Όλη η ύλη είναι παγωμένο φως». Αυτό καθίσταται ιδιαίτερα σημαντικό, καθώς οι επιστήμονες τώρα εργάζονται ώστε να μετατρέψουν το φως σε ύλη, πέραν της απλής μετατροπής της ύλης σε φως.
Υπάρχει μια λεπτοφυώς συντονισμένη αλληλεπίδραση μεταξύ του ηλιακού φωτός και του εγγενούς φωτός εντός των κυττάρων και των μορίων μας. Το φως φτάνει στα κύτταρά μας άμεσα και έμμεσα μέσω των κατωτέρων βασιλείων, μας επηρεάζει βιολογικά, ενώ η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί λόγω της ανεπάρκειας ή της περίσσειας του φωτός, και ακόμα πιο σημαντικό, η ανθρώπινη δραστηριότητα μπορεί να επηρεάσει το φως στο περιβάλλον και ως εκ τούτου την υγεία μας. Από φυσική σκοπιά, το φως είναι το συνδετικό νήμα και ο ενοποιητικός παράγοντας στην φύση. Βιολογικά μιλώντας, οι άνθρωποι είναι η ενσωμάτωση του φωτός. Το ηλιακό φως είναι ο κύριος πάροχος του φωτός, της θερμότητας και της ενέργειας πάνω στην Γη, διατηρώντας τη ζωή. Ενώ μόνον το 1% του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος που φτάνει στη Γη είναι ορατό στο ανθρώπινο μάτι, το υπόλοιπο φάσμα ασκεί επίδραση πάνω μας, επηρεάζει την υγεία και την ευεξία μας, και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για θεραπευτικούς σκοπούς. Είναι επίσης σημαντικό να σημειωθεί ότι η πρόσβασή μας στο φως πραγματοποιείται δια μέσου κύκλων σκότους και φωτός, μέσω ημερήσιων, εποχιακών και ουράνιων μεταβολών.
Οι περισσότεροι από εμάς ελάχιστα κατανοούμε τη βασική διαδικασία φωτοσύνθεσης (την μετατροπή του ηλιακού φωτός, του νερού και του διοξειδίου του άνθρακα σε υδατάνθρακες και οξυγόνο), που χρησιμοποιούν τα φυτά στην λεπτορυθμισμένη τροφική αλυσίδα, ενώ ακόμη λιγότερο κατανοούμε τον εξίσου ουσιαστικό ρόλο του πλαγκτόν των ωκεανών στην φωτοσύνθεση και την λειτουργία ανακύκλωσης που επιτελούν τα βακτήρια και οι μύκητες.
Αποτελεί θαύμα της φύσης το ότι η ενέργεια όχι μόνο συγκρατείται και μεταδίδεται εντός των κυτταρικών δομών, αλλά και ότι το κύτταρο περιβάλλεται από μια αλληλεπιδρώσα νοήμονα συνειδητή μεμβράνη. Το ανθρώπινο φωτοκύτταρο είναι σαν ένας αμφίδρομος πομπός που διεγείρεται και ρυθμίζεται από το φως, ενώ επίσης εκπέμπει και απορροφά το φως. Όπως περιγράφει ο Μπρους Λίπτον (Bruce Lipton) στο βιβλίο του Η Βιολογία της Πίστης, έχουμε σχεδιαστεί ώστε να μεταδίδουμε πληροφορίες υπό μορφή φωτός ή χημικών σημάτων. Το φως μπορεί να διέρχεται δια μέσου των κυττάρων σε όλη την έκταση των κυτταρικών δικτύων του σώματος, με τρόπο παρόμοιο όπως στα καλώδια των οπτικών ινών. Έχει καταδειχτεί ότι οι εκπομπές φωτός από ζωντανά φυτικά κύτταρα ανήκουν στο υπεριώδες μέρος του φάσματος, και όπως ο Φριτς Ποπ (Fritz Popp) και οι συνεργάτες του (1982) απέδειξαν, όταν αυτά πεθαίνουν εκπέμπουν μια φωτεινή αστραποβολή. Το θέμα αυτό, με τη σειρά του, άνοιξε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση ως προς την δυνατότητα των ανθρώπων να παράγουν φως κατά τον θάνατο, γεγονός που δύσκολα αποδεικνύεται επιστημονικά, αν και παραμένει ενδιαφέρον προς εξέταση.
Τα μάτια αναφέρονται συχνά ως η πύλη προς την ψυχή μέσω της σύνδεσής τους με την επίφυση – το «φωτόμετρο» του σώματος. Μέσω του υποθαλάμου, η επίφυση δέχεται πληροφορίες ενεργοποιημένες με φως από τα μάτια. Η δομή της έχει τη μορφή μικρού μπιζελιού τοποθετημένου βαθειά στο κέντρο του εγκεφάλου, το μέγεθος της ποικίλλει ανάλογα με τη γεωγραφική θέση και εγγύτητα προς τον ισημερινό, ενώ η δραστηριότητά της τροποποιείται από τις αλλαγές του φωτός και του ηλεκτρομαγνητικού πεδίου της Γης. Είναι ιδιαίτερα σημαντική για το νευρικό και το ενδοκρινικό μας σύστημα και ρυθμίζει πολλές από τις λειτουργίες μας, ανάμεσά τους τα επίπεδα της μελατονίνης, τόσο απαραίτητα για την καλή υγεία και ευεξία. Ο σύγχρονος τρόπος ζωής, με την έκθεση σε τοξίνες, τα μεταβαλλόμενα πρότυπα και το υπερβάλλον φως τη νύχτα, ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την λειτουργία της και, ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διατηρούμε μια ισορροπία μεταξύ φωτός και σκότους. Για παράδειγμα, το υπερβολικό φως (π.χ. τη νύχτα) ενδέχεται να είναι τόσο αποσταθεροποιητικό και προβληματικό όσο και η έλλειψή του. Το αυξημένο τοξικό φορτίο στο περιβάλλον έχει προκαλέσει άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις στην υγεία των ζωικών και φυτικών ειδών, επιφέροντας μεταβολές στα διάφορα οικοσυστήματα. Ένα μείζον θέμα σχετικά με την υγεία της ατμόσφαιρας στον 21ο αιώνα ανακύπτει, επίσης, με την υπερθέρμανση του πλανήτη και την κλιματική αλλαγή.
Με την πρόοδο της τεχνολογίας, το φως χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο σε επίπεδο διάγνωσης (π.χ. ενδοσκόπηση, μικροσκόπηση, οφθαλμοσκόπηση) και θεραπευτικά (π.χ. Λάμπες SAD –Seasonal Αffective Disorder– για την Εποχική Συναισθηματική Διαταραχή, λέιζερ, υπεριωδών ακτίνων), αποκαλύπτοντας και θεραπεύοντας ορισμένες καταστάσεις υγείας. Η πρωτοποριακή εργασία σε θεραπείες με φως (π.χ. βελονισμός με λέιζερ, εικονική σάρωση –virtual scanning– και ενεργειακή θεραπεία), καθώς και μια αυξανόμενη συνειδητοποίηση των ψυχοφυσιολογικών αποτελεσμάτων του χρώματος, διευρύνουν περαιτέρω την κατανόησή μας για τα ενεργειακά σώματα. Ως αποτέλεσμα, ο δρόμος γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρος σε ότι αφορά την σταδιακή ένταξη της ενεργειακής θεραπείας στις σύγχρονες ιατρικές πρακτικές. Σε συνδυασμό με την επιστήμη του διαλογισμού εξελίσσεται σε ένα πανίσχυρο εργαλείο για την αποκατάσταση του σώματος, αφήνοντας το φως της συνείδησης και της ενέργειας να εισχωρήσει μέσα στο σώμα.

