Het wereldbeeld is een poging om het gezichtspunt aan te nemen van de getrainde waarnemer.

___________________________________________________________________________________________________

Brexit en een Globalisering van de Ziel

De seismische uitwerking van het besluit van de inwoners van Groot-Brittannië om de Europese Unie te verlaten blijft nog steeds voelbaar in Groot-Brittannië, de EU en over de hele wereld. Een belangrijk thema in de reacties op deze gebeurtenis is dat de globalisering - afkorting voor een steeds verder toenemend vrij verkeer van goederen, diensten en vooral mensen - een belangrijke onderliggende oorzaak is. Het creëren van de nodige onzekerheid en het gebrek aan arbeidsgarantie werd verantwoordelijk gehouden voor de motivatie van een aantal Leave kiezers. Maar moet de globalisering alleen begrepen worden als een manier om de efficiëntie binnen de wereldeconomie te maximaliseren? Het voor de hand liggende probleem hiermee is dat het gelijkelijk verdelen van de voordelen van deze efficiëntie niet gegarandeerd is - en deze perceptie kan bij een deel van de kiezers tot een proteststem hebben geleid. Zelfs als de voordelen gelijkelijk verdeeld zouden kunnen worden, blijft er een dieperliggend probleem als we de globalisering alleen als een middel tot materiële zekerheid of comfort blijven zien. Het bijbels gezegde "Door gebrek aan visie gaat het volk ten onder" is van toepassing; en er is wereldwijd duidelijk sprake van een gebrek aan visie bij politici en leiders. Als mensen geen diepere betekenis of een betere toekomst gewaarworden in het wereldbeeld dat door hun leiders geboden wordt, dan kunnen zij bezwijken voor het terugverlangen naar een verleden dat niet herboren kan worden.

Er is een visie nodig van globalisering, die tot in de diepte van de ziel gaat: dat kan paradoxaal genoeg leiden tot erkenning van de identiteit zoals die diepgeworteld is in de plaatsen en de cultuur van een volk, en die tegelijkertijd deze identiteit waardeert als een groot geschenk dat met anderen moet worden gedeeld. Door zo de diversiteit van het leven te vieren, kunnen we werken aan het harmoniseren van de diversiteit binnen een steeds bredere context van de samenwerking[1], hetgeen leidt tot ware eenheid. Dit werk is niet gemakkelijk en vereist een aanhoudend toepassen van de wil ten goede van het geheel. Zo'n globalisering tracht eerst de barrières in de hoofden en harten te ontbinden, als de essentiële eerste fase bij het slechten van barrières op politiek en economisch gebied. Aspecten van deze visie op globalisering doen zich voor in het denken van medewerkers van Resurgence, Kosmos, de Utne Reader, Mother Jones, The Optimist, Orion, Positive News en andere progressieve media alsmede in activiteiten van zo vele dienaren verspreid over de hele planeet.

Deze visie op globalisering was nauwelijks te horen in de discussies en debatten in Groot-Brittannië en elders. Het resultaat van de Leave verkiezing legde veel verdeeldheid in de samenleving bloot: tussen jong en oud; tussen stad en platteland; tussen arm en rijk enz. ... Maar Groot-Brittannië staat niet alleen in deze verdeeldheid en laat de wereld nu een duidelijk voorbeeld zien van breuklijnen binnen elke samenleving. Misschien is de belangrijkste verdeeldheid wel geopenbaard tussen de 'elites', de leiders, de 'experts', en de gewone mens op straat. Met ijverig, aanhoudend en fantasierijk gebruik van goede wil kan en moet deze verstoring binnen de menselijke psyche worden overbrugd. De uitdaging voor iedereen die een verlichte, inclusieve globalisering wil zien ontstaan, bestaat eruit manieren te vinden om de hoogstaande principes en visie hiervan te integreren in de programma's van politici en leiders op het gebied van zakenleven, cultuur en religie, en tegelijkertijd de relevantie ervan aan te tonen voor de gewone omstandigheden van alle mensen. Daar waar Groot-Brittannië nu model staat voor een symbool van verdeeldheid, kan het een symbool van heling worden, als zowel de leiders als de mensen kunnen worden bereikt en bij elkaar gebracht worden door een dynamische, praktische vernieuwing van de betekenis en het doel van de gemeenschap, en van (inter-)nationale relaties.

Een Gelegenheid in Opkomst:
Nieuwe Uitdagingen op het Pad naar Eenheid

Een diepgaande politieke, en velen zouden zeggen spirituele, crisis doet zich voor in onze tijd, en wel een die een nieuwe impuls heeft gegeven na de onverwachte Britse stemming om de Europese Unie te verlaten. Wat ook de mening van goedwillende mensen mag zijn over de complexe vraagstukken rondom dit debat, het is onmiskenbaar zo dat deze stemming heeft geleid tot verdeeldheid als gevolg van de toegenomen angst en haat.

