Driehoeken in een Wereld van Dualiteit - Maart 2018

 “Het probleem van dualiteit” is volgens de spirituele filosofie “het probleem van het bestaan zelf”. Dualiteit, de paren van tegenstelling, (zoals goed en fout, vrede en oorlog, vreugde en verdriet, innerlijk en uiterlijk, hoger en lager, licht en duisternis, en leven en vorm, om er enkele te noemen) confronteren de mens op elk niveau van ontwikkeling. Door alle tijden heen hebben heilige geschriften op deze dualiteit gewezen. De Bhagavad Gita, beschreven als “een symfonische visie van God in alle dingen en van alle dingen in God”, stelt het bijvoorbeeld voor als het conflict tussen het geestelijke en het materiële. Het omschrijft de voortdurende strijd van Arjuna, de vermoeide doch heldhaftige discipel, in zijn plechtige dialoog met zijn geestelijke Zelf, de Heer Krishna. Maar er is een duurzame en onveranderlijke band die deze twee onderscheiden polen, leven en vorm, verbindt en dat is het bewustzijn. In een voortdurende veranderende caleidoscoop van patronen, indrukken, gedachten en verlangens, verbindt het bewustzijn het innerlijke en het uiterlijke, geest en materie. Wanneer leven en vorm uit elkaar getrokken worden, wordt bewustzijn geboren, en wanneer ze zich verenigen en tot synthese komen, verdwijnt het. Eeuwig en onveranderlijk voeren het cyclische ritme van leven en dood, manifestatie en pralaya en uitademing en inademing hun universele en magische dans op.

Studenten van de geestelijke wetenschappen zullen eveneens vertrouwd zijn met de termen eenheid en drievoudigheid, wat toegevoegd aan de dualiteit, het geheel beschrijft van de energie, brandpunten van uitdrukking in een steeds veranderend landschap van menselijke ontplooiing. Drievoudigheid of Drie-eenheid, werd in de geestelijke wetenschappen omschreven als: Leven, Bewustzijn en Vorm (persoonlijkheid); in het Hindoeïsme is dit Shiva, Vishnu, en Brahma; en in het Christendom is dit Vader, Zoon en Heilige Geest. Doch welke omschrijving we ook gebruiken, allen zijn niettemin één en het zelfde. Deze drie-eenheid van wezenlijke elementen of delen van het Geheel is fundamenteel voor een dieper begrip van de evolutie zelf.

In de prille dageraad van het gemanifesteerde leven is het zich ontwikkelend bewustzijn ‘losjes’ verbonden als een drievoudigheid. De persoonlijkheid is embryonaal van aard, bijna nevelvormig, en de rijken van de ziel en de geest liggen nog ver in het verschiet, en zijn ver verwijderd. Gedurende ontelbare aeonen gaat het menselijk wezen cyclisch in en uit incarnatie. Er komt echter een tijd waarin de persoonlijkheid vorm begint te krijgen; kleur en textuur worden toegevoegd, individualiteit en zelfbevestiging komen op de voorgrond. De vonk van het denkvermogen wordt actief en brengt de bewuste en fysieke aard in overeenstemming met de intelligente wil van het zich ontplooiende bewustzijn. Veel tijd gaat voorbij en in de wereld van vormen wordt veel ervaring verzameld, voordat de zwakke en verre stem van de ziel gehoord kan worden te midden van de verwarring en lawaai van het uiterlijke leven.

Het gefluister van de Ziel

De stem van het geweten, die omschreven werd als het “gefluister van de ziel”, wordt voortdurend gehoord. En hoewel ze dikwijls genegeerd wordt, dient ze desondanks als een moreel kompas, als een aanwijzer van (relatief) juist en verkeerd. Naargelang ze aan invloed wint wordt het gevoel van dualiteit steeds heviger en verontrustender. De zich ontwikkelende persoonlijkheid en de innerlijke geestelijke aard staan recht tegenover elkaar, waarbij elk tracht zijn invloed op de andere aan te wenden.

Het is mogelijk dat op een planetaire schaal dit het stadium van het menselijk bewustzijn vandaag is. Verscheurd tussen twee grote krachtlijnen komt een rusteloze en verwarde mensheid, de werelddiscipel, tot aanschijn. De schrille contrasten tussen de bezieling van de nieuwe inkomende Waterman Cyclus en de oude afscheidende manieren van het verankerde materialisme zijn duidelijk zichtbaar. De breuklijnen zijn diep en wijd, en van oude herkomst. Doch een tijd nadert waarin de slinger tussen de twee uitersten, de dualiteiten, in beide richtingen niet zo ver uitslaat maar neigt naar stabiliteit, balans en evenwicht. Op een zeker punt, en wellicht sneller dan we denken, zal een periode van duurzame vrede, ondersteund door een uitstroming van universele goede wil, de menselijke familie beginnen te ontplooien. Een geest van liefde zal neerdalen, krachtig aangeroepen vanuit een vermoeide en beproefde mensheid. Vanuit de duisternis van eeuwenoud materialisme zal een tijdperk van licht en van stille wil opdoemen, geboren uit een grote worsteling, lijden en ervaring.

