De Rechtsbevoegdheid van de Christus
Cycli komen en gaan, en vormen een wezenlijk deel van het zich ontvouwende leven van de mensheid. Perioden van activiteit wisselen af met perioden van (schijnbare) inactiviteit, de eb en vloed van het leven is duidelijk overal om ons heen. Doorheen de lange voortgang van de menselijke evolutie zijn er belangrijke en minder belangrijke Avatars verschenen, en gaven ons een voorbeeld van een leven van dienst en hebben die innerlijke waarheden, aangepast aan de tijd, geopenbaard. En overeenkomstig de leringen van de tijdloze wijsheid, wordt de komst van een Grote Ene opnieuw verwacht.
Het meer dan tweeduizend jaar geleden geschreven diepzinnige Hindoe geschrift, de Bhagavad Gita, zegt ons dat “Telkens, wanneer er een verslapping van de wet is en overal de wetteloosheid toeneemt, dan openbaar Ik Mij. Tot redding van de rechtvaardigen en vernietiging van degenen, die kwaad doen, om de wet te handhaven kom Ik tijdperk na tijdperk tot geboorte”. Geeft deze tekst tot op zekere hoogte niet de kenmerken van de wereld van vandaag weer?
Op het eind van een tijdperk (de laatste tweeduizend jaar) en bij het begin van een nieuwe cyclus (het Waterman Tijdperk) kijken een groot aantal mensen uit naar een grote Avatar, een Wereldleraar die de weg kan tonen, een richting kan aanwijzen en de praktische innerlijke waarheden kan openbaren die de mensheid zullen leiden naar een helderder licht. Velen kijken uit naar de wederkomst van de Christus, anderen naar de Heer Maitreya, de Messias of de Imam Mahdi, maar welke naam we er ook aan geven, deze zelfde grote geestelijke entiteit heeft alle menselijke wezens lief en dient hen, ongeacht ras, religie of sociale rang. In sommige spirituele middens wordt de naam van de “Christus” begrepen als een functie, of als een betrekking met enorme verantwoordelijkheid in het zich ontwikkelende leven van de planeet als geheel. En er wordt ons gezegd dat in de loop van de menselijke ontplooiing meer dan één verheven persoonlijkheid deze edele plaats heeft bekleedt.
Meer dan zeventig jaar geleden stelde Alice Bailey voor om een “verenigde wereldgroep te vestigen, die zich wijdt aan eenstemmige en gelijktijdige meditatie over het werk van het voorbereiden van de wereld voor de nieuwe orde en voor de rechtsbevoegdheid van de Christus”. Het was de bedoeling dat deze groep betekenisvol zou nadenken over de wetten en beginselen die het stelsel van Waterman zullen onderbouwen. De drie wetten en drie beginselen zijn:
De wet van juiste menselijke verhoudingen; het beginsel van goede wil; de wet van groepsinspanning; het beginsel van eenstemmigheid; de wet van geestelijke benadering; het beginsel van wezenlijke Goddelijkheid.
Deze zes thema’s weerspiegelen in feite de aard van het Koninkrijk Gods. Een geconcentreerde en volgehouden meditatie op deze ideeën zullen helpen om de gedachtevorm te magnetiseren en een duidelijker beeld van deze ontzagwekkende en belangrijke gebeurtenis in de verbeelding en de collectieve psyche van de mensheid schetsen. Het is te hopen dat iedereen die de ware betekenis van dit werk aanvoelen hun rol zullen spelen in het bewerkstelligen van een zuiverder en werkelijker perspectief op de rol van de Christus in de wereld van vandaag en daarachter.
De Christus, de verheven geestelijk leidinggevende, “let op de smeekbede van de mensheid”. Het bevel van de Heer is uitgegaan en “op welk uur gij het niet meent, zal Hij komen”.