Τί είναι Θάνατος;

Αναμφίβολα μια από τις μέγιστες ανακαλύψεις του εικοστού αιώνα ήταν η ανακάλυψη της διπλής ελικοειδούς δομής του DNA, του αποκαλούμενου θεμελίου λίθου της ζωής. Η ομορφιά και η κομψότητα των δύο ελίκων του DNA, όπως περιελίσσονται μεταξύ τους, συμβολίζουν θαυμάσια τις διαδικασίες της ζωής. Κι όχι απλώς το κατασκευαστικό μέρος των βιολογικών μορφών, αλλά επίσης και την εξέλιξη της ενοικούσας συνείδησης. Μάλιστα αν συμπεριλάβουμε σε αυτά την προς τα εμπρός ορμή της εξέλιξης και το ρυθμό των κύκλων της φύσης, τότε ο κύκλος της ζωής μετασχηματίζεται σε ένα αενάως περιστρεφόμενο σπειροειδές, δια του οποίου εκφράζεται η συνείδηση.

Προεκτείνοντας περαιτέρω αυτή τη σκέψη, στο βαθμό που αυτά τα δύο σπειροειδώς αντικείμενα σκέλη συμβολίζουν το αλληλένδετο πνεύματος και ύλης, τότε θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε ότι η συνείδηση είναι το προϊόν της εξελισσόμενης αλληλεπίδρασής τους. Εδώ, λοιπόν, έχουμε μια σύγχρονη απόδοση της ευγενικής ή μέσης οδού, που δίδαξε ο Βούδας, σύμφωνα με την οποία η πρόκληση βρίσκεται στην ισοστάθμιση μεταξύ αυτών των ζευγών των αντιθέτων – τις δύο μεγάλες γραμμές δύναμης και, όπως αυτές εκφράζονται στο κάθε επίπεδο και στην εξισορρόπησή τους αλλά και στη μεταξύ τους συσχέτιση σε αρμονική έκφραση. Παρόμοια με το Βούδα και το Χριστό, αλλά και τους άλλους μεγάλους πνευματικούς διαφωτιστές, έτσι και κάθε άλλη μονάδα συνείδησης εξελίσσεται επίσης μέσω αυτής της μεγάλης σπειροειδούς διαδικασίας – και με τον τρόπο αυτό το όλον της πλανητικής εκδήλωσης ταξιδεύει σιγά-σιγά προς τον τελικό προορισμό, που είναι η πνευματική απολύτρωση.

Αυτή η εξέλιξη που αγκαλιάζει τα πάντα απαιτεί διαρκώς τη σκέδαση των παλαιών μορφών και την πρόσκτηση νέων, καθώς ανανεωμένοι συνδυασμοί ύλης και πνεύματος προσφέρουν όλο και πιο εκλεπτυσμένα οχήματα για να βρίσκει έκφραση η συνείδηση που ξεδιπλώνεται. Στο βαθμό που εξαντλείται το δυναμικό κάποιας μορφής και δεν είναι πλέον επαρκής, αυτή ξεπερνιέται, απορρίπτεται και προσλαμβάνεται καταλληλότερη. Αυτή είναι η θεμελιώδης αρχή που βρίσκεται πίσω από τη διαδικασία του θανάτου και της αναγέννησης σε όλα τα επίπεδα, παντού στη φύση. Το πού ακριβώς ξεκινά και σταματά αυτή η περιέλιξη του σπειροειδούς, κανένας αληθινά δεν ξέρει. Το μόνο που μπορεί να λεχθεί είναι ότι το επόμενο βήμα βρίσκεται πάντα ακριβώς μπροστά και αποκτούμε τη θέα του σιγά-σιγά, καθώς μας σπρώχνει αυτή καθαυτή η δύναμη της ζωής.

