Nu is het de tijd om de gemeenschapsgeest in alle sociale relaties te herontdekken.
In november 2021 kwamen vrienden van Wereld Goede Wil en studenten van de Tijdloze Wijsheid van over de hele wereld bijeen in ZOOM-sessies, uitgezonden in verschillende talen vanuit Genève, Londen en New York, om te werken met de kracht van de groepsverbeelding, -intuïtie en -denken. Met de aandacht gericht op het thema verbeelding en sociale regeneratie, gebruikten we meditatie en visualisatie, gericht luisteren en discussie om groepsgedachte-vormen en -beelden te scheppen. Belangrijke sprekers op het gebied van regeneratief ontwerpen, gemeenschapsontwikkeling, collectief trauma, persoonlijke ontwikkeling en biografiewerk, boden inzichten gebaseerd op hun ervaring.
Deze Nieuwsbrief wil inspireren tot verdere creatieve gedachten en intuïtie rond het thema. Ze bevat bewerkte uittreksels van een kleine selectie van de inzichten die door de 7 gasten werden gedeeld, samen met enkele korte inleidende gedachten. Video's, aanvullende teksten en andere bronnen zijn beschikbaar op ww.worldgoodwill.org/regeneration §
De goddelijke circulatiestroom herstellen
Christine Morgan is de voorzitster van de Lucis Trust, het moederorgaan van Wereld Goede Wil.
Video op: worldgoodwill.org/video#cm
Verbeelding en maatschappelijke regeneratie gaat uiteindelijk over het herstellen van de goddelijke circulatiestroom op aarde, zodat de mensheid zich direct bewust wordt van de wezenlijke eenheid van alle dingen. Circulatie en transformatie zijn de essentie van het leven – de lucht die we inademen en het water dat we drinken, het bloed dat stroomt – alles wat het leven in stand houdt streeft cycli van transformatie na als reactie op de goddelijke circulatiestroom waaruit ze zijn voortgekomen. Harmonie kan alleen ontstaan wanneer deze stroom ook tot uiting komt in het menselijk handelen: geld en voorzieningen, kennis en informatie, kunst en cultuur - vrije circulatie bepaalt het welzijn en de gestage evolutie van ‘alle dingen’. De belangrijkste factor hierin is bewustzijn – resonantie met vloeiende verandering creëert een opwaartse spiraal naar steeds hogere niveaus van synthese.
Het is duidelijk dat de goddelijke circulatiestroom die de hele mensheid als een eenheid zou moeten verbinden, wordt geblokkeerd door dissonante krachten van materialisme en egoïsme. De regeneratieve kunst is een beroep te doen op de verbeelding en de geest van goede wil. Dit wordt uitstekend geïllustreerd in het werk van de Nieuwe Groep van Werelddienaren, die op dit moment zoveel creatieve ideeën tot uitdrukking brengen. Hun creatieve projecten laten ons zien dat de wereld niet hoeft te functioneren zoals hij altijd heeft gedaan en dat we hem op dynamische wijze kunnen veranderen door onze collectieve verbeelding terwijl we ernaar streven om een nieuwe en betere werkelijkheid voor iedereen te scheppen. §
Massadenkbeelden en de problemen van onze tijd
Laurence Newey is de vice-voorzitter van de Lucis Trust, het moederorgaan van Wereld Goede Wil.
Video op: worldgoodwill.org/video#ln
Hoewel de verbeelding traditioneel wordt geassocieerd met kunst en cultuur, is zij in feite de teweegbrenger van de hele schepping. Door de scheppende verbeelding en de productie van gedachtebeelden wordt energie overgedragen van het ene niveau van het goddelijke Denkvermogen naar het andere – de stroomrichting is afhankelijk van het type en de kwaliteit van het geproduceerde beeld. Gedachtebeelden die de reeks waarden, instellingen en wetten van alle grote samenlevingen van de wereld vertegenwoordigen, worden ingebed in het collectieve onderbewuste van hun bevolking, en de energie die er doorheen gaat, leidt de sociale evolutie voorwaarts.