Het opkomende getijde van de evolutie

Het was niet zo lang geleden dat de drang naar afgescheidenheid en verdeeldheid al te sterk verankerd waren om het tij gemakkelijk tegen deze onoverwinnelijke krachten te keren. Maar vandaag, zelfs als deze zelfde krachten werkzaam en actief zijn in de wereld, zou het niet overdreven zijn om te stellen dat hun invloed en sterkte op het fysieke gebied geleidelijk aan afnemen. De groeiende drijfveer naar vrijheid, samen delen, rechtvaardigheid, samenwerking en een gevoel van het Geheel nemen toe. We moeten enkel getuigen van de vloedgolf van de opgevoede publieke opinie tegenover gebeurtenissen die zich baseren op een afgescheiden en bekrompen denken. De opinie wordt geïnformeerd en gemotiveerd en gekenmerkt door een geest van goede wil. Deze toon begint de loop en richting van de menselijke aangelegenheden te veranderen.

Vele jaren geleden was het duidelijk dat de krachten van het materialisme actief en georganiseerd waren en dat de krachten van het licht eveneens actief waren maar niet zo goed georganiseerd. Tegenwoordig is er in dit stelsel waarschijnlijk een diepgaande verschuiving geweest en de krachten van het licht zijn niet enkel actief en georganiseerd, maar coördineren hun inspanningen en werken op een steeds grotere samenhangende en geïntegreerde manier. Dit kenmerkt een opmerkelijk keerpunt.

Kan het gezegd worden dat de hindernissen voor de nieuwe Waterman impuls (ideeën en waarden) niet zo zeer toe te schrijven zijn aan het grote publiek of de publiek opinie maar meer neigen naar het verankerde politieke en religieuze establishment en instellingen, hun gekristalliseerde uiterlijke vormen en de gevestigde materiële belangen die niet in staat zijn en onwillig om zich te schikken naar het opkomende tij van de evolutie? In dit opzicht worden we herinnerd aan de diepzinnige woorden van Christus: “ge kunt geen nieuwe wijn in oude zakken gieten”. Geestelijke beginselen en waarden die opdoemen in het denken van verlichte en intuïtieve denkers vereisen een vorm, een voertuig waarin ze zich kunnen onthullen en zichzelf verankeren voor het goede van het Geheel. Dit is een fundamentele wet van het universum en niets kan uiteindelijk de stroom van de evolutie tegen houden en haar invloed in de vormenwereld.

 Het tweevoudig leven van de discipel

Op de vastgestelde tijd komt er in het leven van elk menselijk wezen op zijn of haar pad een keerpunt, en zo ook voor de mensheid, de werelddiscipel. De stem van de ziel wordt niet enkel aangevoeld maar actief mee betrokken en de drie-eenheid wordt vervangen door een steeds toenemende herkenning van dualiteit, ziel-persoonlijkheid en geest, wat onherroepelijk leidt tot die fase die genoemd werd “het tweevoudig leven van de discipel”. Dit punt van bereiken, omschreven als “een leven van uiterlijke werkzaamheid en van innerlijke gevoeligheid”, is een pad dat de discipel, de werelddienaar, op vele niveaus van bewustzijn verruimt.

Het hoeft dus niet te verbazen dat door de gevorderde aard ervan, “het tweevoudig leven van de discipel” een nieuw en relatief onbekende psychologische ‘geestestoestand’ is in het verruimend bewustzijn van de menselijke familie. In deze toestand van geestelijke bewustheid moeten alle gevoelens van dualiteit over de toestand van de wereld uiteindelijk in het ‘fysieke breinbewustzijn’ begrepen, opgelost en verwerkt worden. En terwijl in vele richtingen betrokken – innerlijk en uiterlijk – zoals het dienen van een aspect van het goddelijk Plan; het behouden van een innerlijk gerichte aandacht op de goddelijke gebieden van bewustzijn; en bewust bouwen van de regenboogbrug die het hoger en het lager denkvermogen verbindt; en toch, tegelijkertijd, zorgen voor de familie en de professionele verantwoordelijkheden, staat de dienaar onbewogen. Dit kenmerkt een gevorderde toestand van evolutionaire ontwikkeling. Aan hen die er klaar voor zijn wordt de gelegenheid geboden tot toegewijde en diepgaande planetaire dienst, wat steeds de beloning is van hen die de beperkingen van de zuiver menselijke ervaring overstijgen.

Eenheid

Op een zeker punt van het grote pad van het Leven, eindigt de periode van het “tweevoudig leven van de discipel”, de uiteindelijke grenzen van de ware menselijke ervaring wenken, tweevoudigheid biedt een weg naar de uiteindelijke finale van volledige eenheid, het verlangen naar incarnatie verdwijnt, de onderworpenheid aan karma komt tot een einde en bevrijding vindt plaats. De ziel en de persoonlijkheid zijn volmaakt, vormen een harmonieus geheel en zijn geïntegreerd, de zuivere en vormloze rijken van de geest, de Monade, de Ene, de Tegenwoordigheid, liggen in het vooruitzicht. Al wat in het bewustzijn van de ingewijde overblijft is geest-stof, het individuele bewustzijn verenigd en opgenomen in het GEHEEL. Er blijft niets anders over dan God.

