Het mobiliseren van goede wil is nauw verbonden met de kracht van de openbare mening. Er kunnen veel redenen zijn om goede wil aan de openbare mening te verbinden, maar een reden die vooral tot de huidige tijd spreekt is, dat wij niet op onze leiders kunnen rekenen, vooral in de regering, om alle wereldproblemen op te lossen. De thema’s zijn zo doordringend en van zulk een kritiek belang, dat de oplossing van de problemen ligt in niet minder dan de transformatie van het menselijk bewustzijn. En dat kan niet alleen tot stand gebracht worden door het aannemen van enkele, of zelfs van vele wetten; dat kan ook niet alleen tot stand komen door het ontwerpen van verdragen en overeenkomsten of de versterking van de politie en de krijgsmacht. De aard van de politiek is zodanig dat onze gekozen staatsambtenaren blootgesteld zijn aan de pressie die op hen uitgeoefend wordt door hun achterban en door het electorale proces zelf. Dat betekent, dat de openbare mening grote macht en verantwoordelijkheid heeft in het bepalen van de richting van de regering.
Voor een geïnformeerde openbare mening is vrijheid van spreken nodig, de volledige deelname van de burgerij, en dit omvat verschillende gezichtspunten. Tegelijkertijd echter moet de openbare mening op een grondslag rusten, die op waarheid gebaseerd is. Zoals de gewezen Amerikaanse Senator Patrick Moynihan eens zei, heeft iedereen recht op een eigen mening, maar geen recht op een eigen stel feiten. De waarheid is vaak multi-dimensionaal, en in deze polariserende tijd betaamt het alle deelnemers aan het openbare overleg te bedenken, dat nuance en complexiteit van gedachten de weg plaveien naar de erkenning van de werkelijke eenvoud, dat zuivere Waarheid is – een eenvoud, bereikt door de ruime toegang van een allesomvattend gezichtspunt, niet door het smalle pad, beperkt door de kortzichtigheid van fanatisme.
“Zeg wat je meent en meen wat je zegt” is een afgezaagd gezegde. Maar daar moet het geheugensteuntje aan worden toegevoegd, dat het openbare debat afhangt van een sfeer van respect voor diegenen, die er andere gezichtspunten op nahouden en een weigering om toe te geven aan een denkrichting, die elk conflict en elke crisis als “Armageddon” ziet – als catastrofaal van omvang. Voor de burgers onder ons die zich de Wereldoorlog nog herinneren, schijnt de huidige atmosfeer gedaald te zijn tot overdrijving, zodanig is de aard van de huidige openbare mening. Demonisatie van hen, die tegengestelde gezichtspunten hebben, sarcasme en niet zo versluierde bedreigingen karakteriseren te sterk het openbare overleg van deze tijd.
Een positief aspect van de milieu beweging is, dat er nu een ruime herkenning is van de bedreiging voor het milieu door het binnendringen van giftige elementen. Nu is het nodig, dat de mensheid inziet, dat giftigheid ook de mentale en emotionele sfeer kan doordringen, de gebieden kan vergiftigen waarin gedachten en gevoelens worden gevormd, en een overal tegenwoordige giftige sfeer kan scheppen waarin emotionele instabiliteit en onwetendheid kunnen gedijen.
“Wees onberispelijk met uw woorden” – zegt een van “de Vier Overeenkomsten”, voorgesteld door Don Miguel Ruiz. Spreek rechtschapen, zeg alleen wat u meent, zorg ervoor dat het de toets van de waarheid kan doorstaan voor zover u kunt waarnemen, en spreek met een vaste erkenning van de essentiële mensheid, die ons allen verenigt. “Samenbinden wat gescheiden was” is het oprechte ideaal van alle mensen van goede wil in deze tijd. Het is een reactie op de binnenstromende energie van synthese en dat zal niet ontkend worden - niet door terrorisme of haat, noch door geweld of vrees. Wij kunnen de gezichtspunten die wij er op nahouden allemaal onderwerpen aan een nauwgezet onderzoek, uitgevoerd in het licht van goede wil en liefde voor de waarheid. We kunnen ons er allemaal in oefenen onze gedachten uit te drukken in een taal, die de testen van reden en begrip kunnen doorstaan, eerder dan de barrières van wantrouwen, kritiek en trots te versterken – die stille kleine innerlijke stem die zegt: “Ik heb gelijk! Ik weet, dat ik gelijk heb”! Dat zijn de roddelaarstekens van glamour, en zij gedragen zich als een dodelijke kracht tegen de toename van goede wil, die zo hard nodig is in deze overgangstijd.
