Naar een evenwicht in het klimaat

De klimaatverandering wordt langzaam  – in het denken van zowel mensen als van hun leiders – de definitieve wereldwijde uitdaging; een die de mensheid dringend en eensgezind moet aanpakken en – tot op zekere hoogte – moet oplossen, voordat we onze andere sociaaleconomische en politieke kwesties volledig kunnen oplossen.

Het verband tussen klimaatevenwicht en overleving én het besef dat het leven altijd voorafgaat aan en alle activiteit mogelijk maakt, benadrukken goed hoe fundamenteel deze kwestie is. Door de universele gevolgen ervan treft het de planeet en alles en iedereen daarop, met de mensheid als zowel de belangrijkste boosdoener als ook als de verlosser.

Deze nieuwsbrief is bedoeld om verder onderzoek te inspireren, om de aandacht te vestigen op de opmerkelijke inspanningen die al aan de gang zijn,  en om creatief nadenken over het thema te stimuleren dat hopelijk zal leiden tot de juiste actie in een geest van goede wil.  §

Klimaatverandering, Traditionele Kennis
en de Overgang naar het Watermantijdperk

Het is zeker veelzeggend dat klimaatverandering een van de, zo niet de primaire existentiële kwestie is die nationale en internationale gesprekken aanstuurt en het collectieve gevoel van de toekomst vormgeeft en bepaalt.

Vanuit een esoterisch perspectief weerspiegelt de huidige crisis van de opwarming van de aarde en van extreme weersomstandigheden een crisis in het denkklimaat. De cultuur van het materialisme heeft een gevaarlijke oververhitting van het verlangen voortgebracht. Diepe overgeërfde gedachtevormen van scheiding van de mensheid van, en van soevereiniteit over,  de natuurlijke wereld maken het voor naties en volkeren moeilijk om te handelen ten behoeve van het welzijn van alle leven. In die zin weerspiegelt de klimaatcrisis een spirituele crisis. De wijdverbreide erkenning dat de opwarming van de aarde levensbedreigende rampen veroorzaakt, met name voor kwetsbare gemeenschappen, gaat samen met een toenemend verlangen naar inzichten over heelheid en de onderlinge afhankelijkheid van oude wijsheidstradities en interdisciplinaire denkers. En zo komt het dat steeds meer mensen, zowel individueel, als ook als gemeenschappen en naties, en als soort, keuzes overwegen om de verlangens zo bij te stellen dat dit zich uiteindelijk zal manifesteren in culturen van evenwichtig denken en leven[1].  Maar zonder nieuwe onthullingen en nieuwe wetenschappelijke ontdekkingen kost dit allemaal veel tijd, zelfs generaties lang, om dit te bewerkstelligen!

Wereld Goede Wil kijkt naar de diep-gaande veranderingen in de subtiele energieën van het planetaire leven als belangrijke oorzakelijke factoren in de huidige klimaatcrisis. Deze veranderingen worden beschreven als de aanjagers van een evolutionair momentum (een uitwerking van een Groot Ontwerp of Plan in het Denkvermogen van God), deels afgeleid van een opnieuw in evenwicht brengen van planetaire energiecentra en deels van de verhouding van de Aarde met de andere hemellichamen[2].

Maar meer dan wat dan ook probeert Wereld Goede Wil de impact die deze veranderingen hebben op het menselijk bewustzijn onder de aandacht te brengen, wat leidt tot de vele manieren waarop menselijke intelligentie en creativiteit reageren op crises zoals de klimaatcrisis. Als reactie op de klimaatverandering is de wil bij volkeren, instellingen en nationale en mondiale regeringen om samen te werken voor het welzijn van het geheel, langzaam aan het ontwaken. In die zin lijkt de wetenschappelijke consensus dat de uitstoot van broeikasgassen door menselijke activiteit de klimaatverandering veroorzaakt, een duidelijke erkenning door de mensheid van haar plicht om de vervuilde en verouderde economische, sociale en juridische kaders op basis van ideeën van afscheiding op te ruimen en te transformeren

