074-079

[74]

DE MENSHEID

1. De wereld in één wereld en het lijden daarvan is één leed; de mensheid is in waarheid een eenheid, doch velen zijn zich hiervan nog niet bewust. Het gehele streven der tegenwoordige lering is gericht op het wekken der mensheid hiertoe, terwijl er nog tijd is nog ernstiger toestanden af te wenden. De zonden der mensheid zijn ook één zonde. Haar doel is één doel en het is als één grote familie dat wij de toekomst in moeten gaan. Ik zou deze gedachte willen beklemtonen — het is als één mensheid, gelouterd, gedisciplineerd doch verlicht en samengesmolten, dat wij de toekomst in moeten gaan. Diegenen die dit belangrijk feit niet begrijpen, of zij tot de zogenoemde oorlogvoerenden of tot de neutralen behoren, zullen als resultaat van hun niet willen, deelnemen aan de lotsbestemming van het geheel smartelijk lijden. ...De Hiërarchie is niet neutraal. Zij is één met het rechtvaardige element in elk volk en Zij verzet Zich tegen alle afscheidende, isolerende en materialistische houdingen. Zulke opvattingen verhinderen het begrip van ware geestelijke waarden en belemmeren 's mensen ontwikkeling. Zich vereenzelvigen met allen en deelnemen aan wereldtoestanden — vrijwillig en niet door druk — is heden ten dage de enige weg voor alle volkeren. Denk hierover na.

De Bestemming der Volkeren, eerste druk. blz. 68.

2. Het lang voorbeschikte werk der mensheid moet de bemiddelaarster zijn bij het doorgeven van geestelijke energie aan de drie rijken beneden het menselijke. Dit is de voornaamste taak van dienst welke het vierde natuurrijk, door middel van zijn incarnerende zielen, op zich heeft genomen. De uitstraling van het vierde rijk zal te eniger tijd zo krachtig en verreikend zijn dat de gevolgen ervan tot in de laagste diepten van de geschapen zichtbare wereld, zelfs met inbegrip van de minerale wereld, zullen doordringen.

De Bestemming der Volkeren, eerste druk. blz. 124.

3. Het doel van de nieuwe sociale orde, van de nieuwe politieke inzichten en de nieuwe godsdienst is de ontplooiing van 's mensen bewustzijn in de hand te werken, de hogere waarden in te stellen en deze onder 's mensen aandacht te brengen ten einde de regering van het materialisme te doen eindigen. Het is per slot van rekening het doel dat alle ware kenners en geestelijk gerichte mensen zich eeuwenlang voor ogen hebben gesteld: om de regering van het Koninkrijk Gods, de heerschappij der ziel, wier aard liefde is, te vestigen en het werk voort te zetten dat Christus inwijdde: het tijdperk van vrede op aarde en goede wil tegenover alle mensen. Dit wordt duidelijk aangetoond door de wijd en zijd verbreide nadruk welke door de grote politieke leiders in hun toespraken wordt gelegd op wereldvrede en waar de kerken over de gehele wereld voor werken.

De mensen van de huidige wereld worden van het standpunt van Diegenen, Die de mensheid trachten te leiden naar de Nieuwe Eeuw, verdeeld in vier groepen. Dit is natuurlijk een ruime generalisering want er zijn vele overbruggingsgroepen tussen de vier hoofdverdelingen.

Ten eerste, de onontwikkelde massa's. Deze bevinden zich door armoede, door gebrek aan werk, analfabetisme, honger, ellende en doordat zij geen gelegenheid of middelen hebben voor culturele ontwikkeling in een toestand welke gemakkelijk tot een uitbarsting kan komen. Zij zijn net ver genoeg ontwikkeld om te reageren op de verstandelijke leiding en raadgevingen van iets verder ontwikkelde mensen. Zij kunnen gemakkelijk gedrild, beïnvloed, gelijkgeschakeld en tot een gezamenlijke aktie opgezweept worden door leiders van een zekere denkrichting welke handig genoeg en voldoende emotioneel naar voren gebracht wordt om de materiële begeerten of de vaderlandsliefde te prikkelen alsook de haat op te wekken tegen diegenen die meer bezitten dan zij. Zij kunnen door angst worden beheerst en als gevolg daarvan tot actie overgaan wanneer een emotioneel beroep op hen wordt gedaan.

Niet beter wetend en zoveel lijdend, worden zij licht door de vuren van haat en van fanatisme opgezweept en vormen op die wijze één der grootste, onschuldigste bedreigingen van deze tijd. Zij zijn de speelbal van de beter onderlegden; zij zijn hulpeloos in de handen van diegenen die trachten hen te gebruiken voor onverschillig welk doel. Zij kunnen zeer gemakkelijk worden bereikt door een emotioneel beroep op hen te doen en door beloften, daar denkbeelden slechts weinig op hun bewustzijn uitwerken, doordat zij voorlopig nog niet genoeg ontwikkeld zijn om zelf te denken. Verreweg de meesten van hen zijn jonge zielen, ofschoon er natuurlijk uitzonderingen zijn. Niet het idealisme der leiders en demagogen maakt indruk op hen en drijft hen tot actie (doorgaans van gewelddadige aard), doch de begeerte zich te wreken, het vurig verlangen naar stoffelijk bezit en de drang te behoren tot wat in de volksmond genoemd wordt 'de partij die boven ligt'. Zij belichamen de psychologie, de heerschappij en de gewelddadigheid van het gepeupel. Zij zijn hulpeloos, worden uitgebuit en zij vertegenwoordigen — omdat zij een onnadenkende, onredelijke massa van menselijke wezens zijn — een zeer werkelijk probleem, zoals wij allen wel weten en door alle regeringen beseft wordt. Blinde onnadenkende gewelddadigheid is tot nog toe altijd door gewapend geweld bestreden. En zo is het nu nog. De massa's vechten en sterven onder de drang van opruiende toespraken en zij begrijpen zelden waar het om gaat. Hun toestand moet worden verbeterd, doch niet door bloedvergieten en uitbuiting.

