Bedenkingen over Goede Wil en de watercrisis

In een tijd van nood begint water de toon aan te geven, en vraagt om aandacht. In bepaalde gebieden (Indië en Bangladesh, droge streken in de VS, Mexico Stad) is er een blijkbaar onvermijdelijke gang naar een “ineenstorting in slow motion”.1 Waterpeilen en oude waterhoudende lagen die gedurende miljoenen jaren werden opgebouwd worden volledig uitgeput. De overweldigende invloed om bij de regeringen, de zakenwereld en de landbouw op korte termijn te denken, gevoed door het zich voortdurend vasthouden aan het gevoel van afgescheidenheid, werkt als een sluier, en beperkt ons vermogen om op de dreigende schaarste aan water te reageren.

Midden in dit dringend scenario wordt het water zelf onze leermeester. Het water roept ons op om samen te werken (een zuivere authentieke samenwerking), wat de ontwikkeling van een nieuwe gevoeligheid vergt voor de stroom van het leven door middel van de schijnbare afgezonderde wereld van de cellen, de mensen, gemeenschappen, dieren en planten. Kunnen we ons als soort voorstellen dat we deze roep beginnen te horen – en in het proces het water zelf waarderen en respecteren – tot op zulke hoogte dat de regeringen, de zakenwereld, de landbouw en de stadsplanning het watergebruik gaan beschermen en wijs beheren en er de dringendste prioriteit van maken? We kunnen voornamelijk beroerd worden door de wezenlijke schoonheid van het water – en deze schoonheid zien door de ogen van de wetenschap maar ook door de ogen van de dichter, de kunstenaar en de natuurbeschermer?

Zestien jaar geleden gaf Wereld Goede Wil een Nieuwsbrief uit over de gratie van het water. Toen was de tijd dringend; de problemen van waterschaarste en vervuiling waren slecht en werden slechter. We spraken over de problemen, over initiatieven om de problemen aan te pakken, en over een nieuw begrip over de verhouding met vloeibaar, leven-gevend water. Het was een verhaal van een op handen zijnde crisis en van hoop.

Dus wat is onze verhouding met het element water nu in 2013? Hoe hebben we, als soort, en als gemeenschap van landen, met de energie van goede wil gewerkt aangaande de problemen die in 1997 duidelijk ernstig waren, en over een traject om exponentieel te groeien.

Het probleem in deze tweede decade van de eenentwintigste eeuw van de menselijke verhouding met water is dat we als soort, door de intensiteit van onze vraag naar water, de watercyclus hebben onderbroken. Het boerenbedrijf, en zeker de landbouw zijn voor 70% de oorzaak van het gebruik van alle zoetwater – en tot 90% ervan in sommige landen. En door de bevolkings-aangroei, de verstedelijking en de economische ontwikkeling, en de vraag naar voedsel wordt verwacht dat de vraag tegen 2030 een groei zal kennen van 50% en tegen 2050 70%. Er is zo veel creativiteit, investering en visie gericht op het voldoen aan de waterbehoefte voor een snel groeiende bevolking die economische groei en uitbreiding van de landbouw vraagt en naar het streven naar de sanitaire basisvoorzieningen voor iedereen. In vergelijking gaat er zeer weinig energie in het plannen voor het beschermen en duurzaam gebruik van de kostbare waterreserves, naar het regelen van de krachten van de markt, en naar het ontwerpen van wetten, overeenkomsten en structuren om te verzekeren dat het menselijk recht op water, nu en in de toekomst, verzekerd kan worden. Er is nood aan het scheuren van de sluiers in ons denken die het vermogen om op de watercrisis te reageren verhinderen, en om naar ons geweten te handelen, en om ons denken en plannen door goede wil te laten leiden.

Goede wil is een natuurlijke en eenvoudige kwaliteit van de wil en het hart die rijkelijk aanwezig is (maar zeker niet altijd) in het leven van de mensen, gemeenschappen en de beroepen – heel verschillend van de sentimentele ideeën van de ‘sociaal correcte’ houding. Ze is zo fundamenteel een deel van de menselijke aard die dikwijls ondergewaardeerd is, en daarom kunnen we de rol die ze op de verschillende niveaus van verfijning, gerichtheid en levendigheid speelt, niet zien. Om de aanwezigheid van de goede wil te zien moeten we dit onderzoeken, de verbeelding oefenen, een liefdevol oog ontwikkelen om te kijken naar de dynamiek van de verhoudingen rond een thema als water – en een natuurlijke bezorgdheid voor het goede voor het geheel waarnemen en een standvastige wil om de maatschappijen te doen ontwaken voor de aanwezigheid van een nieuwe levende verhouding met het water.

