Navigeren in de hoofdstukken van dit boek

HOOFDSTUK IV - De cultuur van de enkeling - Deel 2

HET GEZICHTSPUNT VAN OUDERSCHAP

 

Ik begon met het gezichtspunt van burgerschap om twee bepaalde redenen: ten eerste omdat het een fundamentele regel in de esoterie is om altijd vanuit het universele naar het bijzondere te redeneren en ten tweede omdat het onderwerp burgerschap de verhouding van de eenheid tot het geheel en van de enkeling tot de staat, het onderwerp van gesprek is in de wereldaangelegenheden, waarmee iedereen zich bezighoudt. Hiermee houden zich zowel de kranten, de radio en de regeringen bezig. Dit onderwerp omvat het hele probleem van individuele vrijheid en collectieve verantwoordelijkheid. Deze subtiele verhouding moet door de mensheid begrepen en uitgedrukt worden in overeenstemming  [126] met de beginselen die aan de hele menselijke en planetaire structuur ten grondslag liggen. Deze structuur is die van een alles en allen omvattende Hiërarchie. Ondanks de rationalisatie door het denkvermogen van de mens bestaat deze Hiërarchie en strekt zich uit van het stoffelijk atoom in de "diepste" vorm van manifestatie tot het hele zonnestelsel. Zij drukt in opklimmende graden iedere vorm van bewustzijn uit, vanaf de vorm van bewustzijn van het oneindig kleine tot die van het oneindig grote. Het is een klein onderdeel van de hiërarchische structuur, een zeer klein onderdeel, waar wij ons mee bezig houden. Ons terrein van onderzoek betreft het gebied van de vierde Scheppende Hiërarchie, de Hiërarchie van de menselijke wezens; het betreft de verhoudingen van de leden van deze Hiërarchie binnen de periferie ervan; ons onderzoek zal zich ook uitstrekken tot een mogelijk bestaansgebied in de ondermenselijke rijken, op een lagere trap van de ladder van hiërarchisch bestaan en tot de hiërarchische structuur die op de levensladder onmiddellijk boven de menselijke wordt aangetroffen, namelijk het vijfde of geestelijke rijk, het Koninkrijk van God.

Met die grote hiërarchische eenheid, die wij het dierenrijk noemen, het derde rijk in de natuur, is de mens op bepaalde wijze verbonden door middel van zijn dierlijk, zijn etherisch en zijn astraallichaam. Hij is ook met het zielenrijk verbonden, omdat zijn eigen ziel een integrerend deel is van dat rijk, juist zoals zijn stoffelijk lichaam een integraal deel is van het dierenrijk. Het aspect van hemzelf dat strikt en specifiek menselijk is, is het denkvermogen of het mentaal lichaam; dit is het orgaan dat hem in werkelijkheid met alle andere menselijke rassen verbindt.

In verband met ons onderwerp zou ik u willen verzoeken in gedachten te houden dat de "draden van lichtend bewustzijn", die wij zeker scheppen, en die tenslotte de antahkarana zullen vormen, tussen alle afzonderlijke hiërarchische eenheden moeten worden geweven en dat deze verbindende en overbruggende schakels in het mensenrijk tussen alle eenheden en groepen tot stand moeten worden gebracht.

In de beginstadia wordt dit op grote schaal bewerkstelligd [127] onder invloed van de heersende cultuur en beschaving. Dit verandert geleidelijk en langzaam door externe en telepathische invloeden. Tijdens het begin van het evolutieproces verloopt deze ontwikkeling namelijk zo langzaam, dat ze nauwelijks wordt opgemerkt. Niettemin voltrekken zich in het individu subjectieve veranderingen. Naarmate de evolutie voortschrijdt wordt dit proces sneller, tot tegenwoordig in de zogenaamde beschaafde landen de gebieden die door beschaving beïnvloed worden steeds groter en de culturele invloeden op even snelle wijze dieper worden.

Het is voor de moderne denker moeilijk zich een denkbeeld te vormen van de tijd toen er nog geen rassen‑, nationaal of vermengd godsdienstig bewustzijn was, zoals dat zich nu in de wereld uitdrukt. Zelfs de meest verbeeldingsrijke mens is niet in staat zich een toestand van het denkvermogen voor te stellen waarin het bewustzijn zuiver instinctief was, geheel in zichzelf opgaand in stoffelijke zin, en niet in staat enig ander contact waar te nemen dan dat van de levenspartner, kroost en stoffelijke begeerten. Men heeft geprobeerd een studie van zo’n bewustzijnstoestand te maken in verband met de evolutie van stammen die snel aan het uitsterven zijn in de tegenwoordige wereld, maar zelfs daarbij is het onmogelijk gebleken om voldoende rekening te houden met de subtielere indrukken en beïnvloeding die het resultaat zijn van gedeeld denken en innerlijke mentale druk, zoals bij het beschaafde deel van de mensheid.