Το φως της νοημοσύνης και η αληθινή ηγεσία
Η Δρ Τζόσι Γκρέγκορι (Josie Gregory), σύμβουλος και συντονιστής στην Εμπνευσμένη Ηγεσία και την μεταμορφωτική αλλαγή, προχώρησε την συζήτηση σχετικά με το φως εστιάζοντας στην ενόραση, την πνευματική νοημοσύνη και την συνείδηση σε δράση μέσω μιας νέας αντίληψης για την ηγεσία. Η ηγεσία ξεκινάει από την αυτο-κατεύθυνση, την ανάληψη της ευθύνης για την δική μας εξέλιξη ως ανθρώπων, και προχωρεί μέσω της αυτογνωσίας και της αυτοπραγμάτωσης προς τον Μη-Εαυτό και την Αντικειμενική Συνείδηση. Σκιαγραφήθηκαν διάφορα μοντέλα κάθετης και οριζόντιας μάθησης και ανάπτυξης. Στην Δύση, η διάνοια / νοημοσύνη καταλαμβάνει εξέχουσα θέση, και υποστηρίζεται ότι είμαστε άνθρωποι, επειδή κατέχουμε γνώση. Το κέντρο της διανόησης αναλαμβάνει την ευθύνη για τον έλεγχο του μηχανισμού.
Πολλά συστήματα σοφίας και πνευματικές παραδόσεις συμφωνούν ότι, κατά κάποιο τρόπο, είμαστε διπλές οντότητες, ότι αποτελούμαστε από ουσία και αναπτύσσουμε την προσωπικότητά μας από τις εμπειρίες και τα διδάγματα αυτού του βίου. Ο τρόπος με τον οποίο αυτά τα δύο κέντρα βάρους συνεργάζονται –ή όχι– τίθεται στο επίκεντρο τόσο της πνευματικής ανάπτυξης όσο και της νέας ηγεσίας. Πολλοί άνθρωποι πορεύονται σαν αναζητητές στην οριζόντια διαδρομή των γνώσης, με την απόκτηση πτυχίων και προσόντων. Στην πλειονότητα, και στο μεγαλύτερο μέρος του χρόνου, τείνουμε να αξιολογούμε το Παρόν μέσω συγκρίσεων και αναμνήσεων του διανοητικού κέντρου, κατασκευάσματα που προέρχονται από μια άλλη διάσταση του χρόνου. Τα κατασκευάσματα αυτά δεν τα μεταβάλουμε, παρά μόνο τα ισχυροποιούμε. Κουβαλάμε πράγματα από το παρελθόν, προκειμένου να προσδώσουμε νόημα στο παρόν. Με ηγέτες αυτού του είδους είναι πολύ δύσκολο να συνεργαστεί κανείς, επειδή νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα, και κάποτε αυτό αληθεύει, από μια οριζόντια γνωσιολογική προοπτική. Ωστόσο, υπάρχει ακόμη μια κάθετη διαδρομή στην αναζήτηση της σοφίας που μπορεί να ακολουθηθεί, αν οι ηγέτες παραμείνουν στο φως της ενόρασης, της αποκάλυψης και της αληθινής συν-δημιουργίας. Μπορούν να το επιτύχουν μόνον αν αυξήσουν τον κραδασμό της συνείδησης και της συμπόνιας τους (κάθετα), κι αυτό θα γίνει όχι επειδή το αξίζουν, αλλά επειδή αποτελούν τμήμα του δημιουργημένου πεδίου, και μπορούν συν-δημιουργώντας να φέρουν σε εκδήλωση ανώτερα πρότυπα. Οι ηγέτες σε αυτό το επίπεδο εργάζονται για το συνολικό καλό και τον υψηλότερο σκοπό της ανθρωπότητας, και το πραγματοποιούν (χωρίς να επιδιώκουν ίδιον όφελος ή το κέρδος των μετόχων).
Καθώς η συνείδηση ενός ηγέτη αναπτύσσεται και διευρύνεται σε αντικειμενική συνείδηση, αυτός ή αυτή γίνεται όλο και πιο ικανός/ή να αντικρίσει την ανώτερη πραγματικότητα με διαύγεια, διακρίνοντας μέσα από δόγματα και προκαταλήψεις. Οι ηγέτες αυτοί παραμένουν ανοικτοί στην προσέγγιση των άλλων από το σημείο όπου βρίσκονται, επειδή έχουν αναπτύξει μια αμεροληψία που απέχει από την αδιαφορία. Αυτό, μάλλον, υποδηλώνει ότι το κέντρο βάρους της συνείδησής τους δεν εστιάζεται πλέον στην δική τους προσωπικότητα αλλά, αντιθέτως, στην Ουσία ή την Ύπαρξή τους. Παρόμοια, όλοι μας χρειάζεται να αναπτύξουμε την ικανότητά μας για φωτισμένη ηγεσία, εξασκώντας την στο δικό μας περιβάλλον. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κινηθούμε προς μια Εποχή Φωτός, μια εποχή φωτισμένης σοφίας και συμπόνιας.

Ένα όραμα ορθών σχέσεων
Στις τελικές παρατηρήσεις, σημειώθηκε ότι η ισορροπία και η διάκριση είναι απαραίτητες, όχι μόνο στην διαχείριση της προόδου κατά μήκος του οριζόντιου μονοπατιού της γνώσης αλλά και για την μετάβαση σε ανώτερες σφαίρες και στην κατακόρυφη ατραπό της σοφίας. Και μόνο η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας αυξάνει με τέτοια ταχύτητα, που καθιστά πλέον αμφίβολο τον ισχυρισμό ότι μια μεμονωμένη διάνοια είναι σε θέση να διαθέτει επαρκή κατανόηση του συνόλου. Πράγματι, οι περισσότεροι άνθρωποι βιώνουν τον αγώνα που χρειάζεται προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις επιπτώσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής: νανοτεχνολογία, γενετική μηχανική, κλιματική αλλαγή, καταστροφή της βιοποικιλότητας, κοκ. Αυτή η χιονοστιβάδα των πληροφοριών και της γνώσης μπορεί να καταπνίξει τον στοχασμό σχετικά με τις αξίες και τις αρχές, όπως ακριβώς το φως των πόλεών μας καθιστά όλο και πιο δυσδιάκριτα τα αστέρια.
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, ώστε η επιδίωξη μας για οριζόντια γνώση να μην μας οδηγήσει σε αποξένωση από τους άλλους, από τον φυσικό κόσμο και από τις ιερές διαστάσεις της ύπαρξης. Ας χρησιμοποιήσουμε, όμως, το φως της γνώσης για να φέρουμε το βιοτικό επίπεδο της πλειονότητας των ανθρώπων της Γης σε ένα αποδεκτό επίπεδο. Κι ωστόσο, ας μην επιτρέψουμε σε αυτό το φως να μας τυφλώσει σε ότι αφορά τις βαθύτερες ανάγκες της καρδιάς. Χρειαζόμαστε την κατακόρυφη έμπνευση, που θα μας δώσει τη δυνατότητα να υφάνουμε από κοινού ένα συνεκτικό όραμα για ορθές σχέσεις, ένα όραμα που θα μας παρέχει πιο αληθινό νόημα των προτεραιοτήτων και των αξιών, ένα όραμα που θα συνάδει με την αίσθηση ενός ανώτερου σκοπού.

Νέα Υόρκη

Μέσα από τις εισαγωγικές παρατηρήσεις κλήθηκε το ακροατήριο να εξετάσει την αναζήτηση για φως και τις αποκαλύψεις που αυτό φέρνει ως αρχέγονη ανθρώπινη παρόρμηση. Το φως έχει πάντοτε συσχετιστεί με την πνευματικότητα. Αλλά και οι ιδέες σχετίστηκαν πάντοτε με το φως, όπως δείχνει στο γνωστό σκίτσο, ο γλόμπος που ανάβει στο κεφάλι, όταν σε κάποιον αστράφτει μια φαεινή ιδέα ή έρχεται μια στιγμιαία επιφοίτηση. Ψυχολογικά, το φως είναι μια πολύ πραγματική κατάσταση που προκύπτει μέσω της επίφυσης. Καθώς το φως από την ψυχή λούζει αυτόν τον αδένα, διεγείρει την διορατικότητα και την φαντασία, εμπνέοντας την προσωπικότητα να καταστεί με οποιονδήποτε τρόπο δημιουργική, διότι, καθώς δημιουργούμε, σπρώχνουμε και διευρύνουμε τα όρια της συνείδησης, ανακαλύπτοντας όλο και περισσότερο ποιοι είμαστε. Η αληθινή δημιουργικότητα είναι σημάδι μιας συνείδησης που ανατείνει προς την ψυχή και εντυπώνεται από αυτήν, μέσω της φαντασίας.

Η ευρηματική χρήση του φωτός αναπτύσσεται ακατάπαυστα και ευφάνταστα σε αρκετούς τομείς, με ευεργετικά αποτελέσματα: για παράδειγμα στα φωτοβολταϊκά που μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ηλεκτρική ενέργεια, στην φωτονική (photonics) που επιτρέπει την ανίχνευση του καρκίνου και την ανάλυση των κυττάρων και των βακτηρίων, στην αναπλαστική χειρουργική με λέιζερ, στα λέιζερ που σε συνδυασμό με κάμερες εξοντώνουν τα κουνούπια γύρω από νοσοκομεία μειώνοντας την απειλή της ελονοσίας, στα τρακτέρ που με κάμερες αισθητήρων αναλύουν τις καλλιέργειες ώστε να ανταποκρίνονται στην εντός και μεταξύ των αγρών μεταβλητότητα, οδηγώντας στην γεωργία ακριβείας, και στα χαλιά που η ύφανσή τους περιλαμβάνει σημάνσεις εξόδων, εκπέμποντας φως σε περίπτωση πυρκαγιάς. Αυτοί είναι μερικοί μόνον από τους τρόπους που η επιστήμη και η τεχνολογία του φωτός υπηρετούν την ανθρωπότητα.