Nieuwe ontdekkingen over de aard van water onthullen dat het water niet alleen tot ons spreekt, maar ook naar ons luistert, in die zin dat al onze gedachten en verlangens zich op deze stromende planetaire bloedstroom indrukken. De Japanse wetenschapper en schrijver, Masaru Emoto, heeft de invloed van de menselijke gedachten en emoties op de geometrische structuur van het water aangetoond. Dr. Emoto stelde water in glazen bloot aan verschillende woorden, beelden, of muziek, en bevroor dan het water om de schoonheid van de waterkristallen met de fotografische microscoop te onderzoeken. Hij vond tot zijn verbazing dat de geometrie van de waterkristallen mooi of lelijk waren afhankelijk van de woorden of gedachten positief of negatief waren.

Enig wetenschappelijk begrip van deze intrigerende afmetingen van water blijkt uit het onderzoek van het team van Gerald Pollack aan de Universiteit van Washington te komen. Het team had ontdekt dat aan het oppervlak er een gel-achtige structuur is die groter is dan enkele moleculen dik, maar zelfs in de orde van twee of drie miljoen lagen. Dit gestructureerde water is een viskeuze substantie die een negatieve energie draagt – is feite neemt het de kwaliteit aan van een halfgeleider. Dit helpt de overdracht van informatie verklaren door de elektromagnetische velden zoals van licht op het oppervlak van het water. En er is geen reden waarom een subtielere overeenkomst van dit proces niet zou tevoorschijn komen in verband met de menselijke gedachte en emotie zoals bij de ontdekkingen van Dr.Emoto.

De bevindingen van deze twee wetenschappers komen overeen met de geestelijke beginselen, ‘energie schikt zich naar de gedachte” en dit dient als herinnering aan de verantwoordelijkheid die we allemaal voor ons eigen denken hebben binnen de context van het geheel. Als menselijke wezens communiceren we met het water door middel van onze gedachten en gevoelens. Geestelijke denkers uit het oosten en het westen hebben gesteld dat een subtieler energieveld aan het dichte fysieke gebied ten grondslag ligt, en dit wordt door sommigen de universele vloeistof genoemd, en door anderen de ether. Als dit zo is, welke invloed moeten onze gedachten dan op de ether hebben, als de subtielere tegenhanger, en welke invloed kan de energie van goede wil er op hebben? We kunnen zeggen dat goede wil die door de ethers stroomt de natuurlijke neiging van de mens bevordert om gevoelig te zijn voor de goedheid, schoonheid en het ware. De sluiers van illusie (overgeërfde gebruikelijke manier van denken) die de waarheid verbergen, schermen ons af van deze natuurlijke gevoeligheid voor het geweten van wat de ziel genoemd kan worden, en een gevoel van het heilige valt dan weg.

Dus mogen we als individuen luisteren naar de roep van het water, en ons de hele tijd inbeelden dat anderen met ons luisteren en een golf van gevoeligheid visualiseren voor de roep die door het wijde veld van het menselijk bewustzijn als een geheel stroomt? Naargelang we het netwerk van de gerichte goede wil helder beginnen zien, kunnen we dit netwerk voeden door het op bewuste wijze in het licht te houden, en door de gepaste manieren te vinden waarop we deze actief in de wereld kunnen steunen.

Hier volgen enkele bronnen en verdere suggesties:

>> Voor een overzicht van de crisis waar de mensheid voor staat als gevolg van de steeds toenemende vraag naar zoetwater en voor nieuws over ons antwoord op die crisis is er een grote reeks boeken – zie bijvoorbeeld op, (http://www.amazon.com/Global-Water-Crisis-Books/lm/R25CZZZJYYKB86) .Speciaal aanbevolen: Maggie Black & Janet King, The Atlas of Water: Mapping the World’s Most Critical Resource (2009); Sandra Postel & Brian Richter, Rivers for Life (2003); Maude Barlow, Blue Covenant: The Global Water Crisis and the Coming Battle for the Right to Water (2008). Zie eveneens het recente artikel door Lester Brown of the Earth Policy Institute over Peak Water  (http://www.guardian.co.uk/global-development/2013/jul/06/water-supplies-shrinking-threat-to-food)

