Zijn we er al? - december 2022
De komst van december luidt een seizoen van goede wil in, met zijn traditionele festiviteiten en het samenkomen van families en vrienden – een zeer drukke tijd, waar velen vaak reikhalzend naar uitkijken. Maar te midden hiervan is er voor veel mensen gewoonlijk een andere activiteit die ook plaatsvindt en wel een terugblik op het afgelopen jaar en wat ze van plan zijn voor de toekomst, vooral het komende jaar. Een dergelijke planning is een cruciaal hulpmiddel op het geestelijke pad. Of de plannen in kwestie nu een uitgebreide verandering of een relatief klein nieuwjaarsvoornemen inhouden, onderscheidingsvermogen is toch een essentiële vaardigheid bij het beoordelen van het gekozen doel en het bereiken ervan. Een realistische aanpak met een bekwame en volhardende inzet biedt een solide basis voor vooruitgang en moedigt natuurlijk aan te denken dat de kansen op succes goed zijn.
Gezien het feit dat er echter geen garanties zijn, als het niet het gewenste en verwachte effect oplevert, of als er geen resultaten bij het initiatief lijken te zijn, hoe moet dit dan worden geëvalueerd? Wat is falen ... en hoe herkennen we succes? Ten minste tot op zekere hoogte hangt het oordeel van succes of falen af van het gebruikte waardesysteem – materieel of geestelijk, kwantitatief of kwalitatief – en wordt het beïnvloed door andere indirecte factoren. Vaak biedt noch succes noch falen een adequate beoordeling, en alleen een diepere beoordeling en/of zelfonderzoek kan voldoende licht werpen om tot een genuanceerde en passende evaluatie te komen.
In de dienst van Driehoeken is het niet onbekend dat leden zich afvragen of ze van hun meditatie een succes hebben gemaakt, maar het gebruik van de tegenstelling van succes-of-falen is niet gepast. Er is een alternatieve benadering van de beoordeling die hier en in veel andere situaties relevant is. Die vraagt niet of de inspanning een succes of een mislukking is, maar beschouwt in plaats daarvan de hele ervaring als een waardevolle kans om te leren. Voor de ziel in incarnatie bieden deze gebeurtenissen het nodige voedsel voor geestelijke groei en grotere dienstbaarheid, onthullen ze waarden en leiden tot de ontwikkeling van kwaliteiten en vaardigheden: het zijn de observaties die nodig zijn om meer zielscontact en expressie tot stand te brengen. De scherpe aandacht daarbij kan niet alleen de obstakels onthullen die overblijven, maar ook de obstakels die zijn overwonnen, dus het bevestigt de inspanning en moedigt verdere vooruitgang aan.
En het belangrijkste in dit alles is dat elke toegewijde meditatie die energieën verbetert die circuleren in dienst van de mensheid via het netwerk, “dat grote weefsel van licht en goede wil dat ten grondslag moet liggen aan al het exoterische werk van renovatie, vernieuwing, rehabilitatie en wederopbouw of het ‘ondersteunt’.”1 Elke oprechte inspanning ondersteunt dit.
1. Alice A. Bailey, Discipleschap in het Nieuwe TIjdperk, Vol. II, p. 39