Dit klinkt misschien allemaal zeer esoterisch, maar dat is tegenwoordig niet echt zo, omdat het concept van de “sociale verbeelding” vrij bekend is in disciplines zoals antropologie, sociologie, psychoanalyse, filosofie en mediastudies. De sociale verbeelding vertegenwoordigt het systeem van betekenissen dat een bepaalde sociale structuur beheerst. Professor John B. Thompson, hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Cambridge, omschrijft de sociale verbeelding als “de creatieve en symbolische dimensie van de sociale wereld, de dimensie waarmee mensen hun manieren van samenleven creëren en hun manieren om hun collectieve leven te representeren.”[1] En in ‘The Imaginary Institution of Society’ schreef de filosoof en maatschappijcriticus Cornelius Castoriadis: “... de verbeelding van de samenleving... creëert voor elke historische periode zijn unieke manier van leven en zien en bestaan ... de centrale verbeelde betekenissen van een samenleving ... zijn de veters die een samenleving samenbinden en de vormen die bepalen wat voor een bepaalde samenleving ‘echt’ is.”[2]
Het is dus in deze dimensie van de sociale verbeelding, of het rijk van massa-denkbeelden die het menselijk gedrag conditioneren, dat we moeten zoeken om niet alleen de problemen van verschillende samenlevingen over de hele wereld te begrijpen, maar ook de grote wereldproblemen van de moderne beschaving als geheel. §
[1] John B. Thompson, Studies in the Theory of Ideology, blz. 6.
[2] Ibid, geciteerd door J.B. Thompson, blz. 23-4.
Trauma helen zodat onze goede bedoelingen zich in de wereld kunnen manifesteren
Kosha Anja Joubert, CEO van het Pocket Project, heeft uitgebreid gewerkt op het gebied van systeemregeneratie, interculturele samenwerking en trauma-geïnformeerd leiderschap. Als auteur van verschillende boeken ontving ze de Dadi Janki Award (2017) voor het betrekken van spiritualiteit in leven en werk en de One World Award (2020) voor haar werk bij het opbouwen van het Global Ecovillage Network tot een wereldwijde beweging.
Video op: worldgoodwill.org/video#kj
Er is vandaag een ongelooflijk netwerk van goede wil, dat zich op vele manieren uit. Er is echter ook een weerstand tegen deze goede wil, die verhindert dat onze goede bedoelingen zich in de wereld manifesteren. Neem bijvoorbeeld COP26. De toezeggingen en overeenkomsten die de afgelopen 10 of 12 jaar op VN-klimaatconferenties door 195 landen zijn ondertekend, zijn een ongelooflijke prestatie. Toch is het gebrek aan actie op beloften om klimaatverandering aan te pakken door de jaren heen een bron van wijdverbreide trauma's en pijn. Denk aan de grote aantallen jongeren die antidepressiva en angstremmers gebruiken.
Als mensen van goede wil zijn onze goede bedoelingen zo sterk en zo puur, dat we de neiging hebben om de delen die we als moeilijk, uitdagend en duister ervaren, weg te duwen. En dat is een deel van het probleem. Het belemmert het functioneren van onze goede wil in de wereld.
Het Pocket Project, in 2017 opgericht door Thomas Hübl en Yehudit Sasportas, bouwt ‘pockets’ van verhoogd bewustzijn, helende gemeenschappen, die beginnen met het aanpakken pockets van trauma, restanten van ervaringen die te intens pijnlijk waren om verwerkt te worden op het moment dat ze plaatsvonden. We hebben collectief in de geschiedenis van de mensheid ‘archeologische traumalagen’ opgebouwd, door oorlogen, kolonialisme, slavernij, racisme, gendergerelateerd geweld, enzovoort. We zijn geboren in dit web van trauma. Deze verborgen pijngebieden die we uit het verleden meenemen, vormen de manier waarop we de wereld zien, de manieren waarop we communiceren en ze vormen onze instellingen en samenlevingen.
Het Pocket Project is gericht op het vergroten van het bewustzijn van individuele, voorouderlijke en collectieve trauma's en het openen van wegen naar integratie, zodat wonden uit het verleden kunnen worden geheeld, waardoor de mensheid opschuift naar een pad van samenwerking, innovatie en opkomst.
We creëren groepsomgevingen (soms met grote aantallen mensen) om aanwezigheid, relationeel gewaarzijn en coherentie in individuen en groepen te cultiveren. Deelnemers worden zich volledig bewust in het lichaam, in het hart, in de geest en in het hogere zelf. Zodra er een bepaald niveau van groepsintegratie is, kan de gedeelde aanwezigheid van getuigen bewust gericht worden op traumatische inhoud, waarbij eerst de beschermende lagen van ontkenning en verzet die dergelijke inhoud omgeven, worden ontmoet. Langzaam kunnen we beginnen te erkennen en te verwerken wat voorheen niet verwerkt kon worden. De daaruit voortvloeiende integratie en herstel leiden tot een afname van isolatie en polarisatie en een toename van compassievol en samenwerkend vermogen.