Ten tweede, de zogenoemde middenstand, zowel de hogere als de lagere. Hiertoe behoort het merendeel der volkeren, de burgerij — intelligent, ijverig, onderzoekend, kleingeestig, in wezen godsdienstig, hoewel vaak de vormen van de godsdienst verwerpend. Zij worden door het economisch conflict verscheurd en vernietigd. Zij zijn zonder uitzondering het machtigste element in elk volk door het feit dat zij kunnen lezen, van gedachten wisselen, denken, geld uitgeven en partij kiezen. Zij vormen het overgrote deel van de partijgangers in de wereld. Zij zijn de vechters voor een zaak en sluiten zich in grote groepen aaneen, hetzij voor of tegen deze of gene partij. Zij vinden het prettig een leider te erkennen en te kiezen, zij zijn bereid voor een zaak te sterven en getroosten zich eindeloze opofferingen voor hun idealen, gebaseerd op denkbeelden welke hun door hun gekozen leiders geboden worden.

Ik onderscheid de zogenoemde aristocratie niet als een aparte groep omdat dat zuiver een klasse‑onderscheid is, voornamelijk gebaseerd op erfelijkheid en kapitaal; de nieuwe aanpassingen in de volkeren smelten haar snel samen met de grote middenstand. Wij houden ons bezig met kwesties van fundamentele aard, met de groeperingen welke op belangrijke verschillen in levenshouding berusten en niet op verdelingen welke materiële bronnen als uitgangspunt hebben. Het burgerlijk denken doordringt nu langzaam en gestadig de massa's, het proletariaat, en dringt tevens door in die stand welke tot nog toe de hogere kringen werd genoemd. Het burgerlijk denken kan als een bewustzijnsvorm bij de aristocratie van elk volk aangetroffen worden welke door het tegenwoordige grote nivelleringsproces wordt geabsorbeerd. Wegens deze nivellering, welke overal plaats heeft, kan de geestelijke aristocratie nu naar voren treden — een aristocratie, gebaseerd op een verwezenlijking van goddelijke oorsprong en goddelijk doel, welke geen klasse‑onderscheid, ...en geen scheiding brengende verschillen kent. Wij houden ons dus bezig met menselijke verdelingen en niet met klasse‑onderscheidingen .

Deze tweede groep vormt de vruchtbaarste grond waar de nieuwe leiders en organisatoren uit voortkomen. Zij vormen een tussengroep tussen de werelddenkers, de intelligentsia en de massa's. Zij vormen tenslotte de bepalende factor in de aangelegenheden der wereld. De massa's lijden door de wereldtoestanden en door de situaties welke tot stand gebracht zijn door de activiteit van deze tweede groep naarmate deze op de één of andere wijze op de nieuwe invloeden, de nieuwe idealen en de nieuwe regelende factoren in de moderne wereld reageert. Deze tweede grote groep lijdt zelf door de inmenging van diegenen die trachten de volkeren de nieuwe ritmen op te leggen — de politieke groepen, de godsdienstige idealisten en fanatici, de voorvechters van de nieuwe maatschappelijke orde en het nieuwe economische regiem (zoals deze door hun leiders aan hen juist of verkeerd worden verklaard).

Wegens hun intelligentie, ten gevolge van de toenemende onderwijsfaciliteiten, het vermogen om te lezen en de invloed der nieuwe propagandamethoden, de pers en de radio, vormen zij de krachtigste groep in de wereld en in elk volk; op hen doen de leiders een beroep, hun steun en medewerking in de partij worden verlangd en betekenen welslagen voor iedere leider. Zij zijn degenen die een leidende stem in nationale aangelegenheden hebben. Zij worden heden ten dage verontrust door onzekerheid, door vragen, door diep‑vastgeroeste angsten en door de begeerte om te zien dat rechtvaardigheid verkregen en de nieuwe orde der dingen gevestigd wordt. Bovenal verlangen zij naar vrede, duurzame economische toestanden en een ordelijke wereld. Hiervoor zijn zij bereid te vechten en vechten thans in elke partij, elke groepering en voor elk soort van politieke, nationalistische, godsdienstige, economische en sociale idealen. Indien zij niet letterlijk vechten, in stoffelijke zin, vechten zij met woorden, toespraken en boeken.