Είναι σαφές ότι φως εισρέει αυτή τη στιγμή στον πλανήτη μέσα από πολλές διάνοιες, καθότι ο κόσμος βρίθει από ιδέες διαφόρων ποιοτήτων, σχημάτων και μορφών. Νέα πρότυπα σκέψης έρχονται και παρέρχονται στην πολιτική, την οικονομία, τις κοινωνικές επιστήμες και την εκπαίδευση, καθώς γίνονται πειραματισμοί και οι κοινωνίες κάνουν σιγά-σιγά διστακτικά βήματα προς την κατεύθυνση της περαιτέρω ολοκλήρωσης. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μια περίπτωση όπου γίνονται δύο βήματα μπρος και ένα βήμα πίσω, καθώς όλο αυτό το φως και όλη αυτή η σκέψη φέρνει στην επιφάνεια και, επίσης, τονώνει την σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης φύσης. Βρισκόμαστε σε μια εποχή πλανητικής μετάβασης και αρκετό χάος και σύγχυση προκαλείται καθώς το φως αποκαλύπτει την δυαδικότητα της ανθρώπινης κατάστασης, όπου το καλό και το κακό συγκρούονται σε κάθε ανθρώπινο ον, σε κάθε κοινωνία και σε κάθε έθνος – μηδενός εξαιρουμένου.

Αλλά μέσα από το χάος και την σύγχυση, η ανθρωπότητα έχει αρχίσει να αγγίζει το όραμα της ολότητας και της ενότητας και ένας νέος κόσμος αναδύεται βασισμένος στην αγάπη, τον μερισμό και την «άποψη του όλου». Η τάση προς πρακτικές διαλογισμού διαφόρων ειδών αποτελεί ένδειξη αυτού του γεγονότος. Το όραμα του μέλλοντος θα επιτευχθεί συγκρατώντας σταθερά το νου στο φως της ψυχής. Το φως τότε αποβαίνει εσωτερική γνώση, έμπνευση και ενόραση και μια μετατόπιση πραγματοποιείται από την διάνοια στον ανώτερο νου. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι στρέφονται στον διαλογισμό, την ενσυνειδητότητα και την εστιασμένη σκέψη και μελέτη σε τομείς σημαντικούς για την ανθρώπινη ανάπτυξη, ο κόσμος γεμίζει διαρκώς με φως, τόσο από υλική όσο και ψυχολογική άποψη. Αμφότερα σχετίζονται άμεσα, καθώς η αύξηση της ποιότητας και της αφθονίας του φυσικού φωτός στον πλανήτη αποτελεί εξωτερική ένδειξη της αυξημένης ποιότητας και αφθονίας του φωτός, που διαχύνεται από την συλλογική ψυχή της ανθρωπότητας στον κόσμο του νου . Έτσι, ενώ η Παγκόσμια Καλή Θέληση δίνει μεγάλη έμφαση στην αντιμετώπιση των πολλών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σε αυτήν την χαοτική και ταραγμένη μεταβατική περίοδο, επιδιώκει επίσης να δημιουργήσει και να διατηρήσει ένα θετικό όραμα για το μέλλον προς το οποίο να εργαστούμε. 

Ο φωτισμένος νους

Σχετικά με το θέμα της όρασης, η Δρ Μισέλ Πιρς (Michel­le Pearce), πρώην διευθύντρια της Ενσυνειδητότητας (Mind­fulness) στο Κέντρο Ολιστικής Υγείας του Πανεπιστημίου Βάντερμπιλντ, σημείωσε ότι η εργασία με ένα όραμα και η συγκράτηση του οράματος προϋποθέτει ένα ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης. Για πολύ καιρό, η εστίαση της επιστήμης περιοριζόταν στη μελέτη της παθολογίας του εγκεφάλου, αλλά μια ολόκληρη γενιά νέων ερευνητών και νευροεπιστημόνων, που τυχαίνει εκτός των άλλων να είναι ένθερμοι οπαδοί του διαλογισμού, μετατοπίζουν τώρα την προσοχή τους στην διερεύνηση της υγιούς λειτουργίας του εγκεφάλου, θεωρώντας τον απλά σαν ένα δεκτικό όχημα που φέρνει σε επαφή το νου με το σώμα. Η ψυχολογία προχωρά στην έρευνα των υπερσυνειδητών σφαιρών, των ανωτέρων αξιών και στην ενδυνάμωση της επίγνωσης σε νου και συνείδηση, μέσω της ανάπτυξης διαφόρων τεχνικών, όπως ο διαλογισμός και η θετική ψυχολογία, που όλα τους αποκαλύπτουν μια όλο και πιο φωτισμένη νοητική συναίσθηση.

Υπάρχουν αρκετοί που η συνεισφορά τους στις τρέχουσες ιδέες μας για τη συνείδηση είναι σημαντική, έχοντας ο καθένας τους δομήσει και αναπτύξει ιδέες που στοχεύουν σε μια βαθύτερη κατανόηση του νου, της ψυχής και του εσωτερικού φωτός. Ο Φρόιντ, ο Γιουνγκ και ο Φρανκλ (Frankl) προχώρησαν σε μερικές από τις πιο σπουδαίες συνεισφορές του δέκατου ένατου και εικοστού αιώνα. Είναι αξιοσημείωτο ότι, εκείνη την εποχή, λόγω του έντονου διαχωρισμού μεταξύ της επιστημονικής και της θρησκευτικής σκέψης, κάθε έρευνα της συνείδησης αντιμετωπιζόταν με απαξίωση, σαν να επρόκειτο για ένα πεδίο της ανατολικής φιλοσοφίας. Θα μπορούσαμε να υποθέσουμε, ότι κατά την περίοδο εκείνη η ανθρωπότητα δεν είχε ακόμα επιτύχει επαρκή συνειδητή επίγνωση, ώστε να καταπιαστεί με την διερεύνηση της δικής της συνείδησης.

Λόγω του έργου του Φρόιντ στην ψυχανάλυση, ο άγνωστος μέχρι τότε ασυνείδητος νους ήρθε στο φως και αποδείχτηκε σημαντικός για την ιατρική και την θεραπευτική. Ενώ ο Φρόιντ διείσδυε βαθύτερα στο ασυνείδητο, αποκαλύπτοντας και διερευνώντας τα πιο βασικά ζωικά του ένστικτα και παρορμήσεις, ο μαθητής του, ο Γιουνγκ, ένας αληθινός πνευματικός αναζητητής και ένθερμος μελετητής των ανατολικών φιλοσοφιών και θρησκειών, διαχωρίστηκε από τον Φρόιντ για να μελετήσει τις ανώτερες περιοχές της ψυχής. Η κρούση που έγινε πάνω στον νοητικό άνθρωπο, όταν το φως της ανατολής αναδύθηκε στον δυτικό νου και την διάνοια, δεν πρέπει να υποτιμάται. Για τον Γιουνγκ σήμανε μια ακόρεστη εξερεύνηση των εσωτερικών υποκειμενικών πεδίων της συνείδησης με τις μέχρι τότε άγνωστες δυνάμεις της και τα αρχέτυπα, τα ψυχολογικά της συμπλέγματα, τα περιστατικά συγχρονισμού, την εξατομίκευση και την σημασία της ολοκλήρωσης της ανθρώπινης ψυχής. Ένα νέο πεδίο μελέτης της ψυχής διανοίχτηκε, στρώνοντας τον δρόμο στην «θετική ψυχολογία», με κέντρο βάρους την ψυχολογική ανάπτυξη, την διεύρυνση, και την καλλιέργεια των ανώτερων αξιών και λειτουργιών, καθώς και τον τρόπο που θα δοθεί σε όλους αυτό το δώρο της αυξανόμενης φωτισμένης επίγνωσης και προσαρμοστικότητας σε επίπεδο συμπεριφοράς και λειτουργίας.

Μια ακόμη μεγάλη συμβολή στην σύγχρονη κατανόηση της συνείδησης αποτελεί ο Βίκτορ Φρανκλ (Victor Frankl). Ο Φρανκλ έγραψε από την δική του εμπειρία του ως Εβραίος και κρατούμενος σε αρκετά από τα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Πίστευε ότι το πνεύμα του ανθρώπου είναι ικανό να ξεπεράσει τους περιορισμούς και τις αντιξοότητες του περιβάλλοντός του και των περιστάσεων μέσα από την θέληση για ένα νόημα ή κάποιον σκοπό και το απέδειξε αυτό ο ίδιος, ενώ βρισκόταν στο Άουσβιτς. Βοήθησε πολλά άτομα στο στρατόπεδο να βρουν νόημα και αξία κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, ενώ παρατήρησε ότι όσοι δεν έβρισκαν ένα τέτοιο νόημα ήταν οι πρώτοι που υπέκυπταν στην αποθάρρυνση και στον θάνατο. Ο Φρανκλ αποτέλεσε έμπνευση και ως εκ τούτου έκρουσε μια σημαντική πνευματική νότα στο έργο της ψυχολογίας. Σε ένα από τα πολλά εμπνευσμένα του αποφθέγματα αναφέρει: «Μεταξύ του ερεθίσματος και της απάντησης υπάρχει ένα διάστημα. Σε αυτό το διάστημα βρίσκεται η δύναμή μας να επιλέξουμε πώς θα ανταποκριθούμε. Στην ανταπόκρισή μας βρίσκεται η ανάπτυξη και η ελευθερία μας».

