Ο αόρατος συνδυασμός αερίων που ονομάζουμε αέρα είναι ένα από τα θεμέλια της ζωής στη Γη. Η κυκλοφορία μέσα στην ατμόσφαιρα είναι η βάση της ζωής. Όπως οι άνεμοι φυσούν ελεύθερα σε όλη την επιφάνεια της Γης, έτσι και ο αέρας κυκλοφορεί στους πνεύμονες και το αίμα μέσα από τις αρτηρίες και τις φλέβες. Το γεγονός αυτό συμβολίζει μια καθολική αλήθεια, ότι η ελεύθερη κυκλοφορία σε όλες τις πτυχές της ζωής είναι ο δρόμος για την υγεία και την αίσθηση της ενότητας και της ολότητας.
Και σε αυτό το κοκτέιλ, που ονομάζουμε αέρα, υπάρχουν τρία κυρίως στοιχεία που εμπλέκονται στενά στις διαδικασίες της ζωής – το οξυγόνο, το διοξείδιο του άνθρακα και ο ατμός. Το οξυγόνο είναι το κύριο συστατικό που, όταν συνδυάζεται με καύσιμη ύλη και θερμότητα, μας δίνει τις φλόγες που τρεμοπαίζουν και που βοήθησαν την ανθρωπότητα να περάσει από την κατοικία των σπηλαίων αφήνοντας και την επιφάνεια της Γης. Το διοξείδιο του άνθρακα παράγεται όταν καίγεται οποιοδήποτε καύσιμο οργανικής προέλευσης, όπως το ξύλο, το κάρβουνο ή το πετρέλαιο. Και ο ατμός είναι επίσης συχνά ένα προϊόν της εν λόγω καύσης. Όσο και αν φανεί παράξενο, μια πολύ παρόμοια χημική αντίδραση συμβαίνει επίσης όλη την ώρα σε ανθρώπους και ζώα, αλλά αυτή η αντίδραση ελέγχεται με τέτοιο τρόπο που δεν απαιτούνται φλόγες ή μεγάλη θερμότητα. Αντί αυτού, τα θαύματα της βιοχημείας σημαίνουν ότι οι υδατάνθρακες που τρώμε ενώνονται με το οξυγόνο που αναπνέουμε για να παράγουν διοξείδιο του άνθρακα και νερό. Το διοξείδιο του άνθρακα στη συνέχεια εκπνέεται μέσω των πνευμόνων. Η όμορφη αμοιβαιότητα μεταξύ των βασιλείων της φύσης σημαίνει ότι αυτό το διοξείδιο του άνθρακα μπορεί να γίνει η καύσιμη ύλη για παραγωγή ακόμη περισσότερων υδατανθράκων και οξυγόνου μέσα από τις διαδικασίες στα φυτά που είναι γνωστές ως φωτοσύνθεση. Έτσι, το οξυγόνο και το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συνεχώς ανακυκλώνονται μέσα και διαμέσου των βασιλείων της φύσης (συμπεριλαμβανομένου και του ορυκτού βασιλείου) και τελικά πίσω στην ατμόσφαιρα. Ορισμένες πνευματικές γραφές αναφέρονται στην διαδικασία του μετασχηματισμού - με τη μεσολάβηση του νερού και του φωτός – την οποία αναλαμβάνει το φυτικό βασίλειο για το διοξείδιο του άνθρακα, που προέρχεται από τα βασίλεια των ανθρώπων και των ζώων, ως σύμβολο της μετατροπής των υλιστικών επιθυμιών σε μια πιο φωτισμένη προοπτική.
Δυστυχώς, αυτή η εικόνα της ισορροπίας και της ελεύθερης ανταλλαγής, δεν λέει όλη την ιστορία. Όπως γνωρίζουμε, όταν η καύση δεν γίνεται σωστά ή γίνεται με λάθος καύσιμη ύλη, το αποτέλεσμα είναι ένας πνιγηρός καπνός. Ο «καπνός» θα μπορούσε να χρησιμεύει ως μια συμβολική ταμπέλα για όλα και τα κάθε λογής είδη ρύπανσης που εκλύονται στην ατμόσφαιρα, σαν αποτέλεσμα της απερίσκεπτης εξόρμησης της ανθρωπότητας προς εκμετάλλευση της γης. Η όξινη βροχή, η καταστροφή του όζοντος και το φωτοχημικό νέφος είναι μόνο μερικά από τα συμπτώματα ενός συστήματος αέριας κυκλοφορίας που προκαλεί φλεγμονή και δυσαρμονία σε κάθε κλίμακα. Τα επίπεδα του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα σημειώνουν αύξηση κατά τα τελευταία εξήντα τουλάχιστον χρόνια. Μέχρι στιγμής, η θέληση των εθνών για την αντιμετώπιση της προκαλούμενης στον αέρα ρύπανσης έχει αποδειχθεί, με μία ή δύο εξαιρέσεις, ανεπαρκής για να παράγει σημαντικό αποτέλεσμα. Αυτό μπορεί να αποδοθεί σε μία θεμελιώδη λανθασμένη εκτίμηση των αξιών - του κέρδους έναντι της ανθρώπινης ζωής, του εύκολου βραχυπρόθεσμου κέρδους σε σχέση με μια πιο ικανοποιητική μακροχρόνια συμμετοχή, της αλόγιστης κυριαρχίας επάνω στην φύση έναντι της ευαίσθητης συνεργασίας με τη φύση. Σε αυτό το ενημερωτικό δελτίο, θα εξετάσουμε μερικές από τις ατομικές και συλλογικές διαστάσεις του αέρα και της αναπνοής, προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα την ευθύνη όλων των ανθρώπων καλής θέλησης να συμβάλουν στην μεγάλη συλλογική αλλαγή της καρδιάς και του νου, που θα επαναφέρει την ισορροπία προς μια πιο υγιή κυκλοφορία.
