Ιούλιος 2008

Η Αρχή της Διαμάχης είναι οικεία σε κάθε αγωνιζόμενο ζηλωτή και ρυθμίζει ολόκληρη τη ζωή του, προκαλώντας κρίσεις κι εντάσεις, μερικές φορές σχεδόν πέραν της αντοχής· υποδεικνύουν όμως ταχεία ανάπτυξη και σταθερή πρόοδο. Η δραστηριότητα αυτής της αρχής αυξάνει πολύ αυτή την εποχή διαμέσου των ακόλουθων πνευματικών γεγονότων (η πλήρης συζήτηση παρουσιάζεται στις σσ. 741-760):

1. Της κρίσης των ιδεολογιών.
2. Της αφύπνισης της ανθρωπότητας σε καλύτερη κατανόηση.
3. Της αύξησης της καλής θέλησης που οδηγεί στην παρουσίαση ορισμένων θεμελιωδών χασμάτων που πρέπει να γεφυρωθούν με την ανθρώπινη προσπάθεια.
4. Της μερικής «σφράγισης της θύρας όπου ενοικεί το κακό».
5. Της χρήσης της Μεγάλης Επίκλησης με τα εξαιρετικά και γοργά αποτελέσματά της, τα οποία προς το παρόν δεν είναι αντιληπτά από σας.
6. Της βαθμιαίας προσέγγισης της Ιεραρχίας σε μια στενότερη και πιο άμεση σχέση με την Ανθρωπότητα.
7. Της επικείμενης επιστροφής του Χριστού.

Υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες, αλλά αυτοί θα είναι επαρκείς για να σας καταδείξουν την αυξημένη έκφραση της διαμάχης και στα τρία επίπεδα της αυστηρά ανθρώπινης εξέλιξης. Είναι μια διαμάχη η οποία έχει κατακλύσει τις μάζες σε κάθε χώρα, η οποία προκαλεί ακόμη φυσική διαμάχη, συναισθηματική ένταση και τρομακτικά νοητικά ζητήματα και η οποία θα ελαττωθεί πολύ, όταν οι μάζες των ανθρώπων, παντού, πεισθούν ότι οι ορθές ανθρώπινες σχέσεις έχουν πολύ μεγαλύτερη σπουδαιότητα από την απληστία, την ανθρώπινη υπερηφάνεια, τις εδαφικές αρπαγές και τα υλικά αποκτήματα. (Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, σσ. 610-11 - αγγλικό)