Alice Bailey stelt voor, dat de universaliteit van democratie de reactie van de mensheid is - zij het tot nu toe onnauwkeurig - op de zuivere energie van Liefde, en wijst erop, dat een werkelijke democratie mogelijk wordt "door het juiste gebruik van de opvoedingssystemen en door de mensen gestadig te oefenen in het onderkennen van de fijnere waarden, het betere inzicht, het hoger gestemde idealisme, de geest van synthese en samenwerkende eenheid". Om naar deze echte democratie te gaan wijst zij erop dat er een groter aantal werkelijk ontwaakte mensen nodig is; en dat wanneer dat zo is, wij zullen zien, dat er een zuivering het proces waarlangs wij onze vertegenwoordigers aanstellen, maar ook, dat de mensen een nauwkeuriger rekenschap zullen eisen van hen, die zij tot leiders hebben gekozen. Er moet uiteindelijk een hechter verband komen tussen het opvoedingssysteem, de wetgeving en de regering, maar alles zal worden gericht op een poging om de beste idealen van de dan levende denkers te verwezenlijken". (Het Naar Buiten Treden van de Hiërarchie, Eng. pp. 52-3)1 Wanneer dat zo is, "...zullen mensen geen autoritair gezag dulden van enige kerk, noch een totalitair regiem van enig politiek stelsel; zij zullen zich geen overheersing laten welgevallen van, noch die toelaten van welke groep ook, die het als haar taak beschouwt hun te vertellen wat zij moeten geloven om te worden verlost of welke regering zij moeten aanvaarden". (idem, Eng. blz. 618).
Hoewel democratie in een grote verscheidenheid van vormen voorkomt, zijn er bepaalde kenmerken, die ze allemaal delen. Dat zijn: dat al degenen die geschikt zijn om erover te beslissen hoe zij geleid moeten worden regelmatig iets te zeggen moeten hebben in hoe deze leiders gekozen dienen te worden - vandaar een periodieke electorale cyclus; dat de stem van iedere burger, van de rijkste tot de armste, in dat proces even belangrijk is - vandaar dat geheime stemming nodig is;2 en dat iedere burger er volkomen vrij in is te beslissen hoe die stem uitgebracht moet worden, zonder intimidatie of omkoperij - vandaar de noodzaak voor en niet-politiserende politie en leger. Bovendien moet iedere burger toegang hebben tot informatie over degenen, die ernaar streven hen te leiden - de media dienen dus vrij te zijn volledige en onpartijdige berichtgeving over alle betrokkenen in een electoraal proces te publiceren.
Inderdaad, wanneer de meeste mensen over democratie denken, dan bedoelen zij feitelijk liberale democratie - d.w.z. de combinatie van democratie als middel om een regering te kiezen met constitutioneel liberalisme, nl., de bescherming van de autonomie en waardigheid van een persoon tegen elke vorm van dwang, hetzij van de staat, de kerk, of de maatschappij. Elk neigt ertoe de ander te versterken, want een staat kan alleen waarlijk democratisch zijn als de burgers ervan vrij zijn, en zij hun bestuurders dus vrijelijk kunnen kiezen; en deze vrijheden worden het best gegarandeerd door bestuurders, die op deze manier gekozen zijn. De commentator Fareed Zakaria merkt echter op, dat democratische verkiezingen bestuurders aan de macht kunnen brengen, die vrijheden onderdrukken.3 Dat noemt hij liberale democratie'.4 Hij merkt ook op, dat democratie geen noodzakelijke voorwaarde is voor het bestaan van hoge niveaus van constitutioneel liberalisme. Zo kan een staat b.v. een volledig onafhankelijke rechterlijke macht hebben (een van de belangrijkste instellingen die constitutioneel liberalisme garanderen), maar de kiezers geen rol spelen in de verkiezing ervan.
