A Sense of Time

A sense of time and of its relation to the soul is one of the most absorbing and useful studies of the disciple; an understanding of the relation of the past to the future and their united effect in the present will create one of the levers which will open for you the Door of Initiation.  Discipleship in the New Age, I, p. 207

The intellect (concrete and abstract, lower and higher) is steadily unfolding, and as it unfolds, the will, purpose and plan of the Deity begin to take shape in [people's] minds. The secondary effects of this development are the power to organise, and to work individually with definite purpose. Esoteric Psychology, I, p. 356

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

WHO Global Traditional Medicine Centre

Plans are for the Centre to act as a focal point for UN activities in all areas of health that seek to bring together “ancient wisdom and modern science for the health of people and planet”.  This is a further development in the on-going work of WHO’s Traditional Complementary and Integrative Medicine Unit which focuses on advancing the Organizations Traditional Medicine Strategy. “The emphasis is on regulation, research and appropriate integration of traditional and complementary medicine products, practices and practitioners into the health system and on contribution to health and wellbeing.”
“88% of all countries are estimated to use traditional medicine, such as herbal medicines, acupuncture, yoga, indigenous therapies and others. One hundred seventy Member States report the use of traditional medicine, and their priority request to WHO is for evidence and data to inform policies, standards and regulatory frameworks for safe, cost-effective and equitable use. Traditional medicine has been an integral resource for health for centuries in communities around the world, and it is still a mainstay for some with inequities in access to conventional medicine. The sociocultural practice and biodiversity heritages of traditional medicine are invaluable resources to evolve inclusive, diverse sustainable development.”
In preparation for the first WHO Traditional Medicine Global Summit, held in India in 2023, Director-General Dr Tedros Adhanom Ghebreyesus and senior WHO officials met with representatives of over 300 civil society organizations to discuss priorities in TCIM. Dr Tedros commented during the meeting “Traditional, complementary, and integrative health is rooted in the knowledge and resources of communities. For millions of people around the world, it is their first stop for health and well-being, and an integral part of their health system. It is for precisely these reasons that dialogues with civil society organizations are so important to WHO, as we shape our guidance and policy recommendations for countries.” During the meeting civil society groups “underscored the importance of consumer’s right to choose the healthcare they desire, planetary health, TCIH as a valuable insufficiently tapped resource to healthcare, TCIH research, TCIH education and Indigenous Healthcare.” The meeting was organized by an international civil society network, the People's Declaration for Traditional, Complementary and Integrative Healthcare,  which includes major groupings from homeopathy, integrative medicine, traditional Chinese medicine, naturopathy and anthroposophical medical associations.

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

Journal of Awareness-Based Systems Change

“At the heart of Awareness-Based Systems Change lies a profound recognition of the complex and mostly invisible interconnectedness of our actions, thoughts, and the built and natural (eco-)systems we inhabit.” As the editors suggest in the current issue of the Journal, any fundamental change in social systems means a change in relationships: “It is through attending and connecting the quality of our inner-outer relationships that we are able to create the conditions—an open mind, open heart, and open will—for the relational changes that undergird systems change.” Otto Scharmer, founder of the Presencing Institute which publishes the Journal, has written of this approach to change: “You cannot understand a system unless you change it. You cannot change a system unless you transform consciousness. You cannot transform consciousness unless you can make a system see and sense itself.” 
Rigorous research is encouraged by Journal editors. Peer-review research articles and articles by active workers in the field, describe and assess the effectiveness of transformative practices, and develop the theoretical base for this emerging discipline.  
As part of a larger global intention, the journal aims to co-create a platform that unites researchers and practitioners, shaping the next decade as a period of profound advancement and amplification in the field of awareness-based systems change. 
A core theme in the Journal’s work is to develop and deepen understanding of evolving ‘social fields’, and to contribute to their transformation. Social fields are defined as “the source conditions that give rise to patterns of thinking, conversing, and organizing in systems.” Hence, “the social field is the social system seen not only from the outside (the third-person view) but also from within (the first- and second-person views). A perspective from the social field delves into the less apparent dimensions of individual, social, and relational reality formation. This encompasses the dynamics, processes, and especially the levels of awareness that serve as the foundational influences shaping observable behavior.”
Highlighting its intention to serve the development of thought and practice in awareness-based systems change, Journal articles can be downloaded without charge. The current issue (Vol 3, No 2, 2023) offers 13 articles including: ‘Regenerative African Futures’, ‘Radical Collaboration to Transform Social Systems’, ‘Social Poetry’, ‘Ecosystem Activation in Latin America’, and ‘The Extended Citizens Assembly Model for Collaborative Guidance’.

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

The  Consilience Project

In the face of unprecedented global risks exacerbated by new technologies and systemic fragility, The Project aims to uncover and understand the metacrisis of our time within a broader context that recognises the interconnectedness of humanity’s challenges: any solution must factor the underlying drivers of each one.
The Consilience Project is dedicated to releasing innovative research on the forefronts of global risk mitigation, governance design, and culture. Publications delve into the critical challenges and existential threats confronting humanity, as well as the inherent issues in existing approaches to tackle them. The project outlines the necessity for a redesign of social systems and institutions to ensure the survival of free, open, non-authoritarian societies.
Research and analysis is designed to assist decision-makers and leaders in navigating the essential routes required to tackle the distinctive challenges of our era. The content available is intended for individuals, groups, or institutions seeking innovation in addressing global coordination challenges, mitigating catastrophic risks, and harnessing social technologies.
Articles, podcasts & media include such titles as: ‘Technology is Not Values Neutral: Ending the Reign of Nihilistic Design’; ‘The Endgames of Bad Faith Communication’; ‘How to Mislead with Facts’; and ‘Social Media Enables Undue Influence’.
Content is available freely to all. Believing that “universal access to information is foundational to a functioning open society”, the group states that “for the duration of this project, none of our content will ever be behind a paywall.”

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

Othering & Belonging Institute

OBI’s objectives include: advancing multidisciplinary research, analysis, policy, and strategic narrative;  building relationships among diverse groups and across disciplines; and employing communications and culture to illuminate research and impact policy.
Motivated by a will to help “build a world where everybody belongs”, the Institute works to define and explore belonging as something “essential to the human experience”. In an essay which serves as an introduction to a survey of Othering and Belonging in Europe, the Institute Director John A. Powell and Director of Research, Stephen Menendian, write  that “defining belonging is no simple task” and one way of understanding it is by describing what it is not! Inclusion, for example, concerns the process whereby institutions and communities “open themselves to members of formerly excluded social groups”. It is a regulative ideal and a strategy for reducing social inequality. Yet while institutions may become accessible to formerly excluded groups, feelings of exclusion can persist. Belonging, the authors write, “is both objective and subjective, it is also perceptual” and contains a psychological component shaping the way social groups view the world.  “If members of a social group feel as if they belong, then belonging exists.”

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

Foundation for Global Governance and Sustainability (FOGGS)

Participants in FOGGS projects have, in the main, had extensive experience in the UN and other international institutions so that their initiatives to develop new understandings of how the present global governance system can be transformed are grounded in an awareness of political and systemic realities alongside a clear vision of short-term and long-term future possibilities.
Projects include:
• UN2100 Initiative seeks to develop “innovative and practical ideas towards a modern, more effective, ethical and people-centred United Nations, as the central node of global governance arrangements” as well as “tools for tackling shared challenges”.  Recent publications include a paper summarizing a ‘taxonomy of options’ for reform of the UN System. A list of key reform proposals for inclusion in the UN Summit’s Pact for the Future include: a General Assembly vote to amend the UN Charter, extending the Security Council with 10 additional members; and establishing an inter-governmental Global Resilience Council as a subsidiary of the UN General Assembly to focus on achievement of the SDGs.
• Katoikos, a subscription-free, on-line magazine with articles on the theme of ‘globalisation with a human face’.  Recent articles include: ‘A Global Perspective on Responsible Democratic Citizenship’, a ‘Thought Note’ on the theme ‘Inclusive Global Governance for a Peaceful and Resilient World’.
• Democrat: Education for Democracy. Partnering with EUCN – the European Universities Continuing Education Network, and other groups, FOGGS is developing and implementing educational curricula that provide a “framework of democratic competences”.
• Peacemaking Reflection Group is an informal group of former international civil servants who, with the support of FOGGS, work together to “advocate for innovative ways and means to apply the UN Charter, in order to avoid unnecessary conflicts and achieve sustainable development with human rights for all”.
 

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

The International Bateson Institute

Established paradigms of thought are linear and look at minutiae, parts of things, removed from the context of the network of relationships in which they exist. IBI believes that critical thinking must be context-dependent, and through research projects, lectures, seminars, and various culture initiatives, they seek to bring a whole-of-system perspective to human thinking. 
While the ability to study and understand things in isolation is an important component of scientific inquiry, just as important is the study of the way these things, especially livings things and groups/systems of livings things (such as a human being), interact with their environment and with other systems. While linear thinking tends to see only the fragments, systems thinking sees the whole in terms of its parts. The mission of IBI is therefore to describe things as they are, free from the limitations of the purely linear mind and with the fullest respect for the subjectivity which underlies the nature of living systems.
Particularly germane are questions such as how should one describe a living system – i.e. a human being? How can we incorporate the difficuties, the poetry, the complexity into our perception and understanding of such a vast, complex, and multidimensional living thing?
A large part of IBI’s research involves recognizing how patterns repeat and reflect each other across multiple contexts and systems. To avoid disrupting the circuitry of the interdependencies that give it its integrity, IBI looks at the spread of relationships that make the system robust. This requires reconceptualizing data and information to account for the complexity of inter-relationality. 
“Warm Data” refers to information about the interrelationships that integrate elements of a complex system. It includes qualitative dynamics and offers another dimension of understanding to what is learned through purely quantitative, linear, or “cold” data.
IBI is one among many groups constructing a framework for a new Aquarian Age epistemology and ontology—the foundations upon which to build a clearer vision and knowledge of the nature of life and the world around us—one which is interconnected, motivated by love, and actuated by purpose.

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

World Futures Studies Federation

Futures Studies, which became an academic discipline in the 1960s, emphasizes different approaches to the future. It has been defined as “the systematic study of possible, probable and preferable futures including the worldviews and myths that underlie each future”.  Inter-disciplinary undergraduate and post graduate programs in futures studies are now offered in universities across the globe. 
The Federation notes that those engaged in the academic studies of the future are trained to focus on “sensing and systemic recognition of the big forces and fundamental macro trends as well as emerging weak signals”. They “identify hidden, less obvious and basic assumptions that indicate the possibility, and impossibility of various future events.” 
Of the five dominant approaches to Futures Studies, it is worth noting that an integral/transdisciplinary perspective is emerging and having a growing influence. Richard Slaughter, an Australian futurist, pioneered the application of Integral Theory as developed by Ken Wilbur to Future Studies. The theory centers on a four-quadrant model of reality which requires that attention be given to the synthesis of four domains: the interior world of the individual; the exterior world of individual behavior; the collective exterior world of systems and infrastructures; and the collective interior world of the shared meaning of cultures and groupings. One academic review of Integral Futures suggests that the four-quadrant approach, with the attention it gives to subjective experience, “has gained sufficient attention to engage the thinking of a significant part of the field [of Futures Studies].”  
This is reflected in the fiftieth annual World Conference of WFSF, in Paris last year when the main concept behind the program was liminality: At a time of complex, intertwined crises “we are certainly in a liminal state – a state of flux, in between worlds. Liminality is a state of emergence and becoming. A state of possibilities and of transformations, as well as a state of radical uncertainty and not knowing. A state in which how we respond to the problem – as individuals, organisations, even society – may in fact be part of the problem! A state in which the tried and true may transform into the tired and treacherous. A state that requires new questions, new perspectives, new futures to explore.” The conference addressed  liminality through four themes: The futures of future studies; the futures of humanity (“exploring the liminal spaces between sustainability, equity and planetary justice”, and including Universal values and ethics); the futures of  becoming’s (“exploring the liminal spaces between consciousness and spirituality”; and the futures of agency (“exploring the liminal spaces between action and responsibility”).
WFSF collaborates closely with UNESCOs work in the field of Futures Literacy, which is defined as “the skill that allows people to better understand the role of the future in what they see and do. Being future literate empowers the imagination, enhances our ability to prepare, recover and invent as changes occur.”  WFSF is also actively involved in preparations for the UN Summit of the Future, emphasizing the role that global futures studies can play in shaping a sustainable and equitable future.
 

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

World Future Council

The Council works to identify, develop, examine and disseminate “future-oriented solutions to current challenges that humanity is facing.”  Founded in 2007 by Jakob von Uexkull who established the Right Livelihood Award (or ‘Alternative Nobel Prize’), the World Future Council has long received support from the city of Hamburg in Germany where it has its headquarters. 
The fifty “outstanding global change makers” from all continents that make up the Council assemble every year to inspire and guide the thinking and set the agenda. Programmes are conducted by specific commissions or project teams led by Council members. 
Ever since its earliest days the Council has focused on the rights of future generations. As the Founding Document states: “We promise to do everything in our power to help sustain life with all its beauty and diversity for future generations.” While politics are often driven by a focus on the next election and economics on short-term profits, the Council advocates for future-just law making which draws on science as it paves the way “for a safe, just and equitable world.” 
The Council is playing a leading role both in civil society and amongst national parliaments in preparations for the UN Summit of the Future in September. It is especially advocating for a Summit agreement to establish a Representative of Future Generations at the UN as well as national, regional and local levels, charged with the authority to design and review policies safeguarding the rights of future generations.  The Council is also prioritizing the importance of the Summit lifting the ideas of intergenerational equity and trusteeship in legal and political systems and processes. “Our vision of Future Justice is to change unsustainable trends and create fair conditions for future generations – starting today.” A methodology based around 7 principles has been developed for analyzing policies to ensure that they are ‘future-just’. This provides a practical tool to help legislators and policy-makers design, amend or evaluate laws. 
As part of its focus on future generations, the Council annually presents Future Policy Awards. Every year governments and professionals are invited to nominate laws and policies for the Council’s Future Policy Awards. Nominations are reviewed in the light of seven principles for future-just lawmaking.

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

Summit of the Future - Our Common Agenda

On the 75th anniversary of the United Nations, member states pledged to strengthen global governance for present and future generations. They requested that the Secretary-General report back with recommendations to respond to current and future challenges. That report, Our Common Agenda, issued a wake-up call to speed up the implementation of the Sustainable Development Goals and address gaps in global governance.  It called for a Summit of the Future to forge a new globalconsensus on readying ourselves for a future rife with risks but also opportunities. The General Assembly resolved to hold the Summit on 22-23 September 2024 in New York. An action-oriented Pact for the Future is being negotiated now by member states. A Global Digital Compact and a Declaration on Future Generations will be annexed to the Pact.
The Pact for the Future will focus on 5 areas:
1) sustainable development and financing for development,
2) international peace and security,
3) science, technology and innovation and digital cooperation,
4) youth and future generations,
5) transforming global governance.
In 2023, 11 Policy Briefs containing the Secretary-General’s proposals on what needs to change were published. These included an international financial system that works for everyone and reflects the economic needs and political realities of today, and an updated collective security system that can better prevent, manage, and resolve conflicts in traditional and new domains. They aimed to open conversations and present provocative ideas, which could and should be complemented by other stakeholders' inputs, when being considered by Member States.
Human rights and gender will be cross-cutting issues in the Pact. Yet, in a briefing at the UN in Geneva, Mr. Guy Ryder (former director of the International Labour Organisation and now Under-Secretary-General for Policy) conceded that NGO’s and civil society will need to keep an eye on these issues. Although the Summit is an intergovernmental meeting, civil society groups have been invited to participate by several member states. Out of about 500 proposals a Zero Draft Agenda was released in January. A UN Civil Society Conference in Nairobi on 9-10 May will coordinate civil society input.
At briefings in Geneva questions are often asked about the accountability of the UN with respect to the delays of the SDGs etc. Consistently the reply is: The UN is not a world government; it is a platform for discussion and planning. It is up to the states, as well as the NGO’s and civil society, to implement the policies agreed upon. If one thinks this through, it is about voting for those governments we want to represent us at the UN. Or, voting for and supporting people of goodwill who stand for cooperation, compassion and sharing, rather than separation, hate and selfishness. 
World Goodwill’s Cycle of Conferences Initiative will focus on the Civil Society Conference in May and the Summit of the Future in September.

Download Newsletter in PDF

Go to Newsletter Home

World Goodwill Newsletter 2024 #1 - Thinking the Future into Existence

World Goodwill Newsletter 2024 #1

Thinking the Future into Existence

Wise thinkers have, throughout the ages suggested that the substance of the world, and the essential dynamic of time, are imbued with a purposeful force, often understood as a divine impulse, driving the cycles and rounds of evolution. From this perspective our time is infused with the tension of transformation. Thoughts about what is possible shape the will in the present to bring about transformation in the future, aligning that will with a higher spirit of purpose. Focused imaginative thought about a world in which the natural quality of goodwill radiates through all the structures and systems of relationship makes initiatory transformation of human affairs a practical possibility.

In September the United Nations will assemble leaders of governments for a Summit of the Future. As part of preparations underway for the drafting of what will hopefully be a visionary Pact for the Future, networks and concentrated movements of intelligent goodwill are thinking deeply about paradigms, myths, strategies, and policies to lead us towards transformational possibilities.
This issue of Goodwill in World Affairs introduces the Summit of the Future and explores some key networks focused on thoughts about shaping the future. The next issue will continue this theme, with a deeper dive into some of these thoughts and ideas.