Ten derde, de denkers der wereld. Hiertoe behoren de intelligente en zeer beschaafde mannen en vrouwen die de denkbeelden aanvoelen en ze tot idealen formuleren. Deze mensen spreken de woorden, schrijven de artikelen en boeken, gebruiken al de bekende methoden om het grote publiek te bereiken en op te voeden, ten einde aldus de burgerij tot activiteit op te wekken en door middel van haar de massa's wakker te schudden. Hun functie en de rol welke zij vervullen is hoogst belangrijk. Uit hun gelederen komen diegenen die gestadig de wereldaangelegenheden beïnvloeden, soms ten goede, soms voor zelfzuchtige doeleinden. Zij bespelen 's mensen denkvermogen gelijk de toonkunstenaar zijn instrument bespeelt; de macht van de pers, de radio en van de openbare spreektribunes ligt in hun handen. Hun verantwoordelijkheid is ontzaglijk groot. Enkelen, misschien meer dan het oppervlakkig toeschijnt, werken onzelfzuchtig onder de inspiratie van de nieuwe tijd. Zij wijden zich aan de verbetering der menselijke omstandigheden en aan die van de wereldaangelegenheden langs zekere lijnen, welke hun toeschijnen (terecht of ten onrechte) de hoop van de toekomst in zich te dragen en de verheffing der mensheid. Men kan hen aantreffen in de regering, partij, gemeenschap, organisatie, in elke Kerk en godsdienstige groep. Zij vormen de invloedrijkste eenheid in deze tijd, omdat door middel van hen de grote middenstand bereikt, geleid en georganiseerd wordt voor politieke, godsdienstige en sociale doeleinden. Hun denkbeelden en uitingen dringen door tot de hogere stand, de middenstand en bereiken ten slotte de oren van de verder gevorderden der onontwikkelde massa.

Ten vierde, de Nieuwe Groep van Werelddienaren. Deze omvat de mensen die in de wereld een nieuwe sociale orde beginnen te vormen. Zij behoren tot geen partij of regering, in die zin dat zij geen partijgangers zijn. Zij erkennen alle partijen, alle sociale en economische organisaties en houden zich bezig met de formulering van de nieuwe sociale orde. Van een zuiver stoffelijk gezichtspunt uit vechten zij noch voor het beste in de oude orde noch voor het verbeteren der wereldtoestanden. Zij zien in dat de oude methoden van vechten, partijzucht, aanval en de oude technieken van partijstrijd schromelijk hebben gefaald. Zij zijn verder van mening dat aan alle kanten de, door alle partijen en groepen, tot nog toe toegepaste middelen (strijd, hevige partijzucht voor een leider of voor een zaak, aanvallen op individuen wier denkbeelden of levenswijze schadelijk worden geacht voor de mensheid) uit de tijd zijn, daar dit alles bewezen heeft nutteloos te zijn om de verlangde vredestoestand te scheppen, economische overvloed tot stand te brengen en begrip te wekken. Zij houden zich bezig met de taak de nieuwe wereldorde in te luiden door overal in de wereld — in elk volk, elke stad, elke gemeenschap — een groep van mensen te vormen die tot geen partij behoren, geen partij kiezen noch voor noch tegen, doch die een zowel helder, duidelijk omschreven als praktisch programma hebben gelijk elke afzonderlijke partij in de tegenwoordige wereld. Zij plaatsen zich op het standpunt dat de mens in wezen goddelijk is; hun programma is gegrondvest op goede wil als fundamenteel kenmerk van de mens. Daarom organiseren zij in deze tijd de mensen van goede wil over de gehele wereld, een vast omlijnd programma voor hen uitstippelend, dat een basis vormt waarop alle mensen van goede wil elkander kunnen ontmoeten.

Zij verklaren en geloven dat hun oorspronkelijke oproep van dien aard is geweest dat zij, met behulp van de getrainde denkvermogens welke in de derde hiervóór geschetste groep kunnen worden aangetroffen en met de benodigde financiële ondersteuning voor het vereiste opvoedingswerk en voor goede‑wil‑propaganda, de wereld zo kunnen veranderen (door middel van de enkele tussenkomst van de mensen van goede wil) dat — zonder oorlog, zonder haat te wekken onder de mensen en zonder enige zaak aan te vallen of partij te kiezen in enige zaak — de nieuwe orde stevig op aarde gegrondvest kan worden.

De Nieuwe Psychologie, II. blz. 487‑491.

4. Het bewustzijn van de mensheid is overal ontwaakt; de meest onontwikkelde rassen zijn bezig zich een opvoeding te verwerven, hetgeen noodzakelijkerwijs de ontdekking van het denkvermogen inhoudt, goede wil wordt als noodzakelijk voor wereldontplooiing erkend, en de mensen worden er zich van bewust dat 'geen mens voor zichzelf leeft' — noch het één of ander volk; zij nemen het feit waar dat het eenvoudig een kwestie van gezond verstand en de plicht der wijsheid is de toestanden voor alle mensen waar ook ter wereld te verbeteren. Dit is een nieuwe houding en het zijn de eerste zeer hoopvolle stappen in de goede richting. De mensen leren elkander kennen en begrijpen; de volken komen in nauwer contact met elkaar; staatslieden van alle volkeren worstelen tezamen in besloten zitting met het probleem de menselijke levensomstandigheden te verbeteren, overal wordt er nagedacht, overal is er waardering en overal is er strijd voor vrijheid en voor de zuiverder waarden. Betekent dit alles niet dat de ziel van de mensheid zich inspant ziekte uit te roeien, ongezonde gebieden te genezen en punten van wrijving op te heffen? Is het dit ook niet wat de geestelijke mens die ziek is, tracht tot stand te brengen in zijn eigen lichaam, en waarbij de genezer probeert hem te helpen?