Geleidelijk is de wereld van de mensen in toenemende mate zelfbewust geworden en gaat zich scherp onderscheiden van het dier (en erkent tegelijkertijd haar verbinding ermee). De bewustzijnstoestand met betrekking tot het rijk van de zielen is in verschillende psychologische scholen ingedeeld, of wordt ook occult of mystiek genoemd.

Wij zouden daarom, in verband met het bewustzijn van de mensheid, het gehele onderwerp in drie gedeelten kunnen verdelen:

1. Dat gedeelte dat het tastbare apparaat betreft, het dierlijk lichaam, en het reagerende mechanisme waardoor objectieve en uiterlijke contacten mogelijk worden gemaakt.

2. Dat gedeelte, dat het innerlijke of psychologische leven van de [128] mens betreft. Dit omvat in hoofdzaak begeerte, aspiratie, eerzucht en mentale werkzaamheid en deze kunnen zich alle zowel in hun dierlijke, psychische, mentale of geestelijke vormen manifesteren.

3. Dat gedeelte, dat het geestelijk leven van de mens en zijn verhouding tot de wereld van de zielen betreft en dat ook zijn verhouding tot zijn eigen ziel insluit.

In de loop van de tijd hebben deze drie zich ontwikkelende aspecten in het rijk van bewustzijn de mens niet alleen tot de erkenning gebracht van zijn eigen innerlijke persoonlijke verhouding (die dan weer leidt tot een begrip van zijn eigen fysieke, psychologische en mentale uitrusting), maar zij hebben de mensheid ook tot een besef van de verschillende menselijke groepsverhoudingen gebracht waarvan de eerste en de belangrijkste tot dusver de gezinseenheid is geweest. En hier heeft zich een van de voornaamste verschillen tussen de menselijke bewustzijnstoestand en die van het dier ontwikkeld door de goddelijke instelling van de Wet van Noodzaak. Deze wet heeft de gelegenheid verschaft voor de ontwikkeling van het gevoel van verantwoordelijkheid voor de zorg van het gezin. Zodra een dier of een vogel lichamelijk voor zichzelf kan zorgen, wordt het door de ouder of ouders verstoten en aan zichzelf overgelaten. In het geval van het menselijk gezin is zowel de fysieke zorg voor het kind als zijn psychologische ontplooiing geleidelijk uitgebreid, totdat ofwel de ouder of de kerk, de gemeenschap of de staat gedurende vele jaren voor hem of haar verantwoordelijk is. Het tijdselement varieert daarbij naar gelang het land van geboorte en de maatschappelijke positie.

Dit heeft de stand van zaken totaal veranderd en de eerste groep waarvan een bepaald kind zich in een normaal geval bewust wordt is de familiegroep als een eenheid in de gemeenschap. In die persoonlijke groepsverhouding zijn door de eeuwen heen (zowel symbolisch als in werkelijkheid) de volgende factoren — die aan de werkelijke structuur van het bestaan zelf ten grondslag liggen — [129] bewaard gebleven, verder ontwikkeld en aan het ras voorgehouden als datgene, wat uiteindelijk als de ideale toestand moet worden beschouwd:

1. De erkenning van een hiërarchische status, die in laatste instantie de verhouding van de lager geplaatste tot de hoger geplaatste, van de zwakkere tot de sterkere, van de minder ervarene tot de meer bekwame is. Daardoor wordt het besef van bescherming ontwikkeld dat de verwerkelijking is van één vorm van het liefdesaspect in het heelal.

2. De erkenning van verantwoordelijkheid, hetzij geërfd, toegepast of op zich genomen. Dit is de verhouding van de oudere tot de jongere, van de wijze tot de onwetende. Daardoor wordt de noodzaak voor het verschaffen van gelegenheid voor de ontplooiing van kennis ontwikkeld.

3. De erkenning van het vermogen tot vergeving, wat de uitdrukking is of behoort te zijn van de verhouding tussen de ene eenheid en een andere binnen een grotere groep, of tussen een groep en een andere binnen een nog grotere eenheid. Vergevingsgezindheid is in werkelijkheid het proces waarbij eenieder langs psychische weg aan ieder geeft en is een van de eerste uitdrukkingen van de hoedanigheid van zelfopoffering, die op haar beurt een aspect is van de wilsaard van het opperwezen. Omdat het dus verwant is aan het monadische of wilsleven, is het tot nu toe volkomen verkeerd begrepen en uitgelegd. Het is in werkelijkheid het gevoel van synthese of van vereenzelviging en "één voor allen en allen voor één". Dit gevoel wordt nu ontwikkeld op een wijze als nooit tevoren, maar is toch nog zo embryonaal dat woorden niet kunnen helpen om het te verklaren. Dit vermogen tot het schenken van vergiffenis is noch een vorm van grootmoedig vergeten of voorbijzien, noch een gebaar van superioriteit waardoor de lei wordt schoongeveegd. Zij is de ware adem van het leven zelf — het geven van alles aan allen en voor allen.