Articles are adapted from websites of featured groups

Download the Newsletter in PDF

Fundación Psicoactiva - 2024 Wesak Program

Download PDF here

Player Test

Call to Esoteric Groups in Preparation for 2025

Dear friends and co-workers,

This is a call to esoteric groups in preparation for 2025 (with the updated list of signatories).

The year 2025 is the time when the Spiritual Hierarchy will meditate and precipitate plans for humanity for the next century. This is the centennial “great download”.

The world group, as the ajna center of the planet, has the opportunity and the responsibility to play a conscious role in this planetary event.

In imitation of the annual Wesak ceremony of contact, disciples of the world may use this climax point to come into alignment with each other, forming “certain geometrical shapes” to become a living “receptive lens” for the Hierarchy and a pulsating “channel of contact” for Humanity

To be as prepared as possible we suggest practicing together in the remaining time.

We recognize that In order to manifest our innate capacity to function as conscious parts of the worldwide living organism of the World Servers Group, our groups have to become more sensitive to each other’s notes and to practice skills of telepathic attunement between our groups.

Therefore we invite your group/s to join an experiment of intergroup telepathic alignment during the coming Leo-Sirius Festival on August 17-21.

We envision the participating groups keeping a conscious alignment with each other during the five days of the Leo Full Moon, while pursuing their own specific service activities. All participating groups would meet online at the beginning and at the end of the five day Full Moon period. During this period the groups will be encouraged to experiment with widening our circle of subjective contact, cultivating a finer sensitivity to each other and to the subjective energy infrastructure which we together hold.

We think of this experiment as a kind of “dress rehearsal” in preparation for next year’s opportunity to be of service to Humanity and the Spiritual Hierarchy of the Planet.

We invite you to get more details about this proposed experiment and our groups’ ideas about the unfolding opportunities of the period of 2024-2026 here >>>

We hope this call will resonate with you. Please share this invitation within your groups. And please let us know about your intentions for further coordination.

In the Light of the One Work,

Circle of Groups: 

2025 Initiative, the Blue Rose Sisterhood, Community of Living Ethics (Italy), the Esoteric United Nations, the Hechal Group, The Hill Center (USA), Meditation Mount (USA), the Morya Federation, the Northern Light Society, TPS-POP International Group (The Planetary System-Planetary Order Prototype), Sydney Goodwill (Australia), The University of the Seven Rays.

Contact [email protected] for more information.

Great Invocation Translation : Nepali

April-June 2024

Τα Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ - 2024

Το συμβολικό πέρασμα του ήλιου από τον ζωδιακό φέρνει στο επίκεντρο τις λεπτοφυείς ενέργειες που αντιπροσωπεύει και σηματοδοτεί την πνευματική πορεία του έτους. Το ανώτερο διάλειμμα αυτού του ετήσιου κύκλου ξεκινά στον Κριό, με την εαρινή ισημερία στο βόρειο ημισφαίριο και συνεχίζεται δια μέσου του Ταύρου μέχρι το ηλιοστάσιο, όπου κλείνει το ζώδιο των Διδύμων. Τα τρία φεστιβάλ, του Πάσχα, του Βεσάκ και της Καλής Θέλησης, εξυψώνουν τις ζωογόνες θείες ενέργειες που θέτουν τον τόνο για τις επικείμενες πρωτοβουλίες υπηρεσίας.

Το Φεστιβάλ του Πάσχα φέρνει την αποκατάσταση της δύναμης της ζωής μέσα από τη διάνοια του Θεού, ενεργοποιώντας τη δημιουργική νοητική δραστηριότητα· το Φεστιβάλ του Βεσάκ ακολουθεί με τη φώτιση που εκπορεύεται από την καρδιά του Θεού και σχετίζεται με τη θεία κατανόηση και την αγάπη-σοφία· και, από τη θέληση του Θεού, το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης ζωογονεί εποικοδομητικές δυνάμεις, συνθέτοντας ενέργειες που βοηθούν να μετασχηματιστεί η θεωρία της ενότητας σε πράξη, σε πνευματική ενότητα – την θειότητα μέσα στην ανθρωπότητα. Αυτά τα φεστιβάλ επικεντρώνονται στον θείο κραδασμό που προσλαμβάνουμε και προσφέρουν την ευκαιρία να συνεργαστούμε συνειδητά με τις ανανεωμένες πνευματικές επιδράσεις, διευκολύνοντας την πληρέστερη έκφρασή τους στην προσωπική και την ομαδική ζωή.

Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ, το νόημα και τις επιρροές τους 
είναι διαθέσιμες μέσω των παρακάτω συνδέσμων. Για έντυπο πληροφοριακό υλικό, 
παρακαλούμε χρησιμοποιήστε τα στοιχεία επικοινωνίας στο κάτω μέρος αυτής της σελίδας.

www.lucistrust.org/3sf/how_can_we_help   www.lucistrust.org/3sf       www.lucistrust.org/3sf/resources

Φεστιβάλ Πάσχα (Κριός)        . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .     25 Μαρτίου 2024

Φεστιβάλ Βεσάκ (Ταύρος)    . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .       23 Απριλίου 2024

Το Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης,

Φεστιβάλ του Χριστού και Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης (Δίδυμοι)  . .. .       23 Μαΐου 2024

Δείτε στο https://www.lucistrust.org/events τις ημέρες διεξαγωγής των συναντήσεων των Φεστιβάλ 
που πραγματοποιούνται από τα κεντρικά γραφεία στη Γενεύη, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη

Τα Τρίγωνα είναι μια παγκόσμια δράση υπηρεσίας στην οποία συνδέονται άνθρωποι σε ομάδες των τριών, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πλανητικό δίκτυο Τριγώνων φωτός και καλής θέλησης. Χρησιμοποιώντας μια παγκόσμια προσευχή, την Μεγάλη Επίκληση, επικαλούνται το φως και την αγάπη ως μια υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Περαιτέρω πληροφορίες είναι διαθέσιμες από τα Τρίγωνα κατόπιν αιτήματος

Το Δελτίο των Τριγώνων απευθύνεται σε ανθρώπους καλής θέλησης και εκδίδεται τέσσερις φορές κάθε χρόνο στην Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ελληνική, Ισπανική, Ιταλική, Ολλανδική, Πολωνική, Πορτογαλική, και Ρωσική γλώσσα. Τα Τρίγωνα είναι μια δραστηριότητα του Lucis Trust, ενός μη κερδοσκοπικού, εκπαιδευτικού, φιλανθρωπικού ιδρύματος, το οποίο υπάρχει για την προώθηση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων.

Για περαιτέρω πληροφορίες και έντυπο υλικό απευθυνθείτε στα Τρίγωνα:

Suite 54                                     Rue du Stand 40                          866 United Nations Plaza

3 Whitehall Court                        Geneva                                      Suite 482

London SW1A 2EF                     CH-1204                                    New York NY 10017                  

UK                                              SWITZERLAND                        USA

www.lucistrust.org/triangles

Μάρτιος 2024

Πηγές για τα Τρίγωνα ΓΕΝΕΥΗ – ΛΟΝΔΙΝΟ – NEΑ ΥΟΡΚΗ

Πληροφορίες σχετικά με τα Τρίγωνα είναι διαθέσιμες σε διάφορες γλώσσες, ενώ καθένα από τα προαναφερθέντα κέντρα εξυπηρετεί συγκεκριμένες γλώσσες και γεωγραφικές περιοχές. 

Γενεύη – Ολλανδικά, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά, Πορτογαλικά, Ρωσικά και Ισπανικά (κυρίως για την Ευρώπη, καθώς και για άλλες περιοχές ανάλογα με τις ανάγκες)

Λονδίνο – Αγγλικά & Ελληνικά (για την Ευρώπη, την Κοινοπολιτεία και τη Μέση Ανατολή)

Νέα Υόρκη – Αγγλικά, Ισπανικά & Ιαπωνικά (για την Αμερική, συμπεριλαμβανομένου του
     Καναδά, της Ιαπωνίας και της Άπω Ανατολής)

Η πολυγλωσσική ιστοσελίδα, www.triangles.org, παρέχει τη δυνατότητα μεταφόρτωσης τόσο εισαγωγικού όσο και πιο προχωρημένου βιβλιογραφικού υλικού, όπως είναι το φυλλάδιο Οι Τεχνικές των Τριγώνων, μια συλλογή με αφθονία χρήσιμου υλικού σχετικά με το έργο των Τριγώνων. Το φυλλάδιο αυτό αναθεωρήθηκε πρόσφατα και επί του παρόντος αντίγραφα διατίθενται σε ηλεκτρονική μορφή, στα αγγλικά ή στα ελληνικά. Περισσότερες μεταφράσεις δρομολογούνται.  www.lucistrust.org/uploads/triangles/Techniques_of_Triangles_-_updated_2024.pdf

Η ιστοσελίδα, εκτός άλλων, περιλαμβάνει πρόσφατα καθώς και αρχειοθετημένα Δελτία Τριγώνων, ενώ παρέχει επίσης πρόσβαση σε ηχητικές εγγραφές και βίντεο, πληροφορίες σχετικά με την παρουσία των Τριγώνων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, καθώς και πρόσβαση στο μηνιαίο Διαδικτυακό Σεμινάριο Τριγώνων. Ένα πρόσθετο χαρακτηριστικό είναι ο διαδικτυακός πίνακας ανακοινώσεων που δημιουργήθηκε με μοναδικό γνώμονα να βοηθήσει τους ανθρώπους να βρουν συνεργάτες στα Τρίγωνα.

Το Πλανητικό Δίκτυο - Μάρτιος 2024

Πρωτοβουλίες για Αλλαγή - www.iofc.ch

Το όραμα του Ιδρύματος Caux Initiatives of Change είναι ένας δίκαιος, ειρηνικός και βιώσιμος κόσμος στον οποίο οι άνθρωποι ενεργούν με αίσθημα παγκόσμιας αλληλεξάρτησης και ευθύνης. Οργανώνονται και συντονίζονται διεθνείς και τοπικές εκπαιδεύσεις και συνέδρια, που φέρνουν σε επαφή μια πραγματική ποικιλομορφία ανθρώπων από όλο τον κόσμο για να συμμετάσχουν αποτελεσματικά και με νέο πνεύμα στην προώθηση της εμπιστοσύνης, της ηθικής ηγεσίας, της βιώσιμης ζωής και της ανθρώπινης ασφάλειας. Σε όλες τις δράσεις της, η IofC επιδιώκει να δημιουργήσει έναν χώρο εμπιστοσύνης απαλλαγμένο από κριτική, όπου τα άτομα μπορούν να ομιλούν ελεύθερα, ανεξάρτητα από το πολιτιστικό, πνευματικό, κοινωνικό ή οικονομικό τους υπόβαθρο.

Τα άτομα και οι οργανισμοί ενθαρρύνονται να ενεργούν σύμφωνα με ένα κοινό πλαίσιο ανθρώπινων αξιών. Αυτό δημιουργεί μια γερή βάση για πραγματικό διάλογο, κοινή λήψη αποφάσεων και αυτο-εξέλιξη. Στις βασικές αξίες του Ιδρύματος περιλαμβάνονται ο απόλυτος σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, καθώς και η ειλικρίνεια, η αλληλεγγύη και η φροντίδα σε κάθε επίπεδο της προσωπικής και δημόσιας ζωής. Συνιστάται ο σιωπηλός στοχασμός ως ένας τρόπος πρόσβασης στην δημιουργικότητα και την έμπνευση. Η προσωπική και παγκόσμια αλλαγή γίνεται αντιληπτή ως αποτέλεσμα της δύναμης και της ευθύνης που έχουν τα άτομα να προχωρούν σε ανασκόπηση του εαυτού τους και να ευθυγραμμίζουν τις πράξεις τους με τις αξίες τους και έτσι «να γίνονται η αλλαγή» που θέλουν να δουν στον κόσμο.

Oι Πολλαπλές Διαστάσεις των Τριγώνων

Τα Τρίγωνα μπορούν να θεωρηθούν ως ενέργεια σε κίνηση, που συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία της δημιουργίας. Η δράση δημιουργεί κίνηση στο χρόνο και στο χώρο και σύμβολα όπως τα Τρίγωνα αντιπροσωπεύουν αυτή την κίνηση σε περισσότερες από μία διαστάσεις. Η δημιουργία δεν είναι στιγμιαία· χρειάζεται χρόνο. Είναι πρώτα μια ιδέα, έπειτα ένα σύνολο συλλογισμών και τελικά μια εκδηλωμένη μορφή πραγματικότητας. Αυτός είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο τα Τρίγωνα υπάρχουν σε πολλαπλές διαστάσεις.

Όταν ασχολούμαστε με την εργασία μας στα Τρίγωνα, μπορούμε να τα οραματιστούμε πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια ή σε ένα δισδιάστατο πεδίο, με τρεις ίσες πλευρές και τρεις κορυφές. Αυτά τα Τρίγωνα, όμως, είναι ιερές γεωμετρικές αναπαραστάσεις κοσμικών μοτίβων ενέργειας και συμπαντικών αληθειών. Η κοσμική ενέργεια εκδηλώνεται μέσα από πολυδιάστατες τριγωνικές σχέσεις, αντανακλώντας τη δημιουργική δύναμη ζωής και την διαδικασία επίκλησης.

Όλη η φύση έχει πολλαπλές διαστάσεις, αλλά τα σύμβολα που χρησιμοποιούνται για να αναπαραστήσουν την ενέργεια σε εκδήλωση μπορούν μόνο να υποδηλώσουν την ζώσα και δυναμική φύση της. Πώς μπορούμε να κατανοήσουμε ένα Τρίγωνο ως ενέργεια, ζωντανή και υπάρχουσα σε πολλαπλές διαστάσεις; Για να κατανοήσουμε τον σκοπό των Τριγώνων και τον λόγο που χρειάζονται αυτή τη στιγμή στον πλανήτη μας, μπορούμε να αναλογιστούμε τον τρόπο με τον οποίο αυτός ο σκοπός εκφράζεται ήδη μέσω του σχηματισμού τους και του δικτύου που δημιουργούν.

Τα Διεθνή Τρίγωνα συνδέουν απομακρυσμένες περιοχές του κόσμου που περιλαμβάνουν διαφορετικές ζώνες ώρας και βοηθούν το δίκτυο των ζώντων Τριγώνων να επεκταθεί στο χρόνο και στο χώρο. Η επίκληση των ενεργειών επιτυγχάνεται με την αγαστή συνεργασία μιας ομάδας. Σχηματίζοντας από κοινού ένα Τρίγωνο, επιδείχνουμε το φως και την καλή θέληση που θέλουμε να δούμε στον κόσμο. Είναι το Τρίγωνο αυτό που δημιουργεί μια αγαστή συνεργασία ή αντιπροσωπεύει την αγάπη και την συνεργασία που ήδη υπάρχει μέσα στην ομάδα που το δημιουργεί; Δημιουργούμε εμείς τα Τρίγωνα ή δημιουργούμαστε από αυτά;

Αν και δεν είναι πλατιά εμφανές, η ανθρωπότητα γίνεται περισσότερο στοργική και συνεργάσιμη εξ αιτίας του επικλητικού έργου των Τριγώνων. Η καθημερινή επίκληση φέρνει αυτή την ενέργεια σε εκδήλωση. Η ισχύς της επίκλησης είναι αληθινά πολυδιάστατη. Τα Τρίγωνα, συνεπώς, υπάρχουν στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον, στον χώρο και στον χρόνο. Επικαλούμαστε τα Τρίγωνα μέσω στοργικής συνεργασίας και τα Τρίγωνα είναι μια επίκληση αγάπης και συνεργασίας και επομένως υπάρχουν σε πολλές διαστάσεις.

* * *

«Αναρωτιέμαι αν μπορείτε να συλλάβετε, τουλάχιστον εν μέρει και συμβολικά, το γεγονός ότι αυτά τα τρίγωνα δεν πρέπει να τα σκέφτεστε σαν τοποθετημένα, στατικά και αιώνια ίδια ή ακόμη ως τρισδιάστατα. Πρέπει να θεωρούνται ότι είναι σε ταχεία κίνηση, περιστρεφόμενα αιώνια στον χώρο και προχωρώντας αδιάκοπα σε τετραδιάστατη και πενταδιάστατη έκταση. Δεν υπάρχει τρόπος να απεικονιστούν ή να τα φέρω οπτικά στην προσοχή σας, γιατί μόνο ο εσώτερος οφθαλμός της όρασης μπορεί να φαντασθεί την πρόοδο, την θέση ή την εμφάνισή τους». (Εσωτερική Αστρολογία, σελ. 417 – σχετικά με τα μεγάλα τρίγωνα των αστερισμών, των ζωδίων και των πλανητών που επηρεάζουν την ανθρωπότητα)

Το Διαδικτυακό Σεμινάριο των Τριγώνων μεταδίδεται κάθε 2η Δευτέρα του μήνα

www.lucistrust.org/triangles/webinar

Ενεργό Φως, Πρόθεση Ζωής

Γνώθι σαυτόν – οι λέξεις αυτές, ως γνωστόν, ήταν χαραγμένες πάνω από την είσοδο του ναού του Απόλλωνα στους Δελφούς, υποδεικνύοντας ότι ο δρόμος προς τον Θεό περνάει μέσα από τη γνώση του εαυτού. Τόσο η δυτική όσο και η ανατολική φιλοσοφία, οι θρησκείες και οι εσωτερικές σχολές έχουν υιοθετήσει αυτό το απόφθεγμα ως κατευθυντήρια οδηγία. Στις διαφορετικές προσεγγίσεις τους, όλες τους διαπίστωσαν ότι η έννοια του «εαυτού» είναι φευγαλέα και δεν επιδέχεται υλικής περιγραφής.