Ο Φρανκλ πίστευε στη σημασία της προσωπικής ελευθερίας και επιλογής και έβλεπε την ευτυχία ως ένα παράγωγο μιας καλά βιωμένης ζωής μεστής νοήματος. Αυτή η ιδέα της αυτοδιάθεσης και επιλογής φαίνεται να είναι πολύ σημαντική για τη μελέτη του νου και την αποκάλυψη του φωτός της ψυχής. Εκείνο που βλέπουμε στην ψυχολογία είναι ότι οι άνθρωποι θεραπεύονται καθώς αντιλαμβάνονται ότι οι ίδιοι μπορεί να είναι υπεύθυνοι για τις επιλογές τους και για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τα ψυχολογικά συμπλέγματα που τους ταλανίζουν. Όταν αυτό συμβαίνει, παρατηρείται μια σχεδόν αισθητή αύξηση του φωτός στη συνείδηση αυτών των ατόμων, και η ευτυχία, στην οποία αναφέρεται ο Φρανκλ, αποβαίνει μια ζωντανή πραγματικότητα μέσω του αισθήματος μιας ενδυνάμωσης που κατανικά την οδύνη. Δεν πρόκειται για πίστη ή κάποια δήλωση επιβεβαίωσης, αλλά για μια βαθιά αναγνώριση που αφορά στη χρήση του νου και της θέλησης για την αντιμετώπιση της ζωής και συνεπάγεται ένα σημαντικό μέτρο φωτισμένης επίγνωσης και προσωπικής βούλησης.

Το εν λόγω θέμα αναπτύχθηκε περαιτέρω από έναν συνεργάτη της Αλίκης Μπέιλη, τον Ρομπέρτο Ασατζιόλι (Roberto Assagioli), επίσης γιατρό με σπουδές ψυχιατρικής και σύγχρονο του Φρανκλ, ο οποίος και αυτός υπέφερε σαν Εβραίος. Ο Ασατζιόλι άντλησε ενορατικές ιδέες μέσα από τις διδασκαλίες της προαιώνιας σοφίας που περιέχονται στα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη, εφαρμόζοντάς τις ειδικότερα στην ψυχολογία. Το έργο του Ασατζιόλι εξακολουθεί σήμερα να αποτελεί τεκμήριο. Χρησιμοποίησε τον εφαρμοσμένο οραματισμό και την φαντασία για να υποβοηθήσει το άνοιγμα του νου στις ανώτερες και ευρύτερες δυνατότητές του. Προχωρώντας στον χρόνο, ένας από τους σύγχρονους στοχαστές μας, ο Κεν Γουίλμπερ (Ken Wilber), χρησιμοποιώντας τις δικές του διαλογιστικές εμπειρίες και μελέτες της ανατολικής και δυτικής γνώσης στο θέμα της συνείδησης, ανέπτυξε την «θεωρία των πάντων», η οποία ανοίγει την πόρτα της έρευνας στις πρακτικές της ενατένισης και του διαλογισμού. 

Μεταξύ εκείνων, που συνέβαλαν στην διεύρυνση της φωτισμένης συνείδησης στην ψυχολογία, περιλαμβάνεται ο Ααρών Μπεκ (Aaron Beck), με το έργο του πάνω στη γνωσιακή (cognitive) θεραπεία, η Φρανσίν Σαπίρο (Francine Shapiro) για την θεραπευτική αντιμετώπιση του μετατραυματικού στρες, που βοηθά τον ασθενή στην αντιμετώπιση των αναμνήσεών του μέσω επαναδιευθέτησης και επίγνωσής τους, έτσι ώστε αντί ενός νέου τραύματος να επέλθει επούλωση, και ο Τζον Κάμπατ-Ζιν (Jon Kabat-Zinn), ο οποίος διερεύνησε τις επιδράσεις του διαλογισμού στην ψυχολογία και την φυσιολογία και ανέπτυξε μια σειρά μαθημάτων οκτώ εβδομάδων που αποκάλεσε «Μείωση του Στρες Βασισμένη στην Ενσυνειδητότητα» (Mindfulness-Based Stress Reduction – MBSR). Ο τελευταίος ορίζει την ενσυνειδητότητα ως την ηθελημένη στροφή της προσοχής στην παρούσα στιγμή, χωρίς κριτική διάθεση, με την καλλιέργεια της επίγνωσης όλων όσων συμβαίνουν και την αποκάλυψη αμοιβαίας διασύνδεσης. Έχοντας μελετηθεί εκτενώς, τα αποτελέσματα της ενσυνειδητότητας, όχι μόνο ανακουφίζουν τα συμπτώματα της δυσφορίας και μειώνουν τις ορμόνες του στρες, αλλά προκαλούν μια κυριολεκτική αναγέννηση στα τελομερή (telomeres), τους κυτταρικούς δείκτες της διάρκειας της ζωής ενός ατόμου, που μπορεί να υποστούν ζημιά από την ασθένεια και το άγχος.

Οι ερευνητικές μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις της ενσυνειδητότητας έχουν κυριολεκτικά προκαλέσει επανάσταση στην κατανόησή μας σε ότι αφορά την δύναμη που ασκεί η επίγνωση (awareness) και η σκέψη πάνω στην φυσιολογία και την ψυχολογία, στον έλεγχο του πόνου και της οδύνης. Ο ερευνητής Ρίτσι Ντάβιντσον (Richie Davidson) και άλλοι, διαπίστωσαν πως η βελτίωση της ενοποιητικής λειτουργίας του εγκεφάλου σχετίζεται θετικά με την αυξημένη ικανότητα να ζει κανείς ανελλιπώς στην παρούσα στιγμή και να μπορεί ελεύθερα να επιλέγει τα θετικά συναισθήματα έναντι των αρνητικών συναισθημάτων και αντιδράσεων. Έχουν επίσης βρει ότι η αυξημένη αυτή επίγνωση συνδέεται με τον αριθμό των ωρών που αφιερώνονται στον διαλογισμό, όπου η «πρόθεση» παίζει έναν καθοριστικό ρόλο. Φαίνεται, λοιπόν, ότι η επίγνωση, ή φωτισμένος νους, κρατά το κλειδί για την συνειδητή ανάπτυξη, την θεραπεία και την σχέση, και ότι η ψυχολογία αναζητά τον τρόπο για να φέρει περισσότερο δυναμική πρόθεση (intentionality) και νοημοσύνη καθώς εργάζεται με αυτή καθαυτή την επίγνωση.

Μερικοί από τους σημαντικούς τομείς που τα τελευταία σαράντα χρόνια συνέβαλαν στην ανθρώπινη επίγνωση περιλαμβάνουν: τη σημασία του νου και της σκέψης για την υγεία του ανθρώπου και την καλύτερη λειτουργία του, όσο και τη δυνατότητα του να δημιουργεί σχέσεις, την βαθιά αλληλενέργεια του σώματος, του εγκέφαλου και των συναισθημάτων, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο ρυθμίζονται, ή όχι, τα συναισθήματα μέσω του σώματος, του εγκεφάλου και της σκέψης, τον ρόλο της συνειδητής προσοχής, της πρόθεσης και της εστίασης στην ικανότητα να επεκτείνουμε την νοητική επίγνωση στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της συνείδησης, και την σχέση ανάμεσα στην σκέψη και την αντίληψη του παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος σε ότι αφορά την ευτυχία του ατόμου. 

