Μια Στάση Θέασης από τα Ύψη
Από ψυχολογική άποψη, η στάση αναφέρεται σε μια κατάσταση του νου η οποία προσδιορίζει την οπτική του ατόμου τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική ζωή, με βάση τις σκέψεις, τα συναι-σθήματα, τις πεποιθήσεις και τις αξίες. Σήμερα, η ψυχολογία μελετά κατά κύριο λόγο τον νου και τη συμπεριφορά, ενώ κάποτε εντρυφούσε στη μελέτη της ψυχής. Στην πραγματικότητα, η λέξη ψυχή έχει περιγραφεί ως το πνεύμα εμψύχωσης ή ψυχή, εναρμονισμένο με τη νοητική στάση όλων όσοι προσα-νατολίζονται προς την ψυχή στα ύψη του νοητικού πεδίου, όπως στοχεύει η υπηρεσία των Τριγώνων.
Ο νους μπορεί να είναι είτε «ο φονιάς του πραγματικού» είτε να συντονίζεται με το πραγματικό – μια δυαδικότητα που εξαρτάται από τον προσανατολισμό του νου, αν είναι δηλαδή εστιασμένος σε ένα ανώτερο πεδίο ή βυθισμένος στις κοιλάδες της γοητείας, της πλάνης ή της μάγια. Όταν φτάνει στα υψίπεδα του νοητικού πεδίου, ο στοχαστής αναπτύσσει μια …ενορατική αναγνώριση της πραγματικότητας, η οποία ανάγει τα διαφοροποιημένα μέρη σε μια μονάδα, προκαλώντας φώτιση. Αυτή η φώτιση αποκαλύπτει την ουσιαστική εναδικότητα που υπάρχει στην εσώτερη πλευρά της ζωής και καταργεί την εξωτερική εμφάνιση της χωριστικότητας.1 Η σημασία αυτής της πραγματικότητας για το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να υποτιμηθεί.
Στάσεις και συμπεριφορές διαμορφώνουν τα άτομα, τις κοινότητες και τον κόσμο συνολικά. Στη διδασκαλία της Προαιώνιας Σοφίας περιγράφονται ως εμπόδια, ενώ οι λανθασμένες στάσεις μπορούν να εξαλειφθούν μέσα από την καλλιέργεια της ορθής σκέψης, βασισμένης σε διαχρονικές πνευματικές αξίες και αρχές, γεγονός που έχει τη δύναμη να ανυψώσει την ανθρώπινη συνείδηση και να επιφέρει ορθές σχέσεις. Οι στάσεις δεν παραμένουν αμετάβλητες, εφόσον ο νους είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και από αυτή την άποψη, ο διαλογισμός που βασίζεται στη Ράτζα Γιόγκα, «τη Βασιλική Επιστήμη του Νου», βοηθά την ατομική στάση να ανυψωθεί πάνω από τους στροβίλους των συναισθημάτων και τις ταπεινές σκέψεις του θυμού, του μίσους, της εκδικητικότητας και της υλικής επιθυμίας. Η σκέψη από αυτό το μεγάλο ύψος μοιάζει σαν να κοιτάζουμε μέσα από έναν ευρυγώνιο φακό που μας αποκαλύπτει μια πιο περιεκτική θέαση του κόσμου. Πληθαίνουν οι στοχαζόμενοι οραματιστές που κατανοούν ότι κάθε ανθρώπινη κοινότητα και ολόκληρος ο φυσικός κόσμος, με όλα του τα βασίλεια, αποτελούν αλληλεξαρτώμενα μέρη του όμορφου πλανήτη μας. Η αναγνώριση αυτού του αλληλοσυνδεόμενου συνόλου και η πρακτική εφαρμογή αυτής της κατανόησης στην καθημερινότητα είναι ευθύνη και σκοπός της Ανθρωπότητας. Μπορεί η προσκόλληση στην υλική ζωή να παραμένει ακόμη έντονη, παρ’ όλα αυτά, τα υποκειμενικά σκιρτήματα της ψυχής ξεπροβάλλουν και οι άνθρωποι παντού αναζητούν το νόημα πέρα από τον κόσμο του φαίνεσθαι.
Η ταλάντευση ανάμεσα στο πραγματικό και το απατηλό είναι μέρος της δυαδικότητας στη ζωή μας, αλλά όταν οι νόες προσανατολιστούν προς «…το μεγάλο θέμα του Φωτός που υπόκειται του όλου πλανητικού μας σκοπού»2, οι αιώνιες αξίες της ψυχής μπορούν να αναβιώσουν. Για τους συνεργάτες των Τριγώνων η στάση μιας εποικοδομητικής πνευματικής σκέψης είναι γεμάτη από φωτισμένη καλή θέληση και σκόπιμα χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση παγκοσμίως προς όφελος του συνόλου.
1. Εσωτερική Ψυχολογία, Τόμ. ΙΙ, Α.Α.Μπ., σελ. 417
2. Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, Α.Α.Μπ., σελ. 142