Η Λίζα Σίρχ είναι καθηγήτρια στην Πρακτική για την Ειρήνευση και την Τεχνολογίας στη Σχολή Παγκόσμιων Υποθέσεων Keough του Πανεπιστημίου Notre Dame. Με 30ετή πείρα στην έρευνα για την εδραίωση της ειρήνης, την προάσπιση της πολιτικής, την πρακτική και τη διδασκαλία, η τρέχουσα έρευνά της επικεντρώνεται σε θετικούς ρόλους της τεχνολογίας στον τομέα της «ειρηνευτικής τεχνολογίας» και της «ψηφιακής εδραίωσης της ειρήνης».
Σε ένα πρόσφατο άρθρο έγραφα ότι ο δρόμος για την κόλαση δεν είναι στρωμένος με χρυσάφι, αλλά με κώδικες. Ο κώδικας δεν είναι ουδέτερος. Ο σχεδιασμός των πλατφορμών καθορίζει τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία. Διαμορφώνει την ανθρώπινη συμπεριφορά μας, καθώς μας παρουσιάζει ορισμένα περιεχόμενα και άλλα όχι, ενώ οι αποφάσεις που λαμβάνει στρέφουν την ανθρωπότητα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Στην έρευνά μου, υπάρχουν τρεις ιστορίες, αφηγούμενες τρόπους αντιμετώπισης βλαβερού περιεχομένου στο διαδίκτυο. Η πρώτη αφήγηση, με επίκεντρο τον χρήστη, προέρχεται από τεχνολογικές πλατφόρμες που λένε ότι οι πλατφόρμες τους είναι ουδέτεροι καθρέφτες, οι οποίοι απλώς αντανακλούν το περιεχόμενο που δημιουργείται από τους χρήστες και αναπτύσσουν αλγόριθμους με βάση το ιστορικό των αναζητήσεών τους. Οι εταιρείες διατείνονται ότι αδυνατούν να δημιουργήσουν ένα φιλικό προς την κοινωνία περιεχόμενο.
Η δεύτερη αφήγηση εισηγείται την ρύθμιση του σχεδιασμού της τεχνολογίας. Άνθρωποι που εργάστηκαν στο Facebook, τη Meta και τη Google ανήκουν σε μια νέα γενιά ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι ο σχεδιασμός των ψηφιακών χώρων πρέπει να ρυθμιστεί ώστε να μην επικεντρωθεί η προσοχή στους λίγους ανθρώπους που πολεμούν και προωθούν το μίσος στο διαδίκτυο.
Η τρίτη αφήγηση είναι αυτή της Κοινωνικής Συνοχής μέσω Σχεδιασμού, όπου οι τεχνολογικές πλατφόρμες σχεδιάζονται για να εξυπηρετούν πραγματικά την ανθρωπότητα και να είναι φιλικές προς την κοινωνία. Τέτοιες πλατφόρμες υπάρχουν ήδη και μπορούμε να διευρύνουμε τη στήριξη του κοινού προς αυτές. Το Συμβούλιο για την Τεχνολογία και την Κοινωνική Συνοχή (Τhe Council on Technology and Social Cohesion) στη σύσταση του οποίου συνέβαλα, συγκεντρώνει ανθρώπους από εταιρείες τεχνολογίας, επαγγέλματα που αφορούν την ειρήνη, την επίλυση συγκρούσεων, τη διαμεσολάβηση, την διακυβέρνηση και τις επιχειρήσεις προκειμένου να διερευνήσει πώς μπορεί να δοθεί κίνητρο για την υποστήριξη μιας φιλικής προς την κοινωνία τεχνολογίας.
Σήμερα, υπάρχουν πολλές τεχνολογικές πλατφόρμες που σχεδιάζονται για τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων με στόχο τη μείωση της πολυδιάσπασης και την παραγωγή κοινωνικής συνοχής. Μια τέτοια πλατφόρμα είναι το Remesh το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη για να βοηθήσει τους πολίτες στην Υεμένη, την Τυνησία και τη Λιβύη να συνομιλήσουν μεταξύ τους και να συζητήσουν για τις πολιτικές επιλογές στη χώρα τους – τι είναι εφικτό και πώς θα μπορούσαν να κινηθούν στο μέλλον; Το Remesh χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για να καταστήσει αφομοιώσιμα και κατανοητά τα όσα λένε χιλιάδες άνθρωποι, έτσι ώστε να μπορέσουν να ακουστούν μεγάλες ομάδες πληθυσμού σε ευρεία κλίμακα. Αυτό παρέχει την αίσθηση στα άτομα ότι μπορούν να συμμετέχουν στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους, ενώ βοηθά επίσης τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αποφασίσουν ποιες πολιτικές είναι βιώσιμες και απολαμβάνουν δημόσιας στήριξης.
Μια άλλη πλατφόρμα, η Polis, χρησιμοποιείται από κυβερνήσεις για να φέρει σε επαφή ομάδες πολωμένων ανθρώπων και να χρησιμοποιήσει αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης για την εξεύρεση κοινού εδάφους. Το Polis βοηθά τους ανθρώπους να δουν όχι μόνο τι λένε όλοι, αλλά και πού όλοι συμφωνούν. Η εύρεση των σημείων συμφωνίας αποτελεί κομβικό σημείο για την επίτευξη ειρήνης και για επιτυχείς ειρηνευτικές διαδικασίες.
Bίντεο στο: https://bit.ly/3v2UB3q
