Veel van de huidige beroering in de wereldmarkten wordt toegeschreven aan een instorten van vertrouwen tussen financiële instellingen, en verlies van vertrouwen in de waarde van financiële middelen. Daarom heeft het zin over deze term na te denken.
In het verleden, toen de mensheid voornamelijk in kleinschalige gemeenschappen leefde, was de vraag van de betrouwbaarheid van een persoon gemakkelijker vast te stellen. De kans was groot, dat men de persoon zelf, of door reputatie, kende. Vertrouwen is werkelijk gebaseerd op de beoordeling van het karakter van de ander, op gevoeligheid voor de eigenschappen van het bewustzijn van een ander - men zou zelfs kunnen zeggen, op het vermogen om in contact te komen met de ziel van een ander.
In feite is vertrouwen waarlijk een effect van een van de drie grote deugden, die door de heilige Paulus werden geïdentificeerd, namelijk: geloof. Wanneer wij geloof hebben in andere personen, dan geloven wij onvoorwaardelijk in hun woorden en daden, daar wij in hun essentiële goedheid geloven. Dit verhindert ons niet hun feilbaarheid als mensen in te zien; maar het feit, dat mensen zo nu en dan tekortschieten, leven volgens het beste dat in hen is, sluit niet de waardering uit voor het beste dat in hen is, wat de grondslag van geloof en vertrouwen is.
Wanneer wij op deze manier aan vertrouwen denken, wordt het duidelijk, dat het niet tot een stuk papier, tot een contract, herleid kan worden. Contracten zijn, geschreven of mondeling, wettige instrumenten. Vertrouwen daarentegen is een kenmerk van verhoudingen en kan als zodanig alleen tussen personen blijken. Wanneer wij dus zeggen dat instellingen zoals banken elkaar niet langer `vertrouwen' dan begaan wij een soort leugen. Wat wij werkelijk bedoelen is, dat de mensen in die banken onzeker zijn of de wettige contracten die banken met elkaar opstellen nagekomen worden, om redenen die waarschijnlijk niets te maken hebben met de betrouwbaarheid van de mensen, die rechtstreeks bij het contract betrokken zijn. En dit is vooral nu waar, doordat, om een aantal redenen (die hieronder in het kort uiteengezet worden), er grote onzekerheid is over de waarde van een aantal ingewikkelde financiële middelen, die banken en andere financiële instellingen op grote schaal in de laatste vijf jaar verhandelen. En als gevolg van deze onzekerheid werden financiële instellingen er steeds meer afkerig van om elkaar geld te lenen', daar zij niet weten of de instelling waaraan zij lenen ineen dreigt te storten. Dat heeft de kosten van interbancair lenen verhoogd. Bijgevolg moesten enkele instellingen, die zwaar op deze vorm van lenen steunden om hun dagelijkse activiteiten te financieren, het onderspit delven (de Britse bank Northern Rock heeft dit lot getroffen; hoewel hij ook het bijkomende probleem had dat zijn hypotheek uitleen politiek ook als uitermate riskant beoordeeld werd.
Financieel beheer is nu zo wereldwijd en werkt met zo'n enorme snelheid dat de mogelijkheid om waarlijk vertrouwen tussen personen te scheppen als basis voor financieel zakendoen ver weg schijn te zijn. Maar mogelijk zit er in deze gedachte een aanwijzing - mogelijk is de tijd aangebroken om de rondgang van geld door het systeem te vertragen, om tijd te nemen om er over na te denken hoe het geheel daarvan kan profiteren. Regeringen werken al samen om de huidige crisis aan te pakken, en overwegen hoe de financiën effectiever geordend kunnen worden. Laten we hopen, dat in de discussies van de regeringen aandacht geschonken wordt aan de stemmen van mensen van goede wil, die speciale kennis van dit gecompliceerde gebied hebben. En één gebied dar rijp voor onderzoek schijnt te zijn, is de factor hoe gecompliceerd financiële middelen en manieren van zakendoen geworden zijn. Wanneer de rijkste persoon van de wereld, Warren Buffet, van de middelen die afgeleid worden genoemd zegt, dat zij "financiële wapens voor massa vernietiging zijn", dan is beslist de tijd gekomen om over vereenvoudiging na te denken. Zoals in de Agni Yoga leringen gezegd wordt, "vereenvoudigen of ingewikkeld maken? Zelfs een kind zal aan het eerste de voorkeur geven". Om een beter begrip te krijgen van welke rol complicatie in de huidige crisis heeft gespeeld, is een overweging van risico op zijn plaats.