 Een teken van het samengaan van het klimaatveranderingsbeleid met een metafysica die de heiligheid van het leven bevestigt, is te vinden in het lokaal en nationaal overheidsbeleid dat is gebaseerd op de traditionele kennis van inheemse en lokale plattelandsgemeenschappen. In een artikel in het International Journal of Modern Anthropology schrijft professor Mokua Ombati over de Afrikaanse traditie van gebeden en bijbehorende rituelen om regen op te roepen, onder verwijzing naar een baanbrekende tekst over Afrikaanse religies en filosofiën die stelt dat in de denkwijze van de volkeren van dit continent "alleen God regen kan maken of produceren" [3]. Voortbouwend op deze traditie is in Kenia een hybride weerintelligentiesysteem ontwikkeld, waar onderzoeksinstellingen, universiteiten en de meteorologische afdeling van de overheid samenwerken met alom gerespecteerde regenmakers in een stammengemeenschap in de westelijke regio van het land.

Een ander duidelijk teken dat inzichten uit heilige tradities die door inheemse volkeren worden bewaard, bijdragen aan de klimaatdiscussies en aan een evenwichtiger reactie op de toename van extreme weersomstandigheden, is te vinden in het behoud van de biodiversiteit. Een toenemend aantal wetenschappers, beroepsmensen en beleidsmakers zijn betrokken, en dit wordt weerspiegeld in de Task Force on Indigenous and Local Knowledge Systems op het Intergovernmental Science-Policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES). Fikret Berkes van het Natural Resources Institute aan de Universiteit van Manitoba, Canada merkt op dat inheemse en lokale kennis "niet concurreert met de wetenschap. De uitdaging is veeleer om verbanden te leggen tussen de twee soorten kennis en [door de samenvoeging van de kennis] om betere inzichten te produceren dan beide alleen zouden kunnen”[4].

De uitdagingen van de klimaatverandering wakkeren het menselijk denken en plannen maken aan, en dit wordt een centrale kwestie in de nationale en internationale politiek en breidt zich uit naar elk gebied van activiteit. Ze bieden een soort stresstest aan, door het meten van de kwaliteit van onze reactie als soort op de instromende Waterman-energieën – namelijk de beginselen van delen, broederschap en samenwerking.       §

1. Hindu Declaration on Climate Change
2. Lucis Trust, ‘The Heavens' and 'Electric Climate’
3. Mokua Ombati, ‘Rainmaking rituals: Song and dance for climate change in the making of livelihoods in Africa’, International Journal of Modern Anthropology, (2017) 10: 74-96
4. Fikret Berkes, ‘Co-Production of Knowledge’, in Learning from indigenous Populations and local Communities One Earth 1, September 20, 2019

 

Klimaat en Goede Wil

KK is een duurzaamheidsadviseur met meer dan 17 jaar ervaring in milieu-beheer en -praktijk. 

In februari 2021 heeft de uitvoerend secretaris van de VN voor klimaatverandering, Patricia Espinosa, het Beethoven Orchestra Bonn aangewezen als de eerste VN-goodwillambassadeur voor de klimaatverandering[1].  

VN Klimaatverandering is de grootste van meer dan 20 organisaties van de Verenigde Naties in Bonn. Deze naamaanduiding benadrukt de noodzaak om mensen te motiveren tot positieve actie om het klimaatevenwicht te herstellen. Het klimaat is veranderd, het verandert en zal blijven veranderen. Zelfs als we alle door de mens veroorzaakte koolstofemissies nu zouden kunnen stoppen, zou het klimaat blijven veranderen, omdat de antropogene koolstofemissies de koolstofcyclus van de aarde hebben verstoord op een manier die in de loop van de tijd cumulatieve gevolgen heeft. Om dit eenvoudig uit te drukken, als een persoon al jaren rookt, zijn de longen vol met teer, en het creëren van negatieve effecten op de gezondheid stopt niet, zelfs niet indien die persoon vandaag stopt met roken. 

Naarmate het klimaat op aarde verandert, worden biodiversiteit en ecosystemen vervormd en treden zowel chronische als acute fysieke en overgangsrisico's op. Dit treft alle levensvormen, in het bijzonder de mensheid met zijn complexe sociale structuren en onderling afhankelijke economieën. Het is een verandering ten kwade; maar het brengt kansen ten goede. Het is een systeemverandering, een domino-effect; dit vereist systemische matiging en aanpassing van de mensheid. Systemische verandering vereist het begrijpen van het systeem, maar het belangrijkste is dat het systemische goede wil vereist.

