Wat is Leven?

Wat is leven? In deze uitgave van de Nieuwsbrief onderzoeken we deze meest fundamentele van alle vraagstukken:

Hoe nemen wij het leven waar en hoe grondig begrijpen wij deze energie die ten grondslag ligt aan het menselijke bestaan? Hoe wij deze vraag beantwoorden heeft invloed op hoe wij denken over de vele vraagstukken die tegen­woordig opkomen: het begin en het einde van het leven, geboorte en dood, het recht om te leven, het recht op een goede dood, wanneer het leven in stand houden, en wanneer - het wel of niet - beëindigen van het leven.

Deze vragen worden niet langer meer al­leen besproken binnen de geheimnissen in de spreekkamer van de dokter; nu worden ze pu­bliekelijk besproken en iedereen wordt uitge­nodigd om zijn mening uit te drukken. We­reld Goede Wil neemt echter geen specifiek standpunt in over verschillende thema's zoals abortus of euthanasie. Maar wij proberen een diepere, esoterisch dimensie te geven aan de aard van het leven zelf. Meer dan ooit is er behoefte om ons begrip over thema's als deze te verdiepen zodat onze meningen gebaseerd kunnen worden op datgene wat we geloven dichter te staan bij de waarheid dan de heden­daagse benadering. Maar het meest fundamen­tele van alle vragen, waar alle andere vragen van afstammen is blijft: Wat is Leven?

Om eerlijk te zijn, en gezien ons huidig algemeen niveau van bewustzijn, kunnen wij nooit met absolute zekerheid weten wat de waarheid achter deze vraag is. Alles wat wij kunnen doen is proberen datgene wat leidende denkvermogens en traditionele leringen door de eeuwen heen over het leven hebben bekend gemaakt, samen te brengen. Om ons begrip over het leven uit te breiden keren wij ons naar de metafysische leringen, die in de boe­ken van Alice Bailey voorgesteld worden. Zij bieden een perspectief aan dat verder gaat dan het algemeen aanvaarde materialistische ge­zichtspunt dat tegenwoordig de overhand heeft. Het zijn geen dogmatische beweringen, maar ze worden geboden als ideeën om over na te denken. Als zij voor uw intuïtie oprecht klin­ken, laat hen dan de diepte en hoedanigheid van uw geest en uw besluitvorming verster­ken.

Wat is het Leven dan vanuit metafysisch gezichtspunt bekeken? Deze visie ziet het le­ven als een afzonderlijke, alles doordringende elektrische1 energie, die alle vormen volledig doordringt en bezielt - van het nietige atoom van substantie tot een mens en tot de planeet als geheel. "Het leven is één en niets kan dat leven ooit nemen of raken". Vanuit dit gezichtspunt ontstaat of ontspringt het leven niet uit een bepaalde vorm. Het gegeven om het te vormen door God; het is het ene Leven dat ademt in alle vormen. Zelfs wanneer vormen zoals menselijke en dierlijke vernietigd wor­den en sterven, blijft het leven bestaan. Het leven staat los van enige vorm. De energie van het ene Leven is dus dezelfde energie die uitgedrukt wordt in een diamant, een roos, een eikenboom, een hond, een paard, een mense­lijk wezen of een menselijke ziel, het zijn alle­maal uitdrukkingen van de scheppende activi­teit van het Leven.

Een andere manier om het ene Leven aan te tonen is misschien door de verwantschap die het heeft met de goddelijke Drie-eenheid die op vele manieren tot uitdrukking kan wor­den gebracht zoals Vader, Zoon en Heilige Geest; of Geest, Ziel en Materie. In dit geval wordt Leven omschreven als "dat vierde iets dat achter alle openbaringen en achter alle din­gen staat. Allen waardige uitdrukkingen van goddelijkheid, en waarop in de Bhagavad Gita wordt gezinspeeld in de zin: "Na dit gehele heelal doordrongen te hebben met een frag­ment van Mijzelf, blijf Ik". (Esoterische As­trologie, p. 592, Eng. Versie)

Wanneer begint het Leven?

