Dingen zo hard mogelijk in elkaar slaan om te zien wat er gebeurt is een van de meest voorstelbare dingen die een dreumes zal doen als hem speelgoed gegeven wordt om mee te spelen. Evenals het een elementair leerproces is, is het ook heel plezierig wanneer er kreten van verrukking mee gepaard gaan. De natuurkundigen bij CERN (de Europese Organisatie voor Kernonderzoek) hebben dus aantoonbaar de beste banen in de wereld – fundamentele deeltjes zo dicht mogelijk bij de snelheid van licht in elkaar slaan – om te zien wat er gebeurt.
Met een gewicht van meer dan 38.000 ton en een omtrek van 27 kilometer is de Grote Hadron Collider de grootste en hoogste energie deeltjesversneller ter wereld. Dat iets zo groot en ingewikkeld als de Hadron Collider ontworpen is om iets zo klein en simpel als een fundamenteel deeltje te onderzoeken, biedt een interessant symbool van de intellectuele ontwikkeling van de mens en hoe geweldig het intellect kan worden voordat het verlicht wordt door het vereenvoudigende licht van de intuïtie.
Terwijl de kundigheid van het menselijk intellect iets is dat geroemd mag worden, zal de volgende evolutionaire stap voorwaarts zien, dat het meer een instrument van de intuïtie wordt dan een leidend beginsel op zichzelf. Het intellect is een ontleder, manipulator en herschikker van de geestelijke, emotionele en fysieke substantie die het veld van kennis vormt, waarvan het zelf een integraal deel uitmaakt. Daardoor kan het niet waarnemen waardoor de materie waarin het is ondergedompeld, zich gedraagt zoals ze doet – de geheimen van de causaliteit werken op subtielere niveaus van de werkelijkheid. Terwijl een deeltjesversneller dus steeds meer fundamentele deeltjes zal scheppen (sic) uit de deeltjes die hij in elkaar slaat volgens maat en kracht, zal het intellect dat de informatie die het oplevert, verwerkt noodzakelijkerwijs, overeenkomstig grotere en ingewikkelder theorieën scheppen om hen en hun gedrag onder te brengen.
Dit wordt ook al in de media gemeld.
“Heel verbazingwekkend is dat blijkt, dat de natuur bij elke botsing meer puin oplevert dan verwacht … Echter … iets geheel onverwachts … zou ontdekt kunnen worden… Wij zouden kunnen vinden dat quarks van iets kleiners zijn gemaakt of dat er een nieuwe fundamentele kracht is waar we niets van afweten”. http://www.guardian.co.uk/theobserver/2010/apr/04/large-hadron-collider
Een van de voornaamste taken van de Hadron Deeltjesversneller is het zoeken naar een ontbrekend element van de exotische dierentuin van deeltjes, die hij tot dusverre ontdekt heeft. Dit heeft de bijnaam “het Gods-deeltje” gekregen. Zo belangrijk is dit ontbrekende deeltje om het conventionele model van het universum te verenigen, dat het in de wereld van theoretische fysica een goddelijke status heeft gekregen. Men denkt, dat ’t het universum begiftigt met de eigenschap massa, die zo fundamenteel is voor de Schepping en het leven zoals wij dat kennen.
Uiteraard is het onwaarschijnlijk, dat het zoeken naar volledigheid en eenheid door het ontdekken van een deeltje materie lonend te bewijzen zal zijn in het illusoire veld van kennis waarin afgescheidenheid en tweedracht de regel zijn. Vanuit het perspectief van de spirituele filosofie zal dit onophoudelijke weghalen van de lagen van de bol om alleen maar meer lagen te ontdekken tot in het oneindige voortduren – of op zijn minst totdat het begrip ether opnieuw in het wetenschappelijke denken is geïntroduceerd. Echter, het begrip van de ether als een substantieel medium dat aan het gemanifesteerde universum ten grondslag ligt, is de lijnrechte tegenpool van het huidige model van een steeds doorgroeiende dierentuin van zich vreemd gedragende deeltjes, die in een leegte ronddraaien. Terwijl deze laatste zienswijze de natuurlijke neiging van het intellect naar scheidend denken symboliseert, omvat de intuïtie van nature het idee van de ether als een verenigd veld van verwantschap en onderlinge verbondenheid.
Hier hebben we een ander facet van de huidige staat van het bewustzijn van de mensheid gesymboliseerd. Want evenals de ‘fragmentatie’ van de eraan ten grondslag liggende ether het gevolg is van een deeltjesversnellers activiteit, is de ‘psychologische fragmentatie’ het gevolg van het versnelde tempo van het moderne leven op het gebied van kennis. Terwijl niemand een theoretische fysicus ervan zou beschuldigen een verstrooid denkvermogen te hebben, is er een verstrooiing van de aandacht van de mensheid in het algemeen, daar deze van het ene afleidende stukje stimulerende informatie naar de volgende springt, zich niet bewust van de Zon van Betekenis die voortdurend schijnt vanuit het innerlijke gebied van oorzaken. Dit werd onderzocht in het voorgaande wereldbeschouwende artikel, Het niet verwarde denken.
Hoewel theoretische hoge energie fysica ingewikkeld is, ligt in de kern van het zoeken naar de fundamentele conditie van materie het sterke verlangen naar die eenvoud en synthese, die de wereld van betekenis kenmerkt. Vandaar de hoop van de fysici een Grand Unified Theory (GUT) (Toonaangevende Verenigde Theorie) te vinden, die in een enkele vergelijking uitgedrukt kan worden. Terwijl dit een ijle hoop mag zijn, is het onderzoek dat in CERN plaats vindt, belangrijker, wat op zich al een wonderbaarlijke demonstratie van synthese en de wil ten goede is, die voortkomt uit een doelbewust proberen van een groep om de aard van realiteit te begrijpen. In zekere zin omcirkelt de 27 kilometer looping van de Grote Hadron Deeltjesversneller de aardbol doordat het project gesteund wordt door de enorme internationale gemeenschap van wetenschappers en ingenieurs, die in multinationale teams bij CERN en over de hele wereld samenwerken en testapparatuur en software ontwikkelen en aan experimenten en analyses deelnemen.
Dit is een indrukwekkende fusie van denkvermogens, die samenkomen om te zoeken naar antwoorden op fundamentele vraagstukken over de aard van het universum waarin wij leven. In feite is het een voorbeeld van een volwassen wordend groepsdenken, dat als één spiritueel organisme functioneert. Naarmate dit groepsdenken zich ontwikkelt, zal de intuïtie ervan ook gestaag ontwaken. Dan zal er een spiritueler en tot een groter geheel gemaakt begrip van het veld van kennis ontstaan – terwijl het toch ook voor onze geschokte visie grotere wonderen en mysteries onthult.
