Εισαγωγή, Σκοπός και Μέθοδος

«Η ανθρωπότητα, αποτελείται από όλους τους ξεχωριστούς ανθρώπους. Σε μία τέτοια σύνθεση ο άθλος τελειώνει».

Κλέων του Ρόμπερτ Μπράουνινγκ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΣ

Από την εποχή του Ισαάκ Νεύτωνα, η συμβατική επιστήμη έχει πεισματικά προσκολληθεί σε ένα «βαρύτητα και μόνο» μοντέλο του σύμπαντος, το οποίο επί του παρόντος αντιμετωπίζει σαν ένα μαυσωλείο άψυχης ύλης που, μέσω έκρηξης, ανέκυψε εκ του μηδενός, ενώ διαστέλλεται σε ολοένα αυξανόμενη κλίμακα προς όλες τις κατευθύνσεις χωρίς νόημα και σκοπό. Οι υποθέσεις αυτές υποστηρίχτηκαν με όλο και πιο εξωτικές θεωρίες όπως του Μπιγκ Μπανκ, της Γενικής Σχετικότητας, των Μελανών Οπών, της Σκοτεινής Ύλης/Ενέργειας και άλλων συναφών. Εν τω μεταξύ, η απόδειξη για το αντίθετο τεκμηριώνεται όλο και περισσότερο, υποστηρίζοντας, αντί αυτών, την άποψη των εσωτεριστών για το σύμπαν σαν έναν ζωντανό, συγκροτημένο οργανισμό, ηλεκτρικό στη φύση και τη λειτουργία του.

Η ηλεκτρική φύση των συμπαντικών διαδικασιών διατρέχει σαν θέμα το έργο του Θιβετανού Διδασκάλου μέσω των γραπτών της Ε.Π. Μπλαβάτσκι και της Αλίκης Μπέιλη, που αποβλέπουν στο να αποτελέσουν γεφυρωτικές πραγματείες ανάμεσα στην υλική γνώση των ανθρώπων και την επιστήμη των μυημένων. Αυτό είναι πιθανόν να συνεχιστεί και κατά την επόμενη φάση της διδασκαλίας της Προαιώνιας Σοφίας, προετοιμάζοντας την ανθρωπότητα για την ενέργεια της Αγάπης στη δυναμική της ηλεκτρική μορφή, που ο Χριστός θα χρησιμοποιήσει κατά την επανεμφάνισή Του.

Η ηλεκτρική αυτή όψη της Αγάπης θα βοηθήσει να τεθούν οι βάσεις για εκείνη τη «σύνθεση όλων των ξεχωριστών ανθρώπων», για την οποία μίλησε ο Μπράουνιγκ και επ’ αυτής γίνεται νύξη στο ακόλουθο απόσπασμα από την Εσωτερική Ψυχολογία, τόμ. 1:

  «Η έβδομη ακτίνα εργάζεται με τα φαινόμενα του ηλεκτρισμού δια του οποίου συντονίζεται και ζωογονείται το ηλιακό σύστημα. Υπάρχει μια όψη των ηλεκτρικών φαινομένων η οποία παράγει συνοχή, όπως ακριβώς υπάρχει μια όψη που παράγει φως ... αυτή θα αποδεσμευθεί σε πληρέστερο βαθμό στη διάρκεια της Υδροχοϊκής εποχής ... Ένα από τα πρώτα αποτελέσματά της θα είναι η αύξηση της κατανόησης της αδελφοσύνης και η πραγματικά επιστημονική της βάση». (Εσωτερική Ψυχολογία, τομ. 1, σσ. 373-74 - αγγλικό)

Είναι ακριβώς η ανάπτυξη της αντίληψης για την επιστήμη της αδελφοσύνης και η σχέση ανάμεσα στη συνείδηση και τα ηλεκτρικά φαινόμενα, αυτά τα οποία πραγματεύεται Η Ηλεκτρική Γέφυρα. Στόχος της είναι να συνδέσει την εσωτερική με την εξωτερική επιστήμη και να υπογραμμίσει τις επιστημονικές ανακαλύψεις που αποκαλύπτουν, περαιτέρω, την ηλεκτρική φύση της πραγματικότητας και τη σχέση της με την οπτική της Προαιώνιας Σοφίας. Η κατανόηση του ηλεκτρισμού είναι το κλειδί για την ολοκλήρωση της επιστήμης σε ένα ενοποιημένο σύνολο, παρέχοντας ένα μαγνητικό υπόβαθρο όπου το Θείο Σχέδιο θα μπορέσει να απλώσει τις ρίζες του και η μελλοντική εσωτερική διδασκαλία να ευδοκιμήσει με ασφάλεια.

