De Grote Aanroep: Gebruik en Betekenis
De Grote Aanroep
Vanuit het punt van Licht in het Denken van God
Strome licht in het denken van de mensen.
Dat Licht op aarde nederdale.
Vanuit het punt van Liefde in het Hart van God
Strome Liefde in de harten van de mensen.
Moge Christus* tot de aarde wederkeren.
Vanuit het centrum waar Gods Wil gekend wordt
Richte doel de kleine wil der mensen –
Het doel dat de Meesters kennen en dienen.
Vanuit het centrum dat wij mensheid noemen
Verwezenlijke zich het Plan van Liefde en Licht
En moge het de deur verzegelen waar het kwaad verblijft.
Laat Licht en Liefde en Macht het Plan op aarde herstellen.
* Vele religies geloven in een Wereld Leraar. Zij kennen Hem onder zulke namen als de Heer Maitreya, de Boddhisattva, de Imam Mahdi en de Messias. De waarheid, dat alleen door middel van de mensheid zelf het goddelijk Plan kan worden verwezenlijkt.
De Grote Aanroep
De schoonheid en kracht van deze Aanroep liggen in haar eenvoud en in haar uitdrukking van zekere centrale waarheden, die alle mensen op natuurlijke wijze en normaal gesproken aanvaarden – de waarheid van het bestaan van een fundamentele Intelligentie, aan Wie wij de onbepaalde naam van God geven; de waarheid dat achter alle uiterlijke schijn de motiverende kracht van het universum Liefde is; de waarheid dat een grote Individualiteit, door de Christenen Christus genoemd, naar de aarde kwam en die liefde belichaamde opdat wij haar zouden begrijpen; de waarheid dat liefde en intelligentie gevolgen zijn van wat genoemd wordt de Wil van God; en tenslotte de vanzelfsprekende waarheid dat alleen dankzij de mensheid zelf het goddelijke Plan zich kan uitwerken.
Deze Aanroep verwijst in haar geheel naar deze alomtegenwoordige, overschaduwende en openbarende schatkamer van energie – de onmiddellijke oorzaak achter alle gebeurtenissen op aarde, die wijzen op het naar voren komen van datgene wat nieuw en beter is; deze gebeurtenissen getuigen van het zich naar groter licht bewegende menselijke bewustzijn.
Tot nog toe is de gebruikelijke aanroepende bede zelfzuchtig van aard en tijdelijk in haar formulering geweest. Mensen hebben voor zichzelf gebeden; zij hebben goddelijke hulp ingeroepen voor hen die zij liefhebben; zij hebben een materiële uitleg gegeven aan hun fundamentele noden. Deze Aanroep is een wereldgebed; zij bevat geen persoonlijk beroep, noch een wereldlijke aanroepende drijfveer; zij brengt de noden van de mensen tot uitdrukking en dringt dwars door alle moeilijkheden, twijfels en vragen heen rechtstreeks door tot het Denkvermogen en het Hart van de Ene, in Wie wij leven, bewegen en ons bestaan hebben – de Ene die bij ons zal blijven tot het einde der tijden zelf en “totdat de laatste vermoeide pelgrim zijn weg terug naar huis gevonden zal hebben”.
Vanuit het punt van Licht in het Denken van God
Strome licht in het denken van de mensen.
Dat Licht op aarde nederdale.
In deze eerste drie zinnen vinden we een verwijzing naar het Denkvermogen van God als een brandpunt van goddelijk licht. Dit verwijst naar de ziel van alle dingen. De benaming 'ziel', met haar voornaamste kenmerk van verlichting, omvat de menselijke ziel en dat volmaakte punt van licht, dat we de “overschaduwende” ziel van de mensheid noemen. Deze ziel verschaft licht en verspreid verlichting. Het is nodig om altijd in gedachten te houden dat licht actieve energie is.
Wanneer we het denkvermogen van God aanroepen en zeggen: “Strome licht in het denken van de mensen, dat licht op aarde nederdale”, geven we uiting aan een der grootste noden van de mensheid en – als aanroep en gebed ook maar iets betekenen – dan zal het antwoord zeer zeker volgen. Als we bij alle mensen, in alle tijden, van alle leeftijden en in alle situaties de drang aantreffen een beroep te doen op het ongeziene geestelijke Centrum, dan is het wel zeker dat een dergelijk Centrum bestaat. Aanroep is zo oud als de mensheid zelf.
Ons wordt door de Christus gezegd, dat de mens “de duisternis meer liefheeft dan het licht, want zijn daden zijn kwaad”. Niettemin is een van de huidige grote, naar voren komende schoonheden, dat er licht wordt geworpen op elke duistere plaats en dat er niets verborgen kan blijven dat niet zal worden geopenbaard. De mensen erkennen de huidige duisternis en ellende en verwelkomen dientengevolge licht. De verlichting van het denken van de mensen, zodat het de dingen kan zien zoals ze zijn, kan juiste beweegredenen aanleren en de methode tot het vestigen van juiste menselijke verhoudingen is nu dan ook een belangrijke noodzaak. In het licht dat door verlichting wordt opgewekt zullen wij uiteindelijk licht zien en de dag zal komen waarop duizenden zonen der mensen en talloze groepen samen met Hermes en Christus kunnen zeggen: “Ik ben (of, wij zijn) het licht der wereld”.
