De Phoenix verrijst – De Wedergeboorte van de Beschaving

De wil-ten-goede van de kenners der wereld is het magnetische zaad van de toekomst. 

Er wordt vaak gezegd, dat wij op het ogenblik in een tijd van grondige transformatie leven. De vertrouwde zeden en ge­vestigde gewoonten van maatschappijen in elk deel van de wereld worden op allerlei manieren op de proef gesteld. We zouden zelfs kunnen zeggen, dat de wereldbeschaving zelf een transformatie ondergaat.

Victor Hugo merkte op, dat er niets krachtiger is dan een idee waarvoor de tijd is gekomen. De moeilijkheid van de mens­heid in deze tijd is, dat zij geconfronteerd wordt met een steeds groeiende stortvloed van nieuwe ideeën, waarvoor de tijd in aantocht is. Dit is een direct gevolg van de groei in mentaal vermogen van de mensheid. Gedeeltelijk als gevolg van de toename van massaal onderwijs (op zich de uitwer­king van een groot filantropisch idee) en gedeeltelijk dankzij de voortgaande evolutie van het bewustzijn, worden steeds meer mensen mentaal gericht en zijn in staat met ideeën te werken. En de beschaving zelf is het gevolg van de uiterlijke materiële uitdrukking van ideeën. Als ideeën veranderen zul­len uiteindelijk de vele vormen en gevestigde gewoonten, de technologieën en de karakteristieke kunstvormen, die de be­schaving uitmaken, dat ook doen.

Waardoor veranderen ideeën? Evenals al het andere heeft een idee een levenscyclus. Eerst trekt het magnetisch een grote hoeveelheid denkers aan, roept op tot samenwerking, en werkt zijn weg uit in actieve uitdrukking. Afhankelijk van de vitaliteit van het idee houdt het deze vorm van uitdrukking dan voor een kortere of langere tijd vast. Uiteindelijk wordt de greep op de vorm losgelaten, wat tot het verval ervan leidt. Vijfhonderd jaar geleden hield de alleenheerschappij alle aandacht vast in de politieke organisatie van de meeste maat­schappijen. Nu tonen de gebeurtenissen rond het diaman­ten jubileum van de Engelse Koningin aan dat, in de weinige plaatsen waar dat nog aanwezig is, het idee van de monarchie in voornamelijk ceremoniële en symbolische termen wordt gerealiseerd.

In een aantal van haar geschriften benadrukt Alice Bailey het belang van een essentiële groep in dit proces van het opko­men van ideeën. De Nieuwe Groep van Werelddienaren be­staat uit al diegenen die zich in de voorhoede bevinden, die het denken van de mensen transformeren, door hun voortdu­rend proberen contact te krijgen en de ideeën van het Godde­lijk Plan in manifestatie te brengen. Dit proces vereist niet al­leen die weinigen, die de nieuwe aankomende ideeën kunnen aanvoelen, maar ook diegenen die als bemiddelaar kunnen optreden, die de nieuwe ideeën aan een ruimere bevolking kunnen aanbieden en daardoor een wijdverbreide acceptatie ervan mogelijk maken. En tenslotte zijn diegenen er, die er bedreven in zijn de ideeën als actieprogramma in praktijk te brengen. Aldus is de grootst mogelijke diversiteit van denk­vermogens nodig om ideeën van hoge abstractie omlaag te brengen naar het punt waar zij in blijvende gewoonten en praktijken verwezenlijkt kunnen worden. En om een gewoon­te of praktijk blijvend te laten zijn moet er op elk punt van de neerdaling van het idee in vorm goed voor gezorgd worden.