Dit is in feite slechts één voorbeeld van een meer algemene aanwijzing van Zakaria, namelijk, dat te veel democratie ook niet goed is. In een complexe, moderne, nationale staat is het onwaarschijnlijk, dat de kiezers voldoende kennis hebben om te oordelen over de geschiktheid van iedere staatsambtenaar, vooral over diegenen op gespecialiseerde terreinen, en er daarvoor kan kiezen dit selectieproces te delegeren aan de leiders, die zij gekozen hebben. En het is in elk geval onmogelijk om in een democratische staat rechtstreeks te stemmen op iedereen die het gedrag van de politiek beïnvloedt, want regeringen moeten altijd aandacht schenken aan de inbreng van leiders in de handel en in de godsdienst, en, boe langer boe meer, aan andere niet-gouvernementele organisaties, die opgericht zijn door groepen burgers, die zich over bepaalde kwesties zorgen maken. De mate van invloed, die deze 'belangengroepen' op het gedrag van de regering hebben vormt een uitdaging - te veel, en men zou erover kunnen argumenteren, dat democratie tot oligarchie (bewind van de elite) verzwakt wordt; te weinig, en de cultuur van gerechtvaardigde uitdaging van gouvernementele excessen, die de meeste democratieën kenmerken, wordt geneutraliseerd.
In de volgende artikelen kijken wij terug op enkele vragen die opkomen wanneer wij nadenken over democratie; wat zijn de capaciteiten van de democratische politicus, en hoe ontstond deze functie? Hebben de burgers van democratieën speciale verantwoordelijkheden om hen te beschermen en te vormen, en zo ja, waaruit bestaan deze verantwoordelijkheden? En wat is de diepere betekenis van 'vrijheid'?
In het westen is men misschien geneigd democratie als een wondermiddel te beschouwen voor de moeilijkheden waarvoor elke maatschappij komt te staan als zij probeert te moderniseren. Maar toch, als democratie een zekere mate van nationaal bewustzijn weergeeft, dat alleen bereikt kan worden nadat andere stadia onderzocht zijn, dan zou de geprobeerde zware druk van democratie op een natie, die er psychologisch nog niet klaar voor is, wel eens een averechtse uitwerking kunnen hebben. Er is een aantal veronderstelde democratieën op de wereld dat op verschillende punten ronduit slecht functioneert. Daarmee is niet gezegd dat personen, groepen en naties niet naar de voorwaarden voor meer vrijheid zouden moeten streven; maar evenals personen maken maatschappijen een evolutionair rijpingsproces door, en het zou naïef zijn te opperen, dat het westerse model van democratie, door eeuwenlange strijd bereikt, gewoon op landen met andere historische en culturele normen getransplanteerd zou kunnen of moeten worden. In deze zin moet een volkomen democratische maatschappij door een volk ontwikkeld worden door ervaring. En evenals niemand zal beweren, dat iedereen nu sterk zuivere liefdesenergie resoneert, zou dezelfde bewerking misplaatst zijn met betrekking tot naties. Waar laat dat een persoon van goede wil? Met de moeilijke maar noodzakelijke taak een wat dieper onderzoek in te stellen telkens wanneer wordt voorgesteld, dat de oplossing voor de ellende van een land "meer democratie" is. Uitbreiding van vrijheid moet en dient te allen tijde ondersteund te worden - maar het pad van elke natie naar dit verheven doel is uniek, en geen enkele natie kan beweren het eind bereikt te hebben. Liberale democratie is geen machine, die men met een slinger in gang zet elke keer dat dat nodig is, maar een subtiel en voortdurend onderhandelen tussen een volk en zijn leiders. Bespiegeling op de diepere psychologische omvang ervan kan ons helpen er behoedzamer mee te zijn dit in alle omstandigheden aan te bevelen.
1. Het naar buiten treden van de Geestelijke Hiërarchie is hier verkrijgbaar.
2. Wat controleerbaar zou moeten zijn, en de toenemende bezorgdheid zou moeten verklaren over elektronisch stemmen zonder ook maar een spoortje papier.
3. Hitler, bij voorbeeld.
4. Fareed Zakaria, The Future of Freedom. W W Norton & Co, 2004.
GOEDE WIL IS ... de weg naar vrijheid.
Spirituele Vrijheid
Een bespreking over hoe spirituele warden de basis vormen van ware vrijheid.
Lees MeerEen Nieuwe Kijk op Burgerschap
Een onderzoek van de verantwoordelijkheden van burgers in een moderne democratie.
Lees MeerDemocratie en transmutatie - Van Individueel tot Groepsbewustzijn
Nadenken over de veranderingen in bewustzijn die nodig zijn opdat een individu een ware democratische burgers wordt.
Lees Meer