Een Esoterische Zienswijze over Kerstmis

DE CHRISTUS EN HET AANSTAANDE NIEUWE TIJDPERK

(De bestemming der volkeren blz. 147 -153)

Nu wij aan het einde komen van onze beschouwing over de wereld van vandaag en de stralen die haar beheersen, door de volkeren heen werken en de mensen vormen is er nog een laatste punt, dat ik bespreken wil; het ligt op godsdienstig terrein en betreft de betekenis van Kerstmis. Zoals u weet is vanaf het donkere begin der tijden de periode waarin de zon zich weer naar het noorden beweegt als een feestelijk seizoen beschouwd. Duizenden jaren lang is dat in verband gebracht met de komst van de Zonnegod om de wereld te redden, om de Aarde licht en vruchtbaarheid te brengen en om aan de mensen hoop te brengen door het werk van de Zoon van God. Zij die niet beter weten beschouwen de Kersttijd uitsluitend als het Feest van de Christus. Dit is door de Christelijke Kerken beklemtoond en alle geestelijken getuigen dat. Dat is zowel waar als niet waar. De Grondlegger van de Christelijke Kerk — God in het vlees — maakte van deze periode gebruik en kwam tot ons in het donkere jaargetijde. Hij leidde een nieuw tijdperk in waarin licht het voornaamste begrip zou zijn. Vanuit verschillende gezichtspunten is dat waar geweest, ook vanuit het zuiver stoffelijke, want nu hebben wij een verlichte wereld. Overal is licht te zien en de pikdonkere nachten van oudsher zijn snel aan het verdwijnen. Licht is ook op de wereld neergedaald in de vorm van het 'licht van kennis'. Tegenwoordig is opvoeding en opleiding, waarvan het doel is alle mensen naar een 'verlichte weg' te leiden, de grondtoon van onze beschaving en de voornaamste zorg van alle landen. Uitroeiing van analfabeten, ontwikkeling van een ware cultuur en op alle terreinen van denken en onderzoek achter de waarheid komen is in alle landen iets van overwegend belang.

Toen de Christus dus verkondigde — wat Hij evenals alle Wereldredders en Zonne Goden beslist gedaan heeft — dat Hij het Licht der werelden was, luidde Hij daarmee een wonderbare periode in, waarin de mensheid alom universeel verlicht werd. Deze periode dateert van Kerstdag in Palestina, tweeduizend jaar geleden. Dat was de grootste van alle Kerstdagen. De stralende invloed daarvan was krachtiger dan van enige daaraan voorafgaande komst van een Lichtdrager, omdat de mensheid nu rijper was voor het licht. Christus kwam tijdens het Vissen-teken — het teken van de goddelijke Bemiddelaar in de hoogste betekenis, of van de tussenpersoon in de lagere. Het is het teken van vele Wereldverlossers en van Onthullers van goddelijkheid, die wereldverhoudingen tot stand brengen. Ik zou graag willen dat u van deze zin goede nota neemt. De voornaamste impuls die de Christus ertoe aandreef om speciaal werk te doen was het verlangen om juiste menselijke verhoudingen tot stand te brengen. Het is ook het verlangen der mensheid — of zij dat nu beseffen of niet — en wij weten, dat het Verlangen van alle volkeren er op zekere dag naar uit zal gaan dat er overal juiste menselijke verhoudingen gevonden zullen worden en dat die goede verhouding er zal komen door goede wil, die naar vrede in alle landen en onder alle volkeren leidt.

Door de eeuwen heen is Kerstmis erkend en gevierd als een jaargetijde van nieuw begin, van betere menselijke contacten en van een gelukkiger verhouding in gezinnen en gemeenschappen. Toch, net zoals de kerken zijn afgezakt tot een grof materialistische voorstelling van het Christendom, zo is de eenvoudige Kerstdag, waarin het hart van Christus zich zou verheugen, gedegenereerd tot een periode, die 'goed voor de handel' is. Daarom moeten wij bedenken dat, wanneer een met leven geïnspireerde godsdienst in een fase terecht gekomen is waarin deze volkomen materialistisch wordt uitgelegd, wanneer beschaving en cultuur hun gevoel voor geestelijke waarden verliezen en hoofdzakelijk op de materiële waarden reageren, dan heeft deze godsdienst uitgediend en moet deze verdwijnen, en dat in het belang van het leven en van de vooruitgang.