Τι είναι λοιπόν αυτός ο εαυτός μέσω του οποίου μπορούν να ανοίξουν οι πύλες προς το θείο; Και πώς σχετίζεται ο περιορισμένος φοβισμένος εαυτός, με τις αναμνήσεις και τις επιθυμίες του, με τον «αληθινό» εαυτό που μας συνδέει με τον Θεό και τους συνανθρώπους μας; Στις συγκινητικές «Εξομολογήσεις» του Αγίου Αυγουστίνου –μια παρατεταμένη προσευχή και μια με αγάπη παράδοση στον Θεό– περιγράφεται ο εαυτός όχι ως κάποιο αντικείμενο, αλλά ως μια διαδικασία. Μια διαδικασία ενεργού φωτός και κατανόησης, που διαπερνά την παθητικότητα του σκότους και της άγνοιας. Και, πράγματι, είναι μια εξαιρετικά ενθαρρυντική σκέψη ότι το φως, ακόμη και στην υλική του έκφανση, αποτελεί μια ενεργή και δημιουργική δύναμη, ενώ το σκοτάδι είναι ένα παθητικό φαινόμενο που τελεί σε αναμονή.

Ο Άγιος Αυγουστίνος κατέληξε συνεπώς στο συμπέρασμα ότι «ελευθερία» και «ελεύθερη βούληση» βρίσκονται μόνο όταν παραδιδόμαστε σε αυτό το ενεργό φως, ενώ όταν ενεργούμε σύμφωνα με τις επιθυμίες του μικρού εαυτού ή, όπως λέει, «αμαρτάνουμε», δεν πρόκειται περί ελεύθερης βούλησης, παρά παθητικότητας. Ελευθερία σημαίνει να βγαίνουμε από το σκοτάδι αυτής της αιχμαλωσίας και να επιλέγουμε συνειδητά να ακολουθήσουμε το φως. Υπήρξαν, ωστόσο, κάποιες θρησκείες ή φιλοσοφίες που πίστευαν ότι το φως και το σκοτάδι αποτελούν αντίθετες ενέργειες ίσης ισχύος. Οι πιο γνωστοί είναι οι Μανιχαίοι, οι οποίοι ήταν πεπεισμένοι ότι ένα ισχυρό, αν και όχι παντοδύναμο, Καλό (Θεός) αντιτίθεται σε ένα εξίσου ισχυρό Κακό (Διάβολος). Έβλεπαν την ανθρωπότητα, τον κόσμο και την ψυχή ως τα αιώνια πεδία μάχης του Θεού και του Διαβόλου. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με άλλες θρησκευτικές και φιλοσοφικές διδασκαλίες που χαρακτηρίζουν το κακό ως πλάνη και προϊόν της άγνοιας της ανθρωπότητας. Με άλλα λόγια, υποστηρίζουν ότι το σκοτάδι είναι η απουσία φωτός και κατανόησης και δεν συνιστά μια δύναμη αυτό καθαυτό.

Οι εσωτερικές διδασκαλίες υποδεικνύουν ότι μόνο όταν χρησιμοποιούμε την ελεύθερη θέλησή μας, επιλέγοντας να υπηρετήσουμε το καλό για ολόκληρη την ανθρωπότητα, μπορούμε να αναπτύξουμε την ύψιστη μορφή γνώσης, την ενόραση, μέσω της οποίας βλέπουμε τον κόσμο ως ενεργό φως και όλες τις μορφές του ως περιέχουσες αυτό το πνευματικό φως. Εντός αυτού του φωτός αποκτούμε την κατανόηση, ότι ολόκληρο το Σύμπαν δεν είναι παρά ο Μεγαλύτερος Εαυτός. Μπορούμε να κάνουμε το σκοτάδι ορατό (μέσω συνειδητής αντίληψης) και κατόπιν να δούμε τα επόμενα βήματα μπροστά μας. Αποκτούμε επίγνωση της δικής μας παθητικότητας και αντιλαμβανόμαστε τη θέση μας μέσα σε αυτόν τον Μεγαλύτερο Εαυτό. Και ύστερα, όταν αφεθούμε σε αυτό το ενεργό, πνευματικό φως και το αποδεχτούμε ως μοναδική πρόθεση της ζωής μας, μπορούμε πραγματικά να ακτινοβολήσουμε αυτό το φως μέσω των Τριγώνων μας «στους υιούς των ανθρώπων που δεν γνωρίζουν ακόμη ότι είναι Υιοί του Θεού»¹  αι να είμαστε σίγουροι ότι προετοιμάζουμε το δρόμο για τον Ερχόμενο.

1. Η Επανεμφάνιση του Χριστού, Αλίκη Μπέιλη, σ.13

Στοχαστικές σκέψεις για την εισερχόμενη Έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης

Κοσμικές Ακτίνες:  Δώρα για την Υδροχοϊκή Εποχή

Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ 2024 Κοσμικές Ακτίνες: Δώρα για την Υδροχοϊκή Εποχή

Δείτε το φυλλάδιο σε PDF  |  Σχετικοί σύνδεσμοι   |  Φόρμα Παραγγελίας    

 

Αγαπητέ συνεργάτη,

Η Αματεράσου (Amaterasu), μία από τις ισχυρότερες κοσμικές ακτίνες που έχουν ανιχνευθεί ποτέ, έπληξε την ατμόσφαιρα της Γης το 2021. Ονομάστηκε έτσι από την θεά του ήλιου στην ιαπωνική μυθολογία. «Αματεράσου» σημαίνει «αυτή που λάμπει στον ουρανό», απ’ όπου φαίνεται ότι είναι και η προέλευσή της, καθώς η τροχιά της ανιχνεύεται σε μια αχανή περιοχή κενού διαστήματος, γνωστή ως Τοπικό Κενό. Οι επιστήμονες προβληματίζονται για το πώς μια τόσο ισχυρή κοσμική ακτίνα μπορεί να εμφανίστηκε από το πουθενά. Και ακόμη και αν αυτό δεν συνέβη, ένας αναλυτής το έθεσε ως εξής:

«Πράγματα που οι άνθρωποι θεωρούν ότι έχουν πολλή ενέργεια, όπως οι υπερκαινοφανείς αστέρες [εκρήξεις άστρων], δεν διαθέτουν ούτε κατά διάνοια αρκετή ενέργεια για κάτι τέτοιο... τί στο καλό συμβαίνει»;¹

Από την άποψη του εσωτερισμού, ένα στοιχείο του μυστηρίου βρίσκεται στη σχέση μεταξύ των κοσμικών ακτίνων που είναι γνωστές στην επιστήμη και των επτά ακτίνων της εσωτερικής επιστήμης, οι οποίες αποτελούν «το σύνολο της θεϊκής Συνείδησης» – «οι επτά αγωγοί μέσα από τους οποίους ρέει όλη η ύπαρξη… [του] ηλιακού… συστήματος».

Στον παρόντα κύκλο, η έβδομη ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης είναι αυτή που σήμερα αυξάνει σε δύναμη, η επίδραση της οποίας είναι εντονότερη επάνω στο φυσικό πεδίο. Και είναι αυτός ο αγωγός μέσω του οποίου οι γνωστές στη σύγχρονη επιστήμη κοσμικές ακτίνες βρίσκουν το δρόμο τους προς τη γη. Στο βιβλίο της Αλίκης Μπέιλη, Εσωτερική Ψυχολογία, Τόμος Ι, διαβάζουμε:

«Με την επίδραση της εισερχόμενης έβδομης ακτίνας…θα ανακαλύψουμε νέες κοσμικές ακτίνες. Αυτές υπήρχαν πάντοτε στο σύμπαν μας, αλλά χρησιμοποιούν την ουσία της εισερχόμενης ακτινικής ενέργειας σαν την οδό κατά μήκος της οποίας θα μπορέσουν να ταξιδέψουν προς τον πλανήτη μας και έτσι να αποκαλυφθούν».²

Οι κοσμικές ακτίνες προέρχονται από τις υποκειμενικές σφαίρες του σύμπαντος και καθώς κατασταλάζουν στη γήινη ατμόσφαιρα παράγουν «αεροβροχές» – καταρράκτες από φορτισμένα σωματίδια και ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία – οι οποίες, στην περίπτωση της Αματεράσου, εντοπίστηκαν από ανιχνευτές διάσπαρτους στην έρημο της Γιούτα. Οι αεροβροχές μάς παρέχουν θαυμάσια σύμβολα της εποχής του Υδροχόου, ενός ζωδίου του αέρα με τον βασικό πνευματικό τόνο: 

«Είμαι το ύδωρ της ζωής, που διαχύνεται σε όσους διψούν»

Επιπλέον, ένας από τους πλανητικούς κυβερνήτες αυτού του ζωδίου –ο Ουρανός– ενσωματώνει την ενέργεια της εισερχόμενης έβδομης ακτίνας της Τελετουργικής Τάξης, γεγονός που επιτρέπει σε νέες κοσμικές ακτίνες, όπως η Αματεράσου, να ασκούν μια έντονη επίδραση στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Επιστρέφοντας στις αναφορές για τις κοσμικές ακτίνες στο βιβλίο Εσωτερική Ψυχολογία: 

«Το ενδιαφέρον που εκδηλώνεται σήμερα για τις λεγόμενες κοσμικές ακτίνες φανερώνει μια επιστημονική αναγνώριση των νέων εισερχόμενων ενεργειών της έβδομης ακτίνας. Οι ακτίνες αυτές, καθώς διαχύνονται δια του ιερού κέντρου του πλανητικού αιθερικού σώματος, έχουν κατ’ ανάγκη ένα αποτέλεσμα στα ιερά κέντρα της ανθρωπότητας, απ’ όπου και υπερδιεγείρεται πρόσκαιρα η σεξουαλική ζωή του ανθρώπινου γένους και απ’ όπου επίσης η τωρινή υπερέμφαση στο σεξ. Απ’ όπου ακόμη (κι αυτό πρέπει να το θυμάστε) η έντονη παρόρμηση που τώρα εκδηλώνεται νοητικά και η οποία θα καταλήξει τελικά στην ανθρώπινη σκέψη για τη λύση του προβλήματος του σεξ».³

Μολονότι έχουν διεξαχθεί πάμπολλες διανοητικές αναλύσεις και συζητήσεις για προβλήματα που σχετίζονται με το σεξ, νέα προβλήματα εξακολουθούν να αναδύονται στην επιφάνεια, από τα οποία ένα χαρακτηριστικό πράδειγμα είναι το ζήτημα της σύγχυσης και της ρευστότητας των φύλων – ιδιαίτερα στα μικρά παιδιά. Αυτό το δυσεπίλυτο και ανησυχητικό φαινόμενο θα μπορούσε κάλλιστα να συνδέεται κατά κάποιον τρόπο με τις εισερχόμενες ποιότητες που αφορούν την έβδομη ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης, προξενώντας αναστάτωση στο συλλογικό κέντρο ιερού της ανθρωπότητας. Και κατά γενική ομολογία, αλλαγές φαίνεται να συμβαίνουν στον τρόπο που βιώνουν πολλοί άνθρωποι το φύλο στις σύγχρονες κοινωνίες. Ανησυχία προκαλεί πάντως το γεγονός ότι στην έντονα σεξουαλικοποιημένη κοινωνία μας, τα παιδιά περιβάλλονται από σεξουαλικές εικόνες και περιεχόμενο σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής, με αποτέλεσμα τη διάβρωση της παιδικής αθωότητας. Τα παιδιά σήμερα προσλαμβάνουν διάφορα αντικρουόμενα μηνύματα σχετικά με το φύλο, καθώς στη σημερινή εποχή ο καθορισμός του έχει πολύ περισσότερη σχέση με τις κοινωνικές και πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των δύο φύλων παρά με τις βιολογικές. Ένας αξιοσημείωτος ορισμός είναι αναρτημένος στην ιστοσελίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO): 

Το φύλο αναφέρεται στα χαρακτηριστικά των γυναικών, των ανδρών, των κοριτσιών και των αγοριών τα οποία είναι κοινωνικά κατασκευασμένα. Αυτό περιλαμβάνει τους κανόνες, τις συμπεριφορές και τους ρόλους που συνδέονται με την ιδιότητα της γυναίκας, του άνδρα, του κοριτσιού ή του αγοριού, καθώς και τις μεταξύ τους σχέσεις. Ως κοινωνική δομή, το φύλο διαφέρει από κοινωνία σε κοινωνία και μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου... Η ταυτότητα φύλου αναφέρεται στη βαθιά αισθητή, εσωτερική και ατομική εμπειρία του φύλου, η οποία μπορεί να αντιστοιχεί ή να μην αντιστοιχεί στη φυσιολογία του ατόμου ή το καθορισμένο φύλο κατά τη γέννηση.⁴

Όποιες κι αν είναι οι απόψεις μας σχετικά με αυτό, η διέξοδος στις εσφαλμένες κατώτερες ταυτίσεις με το φυσικό φύλο του σώματος έγκειται στην απομάκρυνση της συνείδησης από τη σωματική φύση. Δεδομένου ότι το αίσθημα της έλλειψης πληρότητας αποτελεί ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της δυσφορίας του φύλου, μια πιο συνειδητή καλλιέργεια της αίσθησης της καλαισθησίας στα μικρά παιδιά θα ήταν σίγουρα πιο χρήσιμη απ’ ότι η πρώιμη σεξουαλική αγωγή. Η αίσθηση της ομορφιάς και του θαυμαστού στη φύση βοηθά να καλλιεργηθεί στο παιδί ένα ισχυρό αίσθημα ταυτότητας με την ψυχή των πάντων, συμπεριλαμβανομένης της ψυχής της ανθρωπότητας ως συνόλου, εκεί όπου βρίσκεται η λύση στο πρόβλημα του φύλου. Καθώς η ανθρώπινη συνείδηση ανυψώνεται σταθερά προς το Βασίλειο των Ψυχών, οι αρσενικές και θηλυκές ενέργειες συντίθενται σε ένα τελειοποιημένο σύνολο, το οποίο ο Χριστός σίγουρα θα καταδείξει κατά την επανεμφάνισή Του. Διότι ο Χριστός είναι το «τέλειο ανθρώπινο ον». Είναι Αυτός ο Οποίος συνενώνει μέσα στην ίδια Του την Ύπαρξη την ύψιστη έκφραση των θετικών και αρνητικών δυνάμεων της δημιουργίας και τις χρησιμοποιεί στην υπηρεσία του Θείου Σχεδίου. Αυτό είναι, επίσης, και το ένδοξο πεπρωμένο που αναμένει την κάθε ανθρώπινη ύπαρξη κάποια στιγμή στο μέλλον, όσο μακρινό κι εάν αυτό φαίνεται. 

With this in mind, psychological progress towards this unification seems evident in many Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, η ψυχολογική πρόοδος προς αυτή την ενοποίηση φαίνεται να είναι εμφανής σε πολλούς δημιουργικούς στοχαστές της φυλής, οι οποίοι ενσωματώνουν εντός τους τους τα περισσότερα από τα ανώτερα, πνευματικά χαρακτηριστικά του αντίθετου φύλου. Όσον αφορά τις μακροπρόθεσμες αλλαγές στον ανθρώπινο οργανισμό, μια ενδιαφέρουσα και γεμάτη προκλήσεις προφητεία προς εξέταση βρίσκεται στο βιβλίο Εσωτερική Θεραπευτική: 

«η πυκνή φυσική εξωτερίκευση αυτού του κέντρου [ιερού] βρίσκεται στις γονάδες, τα ανθρώπινα όργανα αναπαραγωγής – θεωρούμενα σαν μια βασική ενότητα, παρότι είναι προσωρινά διαχωρισμένα στην τωρινή δυαδική έκφραση του ανθρώπινου όντος… Τελικά στον Θείο Ερμαφρόδιτο (που θα εμφανιστεί αργότερα) θα έχετε έναν άλλο συνδυασμό»».⁵

Επιστρέφοντας στο βιβλίο, Εσωτερική Ψυχολογία, μαθαίνουμε ότι:

«άλλες κοσμικές ακτίνες θα επιδράσουν στη γη μας καθώς η έβδομη αυτή ακτινική δραστηριότητα θα γίνεται όλο και πιο ενεργή και το αποτέλεσμα της επίδρασής τους θα είναι να διευκολύνει την εμφάνιση των νέων φυλετικών τύπων».⁶

Σε άλλο σημείο, περιγράφονται τα ακόλουθα χαρακτηριστικά σε σχέση με αυτή την εξελικτική διαδικασία: 

«Η ενόραση θα αφυπνίζεται και θα προέχει περισσότερο απ’ ό,τι τώρα, αλλά το έκδηλο χαρακτηριστικό θα είναι η ικανότητα …να σκέφτονται με αφηρημένους όρους και να χρησιμοποιούν τον αφηρημένο νου».⁷

Επειδή η εσωτερική εκπαίδευση έχει τον ίδιο στόχο της αφύπνισης του αφηρημένου νου, όσοι ακολουθούν την τριπλή της πειθαρχία του διαλογισμού, της μελέτης και της υπηρεσίας ενδέχεται να διαπιστώσουν ότι είναι ευαίσθητοι στην επίδραση των νέων εισερχόμενων κοσμικών ακτίνων. Αυτό συνιστά ένα πρόσθετο ερέθισμα που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί - επιταχύνοντας την πρόοδο, αλλά και εντείνοντας τις ψυχολογικές προκλήσεις της διάνυσης της ατραπού. Είναι ένας μόνο από τους πολλούς νέους παράγοντες που πρέπει να ληφθούν υπόψη σε περίπτωση που υπάρξει οποιαδήποτε περίοδος ασυνήθιστης ψυχολογικής έντασης ή διακυμάνσεις στην ποιότητα της υποκειμενικής επίγνωσης. Η διάνυση της ατραπού της εσωτερικής εκπαίδευσης σε αυτή τη σημαντική στιγμή της πλανητικής ιστορίας είναι αναμφίβολα μια δοκιμασία πνευματικής επιμονής. Ωστόσο, όσοι έχουν τη θέληση να επιμείνουν στο μεγάλο εγχείρημα, τους παρουσιάζεται μια ανεπανάληπτη ευκαιρία να κάνουν ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στο μονοπάτι της πνευματικής εξέλιξης και να αυξήσουν την ικανότητά τους να υπηρετούν. 