Via programma’s die gebruik maken van de sociale media en onlinebijeenkomsten hebben we een groot publiek bereikt – meer dan 100.000 mensen namen deel aan de tiendaagse online Collective Trauma Summit 2021. Naast deze grote openbare evenementen worden trainingen aangeboden aan maatschappelijke groeperingen en professionals – studiebeurzen zorgen ervoor dat het Globale Zuiden goed vertegenwoordigd is. Internationale Labs brengen gespecialiseerde groepen samen om zich te concentreren op specifieke collectieve traumathema's en geografische regio's. §
https://pocketproject.org
Verbeelding, genade en sociale regeneratie
Joseph Murphy, is de oprichter van de Good Grace Foundation en Graceworks, kleine grassroots organisaties gevestigd in het Verenigd Koninkrijk, Egypte en Kenia. Hij heeft meer dan 20 jaar ervaring in het werken voor sociale en ecologische vernieuwing als een “bedachtzame helper” met daklozen en mensen met trauma.
Video op: worldgoodwill.org/video#jm
Toen ik begon na te denken over de verbeelding en de sociale regeneratie, herinnerde ik me de tijden in mijn leven dat ik nieuwe ondernemingen begon en de dingen moeilijk leken. “Dit kan niet”, zou ik denken. En mensen zeiden tegen me: “Waarom moeite doen? Het kan niemand iets schelen ... verspil je tijd niet ... het is het beste om te blijven bij wat je weet.”
Maar, zoals Colin Wilson zei: “Verbeelding moet worden gebruikt, niet om aan de werkelijkheid te ontsnappen, maar om haar te creëren.” Het begrip dat energie volgt op gedachten is een van de meest gekoesterde geschenken die ieder van ons kan hebben. Als we maar de ware kracht ervan zouden inzien. Hetzelfde kan gezegd worden van het idee dat zoals iemand in zijn hart denkt, zo wordt hij ook. Want echt, we creëren onze eigen omgeving, ons eigen leven, ons eigen verhaal. En wanneer we de verbeelding gebruiken om ideeën in de wereld te brengen die het leven op de planeet ten goede komen, komen we ook op voor het collectieve verhaal.
Jarenlang heb ik op straat gewerkt om daklozen te ondersteunen met de Community of Grace in Leicester, VK. De oprichters creëerden zoiets als een tehuis en familie voor degenen die hun huis waren kwijtgeraakt. Ze geloofden altijd dat iedereen verborgen talenten had die nog gebruikt en ontwikkeld moesten worden en dat genade altijd van de partij is.
Wat is genade kunnen we ons afvragen? Het kan worden gezien als elegantie, stijl, evenwicht, gunst, goede wil, vrijgevigheid, liefde ... als onverdiende goddelijke hulp gegeven aan mensen voor hun opwekking of heiliging ... als een staat van heiliging genoten door goddelijke hulp. Uit deze goddelijke heiligheid vloeit de goede genade van de heilige geest, de goddelijke Sophia, voort, terwijl zij zingt door de harmonie van de sferen en de hele schepping in de eenheid van de liefde.
Jarenlang liep ik langs een oude vervallen speeltuin, en toen ik hoorde dat er misschien weer een parkeerplaats van gemaakt zou kunnen worden, vond ik dat we moesten handelen. We haalden meer dan veertigduizend pond op en een team van vrijwilligers transformeerde de ruimte in Moira Street Pocket Park. Het is nu een bloeiend openbaar park, verzorgd door een zelfhulpgroep voor diabetici.
Veel dingen komen voort uit een bescheiden begin! De Good Grace Foundation en Graceworks zijn geboren met op permacultuur gebaseerde programma's om “mensen in staat te stellen te leven en te genieten van een duurzame levensstijl en hun welzijn te bevorderen”. Graceworks maakt nu deel uit van 'Grow Together', een lokaal netwerk van een op tuin-gebaseerde gemeenschapsprojecten, met een gemeenschappelijk doel om “gemeenschappen te helpen om samen te handelen voor het algemeen belang”.