Dit proces waardoor de beschaving zich periodiek reconstru­eert kan diegenen, die erin leven, ernstig in de war brengen. Dat geldt vooral nu, nu het proces sneller verloopt. Bovendien leven de mensen nu langer en kunnen veel meer veranderin­gen verwachten in hun leven te zien dan vorige generaties. Als de vele veranderingen zich opstapelen, kunnen zij zelfs het gevoel krijgen, dat de beschaving waarin zij geboren wer­den, ophoudt te bestaan en door iets heel anders vervangen wordt. Alice Bailey maakte hier een opmerking over toen ze zei: “Stervende beschavingen zijn heden aanwezig in hun laat­ste vormen, terwijl nieuwe beschavingen aan de dag treden; cycli komen en gaan en grijpen al doende in elkaar”. 1

Indien de mensheid moet leren constructief te leven en te werken in deze periode waarin de beschaving snel verandert, kan het helpen deze tijd te zien als geleidelijke uitdrukking van een hoge visie van de toekomst – een visie, die niet te snel tot ontstaan gedwongen dient te worden, maar zorgvuldig en grondig uitgewerkt, zodat alle mensen kunnen voelen, dat zij een positieve bijdrage kunnen leveren. Deze volhardende ontplooiing is kenmerkend voor de aanhoudende wil-ten-goede, die zich diepgaand bezighoudt met het juiste tijdstip voor de evolutie van het bewustzijn. Ook goede ideeën kun­nen doodgeboren worden als zij tot ontstaan gedwongen worden voordat het publiek gereed is hen te accepteren. De Volkenbond was zijn tijd vooruit: desalniettemin verschafte hij een prototype waarop de Verenigde Naties konden bouwen. Het zuiverende effect van soberheid is in de vorige nieuws­brief (2e van 2012) besproken, en de diep structurele pro­blemen in de Europese Unie, door de huidige economische crisis onthuld, kunnen leiden tot een diepgaande herover­weging van de betekenis en het doel van de Unie zelf. Is ze er altijd vooral geweest om een groter materieel bezit voor haar burgers te garanderen, of is er een diepere dimensie van gedeelde geschiedenis, cultuur en waarden, waarvan gebruik gemaakt moet worden? En is er soms een diep ingrijpende les die de inspanningen van de Unie moet overbrengen? ² Ter­wijl dit opnieuw overdenken een pijnlijk proces kan zijn, is het feit dat het menselijke denken daardoor verder geleid wordt in de wereld van betekenis, de plaats waar ideeën verblijven, op zich al een positieve gevolgtrekking. Wat het werk van de Nieuwe Groep onderscheidt is, dat het motief om contact te maken met ideeën en ze uit te werken altijd het goede van het geheel is, daarom bevatten de ideeën waarmee contact is gemaakt altijd het zaad van synthese. Het is ook belangrijk dat de leden van de Nieuwe Groep voorbestemd zijn om con­structief in groepsformatie te werken, want er wordt gezegd, dat de nieuwere waarheden alleen door groepsinspanning begrepen kunnen worden.

Een van de oudste wereldsymbolen is de Phoenix, de grote vogel die periodiek door vuur verteerd wordt en dan herbo­ren wordt. In de Tijdloze Wijsheid wordt vuur vaak gebruikt om het denkvermogen te symboliseren. Zoals wij weten kan vuur zowel weldadig als vernietigend zijn. Het is aan alle men­sen van goede wil om te leren constructief met het denken te werken, onze plaats in te nemen ergens in de vele groe­pen waaruit de Nieuwe Groep van Werelddienaren bestaat, en contact te zoeken met de hogere visie van een toekom­stige wereld, waar het goede voor het geheel elk orgaan van de maatschappij informeert. Dan kan de Phoenix van de be­schaving veilig herboren worden en zich tot grotere hoogten verheffen. 

1. Een verhandeling over de zeven stralen Vol.V, blz.309

2. Alice Bailey merkte in 1935 op, dat “Europa het terrein is voor de opvoeding van de wereld in de denkbeelden van een waar­lijke wereldeenheid”.  (Discipelschap in het Nieuwe Tijdperk 1, blz.161)