Το ανώτερο πνευματικό διάλειμμα του έτους που σηματοδοτείται από τα φεστιβάλ πανσελήνων στον Κριό, τον Ταύρο και τους Διδύμους, είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για να επιτευχθεί αυτό, καθώς εργαζόμαστε με τις νέες κοσμικές επιρροές που αναζητούν είσοδο στην ανθρώπινη συνείδηση. Η ικανότητα «να σκεπτόμαστε με αφηρημένους όρους και να χρησιμοποιούμε τον αφηρημένο νου» διευκολύνεται από τα κύματα ενέργειας ή τα «κύματα δώρων» που κυκλοφορούν σε όλο το πεδίο του πλανητικού νου αυτή την εποχή. Η γέφυρα της συνείδησης που σχηματίζεται μεταξύ της Πνευματικής Ιεραρχίας και του ανθρώπινου βασιλείου ενδυναμώνεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, προετοιμάζοντας το έδαφος για την επανεμφάνιση του Χριστού, την μεγάλη ελπίδα για την ανθρωπότητα σε αυτούς τους ταραγμένους καιρούς.

Στο φως της ομαδικής συνείδησης,
Lucis Trust

1. The Guardian Article
2. Εσωτερική Ψυχολογία, Τόμ. I, σσ.369–70
3. Αυτόθι, σ.280
4. World Health Organization, Gender and health
5. Εσωτερική Θεραπευτική, σσ. 79–80
6. Εσωτερική Ψυχολογία, Τόμ. I, σ.370
7. Πραγματεία επί του Κοσμικού Πυρός, σ.456

View UK version

View US version

Registration: 2024 Arcane School Conference (London)

Fill in the form below to register for the 2024 Arcane School Conference in New York which takes place May 25-26.

For more information visit the conference page.

{embed="forms/registration_as_london"}

Εγγραφή: 2024 Συνδιάσκεψη Σχολής Αρκέην (Γενεύη)

Συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα για να εγγραφείτε στην Συνδιάσκεψη της Σχολής Αρκέην στη Γενεύη που θα πραγματοποιηθεί στις 18-19 Μαΐου, 2024.
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε τη σελίδα του συνεδρίου.

{embed="forms/registration_as_geneva"}

Εγγραφή: 2024 Συνδιάσκεψη Σχολής Αρκέην (Nέα Υόρκη)

Συμπληρώσε την παρακάτω φόρμα για να εγγραφείτε στο Συνέδριο της Σχολής Αρκέην που θα πραγματοποιηθεί στην Νέα Υόρκη, στις 20-21 Απριλίου 2024. 
Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφτείτε την σελίδα του συνεδρίου.

{embed="forms/registration_as_newyork"}

Συνδιάσκεψη Σχολής Αρκέην 2024

Βασικός Τόνος: Ας αφιερωθεί εκ νέου ο όμιλος στην υπηρεσία του Ερχόμενου και ας κάνει ότι μπορεί για να προετοιμάσει τις διάνοιες και τις καρδιές των ανθρώπων για το γεγονός αυτό. Άλλη πρόθεση ζωής δεν έχουμε.   NΕΑ ΥΟΡΚΗ 20-21 Απριλίου ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Εγγραφείτε αυτοπροσώπως > Εγγραφείτε online (Σάββ.) > Εγγραφείτε online (Κυρ.) >      ΓΕΝΕΥΗ 18-19 Μαΐου ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Εγγραφείτε αυτοπροσώπως > Εγγραφείτε online (Σάββ.) > Εγγραφείτε online (Κυρ.) >        ΛΟΝΔΙΝΟ 25-26 Μαΐου ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Εγγραφείτε αυτοπροσώπως > Εγγραφείτε online (Σάββ.) > Εγγραφείτε online (Κυρ.) >    ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΤΗΣΙΑ ΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΑΡΚΕΙΝ Η Σχολή Αρκέην παρέχει εκπαίδευση για την μαθητεία στη νέα εποχή μέσω ενός εδραιωμένου προγράμματος διδασκαλίας εξ αποστάσεως. Σπουδαστές από όλο τον κόσμο εμβαθύνουν την ευθυγράμμισή τους με τις αρχές της Προαιώνιας Σοφίας μέσω εσωτερικού διαλογισμού, μελέτης και υπηρεσίας ως τρόπου ζωής. Η ετήσια Συνδιάσκεψη της Σχολής Αρκέην πραγματοποιείται στη Νέα Υόρκη, τη Γενεύη και το Λονδίνο κατά τη διάρκεια του ανώτερου ετήσιου διαλλείματος, των τριών πνευματικών φεστιβάλ.  Οι εκδηλώσεις στη Νέα Υόρκη πραγματοποιούνται κατά το πλησιέστερο στο Φεστιβάλ του Βεσάκ Σαββατοκύριακο, στο διάστημα της πανσελήνου του Ταύρου. Οι εκδηλώσεις στη Γενεύη και στο Λονδίνο πραγματοποιούνται σε δύο διαδοχικά Σαββατοκύριακα, κοντά στο Φεστιβάλ της Ενοποίησης, το Φεστιβάλ του Χριστού, στο διάστημα της πανσελήνου των Διδύμων. Οι τρεις συνδιασκέψεις περιλαμβάνουν μια πρωινή συνεδρίαση το Σάββατο μόνο για μαθητές της Σχολής Αρκέην. Οι απογευματινές συνεδριάσεις του Σαββάτου και της Κυριακής είναι ανοιχτές για όλους. Σκοπός των Συνδιασκέψεων  είναι η δόμηση ενός πεδίου ομαδικής σκέψης, ακτινοβολώντας τις ενέργειες του Σχεδίου στις διάνοιες και τις καρδιές της ανθρωπότητας. Χρησιμοποιείται ένα τυπικό διαλογισμού με τίτλο Επιτρέποντας την Είσοδο στο Φως. Κάθε συνδιάσκεψη περιλαμβάνει ομιλίες σπουδαστών της Σχολής Αρκέην και μελών του ομίλου του κέντρου, ενώ υπάρχει και μια συνεδρίαση για συζήτηση σε μικρές ομάδες.

2024 OMIΛΙΕΣ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΩΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΥ - ΛΟΝΔΙΝΟ

ListenTest

The following programs are available for listening online.

1. Recordings of Triangles Webinar programs: Please click here

2. Recordings of “Inner Sight” radio programs related to the service of Triangles:

2024 Full Moon Talks - New York

2024 Full Moon Talks - Geneva

Talks given through the Geneva Headquarters are in French and can be accessed on the French version of this page.

Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ – Νταβός, 15-19 Ιανουαρίου 2024

Κύκλος των Διασκέψεων ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ «Αποκατάσταση της Εμπιστοσύνης» 15-19 Ιανουαρίου 2024 - Νταβός Ελβετίας Κατεβάστε τον Οραματισμό Αγαπητέ Συνεργάτη,   Ο Κύκλος των Διασκέψεων επικεντρώνεται, με αρχή τη σημερινή ημέρα, στην ετήσια συνάντηση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας. Το θέμα «ανάκτηση της εμπιστοσύνης» αναγνωρίζει την απουσία εμπιστοσύνης στις ανθρώπινες υποθέσεις αυτή τη στιγμή – και όταν εξετάζεται στο πλαίσιο της διάσκεψης του Νταβός, εφιστά την προσοχή στη βούληση να υπάρξει εμπιστοσύνη ως βασικό στοιχείο για τη δημιουργία μιας πιο δίκαιης, ισότιμης και συμμετοχικής οικονομίας σε τοπικό, εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο. Για ποιο λόγο η έμφαση στη Διάσκεψη του Νταβός;   Πολλοί θεωρούν το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και τις ετήσιες συναντήσεις του στο Νταβός, στην καλύτερη περίπτωση, ως μια συζήτηση για πανίσχυρες εταιρείες και οικονομικά συμφέροντα. Ενώ αυτή είναι μια αναμφισβήτητη διάσταση των συναντήσεων, μια βαθύτερη διερεύνηση αποκαλύπτει ότι πιο φωτισμένα συμφέροντα έχουν μια ισχυρή παρουσία στο Νταβός και με τόσους πολλούς παγκόσμιους ηγέτες και στοχαστές με επιρροή μαζί σε ένα τόπο, υπάρχει μια ευκαιρία ώστε οι αρχές των ορθών σχέσεων να επηρεάσουν τη σκέψη, το σχεδιασμό και την κοινωνική αποστολή των συμμετεχόντων.   Ενώ υπάρχουν πολλοί τομείς όπου ισχυροί οικονομικοί όμιλοι εργάζονται με μοναδικό στόχο τη διασφάλιση των δικών τους συμφερόντων, ανεξάρτητα από τις επιπτώσεις στην ευημερία της ανθρωπότητας και της γης, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ επικεντρώνεται στο όραμα «Μια παγκόσμια οικονομία που λειτουργεί για την πρόοδο, τους ανθρώπους και τον πλανήτη». Σύμφωνα με τα λόγια του ιδρυτή του WEF, Κλάους Σβαμπ, μια τέτοια οικονομία απαιτεί «μια μορφή καπιταλισμού στην οποία οι εταιρείες δεν βελτιστοποιούν μόνο τα βραχυπρόθεσμα κέρδη για τους μετόχους, αλλά επιδιώκουν τη μακροπρόθεσμη δημιουργία αξίας, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες όλων των ενδιαφερομένων μερών τους και της κοινωνίας γενικότερα».»     Κατά την περίοδο αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Θιβετανός σημείωσε ότι ήταν «ουσιαστικό όλοι οι ζηλωτές και μαθητές να ρίξουν το βάρος της πνευματικής τους ανάπτυξης και το φως των ψυχών τους στην πλευρά των Δυνάμεων που επιχειρούν να σχεδιάσουν για το καλό της ανθρωπότητας και θεωρούν ότι η ευημερία του συνόλου έχει μεγαλύτερη σημασία από κάθε άλλη εθνική κατάσταση ή απαίτηση». Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σελ. 450.   Περισσότερες πληροφορίες για τον Οραματισμό των Κύκλων και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ   Αποκατάσταση της εμπιστοσύνης Δεν υπάρχει πιο νευραλγικό σημείο στη βάση των πολλαπλών προκλήσεων που έχουν συσσωρευτεί και συχνά αναφέρονται ως η πολυκρίση αυτής της εποχής από την κατάρρευση της κοινωνικής εμπιστοσύνης. Ενώ οι συζητήσεις του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός θα επικεντρωθούν σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη πολιτικών που θα συμβάλουν στη διευκόλυνση της διαφάνειας και της λογοδοσίας ως τρόπων για την ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης, η καρδιά του ζητήματος είναι η παρουσία ή η απουσία καλής θέλησης σε κάθε είδους σχέσεις. Για να συμβεί αυτό, υπάρχει ανάγκη οι ηγεσίες των επιχειρήσεων, της διακυβέρνησης, των θεσμών και της κοινωνίας των πολιτών σε όλα τα επίπεδα να αναπτύξουν και να ασκήσουν μια ξεκάθαρη θέληση για το καλό. Βασικό μέρος του έργου των Κύκλων είναι η αποσαφήνιση της κατανόησης και της αναγνώρισης αυτής της καθαρής θέλησης. Το έργο μας με την Ετήσια Συνάντηση του Νταβός 2024 αρχίζει σήμερα και ολοκληρώνεται στις 19 Ιανουαρίου. Οραματισμός Ετήσια Συνάντηση του ΠΟΦ 2024 Οι Κύκλοι για την Υποστήριξη του Σχεδίου Ο Κύκλος και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ  2024 Σχετικοί Ιστότοποι και και Άρθρα: Κύκλος των Διασκέψεων WEF Report on the State of Global Cooperation in 2024 Klaus Schwab: What is Stakeholder Capitalism? Ενημερωτικό Δελτίο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2022#3: Τζον Φούλερτον της Regenerative Economics WEF White Paper 2021: Rebuilding Trust and Governance

Cancer Full Moon (Sunday 21 July)

h Texnητh Nohmoσυνη  ωσ Συγκλιση  Τeχνολογιων

Συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας τεχνολογικής γνώσης, Shelf, ο Περότα μετρά ήδη 12 χρόνια εμπειρίας ως επαγγελματίας του κλάδου της τεχνητής νοημοσύνης. Πρώην εθελοντής του Ειρηνευτικού Σώματος των ΗΠΑ και μέντορας του Founders Institute, έχει μιλήσει και γράψει για τις ευθύνες, τις προκλήσεις και τις μελλοντικές ευκαιρίες της τεχνητής νοημοσύνης.

Παρότι μπορεί να φαίνεται τρομακτική, η τεχνητή νοημοσύνη, στην πραγματικότητα, έχει αναπτυχθεί από εμάς. Εμείς δημιουργούμε τα μοντέλα που καθοδηγούν την ΤΝ και αυτά τα μοντέλα δεν είναι κάτι που υπάρχει έξω από εμάς. Δεν ελέγχουν αυτά τον κόσμο. Η ευθύνη ανήκει πραγματικά σε εμάς, ώστε να διασφαλίσουμε ότι όσοι αναπτύσσουν τα μοντέλα φέρουν ευθύνη.

Από την εποχή της εμφάνισης της γραφής, παρατηρείται μια δυναμική ορμή και ώθηση στην ανάπτυξη τεχνολογιών που βελτιώνουν την ικανότητά μας να σκεπτόμαστε, να δημιουργούμε, να κατασκευάζουμε, να επικοινωνούμε και να εκδηλωνόμαστε συλλογικά.

Η ΤΝ αποτελεί μέρος αυτής της ορμής και είναι το αποτέλεσμα της σύγκλισης των τεχνολογιών, της επιτάχυνσης και των αλλαγών.

Πέντε μακροοικονομικές τάσεις οδηγούν σήμερα την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Κάθε τάση βασίζεται στην προηγούμενη από αυτήν και κινούνται σε τροχιά επιτάχυνσης. Επειδή δεν είναι, ως επί το πλείστον, συγκεντρωμένες, δεν υπόκεινται, προς το παρόν, στον έλεγχο του οποιουδήποτε μεμονωμένου ανθρώπου.

Πρώτον: η εξέλιξη των υπολογιστών, η οποία ξεκίνησε με τον άβακα πριν από 5000 χρόνια, επιταχύνθηκε ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες μέσω της εξέλιξης του μικροτσίπ. Αυτό το φυσικό αντικείμενο είναι το θεμελιώδες δομικό στοιχείο πάνω στο οποίο βασίζονται όλες οι ψηφιακές συσκευές, τα δεδομένα και η τεχνητή νοημοσύνη.

Δεύτερον: η ανάπτυξη του υπολογιστικού νέφους (cloud) κατέστησε την τεχνητή νοημοσύνη την ταχύτερα διαδεδομένη τεχνολογία στην ιστορία της ανθρωπότητας. Πριν το νέφος, το λογισμικό για μεγάλα προγράμματα χρειαζόταν εβδομάδες εγκατάστασης και κόστιζε δεκάδες χιλιάδες δολάρια. 

Τρίτον: το νέφος οδήγησε στην παγκόσμια συνδεσιμότητα και στην επιτάχυνση των κινητών και συνδεδεμένων συσκευών, συμπεριλαμβανομένων των ασύρματων Fitbits, των έξυπνων ρολογιών.

Τέταρτον: όλες αυτές οι συσκευές παράγουν όγκους δεδομένων. Καθώς τα δεδομένα αυξάνονται εκθετικά και οι χώρες που παράγουν τα δεδομένα αυξάνονται, ανακαλύπτουμε νέα μοτίβα και αναγνωρίζουμε στοιχεία σύνδεσης εντός των δεδομένων.