Onlangs heeft Graceworks samengewerkt met het African Population and Health Research Centre, dat stedelijke voedselteelt en voedingscentra levert aan mensen die in de sloppenwijken van Nairobi onder de armoedegrens leven. Op dit moment zijn we bezig met de ontwikkeling van het Jorah-Grace Complex op een terrein van 1.000 hectare in Kenia. Het baanbrekende vernieuwingscomplex zal individuen helpen bij het herstel van verslaving, terwijl het tegelijkertijd werkgelegenheid en inkomstengenererende kansen biedt, waardoor de lokale economieën worden getransformeerd door middel van een integrale systeembenadering. §
goodgracefoundation.org
www.graceworks.online
De verbeelding is de sleutel tot het beëindigen van armoede
Richmond Msowoya iis een consultant voor levensonderhoud & economische integratie bij de VN-vluchtelingenorganisatie (UNHCR) in Malawi en Soedan. Door zijn jarenlange werk als specialist in economische mondigheid in Malawi en Zuidelijk Afrika heeft hij interventies in het levensonderhoud vergemakkelijkt die meer dan 51.000 vluchtelingen en hun gastgemeenschappen ten goede zijn gekomen.
Video op: worldgoodwill.org/video#rm
Als student van de Tijdloze Wijsheid heb ik het grootste deel van mijn volwassen leven gewerkt aan interventies om vluchtelingen en extreem arme huishoudens uit de armoede te halen. Dus deze focus op de verbeelding en het herstel heeft mijn diepgewortelde denken over dienst versterkt.
Voortbouwend op de esoterische leringen zie ik de verbeelding als het belangrijkste onderdeel voor het beëindigen van armoede door innovatie. Terwijl velen de verbeelding zien als fantasie, in wezen onwerkelijk, weten degenen met onderscheidende wijsheid dat het het zaad van de toekomst is waaromheen de werkelijkheid zich kan materialiseren. Het was door de kracht van de verbeelding dat God Zelf, of Allah (de Grote Ik Ben) het universum schiep – de hemel, de aarde, bomen en dieren.
Het valt niet te ontkennen dat we de toekomst door onze gedachten beïnvloeden. Door verbeelding en visualisatie scheppen gedachten de ideeën en omstandigheden die ons helpen ons uiterlijke leven op buitengewone manieren te beheersen. Dit is wat er gebeurt voor degenen die werken op het gebied van sociale regeneratie. De definitie voor sociale regeneratie die vaak wordt gebruikt is “ervoor zorgen dat de plaatsen waar mensen wonen, nu en in de toekomst, nieuwe kansen creëren, welzijn bevorderen en de ongelijkheden verminderen, zodat mensen een beter leven hebben, in sterkere gemeenschappen, en hun potentieel bereiken.”
We moeten de verbeelding oproepen als we nadenken over het herstel en het opnieuw ontsteken van een geest van kameraadschap tussen mensen, gemeenschappen, naties en tussen de mensheid en de levende aarde. Alleen dit kan leiden tot vrijheid en succes voor de uitgeslotenen en rechtelozen en voor alle mensen.
Maar hoe kunnen studenten van de tijdloze wijsheid helpen om deze geest van verbeelding te koesteren? Naar mijn mening koesteren we dit in onszelf door de beoefening van dagelijkse meditatie, studie en deelname aan online evenementen. En terwijl we dit doen, merken we dat de oproep om de mensheid te dienen elke dag duidelijker en duidelijker wordt – als een cymbaal dat in onze oren klinkt: dienstbaarheid aan degenen die lijden onder armoede, dienstbaarheid aan degenen die lijden onder werkloosheid en tegenspoed.
De twee benaderingen waarvan ik heb ontdekt dat ze het beste werken om arme mensen uit de armoede te halen, zijn een marktgebaseerde systeembenadering en de benadering van afstuderen. Ik geloof dat dit de modellen van de toekomst zijn. In een marktgebaseerde systeembenadering worden interventies ontworpen om de inkomstengenererende, ondernemende activiteiten van arme mensen rechtstreeks aan markten te koppelen, in een poging om de tussenpersonen te elimineren die traditioneel hun producten tegen zeer lage prijzen kopen. In de afgelopen 19 jaar heb ik de koppeling van kleinschalige producenten in Malawi aan internationale markten in de thee-, peulvruchten- en zuivelindustrie vergemakkelijkt. Dit heeft bij de arme boeren enorme veranderingen teweeggebracht.