Er bestaat veel onzekerheid over het antwoord op deze vraag. De heersende mening blijkt te zijn dat het een aanvang neemt op het moment van de conceptie, voor zover het het menselijke leven be­treft. En waar het bewustzijn zich richt of vereenzel­vigt met het ondoordringbare fysieke gebied, schijnt het leven te beginnen wanneer de ontwikkeling van de menselijke vorm begint.

Maar met het oog op het bovengenoemde meta­fysische gezichtspunt zou het leven - hetzij al dan niet uitgedrukt in een menselijke vorm - geen begin, en wat dat betreft, ook geen einde hebben. Het Le­ven 'is'. Het is er altijd en kan nooit weggenomen worden. De energie van het ene Leven is er vóór de conceptie - in het sperma, in de eicel en in de ato­men waaruit de moleculen en cellen bestaan. Wan­neer het sperma samenkomt met een eicel wordt de levensenergie die zij in zich hebben, doorgegeven aan het proces van celvorming, dat, indien moge­lijk, tenslotte zal uitgroeien tot een menselijke vorm, of tot de vorm van een dier of een plant, al naar gelang de omstandigheden. Er is slechts het begin van een nieuwe vorm.

Het is belangrijk te begrijpen wat het verschil is tussen de levensenergie en de substantie van de vorm. Leven is een constante, stroom elektrische energie terwijl vormen tijdelijke uitdrukkingen zijn die het leven veruiterlijken op het meest ondoordringbaar fysieke niveau. Zo bijvoorbeeld, wanneer wij de term "menselijk leven" gebruiken dan beschrijven wij een menselijke vorm met een bewustzijn, dat door de ziel verschaft wordt en beide worden bezield door de energie van het ene Leven.

De Rechten van Menselijk Leven

De heiligheid en rechten van het menselijke le­ven zijn specifieke waarden door de menselijke sa­menleving gegeven. Als het leven geen begin of einde heeft, zoals door de metafysische zienswijze gesteld, heeft dat dan invloed op de waarde die aan het leven gegeven wordt? Om deze vraag vollediger te kun­nen beantwoorden moeten wij een completer beeld van de mens bieden door de factor van de ziel er bij te nemen en de rol die zij speelt in de schepping van menselijk leven.

Met alle huidige discussies over menselijk leven, over begin en eind van het leven, en het doel van het leven, wordt er weinig melding gemaakt van het be­staan van de menselijke ziel en de directe rol die zij speelt in het leven van een mens. Ook hier weer schiet het metafysische gezichtspunt te hulp. Zonder de ziel mee te tellen is het menselijke leven incompleet. In feite is het juist de aanwezigheid van de geïndividua­liseerde ziel wat een mens maakt. Ons mens zijn komt niet voort uit de fysieke cellen in het lichaam. De ziel die in het lichaam incarneert verschaft het grootste deel van alle menselijke intelligentie. De ziel, zo wordt in de geschriften van Alice Bailey gezegd, neemt slechts bezit van de foetus in de vierde maand van het zwangerschap, tijdens de "belevendiging", wanneer het nieuwe leven voelbaar wordt. Voor die tijd zijn het hart en het brein van de foetus noch niet voldoende ontwikkeld om het leven en bewustzijn respectievelijk in hart en hoofd te verankeren. De ziel moet wachten op het "voertuig" dat door het scheppingsproces gereed gemaakt wordt voordat ze als kan denken en handelen een volwaardig mens.

De ziel staat als bemiddelaar tussen God als Geest en de fysieke man of vrouw. Ze vertegenwoordigt de middelste positie in de Drie-eenheid: Vader, Zoon en Heilige Geest of Geest, Ziel en Materie. De ziel schenkt de mens het vermogen tot bewustzijn. Van­uit metafysisch gezichtspunt houdt dat het geloof van reïncarnatie in. Het is de ziel die leven na leven in een menselijke vorm incarneert. Ze heeft, in elke levenservaring, een bepaald doel uit te werken in overeenstemming met het Plan van God. De ziel is in wezen het geïndividualiseerde zelf, dat tijdens de geboorte het fysieke leven binnengaat en het lichaam verlaat op het moment van de dood. Het lichaam, is gewoon het "voertuig" waardoor de ziel een bepaald bewustzijn uitdrukt gedurende de tijd, dat ze in de fysieke wereld verblijft.