Πέμπτον: η εκθετικά αυξανόμενη υπολογιστική ισχύς, ο εκθετικά αυξανόμενος αριθμός συσκευών και ο εκθετικά αυξανόμενος όγκος δεδομένων που μπορούμε να επεξεργαστούμε, να δούμε μοτίβα και να τα κατανοήσουμε με νέους τρόπους έχει οδηγήσει σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε τεχνητή νοημοσύνη: το ευρύ φάσμα των «έξυπνων» συμπεριφορών που μορφοποιούνται και εξάγονται από τα δεδομένα.

Το 2023 ήταν η χρονιά που οι τάσεις αυτές ξεπέρασαν το όριο της οικονομικής προσιτότητας και της καθιέρωσης και για πρώτη φορά, μέσω της Γενετικής Τεχνητής Νοημοσύνης, τα μοντέλα προσέγγισαν τις ανθρώπινες επιδόσεις στη συγγραφή, την επεξεργασία, την αισθητήρια αντίληψη και ούτω καθεξής. Επικαιροποιώντας μια ρήση του Στιβ Τζομπς, μπορούμε να πούμε ότι εάν ο υπολογιστής μοιάζει με «ποδήλατο για το νου μας», τότε η τεχνητή νοημοσύνη ισοδυναμεί με υπερηχητικό τζετ.

Βίντεο στο:  https://bit.ly/3v2UB3q

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Ατομικη Ευθυνη  στην Εποχη τησ  Τεχνητησ Νοημοσύνησ

Ο Άντριου Μπίνστοκ είναι προγραμματιστής λογισμικού ανοικτού κώδικα και πρώην αρχισυντάκτης του περιοδικού Java Magazine. Στις αρχές της σταδιοδρομίας του διετέλεσε επικεφαλής των τεχνολογικών προβλέψεων της Price Waterhouse.

Το 1999, όταν το διαδίκτυο γινόταν δημοφιλές, αλλά ο ιστός ήταν ακόμη πολύ ανώριμος, η Price Waterhouse δεχόταν πολλές πιέσεις από τους πελάτες της για να προβλέψει τι επιπτώσεις θα είχαν το διαδίκτυο και ο ιστός. Η απάντησή μας, η οποία θεωρώ ότι επιβεβαιώθηκε, ήταν ότι το διαδίκτυο θα σε έκανε να γίνεις περισσότερο αυτός που πραγματικά είσαι. Αν δηλαδή είσαι κάποιος σκληρά εργαζόμενος, θα σου επιτρέψει να εργαστείς περισσότερο. Αν είσαι οκνηρός, θα σε βοηθήσει να βρεις τρόπους να τεμπελιάσεις ακόμη περισσότερο. Και, αν αγαπάς τη μαγειρική, θα έχεις  να μαγειρέψεις με τρόπους που δεν είχες σκεφτεί ποτέ, και ούτω καθεξής.

Σήμερα, βρισκόμαστε στην ίδια θέση σε σχέση με την τεχνητή νοημοσύνη όπως ήμασταν το 1999 με το Διαδίκτυο. Βρισκόμαστε στο μεταίχμιο τεράστιων αλλαγών και ανακατατάξεων. Όπως και με το Διαδίκτυο, οι αλλαγές αυτές θα επεκταθούν σε κάθε πτυχή της ζωής μας. Επιπρόσθετα, θα μας επιφορτίσουν με ευθύνες. Αν ήμουν υποχρεωμένη να κάνω μια πιθανά σίγουρη υπόθεση για τις επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης, θα έλεγα ότι: θα σας κάνει να γίνετε ακόμα περισσότερο αυτό που είστε, πλην όμως θα απαιτήσει από εσάς περισσότερα από όσα απαιτούσε το διαδίκτυο.

Πρωταρχική, ανάμεσα σ’ αυτές τις απαιτήσεις, θα είναι η ανάληψη νέων ευθυνών, τόσο στον εργασιακό χώρο όσο και στην ευρύτερη χρήση των πληροφοριών στην καθημερινή ζωή. Ο Μαρκ Τουέιν παρατήρησε κάποτε: «Ένα ψέμα μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου, ενόσω η αλήθεια φοράει ακόμη τα παπούτσια της». Είναι εξαιρετικά σημαντικό να μην συμμετέχουμε στο ταχύτατο ταξίδι του ψεύδους και να βοηθήσουμε την αλήθεια να φορέσει τα παπούτσια της πιο γρήγορα. Πώς θα αποφύγουμε να βοηθήσουμε ένα ψέμα να διαδοθεί; Το πρώτο και κύριο είναι να αποφεύγουμε να μοιραζόμαστε περιεχόμενο του οποίου την αλήθεια δεν γνωρίζουμε. Ούτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ούτε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, ούτε στον προφορικό λόγο. Αυτό φαίνεται αυτονόητο, έως ότου προκύψει στην πορεία μας κάποια ασυνήθιστη πληροφορία που τυχαίνει να ταιριάζει με την προτιμώμενη αφήγησή μας. Τότε, είναι που θα θέλαμε να τη μοιραστούμε με όλους.

Η εποχή της τεχνητής νοημοσύνης θα φέρει θαυμάσιες εξελίξεις, αν και θα επιβάλει μια σειρά από πειθαρχίες σε ανθρώπους σκεπτόμενους που θα χρειαστεί να βελτιώσουν τις δεξιότητές τους στον εργασιακό χώρο και να οξύνουν τη διάκρισή τους σε όλους τους υπόλοιπους τομείς, ιδίως στο διαδίκτυο. Αυτό το τελευταίο απαιτεί προσπάθεια. Και, όπως και εσείς, υπάρχουν πολλές φορές που εγώ και άλλοι θα θέλαμε να μοιραστούμε κάτι χωρίς να χρειάζεται να επαληθεύσουμε τις πηγές και να ελέγξουμε τις λεπτομέρειες. Η απερίσκεπτη κοινοποίηση τέτοιου είδους, καθώς και η σκόπιμη κοινοποίηση που γίνεται από κακόβουλους παράγοντες, είναι ο τρόπος με τον οποίο τα ψέματα διαδίδονται με τέτοια ταχύτητα σε όλο τον κόσμο.

Βίντεο στο: https://bit.ly/3v2UB3q

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Texnoλογια Στηριξησ  τησ Κοινωνικησ  Συνοχησ

Η Λίζα Σίρχ είναι καθηγήτρια στην Πρακτική για την Ειρήνευση και την Τεχνολογίας στη Σχολή Παγκόσμιων Υποθέσεων Keough του Πανεπιστημίου Notre Dame. Με 30ετή πείρα στην έρευνα για την εδραίωση της ειρήνης, την προάσπιση της πολιτικής, την πρακτική και τη διδασκαλία, η τρέχουσα έρευνά της επικεντρώνεται σε θετικούς ρόλους της τεχνολογίας στον τομέα της «ειρηνευτικής τεχνολογίας» και της «ψηφιακής εδραίωσης της ειρήνης».

Σε ένα πρόσφατο άρθρο έγραφα ότι ο δρόμος για την κόλαση δεν είναι στρωμένος με χρυσάφι, αλλά με κώδικες. Ο κώδικας δεν είναι ουδέτερος. Ο σχεδιασμός των πλατφορμών καθορίζει τον αντίκτυπό τους στην κοινωνία. Διαμορφώνει την ανθρώπινη συμπεριφορά μας, καθώς μας παρουσιάζει ορισμένα περιεχόμενα και άλλα όχι, ενώ οι αποφάσεις που λαμβάνει στρέφουν την ανθρωπότητα προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Στην έρευνά μου, υπάρχουν τρεις ιστορίες, αφηγούμενες τρόπους αντιμετώπισης βλαβερού περιεχομένου στο διαδίκτυο. Η πρώτη αφήγηση, με επίκεντρο τον χρήστη, προέρχεται από τεχνολογικές πλατφόρμες που λένε ότι οι πλατφόρμες τους είναι ουδέτεροι καθρέφτες, οι οποίοι απλώς αντανακλούν το περιεχόμενο που δημιουργείται από τους χρήστες και αναπτύσσουν αλγόριθμους με βάση το ιστορικό των αναζητήσεών τους. Οι εταιρείες διατείνονται ότι αδυνατούν να δημιουργήσουν ένα φιλικό προς την κοινωνία περιεχόμενο.
Η δεύτερη αφήγηση εισηγείται την ρύθμιση του σχεδιασμού της τεχνολογίας. Άνθρωποι που εργάστηκαν στο Facebook, τη Meta και τη Google ανήκουν σε μια νέα γενιά ανθρώπων που υποστηρίζουν ότι ο σχεδιασμός των ψηφιακών χώρων πρέπει να ρυθμιστεί ώστε να μην επικεντρωθεί η προσοχή στους λίγους ανθρώπους που πολεμούν και προωθούν το μίσος στο διαδίκτυο.

Η τρίτη αφήγηση είναι αυτή της Κοινωνικής Συνοχής μέσω Σχεδιασμού, όπου οι τεχνολογικές πλατφόρμες σχεδιάζονται για να εξυπηρετούν πραγματικά την ανθρωπότητα και να είναι φιλικές προς την κοινωνία. Τέτοιες πλατφόρμες υπάρχουν ήδη και μπορούμε να διευρύνουμε τη στήριξη του κοινού προς αυτές. Το Συμβούλιο για την Τεχνολογία και την Κοινωνική Συνοχή (Τhe Council on Technology and Social Cohesion) στη σύσταση του οποίου συνέβαλα, συγκεντρώνει ανθρώπους από εταιρείες τεχνολογίας, επαγγέλματα που αφορούν την ειρήνη, την επίλυση συγκρούσεων, τη διαμεσολάβηση, την διακυβέρνηση και τις επιχειρήσεις προκειμένου να διερευνήσει πώς μπορεί να δοθεί κίνητρο για την υποστήριξη μιας φιλικής προς την κοινωνία τεχνολογίας.

Σήμερα, υπάρχουν πολλές τεχνολογικές πλατφόρμες που σχεδιάζονται για τη διεξαγωγή διαβουλεύσεων με στόχο τη μείωση της πολυδιάσπασης και την παραγωγή κοινωνικής συνοχής. Μια τέτοια πλατφόρμα είναι το Remesh το οποίο χρησιμοποιήθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη για να βοηθήσει τους πολίτες στην Υεμένη, την Τυνησία και τη Λιβύη να συνομιλήσουν μεταξύ τους και να συζητήσουν για τις πολιτικές επιλογές στη χώρα τους – τι είναι εφικτό και πώς θα μπορούσαν να κινηθούν στο μέλλον; Το Remesh χρησιμοποιεί την τεχνητή νοημοσύνη για να καταστήσει αφομοιώσιμα και κατανοητά τα όσα λένε χιλιάδες άνθρωποι, έτσι ώστε να μπορέσουν να ακουστούν μεγάλες ομάδες πληθυσμού σε ευρεία κλίμακα. Αυτό παρέχει την αίσθηση στα άτομα ότι μπορούν να συμμετέχουν στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους, ενώ βοηθά επίσης τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής να αποφασίσουν ποιες πολιτικές είναι βιώσιμες και απολαμβάνουν δημόσιας στήριξης.

Μια άλλη πλατφόρμα, η Polis, χρησιμοποιείται από κυβερνήσεις για να φέρει σε επαφή ομάδες πολωμένων ανθρώπων και να χρησιμοποιήσει αλγορίθμους τεχνητής νοημοσύνης για την εξεύρεση κοινού εδάφους. Το Polis βοηθά τους ανθρώπους να δουν όχι μόνο τι λένε όλοι, αλλά και πού όλοι συμφωνούν. Η εύρεση των σημείων συμφωνίας αποτελεί κομβικό σημείο για την επίτευξη ειρήνης και για επιτυχείς ειρηνευτικές διαδικασίες.

Bίντεο στο: https://bit.ly/3v2UB3q

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Hλιακη Γεωμαγνητικη Δραστηριότητα και Συναισθηματικη Νοημοσύνη

Η Σούζαν Μάνεβιτς είναι ερευνήτρια, εκπαιδευτικός και συγγραφέας και εργάστηκε για 20 χρόνια στον τομέα της συμβουλευτικής ηγεσίας, της συναισθηματικής νοημοσύνης και της τεχνολογίας συντονισμού. Είναι πρόεδρος του New Energy Movement (Κινήματος Νέας Ενέργειας). Μεταξύ των διαφόρων βιβλίων της (ως συν-συγγραφέας) περιλαμβάνεται το βιβλίο Hidden Energy: Tesla-inspired Inventors and a Mindful Path to Energy Abundance. 
Σε μια σειρά από άρθρα σχετικά με τις ραγδαίες ηλεκτρομαγνητικές και γεωμαγνητικές αλλαγές που συμβαίνουν πάνω στον πλανήτη, εξετάζω τις έντονες ομοιότητες μεταξύ του πλανητικού χάους, του ανθρώπινου συναισθήματος και της συμπεριφοράς σε σχέση με τους διάφορους ηλιακούς κύκλους. Το 1960, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια του προηγούμενου ηλιακού κύκλου, υπήρχαν μεγάλες αντιπολεμικές διαμαρτυρίες και κινήματα ευαισθητοποίησης, αλλά υπήρχε επίσης και πολύ χάος. Πολλά από αυτά που βλέπουμε σήμερα αντικατοπτρίζουν ένα μέρος από εκείνον τον προηγούμενο ηλιακό κύκλο. Ο ήλιος είναι το άστρο μας, εκείνο που πραγματικά μας δίνει ζωή (συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπινου  σώματος μας) εδώ στον πλανήτη Γη. Όμως και ο ήλιος περνάει από κάποιες τεράστιες αλλαγές. Μελετώ εδώ και 15-20 χρόνια τη Συναισθηματική Νοημοσύνη και υπάρχει μια εκπληκτική, έντονη σχέση μεταξύ των συναισθημάτων μας και της ηλιακής γεωμαγνητικής δραστηριότητας.

Η μαγνητόσφαιρα της Γης (η προστατευτική ασπίδα γύρω από τον πλανήτη) μας προστατεύει από αυτό που ονομάζω «εκρήξεις του ήλιου»: ηλιακές εκλάμψεις, στεμματικές εκτοξεύσεις μάζας ή, ακόμη, και μέρος του ηλιακού ανέμου. Ζωτικής σημασίας είναι το γεγονός ότι έχουμε αυτή την ασπίδα. Ωστόσο, η ασπίδα εξασθενεί και η ικανότητά μας αντιμετώπισης αυτών των  «εκκρήξεων» τίθεται υπό αμφισβήτηση. Αυτή την περίοδο, βρισκόμαστε στη διαδικασία επίτευξης μιας ηλιακής κορύφωσης στον Ηλιακό Κύκλο 25 με την πιθανότητα μεγαλύτερου χάους, ανθρώπους που παραλογίζονται και συνεχιζόμενο πόλεμο. Αλλά, επίσης, με την πιθανότητα μιας αυξημένης ευαισθητοποίησης και συνειδητότητας. Κι έτσι, έχουμε αυτά τα συναισθηματικά σημεία ρήξεων, αλλά έχουμε και κάποιες ανώτερες καταστάσεις συνείδησης. Είναι ως εάν, μέσω της αποδυνάμωσης της μαγνητόσφαιρας, να τραβιούνται οι πέπλοι κι εμείς να χρειάζεται να αντιμετωπίσομε και να διαχειριστούμε πράγματα που ίσως έχουν μεγαλύτερη φόρτιση και βαρύτητα.  

Εκτός από την αποδυνάμωση της μαγνητόσφαιρας, υπάρχει μια μετακίνηση των μαγνητικών πόλων στη γη μας αυτό το διάστημα και μοιάζει ως εάν ο ήλιος πρόκειται να αλλάξει την πολικότητά του μέσα στους επόμενους λίγους μήνες·  και  όλα αυτά είναι που προκαλούν αστάθεια και ακραίες καιρικές συνθήκες.

Ο συντονισμός Σούμαν, ο βόμβος από τα βάθη της Γης, είναι επίσης πολύ ενεργός και όχι τόσο σταθερός όσο ήταν ενδεχομένως στο παρελθόν, κάτι το οποίο σχετίζεται με τις καταστάσεις των εγκεφαλικών κυμάτων. Οι αλλαγές στον πλανήτη και η μετατόπιση της ευθυγράμμισης με τον ήλιο, τον Κόσμο και αυτή την ίδια τη Γη σχετίζονται με εμάς τους ανθρώπους. Αδύνατον να μην σκεφτώ ότι η αυγή αυτής της νέας ημέρας, για την οποία μίλησε η Αλίκη Μπέιλη, έχει φτάσει. Λαμβάνοντας υπόψη τη νέα ενεργειακή τεχνολογία, βρισκόμαστε στο χείλος αυτής της αυγής, ενώ η αλλαγή προωθείται ουσιαστικά από την νοημοσύνη του σύμπαντος, την κοσμική νοημοσύνη.   

Βίντεο στο: https://bit.ly/3NDPSeP

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Μειζονεσ Επιρροεσ απο την Επιστημη και την Τεχνολογια

Ο Ιμάνουελ Ράνσφορντ είναι θεωρητικός επιστήμονας, ανεξάρτητος ερευνητής στην κβαντική φυσική, λέκτορας και συγγραφέας πολλών βιβλίων. Ερευνά θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με το κβαντικό σύμπαν και τη συνείδηση. Ο Ράνσφορντ είναι επαγγελματικός συνεργάτης της Επιτροπής Galileo Commission.