Interventies met behulp van de benadering te kunnen afstuderen zijn ontworpen om gezinnen uit extreme armoede te halen. Voor een beperkte tijd, bijvoorbeeld 6, 12 of 18 maanden, afhankelijk van de aard van de interventie, wordt contant geld verstrekt zodat in de basisbehoeften wordt voorzien. Tijdens deze periode worden benodigdheden, overdracht van activa en training aangeboden om gezinnen te helpen hun eigen inkomen te genereren, hun financiën te plannen en de vaardigheden te ontwikkelen die nodig zijn om zelfvoorzienend te zijn. Aan het einde van de voorgeschreven periode eindigt de financiële steun. Tegen die tijd zal het gezin voldoende inkomen hebben verdiend om in hun basisbehoeften te voorzien.
Het is bewezen dat deze twee benaderingen blijvende, systemische veranderingen creëren die van invloed zijn op de materiële omstandigheden of het gedrag van grote aantallen mensen. §
Individuele verbeelding en sociale regeneratie
Félix Torán combineert een carrière in de wetenschap en de techniek (waaronder meer dan twee decennia bij het Europees Ruimteagentschap) met meer dan twintig jaar als student en leider op het gebied van persoonlijke groei, leiderschap, tijdmanagement, spiritualiteit en meditatie. Hij publiceerde 19 boeken over persoonlijke groei.
Video op: worldgoodwill.org/video#ft
De wereld van vandaag is gebaseerd op fragmentatie, op de illusie van scheiding. Dit valse gevoel van afstand ligt aan de basis van alle problemen van de mensheid. Verschillende spirituele paden (religieus, filosofisch, inwijdend, esoterisch, enz.) stellen verschillende benaderingen van het probleem voor en bieden een weg voorwaarts als oplossing. Maar over het algemeen is het probleem meestal hetzelfde (het valse gevoel van scheiding) en heeft de oplossing een gemeenschappelijk ondergrond (de terugkeer naar eenheid).
Maar we moeten erkennen dat de barsten die zijn ontstaan door de illusie van scheiding de taak om terug te keren naar eenheid voor de mensen erg moeilijk hebben gemaakt. Dus, welke instrumenten hebben we om de klus te klaren? Onder de bestaande zou ik de enorme kracht willen benadrukken die het creatieve gebruik van onze verbeelding ons ter beschikking stelt.
Verbeelding is de kracht om mentale beelden te creëren. Dat kan op verschillende manieren worden gebruikt. Wanneer een beeld bijvoorbeeld onwillekeurig in de geest verschijnt, wordt de verbeelding beheerst door het onderbewustzijn. Om onze verbeelding creatief te gebruiken, moeten we deze vrijwillig beheersen.
Deze vrijwillig controle op het creëren van mentale beelden wordt vaak “scheppende visualisatie” genoemd. Deze heeft twee aspecten. Aan de ene kant is er de verbeelding. Maar daarnaast is er een tweede aspect, concentratie. Dit is het vermogen om onze mentale focus gedurende lange tijd geconcentreerd te houden op een enkel object, zonder te af te dwalen of afgeleid te worden.
Door middel van de verbeelding kunnen we een mentaal beeld creëren van wat we willen manifesteren. Vervolgens houden we dit beeld met behulp van de concentratie gedurende een bepaalde periode in de geest, zodat het kan worden overgebracht naar het onderbewustzijn als een vorm gemaakt van mentale stof, die een veel hogere trillingssnelheid heeft dan de fysieke materie. Wanneer vervolgens de gecreëerde gedachtevormen gericht zijn op het goede, beginnen universele wetten constructief te functioneren en trekt de gedachtevorm anderen van een vergelijkbaar trillingsniveau aan. Universele wetten zijn altijd constructief en positief.
Om af te dalen naar het materiële gebied en zich zichtbaar te manifesteren, hebben gecreëerde gedachtevormen ons als kanaal nodig. Ons denken bevindt zich ergens tussen de meest spirituele gebieden en de materiële wereld. Als we deze grote kracht op de juiste manier gebruiken, kunnen we spirituele wetten in werking stellen op de wetten die gelden in de materiële wereld. Zo zetten we een oneindige latente kracht om in een eindige manifestatie, zoals de geheimzinnige Tarotkaart “De Magiër” zo grafisch en duidelijk laat zien.
We kunnen beginnen met het gebruik van de krachten van de verbeelding en de concentratie om onze eigen terugkeer naar de eenheid te bereiken en een betere samenleving te creëren door een duidelijke missie te hebben, gericht op dienstbaarheid en het doorbreken van de afscheidingen die in de mensheid bestaan. Deze levensmissie, die vele vormen kan aannemen, moet in harmonie zijn met het hogere doel. Het is niet iets wat we moeten creëren, maar om in onszelf te ontdekken. Er zijn drie belangrijke vragen die, als we ze onderwerpen aan de kracht van ons onderbewustzijn, ons zullen helpen de antwoorden te vinden:
1) Welke talenten heb ik in deze wereld gebracht?