Vanuit het punt van Liefde in het Hart van God
Strome liefde in de harten van de mensen.
Moge Christus tot de aarde wederkeren.
Bij de volgende drie regels is het Hart van God betrokken en wordt het brandpunt van liefde in beschouwing genomen. Dit “hart” van de gemanifesteerde wereld is de geestelijke Hiërarchie – die grote overbrengende bemiddelaar van liefde naar elke vorm in de goddelijke openbaring.
Liefde is een energie die de harten van de mensen moet bereiken en de mensheid ontvankelijk moet maken voor de hoedanigheid van liefdevol begrip, hetgeen tot uitdrukking wordt gebracht wanneer liefde en intelligentie samengebracht worden.
Wanneer discipelen werken onder de erkenning van de Christus zal de tijd aanbreken dat Hij zich opnieuw publiekelijk onder de mensen kan begeven; Hij kan publiekelijk herkend worden en zodoende Zijn werk zowel op de uiterlijke gebieden van het leven als op de innerlijke gebieden verrichten. Christus zei, toen Hij afscheid nam van Zijn discipelen: “Zie, Ik ben altijd met u, zelfs tot het einde der tijden”.
Wanneer de Christus komt zal er een grote bloei van activiteiten in lijn met Zijn soort van bewustzijn onder de mensen zijn; Hij zal in de wereld van mensen de kracht en specifieke energie van intuïtieve liefde loslaten. De gevolgen van de verspreiding van deze energie van liefde zullen tweevoudig zijn:
Ten eerste zal de actieve energie van liefdevol begrip een enorme reactie teweegbrengen tegen de kracht van haat. Haten, afgescheiden zijn en exclusief zijn zullen worden beschouwd als de enige zonde, want men zal tot de erkenning komen dat alle tegenwoordige zonden en als verkeerd aangemerkte houdingen slechts voortkomen uit haat, of uit het produkt daarvan – anti-sociaal bewustzijn. In de tweede plaats zullen talloze mannen en vrouwen van goede wil in alle landen zich verenigen in groepen die goede wil bevorderen en juiste menselijke verhoudingen zullen vestigen. Hun aantallen zullen zo groot zijn, dat zij van een kleine, onbelangrijke minderheid zullen uitgroeien tot de grootste en meest invloedrijke kracht in de wereld.
Vanuit het centrum waar Gods Wil gekend wordt
Richte doel de kleine wil der mensen –
Het doel dat de Meesters kennen en dienen.
In dit derde drietal regels zien we een gebed waarin de menselijke wil in overeenstemming gebracht kan worden met de goddelijke wil, zelfs indien deze niet kan worden begrepen. In deze drie regels zien we een aanwijzing, dat de mensheid zelf het doel van God – zijnde dat aspect van de goddelijke wil dat zich onmiddellijk tracht uit te drukken op aarde – tot nog toe niet kan bevatten. Maar terwijl het doel van God tracht de menselijke wil te beïnvloeden, wordt dit doel niettemin in menselijke begrippen als goede wil, levende richting, of vaste bedoeling om juiste menselijke verhoudingen te vestigen uitgedrukt.
De goddelijke wil, zoals deze in essentie is, blijft het grote mysterie. Christus Zelf worstelde zelfs met het probleem van de goddelijke wil en Hij richtte Zich tot de Vader toen Hij Zich voor het eerst realiseerde wat de reikwijdte en complexiteit was van Zijn missie als wereldverlosser. Hij schreeuwde toen uit: “Vader, niet mijn wil maar Uw wil geschiede”. Deze woorden markeerden het loslaten van het middel waardoor Hij had getracht de mensheid te redden; het wees Hem op wat op dat moment een schijnbare tekortkoming leek te zijn en op het feit dat Zijn taak nog niet voorbij was. Gedurende bijna tweeduizend jaar heeft Hij gewacht om die missie te vervullen. Hij kan niet verdergaan met de Hem toegewezen taak zonder wederzijds handelen van de zijde van de mensheid.
Deze Aanroep is op bijzondere wijze in essentie Christus' Eigen Mantram en het “geluid ervan is uitgegaan” naar de gehele wereld door Zijn formulering ervan en door het gebruik ervan door de geestelijke Hiërarchie. Nu moeten de woorden ervan uitgaan naar de gehele wereld, door middel van hun formulering door mensen overal, en haar betekenis moet mettertijd tot uitdrukking worden gebracht door de grote massa. Dan kan Christus “tot de aarde wederkeren” en “het werk van Zijn ziel zien en tevreden zijn”.
Vanuit het centrum dat wij mensheid noemen
Verwezenlijke zich het Plan van Liefde en Licht
En moge het de deur verzegelen waar het kwaad verblijft.
In het vierde stanza vinden we aanwijzingen omtrent de verankering in de mensheid zelf van de aangeroepen drie aspecten of potenties van Denken, Liefde en Wil – in “het centrum dat wij mensheid noemen”. Hier, en alleen hier, kunnen alle drie de goddelijke hoedanigheden zichzelf – in tijd en ruimte – uitdrukken en vervulling vinden; hier, en alleen hier, kan liefde waarlijk geboren worden, intelligentie juist functioneren en de Wil van God zijn doeltreffende wil-ten-goede demonstreren. Door de mensheid, zelfstandig en zonder hulp (behalve die, van de goddelijke geest in elk menselijk wezen), kan “de deur waarachter het kwaad verblijft” worden verzegeld.