4. De erkenning van een groepswisselwerking binnen het grotere wereldverband op een juiste, harmonische en [130] ritmische wijze. Het is het begrip van de juiste verhoudingen, op bewuste wijze voortgebracht en op harmonische wijze ontwikkeld.

In de komende tijd, en onder invloed van de nieuwe opvoeding, zullen deze vier fundamentele erkenningen worden ingeprent en aan ieder kind in de school en op de colleges worden geleerd. Zij zullen daardoor de nieuwe vorm van de gezinseenheid, die onvermijdelijk tot stand moet komen, beheersen en ontwikkelen.

De familiegroep heeft (zoals overal elders in menselijke aangelegenheden) gedeeld in de algemene afgescheidenheid, zelfzuchtigheid en individuele, geïsoleerde exclusiviteit die gebaseerd is op klassenverschil, geërfde traditie, gedragslijnen van een ras en nationale gewoonte. Families (iedere soort) tonen tegenover de wereld een verenigd front; ouders verdedigen hun eigen kinderen en hun standpunt en omstandigheden, of deze nu goed of verkeerd zijn; er wordt te zeer de nadruk gelegd op familietrots, traditie en afstamming, wat tot de verschillende slagbomen leidt die tegenwoordig de ene mens van de andere, de ene familie van de andere en de ene groep van de andere scheiden. De macht die het verleden op bepaalde families heeft is een factor die in hoge mate verantwoordelijk is voor de opstand van de moderne jeugd tegen het ouderlijk gezag, hoewel andere factoren — zoals opstandigheid tegen de strenge handhaving van godsdienstvormen en oude versleten maatstaven en wijsgerigheden — daarvoor eveneens verantwoordelijk zijn. In de komende wereldorde echter zullen de opvoeders de jonge mensen op school en op de colleges voorbereiden tot deelname aan een actief en bewust tot stand gebracht groepsleven. Zij zullen daarvoor geschikt gemaakt worden door hen te oefenen in het erkennen van de vier factoren die ik vermeld heb als volstrekt noodzakelijk voor de vooruitgang van de mens in deze tijd. Deze factoren zullen, wanneer zij goed worden begrepen en toegepast de vereiste juiste verhoudingen en tenslotte een harmonieuze wereld voortbrengen.

Hiërarchie, verantwoordelijkheid, groepswisselwerking en vergeving of opoffering — deze zijn de vier soorten erkenningen die ieder mens in staat zullen stellen zijn eigen taak te vervullen en zijn deel bij te dragen aan het bouwen van een brug tussen mens en mens, groep en groep en natie en natie en zullen zo die nieuwe wereld van erkende corporatieve verwantschappen [131] tot stand brengen die tenslotte de beschaving van licht en liefde zal voortbrengen die het kenmerk zal zijn van het Aquariustijdperk.

Het zijn deze vier gedachten die achter de wetenschap van de antahkarana, de wetenschap van meditatie en de wetenschap van dienst liggen. Hun betekenis moet niet in sentimentele zin worden uitgelegd of in lijn met de gangbare ideeën daarover, maar altijd vanuit het gezichtspunt van iemand met een geoefende intelligentie en een geestelijk ontwikkeld bewustzijn.

Ouderschap zal niet in de eerste plaats worden beschouwd als een dierlijke of een zuiver maatschappelijke of economische functie zoals in de tegenwoordige tijd gewoonlijk het geval is. Het tot stand brengen van een weloverwogen voorbereide of geconstrueerde verbinding van licht (als een bepaald onderdeel van de wereld-antahkarana) tussen ouder en kind, zelfs in de stadia voor de geboorte, zal zorgvuldig onderwezen worden. Zo zal er een innige betrekking "in het licht" tot stand worden gebracht, maar zonder een ongeoorloofde mentale overheersing en macht. Deze laatste zin zal u doen inzien waarom het tot op heden onmogelijk was de leer van deze nieuwe wetenschap van de antahkarana te bespoedigen. In deze tijd wordt het mogelijk om de basis te leggen voor deze nieuwe lering, omdat de jonge mensen in ieder land hun ouders en hun leraren ertoe noodzaken het denkbeeld te aanvaarden van hun wezenlijke en vastgestelde onafhankelijkheid. Het in opstand komen van de jeugd in weerwil van alle onmiddellijke en individuele moeilijkheden is een gewenst iets geweest en heeft de weg bereid voor het vestigen van juiste en betere verhoudingen, gebaseerd op de voorwaarden die ik hiervoor heb aangegeven.

