Meer Uittreksels over de Arcane School
Uittreksels over de Arcane School uit de voordrachten van Sarah McKechnie, Voormalig Internationaal Voorzitter van de Lucis Trust, de Arcane School en haar Dienstactiviteiten.
Bij de Arcane School ligt de nadruk op de onpersoonlijkheid en op groepswerk, en we kunnen het ene niet zonder het andere hebben. Onpersoonlijkheid heeft voor vele mensen een slechte betekenis in deze “warme en wollige” teneur van deze tijd, en dit is zeer jammerlijk. Want onpersoonlijkheid is die helende balsem die groepsverhoudingen niet enkel mogelijk maakt, maar deze voedt, koestert en oproept. De ziel is natuurlijk en onvermijdelijk groepsbewust, want de ziel kent geen afgescheidenheid en kent geen grenzen. Onpersoonlijkheid betekent niet koud en afgezonderd van anderen zijn, maar vriendelijke onverschilligheid voor de persoonlijkheid – het afgescheiden zelf. Onpersoonlijkheid is letterlijk het vermogen om voorbij het lager zelf te zien en voorbij alles dat ons van elkaar scheidt, en om onze aandacht te richten op onze gemeenschappelijke basis, onze eenheid in de ene ziel.
Er wordt door de School nooit gehoorzaamheid of trouw verwacht, want de enige school die van gelang is, is de innerlijke universele school van het occultisme, gevestigd in Shamballa, waar alle ware esoterische scholen hun oorsprong en basis hebben. Alle uiterlijke uitdrukkingen behoren aan de ene innerlijke Wijsheidsschool, en deze subjectieve, verticale band is altijd de belangrijke verhouding.
Door de Arcane School worden er nooit vergoedingen of kosten gevraagd, want er kan geen prijs gezet worden op de opleiding tot discipelschap, en niemand kan er van weerhouden worden omwille van een gebrek aan geld. Maar er zijn onkosten om op het fysieke gebied elk project te beheren, en van de studenten wordt er verwacht om de verantwoordelijkheid te delen om in verhouding tot hun mogelijkheid bij te dragen om het werk van de School en haar activiteiten te financieren. Deze visie over geld is een belangrijk kenmerk van de Arcane School dat de studenten aanmoedigt en iedereen die geïnteresseerd is om elke zondag deel te nemen aan een wereldwijde meditatiedienst over het richten van geld voor hiërarchische doeleinden. Dit is een deel van een tweevoudige meditatie, de andere meditatie wordt op donderdag door vele mensen over de hele wereld gehouden om te helpen bij de voorbereiding voor de wederkomst van de Christus. Het richten van geld naar hen die willen dienen en delen is een fundamentele ontwikkeling die noodzakelijk is teneinde de juiste subjectieve sfeer te scheppen waarin de Christus kan werken, want dit zal er op duiden dat het ware gevoel van delen uiteindelijk in het menselijk bewustzijn is doorgedrongen. Want delen is een uiterlijke uitdrukking van liefde, de energie die door de Christus wordt belichaamd.
… Dienst is omschreven als het juist tegemoet treden aan een nood op elk niveau van bewustzijn, en het is een wetenschappelijk proces dat, meer dan iets anders, leidt naar geestelijke ontwikkeling. Licht kan nooit worden tegengehouden, voor zichzelf vastgehouden. Het is een energie van de hoogste soort en moet vrijelijk gedeeld worden, maar ook met wijsheid, want dienst vergt wijsheid om doeltreffend te zijn. Zonder wijsheid kan dienst slechts een bemoeizieke tussenkomst zijn. Met wijsheid, dat een uitdrukking is van liefde, kan dienst aan de dwalende ziel die aansporing geven die elk ander levend wezen, hetzij een bloem, een dier of een mens, in staat stelt om sterker te worden en naar het licht te groeien. Dienst is het resultaat van uitstraling, en het treft het hartcentrum, “de zetel van het leven”.
… Alle levende dingen evolueren en groeien in hoedanigheid en vermogen door middel van het stimulerend resultaat van de hogere trillingen van een verder ontwikkelde levensvorm. De Hiërarchie dient op die manier de mensheid, zoals de mensheid op haar beurt stimuleert en handelt als een beheerder van de zogenoemde lagere rijken, de dieren, planten en mineralen. Binnen een groep discipelen geldt datzelfde principe, en dus, zoals ik al zei, is een ashram een centrum waar verhoudingen worden beproefd – waar discipelen elkaar versterken en stimuleren volgens hun niveau van geestelijke ontwikkeling. Hoe dankbaar zouden we hiervoor moeten zijn, wetende dat het een teken van wijsheid is om diegene te herkennen die zo onze geestelijke groei kunnen stimuleren, en hen die we op onze beurt in hun ontwikkeling kunnen helpen.