De klimaatverandering is een wereldwijd probleem met lokale gevolgen. Net als bij de recente pandemie brengt het een gevoel van verbondenheid teweeg, Verbonden tot iets dat groter is dan onszelf, dan onze familieleden, ons sociale netwerk, onze buurt of onze lokale gemeenschap. Tijdens de pandemie kon men zich, ongeacht waar iemand zich bevond, inleven in wat de hele mensheid doormaakte. Met de klimaatverandering wordt de mensheid geconfronteerd met een vergelijkbaar en ernstiger wereldwijd probleem. Dit vereist dat we allemaal in goede wil samenkomen om het op te lossen.

Goede wil op het persoonlijk vlak is ons allemaal min of meer bekend. Het gaat om vertrouwen of de bereidheid om een extra stap te zetten om iemand te helpen of een probleem op te lossen, zonder extra winst uiteraard. Systemische goede wil is hiermee vergelijkbaar, maar dan op grotere schaal. In de financiële wereld is goede wil een onstoffelijke kwaliteit die de waarde van een bedrijf verhoogt. Het hangt van elementen af die niet gemakkelijk kunnen worden gekwantificeerd, zoals goede klantrelaties, een goede naam of het merk van een bedrijf.

Wanneer een persoon of organisatie voor een duurzame, ethische optie kiest en besluit om de extra kosten te dekken of om extra inspanning te leveren om het te ondersteunen, geven ze een voorbeeld van systemische goede wil. De keuze creëert een kettingreactie die vele levens beïnvloedt en een nieuwe cultuur opbouwt. Het verschil is dat er in deze nieuwe cultuur de nodige ruimte is om de waarde van onstoffelijke kwaliteiten, zoals goede wil, te waarderen en het laat zien hoe belangrijk ze zijn om onze wereld opnieuw in evenwicht te brengen.   § 

1. UN Climate Change, ‘Beethoven Orchestra Bonn Designated First UN Climate Change Goodwill Ambassador’

 

Pijn in de keel – pijnlijke wereld!

Er zijn verschillende oorzaken voor de opwarming van de aarde en de klimaatverandering die we nu in de wereld om ons heen zien gebeuren. Er zijn de voor de hand liggende externe redenen, zoals de uitstoot van broeikasgassen, maar er zijn meer interne oorzaken, die ook moeten worden erkend.

Een daarvan kan worden gezien door een interessante analogie te trekken uit de ecologie van de menselijke keel. In een gezonde toestand wordt de keel bevolkt door een mengsel van bacteriën, schimmels en virussen die in een staat van evenwicht leven en zorgen voor een soepele en gezonde werking van dit belangrijke orgaan van het menselijk lichaam. Een van de belangrijkste hiervan is de streptokokkenbacterie. Maar wanneer kolonies van deze bacterie zich ongecontroleerd vermenigvuldigen, ontwikkelen we een soort infectie zoals een zere keel of tonsillitis. De gifstoffen die in deze toestand vrijkomen leiden ertoe dat het lichaam een hogere temperatuur genereert dan normaal, waardoor de streptokokken tot het juiste niveau worden teruggebracht, en dit leidt tot het herstel van gezondheid.

Laten we ons nu voorstellen dat de mensheid een analoge mondiale positie inneemt als planetaire streptokokkenkolonie. We zijn hier, met een ongecontroleerde bevolkingstoename, en onze giftige uitstoot van broeikasgassen en de algemene vervuiling van de wereldwijde biosfeer helpen de aarde op te warmen, want het is deze stijgende temperatuur die onvermijdelijk – en tragisch genoeg – het aantal mensen zal verminderen tot een omvang die in harmonie is met de behoeften van de aarde. Dat wil zeggen, als we er niet eerst iets aan doen, kan dit tot een catastrofale 3e wereldoorlog op het fysieke vlak leiden.

