Ο βασικός τόνος για τον ΑΙΓOΚΕΡΩ,
«ΧΑΝΟΜΑΙ ΣΕ ΦΩΣ ΕΠΟΥΡΑΝΙΟ, ΩΣΤΟΣΟ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΩΣ ΣΤΡΕΦΩ ΤΑ ΝΩΤΑ»

Ο Αιγόκερως περιφρουρεί το μυστικό της ψυχής, το μυστικό της κρυμμένης δόξας, που αποκαλύπτεται στο μαθητή στο αποκορύφωμα της τρίτης μύησης, στη μεταμόρφωση της προσωπικότητας από την ψυχή στην κορυφή του όρους. Αυτή, όμως, η μεταμόρφωση μπορεί να επισυμβεί μόνο ως αποτέλεσμα προσπάθειας, της ικανότητας να ανέλθουμε πάνω από τους περιορισμούς της προσωπικότητας, να επιμένουμε στην ανηφόρα παρά τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Δεν υπάρχει εύκολος δρόμος προκειμένου ένα άτομο να απελευθερωθεί από τους περιορισμούς του εγωισμού και της χωριστικότητας. Ούτε υπάρχουν παράδρομοι. Είναι μια μακριά, επώδυνη διαδικασία κατά την οποία μαθαίνουμε τελικά, βιωματικά, ότι η αυτοπειθαρχία, ο αυτοέλεγχος και η αυτοθυσία συνιστούν τους θεμελιώδεις λίθους της μαθητείας.

Σε αυτήν τη βάση μπορεί να αναπτυχθεί, η υπερδομή ενός υπεύθυνου, εγκάρδιου βίου, που αντανακλά τις αξίες της ψυχής. Αυτή η ωρίμανση της συνείδησης γίνεται η οδός προς τη μύηση, η οδός προς την κορυφή του όρους, προς το επουράνιο φως που αποκαλύπτει την ψυχή ως τον αληθινό Εαυτό, το Σχέδιο ως ευθύνη της μαθητείας και την πνευματική Ιεραρχία του πλανήτη ως το κέντρο της αγάπης, η οποία κατά τη μύηση υποδέχεται τον αποδεδειγμένο μαθητή. Ο Αιγόκερως, κατά συνέπεια, είναι το εξέχον ζώδιο της μυήσεως.