De Mensheid: De Werelddiscipel

De Mensheid, de Werelddiscipel, betreedt hetzelfde pad als de individuele dienaar. En vandaag, staande op het kruispunt, verdwijnen langzaam de vertrouwde en ‘aangename’ omgevingen van de eeuwenoude praktijken, rituelen, en gedachtelijnen. Onbekende wateren liggen in het verschiet. Voor de meesten een schim van het onbekende, voor sommigen een visie van hoop en voor enkelen een herkenning dat we voorwaarts gaan van de ene grote goddelijke zodiakale cyclus naar de volgende, waarin grotere gelegenheden geboden worden om de evolutie van het ras te bevorderen.

Nationalisme, afgescheiden gedachten en de invloed van het materialisme beletten nog steeds in het bijzonder de vrije stroom van goddelijke energie door het planetaire Geheel. En omdat de capaciteit van de menselijke familie wordt beperkt om in grotere mate aan het licht en de liefde van de Hiërarchie te beantwoorden en daar het ook de kleine levens van de lagere natuurrijken weerhoudt hier de vruchten van de plukken, is de uitdaging die voor ons ligt groot.

Door middel van meditatie, schrijven en het gesproken woord en door ons Driehoekenwerk, kunnen we het abstracte helpen concretiseren, de innerlijke werkelijkheden verankeren en leven, vorm, textuur en kwaliteit geven aan de nieuwe inspiraties, de zaden van hoop, die uitgaan van de verlichte natuurrijken. Niets kan hun indaling, verschijnen en uiteindelijke uitdrukking in de uiterlijke wereld tegenhouden, maar ze kunnen worden opgehouden als het gedachteleven van de mensheid te gepolariseerd is naar de materie. De menselijke vrije wil zal het resultaat van deze diepzinnige kwesties beslechten en de groep van werelddienaren zal in deze zich ontvouwende gebeurtenissen een cruciale rol spelen. Goede wil is de sleutel die de mensheid bevrijdt naar een gouden tijdperk van creativiteit, schoonheid en licht.

Met elke nieuwe generatie verschuift het slagveld van het menselijk conflict zich van het fysieke/etherische gebied naar de astrale gebieden en verplaatst zich naar mentale niveaus. Het gebied van visionaire ideeën en waarheid en de botte propaganda en leugens, zijn de nieuwe instrumenten in het arsenaal van zowel de progressieve als de materialistische krachten. Vanuit een bepaald perspectief is dit gezond, maar het gevaar ligt op de loer, want het vermogen van het mentale gebied is onmeetbaar en wordt voor specifieke doeleinden in gelijke mate gebruikt door de progressieve als de materialistische krachten. En tenzij er een gerichte goede wil en wil-ten-goede is, die de neiging naar het uitdrukken van de materialistische krachten kunnen tenietdoen, kan het gevolg ernstig zijn en de mensheid vasthouden in een tijdperk van duisternis en star materialisme. Driehoeken helpt om de invloed van de drievoudige aard van de ziel te stimuleren en om op de aangelegenheden van de wereld druk uit te oefenen. De ontwikkeling van licht, liefde en macht in het menselijk bewustzijn verheft de blik van de mensheid naar de wereld Avatar, de Christus, de Heer van Liefde.

‘Grote beslissingen’ en ‘diepgaande regelingen binnen Gods wil’ banen ook de weg voor Zijn wederkomst. Tweeduizend jaar geleden stelde de Christus helder en ondubbelzinnig: “wie niet voor mij is, is tegen mij”. Binnen de menselijke familie moet er een keuze gemaakt worden en de kwesties zijn nooit grimmiger geweest. Het werk van Driehoeken bestaat er in om in de denkvermogens van de mensheid die beginselen en waarden die noodzakelijk zijn voor menselijke vooruitgang te verhelderen, teneinde het gewicht van de publieke opinie te keren naar de kant van de progressieve en visionaire waarden. Er bestaat geen snelle oplossing voor deze diepgaande gevestigde problemen. Er is geen ctrl + z computertoets om de schade en vergissingen van vroeger ongedaan te maken. Enkel het standvastig aanhoudend werk van allen die hun medemens liefhebben en die de nobelheid en heiligheid van het mensenleven erkennen kunnen handelen als een magnetische en constructieve kracht ten goede en helpen om na verloop van tijd de richting van het menselijke denken te keren van het materiële naar het geestelijke. Op termijn zullen velen het leven, de mensheid en de wereld zien als “één verenigd geheel, onderling verwant, samenwerkend en in harmonie verbonden”. Tot dan is er veel te doen.