Η επανάσταση στην έρευνα της συνείδησης δημιουργεί έναν φωτισμένο ομαδικό νου στην ανθρωπότητα, επαναπροσδιορίζοντας ουσιαστικά το ποιοι είμαστε, για ποιο πράγμα είμαστε ικανοί, και με ποιόν τρόπο σκεπτόμαστε και σχετιζόμαστε με τον εαυτό μας, ο ένας με τον άλλον και με τον κόσμο γύρω μας. Η ορθή σχέση με τον εαυτό, τους άλλους και τον περιβάλλοντα κόσμο μας είναι δυνατή μόνο όταν ο νους φωτίζεται/βλέπει με καθαρότητα, καθίσταται ικανός για έντονη επίγνωση της παρούσας στιγμής και μπορεί να σχετιστεί ορθά με το σώμα και τα συναισθήματα. Ανακαλύπτουμε τελικά πώς να βλέπουμε μέσα από έναν διαυγή και φωτισμένο νου. Τα επιτεύγματα των φωτισμένων ατόμων με φωτισμένες διάνοιες έχουν αναγνωρισθεί ως πηγή έμπνευσης και ανάτασης. Άπαξ και ο νους φτάσει στην φώτιση, οι δυνατότητες για το μέλλον διαγράφονται εξαιρετικά λαμπρές και άπειρες.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το μονοπάτι για την επίτευξη ενός φωτισμένου νου είναι μια διαδικασία, όπως ακριβώς η φυσική μας κατανόηση του φωτός και των τεχνολογιών με βάση το φως συνιστά μια σταδιακή διαδικασία ιδεών που αναπτύσσονται δια μέσου και στην διάρκεια του χρόνου. Πριν από τις επιστημονικές έρευνες του Ιμπν αλ Χάιθαμ (Ibn al Haytham) για το φως, περί το 1015 Μ.Χ., θεωρούσαν ότι την όραση προκαλούσε μια φωτιά, ένα ουσιώδες φως στο εσωτερικό του ματιού, που καθώς έλαμπε, φώτιζε τον κόσμο. Οκτακόσια χρόνια αργότερα, ο Ογκουστίν Φρέσνελ (Augustin Fresnel) εισηγήθηκε, ότι το φως είναι μια δόνηση στον αιθέρα, ένα κυματικό φαινόμενο, ακριβώς όπως τα ηχητικά κύματα. Πενήντα χρόνια μετά τον Φρέσνελ, ο Τζέιμς Κλερκ Μάξγουελ (James Clerk Maxwell) θεωρούσε το φως σαν ένα ηλεκτρομαγνητικό κύμα, του οποίου οι δονήσεις μεταδίδονται σαν κύματα μέσα στο χώρο. Για άλλη μια φορά, έχουμε πενήντα χρόνια αργότερα τη θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν, με την κατανόηση του φωτός στον χώρο και το χρόνο, ενώ πενήντα χρόνια μετά, το 1965, οι ανακαλύψεις του Τσαρλς Κάο (Charles Kao) οδήγησαν στην ανάπτυξη της τεχνολογίας των οπτικών ινών. Μετά από παρέλευση άλλου μισού αιώνα φτάνουμε στο 2015, το Διεθνές Έτος Φωτός, έναν εορτασμό που σημειώνει μια σειρά από επετείους στην ιστορία και την εξέλιξη της επιστημονικής μας κατανόησης για το φως.

Ποιητές, φιλόσοφοι και εσωτεριστές συχνά σκέπτονται το φως από την άποψη της συνείδησης: γνώση, σοφία, κατανόηση, χαρά και ομορφιά, όλα χαρακτηρίζονται από διαφορετικές αποχρώσεις του φωτός. Σε μια μελλοντική εποχή φωτός, μπορούμε να αναμένουμε σοφία και τα πιο εκλεπτυσμένα φώτα της ψυχής να αντικατοπτρίζονται σε έναν εξωτερικό κόσμο τεχνολογιών και τεχνών βασισμένων στο φως. Σε πολιτιστικό επίπεδο το εσωτερικό αυτό φως θα εκφράζεται με μια βαθύτερη και πλουσιότερη κατανόηση της ολότητας και της αλληλεξάρτησης. Δεν είναι το μάτι αυτό που αλλάζει, αλλά ο νους, εκείνος που ερμηνεύει ό,τι συμβαίνει μέσω του ματιού, βλέποντας την ολότητα και την αλληλεξάρτηση με τρόπο που ούτε μπορούμε να διανοηθούμε από τη σημερινή σκοπιά. Αυτή η εξέλιξη θα διαμορφώσει όλο και περισσότερο κάθε επάγγελμα και κάθε τομέα ζωής, από τα οικονομικά ως την ψυχολογία, κι από την τέχνη ως την πολιτική.

Το Φως στις πνευματικές κοσμολογίες

Η κατανόησή μας για το φως εξαρτάται από τους φορείς της αντίληψής μας. Η Κάθι Νούμπερν (Kathy Newburn) από την Παγκόσμια Καλή Θέληση μοιράστηκε μαζί μας την σκέψη του Λεονάρντο ντα Βίντσι «Ο καλλιτέχνης βλέπει εκείνο που οι άλλοι πιάνουν μόνο μια αναλαμπή του», προσθέτοντας ότι ίσως αυτή η ικανότητα να βλέπουμε πιο βαθιά χαρακτηρίζει επίσης τους ανθρώπους που ακολουθούν ένα πνευματικό μονοπάτι – εκείνους που εφαρμόζοντας τον διαλογισμό ως έναν τρόπο ζωής έγιναν ικανοί να διεισδύσουν πίσω από τις εξωτερικές εμφανίσεις και, κατά συνέπεια, να βλέπουν ό,τι για τους άλλους είναι λιγότερο προφανές.

Η ικανότητά μας να βλέπουμε και να αντιλαμβανόμαστε έχει μεταβληθεί με την πάροδο του χρόνου, φτάνοντας σήμερα στο σημείο να βλέπουμε χρώματα που ήταν καλυμμένα για τους ανθρώπους των προηγούμενων αιώνων. Απ’ αυτό μπορούμε να συμπεράνουμε ότι οι τωρινές αντιλήψεις μας είναι απίθανο να σταματούν εδώ, καθώς με τον καιρό θα αναπτύσσουμε πιο εκλεπτυσμένους φορείς αντίληψης και θα βλέπουμε βαθύτερα μέσα στη φύση της πραγματικότητας και τις λεπτές σφαίρες του χρώματος. Έτσι, θα χαλαρώσει το έντονο άδραγμα των υλιστικών δυνάμεων. Λέγεται, ότι στο βασίλειο του πνεύματος τα πάντα είναι ένα, ενώ στην σφαίρα της ψυχής υπάρχει διαφοροποίηση. Το φως, νοούμενο σαν αλληλεπίδραση ανάμεσα στο πνεύμα και την ύλη, συνιστά το αποτέλεσμα της διαδικασίας διαφοροποίησης, καθώς η αγνότητα του πνεύματος αρχίζει να επικρατεί και να εμπλουτίζεται με χρώμα, απόχρωση, τόνο και κραδασμό. Η Έλενα Μπλαβάτσκυ έγραφε ότι «Το σκότος είναι η μόνη αληθινή πραγματικότητα, η βάση και η ρίζα του φωτός. Χωρίς το σκότος, το φως ποτέ δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί, ούτε καν να υπάρχει. Το φως είναι ύλη και το σκότος είναι αγνό πνεύμα».

Σε όλη την ιστορία υπήρξαν πάντοτε οι Φωτοδότες της ανθρωπότητας, εκείνοι που πρόβαλαν για να αποκαλύψουν την υπερβατική φύση της πραγματικότητας και να οδηγήσουν την ανθρωπότητα στο επόμενο προς τα εμπρός βήμα της. Τέτοιου είδους άτομα δίδαξαν μέσα από την ίδια τους τη ζωή τρόπους με τους οποίους το φως θα μπορούσε να προσεγγισθεί, να γίνει γνωστό και να εκφραστεί σαν ένας τρόπος διασκορπισμού των δογμάτων και των ψευδαισθήσεων του υλικού κόσμου. Ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους ήταν ο Πατάντζαλι, που λέγεται ότι έζησε πριν από 12.000 χρόνια και ήταν ο πρώτος που κατέγραψε τις προφορικές διδασκαλίες της αρχαίας Ινδίας. Οι διδασκαλίες του Πατάντζαλι στις σούτρες της Ράτζα Γιόγκα, της «βασιλικής επιστήμης του νου», συνιστούν μια επιστημονική τεχνική για την εισδοχή του φωτός.

Ένας άλλος σημαντικός δάσκαλος στην παγκόσμια ιστορία ήταν ο Πλάτων. Η αλληγορία του Πλάτωνα για το σπήλαιο (στην Πολιτεία) υπογραμμίζει την πλανερή κατάσταση του σκότους στην οποία ζει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας. Όσοι μέσα από τις δικές τους προσπάθειες αντικρίζουν το φως, αρχίζουν να βγαίνουν από το σπήλαιο και πρέπει να περάσουν από δοκιμασίες, καθώς μαθαίνουν να βλέπουν και να δέχονται το φως. Ο Σωκράτης επέμενε ότι όσοι φωτίστηκαν υποχρεούνται να επιστρέψουν στο σπήλαιο, προκειμένου να βοηθήσουν στην απελευθέρωση των φυλακισμένων.

