Niemandsland Overbruggen - juni 2021

“Alle dingen zijn in vloeiende beweging; de stroom is onderworpen aan een verenigende maatstaf of rationeel beginsel. Dit beginsel (de logos, de verborgen harmonie achter alle verandering) bond tegenpolen tesamen in een zich verenigende spanning, die lijkt op die van een lier, waar een stabiel harmonieus geluid voortkomt uit de spanning van de tegengestelde krachten die voortkomen uit de boog die samengebonden is door de snaar.”   Heraclitus

In het verstrijken van dit zeer uitdagende jaar is de uitstromende beweging of flux een van de meest opvallende kenmerken geweest, zelfs als er van de zich verenigende spanning niet veel te zien is geweest. Alle facetten van de dagelijkse interacties over de hele wereld hebben ingrijpende veranderingen ondergaan in verband met het coronavirus. De crisis, individueel of wereldwijd van aard, heeft spanningen aan het licht gebracht die zowel hindernissen als mogelijkheden tot constructieve hervormingen aan het licht hebben gebracht – het egoïstische en separatieve botsen met het inclusieve en opofferende in één tumultueuze mix.

Reagerend op de beroering van dit leven in de drie werelden, is het nuttig om ons te herinneren dat de aantrekkingskracht van de zintuigen uiteindelijk wordt tenietgedaan door de klank die ontstaat als gevolg van innerlijke verlichting. Daardoor komt het leven uiteindelijk duidelijker in beeld en door onthechting en bezadigdheid verplaatst het bewustzijn zich tot voorbij het rijk van de vijf zintuigen. De fundamentele polariteit tussen geest en materie wordt opgeheven in de middenweg van de ziel en de geleidelijke versmelting van alle mindere dualiteiten ontwikkelt zich in een natuurlijke volgorde. Dan worden pijn en strijd gezien in het licht van een hoger doel en als onderdeel van het drama waar alle vormen door moeten gaan op weg naar bevrijding.

Dat wat grof en broos is begint te verdwijnen en de vage omtrek van dat wat aan de horizon ligt, begint te worden waargenomen. Maar juist de onbekendheid met de tussenruimte waarin wij ons in deze overgangstijd bevinden, is tegelijk verwarrend in haar mysterie en boeiend in haar mogelijkheden. Hier heeft de overbruggende groep van de leden van Driehoeken het vermogen in zich om als vertalers en bemiddelaars van dit niemandsland op te treden.

“Zoals een mens denkt, zo is hij” is een bekende spreuk die voor deze bemiddeling een praktisch en effectief kader biedt, en dit vindt zijn esoterische uitdrukking in de ‘alsof’ techniek, waarin gedachten die met de ziel resoneren worden gecultiveerd en vervolgens geactiveerd door verbeelding en visualisatie.1 Als gevolg van deze drievoudige activiteit komt de energie van de ziel op een nieuwe en dynamische manier vrij. De Driehoekenwerkers gebruiken deze techniek in hun groepsgerichte meditatie en de verenigende spanning van het netwerk brengt de noodzakelijke energetische verschuiving binnen het planetaire etherische lichaam teweeg.  

1 Het Licht van de Ziel, Boek II, Sutra 33, blz. 191-193, Alice Bailey