Esoterische Genezing. blz. 451, 452.

5. De mensheid is ziek en wacht op genezing. De genezing zal tot stand gebracht worden door bemiddeling van de Nieuwe Groep van Werelddienaren en door de mensen van goede wil, geholpen door de Hiërarchie, het planetair centrum waaruit de helende energieën geput zullen worden. ...De ziekelijke toestand van de mensheid als geheel, als gevolg van onafzienbare tijden van verkeerd leven, van zelfzuchtige doeleinden en van hebzucht, heeft een massa stoffelijke ziekten teweeggebracht; miljoenen kinderen worden heden ten dage geboren of kennelijk ziek of met het zaad van ziekte in zich.

Esoterische Genezing. blz. 489.

6. Het mensdom als geheel staat nu aan de ingang tot het pad van discipelschap. De blik van het mensdom richt zich voorwaarts naar het visioen, hetzij het het visioen is van de ziel, een visioen van een betere levenswijze, van een verbeterde economische toestand of van een betere onderlinge rassenverhouding. Dat dit visioen vaak wordt misvormd, dat het stoffelijk gericht of enkel gedeeltelijk gezien wordt is helaas maar al te waar; er bestaat echter thans bij de massa een merkbaar begrip van het 'nieuwe en gewenste', iets wat tot nog toe onbekend was. In het verleden was het de intelligentsia of de uitverkorenen die bevoorrecht waren 'de visie te hebben'. Heden doet zich dit voor bij de grote massa. De mensheid staat als geheel gereed voor een algemeen eenlijnigheidsproces, hetgeen de geestelijke oorzaak is welke achter de wereldoorlog ligt. De 'scherpe scharen van de smart moeten het werkelijke van het onwerkelijke scheiden; de gesel van pijn moet de slapende ziel doen ontwaken tot een volmaakt leven; het weghakken van de wortels van het leven uit de grond van zelfzuchtige begeerte moet worden doorstaan en dan staat de mens vrij'. Zo staat het te lezen in het 'Oude Commentaar' in één van zijn meer mystieke stanza's.

De Stralen en de Inwijdingen. blz. 397.

Top | Inhoud

[75]

MENSEN‑RASSEN

1. Het onderwerp van het gemengde huwelijk: De beste en meest oprechte denkers van het blanke zowel als van het zwarte ras, betreuren tegenwoordig de gemengde huwelijken. Deze huwelijken brengen voor geen van beide partijen geluk. Wanneer wij ons met dit onderwerp bezighouden, behoren wij echter in gedachte te houden, dat onderlinge huwelijken tussen het blanke en het gele ras (het Chinese en het Japanse ras) even betreurenswaardig zijn en — met hoge uitzondering — zelden een succes blijken te zijn en nimmer bevredigend waar het de kinderen uit dergelijke huwelijken betreft.

Problemen der Mensheid. blz. 159.

2. Voor het politieke regiem van de wereld is het nodig zich op elkander te oriënteren; het is nooit het goddelijk plan geweest dat alle naties en rassen eenvormig zouden zijn in één of andere politieke ideologie of teruggebracht moeten worden naar een uniforme vorm van bestuur. Alle naties verschillen; zij hebben verschillende culturen en tradities; zij kunnen op geschikte wijze onder verschillende besturen functioneren; niettemin kunnen zij te zelfder tijd een eenheid van doelstellingen bereiken, gebaseerd op een werkelijk verlangen naar ware welvaart en vooruitgang van alle mensen overal.

Discipelschap in het Nieuwe Tijdperk, II. blz. 182.

3. Onderlinge huwelijken tussen volken en rassen, de samensmelting van bloed gedurende honderdtallen jaren — ten gevolge van verhuizen, reizen, opvoeding en mentale eenheid — hebben ertoe geleid dat er heden ten dage geen werkelijk zuivere rassentypen bestaan. Dit is zeer stellig meer het geval dan de beste ingelichten denken, indien men de lange, lange geschiedenis van de mensheid overziet. Seksuele verhoudingen kennen geen ondoordringbare versperringen en de hedendaagse mensen hebben al de karaktertrekken en het bloed van alle rassen in zich. Dit zal (als gevolg van de Wereldoorlog 1914—1945) steeds meer het geval worden. Deze ontwikkeling is onherroepelijk een deel van het goddelijk Plan, ongeacht hoe ongewenst dit moge toeschijnen aan diegenen die de zuiverheid van verwantschap idealiseren, of hoe meedogenloos de toepassing ervan op het huidige ogenblik is. Iets wat vooruit bepaald was, wordt tot stand gebracht en het kan niet vermeden worden. De drang om te paren wordt bijzonder sterk, wanneer de mensen uit hun vertrouwde omgeving worden weggezonden en zij de nieuwheid van volkomen eenzaamheid ervaren, wanneer de normale remmen en gewoonten, opgelegd door familieverhoudingen en nationale maatstaven, zijn weggevallen, wanneer gevaar voor de dood voortdurend voor ogen staat, wanneer de grotere waarde de kleinere waarden en de gewone conventionele opvattingen teniet doet en wanneer het stoffelijk organisme getraind is en door wetenschappelijke behandeling en krachtige voeding tot het toppunt van lichamelijke prestatie is gebracht. Ik spreek in termen van lichamelijke doel­treffendheid en niet van mentale geschiktheid, die hiermede evenwijdig kan lopen of niet.