Het is voor mij natuurlijk niet mogelijk meer te doen dan alleen de basis van de nieuwe opvoeding aan te geven die de jeugd in de wereld zal voorbereiden op de verantwoordelijkheden en plichten van ouderschap. Het hele probleem is verbonden met dat van seksualiteit, en ook met het probleem van de staat en zijn bestuur en wel in veel grotere mate dan doorgaans wordt toegegeven. Dat zijn twee problemen die zich pas nu in hun volle betekenis voordoen en waarmee ik mij hier niet kan bezighouden. Ouderschap is het gevolg, en het bestemde gevolg, van de betrekking tussen twee dierlichamen [132], en ik zou willen dat u diep nadacht — zelfs als dat niets oplevert — over de grotere betekenis van de gevolgtrekkingen die uit deze verklaring afgeleid kunnen worden wanneer het groepen betreft.

Het is ouderschap dat een staat, een natie en een groep mogelijk maakt, voor zover het de manifestatie ervan betreft, en hier laat de omvang van het probleem ons nog weer eens versteld staan. Ouderschap heeft ook een nauwe symbolische verwantschap met de Hiërarchie, want de gezinseenheid is op aarde het symbool van de Hiërarchie en het is als gevolg van de seksuele verhouding en de geboorte dat de omvangrijke Hiërarchie van zielen tot fysieke manifestatie kan komen en geestelijke volmaaktheid in de drie werelden van menselijke evolutie kan bereiken. Men zou (en dit feit behoort men zorgvuldig in gedachten te houden) de Hiërarchie in twee fundamentele groepen kunnen verdelen:

1. Die zielen, die volmaaktheid bereikt hebben en de status van goddelijke dienaren hebben verworven.

2. Die zielen, van wie de evolutie nog aan de gang is en die de perioden van herhaalde incarnatie doormaken.

Het denkbeeld van voortplanting, geboorte en de eruit volgende manifestatie loopt als een rode draad door het esoterische denken. De vroegere leraren van het ras die door de Hiërarchie van tijd tot tijd werden uitgezonden, gebruikten altijd de symboliek van het natuurlijke proces met het doel het vereiste onderricht toe te lichten en duidelijk te maken en die geestelijke grondslag van de waarheid te leggen die in het komende tijdperk het ras op nieuwe wegen en tot een nieuwe wijze van denken zal leiden. Voor de esotericus is er de ontwikkelingsgang van de geboorte in de duisternis van fysieke incarnatie die — op haar beurt — het voorbestemde, voorbereidende proces is dat tot geboorte in het licht leidt, voorwaarts leidt in het licht en de veruiterlijking van het lichtlichaam voortbrengt. Deze gestage ontwikkelingsgang (want in alle tijden heeft deze geboorte in het licht plaats gevonden) zal die toekomstige wereld van licht voortbrengen.

Het openbaren van die wereld van licht is het doel van de natuurlijke evolutieprocessen. Dit is de "tweede geboorte" waarover [133] in het Nieuwe Testament wordt gesproken. De mens is dan "wedergeboren" in de wereld van licht en liefde.

Gezien vanuit het standpunt van de nieuwe opvoeding zullen deze nieuwe gedachten de mentale houding van de ouders in de komende beschaving beheersen. De opgroeiende jeugd zal hiervoor voorbereid moeten worden. Tegenwoordig beheerst de onjuiste interpretatie van de nieuwe gedachten het denken van de mensen en veroorzaakt de nadruk die — in bepaalde landen en door nationalisten van alle landen — op de noodzakelijkheid van het opvoeren van het geboortecijfer wordt gelegd. Er wordt nu aandacht besteed aan het geboortecijfer, zijn stijging en zijn daling, aan de juiste zorg voor moeders en kinderen, zelfs in de periode voor de geboorte en aan de opvoeding van de ouders overal. Tenslotte moeten uit dit alles de nieuwe denkbeelden en houdingen tevoorschijn komen die in lijn zullen zijn met de komende cultuur en gedachten in de hele wereld. Maar op dit moment is het motief voor deze zorg nog verkeerd. De innerlijke impuls om zich met het hele probleem van het ouderschap te bemoeien, op een nieuwere en betere wijze, is echter goed. Maar de doeleinden die aan het ras worden voorgehouden zijn niet de hoogste en de meest gewenste. De noodzaak van de tijd zal tenslotte radicale veranderingen teweegbrengen bij de aanpak van het gezinsleven, het ouderschap en het opvoeden van kinderen en hiervoor is een kern bezig de weg voor te bereiden — of kan dat doen wanneer zij trouw, opmerkzaam en intelligent werkt.