Καλούμε όλους όσους ενδιαφέρονται για την επιστήμη και τη φιλοσοφία να παρακολουθούν τη συνεχή εξέλιξη του ιστότοπου Η Ηλεκτρική Γέφυρα, και να ενωθούν μαζί μας σε ομαδικό στοχασμό και αποκρυφιστική επωαστική σκέψη πάνω στην ηλεκτρική αλληλεξάρτηση του συνόλου της ζωής. Η έντονη σκεπτομορφή που θα δημιουργηθεί κατ’ αυτό τον τρόπο θα συμβάλει στην προώθηση της επιστημονικής αφύπνισης και σε μια από καιρό αναμενόμενη αποκάλυψη της σχέσης της ανθρωπότητας με το συμπαντικό όλο. «Η εγκαθίδρυση της αδελφοσύνης σαν ένα οριστικό γεγονός στη φύση» μπορεί τότε να έρθει σαν ένα φυσικό επακόλουθο.

ΜΕΘΟΔΟΣ

Η Ηλεκτρική Γέφυρα είναι ένα πανίσχυρο σύμβολο υπηρεσίας στα πεδία της επιστήμης και της φιλοσοφίας. Ως δραστηριότητα υπηρεσίας της η Σχολή Αρκέην, στόχο έχει να συμβάλει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της εσωτερικής και της εξωτερικής επιστήμης, μέσω της γλώσσας του ηλεκτρισμού. Η συνθέτουσα φύση του ηλεκτρισμού είναι εκείνη που θα παράσχει τη βάση για μια νέα Υδροχοϊκή Επιστήμη της Διασύνδεσης, παρέχοντας στον αποκρυφισμό τη δυνατότητα να συνδεθεί με την επιστήμη του πεπερασμένου νου και να αποκαλύψει τη θεϊκή φύση της πραγματικότητας.

Η ακόλουθη προσέγγιση και οραματισμός προτείνεται σε συνάρτηση με τη μελέτη της Ηλεκτρικής Γέφυρας. Δεν χρειάζεται να αποτελέσει μια ξεχωριστή διαδικασία, παρά μάλλον μια μέθοδο πνευματικής ανάγνωσης που μπορεί να μετασχηματίσει την παραδοσιακή μελέτη σε δυναμική υπηρεσία:

  1. Οραματιστείτε μια γραμμή φωτεινής ενέργειας ενωμένη με εκείνη που δημιουργείται από άλλους συνεργάτες, να διεισδύει στην επιστήμη των μυημένων και να αγκυροβολεί στην επιστήμη της ανθρωπότητας.
  2. Προχωρήστε στη δημιουργική χρήση αποσπασμάτων της παρουσίασης μέσω αποκρυφιστικού στοχασμού, δομώντας σαν αποτέλεσμα ένα σημείο νοητικής έντασης εντός της φωτεινής αυτής γέφυρας και ενδυναμώνοντας το δεσμό ανάμεσα στους δυο κόσμους σκέψης.
  3. Οραματιστείτε την ενέργεια των μυστηρίων να δονεί ως κάτω τη γέφυρα, εφελκύοντας ένα νέο σκεπτικό στους επιστημονικούς κύκλους σε ότι αφορά τον ηλεκτρικό χαρακτήρα της πραγματικότητας.

Η Ηλεκτρική Γέφυρα είναι σε τελική ανάλυση ένα σύμβολο της ανταχκάρανα, και υποδεικνύει την ηλεκτρική φύση της ατραπού, όπως απεικονίζεται στα ακόλουθα λόγια του Θιβετανού. Στο περιεχόμενό τους ανευρίσκεται το κλειδί για πιο προχωρημένο έργο με αυτόν την τομέα υπηρεσίας.

Στο νοητικό πεδίο εμφανίζεται ένα τρίγωνο που παράγεται απ’ τη μανασική δραστηριότητα κι αυτό το τρίγωνο πυρός αρχίζει να κυκλοφορεί βραδέως ανάμεσα στο μανασικό μόνιμο άτομο και σ’ ένα σημείο στο κέντρο του εγωικού λωτού και από εκεί στη νοητική μονάδα που εμφανίζεται στο τέταρτο υποπεδίο δια του έμφυτου ενστίκτου που προσεγγίζει τη νοητικότητα. Aυτό το τρίγωνο πυρός, που σχηματίζεται από καθαρή ηλεκτρική μανασική δύναμη, καθίσταται συνεχώς λαμπρότερο μέχρι να προκαλέσει έναν ανταποκριτικό κραδασμό από το ανώτερο κι από το κατώτερο. Το τρίγωνο αυτό είναι ο πυρήνας της αντασκάρανα. Tο έργο του πολύ αναπτυγμένου ανθρώπου είναι ν’ αναγάγει αυτό το τρίγωνο σε ενότητα και μέσω της υψηλής έφεσης (που είναι απλώς μετουσιωμένη επιθυμία η οποία επηρεάζει τη νοητική ύλη) να το μετατρέψει σε Aτραπό κι έτσι να αναπαραγάγει σε ανώτερη συνθετική μορφή την προηγούμενη «ατραπό» κατά μήκος της οποίας το κατερχόμενο Πνεύμα έλαβε κατοχή του φορέα του –του αιτιώδους σώματος– και από εκεί εργάζεται πάλι μέσω του κατώτερου προσωπικού εαυτού. (Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, σ. 709 - αγγλικό)