2) Hoe ga ik met hen dienen?
3) Wie ga ik dienen? §
http://linktr.ee/felixtoran
Biografisch Werk: Een paradoxale, transformative Sociale Praktijk
Leah Walker heeft een diepe interesse in menselijke ontwikkeling en de evolutie van de aarde, in het bijzonder zoals beschreven door Rudolf Steiner. Ze is biograaf en gediplomeerd professioneel consulente (LPC), evenals gecertificeerde homeopaat. Ze is lid van de faculteit van het Center for Biography and Social Art in Noord-Amerika.
Video op: worldgoodwill.org/video#lw
We erkennen een diepe behoefte aan een sociale regeneratie. We verlangen ernaar. De vraag is: Hoe zetten we dit hoge ideaal om in actie?
Ik stel voor dat we een hulpmiddel nodig hebben dat interpersoonlijke perceptie transformeert en interpersoonlijke vaardigheden bevordert. Zoals kunst, wetenschap en discipline is biografisch werk geschikt om deze taak te vervullen. Het is geboren uit de spirituele wetenschap van de antroposofie, de naam die Rudolf Steiner aan zijn leer gaf, wat ‘wijsheid van de mens’ betekent.
Vroeg in de 20ste eeuw, sprak Rudolf Steiner op een vergelijkbare manier als Alice Bailey over de behoeften van onze tijd, waarbij hij sociaal begrip, vrijheid van denken en kennis van de Geest als “lichtbron” noemde. Hij deed concrete suggesties over hoe deze lichtbronnen te bereiken, suggesties die in de jaren 1970 leidden tot de geboorte van biografisch werk (naast andere eerdere initiatieven).
Biografisch werk is een ervaringsgerichte studie van het menselijk leven, gebaseerd op objectieve observatie en leidend tot directe ervaring van de wijsheid van de mens. Het is een bijzondere manier om terug te kijken in het verleden, zodat de weg naar de toekomst duidelijker wordt. Het menselijk leven, als heilige tekst, is zowel oud als profetisch. Biografisch werk is een poging om deze tekst te leren lezen – een meditatieve praktijk op de levenservaring zelf, zowel individueel als nagestreefd in een gedeelde dialoog.
En dan is er nog de sociale gevoeligheid die biografisch werk bevordert – de kunst. Aandacht leidt tot interesse; van interesse komt begrip. De meesten van ons willen gezien worden, verlangen ernaar zich begrepen te voelen. Wanneer het wordt gedeeld in een sociale omgeving, wordt biografisch werk niet alleen sociale kunst, maar ook helende kunst: het roept broeder/zusterschap op en bevordert onderlinge verbondenheid, om de woorden van Alice Bailey te gebruiken. Biografisch werk wekt interesse in de ander, leert iemand de ander te zien, wat, als dat het geval is, de kreet is van veel actueel sociaal activisme.
In biografisch werk ontdek ik iets nieuws over mezelf en langzaam of plotseling begin ik hetzelfde fenomeen of een kwaliteit of gedrag of blessure te observeren ... in de mensen om me heen. Hoe meer ik innerlijk van mezelf weet, des te inclusiever wordt mijn perspectief naar buiten toe. Dus het werk dat we doen dat zelf-gericht is dient op een manier het gedeelde sociale lichaam en wezen.
Iemand die ik het meest bewonder is Karl Konig, die, op basis van de leer van Rudolf Steiner, de Camphill-beweging oprichtte – een opmerkelijke ‘studie van kameraadschap’. Konig schreef:
… de mens bestaat niet alleen uit ... lichaam, ziel en geest; bovenal bestaan we uit alles wat door onze medemensen wordt gevormd, verspreid over de aarde als de totaliteit van de mensheid: de mensen met wie we leven, de familie waarin we zijn geboren, de karmische groepen waarin we tussen geboorte en dood worden ontvangen. Het is alleen de totaliteit van deze relaties die een mens maakt.