Ας εξετάσουμε τέσσερις σημαντικούς τομείς στους οποίους η πρόοδος της γνώσης και της τεχνολογίας έχει σημαντικό αντίκτυπο στη ζωή μας.

• Η φυσική μας επιτρέπει να κατανοήσουμε και να εξερευνήσουμε το σύμπαν. Έχει επίσης καταστήσει δυνατή την αποστολή αντικειμένων και ανθρώπων στη Σελήνη. Τα σημαντικότερα τεχνολογικά μας θαύματα βασίζονται στην κβαντική φυσική. Παράλληλα, η ανακάλυψη από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν της εξίσωσης μεταξύ ύλης και ενέργειας (E = mc2) κατέστησε εφικτούς τους πυρηνικούς σταθμούς και την ιατρική απεικόνιση. Ωστόσο, αυτά τα επιτεύγματα οδήγησαν σε μια έκρηξη των καταστροφικών μας ικανοτήτων και τα πυρηνικά μας όπλα μπορούν να καταστρέψουν την ανθρωπότητα με το πάτημα ενός κουμπιού... Λιγότερο αισθητή, αλλά περισσότερο παρούσα στην καθημερινή μας ζωή, η πρωτοφανής ηλεκτρομαγνητική ρύπανση που μας περιβάλλει προκαλεί ανησυχία, καθώς δεν γνωρίζουμε τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της στην υγεία.

• Η χημεία έχει φέρει επανάσταση στην καθημερινή μας ζωή. Σ’ αυτήν οφείλονται τα πλαστικά, τόσο πολυχρηστικά και χρήσιμα ώστε η παρουσία τους να υπάρχει παντού. Ωστόσο, τα χημικά διαταράσσουν και μολύνουν το περιβάλλον. Αυτό είναι ακόμη πιο ανησυχητικό επειδή πολλά από αυτά, ιδίως τα πλαστικά, δεν είναι βιοδιασπώμενα. Αυτά που χρησιμοποιούνται στο σπίτι αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, ιδίως λόγω των καρκινογόνων ουσιών (αλδεΰδες στα προϊόντα καθαρισμού κ.λπ.).

• Η βιολογία και η ιατρική, σε συνδυασμό με την υγιεινή, έχουν βελτιώσει σημαντικά την ανθρώπινη κατάσταση. Η θεαματική μείωση της παιδικής θνησιμότητας και η αύξηση της μακροζωίας επιβεβαιώνουν το γεγονός. Σήμερα, είναι δυνατή ακόμα και η εξάλειψη ορισμένων γενετικών ασθενειών με τη χρήση μιας τεχνικής που ονομάζεται CRISPR [= Ομαδοποιημένες. Κανονικά Κατανεμημένες Βραχείες Παλίνδρομες Επαναλήψεις], η οποία καθιστά δυνατή την εισαγωγή τμημάτων DNA σε ένα γονιδίωμα. Ωστόσο, η τεχνική CRISPR ενέχει τον κίνδυνο να πάει κάτι στραβά. Καθιστά δυνατή την παραγωγή παιδιών «επί παραγγελία», που θα διαθέτουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά! Η ηθική εποπτεία είναι σαφώς απαραίτητη. Επιπλέον, η ιατρική πρακτική έχει ευνοήσει την εμφάνιση ανθεκτικών βακτηριακών στελεχών στα αντιβιοτικά («ανθεκτικότητα στα αντιβιοτικά»), τα οποία αποτελούν σημαντική απειλή για την υγεία. 

• Ο κόσμος της εικονικότητας και της τεχνητής νοημοσύνης είναι μαγικός. Περιλαμβάνει το διαδίκτυο, τα κοινωνικά δίκτυα, την γενετική τεχνητή νοημοσύνη, τα chatbots και το Chat GPT. Ωστόσο, ο εικονικός κόσμος που εισβάλλει στην καθημερινότητά μας απειλεί πολλές θέσεις εργασίας καθιστώντας ορισμένα επαγγέλματα περιττά. Διεισδύει αδυσώπητα στην ιδιωτική μας ζωή, η οποία γίνεται όλο και λιγότερο ιδιωτική και απειλεί τις ελευθερίες μας. Προσφέρει σε δικτατορικά καθεστώτα μεγάλες ευκαιρίες για τον έλεγχο του πληθυσμού τους. Ο εικονικός κόσμος καθιστά επίσης δυνατή, όσο ποτέ άλλοτε, τη δημιουργία και τη διάδοση ψευδών ειδήσεων που υποστηρίζονται από απολύτως αξιόπιστα εικονικά ντοκουμέντα (φωτογραφίες, βίντεο κ.λπ.). Οι πιθανότητες δυσμενών επιπτώσεων είναι τεράστιες!

Βίντεο και αντίγραφο κειμένου στο: https://bit.ly/3Tt2vgx

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

h Δυναμη  να Σκεφτομαστε  αφ’ Εαυτου μασ

Εμπνευσμένοι από τα κείμενα της Αλίκης Μπέιλη και της Άγκνι Γιόγκα, καθώς και από τη δική τους έρευνα, οι συγγραφείς, εκπαιδευτές και λέκτορες Φρεντερίκ και Πατρίς Μπρασέρ ανέπτυξαν την  Psychosophy Ψυχοσοφία («σοφία της ψυχής») ως έναν τρόπο που διερευνά τις διασταυρώσεις μεταξύ φιλοσοφίας, πνευματικότητας και ψυχολογίας.

Είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι στο ένα ή στο άλλο επίπεδο για όλα όσα συμβαίνουν, επειδή η συνειδητότητα όλων μας είναι αυτή που δημιουργεί τους κόσμους στους οποίους ζούμε. Εκπαιδεύοντας τον εαυτό μας να θέτουμε προτεραιότητα στη συνείδηση αντί στις μορφές σημαίνει ότι βάζουμε τέλος σε συγκεκριμένες ψευτολύσεις και αφιερώνουμε όλη μας την προσοχή στη δύναμη της ανθρώπινης συνείδησης.

Ας μη φοβόμαστε, ως εκ τούτου, τη δυσοίωνη εικόνα που μας παρουσιάζει ο κόσμος σήμερα ή για το τι πρόκειται να συμβεί αύριο, καθώς όλα είναι μια πορεία διδαχής και μακροπρόθεσμα μπορούν να βοηθήσουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων να εξελιχθούν προς ορθότερες σχέσεις. Εφόσον σήμερα μας ανησυχεί το πλήθος των ψεύτικων ειδήσεων που κυκλοφορούν και αυξάνονται στο διαδίκτυο, εφόσον η χειραγώγηση των πληροφοριών, των εικόνων και του ήχου συνεχίζει να αυξάνει, η ανθρωπότητα οδηγείται αναποφευκτα στην ανάγκη για ανάπτυξη νοητικής διάκρισης. Πρόκειται για μια ραγδαία εξέλιξη που λαμβάνει χώρα, η οποία θα μας επιτρέψει να αφήσουμε πίσω μας τον κόσμο του «μ’ αρέσει - δεν μ’ αρέσει» που είναι τόσο αγαπητός στα συναισθήματα. Κάτι τέτοιο θα αναγκάσει την ανθρωπότητα να σκέπτεται όλο και περισσότερο, γεγονός που θα οδηγήσει σε μείωση των αλυσιδωτών αντιδράσεων που πολύ συχνά δηλητηριάζουν τις ανθρώπινες σχέσεις.

Κατά παρόμοιο τρόπο, δεν χρειάζεται να φοβόμαστε την έλευση του Chat-GPT, αυτού του θαυμαστού προγράμματος, ικανού να παράγει άρθρα ή δοκίμια αντλώντας από κάθε καταγεγραμμένη γνώση του κόσμου, εμβαθύνοντας στη μνήμη των γνώσεων που απέκτησε η ανθρωπότητα. Πρόκειται για ένα έξυπνο εργαλείο υψηλών επιδόσεων, έναν εξαιρετικής κατάρτισης συντάκτη που θα είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί από την ανθρωπότητα, αλλά που δεν θα μπορέσει ποτέ να εφεύρει κάτι καινούργιο, διότι δεν σκέπτεται.

Η Αλίκη Μπέιλη επισήμανε ότι το πρόβλημα της ανθρωπότητας δεν είναι καθαυτή η λανθασμένη σκέψη της, αλλά ότι δεν σκέπτεται. Έτσι, στο σημείο που φτάσαμε, είμαστε πραγματικά αντιμέτωποι με την ανάγκη να αντιληφθούμε τι σημαίνει κάποιος να σκέπτεται. Με αυτόν τον τρόπο θα χρειαστεί σταδιακά να διαφοροποιήσουμε ανάμεσα στις ικανότητες σύνταξης γνώσεων του ChatGPT και στην πραγματική δύναμη του να σκέπτεται κάποιος για τον εαυτό του.

Θα μπορούσαμε να φέρουμε άπειρα παραδείγματα για όσα μας φαίνονται ως κίνδυνοι που προκύπτουν από την πρόοδο της εφαρμοσμένης επιστήμης και τεχνολογίας στις ζωές ενός αυξανόμενου αριθμού ατόμων. Οπότε λοιπόν, εξετάζοντας αποκλειστικά την πραγματιστική και ωθούμενη από τα γεγονότα εμφάνιση του πολιτισμού μας, υπάρχει λόγος ανησυχίας. Αν δούμε, όμως, τι συμβαίνει από την άποψη της συνείδησης, αντιλαμβανόμαστε πόσα πολλά διδασκόμαστε και πόσο πολύ εξελισσόμαστε.

Βίντεο και αντίγραφο κειμένου στο: https://bit.ly/3Tt2vgx

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Διακρινοντασ  το Πραγματικο από  το Απατηλο

Η Ελισάβα Καρπάτσιο εργάστηκε σε επιχειρηματικές εφαρμογές της πληροφορικής. Έχει διατελέσει επικεφαλής τμήματος σε διάφορες διεθνείς εταιρείες, ενώ έχει επίσης σπουδάσει ψυχοθεραπεία, διαχείριση πένθους και φροντίδας κατά το τέλος της ζωής, όπως και εθελόντρια σε ξενώνες ασθενών τελικού σταδίου.

Μπορούμε να νιώσουμε τον ενθουσιασμό των επιστημόνων όταν μιλούν για τις τεχνολογικές εξελίξεις. Μας δείχνουν τις δυνατότητες που θέλουν να επιτύχουν προκειμένου να βοηθήσουν στην πρόοδο της ανθρωπότητας. Εμψυχώνονται από καλή θέληση, η οποία τους ωθεί να κάνουν το χρέος τους για τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Οι παρουσιάσεις τους είναι συναρπαστικές και δελεαστικές.

Ο φόβος για το καινούργιο οδηγεί σε απολίθωση. Όταν το καθετί διατηρείται το ίδιο, ως έχει, σημαίνει ότι παγώνει. Ο σπόρος του πνεύματος χρειάζεται ελευθερία για να εκφραστεί και αρχίζει να επαναστατεί όταν φυλακίζεται από τεχνητούς κανόνες που δημιουργούνται από φόβο και σχεδιάζονται για να διατηρούν τα πάντα ως έχουν. Η εξέλιξη οδεύει προς τα εμπρός. Χρειάζονται νέες εξελίξεις. Κι εντούτοις είναι μια ακροβασία σε τεντωμένο σχοινί να θέλουμε να βοηθήσουμε την ανθρωπότητα μέσα από τεχνικά επιτεύγματα. Είναι πολύ εύκολο να παγιδευτούμε σε φαύλους κύκλους και να χάσουμε από τα μάτια μας τον πραγματικό στόχο, την πνευματική πραγμάτωση. Λόγω του κατακερματισμού του πολύπλοκου κόσμου μας, χάνεται η όραση της ευρύτερης εικόνας και συχνά καταλήγουμε σε ψεύτικες λύσεις που έρχονται σε αντίθεση με την πραγματική πρόθεση.

Ιδιαίτερα σε αυτή την εποχή που οι καινοτομίες παρουσιάζουν δελεαστικές δυνατότητες, είναι σημαντικό να αναπτύξουμε τη διάκριση για να ξεχωρίσουμε το πραγματικό από το απατηλό. Καθημερινά συναντάμε παραπλάνηση και χειραγώγηση οπουδήποτε. Είναι συναρπαστικό να βλέπουμε όλες αυτές τις τεχνικές δυνατότητες που είναι διαθέσιμες. Ωστόσο, είναι δύσκολο να αποφασίσουμε τι είναι ηθικά δικαιολογημένο και τι όχι. Η επιστήμη δεν είναι αλήθεια, αλλά αφορά μάλλον μια δόμηση γνώσης· και η γνώση βρίσκεται πάντα στο πεδίο το οποίο κάποιος ερευνά. Όπως κάθε τι, έτσι και η επιστήμη είναι μέρος του συστήματος, παγιδευμένη σε ένα πλέγμα υποχρεώσεων, ευθυνών και συμφερόντων.

Οι συζητήσεις που διεξάγει η επιστήμη για την ηθική είναι εξαιρετικά βαθυστόχαστες και γίνονται προσπάθειες να προβλεφθούν και να σταθμιστούν όλες οι πιθανές επιπτώσεις, ωστόσο οι απόψεις που διατυπώνονται και οι επιπτώσεις στις οποίες εφιστάται η προσοχή εξαρτώνται πάντα από την ατομική κοσμοθεωρία του καθενός. Εφόσον η επικρατούσα κοσμοθεωρία είναι υλιστική, η ηθική από μόνη της δεν θα μας οδηγήσει πουθενά, διότι κάθε λογική επιχειρηματολογίας κινείται εντός αυτής της κοσμοθεωρίας και αναζητά εκεί την ηθική νομιμοποίηση των πράξεων.

Η εξωτερική μορφή, το σώμα, πρέπει να ιδωθεί ως αυτό που είναι, ένα μέσο για έναν σκοπό. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη μορφή για να εκφράσουμε τη θεία φύση. Έχουμε κάνει μεγάλες προόδους στην επιστήμη, αλλά εξακολουθούμε να λειτουργούμε στο φυσικό επίπεδο. Σε μια εποχή μετασχηματισμού, εκείνο που χρήζει μετασχηματισμού είναι η αντίληψη για τον κόσμο, η κοσμοθεώρηση. Χρειάζεται να ενσωματώσουμε την ιδέα του πνευματικού κόσμου στις απόψεις και τις συζητήσεις μας.

Βίντεο και αντίγραφο κειμένου στο: https://bit.ly/3Tt2vgx

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Τι Σημαινει  να Ειμαστε Πραγματικα Ανθρωπινοι

Ο Έντι Μπιλιμόρια είναι συγγραφέας και ομιλητής που προωθεί τη γόνιμη διασταύρωση ιδεών στους τομείς της επιστήμης, της θρησκείας και της προαιώνιας σοφίας. Είναι διαχειριστής του Scientific & Medical  Network (Επιστημονικού & Ιατρικού Δικτύου) και σύμβουλος του δικτύου Galileo Commission, ενώ πρόσφατα δημοσίευσε το τετράτομο βιβλίο, Unfolding Consciousness : Exploring the Living Universe and Intelligent Powers in Nature and Humans.

Εφόσον είμαστε ένας κόσμος, πιεστική μας ανάγκη είναι η αναγέννηση και η ποκατάσταση αυτού που σημαίνει να είμαστε πραγματικά ανθρώπινοι. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του διεθνούς μονοπωλίου του επιστημονικού υλισμού, όπου η γνώση κυριαρχείται από κοσμικές αξίες. 

Στις πιο ζοφερές ημέρες του 1943, μιλώντας σε ένα Εβραϊκό Σεμινάριο, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν εντόπισε την ουσία του προβλήματος: «θα πρέπει», είπε, «να προσέξουμε να μην θέσουμε ως στόχο τη διανόηση. Διαθέτει βέβαια μεγάλη μυϊκή δύναμη, όχι όμως προσωπικότητα. Είναι ανίκανη να ηγηθεί, παρά μόνο να υπηρετήσει μπορεί και διόλου δεν φημίζεται για την επιλογή των ηγετών της. Αυτό το γνώρισμα αντανακλάται στις ποιότητες των ιερωμένων της, των διανοουμένων. Η διανόηση διαθέτει μια κοφτερή ματιά όσον αφορά τις μεθόδους και τα εργαλεία, αλλά είναι τυφλή ως προς τους σκοπούς και τις αξίες. Έτσι, δεν είναι να απορεί κανείς για το ότι αυτή η ολέθρια τυφλότητα μεταβιβάζεται από τους μεγαλύτερους στους νεότερους και σήμερα εμπλέκει μια ολόκληρη γενιά».

Το πρόβλημα έγκειται στην υπέρμετρη λατρεία και αναγνώριση της διανόησης σε βάρος των ανώτερων ανθρώπινων ποιοτήτων. Ενώ έχουμε αποκομίσει τεράστιο όφελος από την επιστήμη και την τεχνολογία, έχουμε λησμονήσει το Πρωταρχικό –την προαιώνια σοφία– το οποίο αποκαλύπτει τις πνευματικές καταβολές και την αληθινή φύση αυτού που σημαίνει να είμαστε πραγματικά άνθρωποι μέσα σε ένα ζωντανό σύμπαν.