Dit in tegenstelling tot de vooruitgang in de afgelopen decennia, waar elk gebied van het leven en van relaties in aanraking kwam met de wijdverspreide erkenning van onderlinge afhankelijkheid en heelheid van het leven. Deze erkenning stuurt een spiritueel ontwaken aan in de vrije beroepen, de kunsten en de wetenschappen en in de economie en internationale betrekkingen. En binnen landen zijn er gelijktijdig al meer dan 50 jaar experimenten gaande met multilaterale onderhandelingen op het gebied van economisch en buitenlands beleid tussen de landen. Op alle niveaus was deze vooruitgang in de richting van een meer inclusieve, op multiculturele mensenrechten gebaseerde maatschappij het resultaat van de grote inspanningen van heropvoeding en het overwinnen van minder verlichte, maar reeds lang bestaande, praktijken.

Door de recente gebeurtenissen is de 'push en pull' tussen degenen die zijn geïnspireerd door een visie op de toenemende eenheid in verscheidenheid en degenen wier visie wordt gevormd door een gevoel van concurrentie tussen de afzonderlijke groepen, verhoogd naar een nieuw niveau van emotionele en politieke intensiteit. Dit vormt een belangrijke uitdaging. In de woorden van Ban Ki-moon, sprekend in Tel Aviv: De grootste confrontatie is de strijd om de geest. Aan de ene kant zijn er mensen die de wereld in "wij en zij" willen verdelen. Aan de andere kant staan ​​zij die de mensheid, in de woorden van het VN-Handvest, beschouwen als "wij de mensen". Dit is een gevecht dat "wij de mensen" zich gewoonweg niet kunnen veroorloven om te verliezen.

Hier vormt Goede Wil zo'n belangrijke en effectieve kracht voor verandering. Goede Wil is geen passieve maar een dynamische kracht, die nu meer dan ooit tevoren en op alle niveaus gericht en uitgezonden wordt door individuen en groepen. In plaats van ideologieën die verdeeldheid zaaien, onthult Goede Wil concrete initiatieven voor samenwerking en oplossingen voor gemeenschappelijke problemen met als doel het verbeteren van de kwaliteit van het leven van iedereen. Alle mensen van goede wil zijn in dit opzicht bemiddelaars, aangezien goede wil het essentiële ingrediënt is voor het werken met diverse elementen bij het maken van een ​​eensgezinde en constructieve weg naar voren. In deze beslissende periode vereisen veel gebieden deze transformerende kracht, en er zijn net zo veel manieren hiervoor als er mensen van goede wil zijn. Hier zijn drie mogelijke terreinen van activiteit.

Bronnen delen.

In de afgelopen decennia ging de toenemende wereldwijde integratie gepaard met een groeiende welvaartskloof binnen landen en tussen landen onderling. De focus moet nu verschuiven naar authentieke en transparante initiatieven om het delen van de economie, waarbij duurzame ontwikkeling de kwaliteit van leven voor alle mensen verbetert, te bevorderen. Hiervoor is de druk van de burgers over de hele wereld nodig. Ongelijkheid in welke vorm dan ook (economisch, etnisch, religieus) moet worden opgevat als bewijs van een gebrek aan goede wil, als een teken dat genezing nodig is en als een oproep tot actie.

Actieve bevordering van wereldburgerschap.

Wereldburgerschap blijft het belangrijkste ideaal voor de mensheid. Zij begint te ontstaan, maar nog steeds ontbeert ze stevigheid of is ze een vast element van de groepsidentiteit. Misschien bestaat de grootste educatieve uitdaging voor mensen van goede wil er wel uit om manieren te vinden bij de zoektocht naar een ​​visie op wereldburgerschap die een positieve kijk op toekomstige mogelijkheden inspireert. Dit houdt hulp in bij het wekken van de verantwoordelijkheid bij anderen tot welzijn van het geheel, alsmede tot welzijn van het deel (de lokale gemeenschap en de natie). Het vereist interesse in het politieke leven, in projecten en initiatieven om transparante deeleconomieën op te bouwen. Mensen van intelligente goede wil worden uitgedaagd om de gelegenheid te grijpen en gebruik te maken van de mogelijkheden die crises altijd vergezellen om de vooruitgang naar een wereld van goede wil en juiste menselijke verhoudingen te versterken en te verbeteren. Een uitstekende stap in die richting zijn de vooruitziende Duurzame Ontwikkelingsdoelen.

Dit is ook een tijd voor geestelijke verbinding met de grote aantallen mensen in de wereld die zich 'buitengesloten' voelen en die boos zijn. Elke persoon die goede wil wenst te bevorderen staat voor de uitdaging om authentiek te reageren op deze situatie, en gevolg te geven aan de behoefte van toenemende dienstbaarheid en zijn talent aan het werk te zetten op een manier die natuurlijk is voor hem.

Groepsmeditatie

We kunnen de verlichte, liefdevolle energieën van goddelijkheid die worden opgeroepen in groepsmeditatie om een wereld van wereldburgers te creëren, aan het werk zetten om de ongelijkheid te helen en echt een wereld van juiste menselijke relaties te vestigen. Een Wereld-Goede-Wil programma dat hierop betrekking heeft is het initiatief van de Cyclus van Conferenties. Dit is een wereldwijde meditatiegroep die samenwerkt in een visualisatie om de sfeer, waarop wereldconferenties van vitaal belang voor spirituele vooruitgang waarvan de mensheid afhankelijk is, geestelijk te helpen verlichten. Voor allen die subjectief werken door afstemming op de groep van de werelddienaren, door aanroepingen en door het uitstralen energieën van licht en goede wil, is dit het moment om onze inspanningen te verdubbelen.