Esoterische Genezing. blz. 164, 165.

4. ...Door dit te belichten, tracht ik slechts het verschijnsel te verklaren dat te allen tijde kan worden opgemerkt, wanneer oorlog gevoerd wordt, en dat men op zulk een grote schaal tijdens de Wereldoorlog heeft kunnen waarnemen. De legers van de wereld waren overal en waren over elk land verspreid; rassenverhuizing is een algemene factor zowel vanuit het gezichtspunt van militaire noodzakelijkheid als in verband met de toestand van de burgers die zich in het oorlogsgebied bevinden. Deze overal plaats hebbende beweging van miljoenen mensen is één van de voornaamste factoren welke de nieuwe beschaving zal bepalen, en de belangrijkheid ervan berust op het feit dat binnen vijfentwintig jaren mannen en vrouwen een bastaard-ras zullen zijn, wier vaders en moeders tot elk denkbaar volk zullen behoren; blanke vaders zullen een stoffelijke verhouding hebben gehad met vrouwen van Aziatische of Afrikaanse oorsprong, waardoor een vermenging van bloed ontstaat welke — indien erkend, juist aangepakt en ontwikkeld, van opvoedingsoogpunt uit en met juist begrip — embryonaal de aard van het zesde wortelras tot uitdrukking zal brengen. Deze bloedvermenging zal in feite de MENSHEID vormen zonder enig rassenverschil of nationale versperringen, zonder het zogenaamde zuivere bloed en aparte kasten, maar met een nieuw, krachtig levensgevoel ten gevolge van de vermenging van sterkere families met zwakkere of uitgeputte typen en van de nieuwere rassenaard met oudere en ontwikkelder rassen. Ik breek geen lans voor de manier waarop dit tot stand wordt gebracht. Het had zonder oorlog kunnen plaatsgrijpen en door de overtuiging dat alle mensen gelijk zijn en menselijk, en dat de vermenging van rassen vele problemen zou oplossen; de oorlog evenwel heeft het proces verhaast, en de soldaten van alle legers van de wereld hebben stoffelijke verhoudingen met vrouwen van alle rassen, alle beschavingen en alle kleuren. Dit moet, of men dit alles goed of als verkeerd beschouwt overeenkomstig de morele code en maatstaf van de waarnemer, een totaal nieuwe toestand scheppen, waaraan de toekomstige wereld het hoofd zal moeten bieden. Onvermijdelijk zullen hierdoor nationale vooroordelen en rassenverschillen uitgewist worden — waarbij de eerste gedurende de beginstadia meer uitwerking zullen hebben dan de laatstgenoemde. Ongetwijfeld zal er een homogenere mensheid naar voren treden tijdens de veranderingen van de eerstvolgende honderd jaren. Vele houdingen en vele algemeen aangenomen reacties welke thans gelden, zullen verdwijnen; typen, hoedanigheden, kenmerken, waarvan nog geen voorbeelden bestaan, zullen op grote schaal verschijnen.

Of de conservatieve en de zogenoemde strikt 'zedelijke' mensen deze gebeurtenis laken, legt geen gewicht in de schaal. Het gebeurt en het gebeurt dagelijks en het zal in stoffelijke zin verreikende veranderingen in het leven roepen. Deze onderlinge rassenvermenging en gemengde verhoudingen hebben altijd op een kleine, individuele schaal plaats­gegrepen; thans echter geschiedt het op grote schaal. Voor de gevolgen hiervan moeten behoorlijke voorbereidingen worden getroffen.

Esoterische Genezing. blz. 165, 166.

5. Het tevoorschijn treden van een nieuw ras‑type. De subjectieve trekken van dit type kunnen reeds duidelijk worden waargenomen. Zo begoocheld zijn wij door de vormzijde, dat er heden ten dage door velen wordt beweerd, dat het nieuwe ras in Amerika is te vinden. Het nieuwe ras vormt zich in ieder land, doch voornamelijk in die landen, waar de vijfde of Kaukasische rassen te vinden zijn...

Laat ik ook op dit punt een zeer bepaalde mededeling doen die misschien enige verwondering zal wekken. Het vijfde rijk in de natuur, het geestelijke rijk, zal uit het vijfde wortelras opkomen. Zo is de esoterische werking van de Wet van Overeenkomst.

Opvoeding in het Nieuwe Tijdperk. blz. 129.

6. Het nieuwe ras-type is veel meer een toestand van bewustzijn dan een stoffelijke vorm; het is meer een toestand van het denkvermogen dan een specifiek ontworpen lichaam. Na verloop van tijd echter bepaalt en beïnvloedt elk ontwikkeld bewustzijns‑stadium automatisch de lichaamsaard en brengt tenslotte bepaalde fysieke kenmerken teweeg.