Δυστυχώς η κοινωνία των ανθρώπων αποσπάται όλο και πιο έντονα από την κυκλική διαδικασία της ζωής και του θανάτου που χαρακτηρίζει την σπειροειδή μας ανάβαση. Η διαρκής αναζήτηση αισθησιακών συγκινήσεων και ο αχαλίνωτος υλισμός μάς έχει σπρώξει να ταυτιστούμε με το σαρκίο μας. Έχουμε προσδεθεί τόσο γερά στις δικές του αισθήσεις, που χάσαμε την επαφή με την εσωτερική μας φύση. Οι αισθήσεις χρειάζονται για να μας εισάγουν στις μορφές κι όχι να μας φυλακίζουν εντός τους. Μονάχα με τη διάκριση του εαυτού από τις μορφές του και με την ενδοσκόπηση, μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε αληθινά τη φύση του θανάτου. Θα πρέπει να ξυπνήσουμε τις ενδότερες, τις εσωτερικές αισθήσεις και να τις ακολουθήσουμε, αν θέλουμε να αγγίξουμε τον αιώνιο πυρήνα της ύπαρξής μας που στέκει αμετακίνητος και γαλήνιος εν μέσω των μακρόχρονων κύκλων της ζωής, δηλαδή του θανάτου και της αναγέννησης. Τότε θα μπορούμε να ξέρουμε από πρώτο χέρι πώς γίνεται η είσοδος στη μεγαλύτερη ζωή – που είναι το όμορφο μυστικό που υποκρύπτεται στη διαδικασία του θανάτου.

Μονάχα αν γίνει αντιληπτό ότι τα όσα έπονται του τέλους του βίου αποτελούν μια προέκταση της ζωής, θα μπορέσει ο θάνατος να γίνει κατανοητός ως μια απλή μετάβαση – ως μια μετατόπιση της συνείδησης από μια περιοχή της θείας ελικοειδούς σπείρας σε κάποια άλλη. Από αυτή την άποψη ο θάνατος είναι απλώς η απαλλαγή από τον περιορισμό και κάποια εμπειρία περί αυτού έχουμε κάθε νύχτα, στη διάρκεια των ωρών του ύπνου. Όπως το θέτει ο G. Purucker «Ο θάνατος και ο ύπνος είναι θεμελιωδώς το ίδιο πράγμα και δε διαφέρουν παρά κατά τον αναβαθμό: .... ο ύπνος είναι ένας ατελής θάνατος και ο θάνατος είναι ένας τέλειος ύπνος. Εδώ βρίσκεται το βασικό κλειδί κάθε διδασκαλίας περί θανάτου... Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της Ζωής. Πρακτικά είναι ένας τρόπος ζωής. Μια τροποποίηση της συνείδησης, μια αλλαγή από τη μια φάση ζωής σε μια άλλη, που καθορίζεται μάλιστα σύμφωνα με το καρμικό πεπρωμένο .... Τα σώματά μας βρίσκονται σε κατάσταση διαρκούς αλλαγής, καθώς τα άτομά τους βρίσκονται σε διαδικασία συνεχούς ανανέωσης. Ακόμη κι όταν το σώμα μας είναι ζωντανό, αυτή η ζωή του συνεχίζεται εν μέσω αναρίθμητων μικροσκοπικών θανάτων. Του διαρκούς θανάτου των μικρών ζωών που το απαρτίζουν» (Fountain-Source of Occultism, G. de Purucker, TUP, 1974).

Συνοψίζοντας τη φύση του θανάτου, η Αλίκη Μπέιλη μας δίνει μια πολύ βαθιά και ισχυρή σκέψη: Πραγματικά ο θάνατος είναι η φθορά σε χρόνο και χώρο και οφείλεται στην τάση του πνεύματος/ύλη να απομονώνεται ενόσω αυτό βρίσκεται σε εκδήλωση. Αυτή η δήλωση περιγράφει την όλη διαδικασία του ταξιδιού της Ζωής. Την «εμπλοκή»/κατάδυση στη μορφή, μέσα σε μια όλο και πιο ατομικιστική, χωριστή κατάσταση συνείδησης και στη συνέχεια την «ανέλιξη», την επιστροφή στην ενότητα, συγκομίζοντας τους καρπούς της εμπειρίας μας ως πλούτο και πρόσθετη ποιότητα. Αν μπορούμε να αναγνωρίζουμε αυτόν τον κύκλο, τότε θα μπορούμε εκούσια να ευθυγραμμιζόμαστε μέσα στην εξελικτική παλίρροια και να υπερνικούμε αυτήν την τάση απομόνωσης που διακρίνει το πνεύμα/ύλη. Με την εστίαση μας στην ψυχή, που είναι το σημείο συνείδησης που βρίσκεται μεταξύ αυτών των δύο, η θέασή μας μεγαλύνεται και μας αποκαλύπτει τη μεγάλη αλήθεια της Προαιώνιας Σοφίας, που διδάσκει ότι πνεύμα-ψυχή-ύλη είναι μια Τριάδα που τη συνθέτει η Ζωή, η οποία διαπερνά και τα τρία. Ο θάνατος θα γίνεται αντιληπτός τότε ως μέρος της διαδικασίας της ζωής, ως η μεγάλη δύναμη απελευθέρωσης που εστιάζει και πάλι τη συνείδηση σταθερά και σε ολοένα υψηλότερα σημεία της ελικοειδούς σπείρας μεταξύ των πόλων του πνεύματος και της ύλης.