Moet het zo gaan? Zeker niet, als – en dit is een heel groot ALS – de mensheid als geheel collectief corrigerende maatregelen neemt. Er begint al veel te gebeuren met bijvoorbeeld de grote omschakeling naar elektrische auto's die nu plaatsvindt en parallelle stappen in de richting van het koolstofvrij maken van elektriciteitsopwekking, en ook naar een meer biologisch goedaardig landbouwsysteem. Deze twee sectoren van de wereldeconomie, transport en industriële voedselproductie, genereren samen direct ongeveer 34% van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen, en indirect nog veel meer.

Maar achter deze behoefte aan radicale verandering in ons fysieke gebruik van de planeet en in onze eisen aan haar hulpbronnen ligt een andere behoefte – een veel spirituelere en dus primaire. En dit is de noodzaak om in de mensheid als geheel een diepe geest van coöperatieve verantwoordelijkheid te koesteren. Vele miljoenen mensen over de hele wereld vervangen egoïsme al door de waarden van de ziel – vrijgevigheid, vriendelijkheid, liefde. Maar landen en regeringen lopen ver achter. We moeten nationaal egoïsme omzetten in werelddienstbaarheid. We moeten nationale grenzen – die grote symbolen van angst en het gevoel van afgescheidenheid – transformeren en vervangen door bruggen van begrip en hoop. Dan is de basis klaar voor ons allemaal om samen te werken met een gemeenschappelijke visie en hernieuwd leven en genezing te brengen in de planetaire biosfeer waar wij, als fysieke wezens, integraal deel van uitmaken.

  Wereldwijd erkennen heel veel mensen en groepen de ernst en de urgentie van de huidige situatie. Een aanzienlijk aantal politici en regeringsfunctionarissen beseft ook de ernst ervan, maar de meesten van hen lijken tevreden te zijn met het probleem op de lange baan te schuiven omdat economische, werkgelegenheids- en electorale belangen voorrang hebben op dit probleem. Maar we moeten niet vergeten dat we niet alleen een vervelende bacteriekolonie zijn.

Maar achter deze behoefte aan radicale verandering in ons fysieke gebruik van de planeet en in onze eisen aan haar hulpbronnen ligt een andere behoefte – een veel spirituelere en dus primaire.

De mensheid is ook het planetaire energiecentrum van creativiteit. We zijn collectief de onderling verbonden cellen die het planetaire brein vormen dat in werkelijkheid het bewustzijn van ons planetaire leven verankert op het fysieke vlak en in het planten-, dieren- en mineralenrijk in de natuur. Collectief kunnen we ervoor kiezen om te reageren op de ingevingen van de planetaire Ziel, de ideeën en idealen waarvoor Zij, net als ieder van ons op onze oneindig kleine schaal, in incarnatie kwam.

Klimaatveranderingen, hoe we deze ook mogen begrijpen, houden voor de ogen van de wereld de noodzaak in van grote veranderingen en ze brengen meerdere visies op een mogelijke uitweg uit onze huidige doodlopende weg vol moeilijkheden. In die zin kan het opwarmende klimaat ook worden gezien als een beeld van de hogere vuren van creativiteit die meerdere benaderingen van duurzame en regeneratieve manieren van leven op aarde voeden.

Systemische goede wil, die het "beste voor iedereen" eist, ontstaat in de mensheid en brengt het begrip voort dat geluk voortkomt uit goede menselijke verhoudingen, niet uit de afgoderij en het bezit van dingen. Op zoveel verschillende gebieden (VN-agentschappen, het maatschappelijk middenveld, het bedrijfsleven, nationale en lokale overheden) ontstaat een visie van levensvatbare politieke en economische systemen die gebaseerd zijn op 'een eenvoudig leven zodat anderen gewoon kunnen leven', maar tegelijkertijd de geest van onderzoek en creativiteit volledig de vrije loop laten.      § 

Naar een evenwicht in het klimaat

Een van de begrippen geassocieerd met het ideaal van evenwicht in levende organismen is die van homeostase. Het suggereert dat er een vaste optimale interne toestand in levende systemen is, die hun optimale werking mogelijk maakt, en dat het organisme moet proberen terug te keren naar deze toestand wanneer het er op de een of andere manier uit wordt verwijderd[1]. 