Deze laatste zin van het vierde stanza behoeft wellicht uitleg. Het is een symbolische wijze van uitdrukking geven aan het denkbeeld van het inactief en ondoeltreffend maken van kwade doelstellingen. Er is niet zoiets als een specifieke locatie waar het kwaad verblijft. In het Boek der Openbaringen in het Nieuwe Testament wordt gesproken over kwaad en over de vernietiging van de duivel en van het krachteloos maken van Satan.
De “deur waarachter het kwaad verblijft” wordt door de mensheid zelf opengehouden, als gevolg van haar zelfzuchtige begeerten, haar haat en nationale slagbomen, haar lage persoonlijke idealen en haar liefde voor macht en wreedheid. Naarmate goede wil en licht neerdalen in het denken en de harten van de mensen zullen deze kwade hoedanigheden en deze gerichte energieën, die de deur van het kwaad openhouden, plaatsmaken voor een verlangen naar juiste menselijke verhoudingen, voor een vastbeslotenheid om een betere en vreedzamere wereld te scheppen en voor een wereldomvattende uitdrukking van de wil-ten-goede. Naarmate deze hoedanigheden in de plaats komen van de oude en ongewenste hoedanigheden, zal de deur waarachter het kwaad verblijft zich, symbolisch gesproken, langzaam sluiten ten gevolge van het gewicht van de publieke opinie en juiste menselijke verlangens. Niets kan dit tot staan brengen.
Aldus wordt het oorspronkelijke Plan op aarde hersteld. Tegelijkertijd zal de deur naar de wereld van geestelijke werkelijkheid voor de mensheid opengaan, terwijl de deur waarachter het kwaad verblijft zal worden gesloten. Zodoende zal door middel van “het centrum dat wij mensheid noemen” het Plan van Liefde en Licht zich uitwerken en de genadeslag toedienen aan het kwaad, de zelfzucht en afgescheidenheid en hen voor altijd verzegelen in de gevangenis van de dood. Zo zal ook het doel van de Schepper van alle dingen worden vervuld.
Laat Licht en Liefde en Macht het Plan op aarde herstellen.
Het zal duidelijk zijn dat de eerste drie stanza's of verzen de drie aspecten van goddelijk leven die universeel erkend worden aanroepen, oproepen en er een beroep op doen – het denken van God, de liefde van God en de wil of het doel van God; de vierde stanza duidt de verhouding van de mensheid tot deze drie energieën van intelligentie, liefde en wil aan en 's mensen diepe verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor het verspreiden van liefde en licht op aarde, teneinde het Plan te herstellen. Dit Plan roept de mensheid op tot het uitdrukken van Liefde en daagt ons uit om ons “licht te laten schijnen”. Dan volgt het uiteindelijke, plechtige verlangen dat dit “Plan van Liefde en Licht”, werkend door de mensheid, “de deur waarachter het kwaad verblijft” zal sluiten.
Deze laatste zin bevat het denkbeeld van herstel, geeft de grondtoon voor de toekomst aan en duidt erop dat de dag zal komen, waarop Gods' originele denkbeeld en Zijn aanvankelijke bedoeling niet langer meer zal worden gedwarsboomd door de menselijke vrije wil, de zelfzucht en het boosaardige, pure materialisme; het goddelijk doel zal dan, dankzij de veranderde harten en doelstellingen van de mensheid, worden vervuld.
Diepere Betekenis van de Grote Aanroep
De Grote Aanroep kan, als zij op grote schaal wordt verspreid, voor de nieuwe wereldgodsdienst zijn, wat het Onze Vader is geweest voor het Christendom en Psalm 23 voor de geestelijk ingestelde Jood. Er zijn drie wijzen van benadering voor dit grote Gebed of deze Aanroep:
1 De benadering door het grote publiek.
2 De benadering door esoterici, of de aspiranten en discipelen van de wereld.
3 De benadering door de Leden van de Hiërarchie.
Het grote publiek zal de Aanroep beschouwen als een gebed, gericht tot God Transcendent. Zij zullen Hem nog niet herkennen als immanent in Zijn schepping. Zij zullen de Aanroep uitspreken op de vleugels van de hoop – hoop op licht en liefde en vrede, waarnaar zij onophoudelijk verlangen. Ook zullen ze haar beschouwen als een gebed voor de verlichting van alle regeerders en leiders in alle groepen die zich bezighouden met wereldaangelegenheden; als een gebed voor de instroming van liefde en begrip onder de mensen, zodat zij in vrede met elkaar kunnen leven; als een verzoek voor het zich uitwerken van de Wil van God – een wil waarover zij niets kunnen weten en die als altijd zó ondoorgrondelijk en zó alomvattend schijnt te zijn, dat hun normale reactie die van geduld is en een bereidwilligheid om zich te onthouden van het stellen van vragen; als een gebed voor de bekrachtiging van 's mensen verantwoordelijkheid, opdat met het hedendaagse erkende kwaad – dat de mensheid zozeer uitput en in beroering brengt – kan worden afgerekend en de een of andere vage bron van kwaad kan worden ontkracht. Ten slotte zullen zij haar beschouwen als een gebed, waardoor de een of andere, evenzo vage, oorspronkelijke toestand van zaligheid kan worden hersteld en alle pijn en ongeluk van de aardbodem zullen verdwijnen. Dit is, voor hen, geheel en al juist en al wat tot de onmiddellijke mogelijkheden behoort.