>> Voor een wereldwijd perspectief over het probleem en de initiatieven van goede wil om te trachten de problemen op te lossen bevelen we de website van de VN over Water aan: (www.UNwater.org). Dit jaar 2013 is het Internationaal Jaar voor Water samenwerking (http://www.unwater.org/water-cooperation-2013/en/), gericht op de nood voor samenwerking tussen de aandeelhouders, gemeenschappen en landen om water te sparen. Zie ook de diversiteit aan websites van burgerlijke netwerken die op de watercrisis reageren – er is een goed initiatief dat luistert naar de naam van: http://greatist.com/health/27-water-crisis-orgs-follow-right-now ; Zie ook naar de lijst op: http://www.ecoiq.com/onlineresources/center/water/ngos.html ; en http://waterfortheages.org/international-water-organizations/ Een interessante site omdat ze de alternatieve burgerlijke gemeenschappelijke benadering van de watercrisis vertegenwoordigt is: http://www.blueplanetproject.net/

>> Achter dit onderzoek van de watercrisis en het antwoord erop van de mensheid, ligt een dieper verhaal over een geheel nieuw begrip van het element water, waarin haar subtiele kwaliteiten en de energieën die door water worden vrijgegeven worden opgesomd. Een groep van vooraanstaande wetenschappers, gekende genetici en de bioloog Dr. Mae-Wan Ho, en de professor bio-ingenieur aan de universiteit van Washington, Dr. Gerald Pollack, hebben nieuwe ontwikkelingen gedaan in het begrijpen van de kenmerken en de chemie van water.

Mae-Wan Ho schrijft over deze nieuwe opkomende kennis van water als fundamenteel voor ons begrip van het leven. Het is de betekenis, het medium en de boodschap van het leven. Ze beschrijft water als de regenboog waar die in de lucht zich in weerspiegelt. Terwijl water centraal staat in het begrijpen van de celbiologie en de biochemie valt bijna alles wat we over water in deze conventionele wetenschappen geleerd hebben weg. In haar laatste boek, Living Rainbow H20(2012) vat ze de laatste bevindingen over water in de kwantumfysica en in de chemie samen en onderzoekt ze onderwerpen zoals homeopathie en het geheugen van water, water en elektriciteit, en het nieuwe tijdperk van de alchemie van water. Mae-Wan Ho was ook 40 jaar lang kunstschilder en haar visie is om de wetenschappen, kunsten en de menselijkheden op een coherente manier te integreren. Ze is verantwoordelijk voor het zeer gekende jaarlijkse Kunst/wetenschap/muziek festival in Southwark, London, UK rond het element water: De kleuren van Water. Meer op (http://coloursofwater.info/).

Prof. Pollack has devoted much of his life to the study of the structure of water molecules, particularly the edges of the molecule and the spaces between, where water molecules interact. His researches reveal different states of water, ‘ordered water’ and ‘bulk water’, with differing electrical charges, and he proposes that observations he has made in the laboratory are foundational for all science involving water and light. This would include not only physics but also biology, medicine and even cosmology. Many of the recently revealed properties of water are powered and sustained by light, i.e. Sunlight or other forms or electromagnetic radiation.
More (http://faculty.washington.edu/ghp/)

Het uitstekende 146 bladzijde tellende tijdschrift, mooi geïllustreerde Science to Sage: Water Revolution (December 2012)http://sciencetosagemagazine.com/?p=955 geeft een goede inleiding voor de verschillende dimensies van het nieuwe begrijpen van water.

>> Water is geëerd in alle grote mythische en religieuze tradities als een uitdrukking van het heilige, en als een element dat verborgen inhoud en betekenis in zich draagt. Met dit in gedachte hebben Ngo’s uit Darjeeling, India de Wereld Millieu Dag van de Verenigde Naties op 5 juni gevierd met een gebeurtenis in het Wereld Goede Wilscentrum in Darjeeling die gericht was op het nog wijdverspreid populair inzicht van de heilige, heldere en zuivere waterbronnen, Chokho Pani, in de landelijke dorpsgemeenschappen. Oplossingen voor de problemen van watertekort maar ook de verspilling van water, de afvalberg en milieu-thema’s in de gemeente Darjeeling vergen dat deze oude gevoeligheid voor Chokho Pani moet gekoesterd en weer opgewekt moet worden. Meer op: https://www.facebook.com/darjeelinggoodwill.centre ;

Doch niet erkend door de heersende wetenschap kan je zeggen dat in zekere zin levend water deze onderlinge communicatie tussen alle organismen, groepen van organismen, populaties, natuurrijken en de wereld ten uitvoer brengt, en zo een netwerk van gevoeligheid schept doorheen alle leven, zelfs tussen het leven op aarde als de Kosmos, zodat niets kan gebeuren zonder andere processen te beïnvloeden; alle zijn door water verbonden. Het kan zelfs de evolutie aandrijven. Alick Bartholomew (in Science to Sage: Water Revolution, p. 23).

1.http://www.irinnews.org/report/95990/water-prepare-to-face-shocks