De aankondiging van de geboorte van Christus klinkt steeds opnieuw maar wordt ook nu nog niet verstaan. In het Waterman Tijdperk, het tijdperk waar wij nu snel in komen, zal de nadruk van Bethlehem naar Jeruzalem verlegd worden, en van de Kind Verlosser naar de Verrezen Christus. Tweeduizend jaar lang heeft Pisces het licht zien verspreiden; Aquarius zal het Licht zien Opkomen, en van beide is Christus het eeuwige symbool.

Het oude verhaal van de Geboorte zal overal doordringen en gezien worden als het verhaal van elke discipel en ingewijde, die de eerste inwijding ondergaat en in zijn tijd, op zijn plaats, een dienaar en lichtdrager wordt. In het Waterman Tijdperk zullen er twee belangrijke ontwikkelingen plaats vinden:

1.            De Geboorte Inwijding zal overal ter wereld het menselijk denken en streven bepalen.

2.            De godsdienst van de Verrezen Christus, en niet van de nieuwboren Christus of van de gekruisigde Christus, zal de kenmerkende grondtoon zijn.

Er zijn er maar weinigen die beseffen, dat honderden duizenden mensen in elk land deze eerste inwijding, die de Geboorte te Bethlehem — het Broodhuis — genoemd wordt, hebben ondergaan of zich op deze inwijding voorbereiden. De Mensheid, de werelddiscipel, is daar nu gereed voor. Aanwijzingen van de juistheid hiervan zijn te vinden in de heroriëntatie van de mensen overal naar geestelijke dingen, in hun belangstelling voor het welzijn van de mensen en hun voorspoed, in de volharding die zij tonen bij hun zoeken naar licht en hun hunkerende verlangen naar ware vrede, gebaseerd op juiste menselijke verhoudingen, uitgevoerd door goede wil. Deze 'geest zoals die in Christus is' kan men zien in hun opstandigheid tegen de materialistische godsdienst en in de wijd verbreide poging — die in Europa en elders te zien is — om het land (Moeder Aarde, de ware Maagd Maria) aan het volk terug te geven. Dat is te zien in het voortdurend trekken van mensen door de wereld van de ene plaats naar de andere, wat in het Evangelieverhaal gesymboliseerd wordt door de reis van Maria naar Egypte met het kindje Jezus.

Daarom volgde, zo wordt in het Nieuwe Testament verhaald, een periode van dertig jaren. Alles wat wij daarvan weten is, dat het kindje Jezus tot man opgroeide, vervolgens de tweede inwijding, de Doop in de Jordaan, kon ondergaan en aan zijn werk in het openbaar kon beginnen. De velen, die in dit leven de eerste inwijding hebben ondergaan, gaan nu de lange periode van stilte van die symbolische dertig jaren in waarin ook zij tot volwassenen opgroeien en de tweede inwijding zullen ondergaan. Deze inwijding geeft aan, dat men de volledige beheersing over zijn emoties en over alle Vissen-eigenschappen heeft. Die dertig jaren zijn te beschouwen als een periode van spirituele ontplooiing tijdens de drie afdelingen, waarin Aquarius (en derhalve het Nieuwe Tijdperk waar wij nu in aangeland zijn) verdeeld zal zijn. Ik doel op wat technisch bekend staat als de drie decanen van elk teken. In dit teken zullen de wateren van het Vissen Tijdperk symbolisch gesproken opgenomen worden in de waterkruik, die Aquarius op de schouder draagt — wat het symbool van dit teken is —, want Aquarius is de waterdrager, hij brengt de mensen het levenswater — het overvloediger leven.