Het is een taak van onze tijd om ons hiervoor bewust te worden, om te leren “wat het betekent om een mens op aarde te zijn tussen andere mensen” (Konig). §
https://biographyworker.com
https://biographysocialart.org
Een verandering van het gevoel erbij te horen
Daniel Christian Wahl, auteur van Designing Regenerative Cultures, is een van de toonaangevende katalysatoren en denkers van de beweging voor sociale en ecologische regeneratie. Hij werkt over de hele wereld als consultant, opvoeder en activist bij NGO's, bedrijven, overheden en personen die verandering nastreven.
Video op: worldgoodwill.org/video#dw
Wanneer we het hebben over de verbeelding en sociale herstel, hebben we het over een transformatie in het gevoel van erbij te horen, opnieuw verbinden met het geloof dat wanneer je functioneert op je hoogste potentieel, je een uitdrukking bent van de plaats waar je thuishoort – een helende, verzorgende, behoedende uitdrukking van die plaats. Regeneratie is een patroon dat diepgaand verbonden is met hoe het leven de omstandigheden creëert die bevorderlijk zijn voor het leven. Het leven heeft deze planeet overvloediger gemaakt voor al het leven door diversificatie en daaropvolgende integratie van de voortgebrachte diversiteit op hogere niveaus van complexiteit. Dus, we hebben het over het opnieuw verbinden en aanboren van de diepe wortels van ons bewust te zijn dat we in leven zijn, waardoor de plaats waar we wonen bevorderlijk is voor meer leven. Dat is echt onze evolutionaire rol.
In feite moeten we weer thuiskomen op onze plaats. De enige manier om een gevoel van verbondenheid te herstellen en terug te keren naar het helen van de sociale, ecologische en regionale economische sferen, is door verliefd te worden op de plaatsen die we opnieuw bewonen en de reis van herbewoning in te gaan.
Zodra we onze wil richten op het specifiek karakter mensen en plaats, en we werken aan het mogelijk maken van individueel en collectief potentieel, dan kunnen we onze eigen individuele gaven en potentieel het meest volledig uitdrukken in dienst van de grotere context waarin we leven: ons team, onze samenleving en ook de plaats. In de context van het focussen op sociaal herstel is het belangrijk om niet gevangen te zitten in mentale categorieën die ons in afzondering laten werken aan sociale, ecologische en economische kwesties. De realiteit is dat ze allemaal met elkaar verbonden zijn. Herstel gaat over het geven van een nieuw gevoel van betekenis aan mensen door kameraadschap, niet alleen met de menselijke familie, maar met de hele gemeenschap van het leven op een bepaalde plaats.
Bijna 200 jaar geleden zei Goethe dat wie de natuur niet overal ziet, haar nergens in het juiste licht ziet. Als ik lang genoeg met die gedachte zit, kom ik in een ongemakkelijke situatie waar ik moet toegeven dat alle technologie op de planeet ook deel uitmaakt van de natuur. En dat geldt ook voor de extremen die ik niet leuk vind. Kerncentrales en kernwapens maken bijvoorbeeld ook deel uit van die transformerende biofysische eenheid die een manifestatie is van bewustzijn dat materie informeert. In een prachtig boekje, Saving Appearances, schreef Owen Barfield over de oorspronkelijke deelname aan het leven die door alle inheemse volkeren wordt gedeeld, waarbij hun diepe verbondenheid met de plaats het gevoel van betekenis en verbondenheid verschaft. Wandelen door het bos en het zien van een lichtstraal die een dauwdruppel raakt, wordt ervaren als het zien van een feeërieke diamant – als een originele deelname aan de heelheid van het leven, in plaats van de natuur te zien als gescheiden van de waarnemer. Daarna, in de periode van de verlichting, zijn we gaan zien door de lens van de Cartesiaanse subject-object scheiding. Dit was niet een of andere omweg van ware kennis, en we hoeven niet zomaar om te keren en terug te gaan naar die oorspronkelijke deelname. We moeten nu een nieuwe synthese ingaan – wat Owen Barfield de fase van definitieve deelname noemde. Bij deze volgende wending van de evolutionaire reis moeten we ons afvragen hoe we het beste kunnen halen uit de moderne technologie en de inzichten uit het tijdperk van scheiding? §
https://designforsustainability.medium.com
www.triarchypress.net/drc.html
Sociotonen: grenzen tussen sociale systemen maximaliseren
May, reeds lange tijd studente van de Tijdloze Wijsheid, is een UNITAR staflid en is momenteel directrice van het Cities Programme bij UN House, Schotland. Zij is schrijfster en onderzoeker, met uitgebreide ervaring in het faciliteren van ontwikkeling en trainingsprogramma's over de hele wereld en neemt deel in het wereldwijde EcoVillage Netwerk.