 

Trends die duiden op Toekomstige Ontwikkelingen

 

Zoals ik reeds eerder zei, is dit onderwerp van ouderschap en opvoeding van het kind te groot voor breedvoerige of bevredigende bespreking in deze korte instructies, maar bepaalde punten kunnen opgesteld worden, die zullen duiden op de toekomstige ontwikkelingen en die de weg zullen aangeven waar de gewijzigde houding verwacht kan worden. Laat me ze als volgt opstellen:

1. In de toekomst zal de nadruk verlegd worden van de drang om grote gezinnen te stichten, naar die om bij de nakomelingen hoedanigheid en intelligentie te vormen. Dit zal die wetenschap omvatten, waarvan de eugenetica de verwrongen en [134] exoterische aanduiding is. Wanneer het feit van het etherisch lichaam met zijn krachtcentra wetenschappelijk vastgelegd is, zal bovenstaande profetie gewicht en betekenis krijgen.

2. De behoefte aan een toenemend geboortecijfer zal tenslotte als onjuist worden beschouwd en wel om drie redenen, en het zou nuttig zijn als u deze bestudeerde:

a.  Veel zielen bereiken snel volmaaktheid en verdwijnen geheel uit ons planetaire leven. Dit proces zal gedurende het komende Aquariustijdperk versterkt worden. Men moet bedenken dat de deur vooralsnog gesloten zal zijn voor het dierenrijk en dat gedurende een lange periode geen individualisatie het punt zal bereiken van materialisatie in stoffelijke lichamen. Technisch gesproken zal elke individualisatie die plaats vindt er een zijn, die "individualisatie in pralaya om daar te wachten op de onvermijdelijke roep" genoemd zal worden. Daardoor zal er geen noodzaak zijn voor een massale en gehaaste schepping van menselijke vormen.

b.  De economische toestand zal het noodzakelijk maken, dat bepaalde stoffelijke beperkingen opgelegd worden, omdat het nu duidelijk is, dat de planeet de mensheid niet verder kan onderhouden dan tot aan een bepaald punt. Dit heeft fundamentelere implicaties dan u zich kunt voorstellen. Andermaal hebben wij het bewijs van een groeiend besef bij het ras langs deze lijn; dit besef is nog verwrongen en wordt veelal verkeerd begrepen en brengt tegenwoordig het zonder onderscheid gebruiken van voorbehoedmiddelen teweeg. Naarmate de intelligentie van het ras wordt ontwikkeld (en dit gebeurt in snel tempo) en naarmate de Wetten van Ritme en Benadering worden begrepen, zal blijken dat er bepaalde ingeboren reacties zijn, die de conceptie teniet zullen doen, en dat dan de mechanische middelen niet langer nodig zullen zijn. Dit klinkt nu nog [135] uitermate vaag en bijna onmogelijk, maar het ras bereikt snel het punt van beheersing van de persoonlijkheid (zelfs al mag onze opvatting van "snel" niet de uwe zijn) en deze moet op zijn beurt bepaalde automatische en inherente veranderingen teweegbrengen. Dit is een punt, dat door de esoterici beseft moet worden.

c.   Het alom verspreide vrij geslachtelijk verkeer en de levensregel in veel landen, dat een man meerdere vrouwen mag hebben (een belediging voor de vrouw), zullen uiteindelijk en onvermijdelijk ophouden te bestaan. Het laatste is uiteindelijk een vorm van gewettigde prostitutie en het feit dat zij erkend wordt als traditie en eeuwenlang uitgeoefend wordt, verzwakt het standpunt dat ik inneem niet. Door dit gebrek aan regel en wezenlijk ritme, hebben de natuurlijke gevolgen plaatsgevonden, en miljoenen zielen zijn geïncarneerd, van wie de incarnatie en het bereiken van exoterische manifestatie op dit tijdstip nooit bedoeld was. Dit feit is grotendeels verantwoordelijk voor veel van de huidige economische ellende en het moderne, planetaire dilemma. De economische toestand en de noodzaak om voor een al te grote bevolking van onze planeet te zorgen, zijn in grote mate de oorzaak van de agressie en hebzucht van de volkeren door de eeuwen heen en van de poging, die tegenwoordig als nooit tevoren wordt ondernomen, om betere en geschiktere levensomstandigheden te verschaffen. Oorlog is dus het onvermijdelijke resultaat geweest van deze overmatige en onbeperkte voortplanting van het menselijke geslacht. Dit gebrek aan seksuele beheersing heeft duizenden ongewenste kinderen in de wereld gebracht, van wie de verschijning alleen het gevolg is van toevallige en onbeheerste seksuele verhoudingen en op geen enkele wijze de voorgenomen bedoeling van de ouders vormt — voorgenomen, omdat het de bedoeling was om ervaring te bieden aan incarnerende zielen, met de bewuste intentie om [136] de gelegenheid te verschaffen de "geboorte in het licht" te versnellen van die speciale zielen, en zodoende dienst betonen aan het goddelijk plan.

