In de lucht is er geen verschil tussen oost en west; mensen maken verschil vanuit hun eigen denken en geloven dan, dat het waar is.

Boeddha

In dit jaar, het Internationale Jaar van de Astronomie, is het de moeite waard na te denken over zowel de wonderen, die wij via de Hubble telescoop en andere telescopen kunnen zien, en over de oceaan van lucht waardoor wij naar de hemelen staren. De hemelse verschijnselen die wij door middel van een grote verscheidenheid aan instrumenten kunnen zien, raakt een snaar van ontzag in het menselijk hart. Wij worden omringd door een kosmos, die trilt in kleur en structuur, voortdurend in beweging is en ons voortdurend uitnodigt een dieper inzicht in de aard ervan te krijgen. Terwijl wij ons gekleineerd kunnen voelen door de volkomen natuurlijke schaal van wat wij zien, is het bijna miraculeus, dat wij door onze instrumenten zoveel kunnen bevatten, en, wat nog belangrijker is, door ons denken. Er is een meevoelend reflecterend beginsel in ons, dat ons in staat stelt verder te reiken en te beginnen de mysteriën van de ruimte te doorgronden.

Dat houdt niet in dat de mensheid nu bijna de laatste geheimen van de sterren kan ontsluieren. Astronomen verkondigen regelmatig, dat zij zelf verbaasd zijn door nieuwe, onverwachte waarnemingen, die niet in hun bestaande modellen passen. De geschiedenis van de wetenschap is er een van gevestigde opvattingen, die plotseling door verrassende ideeën omvergeworpen worden – de astronomie zelf onderging een belangrijke revolutie, de Copernicaanse Revolutie, die synoniem voor het proces geworden is. De ideeën en waarnemingen van Nicolaus Copernicus, Tycho Brahe, Johannes Kepler en Galileo Galilei werden toen gecombineerd om de Aarde vanuit het centrum van het Universum te verplaatsen. Wie zal zeggen, dat zoiets niet weer zal gebeuren? Er is inderdaad steeds meer bewijs, dat veel astronomische verschijnselen eenvoudiger verklaard zouden kunnen worden, indien er meer aandacht geschonken werd aan de kracht van elektriciteit in de ruimte – dit thema wordt gedetailleerder onderzocht in ons artikel over “Elektrisch Klimaat”.

Geen enkel schouwspel waar het menselijk oog zich op kan richten prikkelt het ontzag meer dan de nachthemel, dik bezaaid met sterren. Llewelyn Powys

De Hemelen (vervolg)

De atmosfeer van de Aarde scheidt ons van de wonderen van de kosmos door een vlies van gas, een sluier die ontzettend dun en fragiel schijn te zijn wanneer wij in aanmerking nemen hoe uitgestrekt en kennelijk vijandig de ruimte is. Toch is juist deze sluier een van de allereerste levensbronnen, de bron van de ademhaling, van lucht.

Lees Meer

Elektrisch Klimaat

Zoals besproken in de Wereld Goede Wil nieuwsbrief “Wat is Leven?”– beschouwt de esoterische filosofie Leven als “een voortdurende stroom elektrische energie, terwijl vormen tijdelijke uitdrukkingen zijn waardoor leven zich manifesteert als het dichte fysieke niveau”. Alle manifestaties zijn dus levend – het atoom heeft zelf een rudimentair bewustzijn. Met dit in gedachten kunnen we een nieuwe blik werpen op een van de grootste zorgen van onze tijd – veranderingen in het wereldklimaat en in de weerpatronen – waarbij we hen bekijken vanuit de hoek van intelligent, elektrisch leven.

Lees Meer

De Cyclus der Conferenties

Het project, de Cycli van Conferenties van Wereld Goede Wil is een wereldwijde meditatiegroep die zich verenigt in een visualisatie om te helpen de sfeer waar wereldconferenties van afhangen, spiritueel te verlichten. Deelnemers kunnen onze download pagina opzoeken, die toegang verschaft tot een visualisatievorm, tot uitleg en tot andere literatuur die van belang is.

Lees Meer