Πνευματικοί Διευθύνοντες - Mάρτιος 2022
Οι εργάτες των Τριγώνων εστιάζουν και κατευθύνουν την ενέργεια της ψυχής, προκειμένου να φέρουν φως, αγάπη και δύναμη σε όλες τις μορφές ζωής πάνω στον πλανήτη μας. Η καθημερινή πρακτική των Τριγώνων – η νοερή σύνδεση με τους συνεργάτες μας, ο οραματισμός του δικτύου και η εκφώνηση της Μεγάλης Επίκλησης – είναι τα μέσα με τα οποία αυτή η ομαδική ενέργεια εστιάζεται και συντηρείται.
Ο κάθε εργάτης στέκει σαν ένα σημείο φωτός μέσα στο δίκτυο γεφυρώνοντας την ψυχή και τον κόσμο της ανθρώπινης σκέψης και διαβίωσης. Κάθε εργάτης του Τριγώνου λειτουργεί ως ένα σημείο διανομής – ως καθοδηγητικός παράγοντας μέσα από τον οποίο διαχύνεται φως στην ανθρώπινη διάνοια και κατ’ επέκταση σε κάθε βασίλειο της φύσης. Δια μέσου αυτών των σημείων η ενέργεια του δικτύου κατευθύνεται στο πεδίο της υπηρεσίας.
Εποχές ιδιαίτερα γοργών εσωτερικών και εξωτερικών αλλαγών, όπως αυτές που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα, αποκαλύπτουν γρήγορα όσα πεδία ανθρώπινης διαβίωσης παραμένουν αφώτιστα από την ψυχή. Ωστόσο, η αποκάλυψη του σκότους πάντοτε προηγείται του φωτός. Αυτό δημιουργεί μια ευκαιρία για το δίκτυο των Τριγώνων να «κατευθύνει μια δέσμη εστιασμένου φωτός…αποκαλύπτοντας ένα μεγαλύτερο φως μπροστά και φωτίζοντας τον δρόμο προς το κέντρο του φωτός». Το φως αποκαλύπτει αυτό που δεν είναι ακόμη γνωστό και καθώς «το φως κατέρχεται στην γη», η φωτισμένη περιοχή της ύπαρξης μέσα στο καθετί αποκαλύπτεται. Αυτό το φως, το φως της ψυχής, βρίσκεται στον πυρήνα κάθε μορφής. Μέσω αυτού του φωτός, η εστία του φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού φτάνει στη Γη. Ο στόχος των εργατών των Τριγώνων είναι να κατευθύνουν αυτό το φως κατά τέτοιο τρόπο ώστε να αποκαλύπτεται μέσα στις ποικίλες και διαφορετικές μορφές που εκτείνονται σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης σκέψης και προσπάθειας.
Σήμερα, ένα πέπλο γοητείας και πλάνης περιτυλίγει σαν ομίχλη την ανθρωπότητα σκιάζοντας αυτό το φως. Για τη διάλυση αυτής της ομίχλης, της γοητείας και της πλάνης, καλούμαστε να εργαστούμε με την ανώτερη και αγνότερη μορφή αγάπης που μπορούμε. Αυτή η αγάπη πρέπει να οδηγείται από το νου με σοφία ή Καθαρή Λογική. Οι ύψιστες μορφές αγάπης καθίστανται δυνατές όταν κάποιος εισέρχεται σε μια κατάσταση τέλειας αβλάβειας, όταν η φωνή έχει χάσει τη δύναμη να πληγώνει και ο νους σκέπτεται μόνο το αληθινό και το αγαθό. Αυτή η αγάπη διευθύνεται από την ψυχή και από το πεδίο του νου, γιατί η ψυχή –ο παρατηρητής– βλέπει τα πάντα στην ορθή τους αναλογία. Η στάση του παρατηρητή καλλιεργείται με την ενάσκηση των ικανοτήτων της απόσπασης και της διάκρισης. Αυτό οδηγεί με την πάροδο του χρόνου σε Ορθή Ευστάθεια, μια αληθινά θεία αδιαφορία, όπου η ψυχή μπορεί στη συνέχεια να τιθασεύσει τις ποικίλες δυνάμεις που συγκροτούν την κατώτερη φύση της προσωπικότητας. Αυτό φέρνει σαν αποτέλεσμα την απόρριψη κάθε γοητείας και πλάνης δημιουργώντας έναν ανεμπόδιστο δίαυλο μέσω του οποίου μπορεί να διαχυθεί το φως του δικτύου.