Het nieuwe discipelschap dat nu door de esoterische scholen ontwikkeld wordt is een experiment met als voornaamste doel niet het vervolmaken van het individu is, maar het scheppen van een bruikbare, vruchtbare groep. Dit betekent dat in sommige gevallen, de individuele groei vertraagd moet worden om zich aan het groepstempo aan te passen. Voor anderen betekent dit het opvoeren van hun inspanningen – met een doordrijvend proces – om tegemoet te komen aan de vereisten van het groepsleven. Bij het scheppen van een innerlijk verenigde, telepathische groep hebben kritiek, ontleding en oordeel geen plaats en dit schept enkel hindernissen voor de vrije stroom van de liefde. In deze sfeer van liefde wordt het voor elke discipel uiteindelijk mogelijk om zijn eigen dierbare en unieke identiteit uit het oog te verliezen – iets wat volkomen tegengesteld is aan de huidige trend in de wereld waar de individualiteit wordt versterkt en gericht is op alle manieren waarop we zelf van de groep verschillen en afgezonderd staan van het grotere geheel. Doch in het loslaten van een identiteit die afgescheiden en uniek is vindt men een groter bereik in bewustzijn en vereenzelviging die waarlijk bevrijdend en uitbreidend is. Want er wordt ons gezegd dat omvattendheid de sleutel is om het bewustzijn te begrijpen.
Zoals ik al zei is het centrale kenmerk van de opleiding aan de Arcane School de meditatie, want dit is het middel waarbij het hoofdcentrum ontwaakt en dit leidt naar de vereniging van de ziel en de persoonlijkheid, van de innerlijke en de uiterlijke mens. Het hoofdcentrum is het centrum van ontvangst en het ajna-centrum dat van verspreiding, en in hun vereniging worden de ziel en de persoonlijkheid samengesmolten in volledige synchroniciteit van doel, en bewuste, bereidwillige medewerking met het Plan van God. Van daaruit volgt de ontwikkelende uitdrukking van de Monade – zuiver leven – via de geestelijke triade, en dan is met op weg om een Meester te worden. Maar voor de meesten onder ons ligt dat nog ver af, en we moeten realistisch in onze beoordeling zijn van wat mogelijk is terwijl tegelijkertijd de ontwikkeling een herkenning van een doel op lange termijn is en van de tijdsduur van de vooruitgang van de Hiërarchie. Hierin ligt geen reden voor ontmoediging – enkel de herkenning van een gelegenheid, want de Hiërarchie rekent op haar discipelen die aan de omtrek van de ene grote Ashram werken, want dat zijn diegene die in aanraking komen met en begrip hebben voor de mensheid en een stem kunnen geven aan de “roep van de mensheid” die de Hiërarchie moet horen.
… Vele oprechte esoterici lijken te voelen dat, om geestelijk te zijn, men zich van de wereld, van de problemen, dwaasheid en van alle verschrikkelijkheden van het leven op aarde moet afwenden. Doch waar zal de oplossing van de wereldproblemen, de genezing, uit voortkomen indien deze niet van de geoefende esoterici komen – van hen die het vermogen tot “tweevoudig zicht” hebben ontwikkeld? Het zijn zij die in de wereld, in de mensheid, kunnen kijken, en zowel haar goddelijke oorsprong als de bron van haar mislukken in de begoocheling, illusie en maya van de drie lagere werelden zien. De ontwikkeling van het etherisch zicht stelt de discipel in staat om de bedoeling en de betekenis achter de uiterlijke blijkbare werkelijkheid te zien, en daarbij de weg te wijzen naar de oplossing van de wereldproblemen, waarvan er zo vele door de mensheid zelf gecreëerd zijn.
(uit “De esoterische opleiding aan de Arcane School” – een voordracht gegeven op een conferentie in San Diego, Californië in april 1997)
… Als we dus nadenken over het volgende stadium van de komende lering binnen ongeveer 25 jaar, moeten we overwegen waar D.K. met het tweede stadium van de lering zijn aandacht heeft op gericht. De nieuwe waarheden waar DK met zijn werk met Alice Bailey verantwoordelijk voor was bevat: de lering over Shamballa; het nieuwe discipelschap; de zeven stralen; de nieuwe astrologie; informatie over de nieuwe groep van werelddienaren in een poging om een esoterische tak van de innerlijke ashram te vormen; en de lering over de nieuwe wereldgodsdienst; in die volgorde. De lering over Shamballa stond op de eerste plaats op zijn lijst van waarheden die in het bewustzijn van de mensen moest worden verankerd. Hij zei: “Het onderwerp van 'de Weg tot Shamballa' vereist een studie van overdenking en een esoterisch begrip. In dit begrip van het nieuwe en toekomstige gedeelte van de Weg of het Pad, waarvoor de moderne discipel zich geplaatst ziet, ligt het geheim van de komende openbaring”.