Δομώντας με ύλη φωτός

Στις τελικές παρατηρήσεις δόθηκε και πάλι έμφαση στις προόδους της σύγχρονης επιστήμης και τις πνευματικές τους επιπτώσεις. Νωρίτερα, εντός του έτους, επιστήμονες της φυσικής από το Imperial College του Λονδίνου δήλωσαν ότι βρήκαν τρόπο να φτιάχνουν ύλη από καθαρό φως, ένα πρόγραμμα που αναμένουν να υλοποιήσουν σε έναν χρόνο. Αυτός ο καταπληκτικός ισχυρισμός βασίζεται στον τύπο e=mc2, που υποδεικνύει την στενή σύνδεση μάζας και ενέργειας. Οι ατομικές βόμβες και οι πυρηνικοί αντιδραστήρες αποτελούν παραδείγματα της κατεύθυνσης προς την οποία εργάζεται αυτός ο μαθηματικός τύπος , μετατρέποντας την ύλη σε ενέργεια, αλλά μέχρι τώρα δεν υπήρξε τρόπος για το αντίθετο, δηλ. την μετατροπή της ενέργειας σε ύλη. Η δυσκολία έγκειται στον τύπο c2, που είναι η ταχύτητα του φωτός στο τετράγωνο. Αυτή ευθύνεται για τα τεράστια ποσά ενέργειας που απελευθερώνονται στις πυρηνικές αντιδράσεις, και το τεράστιο ποσό που θα χρειαζόταν για την μετατροπή της ενέργειας σε ύλη. 

Στις ΗΠΑ, μια ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή Μι­χαήλ Λούκιν (Mikhail Lukin) κατάφερε να ενώσει φωτόνια φωτός ώστε να σχηματίσουν μόρια, κι αυτό είναι διαφορετικό από το έργο των ερευνητών στο Λονδίνο, δεδομένου ότι στην πραγματικότητα πρόκειται για μια νέα μορφή ύλης. Οι περισσότερες από τις γνωστές ιδιότητες του φωτός βασίζονται στο γεγονός ότι τα φωτόνιά του δεν έχουν μάζα και κατ’ επέκταση δεν υφίσταται μεταξύ τους αλληλεπίδραση. Όπως είπε κάποιος φυσικός: «Αυτό που κάναμε είναι να δημιουργήσουμε ένα μέσο ειδικού τύπου εντός του οποίου τα φωτόνια αλληλεπιδρούν μεταξύ τους τόσο έντονα, ώστε αρχίζουν να ενεργούν σαν να έχουν μάζα και να δημιουργούν δεσμούς μεταξύ τους σχηματίζοντας μόρια». Από άποψη φυσικής, ότι συμβαίνει σε αυτά τα μόρια παραπέμπει στα φωτεινά σπαθιά που βλέπουμε σε ταινίες, όπως το Star Wars. Η έρευνα αυτή μπορεί να οδηγήσει σε πρόοδο όσον αφορά την κατασκευή ενός κβαντικού υπολογιστή.

Ο καθηγητής Λούκιν είπε επίσης, ότι ενώ ο ίδιος και η ομάδα του δεν γνωρίζουν ακόμη σε τι θα χρησίμευε αυτό, πρόκειται ωστόσο για μια νέα κατάσταση της ύλης, κι έτσι οι ίδιοι αισιοδοξούν για τις νέες εφαρμογές που μπορεί να προκύψουν όσο εκείνοι και διάφοροι άλλοι συνεχίζουν να διερευνούν αυτά τα φωτονικά μόρια. Πιστεύει ακόμη ότι το σύστημα μπορεί να εφαρμοστεί κάποια μέρα στην δημιουργία πολύπλοκων τρισδιάστατων δομών, όπως κρυστάλλων, εξ ολοκλήρου από φως. Αυτή η εξερεύνηση του πεδίου μιας φυσικής υψηλών ενεργειών αποτελεί ένα θαυμάσιο σύμβολο του σημείου εξέλιξης της ανθρωπότητας, στο οποίο θα μπορεί να ελέγχεται η σχέση φωτός και ύλης. Οι επιστημονικές και εσωτερικές αντιλήψεις περί φωτός γεφυρώνονται και δεν φαίνεται πλέον να απέχουν τόσο πολύ μεταξύ τους. Η ανάπτυξη της ανθρώπινης αντίληψης για το φως συνιστά μια πραγματικά ομαδική εμπειρία, που συνδυάζει την πρακτική παρατήρηση και τον πειραματισμό με τις διαισθητικές ενοράσεις των ψυχολόγων, των φιλοσόφων και εκείνων που ασκούνται στον διαλογισμό.

Στο βιβλίο του Έτη Φωτός (Light Years), ο Μπράιαν­ Κλεγκ (Brian Clegg), πρώην σύμβουλος της British Airways πάνω σε νέες και καινοτόμες τεχνολογίες, περιγράφει πώς δύο συναρπαστικά νέα πεδία –ένα που επιβραδύνει το φως και ένα που το επιταχύνει– διαθέτουν αμφότερα την δύναμη να αλλάξουν δραματικά την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Η μέθοδος που χρησιμοποιείται για την επιβράδυνση του φωτός ονομάζεται «Αργή ύαλος», κι είναι μια ιδέα που προέκυψε από τον χώρο της επιστημονικής φαντασίας, όμως τώρα αρχίζει να πραγματοποιείται από τεχνολογική άποψη. Έτσι τεκμηριώνεται η εσωτερική αλήθεια, πως οτιδήποτε μπορεί να συλλάβει η φαντασία καθίσταται δυνατό να εκδηλωθεί, όταν ο χρόνος και οι συνθήκες είναι κατάλληλες. Με βάση την συνολική θεωρητική εργασία του Μποζ (Bose), ενός Ινδού φυσικού, και του Άλμπερτ Αϊνστάιν, παρήχθη μια νέα κατάσταση της ύλης με την εφαρμογή ακραίας ψύξης πάνω σε ένα αέριο μέχρις ότου αυτό έλαβε τα χαρακτηριστικά του φωτός. Χρησιμοποιώντας αυτό το συμπύκνωμα Μποζ-Αϊνστάιν, οι επιστήμονες κατάφεραν να μειώσουν την ταχύτητα του φωτός από 300.000 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο σε ένα μέτρο ανά δευτερόλεπτο.

Ο Μπράιαν Κλεγκ πιστεύει πως αν το φως μπορούσε να επιβραδυνθεί σε βαθμό που να απαιτείται ένα έτος για να περάσει μέσα από μια τέτοια ουσία (την «αργή ύαλο»), η ουσία αυτή θα μπορούσε στη συνέχεια να τοποθετηθεί σε μια επιλεγμένη θέση για να συλλάβει μια θέα. Στη συνέχεια, ένα χρόνο αργότερα, ό,τι θα είχε συμβεί στο μεσοδιάστημα στην πρόσοψη αυτής της ουσίας από «αργή ύαλο» θα γινόταν ορατό στην πίσω πλευρά της. Μετακινώντας αυτήν την «ύαλο» και τοποθετώντας την σε κάποιο κτίριο, αυτή θα μετέφερε μαζί της φως αξίας ενός έτους. Θα μπορούσατε, αντί για έναν πολυσύχναστο δρόμο, να βλέπετε από το παράθυρό σας μια εξωτική τοποθεσία, ένα ηφαίστειο, ένα τροπικό δάσος ή ένα σεληνιακό τοπίο, τα οποία θα εμφανίζονται για όσο διάστημα υπολείπεται στο φως να ταξιδέψει μέσα από το γυαλί. Προς το παρόν, η δυσκολία έγκειται στη σύλληψη ολόκληρης της εικόνας, επειδή το φως εισέρχεται στο γυαλί υπό διαφορετικές γωνίες και ταξιδεύει με διαφορετικές ταχύτητες. Αυτό έχει ενδιαφέρουσες συσχετίσεις με τις δικές μας προσπάθειες να «βλέπουμε το όλον» πνευματικά, όπως η ψυχή βλέπει το τέλος από την αρχή, σε αντίθεση με την αποσπασματική όραση της προσωπικότητας.