Esoterici, aspiranten en geestelijk ingestelde mensen zullen een diepere en meer begrijpende benadering bezitten. Voor hen drukt de Grote Aanroep de erkenning uit van de wereld van oorzaken en van Diegenen, Die Zich subjectief achter de wereldgebeurtenissen bevinden – de Geestelijke Leiders van ons leven. Zij staan gereed om diegenen met ware visie te sterken en om niet slechts de redenen aan te duiden voor gebeurtenissen op de diverse gebieden van menselijk leven, maar ook om die onthullingen te doen, die de mensheid in staat zullen stellen zich voorwaarts te begeven, uit de duisternis naar het licht. Als gevolg van deze fundamentele houding zal de noodzaak voor een wijdverspreide uitdrukking van deze onderliggende oorzaken duidelijk zijn, en een tijdperk van geestelijke propaganda, geconstrueerd door discipelen en uitgevoerd door esoterici, zal tot rijpheid komen. Dit tijdperk ving in 1875 aan, toen het feit van het bestaan van de Meesters van Wijsheid werd bekendgemaakt. Dit werd verder naar buiten gebracht, ondanks verkeerde interpretaties, aanvallen op dit denkbeeld en verachting. Erkenning van de substantiële aard van het beschikbare bewijs en het naar voren komen van een intuïtieve reactie door occulte studenten en veel van de intelligentia van over heel de wereld is van grote hulp geweest.
Een nieuw type mysticus zal worden erkend; deze verschilt van de mystici van het verleden door een praktische interesse in lopende wereldaangelegenheden, en niet alleen maar in religieuze of kerkelijke zaken; deze mysticus zal zich onderscheiden door een gebrek aan interesse in de eigen, persoonlijke ontwikkeling, door een vermogen om God immanent te zien in alle geloofsovertuigingen en niet louter in het eigen, specifieke terrein van religie en ook door een vermogen het leven te leiden in het licht van de goddelijke Tegenwoordigheid. Alle mystici waren hiertoe in meerdere of mindere mate in staat, maar de moderne mysticus verschilt van die van het verleden, doordat hij in staat is om duidelijk aan anderen de technieken van het Pad aan te duiden; hij/zij combineert zowel het hoofd als het hart, intelligentie zowel als gevoel, plus een intuïtieve waarneming die tot nog toe ontbrak. Het heldere licht van de Geestelijke Hiërarchie, en niet simpelweg het licht van zijn of haar eigen ziel, verlicht nu de weg van de moderne mysticus; dit zal in steeds toenemende mate het geval zijn.
Ten derde bevinden zich onder deze beide groepen – het grote publiek en de wereldaspiranten in hun diverse graden – mensen die uitstijgen boven het algemene gemiddelde en die een dieper inzicht en begrip bezitten; zij bevinden zich in een niemandsland, door enerzijds te bemiddelen tussen de massa en de esoterici en anderzijds tussen de esoterici en de Leden van de Hiërarchie. Vergeet niet dat ook Zij deze grote Aanroep gebruiken en dat er geen dag voorbijgaat waarop de Christus Zelf haar niet doet weerklinken.
Het gebruik van deze Aanroep of Gebed en de stijgende verwachting van de wederkomst van de Christus vertegenwoordigen de grootste hoop voor de hedendaagse mensheid. Grote Zonen van God zijn altijd gekomen in antwoord op een verzoek van de mensheid en zullen dit altijd blijven doen en Hij, op Wie alle mensen heden wachten is onderweg.
Aanroep en Gebed
De wetenschap van aanroep omvat in werkelijkheid het intelligent organiseren van geestelijke energie en de krachten van liefde en deze zullen, wanneer zij in werking zijn, een reactie oproepen van geestelijke Wezens, Die openlijk onder de mensen kunnen werken en zodoende een nauwe band en een voortdurende communicatie kunnen vestigen tussen de mensheid en de geestelijke Hiërarchie.
Het kan gezegd worden dat aanroep drievoudig van aard is.
1 Er is het verlangen van de massa, onbewust tot uitdrukking gebracht en het schreeuwende beroep dat voortspruit uit de harten van de mensen in tijden van crisis, zoals de tegenwoordige. Deze aanroepende bede stijgt onophoudelijk op uit alle mensen die temidden van rampspoed leven; zij wordt gericht op die macht buiten henzelf, waarvan zij menen dat deze hen te hulp kan en zou moeten komen in hun momenten van uiterste nood. Deze grote, woordeloze aanroep stijgt heden overal op.
2 Dan is er ook de aanroepende geest, getoond door oprechte mensen die deelnemen aan de riten van hun godsdienst en die gebruik maken van gezamenlijke aanbidding en gebed om hun verlangen naar hulp aan God voor te leggen. Deze groep, gevoegd bij de grote massa van mensen, schept een enorm lichaam van aanroepende verzoekers en hun massale gerichtheid is in deze tijd opvallend en stijgt op tot de Allerhoogste.
