De Electrische Spanning en de Sacrale Ruimte
Overzicht:
In De Kosmische Bloedstroom, werd over het goddelijke circulatiesysteem van de RUIMTE nagedacht, en is het Electrische Bouwwerk: Het bouwen van een Tempel van Koolstof, was dat het paleis van het levende vuur dat de Zonnelogos bouwt door middel van zijn tussenpersonen. Deze twee onderwerpen kunnen nu wat van nabij beschouwd worden aangaande het creatieve proces dat in de macrokosmos en in de microkosmos gaande is.
Zoals we gezien hebben zijn er in de natuur zes krachten en een samenvoegende “al-kracht”, gesymboliseerd door “de zeshoek gevormd uit zes driehoeken, die in een punt samenkomen: dus het symbool van de Universele schepping.”
Deze krachten van de universele schepping zijn ook te vinden in “de Bloem van het Leven” (bovenste illustratie) – een figuur met een sacrale geometrische vorm samengesteld uit gelijke vlakken, overlappende cirkels zo geschikt dat ze een bloemvormig patroon hebben. Vanuit het centrum van elke bloem komen telkens zes bloembladen die de zes krachten in de natuur voorstellen – elk uitgewerkt tot aan de omtrek van de cirkel die hen omringt – de synthetiserende “al kracht”. Het centrum van elke bloem ligt op de omtrek van zes andere met een zelfde perfect afgebeelde vorm, verhouding en harmonie. De Bloem van het Leven stelt de voortbrengende fundamentele krachten in tijd en ruimte voor die zich uitwerken als juiste verhoudingen tussen alle dingen.
Beschouwd vanuit het perspectief van de zeven stralen van het leven, is de synthetiserende “al kracht” in dit zonnestelsel de straal van Liefde-Wijsheid zoals ze de andere zes krachten geleid en voortstuwt in hun vorm bouwende activiteit. In het bijzonder op het fysieke vlak is dit het geval in combinatie met de elektrische verenigende kracht van de straal van ceremoniële orde. Deze twee stralen kunnen aan het werk gezien worden in de vorm van de gigantische elektrificerende dubbele spiraal die zich doorheen de kosmos uitbreidt en de krachten levert die de Melkwegen en de sterren doet ontstaan en vormt.
| Birkeland stroom – het rechter beeld toont de deva kwaliteiten van de levende substantie, neerstromend doorheen het vruchtbare gebied om zo Melkwegstelsels, sterren en planeten te vormen. Meer in formatie over de Birkeland stroom op de site van de Elektrische Brug kan hier hier gevonden worden. |
Als de Birkeland stroomvezels samengebracht worden beginnen ze in paren te draaien en vormen ineengevlochten schroefvormige draden (beeld links hierboven). In een doorsnede van deze draaiende draden kan er een cilindrische ring gezien worden waarin enorme elektrische spanning word opgewekt die uit elkaar valt in draaikolken gekend als de diocotron instabiliteit, met een voorkeur voor een zeshoekige vorm.
Bird’s eye view looking down the axis of a Birkeland current at the formation of Diocotron instabilities.
Bovenzicht van de doorsnede van de Birkeland stroom bij het vormen van de diocotron instabiliteit.
De diocotron instabiliteit werd reeds gekend in de 19de eeuw toen Kristian Birkeland deeltjesstralen fotografeerde die door een vacuüm stroomden. Dit geeft een meer aanvaardbare uitleg voor de beweging van de vloeistoffen in het zeshoekige patroon dat op de noordpool van Saturnus te zien is, omdat deze geometrische patronen ook waargenomen worden op de rotsachtige manen en planeten en ook op de noordpool van de gasvormige reuzeplaneten.
Mimas
NE Mare Nubium – De Maan
In het zonnestelsel tonen de planeten en manen met veel kraters dit aan en ook andere vormen die in het labo kunnen worden nagebootst met elektrische ontladingen die in industriële toepassingen gebruikt worden, maar in het universum moeilijk te verklaren zijn tenzij elektriciteit universeel actief is.
Kraters die in labo experimenten gemaakt zijn met gebruik van elektrische bogen, door plasma fysicus C.J.Ransom.
Tot op vandaag wordt de vorming van zeshoekige fenomenen in de kosmos door middel van elektrische spanning door de gevestigde astrofysici niet aanvaard. Maar de bewijzen stapelen zich op en op een gegeven punt, de Big Bang, zal het model van de zwaartekracht van de kosmos grondig herdacht moeten worden alsook de ermee verbonden algemene relativiteitstheorie, zwarte gaten, donkere materie en donkere energie. Deze basisideeën van het huidige zwaartekrachtmodel zijn niet vereist in een elektrisch universum. Het is de elektrische spanning in de Kosmische Bloedstroom van de Ruimte die alle soorten fenomenen in de hemelen voortbrengt, gebaseerd op de zeshoekige geometrie van de bloem van het leven. Huidig onderzoek toont aan dat dit proces ook in water van toepassing is, waar het oppervlak elektrisch gestructureerd is in een zeshoekige structuur die informatie naar de omgeving brengt, inbegrepen het DNA en alle proteïne ketens die alle levensvormen op aarde samenstellen. Dit zal onderzocht worden in deel 2. In deel 3 zullen we onderzoeken hoe het brein bij zoogdieren werkt door middel van fraktaalachtige structuren van zeshoeken en dit op veel verschillende niveaus en hoe deze ordening gedachtevormen vertaalt in elektrische signalen in de cerebrale cortex.