Met het oog op deze ziele-factor, hoe beïnvloedt dit de vraag wanneer het leven begint? Het lijkt er op dat het leven als pure elektrische energie geen begin of einde heeft en er altijd is. En de ziel is het onsterfelijke wezen, het onsterfelijke zelf, dat conti­nuïteit in een fysiek lichaam verschaft van het ene op het andere leven. Dat wezen bent u, die werkelijk nooit sterft, die een "eeuwigdurend leven" heeft, en de overgang van geboorte en van dood al vele malen heeft meegemaakt. Als dit zo is, als dit esoterische gezichtspunt een graad van waarheid verschaft, zou dat dan niet de manier veranderen waarop men over de zeer controversiële publicaties rond geboorte en dood denkt?

De Rechten van de Ongeborenen

Beginnen deze rechten op het moment van de con­ceptie, of op het moment van de geboorte, of ergens daar tussen in? Dit is een vraag die wij niet naar waarheid kunnen beantwoorden omdat het vraagstuk rechten van maatschappij tot maatschappij verschilt. Er zijn geen universele rechten verbonden aan een zich ontwikkelende foetus.

Wat vanuit spiritueel gezichtspunt echter wel uni­verseel is, dat is het feit van de ene ziel en het schep­pingsproces dat op het moment van de conceptie in gang wordt gezet. Indien zij niet belemmerd worden zullen deze krachten automatisch in overeenstemming met de geestelijke wet werken, wat tenslotte een le­vend mens voortbrengt. Maar het aangeboren recht voor die foetus om zich te ontwikkelen en geboren te worden is vaak de keuze van de ziel, en soms, zo wordt ons verteld, als het "voertuig" zich niet ont­wikkelt volgens de plannen van de ziel voor dat be­paalde leven, dan zal ze een einde maken aan het proces en wordt de foetus dood geboren. Het thema "rechten" kan dus vanuit het standpunt van de ziel niet zo vast bepaald worden. Zij ziet elk individueel leven als een korte ervaring in een lange reeks le­vens en wordt in haar besluit meer beïnvloed door karma en het goddelijke Plan, dan door rechten. We kunnen zeggen dat de ziel een agens is van de god­delijke evolutionaire impuls, maar elke ziel heeft het recht om te kiezen en te bepalen wanneer, waar en hoe in een menselijk lichaam te incarneren.

Zo'n zelfde keuze is er bij wat het einde van het leven genoemd wordt; een ander vraagstuk dat te­genwoordig meer inzicht nodig heeft. In het natuur­lijke verloop van het leven kan het moment van de dood de keuze van de ziel zijn. De terugtrekking kan langzaam of snel zijn. Maar wat de timing ook is, de resultaten zijndezelft1e, zelfs in het geval van een ongeval of zelfmoord of in de oorlog of door een executie - het zelf, de ziel wordt bevrijd uit de greep van de fysieke vorm. Ze keert terug naar de haar overschaduwende bron. Dat onsterfelijke zelf gaat over in een groter levensritme. Dood is niet meer dan een overgang van de ene staat van bewustzijn in een andere.

Hoe beïnvloedt dit het sterke geloof in de heilig­heid van leven? We kunnen ons dan afvragen of dit geloof zich niet meer richt op de heiligheid van het lichaam en de nauwe identificatie die we hebben met de uiterlijke persoonlijkheid? En ja, deze persoon­lijke levensuitdrukking is heilig. Als individuele schepping van de ziel heeft het bestaan van de per­soonlijkheid een bepaald plan en doel dat verband houdt met de goddelijke Wil. Deze grotere heilig-held van Gods Wil binnen de Schepping moet ons toelaten om ons denken zo uit te breiden dat dit het grotere doel insluit. Deze zienswijze vraagt ons een grotere alomvattende identificatie met de ten grond­slag liggende doeleinden van het leven.