Opvoeding in het Nieuwe Tijdperk. blz. 129.

7. Ten gevolge van het grote evolutieproces bestaat er tussen mensen en rassen verschil in verstandelijke ontwikkeling, weerstandsvermogen, scheppend vermogen, begrip, menselijk waarnemingsvermogen en hun plaats op de ladder der beschaving. Dit laatste is echter van voorbijgaande aard, want in ons allen, zonder uitzondering, zijn dezelfde mogelijkheden aanwezig en eens zullen deze tot ontwikkeling komen. Deze verschillen, welke in het verleden volken en rassen zo ver van elkander hebben verwijderd, verdwijnen snel, ten gevolge van verbreiding der opvoedingsmethoden en als gevolg van de tot eenheid leidende ontdekkingen van de wetenschap, die ons allen zeer nauw tezamen brengen, alsook als resultaat van het vermogen om te denken, te lezen en om plannen te ontwerpen.

Problemen der Mensheid. blz. 131.

Top | Inhoud

[76]

NEDERIGHEID

1. Ik zou, met alle helderheid waarover ik beschik, er hier de nadruk op willen leggen van hoe een grote noodzakelijkheid nederigheid is. Ik verwijs hier niet naar een minderwaardigheidscomplex maar naar die zin voor juiste verhoudingen die aan de bezitter dat evenwichtige standpunt schenkt over hemzelf, zijn verantwoordelijkheden en zijn levenswerk. Wanneer dit aanwezig is zal het hem in staat stellen zichzelf op ongehechte wijze te zien en de hem geboden gelegenheden eveneens met ongehechtheid. Ongetwijfeld hebben alle discipelen, ook U onder hen, gespeculeerd over hun status en standing op het Pad alsook over de status van Uw medediscipelen. Dat is tenslotte natuurlijk en menselijk. Sommigen onder U zijn te nederig in de persoonlijke zin en niet in de zin van ware nederigheid. Ik bedoel daarmee dat U zo bang bent voor trots en bombast en een overschatting van Uw vermogens dat U onwaar bent ten opzichte van de werkelijkheid en de vermogens van Uw ziel verkleint.

Discipelschap in het Nieuwe Tijdperk, I. blz. 81.

2. Hij moet ook die ware nederigheid aankweken die hem zal nopen alles te geven wat hij heeft, in onbaatzuchtig dienen, en dan te vergeten wat hij aldus voor zichzelf wegschonk. Hij moet niet aan zichzelf denken als ware hij een factor in het geval. Alleen wanneer ongehechtheid en nederigheid aanwezig zijn, kan een discipel waarlijk dienen.

Discipelschap in het Nieuwe Tijdperk, I. blz. 361.

3. Denk nederig, spreek wijs en werk zonder ophouden.

Discipelschap in het nieuwe Tijdperk, II. blz. 438.

Top | Inhoud

[77]

HYLOZOÏSME

Deze theorie erkent nergens in het heelal de zogenaamde anorganische stof en legt de nadruk op het feit dat alle vormen opgebouwd zijn uit oneindig kleine levens welke in hun geheel — groot of klein — een Leven vormen en dat deze samengestelde levens, op hun beurt, een onderdeel zijn van een nog groter Leven. Zo krijgen wij tenslotte die grote reeks van levens welke zich openbaart in grotere uitdrukking en zich overal uitstrekt van een miniem leven, het zogenaamde atoom (waar de wetenschap zich mede bezighoudt), tot aan dat ontzaglijke leven van atomen dat wij een zonnestelsel noemen.

...Onze taak is, wat de betekenis van 't woord 'leven' betreft, nagenoeg onuitvoerbaar, daar geen menselijk wezen enig begrip van de aard van het leven heeft of kan hebben totdat hij de derde inwijding bereikt heeft. Ik herhaal dit met klem ten einde u op het hart te drukken dat een bespiegeling over dit onderwerp geen waarde heeft.

De Nieuwe Psychologie, I. blz. 127.

Top | Inhoud

[78]

IDEEËN EN IDEALEN

1. Het is in dit rijk van denkbeelden dat de mensheid niet vrij is in haar handelen. ...Wanneer een denkbeeld eenmaal tot een ideaal uitgroeit, kan de mensheid het vrijelijk verwerpen of aannemen, doch denkbeelden komen uit een hogere bron en worden aan het denkvermogen van het mensdom opgelegd, of de mensen dit willen of niet. Van het gebruik maken dezer denkbeelden (welke meer de aard van goddelijke uitstromingen uitdrukken en het goddelijk Plan omvatten voor planetaire vooruitgang) zal het afhangen of de mensheid snel vorderingen maakt of haar groei vertraagt door gebrek aan begrip.

De Bestemming der Volkeren, eerste druk. blz. 13.