De training aan de Arcane School omvat al deze zeven waarheden wanneer de student vordert door middel van meditatie en de studie in de verschillende graden. Maar het is opvallend voor diegene onder ons die de vooruitgang van de studenten overzien, hoe weinige in verhouding volhouden tot in de hogere graden van de School, waar de werkelijke essentie van het werk, en het bouwen van de antahkarana ter hand wordt genomen. De antahkarana is de brug in bewustzijn tussen het hogere en het lagere denkvermogen en brengt de zieledoordrenkte persoonlijkheid in contact met het gebied van buddhi, waar de ashram zich bevindt en de intuïtie ontwikkeld wordt. Door middel van de antahkarana worden de “drie deuren naar Shamballa”, de rede/intuïtie, de geestelijke wil, en de wezenlijke tweevoudigheid, onthuld. Van deze drie zou ik me even willen concentreren op de rede/intuïtie, en haar verhouding tot de openbaring.…
Op een ander punt zei hij “Status en titel, plaats en positie tellen niet. Het is de leerstof, waar het op aankomt – de waarheid ervan en het beroep dat deze doet op de intuïtie.” We worden daar aan herinnerd door de verklaring die in bijna alle boeken vooraan te vinden is: “De boeken welke is geschreven heb, worden uitgezonden zonder eis dat zij aangenomen moeten worden. Zij kunnen of kunnen niet, juist, waar en nuttig zijn. Door een juiste toepassing en door de intuïtie te oefenen is het aan u hun waarheid na te gaan. Noch ik, noch A.A.B. hebben er enig belang bij of zij als geïnspireerde geschriften toegejuicht worden of dat iemand (met ingehouden adem) over ze zal spreken, dat ze het werk zouden kunnen zijn van één van de Meesters.”
… In een brief aan de School zei de Tibetaan, “lees uw kranten met aandacht en met een scherp onderscheidingsvermogen; verhaast uw inspanning indien de noden van de mensheid en de eisen van de Hiërarchie (ter wille van de mensheid) iets voor u betekenen. Indien dat niet het geval is, zullen wij elders naar hulp moeten uitzien.”
Als we de kranten lezen en aandacht schenken aan de huidige toestand van de wereld, kunnen we mogelijk de “stille aanroepende erkenningen van de massa” horen, die niet in staat kunnen zijn hun erkenningen te uiten, maar die deze aanvoelen en zullen reageren op de leiders die de visie hebben, het mededogen, het gevoel van een delende mensheid, en de juiste bewoordingen om die erkenningen uit te drukken en daarbij beroep doen op samenwerking en bereidwilligheid. De eigenlijke naam voor de mens betekend “diegene die denkt” en we moeten op dit vermogen in onze medemensen vertrouwen. De ervaring van het voorbije tijdperk en in het bijzonder de laatste 100 jaar heeft bij de mensheid een intelligentie ontwikkeld en een vermogen om te reageren op de waarheid wanneer deze aan hen wordt voorgelegd. De taak van de esoterische groep is om diepere, geestelijke waarheden in het menselijke bewustzijn over te brengen en dit met de middelen die hem ter beschikking staan – de vele gebieden waarin de nieuwe groep van werelddienaren werken. In deze taak heeft ieder van ons een plaats te bekleden, en ieder van ons is noodzakelijk.
(Uittreksel uit “De Komende Openbaring” een toespraak aan de Arcane School Conferentie in New York, 20 mei, 2000)
Voor meer dan 75 jaar heeft de Arcane School, denk ik, aan een uiterste nood aan esoterici beantwoord. In het bijzonder in de voorbije vijftig jaar is er over de hele wereld een uitbreiding geweest van de esoterische training met de vorming van scholen die methoden aanbieden voor geestelijke ontwikkeling, en die verscheidenheid aan benadering kan enkel als positief worden gezien. Maar voor zover ik weet is de Arcane School onovertroffen in haar opleiding in de occulte meditatietechnieken. Een dergelijke groep, innerlijk verbonden door de ziel, niet gebonden door persoonlijke banden, en geoefend in de occulte meditatie, wat het gebruik van het denkvermogen betekent om de energie en de kracht voor geestelijke doeleinden te richten, is vast en zeker een groot instrument voor gebruik door de Hiërarchie.
(Uittreksel uit “Vrijheid en Eensgezindheid” een toespraak aan de Arcane School Conferentie in Londen, 17 juni, 2000)