Ο φόβος και ο τρόμος του θανάτου μπορεί να εξαφανιστεί στο βαθμό που έχουμε επίγνωση ότι η ψυχή, ως η καθοδηγούσα πνευματική συνείδηση, είναι μια πραγματικότητα. Γιατί ο φόβος είναι αποτέλεσμα της ταύτισης με την παροδική φύση της μορφής – τόσο της ίδιας μας της μορφής, που γεννά την αίσθηση της προσωπικότητας, όσο και των μορφών και των προσωπικοτήτων των αγαπημένων μας και των γύρω οικείων μορφών και του περιβάλλοντός μας. Το είδος και ο τύπος της αγάπης που διαθέτει η ψυχή λειτουργεί χωρίς τέτοιες προσκολλήσεις και η ελπίδα για το μέλλον και για απαλλαγή από τους περιορισμούς μας βρίσκεται ακριβώς σε αυτήν την περιαγωγή της έμφασής μας προς τον υπερβατικό χαρακτήρα της ψυχής. Όσο θα εργαζόμαστε να έλθει εκείνη η ώρα που η ενσαρκωμένη ψυχή θα μπορεί να ζει συνειδητά, δημιουργικά και με θείο τρόπο μέσα στα εξελισσόμενα υλικά οχήματα, τόσο η αίσθηση θλίψης, μοναξιάς και απώλειας απέναντι στη σκέψη του θανάτου θα εξασθενίζουν σταθερά. Τότε θα θεωρούμε τη μορφή απλώς ως μια προσωρινή όψη που προσφέρει μια θεία ευκαιρία και την προσωπικότητα ως ένα προσωρινό προσωπείο της ψυχής και θα ξέρουμε, τότε, να προσεγγίζουμε διαφορετικά, πιο χαρούμενα τη μεγάλη εμπειρία που αποκαλούμε θάνατο. Ο θάνατος θα κατανοείται ως τμήμα του πνευματικού ταξιδιού της ψυχής, η οποία ξανά και ξανά καταβυθίζεται μέσα σε ένα κομμάτι του εαυτού της για να μάθει, να υπηρετήσει και να εμπλουτίσει τις εμπειρίες της και, μετά, μέσω του θανάτου, για να αποκομίσει τους καρπούς των προσπαθειών της, ώστε να προχωρήσει ακόμη πιο πέρα μέσα και πάνω στο ελικοειδές μυστήριο της ζωής.

1. Fountain-Source of Occultism, G. de Purucker, TUP, 1974

Ζωή, Συνείδηση, Θάνατος

Εξετάζεταιηομοιότηταμεταξύ θανάτου καιύπνου.

Περισσότερα

Ο Θάνατος και ο Σύγχρονος Κόσμος

Πώς η τεχνολογία εμπλέκεται όλο και πιο συχνά στη διαδικασία θανάτου και αν αυτό είναι πάντα ευεργετικό.

Περισσότερα

Δραστηριότητες Μετάβασης

Το Βιβλίο των Ελπίδων και των Ονείρων, που εκδίδεται από τον Dee Rimbaud, είναι μια ανθολογία κειμένων που παρουσιάζει εργασίες μερικών από τους κορυφαίους ποιητές που γράφουν σήμερα.

Τo PeaceJam είναι ένα διεθνές εκπαιδευτικό πρόγραμμα που χτίζεται γύρω από διαπρεπείς κατόχους του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, οι οποίοι συνεργάζονται με νέους για να τους μεταδώσουν το πνεύμα, τις δεξιότητες και τη φρόνηση που φέρουν.

Περισσότερα

PDF

Το Δελτίο σε μορφή PDF (απαιτείται το πρόγραμμα Adobe Reader το οποίο είναι ελεύθερα διαθέσιμο από www.adobe.com)

Περισσότερα