3 Tenslotte zijn er de getrainde discipelen en aspiranten in de wereld die zekere woordvormen en zorgvuldig geformuleerde aanroepen gebruiken en die – terwijl zij dit doen – de aanroepende bede en het aanroepende beroep van de andere twee groepen in een brandpunt concentreren om het zodoende de juiste richting en kracht te verlenen. Deze drie groepen komen, bewust en onbewust, in deze tijd tot activiteit en hun vereend pogen garandeert een resulterende aanroep.
Door middel van aanroepend gebed of aspiratie – het maakt niet uit welk woord wordt gebruikt – worden geestelijke energieën aangeboord en tot activiteit gebracht en door middel van helder denken, geleide gedachte en mentale waarneming kunnen zij tot doelen van menselijk verlangen worden gemaakt.
Deze Aanroep is in essentie een gebed, dat de hoogste verlangens, aspiraties en geestelijke eisen van de ziel van de mensheid zelf tot een synthese brengt. Zij dient ook op deze manier te worden aangewend.
Wanneer de getrainde discipel of de aspirant in training haar gebruikt, zal hij of zij de houding van meditatie aannemen – dat is een houding van concentratie, geestelijke gerichtheid en ontvankelijkheid. Dan bidt hij. Hij neemt een meditatieve houding aan (een innerlijke, mentale houding en vastberaden vermoeden), maar gebruikt de methode van gebed, die een krachtig middel is tot het duurzaam vestigen van juiste geestelijke en menselijke verhoudingen. Wanneer hij dan in zijn meditatieve houding en door het toepassen van het werktuig van gebed (middels de Aanroep) een verwantschap met de massa's van de mensheid verwezenlijkt die op geen andere wijze mogelijk is, kan hij hun erkende, hoewel 'stemloze' nood verwoorden en hij verbindt zich eveneens met de Hiërarchie, Die wordt aangeroepen door het verlangen van de massa's.
Een gigantische groepsmeditatie in vele verschillende stadia grijpt plaats op onze planeet. Alle mediterende eenheden en overpeinzende groepen zijn met elkaar verbonden door middel van eenheid van geestelijke beweegreden; zij streven naar nauwere samenwerking en pogen om hun meditatiewerk – bewust of onbewust – in een toestand van positieve, universele rust te brengen, zodat de formulering van geestelijk verlangen succesvol kan worden volbracht en de ontvangst van geestelijke energie een verenigde ontvangst kan zijn. Een enorme poging tot éénlijnigheid vindt plaats door middel van individueel gebed, meditatie en aanroep die, naarmate zij sterker worden, de gehele mensheid kunnen dienen.
Eenieder kan meehelpen, door het disciplineren van het denken en van denkbeelden, door het aankweken van een liefhebbende geest en het gebruik van de Grote Aanroep, waardoor deze geestelijke krachten en energieën – zozeer nodig – kunnen worden aangeroepen.
Concentreer uzelf op de Aanroep vanuit het gezichtspunt dat zij het goddelijk doel en de conclusies van het denken van God belichaamt. Concentreer uw meditatief denken en uw overpeinzende vermogens daarop. Zoek naar het onderliggende abstracte denkbeeld in deze Aanroep. Het is er. Gebruik haar zinnen als opstapjes naar bepaalde gedachteniveaus die tot nog toe niet werden bereikt.
Oorsprong van de Aanroep
De mens roept goddelijke toenadering op verschillende manieren aan: door middel van het embryonale, ongeformuleerde beroep of de aanroepende bede van de massa's; en ook door de geplande en gedefinieerde aanroep van de geestelijk ingestelde aspiranten, de intelligent overtuigde werkers.
Er is weinig aandacht geschonken aan de factor van aanroep, die tot uitdrukking wordt gebracht door de mensen van de wereld; toch is door de eeuwen heen de aanroepende bede van de mensheid opgestegen tot de geestelijke Hiërarchie en werd zij beantwoord. Laat ons dit toelichten: de geestelijke verklaring van Sri Krishna, die wordt gevonden in het Lied van de Heer in de Bhagavad Gita, was een aankondiging die voorafging aan de komst van de Christus. In dat lied zegt Hij:
“Telkens wanneer er een verslapping is van de Wet en er overal wetteloosheid opleeft, dan manifesteer Ik Mijzelf. Voor de redding van de rechtschapenen en de vernietiging van hen die kwaad bedrijven, voor de stevige grondvesting van de Wet, kom Ik, tijdperk na tijdperk, tot geboorte”.
In het wetteloze en goddeloze tijdperk van het Romeinse Rijk kwam de Christus.
Een ander voorbeeld van een opmerkelijke en zeer oude aanroep wordt gevonden in de Gayatri, waarin de mens de zon aanroept met de woorden:
“Onthul ons het gezicht van de ware geestelijk Zon, verborgen door een schijf van gouden licht, opdat wij de waarheid mogen kennen en onze volledige plicht mogen vervullen, terwijl wij reizen naar Uw heilige voeten”.
Hieraan kunnen we nog de Vier Edele Waarheden toevoegen, die werden verkondigd door de Boeddha en die zo bekend zijn aan ons allen – de oorzaken en bronnen samenvattend van alle moeilijkheden die de mens aangaan. Er bestaan veel vertalingen van deze waarheden; zij allen drukken hetzelfde verlangen en beroep en dezelfde betekenis uit. Ten tijden van de Joodse Dispensatie werd er een verklaring betreffende het menselijk gedrag uitgevaardigd, in de vorm van de Tien Geboden; hierop is de wet van de mensen gebaseerd en op deze fundamenten zijn de wetten, die de menselijke verhoudingen van de volkeren in het Westen regeren, gebouwd. Toen kwam de Christus en gaf ons de fundamentele wet van het universum – de wet van liefde; ook gaf Hij ons het Onze Vader, met zijn nadruk op het Vaderschap van God, de verschijning van het Koninkrijk Gods en juiste menselijke verhoudingen.