Homeostase is een 19e-eeuws concept, hoewel de term halverwege de 20e eeuw werd bedacht. Deze wordt nog steeds veel gebruikt, maar de betekenis ervan is verschoven naar wat nauwkeuriger wordt beschreven als allostase of adaptieve homeostase [2][3],erkennend dat verandering natuurlijk is voor levende organismen. Een voortdurende verstoring en herbalancering van het interne evenwicht is dus een meer realistische manier om systemische gezondheid waar te nemen. Vanuit dit perspectief is evenwicht eerder een dynamisch dan een stationair concept.

Daarom verschuiven de exacte punten van balans en evenwicht voortdurend en zijn ze afhankelijk van vele factoren, zoals de omgevingsomstandigheden, het doel van een organisme in die omgeving, de daaropvolgende intentionele actie en andere.

Een van de woorden die vaak naar voren komen in de discussie over hoe klimaatverandering wereldwijd moet worden aangepakt, is “holistisch”4].

Hoe correct dit ook is, zo'n vage richtlijn kan niet effectief worden toegepast zonder verschillende “gehelen” binnen het grotere “geheel” te identificeren – of het nu individueel, gemeenschappelijk, globaal, planetair of het zonnestelsel zelf is. Het bepalen van het geheel waarbinnen een “holistische” benadering de onevenwichtigheden probeert te compenseren, maakt het mogelijk om de verschillende factoren die onevenwicht veroorzaken te identificeren. Eenmaal geïdentificeerd, kunnen hun symptomen worden geneutraliseerd en na verloop van tijd de oorzaak worden uitgeroeid.

Een ander woord dat vaak in de discussie over klimaat voor komt is ‘biodiversiteit’ en de drang om het te behouden als middel om duurzaamheid te bevorderen. Culturele diversiteit is een ander middel om hetzelfde doel te bereiken. Met de roep om een “holistische” benadering en voor een “globaal” antwoord om het behoud van “diversiteit” op biologisch of cultureel niveau te vergemakkelijken, komen er twee kernpunten in de discussie over het klimaat naar voren: het punt van singulariteit in het streven naar het holistische en het mondiale, en het punt van de pluraliteit in de inspanning om de bio- of culturele diversiteit te behouden en te beschermen.

Op dit moment wordt de mensheid opgeroepen om de rol van de synthetiserende derde facto[5][6]

te spelen en een reactie te creëren die flexibel genoeg is om toe te passen op zeer verschillende omstandigheden op de planeet, en specifiek genoeg in haar algemene doel om prioriteiten met duidelijkheid te laten ontstaan en de besluitvorming in deze verschillende omstandigheden te vergemakkelijken.

Het is vermeldenswaard dat de concurrerende krachten – en vanuit het occulte perspectief gezien drukt elk conflict of onbalans die op mentaal, emotioneel of fysiek niveau ontstaat, dergelijke krachten uit – die betrokken zijn bij het klimaatevenwicht op een aantal manieren kunnen worden geharmoniseerd, sommige meer energieverslindend of pijnlijker dan andere. De aanwezigheid van een enkel doel voor de mensheid creëert echter een kans voor het gebruik van de energie van goede wil met zijn intrinsiek verenigend en harmoniserend potentieel. Dit wordt steeds meer mogelijk wanneer een steeds groter aantal denkvermogens het klimaatevenwicht erkent als het wereldwijde probleem van onze tijd. Het enige doel van het creëren van duurzaamheid door de activiteit van de mensheid op de planeet opnieuw in evenwicht te brengen, namelijk de verhouding met het dierlijke, plantaardige en minerale leven, kan dienen als een baken dat de activiteit stuurt en goede wil bevordert. De aanwezigheid van goede wil is vooral relevant wanneer de methode op zowel wereldwijde als lokale schaal moet worden bepaald.