Met in gedachten de wijdverbreide vernietiging van menselijke, dierlijke en plantaardige vormen door zogenaamde "handelingen van God" - orkanen, tor­nado's, aardbevingen, tsunami' s, overstromingen, enz. - kan men zich hier afvragen vragen of deze vormen ook de heiligheid genieten die we aan het menselijk leven geven? Vaak hoort men de vraag: Waarom laat God de dood van zoveel mensen toe? Het definitieve antwoord kan buiten ons vermogen liggen om het te begrijpen. Maar, ook hier weer, vanuit metafysisch gezichtspunt zijn alle vormen bin­nen de Schepping tijdelijk en ontwikkelen zij zich voortdurend. Met de cyclische acties van de ziel kan aan het menselijke lichaam niet dezelfde mate van prioriteit gegeven worden als wij gewoonlijk doen. Wanneer wij in tijd en ruimte leven dan is dit het enige leven van de persoonlijkheid dat wij kennen; maar voor de ziel is dat niet zo. Wanneer het fysieke lichaam ophoudt te bestaan of "voortijdig" sterft dan is dat voor de ziel niet zo'n tragedie; voor haar bete­kent het gewoon een onderbreking in het plan dat de ziel voor dat bepaalde leven had - een plan en doel dat in het volgende leven, in een ander lichaam, kan worden voortgezet.

Dit alles mag nogal steriel, liefdeloos en onge­voelig klinken, gegeven de manier waarop wij te­genwoordig het menselijke leven naar waarde schat­ten binnen de sterke, warme verhouding met onze geliefden, geboren en ongeboren. Maar met de gees­telijk, metafysische manier om het menselijke leven te begrijpen - waarnaar het menselijke bewustzijn evolueert - worden we uitgedaagd om diepzinniger het leven tot uitdrukking te brengen, waar de grotere liefde van God de overhand heeft. Het is een liefde die wij uiteindelijk moeten kennen en dienen.

Zoals het er vandaag bijstaat schijnen leven en dood in een ondoordringbare graftombe gevangen te zijn. Alle bestaan schijnt te beginnen en te eindigen op het dichte fysieke niveau. Deze zienswijze heeft een situatie geschapen waarin een sterke vorm­-gerichtheid geleid heeft tot een volledige beheersing van het menselijke denken door de materiële krach­ten - krachten die er alleen toe neigen te scheiden en te verdelen. Deze gevangen zienswijze moet bevrijd worden, en de allesomvattende liefde van de ziel is de bevrijdende kracht. Indien het menselijke bewust­zijn en de vereenzelviging zich kan verheffen om op én lijn te komen met de ziel dan zullen we zien, dat mensen meer zijn dan alleen een fysiek lichaam; ze zijn scheppende tussenpersonen waar de ziel godde­lijke glorie doorheen straalt.

1. Het gebruik van de term "elektrisch" is hier veel meer dan de conventionele stoffelijke betekenis. Zie bijvoor­beeld  Alice Bailey, Een Verhandeling Over Kosmisch Vuur Sectie 3; Lucis Publishing (1951).

Er wordt een Kind geboren

In zekere zin is er niets natuurlijker dan menselijke vruchtbaarheid, conceptie en bevalling. Toch is het tegenwoordig een gebied vol moeilijke keuzes met betrekking tot technologische inmenging, rechten en plichten van ouders, maatschappelijke normen, en de "behoeften" van de economie. 

Lees Meer

Dienstverlening aan het Midden Oosten

De Nieuwsbrief van Wereld Goede Wil is verkrijgbaar in vele verschillende Europese talen. Wij hebben al enige tijd het idee om mogelijk de reikwijdte van Wereld Goede Wil te vergroten en wij denken, dat het belangrijkste gebied in de wereld waar we deze poging kunnen doen het Midden Oosten is. 

Lees Meer

Overgangsactiviteiten

De 25e jaarlijkse herdenking van De Internationale Dag van de Vrede (Vredesdag) vindt plaats op 21 september 2006.

Lees Meer

PDF

Een Pdf file van de nieuwsbrief (hiervoor is Acrobat Reader nodig, en deze is vrij verkrijgbaar op www.adobe.com)

Lees Meer

Houd contact

Wereld Goede Wil in Sociale Media