3. De wetenschap van de eugenetica en seksuele hygiëne en de ontwikkeling van verstandelijk beheerste verhoudingen zal gestaag groeien. Veel van wat nu hierover onderwezen wordt, is onjuist en verkeerd gemotiveerd, omdat het gebaseerd is op vrees, eigenbelang en het verlangen naar veredelde raseigenschappen en fysieke volmaaktheid. De juiste vorm van wetenschappelijke beheersing van het geslachtsleven, die tot die juiste toestanden leidt, waarin zielen kunnen incarneren, kan niet door de wet worden opgelegd. Het gewenste doel kan worden gesteund door opvoedkundige methoden en dit wordt reeds op een aftastende en embryonale wijze gedaan; maar de werkelijke verandering in het menselijk bewustzijn die nodig is, zal alleen plaatshebben naarmate het ras zelf onder een ritmische wet gebracht wordt, waaronder bijvoorbeeld het dierlijke leven functioneert, of de Wet van de Jaargetijden, waaronder de vormen van het plantenrijk werken, waardoor het hele concept op een hogere wending van de evolutionaire spiraal wordt gebracht. Wanneer dit wordt uitgevoerd, zal het bepaalde fundamentele veranderingen met zich brengen — een geregeld geslachtsleven, een georganiseerd leven van de ouders, en mentale verschillen in de houding van het ras ten aanzien van seksuele verhoudingen met zijn erbij behorend gevolg, de Geboorte.

4. Vooralsnog is het slechts de godsdienstige persoon, die in termen denkt van de twee noodzakelijke en onvermijdelijke geboorten, de stoffelijke en de geestelijke, en hij denkt zich de betrekking tussen deze twee als zuiver symbolisch en op geen enkele wijze als letterlijk te interpreteren. Toch is er een nauwe betrekking en een overeenkomst tussen deze twee die na verloop van tijd duidelijker zullen worden. Er kan geen nieuwe geboorte zijn, geen schepping van het "lichaam van licht" en geen "manifestatie van de zonen van God", zonder het proces van stoffelijke incarnatie. Er kan geen samensmelting zijn van de tegendelen van ziel en persoonlijkheid, [137] zonder de fysiologische geslachtshande­lingen, en ik zeg dit weloverwogen, omdat bij de verhouding tussen de geslachten, het element tijd optreedt in de ervaring van de ziel, en dit zal begrepen worden wanneer de leer van wedergeboorte op de juiste wijze begrepen en universeel onderwezen wordt. Op dit gebied zijn de seksuele magie en de tantrische leringen op een zo schrikbarend dwaalspoor geraakt en gericht geweest op individuele ontwikkeling en het bereiken van enige ervaring, waarvan aangenomen werd dat deze de verwerving van het geestelijke bevorderde. Het denkbeeld dat hieraan ten grondslag ligt en dat alles beheerst wat tot nog toe over geslachtelijke verhouding is verschenen, is tweevoudig van aard:

a.  Het verschaffen van lichamen voor incarnerende zielen, zodat bepaalde voorbestemde evolutionaire ontwikkelingen voortgang kunnen vinden, en het bereiken van een eveneens voorbestemde en onvermijdelijke geestelijke ontplooiing mogelijk wordt.

b.  Het meedelen van de wetenschappelijke methode, waarbij "in het duister gebouwde" lichamen geleidelijk vervangen kunnen worden door "in het licht gebouwde" lichamen. Zodoende zal de manifestatie van het fundamentele lichtaspect van de wereld en zijn daaraan ten grondslag liggende structuur tot stand gebracht worden.

5. Daardoor heeft de geslachtsverhouding slechts één hoofddoel, namelijk stoffelijke lichamen voort te brengen voor incarnerende zielen. De betrekking tussen de ziel en de persoonlijkheid is daarom een hoger aspect van de fundamentele geslachtsuitdrukking van het heelal, en de bedoeling van deze betrekking is om de komst van een zoon van God teweeg te brengen, als een licht in de wereld, die Hem evenals de Christus in staat zal stellen te zeggen, dat Hij "het licht van de wereld is", en het gebod te vervullen "laat uw licht schijnen". Nog eens, de betrekking tussen de mensheid en de Hiërarchie is bestemd om de uitstraling van het groepslicht teweeg te brengen, en is (door hun nauwe versmelting en wetenschappelijke, wederzijdse betrekking) de oorzaak van het tevoorschijn treden uit deze twee [138] planetaire groepen of lichamen van die vorm van goddelijke manifestatie, waaraan in het Westen de naam "het Koninkrijk van God" is gegeven.