Misschien is het moeilijkste aspect om te onderscheiden welke actie dan moet worden ondernomen, om vast te stellen dat het punt van evenwicht dat men wil nastreven, en de methode die is gekozen om dit te bereiken, inderdaad de juiste zijn voor de behoefte. Het antwoord gaat verder dan gegevens en procedures in de mate waarin de mensheid zelf – de synthetiserende bemiddelaar – moreel en mentaal gezond is en daarom in staat is om goede beslissingen te nemen[7]. Als leden van het menselijk ras ligt de verantwoordelijkheid bij ieder van ons om onze morele en mentale toestand na te streven, te cultiveren, te controleren en opnieuw te controleren met de middelen – esoterisch en exoterisch – die voor ons beschikbaar zijn. Dan weten we dat we het gewicht van onze overtuiging lenen aan een benaderingsmethode die het grotere goed dient in plaats van aan het “goede” die een persoonlijk gevoel van comfort en voldoening nastreeft of belooft een persoonlijk gevoel van ongemak en ontevredenheid te beëindigen. Dit is het toepassen van goede wil, of het uitdrukken van goede wil in de werelden van het dagelijks leven, en dit is het offer dat het vereist. Er is geen leven voor de mindere als het grotere waar het deel van uitmaakt, verdwijnt.   §

1. A. Burke, M.C. Peros, C.D. Wren et all, The archaeology of climate change: The case for cultural diversity, Proceedings of the National Academy of Sciences, (2021) 118 (30)
2. K. J. A. Davies, Adaptive Homeostasis, Molecular Aspects of Medicine (2016) 49:1-7
3. P. Mason, Homeostasis v Allostasis, University of Chicago online
   See also: Homeostasis, Cognito 
4. See e.g.:  Closing panel of 2022 Stockholm Forum on Peace and Development on ‘Climate security and development beyond the Stockholm Forum'
5. Alice Bailey, A Treatise on Cosmic Fire 1212-1216
6. Alice Bailey, Esoteric Psychology I 262
7. As above, 343, 70, 205

 

 
Bronnen over het evenwicht in het klimaat

 Een ruime verzameling van bronnen over klimaatevenwicht.
 

 

UN Klimaatverandering

UN Climate Change (United Nations Framework Convention on Climate Change) is the United Nations entity tasked with supporting the global response to the threat of climate change.  The Convention has near universal membership (197 Parties). 

UN Climate Change focused in its early years largely on facilitating the intergovernmental climate change negotiations. Today it supports a complex architecture of bodies that serve to advance the implementation of the Convention, the Kyoto Protocol and the Paris Agreement. §
More at: https://unfccc.int/

 

Regional Climate Weeks 2022 – Africa

The Climate Weeks were established in 2021 as part of a historic year for global climate action, when we would either lose sight of the Paris targets, or start implementing the Paris Agreement. It turned out to be a year of strong regional collaboration, with these virtual events bringing together more than 12,000 participants for discussions on advancing climate action. 

Continuing into 2022, the Regional Climate Weeks move next to Africa Climate Week 2022, which will be held from 28 August to 2 September in Libreville, Gabon. §
More at: https://unfccc.int/ACW2022

 

Wereld Goede Wil 2022 Seminar

Genève – London – New York

Het forum van Wereld Goede Wil vindt dit jaar plaats op 29 oktober, in de nasleep van de periode van de Nieuwe Maan van Schorpioen. Het thema is “Op zoek naar een Nieuwe Cultuur: Standpunten over het opbloeien van de mensheid”, en we schenken aandacht aan hoe de vele realisaties en verschuivingen van de afgelopen jaren vorm kunnen krijgen als een nieuwe cultuur die het beste van het verleden behoudt, de betere kwaliteiten van de mensheid uitdrukt en ruimte creëert voor een toekomst van grotere eenheid.

“De opvoeders …  moeten een renaissance van alle kunsten voorbereiden evenals een nieuwe onbelemmerde vlucht van de scheppende geest in de mens. Zij moeten grote nadruk leggen op die grootse momenten in de geschiedenis van de mens, waarop 's mensen goddelijkheid opvlamde, die de mens nieuwe denkrichtingen en nieuwe manieren om plannen te maken gaven en zo de loop der menselijke aangelegenheden voor altijd veranderden. Deze momenten brachten de Magna Charta voort; door de Franse Revolutie legden zij de nadruk op de begrippen vrijheid, gelijkheid en broederschap; zij formuleerden de Amerikaanse Wet voor de Rechten van de mens en op hoge zeeën in onze tijd [1954] gaven zij ons het Atlantic Charter en de Vier Vrijheden. Deze zijn de grote begrippen, die de nieuwe tijd met zijn opkomende beschaving en toekomstige cultuur moeten beheersen”, A. Bailey   §