Η τραγωδία, κατ’ εμέ, είναι, ότι επιστήμονες με τεράστιο εκτόπισμα έχουν επισημάνει τα όρια και τους περιορισμούς της επιστήμης και της τεχνολογίας που έχουν φτάσει στα άκρα, αλλά τα σοφά λόγια τους έχουν αγνοηθεί σχεδόν τελείως.
Στη σύγχρονη εποχή, τα καλύτερα παραδείγματα που μπορώ να σκεφτώ είναι ο Μαξ Πλανκ και ο Σρόντινγκερ. Σε ένα από τα θαυμάσια βιβλία του, με τίτλο «Τι είναι Ζωή;», ο Σρόντινγκερ έλεγε ότι η επιστημονική εικόνα παρουσιάζει μεγάλες ελλείψεις. Διότι, ενώ η επιστήμη μπορεί να μας πει για το πώς κύματα συμπίεσης και αραίωσης επιδρούν στα τύμπανα του αυτιού μας και στη συνέχεια, με τη βοήθεια μιας νευρολογικής διαδικασίας, εκκρίνεται ένα αλμυρό υγρό από τα μάτια μας, τηρεί μια απεχθή σιωπή για το γιατί και πώς είναι δυνατόν ένα παλιό τραγούδι να μας συγκινήσει μέχρι δακρύων. Ακόμη μεγαλύτερη σιγή τηρεί για τις Μεγάλες Εκπορεύσεις, καθώς και τα ερωτήματα που θέτουμε όσον αφορά τη θειότητα και για το «Πού πορεύομαι;».

Αυτό που σημαίνει η έννοια άνθρωπος έχει αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο της προαιώνιας σοφίας κάθε εποχής και κάθε πολιτισμού από αμνημονεύτων χρόνων. Είτε εκφράζεται μέσα από τις διδασκαλίες  μυστηρίων των αρχαίων Ινδών, των Αιγυπτίων, των Ελλήνων, είτε στην θαυμάσια σύγχρονη μορφή της, μέσα από γιγάντια έργα όπως αυτά του Ρούντολφ Στάινερ, της Μαντάμ Μπλαβάτσκυ, της Αλίκης Μπέιλη, η άχρονη αυτή σοφία υπογραμμίζει τη διάκριση ανάμεσα στο ανθρώπινο σώμα και το ανθρώπινο ον.

Βίντεο: https://bit.ly/3NDPSeP

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Καμια επιστημονική επανασταση τα Τελευταια Εκατο Χρονια

Ο Μίντς βαν ντερ Φέλντε είναι διευθυντής του Lucis Trust και της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης στη Γενεύη.

Επιστήμη και τεχνολογία δεν είναι το ίδιο πράγμα. Το γεγονός αυτό, μαζί με αρκετές άλλες βαθυστόχαστες ιδέες, εξηγήθηκε περίφημα από τον αείμνηστο φίλο μου Dr. Jim Ryder, σε μια ομιλία με τίτλο The Garment of God (Το Ένδυμα του Θεού) στη συνδιάσκεψη της Σχολής Αρκέην το 2018. Φυσικά, η επιστήμη και η τεχνολογία σχετίζονται μεταξύ τους. Κάποιες φορές οι επιστημονικές ανακαλύψεις οδηγούν στην τεχνολογική πρόοδο και κάποιες άλλες, η πρόοδος στην τεχνολογία βοηθά στην πρόοδο της επιστήμης.
   Ως παράδειγμα, θα αναφέρω εδώ ενδεικτικά και μόνο την τεχνολογική πρόοδο που σημειώθηκε με τα τηλεσκόπια μας. Τα πρώτα οπτικά τηλεσκόπια εμφανίστηκαν τον 17ο αιώνα και ήταν ασφαλώς επίγεια. Σήμερα, όμως, έχουμε τηλεσκόπια στο διάστημα (μεταξύ άλλων, τα τηλεσκόπια Χαμπλ και Τζέιμς Γουέμπ), που μας επιτρέπουν να βλέπουμε στο διάστημα πέρα από το ορατό τμήμα του φάσματος με εκπληκτικά αποτελέσματα, συνοδευόμενα από εγκαταστάσεις μεγάλων τηλεσκοπίων πάνω στη γη με εξίσου εκπληκτικά αποτελέσματα. Οι εικόνες που λαμβάνουμε πλέον σε σχεδόν καθημερινή βάση μας δίνουν μια εικόνα του σύμπαντος που επίσης σε σχεδόν καθημερινή βάση εγείρει περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.
   Αυτή η εξέλιξη των τηλεσκοπίων συνοδεύτηκε από επιστημονικές εξελίξεις, όμως κατά τη διάρκεια του τελευταίου περίπου αιώνα δεν υπήρξε κάποια σημαντική επιστημονική επανάσταση. Οι πιο πρόσφατες είναι η εμφάνιση της κβαντομηχανικής και οι θεωρίες του Αϊνστάιν για την σχετικότητα. Μπορεί, βέβαια, η ανακάλυψη του μποζονίου του Χιγκς, των βαρυτικών κυμάτων, των μαύρων οπών και πολλών άλλων να έχουν γίνει πρωτοσέλιδα στον Τύπο, πρόκειται ωστόσο περισσότερο για επικοινωνιακές πρακτικές παρά για επιστημονικές ανακαλύψεις· συμπληρώνουν τις λεπτομέρειες από εκείνες τις θεωρίες μας που αναπτύχθηκαν πριν από περίπου έναν αιώνα.1

Βίντεο και αντίγραφο κειμένου στο: https://bit.ly/3NDPSeP

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Ενωνοντασ την αρσενικη επιστημη με τη θηλυκη φυση

Ο Λώρενς Νιούη είναι Αντιπρόεδρος του Lucis Trust

Από την έναρξη της βιομηχανικής εποχής, η ανοδική πορεία της επιστήμης και της τεχνολογίας έφερε μεγάλα δώρα στην ανθρωπότητα, υπονόμευσε όμως παράλληλα την έμφυτη πνευματική σχέση που είχαν κάποτε τα ανθρώπινα όντα με τη γη, την πανίδα και τη χλωρίδα. Καθώς η μεγάλης κλίμακας χρήση ορυκτών καυσίμων για τη λειτουργία απίστευτων νέων μηχανών άρχισε να γίνεται ολοένα και πιο έντονη, πυροδότησε την αρχή αυτού που μπορεί να αποκληθεί απλώς και μόνο αποσυνθετική κοσμοθεωρία, η οποία τώρα αντανακλάται άμεσα πάνω μας μέσα από τα μολυσμένα και δυσλειτουργικά οικοσυστήματα της Γης.
   Ακόμα κι έτσι, μια και μόνη πιθανή απειλή για τη ζωή ολόκληρης της ανθρωπότητας –ένας κοινός εχθρός με τη μορφή της υπερθέρμανσης του πλανήτη– προκάλεσε αρκετή ανησυχία ώστε τα έθνη του κόσμου να αρχίσουν να συσπειρώνονται γύρω από τη νέα νοοτροπία της «βιώσιμης ανάπτυξης». Και ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό αντιπροσωπεύει την αφύπνιση της ανθρωπότητας από την αποσυνθετική ονειρική της κατάσταση, θα πρέπει ωστόσο να προσαρμόσει το όραμά της στην αυγή μιας νέας ημέρας και να δει τα πράγματα υπό διαφορετικό πρίσμα. Και αυτό γιατί η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης παραμένει συνδεδεμένη με τη νοοτροπία που έφερε την ανθρωπότητα στη δεινή της θέση εξ αρχής - τη συγκεκριμένη, επιστημονική νοοτροπία των μετρήσεων και του ελέγχου που μπορεί, τόσο εύκολα, να αποσυνδεθεί από την εξισορροπητική, θηλυκή ενέργεια του διαισθητικού νου. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την τρέχουσα επιστημονική προσέγγιση ως μια μεταβατική περίοδο που ενδέχεται να συμβάλει στον περιορισμό της ζημιάς, ωστόσο, μέχρι στιγμής, δεν περιέχει κανένα εμπνευσμένο όραμα ούτε κάποια αφήγηση άξια να διαμορφώσει μια νέα, ολοκληρωμένη κοσμοθεωρία που να ενώνει την αρσενική επιστήμη με τη θηλυκή Φύση..

Βίντεο και αντίγραφο κειμένου στο:: https://bit.ly/3NDPSeP

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΥΨΙΣΤΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ

Η Κριστίν Μόργκαν είναι Πρόεδρος του Lucis Trust 

Σε αυτή την ψηφιακή εποχή, είναι εξαιρετικά εύκολο να στραφεί το βλέμμα μας προς τα κάτω και να εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση «γοητείας» με τα προϊόντα της τεχνολογίας. Είτε πρόκειται για τον εικονικό κόσμο της πραγματικότητας που δημιουργείται από υπολογιστή είτε για τον πιο διαδεδομένο εθισμό στα έξυπνα κινητά, τα ηλεκτρονικά μηνύματα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η ισορροπία πρέπει να αποκατασταθεί. Η τεχνολογία παρέχει θαυμάσια εργαλεία που μπορούν να βελτιώσουν την ανθρώπινη αλληλεπίδραση και την τάση προς την ενότητα, μπορεί όμως ταυτόχρονα να μας παρασύρει βαθύτερα στην ύλη και τη διαίρεση. Η «εικονική πραγματικότητα» περιγράφει εύστοχα την εξαπάτηση και την πλάνη που υπάρχει σε αυτή την κατεύθυνση.
   Κάθε τι ξεκινά από τη σφαίρα της συνείδησης προτού εκδηλωθεί προς τα έξω, οπότε ο ρόλος της εκπαίδευσης είναι υψίστης σημασίας για τη δημιουργία ενός ασφαλούς και ηθικού χώρου σε έναν κόσμο που έχει μετατραπεί τόσο γρήγορα σε μια ψηφιακή κοινότητα. Υπάρχουν τα δυσεπίλυτα προβλήματα της ψευδούς πληροφόρησης, της παραπληροφόρησης, της ανεξέλεγκτης χρήσης του διαδικτύου, καθώς και της χρήσης αλγορίθμων με σκόπιμη ή ασυναίσθητη προκατάληψη, καθώς και η επίδραση της τεχνητής νοημοσύνης στις δημιουργικές βιομηχανίες. Δεν είναι εύκολη η ρύθμιση, αν και γίνεται μια σοβαρή προσπάθεια, όμως η καλύτερη ίσως λύση είναι η αναγνώριση της ζωτικής ανάγκης για έγκαιρη αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων.
   Η εκπαίδευση έχει να κάνει με την αύξηση του φωτός και την κατανόηση του ποιοι είμαστε ουσιαστικά ως ανθρώπινα όντα. Αν ζούμε σε μια φυσαλίδα με φίλτρα ή σε έναν θαλαμίσκο αντίλαλου που μας επιτρέπει την πρόσβαση μόνο στις σκέψεις άλλων που μοιάζουν σαν κι εμάς, στερούμαστε τις προκλήσεις που επιβεβαιώνουν τη ζωή. Ενθαρρύνοντας την ανοιχτή συζήτηση γύρω από πολύπλοκα ζητήματα, μπορούμε να είμαστε καλύτερα ενημερωμένοι και πιο περιεκτικοί.

Βίντεο και αντίγραφο κειμένου στο: https://bit.ly/3v2UB3q

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

Πηγαίνετε στην Αρχική Σελίδα του Δελτίου

Eνημερωτικό Δελτίο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2023 #3 - H Ανθρώπινη Ευθύνη σε μια Εποχή Μετασχηματισμού. Χαράζοντας μια ηθική κατεύθυνση στην Επιστήμη και την Τεχνολογία

Ενημερωτικό Δελτίο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2023 #3

H Ανθρώπινη Ευθύνη σε μια Εποχή Μετασχηματισμού.
Χαράζοντας μια ηθική κατεύθυνση στην Επιστήμη και την Τεχνολογία

Είναι δύσκολο να υπερεκτιμήσει κανείς τον αντίκτυπο που η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν διαδραματίσει και διαδραματίζουν στην ανθρώπινη πρόοδο. Καθώς η δημιουργική μας δύναμη έχει εκτοξευθεί, οι νέες ανακαλύψεις έχουν φέρει μεγάλα οφέλη χωρίς να λείπουν, ωστόσο, και τα τεράστια μειονεκτήματα. Οι μετατοπίσεις προς έναν κόσμο που βασίζεται στις μηχανές επηρεάζουν τη σχέση μας με τους κόσμους του πνεύματος και της ψυχής και αυτό επιφέρει όλο και πιο αρνητικές επιπτώσεις στις ποιότητες της καλής θέλησης και της ακεραιότητας σε κάθε τομέα σχέσης, συμπεριλαμβανομένης της σχέσης μας με τα υπόλοιπα βασίλεια της φύσης.
Τον Νοέμβριο του 2023 το ετήσιο σεμινάριο της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης επιχείρησε μια βαθιά κατάδυση σε αυτό το θέμα, διερευ-
νώντας τον ρόλο που πρέπει να διαδραματίσουν η σοφία και η ηθική στην επιστήμη και την τεχνολογία και θέτοντας ουσιαστικά το ερώτημα: Ποια είναι η Ανθρώπινη Ευθύνη σε μια Εποχή Μετασχηματισμού;
Αυτό το τεύχος του Ενημερωτικού Δελτίου περιλαμβάνει σύντομα επιλεγμένα αποσπάσματα από τις παρουσιάσεις κατά τη διάρκεια των τριών εκδηλώσεων που μεταδόθηκαν από τη Γενεύη, το Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη. Για την περαιτέρω διερεύνηση του θέματος υπάρχουν βίντεο, συμπεριλαμβανομένων διαφωτιστικών συζητήσεων σε πάνελ, καθώς και ορισμένα πλήρη κείμενα στη διεύθυνση www.worldgoodwill.org.

Κατεβάστε το Δελτίο σε PDF

January-March 2024

Η Μεγάλη Επίκληση - Δεκέμβριος 2023

* Πολλές θρησκείες πιστεύουν, επίσης, σε έναν Παγκόσμιο Διδάσκαλο, έναν «Ερχόμενο», που Τον γνωρίζουν με διάφορα ονόματα, όπως Κύριος Μαϊτρέγια, Ιμάμ Μαχντί, Κάλκι Αβατάρ και Μποντισάτβα. Αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται μερικές φορές σε παραλλαγές της Μεγάλης Επίκλησης για τους ανθρώπους των πίστεων αυτών.

Τα Τρίγωνα είναι μια παγκόσμια δράση υπηρεσίας στην οποία συνδέονται άνθρωποι σε ομάδες των τριών, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πλανητικό δίκτυο Τριγώνων φωτός και καλής θέλησης. Χρησιμοποιώντας μια παγκόσμια προσευχή, την Μεγάλη Επίκληση, επικαλούνται το φως και την αγάπη ως μια υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Περαιτέρω πληροφορίες είναι διαθέσιμες από τα Τρίγωνα κατόπιν αιτήματος www.lucistrust.org/triangles

Το Δελτίο των Τριγώνων απευθύνεται σε ανθρώπους καλής θέλησης και εκδίδεται τέσσερις φορές κάθε χρόνο στην Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ελληνική, Ισπανική, Ιταλική, Ολλανδική, Πολωνική, Πορτογαλική, και Ρωσική γλώσσα. Τα Τρίγωνα είναι μια δραστηριότητα του Lucis Trust, ενός μη κερδοσκοπικού, εκπαιδευτικού, φιλανθρωπικού ιδρύματος, το οποίο υπάρχει για την προώθηση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων.

Για περαιτέρω πληροφορίες και έντυπο υλικό απευθυνθείτε στα Τρίγωνα:

Δεκέμβριος 2023

Η Εμπιστοσύνη ως Εξωτερική Έκφραση της Εσωτερικής Πίστης

Αυτοπεποίθηση, βεβαιότητα, τόλμη, θάρρος, σταθερότητα, παρρησία, αυτοκυριαρχία, αυτοδυναμία – αυτά είναι μερικά από τα πολλά συνώνυμα της εμπιστοσύνης, μιας θετικής και αξιοθαύμαστης ποιότητας. Την συναντάμε σε ειδικούς κάθε είδους. Στην καλύτερή της εκδοχή πρόκειται για μια φωτεινή ποιότητα που διαχέεται και περιλαμβάνει τους άλλους με μια πρόσχαρη, φωτισμένη βεβαιότητα ότι όλα είναι και θα πάνε καλά. Σαν πανίσχυρος μαγνήτης, η εμπιστοσύνη προσελκύει τους πάντες στο πέρασμά της.

Η πηγή της μπορεί να προέρχεται από ένα πλούσιο φυσικό ταλέντο, μια καλή τύχη ή από συσσωρευμένη εμπειρία και επιδεξιότητα. Στηριγμένη σε αυτού του είδους τις ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες, ωστόσο, μια τέτοια εμπιστοσύνη μπορεί να γίνει επιρρεπής στις ακατάπαυστες αλλαγές της σύγχρονης ζωής και τότε εκείνο που παρουσιαζόταν σταθερό και ασφαλές μπορεί να καταλήξει σε μια εφήμερη πλάνη, σε μια ενοχλητική δυσλειτουργία και σε ανασφάλεια. Αληθεύει επίσης, ότι για κάποιους από εμάς η εμπιστοσύνη μπορεί πάντοτε να ήταν και να εξακολουθεί να είναι μια σχετικά σπάνια εμπειρία, σε αντίθεση με την ανασφάλεια. Σε ανταγωνιστικά περιβάλλοντα, οι ηττημένοι είναι πολύ περισσότεροι από τους νικητές και οι δυσμενείς συνθήκες, είτε ήπιες είτε σοβαρές, συμβάλλουν επίσης στην έλλειψη βεβαιότητας, όσο σίγουρος και αν εμφανίζεται κάποιος στους άλλους.