Από καιρό πιστεύαμε ότι η ταχύτητα του φωτός αποτελεί μια δεδομένη και αμετάβλητη, παγκόσμια σταθερά, όμως σήμερα πληθαίνουν οι αποδείξεις ότι μπορεί να επιτευχθεί όχι μόνο η επιβράδυνση, αλλά και η επιτάχυνσή της. Ελέγχοντας την ταχύτητα του φωτός κατ’ αυτόν τον τρόπο, εκτός του ότι μεταβάλλεται η κατανόηση και η εμπειρία στην εποχή μας, προωθείται και η απελευθέρωση του συγκεκριμένου νου μέσα στα αφηρημένα πεδία σκέψης, προαναγγέλλοντας μια νέα εποχή όπου η νοημοσύνη της ανθρωπότητας θα εκφράζει τη ζωή μέσα από την εξέχουσα ποιότητά της – το φως. Καθώς η ανθρωπότητα πορεύεται προς αυτή την κατεύθυνση, θα πρέπει επίσης να συνεχίσει και να εκφράζει περισσότερη αγάπη και σοφία: η δημιουργική δύναμη πρέπει να εμποτιστεί από αγάπη. Η ιδέα της «αργή υάλου» αποτελεί ένα ωραίο σύμβολο μιας ομάδας διαλογισμού, τα μέλη της οποίας εργάζονται για την απορρόφηση του φωτός του Θείου Σχεδίου και για την απελευθέρωσή του στον κόσμο. Στο διαλογισμό η δονητική συχνότητα του νου επιταχύνεται και ερχόμαστε σε επαφή με ένα φως ανώτερης φύσης. Περνώντας στην κατακρήμνιση και την διανομή του φωτός μέσω επωδών (mantrams), όπως η Μεγάλη Επίκληση, είναι σαν να επιβραδύνουμε το φως με το οποίο ήλθαμε σε επαφή, προκειμένου να προβάλουμε ένα όραμα μπροστά στην ανθρωπότητα. Καθώς διαλογιζόμαστε, δημιουργούμε μια σκεπτομορφή φωτεινής ουσίας που χρησιμεύει σαν αγωγός, μέσω του οποίου ανώτερες πνευματικές δυναμικότητες μπορούν να εισέλθουν, έτοιμες να παίξουν τον ρόλο τους, αν τους παρασχεθεί η ευκαιρία από την ανθρωπότητα, ενώ όλα πλέον εξαρτώνται από την ορθή δράση των ανθρώπων Καλής Θέλησης. Ο Νέος Όμιλος των Υπηρετών του Κόσμου φέρνει στην ανθρωπότητα «φώτιση και την επίτευξη του οράματος».

Γενεύη

Το σεμινάριο άρχισε με την παρατήρηση ότι το φως μας έχει συναρπάσει επί αιώνες τώρα, αν όχι επί χιλιετίες. Γνωρίζουμε, ωστόσο, πραγματικά τι είναι Φως; Ακόμη και στο καθαρά φυσικό επίπεδο δεν είμαστε και τόσο σίγουροι. Γνωρίζουμε ότι το φως είναι ένα κυματικό φαινόμενο, αλλά αφότου μπήκε στο προσκήνιο η κβαντική φυσική το γνωρίζουμε και σαν ένα κβαντικό φαινόμενο, του οποίου τα φωτόνια μπορούμε πια να εξετάσουμε σχεδόν μεμονωμένα. Έτσι, από μια άποψη, το φως είναι μια ενέργεια κυμάτων, από την άλλη, ένα ρεύμα σωματιδίων.

Σε ότι αφορά την παγκόσμια αειφόρο ανάπτυξη, είναι σημαντικό να συλλάβουμε την σημασία του φωτός και τις διάφορες τεχνολογίες που βασίζονται στο φως.

Σύμφωνα με την Αλίκη Μπέιλη, «Οι τρεις λέξεις: ηλεκτρισμός, φως και ζωή εκφράζουν την θειότητα και η σύνθεσή τους είναι ο Θεός. Όταν γνωρίσουμε τα τρία ως ένα βάσει της δικής μας εμπειρίας, τότε γνωρίζουμε τον Θεό». Αυτό που τώρα χρησιμοποιούμε και για το οποίο έχουμε επίγνωση είναι η κατώτατη όψη του φωτός. Η δεύτερη όψη του φωτός βρίσκεται στο σημείο της αποκάλυψης, μέσα από την σωστή κατανόηση των ηλεκτρικών φαινομένων. Εκεί κρύβεται το κλειδί για τη νέα εποχή, την εποχή του φωτός, της φώτισης και της αποκάλυψης.

Η μεταφορά του φωτός στους σκοτεινούς τόπους εμπίπτει φυσιολογικά σε τρία στάδια:

1. Το στάδιο όπου ο αρχάριος προσπαθεί να εξαλείψει από την ζωή του την αυταπάτη με την χρήση του φωτός του νου – το φως της γνώσης.
2. Το στάδιο όπου ο μαθητής εργάζεται με το φως της ψυχής – αυτό είναι το φως της σοφίας που διαχύνεται, αναμειγνυόμενο με το φως της γνώσης.
3. Το στάδιο όπου ο φωτισμένος μαθητής εργάζεται με το φως της ενόρασης. Μέσα από την ανάμειξη του φωτός της γνώσης (το φως της προσωπικότητας) και του φωτός της σοφίας (το φως της ψυχής) το Φως καθίσταται ορατό, γίνεται γνωστό και μπορεί να προσληφθεί. Αυτό το φως σβήνει τα ελάσσονα φώτα με την καθαρή ακτινοβολία της δύναμής του.

 

Ηλεκτροδότηση και ηλιακή ενέργεια

Ο Αλχουσεΐν Ίσα Μάιγκα (Alhousseini Issa Maiga), ερευνητής και καθηγητής στο Εθνικό Κέντρο για την Ηλιακή Ενέργεια και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στο Μάλι, ανέφερε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια, η δυναμικότητα των εγκατεστημένων ηλιακών φωτοβολταϊκών (PV) οκταπλασιάστηκε σε παγκόσμιο επίπεδο. Η ανάπτυξη της παγκόσμιας βιομηχανίας φωτοβολταϊκών έχει οδηγήσει σε κάθετη πτώση της τιμής των φωτοβολταϊκών συστημάτων. Έτσι, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γίνονται όλο και πιο σημαντικές στην παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ωστόσο, στην Δυτική Αφρική, το δυναμικό τους δεν έχει ακόμη αξιοποιηθεί πλήρως, λόγω των διαφόρων προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης χρηματοδότησης, των ακατάλληλων ρυθμίσεων και της ανεπαρκούς στήριξης από τις τοπικές αρχές. Εντούτοις, αν αυτές οι δυσκολίες αντιμετωπιστούν κατάλληλα, μπορούν να ξεπεραστούν και οι τοπικές κοινότητες θα επωφεληθούν από τα πλεονεκτήματα της ηλεκτρικής ενέργειας, ενώ θα προσελκυστούν περισσότερες επενδύσεις από τον ιδιωτικό τομέα. Η ανανεώσιμη ενέργεια εμφανίζεται σήμερα ως μια από τις λύσεις για τα ενεργειακά προβλήματα των αναπτυσσόμενων χωρών, όπου οι συνδεδεμένες με το δίκτυο εφαρμογές αποτελούν το μακράν ταχύτερα αναπτυσσόμενο τμήμα της αγοράς. Η φωτοβολταϊκή ενέργεια είναι σε θέση να ανταποκριθεί στη ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια, μειώνοντας την εξάρτηση από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα, και εξασφαλίζοντας την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη μέσω πολλαπλών συστημάτων, προσαρμοσμένων στις τοπικές ανάγκες. Λαμβάνοντας υπόψη το φωτοβολταϊκό δυναμικό της Διακεκαυμένης Ζώνης (Sun Belt) –βρισκόμενης λίγο-πολύ μεταξύ των τροπικών του Καρκίνου και του Αιγόκερω– και μέσα από ένα φιλόδοξο πλαίσιο επωφελούμενο από επαρκή πολιτική στήριξη και αναπτυξιακά μέτρα, η φωτοβολταϊκή ενέργεια θα μπορούσε να καταστεί μια βιώσιμη και ανταγωνιστική τεχνολογία, ικανή να καλύπτει σε αυτές τις χώρες έως το 12% της ζήτησης για ηλεκτρική ενέργεια μέχρι το 2030. Η παραδοσιακή βιομάζα παραμένει η κύρια πηγή ενέργειας που χρησιμοποιείται από την πλειονότητα των φτωχών και αποτελεί το 80% της συνολικής ενέργειας που καταναλώνεται για οικιακή χρήση. Σκοπός της ανάπτυξης τέτοιων πηγών θα ήταν η ελάφρυνση της επιβάρυνσης των φτωχότερων στην προσπάθειά τους για κάλυψη των ενεργειακών τους αναγκών. Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ζουν σε παραγκουπόλεις, στερούμενοι πρόσβασης σε οποιαδήποτε ευκολία. Η φτώχεια αυξάνεται και οι ανισότητες μεγαλώνουν, παρότι ο πλούτος πολλαπλασιάζεται. Καθώς η παγκοσμιοποίηση αυξάνει την αλληλεξάρτηση μεταξύ των χωρών και οι πολιτικές και οικονομικές επιλογές συνεχίζουν να βάζουν τον πλανήτη σε κίνδυνο, η διεθνής αλληλεγγύη είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία. Η προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα συμβάλει στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Λεπτοφυή στοιχεία του φωτός και της υγείας

Ο Δρ Άλμπερτ βαν ντερ Βέλντε (Albert van der Velde), ένας Ολιστικός Γενικός Ιατρός με ειδικότητα στην ορθομοριακή και αγιουρβεδική ιατρική, ανέφερε ότι η εμφάνιση των βιομηχανικά επεξεργασμένων τροφίμων οδήγησε μέσα σε πενήντα χρόνια σε περισσότερες αλλαγές στη διατροφή μας από ό,τι τα τελευταία 20.000 χρόνια. Τίθεται το ερώτημα, είναι το βιολογικό μας σύστημα σε θέση να προσαρμοστεί σε αυτή την αλλαγή; Και, επιπρόσθετα, υπάρχουν οποιεσδήποτε συνέπειες για τα πιο λεπτοφυή σώματα;

Η επιστήμη σήμερα εστιάζεται βασικά στο αμιγώς φυσικό πεδίο, μια εστίαση που προέρχεται κυρίως από την νοητική γνώση και όχι από τον ανώτερο ή ενορατικό Νου. Στο ιατρικό πεδίο, το φως χρησιμοποιείται, από θεραπευτική άποψη, ως επί το πλείστον με καταστροφικό τρόπο: θρόμβωση των αγγείων, κοπή ιστών, καταστροφή δερματικών προβλημάτων κ.λπ...