2. Ofschoon het materialisme nog overheerst, zijn er maar weinig mensen die niet door zekere bepaalde idealistische verlangens worden bezield waarvoor zij, indien nodig, bereid zijn zich opofferingen te getroosten. Dit is een betrekkelijk nieuw verschijnsel waar men wel zorgvuldig zijn gedachten aan dient te schenken. Door de eeuwen heen zijn grote zonen van God altijd bereid geweest te sterven voor een idee; tegenwoordig zijn er gehele massa's die eveneens bereid zijn te sterven en het ook gedaan hebben, hetzij voor het denkbeeld van een bovenmenselijke staat, rijk of volk, of voor de één of andere reactie op een grote wereldnood, of voor een sterke aanhankelijkheid aan de één of andere in omloop zijnde ideologie. Dit duidt op een zichtbare prestatie van het mensdom alsmede op het onbetwistbare succes der Hiërarchie die 's mensen aandacht gericht heeft op de wereld waarvandaan de denkbeelden komen en op de hogere en minder stoffelijke waarden.

De Bestemming der Volkeren, eerste druk. blz. 114.

3. Voor onze doeleinden kan illusie worden opgevat als de reactie van een ongedisciplineerd denkvermogen op het pas tot stand gebrachte contact met de wereld der denkbeelden. Dit contact begint op het moment dat de mens éénlijnigheid heeft bereikt en de lagere aard in aanraking heeft gebracht met de hogere. Denkbeelden komen tot ons vanaf het gebied der intuïtie. De ziel verlicht het gebied van het denkvermogen en dat der intuïtie zodat deze aan elkaar worden onthuld en hun onderlinge verwantschap dan duidelijk wordt. Het denkvermogen van de mens (dat langzaamaan het centrum wordt van zijn bewustzijn en de voornaamste werkelijkheid in zijn bestaan) wordt zich dan van deze nieuwe en onontdekte wereld van denkbeelden bewust en grijpt één of ander denkbeeld of een groep denkbeelden aan en tracht zich deze eigen te maken. In het begin is de waardering voor denkbeelden vaag en nevelig bij de meeste mensen, vooral bij het gemiddelde mystieke type en vaak ontstaat die waardering door kennis uit de tweede hand. De verlichting door middel van het flauwe contact, dat met de ziel gevestigd is, schijnt voor de daaraan niet gewende neofiet een opperste wonder en van vitaal belang. De denkbeelden, waarmee hij in aanraking komt, lijken hem wonderbaarlijk en uiterst ongewoon en voor de mensheid van levensbelang.

Doch het denkvermogen is nog egocentrisch, het contact zwak en de éénlijnigheid nog onzeker. De denkbeelden worden daardoor slechts vaag beseft, doch het unieke van de ervaring in het bewuste deel van het denkvermogen van de discipel voert hem diep in het gebied der illusie. Het denkbeeld of de denkbeelden, waarmee hij in contact is gekomen, zijn indien hij dat maar beseffen kon, slechts een fragment van een veel groter Geheel. De interpretatie, die hij eraan geeft, is ontoereikend. Het denkbeeld, dat in zijn bewustzijn is opgekomen door het gedeeltelijk ontwaken van zijn intuïtie, zal op verschillende wijzen verwrongen worden bij de afdaling ervan in zijn hersenbewustzijn. Dat wat hij tot verstoffelijking van het denkbeeld aanvoert tot de omzetting ervan in een praktisch werkschema, is vooralsnog totaal ongeschikt. Voor nauwkeurigheid is de uitrusting ontoereikend.

Begoocheling, een Wereldprobleem. blz. 57, 58.

4.    Illusie blijkt gewoonlijk op zeven wijzen:

1) Door verkeerde waarneming van een denkbeeld. De discipel kan een denkbeeld niet onderscheiden van een ideaal, of een denkbeeld van een gedachtevorm, of een intuïtief begrip van een mentaal begrip... De oorzaak is een ongeoefend, niet‑verlicht denkvermogen. De therapie is oefening in de techniek van Raja Yoga.

2) Door verkeerde interpretatie. ...De oorzaak is een overschatting van iemands mentale krachten. Van het mentale type is trots de zonde bij uitnemendheid, en die kleurt alle werkzaamheden in de vroege stadia. De therapie is de ontwikkeling van een voorzichtige geest.

3) Door verkeerde toe-eigening van denkbeelden. Verkeerde toe‑eigening van een denkbeeld is gebaseerd op het vermogen tot dramatiseren en de neiging van de persoonlijkheid het kleine zelf te doen gelden. Dit alles brengt de mens ertoe zich een denkbeeld als het zijne toe te eigenen, zichzelf de eer te geven van de formulering en deze daarom overdreven belangrijk te vinden, omdat hij die als de zijne beschouwt. ...De oorzaak is overschatting van de persoonlijkheid en overdreven indrukken van persoonlijkheidsreacties op het aangevoelde denkbeeld en op allen, die in contact trachten te komen met datzelfde denkbeeld. De therapie is een bestendig pogen het centrum van het leven te verplaatsen van de persoonlijkheid naar de ziel.

Op dit punt wil ik graag nog één ding duidelijk maken. Denkbeelden komen zeer zelden direct vanuit de intuïtieve niveaus in het wereldbewustzijn en in het denkvermogen van de mens. De fase waarin de menselijke ontwikkeling zich heden ten dage bevindt laat dat nu nog niet toe. Denkbeelden kunnen alleen dan vanaf de intuïtieve niveaus komen wanneer er een zeer hoog ontwikkeld zielecontact bestaat, en een gelouterd emotioneel lichaam en een goed klierenstelsel als gevolg van de hierboven genoemde vereisten. Denk over deze gedachte na.