Video op: worldgoodwill.org/video#me
In de ecologische wetenschap wordt de overgang of rand tussen twee verschillende biologische gemeenschappen bekend als de ecotone, wat betekent een plaats van hoge intensiteit waar ecologieën onder druk staan. Zo’n grensgebied (ecotone) heeft de neiging rijk te zijn aan soorten, met hulpbronnen uit beide milieus die unieke ecologische niches bieden, waardoor de voorwaarden worden geschapen voor het ontstaan van nieuwe soorten.
Een van de principes van regeneratieve ontwerpers die werken met ecologische systemen is om de randen te maximaliseren, want door de randen te maximaliseren, maximaliseer je de diversiteit, de vitaliteit van het leven, en de levensvatbaarheid. In de loop der jaren ben ik gaan werken met de impact van het grenseffect op sociale systemen en ik heb onlangs een wetenschappelijk artikel gepubliceerd, waarin ik een nieuw concept van sociotone probeer te beschrijven.
De hypothese is dat net zoals het mogelijk is om de diversiteit en productiviteit te maximaliseren die te vinden zijn in de grenzen tussen naburige biologische gemeenschappen, het ook mogelijk is om een significanter randeffect in de samenleving te creëren tussen verschillende sociale groeperingen, met verschillende wereldbeelden, machtsstructuren en intenties.
Ik heb gewerkt met sociotonen in projecten over de hele wereld, en uit deze ervaring kunnen drie principes worden waargenomen die werken. Het eerste is dat sociotonen een manier bieden om naar een samenleving te kijken in termen van een potentieel in plaats van problemen. Ze kunnen worden gezien als zwangere velden die voorwaarden scheppen voor het ontstaan van unieke patronen van betekenis en verbondenheid die net op de rand van verschijnen staan. In een socioton zien we het inherente vermogen, voor iets dat zich nog niet heeft gemanifesteerd, om te evolueren of tot stand te komen. Het is een manier om de kloof te conceptualiseren tussen wat iets is en wat het zou kunnen zijn als het zijn doel zou verwezenlijken.
Een tweede beginsel van sociotoon werk houdt zich bezig met de Wet van Drie. Vanuit een biologisch perspectief zijn er altijd drie krachten aanwezig om iets nieuws te creëren: de activerende kracht, de remmende kracht en de verzoenende kracht.
Er zijn veel van deze activerende krachten, die actie initieren, die op dit moment in onze straten leven. De beperkende of ontvankelijke kracht is de ontvanger van de actie, die probeert de activerende kracht te definiëren, te verfijnen en te beperken. En dan heb je de verzoenende kracht die onafhankelijk is van de twee andere krachten en die ernaar streeft hen in verbondenheid of harmonie te brengen. Het vermogen om verandering aan te brengen is direct verbonden aan het vermogen om beeldvorming toe te passen door de activerende en remmende krachten te waarderen en in gedachten te houden, terwijl tegelijkertijd wordt gewerkt aan het ontdekken van geschikte verzoenende krachten.
Een derde beginsel dat actief is in de socioton is dat serendipiteit gedijt bij alertheid. De term ‘serendipiteit’ beschrijft de toevallige ontdekking van iets waardevols. Het verschijnt als een onverwacht, briljant resultaat, gecreëerd door een combinatie van inspanning en geluk, vergezeld van alertheid en flexibiliteit.
De randen van diverse sociale intenties vallen samen in een sociotoon, dus die zit vol verrassingen, en iets onverwachts laten gebeuren is eerder een proces van uitvoering in plaats van geluk. Dus terwijl we randwerk doen binnen samenlevingen, vergroten we de kans op toevallige ontdekking door alert en nieuwsgierig te zijn. Een van mijn realisaties in de loop van de tijd is het belang geweest van het over en weer springen tussen het rationele, concrete denkvermogen en het intuïtieve abstracte denkvermogen, waardoor de weg werd vrijgemaakt voor de interpretatie van deze nieuwe matrices van betekenis. En dat kan het ontstaan van nieuwe richtingen in de samenleving ondersteunen. §
www.mayeast.co.uk
Werld Aanroepdag
Om een meer rechtvaardige, onderling afhankelijke en zorgzame wereldmaatschappij op te bouwen, heeft de mensheid boven alles behoefte aan meer licht, liefde en geestelijke wil