Είναι πιθανό ότι ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενειών μας προκαλούνται από το περιβάλλον και ότι το γενετικό υλικό μας παίζει στις περισσότερες περιπτώσεις έναν δευτερεύοντα ρόλο. Η άποψη ότι το DNA μας είναι υπεύθυνο για πολλές ασθένειες χάνει έδαφος. Σήμερα αναγνωρίζουμε όλο και περισσότερο ότι η μεγάλη πλειονότητα των ασθενειών προκαλούνται από τις επιδράσεις του περιβάλλοντος – την τροφή, την κλιματική αλλαγή, τη ρύπανση, τις ηλεκτρομαγνητικές μεταβολές.

Δύο συσκευές που χρησιμοποιούν το φως για τη μέτρηση της υγείας είναι ο μετρητής για Τελικά Προϊόντα της Προχωρημένης Γλυκοζυλίωσης (Advanced Glycation End-products – AGE) και η κάμερα Ηλεκτρο-Φωτονικής Απεικόνισης (Electro Photonic Imaging – EPI). Η αναγνώριση των AGE και ο μετρητής AGE είναι πολύ χρήσιμα δεδομένης της εκ μέρους μας υπερκατανάλωσης σακχάρων, της αυξανόμενης παχυσαρκίας και των προβλημάτων από διαβήτη τύπου 2. Είναι επίσης πιθανό να υπάρχει κάποια αιτιολογική σχέση μεταξύ των AGE (Προϊόντων Προχωρημένης Γλυκοζυλίωσης) και της νόσου Αλτσχάιμερ – την συστολή και δυσλειτουργία των εγκεφαλικών κυττάρων. Μήπως, άραγε, υπάρχει περίπτωση να μειώνεται και η δεκτικότητά μας απέναντι σε σκεπτομορφές ανώτερης συχνότητας; Με την τοποθέτηση των δακτύλων του ατόμου σε μια προετοιμασμένη γυάλινη υποδοχή, η κάμερα EPI μεταφέρει εικόνες του ανθρώπινου σώματος, βασισμένη σε τρεις αρχές: των μεσημβρινών (meridians), των τσάκρα και των συστημάτων φυσιολογίας. Η κάμερα EPI μπορεί να δει και να απεικονίσει τις αλλαγές στο πρότυπο πριν από την εμφάνιση των συμπτωμάτων. Ως εκ τούτου, δίνεται η δυνατότητα να αναζητηθούν ρυθμίσεις και προσαρμογές προτού εμφανιστούν τα συμπτώματα με τη μορφή ασθενειών.

Το φως των ανωτέρων αξιών

Ο Ντάμιεν Μπαρμπερά (Damien Barberà) του Διεθνούς Κινήματος Γυναικών – Σπασμένοι Τοίχοι (Τhe International Women, Broken Walls Μovement – FIMB), αναφέρθηκε στην εστίαση του FIMB να συνδέσει όλους εκείνους που εργάζονται για την αναβίωση των ανωτέρων αξιών και την δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου για τα παιδιά μας. Το 2014, περισσότεροι από 300 εκατομμύρια άνθρωποι, σε 80 χώρες, συμμετείχαν στο παγκόσμιο δίκτυο υποστήριξης του κινήματος, που λειτουργώντας σαν ένα πραγματικά διεθνές πλέγμα, θέτει τα θεμέλια για μια νέα κοινωνία. Τα προγράμματα του FIMB περιλαμβάνουν:

1. την ανάπτυξη μιας ηλιακής μαγειρικής εστίας, κατασκευασμένης από υλικά που μπορεί οποιοσδήποτε να βρει σε μια αφρικανική κοινότητα, και ιδιαίτερα στο Μάλι. Επειδή η αποψίλωση των δασών αποτελεί πρόβλημα, οι μαγειρικές εστίες κατασκευάζονται από βασικά ανακτήσιμα υλικά – αλουμίνιο και χαρτόνι – αντί του ξύλου. Δοκιμάστηκαν διάφορα σχήματα και διατάξεις κατόπτρων, κατασκευασμένα από αλουμίνιο και πεπιεσμένο χαρτόνι, ώστε να επιτευχθεί η μέγιστη συγκέντρωση των ακτίνων του φωτός, επιτρέποντας να αναπτυχθούν θερμοκρασίες μαγειρέματος κοντά στα παραδοσιακά επίπεδα
2. το Χρωμοηχητικό Σύστημα (Chromassonic System) που αναπτύχθηκε από τον Αλεξάντρ Ομέ (Alexandre Homé). Η χρωματική θεραπεία χρησιμοποιεί ειδικά επιλεγμένες χρωματικές ακτινοβολίες και ήχους για συγκεκριμένες παθήσεις και θεραπείες. Για να θεραπευτεί το ανθρώπινο σώμα αποτελεσματικά και με λεπττοφυή τρόπο, είναι αναγκαίο να αποκατασταθεί η ισορροπία. Το κάθε χρώμα που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία αντιστοιχεί σε ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος, το οποίο προκαλεί μια αντίδραση μέσα στον οργανισμό.

 

Η πορεία του φωτός

Στις τελικές παρατηρήσεις, αναφέρθηκε ότι το όραμα απαιτεί ένα ορισμένο επίπεδο συνείδησης, ενώ δεν χωράει αμφιβολία ότι τα πόδια μας θα πρέπει επίσης να πατούν γερά ση γη. Τα ζωτικής σημασίας θέματα πρέπει να αντιμετωπιστούν, εάν η ανθρωπότητα πρόκειται να επιτύχει κάποιο μέτρο αρμονίας και τάξης έξω από την τρέχουσα παγκόσμια αναταραχή και να φέρει σε ύπαρξη μια νέα φωτισμένη εποχή. Το έργο της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης είναι να συμβάλει ώστε το όραμα να αποκτήσει έμπρακτη διάσταση. Από τη σκοπιά της συνείδησης, η παγκόσμια ιστορία θα μπορούσε να θεωρηθεί σαν ένα ξετύλιγμα των Εποχών του Φωτός. Εξέλιξη, είναι η ιστορία της προώθησης του φωτός και της γείωσής του στον πλανήτη. Οδεύουμε τώρα προς μια μελλοντική κοινωνία που θα βασίζεται όλο και περισσότερο στο φως και στη διαδικασία, όπου η ανθρωπότητα θα οδηγηθεί σε μια συλλογική αυτεπίγνωση, πως η αληθινή ταυτότητα του ανθρώπου βρίσκεται κρυμμένη στην ουσία του Φωτός.

Η νέα εποχή του φωτός προς την οποία κατευθυνόμαστε θα χαρακτηρίζεται από μια ευθυγράμμιση μεταξύ του νου και του σύμπαντος, γεγονός που θα αντικατοπτρίζεται στην ευθυγράμμιση μεταξύ του ενορατικού φωτός της σκέψης και του πολιτισμού, καθώς και των τεράστιων δυνατοτήτων που απελευθερώνονται από το φως του ήλιου στην ενέργεια, τις μεταφορές, τις επικοινωνίες, τον φωτισμό και την θέρμανση. Είναι ευθύνη του καθενός που οραματίζεται ένα μέλλον ορθών σχέσεων και εκτιμά την ποιοτική απλότητα της καλής θέλησης στις σχέσεις, να διασφαλίσει ώστε οι πρόοδοι του φωτός της τεχνολογίας να αντισταθμίζονται εξίσου από τις προόδους του φωτός της σοφίας. Είθε το φως να διαλάμψει μέσα στον καθένα μας, έτσι ώστε να δούμε, με μεγαλύτερη καθαρότητα και χαρά, ότι αυτό είναι το έργο μας, το οποίο και παρέχει νόημα στη ζωή μας.