De meeste denkbeelden worden, zo zij van zeer hoog gehalte zijn, in het bewustzijn van een discipel neer getransformeerd door zijn Meester; zij worden aan hem medegedeeld door mentale telepathie... Ook kan er met zekere grote denkbeelden, die als energiestromen op het mentale gebied gevonden worden, contact worden gemaakt; zij kunnen dan daar door de geoefende aandacht van discipelen tot belichaming worden gebracht. Deze stromen van mentale energie, gekleurd door een fundamenteel denkbeeld, zijn daar door de Hiërarchie geplaatst. De neofiet, die deze daar ontdekt heeft en er contact mee heeft gemaakt, is geneigd zijn prestatie op een persoonlijke wijze te beschouwen en het denkbeeld aan zijn eigen wijsheid en vermogen toe te schrijven.

4) Door verkeerd richten van denkbeelden. Dit is het gevolg van het feit, dat de discipel het beeld nog niet ziet zoals het is. Zijn horizon is begrensd, hij ziet slechts wat dichtbij is. ...De oorzaak daarvan is een beperkt en niet allesomvattend denkvermogen. De therapie ervoor is het denkvermogen te oefenen in alomvattendheid, ruim toegerust en goed ontwikkeld van uit het oogpunt van moderne intelligentie.

5) Door verkeerde integratie van een denkbeeld. Iedere discipel heeft een levensplan en één of ander gekozen terrein van dienstbetoon. Indien hij zo'n terrein niet heeft, is hij geen discipel. ...Alle denkbeelden, die men aanvoelt en waarmee men contact maakt behoeven niet noodzakelijk denkbeelden te zijn waarmee iedere discipel behoort te werken. Dit beseft de discipel niet altijd. Daardoor grijpt hij het denkbeeld aan en tracht het denkbeeld een integrerend bestanddeel te doen zijn van zijn plannen en met energieën te werken waarvoor zijn temperament niet geschikt is. Hij legt zijn mentaal lichaam een energiestroom op die hij niet aan kan en moeilijkheden volgen. ...De oorzaak ervan is zelfzuchtig naar het kleine zelf toehalen, zelfs wanneer het niet beseft wordt en de discipel begoocheld wordt door het denkbeeld van zijn eigen onzelfzuchtige interessen. De therapie is een nederige geesteshouding.

6) Door verkeerde belichaming van denkbeelden. Dit heeft in de eerste plaats betrekking op de moeilijkheden, welke die ontwikkelde zielen ondervinden, die werkelijk met de wereld der intuïtie contact hebben. Met het denkbeeld is contact gemaakt, doch het is op verkeerde wijze gekleed in mentale stof, en daardoor is het zijn weg naar verstoffelijking verkeerd begonnen. ...De oorzaak ervan is gebrek aan esoterische training in scheppende werkzaamheid. De therapie is toepassingen van vijfde straals methodes, die de methodes zijn van het mentale gebied.

7) Door verkeerde toepassing van denkbeelden. Hoe vaak overkomt deze vorm van illusie een discipel! Hij komt intuïtief en ook verstandelijk... met een denkbeeld in aanraking en past het verkeerd toe.

Begoocheling, een Wereldprobleem. blz. 60‑65.

5. Zo spelen gedachten hun rol en het probleem der denkbeelden zal steeds beter begrepen worden, totdat de tijd kan komen waarin wij onze getrainde intuïtieven en denkers zullen krijgen, die in staat zullen zijn direct met de wereld van begrippen te werken en (ten bate van het mensdom) de denkbeeld‑patronen te leveren waarop kan worden gebouwd. Door dit te vertellen besef ik dat ik beschuldigd kan worden van maar wat te verzinnen en iets onmogelijks mede te delen, doch de tijd zal de waarheid van hetgeen ik voorspel aantonen.

Opvoeding in het Nieuwe Tijdperk. blz. 126.

Zie ook: Discipelschap in het Nieuwe Tijdperk, II. blz. 220, 221.

Top | Inhoud

[79]

IDENTITEIT

Van één ding kunnen we zeker zijn, en dat is dat individualiteit altijd blijft...

Ieder van ons vormt, in een evolutieproces, een deel van één van de Hemelse Mensen, Die Zelf de centra vormen in die grotere Hemelse Mens, de Logos. Maar, hoewel we opgegaan zijn in het geheel, verliezen we onze individualiteit niet, maar blijven voor altijd afgescheiden eenheden van bewustzijn, hoewel één met al wat leeft of is. Op gelijke wijze verliest onze Logos Zijn individualiteit niet, zelfs ofschoon Hij deel uitmaakt van het bewustzijn van de Logos van Sirius. Op Zijn beurt vormt de Sirius‑Logos één van de Grote Hemelse Mensen, die de centra zijn in het lichaam van EEN OVER WIE NIETS GEZEGD MAG WORDEN.

Een Verhandeling over Kosmisch Vuur. blz. 447, 448.

Top | Inhoud