Ik zou u willen vragen over deze vijf punten of mededelingen na te denken. Zij zijn alleen bedoeld om iets in overweging te geven, om het denken in werking te stellen en die fundamentele denkbeelden aan te geven die de nieuwere houdingen aangaande de verantwoordelijkheid van de ouders teweeg zullen brengen. Er zijn tegenwoordig in de wereld veel denkende mannen en vrouwen die zich bewust zijn van het bovenstaande, er ernstig naar verlangen en in die richting werken. Maar het overgrote deel van de mensen, de talloze miljoenen, zijn totaal onbewust van de toestand, zowel wat de economische als de esoterische aspecten betreft. Een van de taken van de opvoeder in de toekomst zal zijn de betekenis van de Wet van Wedergeboorte te onderwijzen en daardoor zo'n grondige verandering in de houding van het ras ten opzichte van leven en sekse, van geboorte en ouderschap veroorzaken, dat sekse‑ritme, cyclische ervaring, psychologische voorbereiding en gerichte, beheerste lichaamsopbouw plaats gaan vinden en de huidige methoden zullen vervangen die gebaseerd zijn op een onbeheerst toegeven aan de seksuele drift en lust en het ondoordacht voortbrengen van kinderen. De enorme bevolking van de wereld in de tegenwoordige tijd is het gevolg van een dierlijk toegeven aan die driften en van het overal bestaande vrije geslachtelijke verkeer, dat misschien wel de meest opvallende factor is, esoterisch gesproken en gezien vanuit het standpunt van de Hiërarchie, voor de huidige ellende in de wereld, de economische moeilijkheden en nationale agressies. Denk hier goed over na, want het bevat een sleutel.

Kort samengevat zou ik willen zeggen, dat het doel voor het ras is, wanneer het dit nieuwe tijdperk ingaat: "scheppen in het licht door de ingestelde activiteit van het lichtlichaam". Dit houdt het begrijpen in van de verschillende uitdrukkingsvormen van licht — het licht van begrijpen, het licht van een reeds tot stand gebracht en begrepen proces en het licht van ervaring. Door met deze subtielere aspecten van licht [139] het menselijke bewustzijn te leiden, te beheersen en te richten in verband met de voortplanting van het ras, het voortbestaan van de soorten en met de wetenschap aan­gaande licht (een wetenschap die zich bezighoudt met substantie en vorm, want we moeten niet vergeten dat licht en substantie synonieme termen zijn), die een belangrijk deel van de opvoeding van ouders en jonge mensen vormt, kunnen we uitzien naar die aanpassingen en veranderingen die zeker zullen komen. En we kunnen dat doen met het vertrouwen en de zekerheid dat alles goed zal komen.

De motieven die tot een huwelijk leiden zullen in de komende duizend jaren een grondige verandering ondergaan, hoewel het basismotief — dat van liefde tussen twee mensen — onveranderd zal blijven of waarop duidelijker de nadruk zal worden gelegd en dat onzelfzuchtiger zal worden getoond. De houding van de ouders tegenover hun kinderen zal drastisch veranderen en op de verantwoordelijkheid zal voortdurend de nadruk worden gelegd, hoewel die nadruk in de eerste plaats betrekking heeft op tijd, gelegenheid en behoorlijkheid van het voortbrengen van vormen die de incarnerende zielen zullen gebruiken. Het denkbeeld dat het noodzakelijk is om vlug kinderen voort te brengen en grote gezinnen te stichten, waardoor de staat haar doelen kan bereiken, zal veranderd worden. De voorbereiding van volwassenen op de plichten van het ouderschap en hun onderricht met betrekking tot de fundamentele behoeften van het komende kind zullen steeds meer naar de mentale en geestelijke niveaus van bewustzijn verplaatst worden en minder gericht worden op de lichamelijke voorbereidingen. Het licht dat in de ouders aanwezig is en dat in de komende tijd door een toenemend aantal mensen helderziend zal worden waargenomen, zal op wetenschappelijke wijze verbonden worden met het embryonale licht in het kind en de draad van licht die ouders en kind verbindt (waarvan de navelstreng het exoterisch symbool is) zal op bekwame wijze en met geduld opgebouwd worden. Het kind zal in incarnatie komen met zijn lichtlichaam dat reeds omgeven is door en functioneert in het stoffelijk lichaam en dit zal te danken zijn aan het intelligente, mentale werk van de ouders. Dit is nu nog niet het geval, uitgezonderd bij zeer ver gevorderde ego's, want het lichtlichaam is nog maar in zijn beginstadium en diffuus en zweeft nog maar eenvoudig over de stoffelijke vorm van het kind en [140] wacht op een gelegenheid om binnen te gaan en het bewustzijn te verlichten. Zo zal er een integratie, die nu nog ontbreekt, tot stand worden gebracht in de lichtsubstantie van de planeet. Met het voortbrengen van deze integratie zal definitief een begin worden gemaakt door de geoefende ouders van het nieuwe tijdperk. Wanneer het kind volwassen wordt zal het tot stand brengen van deze integratie vergemakkelijkt worden door het onderricht en de invloed van de verlichte pedagoog.