Vandaag de dag bevindt de mensheid zich op een bijzonder en uniek middelpunt tussen een ongelukkig verleden en een toekomst die vol van belofte is, indien de wederkomst van de Christus erkend wordt en voorbereidingen voor Zijn komst worden ondernomen. Het heden is vol belofte en tevens vol moeilijkheden; in de handen van de hedendaagse mens en die van de onmiddellijk toekomst ligt de bestemming van de wereld en – als het eerbiedig mag worden gezegd – de onmiddellijke activiteit van de Christus. De gruwel van oorlog en de ellende van de gehele menselijke familie bracht Christus ertoe, in het jaar 1945, een belangrijke beslissing te nemen – een beslissing die tot uitdrukking kwam in twee uiterst belangrijke verklaringen. Hij kondigde aan de verzamelde Hiërarchie en aan al Zijn dienaren en discipelen op aarde aan, dat Hij had besloten om opnieuw in stoffelijk contact te treden met de mensheid, indien zij de beginstadia van juiste menselijke verhoudingen zouden vestigen; aan de wereld gaf Hij (ten behoeve van 'de gewone mens') een der oudst bekende gebeden, waarvan het gebruik tot nog toe niet werd toegestaan, behalve aan de meest verheven geestelijke Wezens. Hij gebruikte haar Zelf voor het eerst, zo wordt ons verteld, ten tijde van de Volle Maan van juni 1945. De volle maan van juni wordt beschouwd als de Volle Maan van de Christus, zoals de volle maan van mei Die van de Boeddha is. Het bleek niet gemakkelijk te zijn om deze oude zinnen (zó oud, dat zij zonder datum of enige vorm van achtergrond lijken) te vertalen naar moderne woordvormen, maar het werd gedaan en de Grote Aanroep zou uiteindelijk het wereldgebed kunnen worden.
Het menselijk denken is zo reactionair, dat de gemaakte aanspraak, als zou zij één der grootste wereldgebeden zijn en in lijn liggen met de andere woordelijke uitdrukkingen van geestelijk verlangen en bedoeling, kritiek zal oproepen. Dat is echter van geen belang. Slechts weinigen – zeer weinigen – gebruikten in de vroege stadia van het Christendom het Onze Vader, omdat het nog moest worden opgetekend, tot uitdrukking diende te worden gebracht in begrijpelijke termen en nog diende te worden vertaald, vooraleer een grootschalig gebruik ervan mogelijk werd. Die poging nam enkele eeuwen in beslag. Heden hebben we echter allerlei faciliteiten voor een snelle distributie en deze zijn allemaal gebruikt voor verspreiding van de Grote Aanroep.
De Bestemming van de Mensheid
De volgende overdenkingen zouden kunnen dienen om deze Aanroep opnieuw levend te maken in uw denken en om er een nieuwe en vitale geest aan te verlenen. Zij is zeer specifiek verwant aan alle ware, vroegere geloofsovertuigingen. Zij bevat hoop voor de toekomst en is zowel van actuele als van praktische betekenis. Zij is niet vaag of nevelachtig. Zij verwoordt de fundamentele behoeften van de hedendaagse mensheid – de behoefte aan licht en liefde, aan begrip van de goddelijke wil en aan het einde van het kwaad. Triomferend zegt zij: “Dat Licht op Aarde nederdale; moge Christus tot de Aarde wederkeren; ... richte doel de kleine wil der mensen; moge het de deur verzegelen waar het kwaad verblijft”. Dan vat zij alles samen in de heldere woorden: “Laat Licht en Liefde en Macht het Plan op Aarde herstellen”. Altijd wordt de nadruk gelegd op de plaats van verschijning en manifestatie: de aarde.
Als u de Aanroep heeft bestudeerd zult u al wel bemerkt hebben dat er een nauwe band is tussen het eerste en het laatste stanza; het is de bestemming van de mensheid om de vertolker en vertegenwoordiger van het denkvermogen van God te worden, aldus actieve intelligentie uitdrukkend, aangedreven door liefde en uitgevoerd en toegerust met wil. Die tijd is nog niet aangebroken, maar als menselijke timing juist is, en juist verlangen voldoende krachtig zijn, dan kan deze bestemming voor het eerst in de geschiedenis publiekelijk erkend worden en kunnen steeds meer mensen vrijwillig betrokken worden in een activiteit, die specifiek hun eigen bestemming bepaalt. Dit is uiteraard één van de belangrijkste doelstellingen van de Aanroep; haar regelmatig gebruik zal een inclusieve visie over geestelijke ontwikkeling naar voren brengen en een synthese aan het menselijk denken meedelen, die tot nog toe ontbrak. Naarmate “licht stroomt in het denken van de mensen” zal het goddelijk Plan grootschaliger worden aangevoeld en zal de wil-ten-goede op grotere schaal worden verlangd en aangeroepen.