In het Waterman Tijdperk is de Verrezen Christus Zelf de Waterdrager. Deze keer zal Hij niet het volmaakte leven van een Zoon van God laten zien, wat eerst Zijn voornaamste zending was. Hij zal verschijnen als het verheven Hoofd van de Geestelijke Hiërarchie, Die tegemoet komt aan de noden van de dorstige volkeren der wereld — dorstig naar waarheid, naar juiste menselijke verhoudingen en naar liefdevol begrip. Deze keer zal Hij door allen herkend worden en in Eigen Persoon zal Hij getuigen, dat de wederopstanding een FEIT is, met als gevolg het daaraan parallel lopende feit aantonen, dat de ziel onsterfelijk is, dat de mens geestelijk is. In de afgelopen tweeduizend jaar heeft de nadruk op de dood gelegen; dat heeft alle leringen van de orthodoxe kerken gekleurd; slechts één dag per jaar is aan de wederopstanding gewijd. In het Waterman Tijdperk zal de nadruk liggen op leven en vrijheid, bevrijd van de graftombe van het stof. Dat is de toon, die de nieuwe wereldgodsdienst zal onderscheiden van alle godsdiensten, die daaraan vooraf zijn gegaan.

Het Paasfeest en het Pinksterfeest zullen de twee hoogtijdagen van het godsdienstige jaar worden. Zoals u weet is Pinksteren het symbool van juiste menselijke verhoudingen waarin alle volkeren en naties elkaar zullen begrijpen en — al spreken zij verschillende talen — slechts één geestelijke taal zullen kennen.

Het is veelbetekenend dat in het laatste deel van het Evangelieverhaal twee belangrijke episoden verteld worden — de ene voor en de andere direct na het moment waarop men Christus dood achtte, en wel:

1.            Het verhaal van de bovenkamer waar de man die de kruik met water draagt en die symbolisch Aquarius voorstelt, de discipelen heen brengt. In die bovenkamer wordt de eerste gemeenschappelijke dienst gehouden waaraan door allen wordt deelgenomen en waarin die grote verwantschap voorspeld wordt, die de mensheid in het komende tijdperk zal kenmerken, na de beproevingen van het Vissen-tijdperk. Zo'n gemeenschappelijke dienst is nog nooit gehouden, maar het Nieuwe Tijdperk zal dat zien gebeuren.

2.            Het verhaal van de bovenkamer waarin de discipelen elkaar ontmoetten en tot een ware erkenning van de Verrezen Christus en een volmaakt begrijpen van elkaar kwamen, ondanks de symbolische verscheidenheid van talen.

In een flits zagen zij iets van de toekomst, hadden zij een profetisch inzicht, en voorzagen zij iets van wat in het Waterman Tijdperk gebeuren zal. Het denken van de mensen in deze tijd gaat uit naar het Waterman Tijdperk of zij dat beseffen of niet. De toekomst zal juiste verhoudingen te zien geven, een juiste gemeenschap, eerlijk alles delen (wijn, bloed, leven en brood, economische voldoening) en goede wil. Wij hebben ook een beeld van de toekomst der mensheid wanneer alle volkeren verenigd zijn in een volkomen begrijpen van elkaar, en de verscheidenheid in talen — als symbool van de verschillende tradities, culturen, beschavingen en gezichtspunten geen barrière meer vormt voor juiste menselijke verhoudingen. In het centrum van al deze beelden is de Christus te vinden.

Aldus zullen de doeleinden en inspanningen van de Verenigde Naties tenslotte tot rijpheid komen en een nieuwe kerk van God, waarin alle godsdiensten en geestelijke groeperingen zich verzameld hebben, zal eendrachtig een einde maken aan de grote ketterij der afgescheidenheid. Liefde, eenheid en de Verrezen Christus zullen aanwezig zijn en Hij zal ons tonen wat het volmaakte leven is.

Bovenaan de pagina ^