Dit alles klinkt u noodzakelijkerwijs bijzonder ongewoon in de oren, en te abstract en te vergezocht om veel indruk te maken. Ik zou willen dat u bedenkt dat veel van wat heden vertrouwd voor u is en wat een bepaald deel van de erkende werkelijkheden van het dagelijks leven uitmaakt, een paar honderd jaren geleden als even bijzonder, onbegrijpelijk en onmogelijk zou zijn beschouwd. Wat in werkelijkheid plaatsvindt is het versnellen van de processen voor de openbaring van licht en dit is mogelijk geworden omdat de mensheid een bepaald punt bereikt heeft en door de vermeerderde stimulering die door de Hiërarchie met betrekking tot het ras wordt toegepast, daarbij geholpen door krachten die vanuit Shamballa worden uitgezonden.

 

Het Gezichtspunt van de Beheersing van de Persoonlijkheid

 

Veel van wat ik hier zou kunnen zeggen zou eenvoudig een herhaling zijn van wat u al weet en wat u geleerd is. Velen van u die hier mijn woorden lezen zijn doordrenkt met de denkbeelden die ik in de afgelopen jaren getracht heb aan de mensheid mee te delen, want het was in het jaar 1919 dat ik met medewerking van A.A.B. begon te schrijven. In deze geschriften heb ik geprobeerd twee dingen te doen:

1. De fundamentele noodzaak om te onderwijzen voor de totstandbrenging  van bepaalde grote individuele, rassen‑ en geestelijke samensmeltingen en wel:

a.  De samensmelting of integratie van de verschillende aspecten van de menselijke aard — fysiek, emotioneel en mentaal. Wanneer deze tot stand is gebracht zullen we de openbaring zien van de geïntegreerde, elementale krachten waaraan wij de naam Persoonlijkheid geven, [141] die de manifestatie van een machtig, zelfgericht, hoogontwikkeld menselijk wezen voortbrengt.

b.  De samensmelting van de persoonlijkheid en de ziel. Deze moet bewust en wel overdacht tot stand worden gebracht, met de bereidheid van deze met elkaar verbonden delen van een groot goddelijk geheel, om de persoonlijkheid onderworpen te zien aan de veranderingen en omvormingen die als gevolg van zielencontact worden voortgebracht. Dit zal tot de openbaring leiden van de inwonende ziel, het Christusbewustzijn, de Zonne‑engel.

c.   De uiteindelijke samensmelting van de mensheid met de Hiërarchie, wat de manifestatie van het Koninkrijk Gods op aarde voortbrengt. Dit zal de voltooiing van al de andere samensmeltingen zijn en zal zeker grote planetaire, rassen‑ en nationale samensmeltingen hebben bewerkstelligd, die voortvloeien uit en noodzakelijk zijn voor het maken van vooruitgang en haar onvermijdelijke resultaten.

Deze samensmeltingen worden niet tot stand gebracht op een geordende manier volgens het lijstje zoals dat hierboven is vermeld. Er is veel dat in elkaar grijpt en er is ook gebrek aan evenwicht in het proces, maar hoewel er verschillen en moeilijkheden in het langdurig proces mogelijk zijn, is het eindresultaat onvermijdelijk en onveranderlijk. Het Koninkrijk van God, de voltooiing van alles, zal op de planeet verschijnen.

2. Het inprenten van de methoden, die kwaliteit en niet alleen kwantiteit voortbrengen en die het tevoorschijn komen van bepaalde grote goddelijke eigenschappen zullen vergemakkelijken. Deze zullen te zijner tijd de wereld veranderen en de nieuwe zienswijzen en toestanden van bewustzijn met zich brengen. Deze zullen, wanneer ze gerijpt en erkend zijn, het verschijnen van de cultuur en beschaving voortbrengen die voor het ras de volgende voorgenomen en gewenste ontwikkeling is.

Is het daarom nodig dat ik u over de ontwikkeling en beheersing van de persoonlijkheid spreek? Is dat niet iets waar u [142] reeds jaren over nagedacht en aan gewerkt hebt? Kan ik u iets van praktische aard vertellen wat u niet al weet en tracht te bereiken? Zal ik uw huidige verantwoordelijkheid vergroten door herhalingen? Ik denk het niet. De nieuwe cultuur zal komen wanneer alle mensen die zich bewust zijn van licht en van het doel van zuivere dienst (wat zulk een bewustzijn onvermijdelijk inhoudt) voortgaan met de hun opgelegde taak, in ieder geval een door hen zelfopgelegde taak, en wel leven en onderrichten van de waarheid over licht, wanneer de gelegenheid zich daartoe voordoet.