Deze grote aanroepende bede is een drievoudige bede. Het is een roep naar meer licht op het pad en meer licht dat stroomt naar de duistere plaatsen op aarde; het is ook een roep naar meer liefde in de wereld, verwoord door de mensen van goede wil en de humanitair ingestelde mensen; ten slotte is het een intuïtief beroep van de aspiranten en discipelen in de wereld op de uitwerking van de Wil van God. De gemiddelde, instinctieve mensheid, de mannen en vrouwen van goede wil en de discipelen van de wereld zijn allen betrokken bij deze aanroep, doordat zij de attributen van instinct, intelligentie en intuïtie inbrengen. Deze komen en smelten alle drie samen in de Grote Aanroep. Tracht deze fundamentele samensmelting, die nu tot uitdrukking komt, voortdurend in gedachten te houden en put moed uit deze massale toenadering tot de bron van alle leven, liefde en licht.
Niets kan het vereende verlangen en de verenigde eis van mensen van overal in hun graduele en opeenvolgende rangen weerstaan.
Het grote belang van deze voorstelling van een kosmische, planetaire en individuele oefening, gebed of aanroep voor eenlijnigheid is dat zij, als gevolg van een juist gebruik, voorziet in een geestelijke instroming tot in het hart van de mensheid, vanuit de hoogste bronnen.
Het unieke aspect dat met de Aanroep is verbonden, bestaat uit het feit dat zij in werkelijkheid een belangrijke methode tot integratie is. Zij verbindt de Vader, de Christus en de mensheid in één grote verwantschap. Christus benadrukte steeds het Vaderschap van God en stelde Hem in de plaats van de wrede, jaloerse stamgod Jehovah. In het 17e hoofdstuk van het Evangelie van Johannes (dat ook een van de belangrijke, geestelijke formuleringen van de wereld is) benadrukte Christus de relatie van het Christusbewustzijn met het bewustzijn van de Godheid Zelf. Hij verbond het concept van de Geest met de volledig ontwikkelde ziele-doordrenkte mens, alsmede de onderliggende eenheid die er bestaat tussen alle wezens in alle vormen en de Vader.
De Grote Aanroep relateert de wil van de Vader, de liefde van de Hiërarchie en de dienst van de mensheid in één grote Driehoek van Energieën. Deze driehoek zal twee belangrijke gevolgen teweegbrengen: het “verzegelen van de deur waarachter het kwaad verblijft” en het uitwerken – door middel van de macht van God, vrijkomend op aarde als gevolg van de Aanroep – van het Plan van Liefde en Licht.
De Aanroep is tevens uniek, in de zin dat zij alle drie de goddelijke aspecten [Actieve Intelligentie, Liefde-Wijsheid en Wil of Macht] tegelijkertijd tot uitdrukking brengt.
Niemand kan deze Aanroep, of dit gebed voor verlichting en liefde, gebruiken zonder krachtige veranderingen te veroorzaken in de eigen houdingen en levensbedoeling; karakter en doeleinden zullen worden gewijzigd en ook het leven zelf, dat geestelijk nuttiger zal worden gemaakt. “Zoals een mens denkt in zijn hart, zo is hij” is een fundamentele natuurwet; het voortdurend richten van het denkvermogen op de noodzaak tot meer licht en het vooruitzicht op verlichting kan en zal niet zonder resultaat zijn.
De geestelijke Hiërarchie van de planeet bekommert er zich slechts om dat de mensheid – als geheel – gebruik zal maken van de geestelijke gelegenheid. Het is een gelegenheid die vandaag de dag op dwingender wijze aanwezig is dan ooit tevoren. De Grote Aanroep is ons in dit tijdperk van gelegenheid dan ook geschonken voor ons gebruik in samenwerking met Diegenen Die haar namens de mensheid gebruiken.
Wereld Aanroepdag
De Aanroep behoort niet toe aan enig individu of aan een groep. Zij behoort toe aan de gehele mensheid. Tienduizenden mensen van goede wil in heel de wereld gebruiken haar dagelijks.
Het hoogtepunt van deze voortdurende aanroepende bede is de dag van de volle maan in juni. (Dit betreft de volle maan in Tweelingen en deze valt soms ook wel in de maand mei. Het tijdstip van de volle maan wordt wereldwijd erkend en is niet onderhevig aan de diverse tijdrekeningen). Op deze dag weerklinkt een gelijktijdig en wereldwijd uitspreken van de Aanroep, als één grote uitstromende, oproepende bede namens de gehele mensheid.
Het Feest van volle maan in juni, dat zozeer het Feest van de Christus is en dat Zijn verwantschap met de mensheid benadrukt, omvat in werkelijkheid drie dagen, elk met een verschillend sleutelwoord:
1 Het sleutelwoord van Liefde in haar hiërarchische betekenis – ontdaan van sentiment, emotie en persoonlijke nadruk – een liefde die offert en begrijpt, die met kracht en beslistheid optreedt en die werkt ten behoeve van het geheel en niet in het belang van enige groep of individu.
2 Het sleutelwoord van Verrijzenis, dat een nieuwe toon van levendheid, alsmede de levende Christus en “het overvloediger leven” benadrukt en dat door de oorlog werd mogelijk gemaakt, door het afdwingen van een terugkeer naar werkelijke waarden.
3 Het sleutelwoord van Contact – van een nauwere band tussen Christus en Zijn volk; tussen de Hiërarchie en de mensheid.
Het woord “sleutelwoord” werd opzettelijk gekozen en duidt op het geluid dat voorafging aan elke grote instroming ten tijde van het Feest van mei; deze energieën zullen worden vrijgegeven tijdens een plechtige ceremonie op elk van de drie dagen. Bij elke ceremonie zal de Christus de Aanroep alleen doen weerklinken, en vervolgens zal de verenigde Hiërarchie het betreffende stanza aanheffen, aldus licht, liefde en de wil-ten-goede aanroepend (één voor elk van de drie dagen). Het resultaat van deze plechtige, driedaagse aanroep zal worden gevolgd door een culminerende dag waarop de Hiërarchie gezamenlijk en door de Christus geleid, de gehele Aanroep uitspreekt, waarbij elk stanza wordt voorafgegaan door het geëigende sleutelwoord dat wederom 'in unisono' weerklinkt.
Laat Licht en Liefde en Macht het Plan op Aarde herstellen.
De meeste van deze teksten zijn licht aangepast en komen uit de volgendee boeken van Alice A. Bailey: Discipelschap in het Nieuwe Tijdperk Deel II, De Stralen en de Inwijdingen, De Wederkomst van dee Christus, Problemen der Mensheid, Het naar buiten treden van de Gestelijke Hiërarchie.
DE AANGEPASTE VERSIE VAN DE GROTE AANROEP
De weergave van “zeven oude woordvormen” in een moderne taal was de voornaamste prestatie van de dertig jarige samenwerking van Alice A. Bailey en de Tibetaan, Djwhal Khul, en voor meer dan 70 jaren heeft men de Grote Aanroep over de hele wereld doen weerklinken en werd hij vertaald in meer dan 70 talen en dialecten. Als gevolg van dit wereldwijd gebruik gedurende de jaren, kan van de energieën, die door de Grote Aanroep worden aangeroepen, gezegd worden dat ze diep verankerd zijn in het menselijk bewustzijn.
Het was steeds de bedoeling van de Tibetaan, Djwhal Khul, om de Grote Aanroep op grote schaal te verspreiden en er een wereldgebed van te maken. In een toenemende pluralistische en multiculturele wereld is het nodig om de Grote Aanroep in toenemende mate beschikbaar te maken aan zo veel mogelijk mensen. Taal is een levend veranderend middel om zich uit te drukken, gelijklopend met veranderingen in het menselijk bewustzijn. Daarom hebben de leden van de internationale Raad van Beheerders van de Lucis Trust en de groepen van de hoofdkwartieren in de drie centra, na veel discussie, nadenken en groepsmeditatie, besloten dat bij de massa verspreiding van de Grote Aanroep – die bedoeld is als Christus’ eigen mantram voor het Waterman tijdperk – het mogelijk moet zijn om kleine taalaanpassingen te doen zonder de betekenis ervan te wijzigen. Wij hopen dat als deze beslissing ertoe bijdraagt dat wanneer het een groter aantal mensen in staat stelt om met de Grote Aanroep in een licht aangepast vorm te werken, dit zal zorgen dat de transformatie van het bewustzijn in deze periode van planetaire crisis zal worden voortgezet.
Wij geloven dat de originele woorden van de Grote Aanroep, zoals gegeven in de Engelse taal, niet alleen onbetwistbaar veelomvattend zijn voor hen die waarlijk de betekenis ervan begrijpen, maar dat de zorgvuldig gekozen woorden en het mantrisch ritme in zich en uit zichzelf een grote geestelijke leerstelling bevatten. We herkennen echter ook dat de enorme veranderingen die sedert de eerste vrijgave van de Grote Aanroep hebben plaats gehad en die hebben geleid tot een grotere herkenning van de bijdrage van de vrouw aan de maatschappij en aan de groeiende waardering voor de tradities van de geloof stelsels van de wereld, in het bijzonder die in het Oosten zoals het Boeddhisme en het Hindoeïsme, een mentaal klimaat geschapen hebben waarin zelfs het fenomenen van exclusiviteit, bekrompenheid van de doctrine, of vooroordeel ontoelaatbaar zijn. Deze periode van voorbereiding voor het naar buiten treden van de Hiërarchie en de wederkomst van de Christus, de Wereldleider, is er een waarin de wereldwijde oproep die door de Grote Aanroep wordt opgewekt onze belangrijkste middel voor samenwerking is. Daarom geloven wij dat elke blijvende belemmering of weerstand voor de bewoording van de Grote Aanroep niet in de weg mag staan van haar wijdverspreide gebruik en verspreiding.
Vanuit het punt van Licht in het Denken van God
Strome licht in het denken van de mensen.
Dat Licht op aarde nederdale.
Vanuit het punt van Liefde in het Hart van God
Strome liefde in de harten van de mensen.
Moge de Komende tot de aarde wederkeren.
Vanuit het centrum waar Gods Wil gekend wordt
Richte doel de kleine wil der mensen –
Het doel dat de Meesters kennen en dienen.
Vanuit het centrum dat wij mensheid noemen
Verwezenlijke zich het Plan van Liefde en Licht
En moge het de deur verzegelen waar het kwaad verblijft.
Laat Licht en Liefde en Macht het Plan op aarde herstellen.
(aangepast)