Μπορεί να μην είναι τόσο προφανές, αλλά η εμπιστοσύνη δεν είναι απαραίτητο να εξαρτάται από αυτές τις εξωτερικές συνθήκες. Υπάρχει ένα πνευματικό υπόβαθρο για μια πολύ πιο αξιόπιστη εμπιστοσύνη. Προϋποθέτει μια αλλαγή στον τρόπο θεώρησης και την προοπτική που μπορεί να προσδώσει ένα άλλο συνώνυμο της λέξης εμπιστοσύνη. Είναι η λέξη πίστη. Στην κοινή μας καθημερινότητα, φαίνεται ότι η πίστη είναι μια πολύ λιγότερο δημοφιλής λέξη απ’ ό,τι ήταν κάποτε και προφανώς δεν διαθέτει την αστραφτερή γοητεία που περιβάλλει την εμπιστοσύνη. Ένας ορισμός του λεξικού αναφέρει ότι η πίστη είναι πεποίθηση (χωρίς απόδειξη). Τέτοιου είδους ορισμοί υποδείχνουν μια θέαση του κόσμου εξαρτημένη από τις φυσικές αισθήσεις και την υποκείμενη άποψη ότι το πνεύμα δεν δύναται να οδηγήσει σε εκδηλωμένη δημιουργία, ή ότι η πίστη είναι απλώς ένα αβάσιμο δόγμα ή μια άφρων εμπιστοσύνη.

Εν αντιθέσει προς αυτό, η υπηρεσία των Τριγώνων θεωρεί ότι η πνευματική συνείδηση αποτελεί το μέσον για την ενεργοποίηση υλικών αποτελεσμάτων. Αυτό είναι το θεμέλιο ενός δικτύου φωτισμένης καλής θέλησης και πνευματικής διδασκαλίας, που συνηχεί με την πρόβλεψη του ακόλουθου βιβλικού αποσπάσματος: «Έστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβρ. ια΄ 1-3) – «Είναι δε η πίστη η ουσία των ελπιζομένων πραγμάτων, απόδειξη πραγμάτων μη ορατών». Μέσα από αυτήν ο κόσμος του πνεύματος φωτίζεται. Κάθε εργάτης των Τριγώνων δομεί με αυτή την εμπιστοσύνη, ότι η σκέψη είναι δημιουργική και μέσω της φωτισμένης αυτής σκέψης διαδίδεται η καλή θέληση. Σε αυτό το έργο έχουμε απόλυτη βεβαιότητα. Με συνδεόμενα σημεία φωτός δομείται ένα δίκτυο δημιουργίας ορθών ανθρώπινων σχέσεων, στου οποίου το κέντρο μια ευθυγράμμιση καρδιών σχηματίζει μια ατραπό για τον αναμενόμενο Αβατάρ, τον Ερχόμενο.

***

«Στην ηρεμία και την εμπιστοσύνη θα βρεθεί η δύναμή σου». Έχεις σημειώσει ποτέ την αποκρυφιστική σημασία αυτών των λέξεων; Η ηρεμία αναφέρεται στην αναγκαία κατάσταση του αστρικού ή συναισθηματικού σώματος και η εμπιστοσύνη που είναι η εξωτερική έκφραση μιας ενδόμυχης πίστης, περιγράφει την κατάσταση του νου. … Η ηρεμία οδηγεί σε ορθή αντανάκλαση στην ήρεμη λίμνη της συναισθηματικής ζωής και αυτή στο φως της ψυχής. Η εμπιστοσύνη είναι η έκφραση της πίστης της προσωπικότητας στο γεγονός της ψυχής και του Σχεδίου. «Έστι δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». Αυτές οι επιθυμητές πραγματικότητες, όταν αντανακλώνται στη συναισθηματική φύση, προκαλούν έφεση και αναπτύσσουν την πίστη.

 Μαθητεία στη Νέα Εποχή, Τόμ. Ι, Α.Α.Μπ., σελ. 339

Το Ιερό Πυρ της Καρδιάς

Το πυρ είναι το τελειότερο σύμβολο της ίδιας της ζωής. Στα ανώτερα πεδία, είναι η πύρινη ανάσα που προσδίδει αέναη κίνηση στο σύμπαν. Είναι το ηλεκτρικό πυρ που διαπερνά όλη την εκδηλωμένη δημιουργία και μετατρέπεται σε λανθάνουσα ενέργεια στην ύλη και διανόηση (γνώση) στα νοητικά επίπεδα. Το πυρ είναι η ζωή αλλά και οι ζωές που δομούν καθετί ορατό στο σύμπαν, από τον ίδιο τον πλανήτη, μέχρι την ανθρωπότητα που πλάθει τον εαυτό της και διαμορφώνει το περιβάλλον, μέχρι τις μικρότερες μονάδες συνειδητής έκφρασης.

Το πυρ, που διαπερνά κάθε πεδίο και κάθε θεία διαδικασία, είναι συγχρόνως η προέλευση και ο θάνατος κάθε υλικού πράγματος. Το πυρ είναι η κινητήρια δύναμη της εξέλιξης και η εξέχουσα ποιότητα της Θειότητας. Είναι συνεπώς ένας μεγάλος πράκτορας τελειοποίησης· εξαγνίζει, καταναλώνει, κατασκευάζει, ζωοποιεί και απορροφά. Αυτή η συμπαντική πύρινη ώθηση έχει τις ρίζες της στη Μία Καρδιά, μαγνητική και ακτινοβόλα, απόλυτα συνδεδεμένη και αδιαίρετη από τις αναρίθμητες ατομικές σπίθες που την συναποτελούν.

Η αγνότητα αυτής της μεγάλης καρδιάς μπορεί να εκδηλωθεί μόνο μέσω της δύναμης του πυρός. Ενώ η αγάπη είναι κατά μία έννοια ο μεγαλύτερος νόμος εκδήλωσης αυτού του συστήματος από τη φύση της, είναι ταυτόχρονα ζωντανό πυρ, αδιαχώριστο από τις πολυάριθμες δημιουργικές ζωές και φορείς μέσω των οποίων κυκλοφορεί. Κάθε άντρας ή γυναίκα, όταν εμψυχώνεται από τη φλόγα της αγάπης ανακαλύπτει ότι ταυτίζεται με όλα όσα ζουν και αναπνέουν. Αυτό συμβαίνει μέσω της ένωσης με την ψυχή, της οποίας η ίδια η φύση χαρακτηρίζεται από αυθόρμητη αγάπη, ομαδική συνείδηση και υπηρεσία.

Αυτή ακριβώς η ευθυγράμμιση της ψυχής και η φλογερή έμπνευση είναι εκείνα που πυροδοτούν το κάλεσμα για υπηρεσία στην οποία ο εργάτης των Τριγώνων ανταποκρίνεται. Με τον τρόπο αυτό, ο υπηρέτης ευθυγραμμίζει τη θέλησή του με μια μεγάλη πλανητική προσπάθεια να κυκλοφορήσει ανεμπόδιστα το ιερό πυρ της Μίας Καρδιάς σε ολόκληρη τη γη και σε κάθε βασίλειό της. Αυτή η κυκλοφορία αγάπης και ζωής συνιστά τη βάση των ορθών σχέσεων, ανθρώπινων και πλανητικών. Στόχος της είναι η δημιουργία ενός φωτισμένου πολιτισμού που θα εργάζεται με στόχο η Γη να εξελιχθεί σε ένα μεγάλο σταθμό υπερκόσμιου φωτός μέσα στο κοσμικό σχήμα. 

Σε αυτήν την κυκλοφορία του ιερού πυρός, το δίκτυο των Τριγώνων συνιστά έναν ζωτικό παράγοντα μεταφέροντας αυτές τις πνευματικές ενέργειες ως φωτισμένη καλή θέληση μέσα από τους αιθέρες για το σύνολο της ανθρωπότητας απ’ άκρη σ’ άκρη του πλανήτη. Το αληθινό ζωντανό πυρ του δικτύου αποτελεί αυτός ο ίδιος ο όμιλος των μελών των Τριγώνων. Καθώς οι εργάτες των Τριγώνων οικειοποιούνται την ουσία αυτού του εσωτερικού πυρός και υποβάλλονται στις εξαγνιστικές του επιδράσεις, η αληθινή φύση της ψυχής γίνεται βαθύτερα αισθητή και η διανομή των πνευματικών ενεργειών πιο ελεύθερη. Τα ενοποιημένα πυρά της κεφαλής και της καρδιάς που υπόκεινται του δικτύου καταστρέφουν τα εμπόδια για την ελεύθερη ροή της αγάπης και φωτίζουν τον δρόμο που ανοίγεται μπροστά στην ανθρωπότητα.

Το Διαδικτυακό Σεμινάριο των Τριγώνων
μεταδίδεται κάθε 2η Δευτέρα του μήνα
www.lucistrust.org/triangles/webinar

Μια Στάση Θέασης από τα Ύψη

Από ψυχολογική άποψη, η στάση αναφέρεται σε μια κατάσταση του νου η οποία προσδιορίζει την οπτική του ατόμου τόσο στην εσωτερική όσο και στην εξωτερική ζωή, με βάση τις σκέψεις, τα συναι-σθήματα, τις πεποιθήσεις και τις αξίες. Σήμερα, η ψυχολογία μελετά κατά κύριο λόγο τον νου και τη συμπεριφορά, ενώ κάποτε εντρυφούσε στη μελέτη της ψυχής. Στην πραγματικότητα, η λέξη ψυχή έχει περιγραφεί ως το πνεύμα εμψύχωσης ή ψυχή, εναρμονισμένο με τη νοητική στάση όλων όσοι προσα-νατολίζονται προς την ψυχή στα ύψη του νοητικού πεδίου, όπως στοχεύει η υπηρεσία των Τριγώνων.

Ο νους μπορεί να είναι είτε «ο φονιάς του πραγματικού» είτε να συντονίζεται με το πραγματικό – μια δυαδικότητα που εξαρτάται από τον προσανατολισμό του νου, αν είναι δηλαδή εστιασμένος σε ένα ανώτερο πεδίο ή βυθισμένος στις κοιλάδες της γοητείας, της πλάνης ή της μάγια. Όταν φτάνει στα υψίπεδα του νοητικού πεδίου, ο στοχαστής αναπτύσσει μια …ενορατική αναγνώριση της πραγματικότητας, η οποία ανάγει τα διαφοροποιημένα μέρη σε μια μονάδα, προκαλώντας φώτιση. Αυτή η φώτιση αποκαλύπτει την ουσιαστική εναδικότητα που υπάρχει στην εσώτερη πλευρά της ζωής και καταργεί την εξωτερική εμφάνιση της χωριστικότητας.1 Η σημασία αυτής της πραγματικότητας για το μέλλον της ανθρωπότητας δεν μπορεί να υποτιμηθεί.

Στάσεις και συμπεριφορές διαμορφώνουν τα άτομα, τις κοινότητες και τον κόσμο συνολικά. Στη διδασκαλία της Προαιώνιας Σοφίας περιγράφονται ως εμπόδια, ενώ οι λανθασμένες στάσεις μπορούν να εξαλειφθούν μέσα από την καλλιέργεια της ορθής σκέψης, βασισμένης σε διαχρονικές πνευματικές αξίες και αρχές, γεγονός που έχει τη δύναμη να ανυψώσει την ανθρώπινη συνείδηση και να επιφέρει ορθές σχέσεις. Οι στάσεις δεν παραμένουν αμετάβλητες, εφόσον ο νους είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και από αυτή την άποψη, ο διαλογισμός που βασίζεται στη Ράτζα Γιόγκα, «τη Βασιλική Επιστήμη του Νου», βοηθά την ατομική στάση να ανυψωθεί πάνω από τους στροβίλους των συναισθημάτων και τις ταπεινές σκέψεις του θυμού, του μίσους, της εκδικητικότητας και της υλικής επιθυμίας. Η σκέψη από αυτό το μεγάλο ύψος μοιάζει σαν να κοιτάζουμε μέσα από έναν ευρυγώνιο φακό που μας αποκαλύπτει μια πιο περιεκτική θέαση του κόσμου. Πληθαίνουν οι στοχαζόμενοι οραματιστές που κατανοούν ότι κάθε ανθρώπινη κοινότητα και ολόκληρος ο φυσικός κόσμος, με όλα του τα βασίλεια, αποτελούν αλληλεξαρτώμενα μέρη του όμορφου πλανήτη μας. Η αναγνώριση αυτού του αλληλοσυνδεόμενου συνόλου και η πρακτική εφαρμογή αυτής της κατανόησης στην καθημερινότητα είναι ευθύνη και σκοπός της Ανθρωπότητας. Μπορεί η προσκόλληση στην υλική ζωή να παραμένει ακόμη έντονη, παρ’ όλα αυτά, τα υποκειμενικά σκιρτήματα της ψυχής ξεπροβάλλουν και οι άνθρωποι παντού αναζητούν το νόημα πέρα από τον κόσμο του φαίνεσθαι.

Η ταλάντευση ανάμεσα στο πραγματικό και το απατηλό είναι μέρος της δυαδικότητας στη ζωή μας, αλλά όταν οι νόες προσανατολιστούν προς «…το μεγάλο θέμα του Φωτός που υπόκειται του όλου πλανητικού μας σκοπού»2, οι αιώνιες αξίες της ψυχής μπορούν να αναβιώσουν. Για τους συνεργάτες των Τριγώνων η στάση μιας εποικοδομητικής πνευματικής σκέψης είναι γεμάτη από φωτισμένη καλή θέληση και σκόπιμα χρησιμοποιείται σε καθημερινή βάση παγκοσμίως προς όφελος του συνόλου. 

1. Εσωτερική Ψυχολογία, Τόμ. ΙΙ, Α.Α.Μπ., σελ. 417
2. Οι Ακτίνες και οι Μυήσεις, Α.Α.Μπ., σελ. 142

2023 Κύκλος των Διασκέψεων 30 Noεμβρίου - 12 Δεκεμβρίου

Κύκλος των Διασκέψεων
30 Nοεμβρίου - 12 Δεκεμβρίου 2023

Κατεβάστε τον Οραματισμό για την Διάσκεψη

«Καθώς στέκουμε στο μεταίχμιο της ιστορίας, αναλογιζόμενοι τη σοβαρότητα των προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε συλλογικά, έχουμε ενσυναίσθηση όσον αφορά την κληρονομιά που θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές. Παρακαλούμε θερμά όλους τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων που έχουν συγκεντρωθεί στην COP28 να αδράξουν αυτή την αποφασιστική στιγμή και να δράσουν επειγόντως, υφαίνοντας ένα μωσαϊκό κοινής δράσης και βαθύτατης ευθύνης. Το επείγον της στιγμής απαιτεί να δράσουμε γρήγορα, συνεργατικά και αποφασιστικά για να θεραπεύσουμε τον ταλανισμένο κόσμο μας και να διατηρήσουμε το μεγαλείο του κοινού μας οίκου. Στην πορεία, χρειάζεται να επαναφέρουμε την ελπίδα για τις μελλοντικές γενιές. Από κοινού, απλώνουμε τα χέρια μας ανοιχτά προς όλους τους ανθρώπους, προσκαλώντας τους να επιβιβαστούν σε αυτό το ταξίδι προς ένα μέλλον ανθεκτικότητας, αρμονίας και ευημερίας για κάθε ζωή στη Γη». 

Abu Dhabi Interfaith Statement for COP28

Αγαπητέ Συνεργάτη,

Ο Κύκλος των Διασκέψεων εστιάζει, αρχής γενομένης από σήμερα, στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή που πραγματοποιείται φέτος στο Ντουμπάι. Μια διεθνής περιβαλλοντική συνθήκη, η Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή, αποτέλεσε αντικείμενο διαπραγμάτευσης στη Σύνοδο Κορυφής της Γης του 1992 στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Σύμφωνα με τους όρους αυτής της συνθήκης, τα έθνη συμφώνησαν να «σταθεροποιήσουν τις συγκεντρώσεις των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα σε επίπεδο που θα αποτρέψει την επικίνδυνη ανθρωπογενή παρέμβαση στο κλιματικό σύστημα».

Αν και η Συνθήκη δεν θέτει νομικά δεσμευτικά όρια στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από μεμονωμένες χώρες, παρέχει ένα πλαίσιο για τα 198 μέρη (κυβερνήσεις και ΕΕ) να διαπραγματευτούν πρωτόκολλα που θα μπορούσαν να θέσουν δεσμευτικά όρια για τα αέρια θερμοκηπίου. Για το λόγο αυτό, οι ετήσιες διασκέψεις του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή έχουν γίνει ο κύριος χώρος όπου διεξάγονται πολυμερείς διαπραγματεύσεις και συζητήσεις για θέματα κλιματικής αλλαγής. Είναι δύσκολο να υπερτονίσει κανείς τη σημασία αυτών των διασκέψεων στον πολύπλοκο κόσμο της διεθνούς διπλωματίας, καθώς η ανθρωπότητα αγωνίζεται να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της διαβίωσης σε έναν αλληλεξαρτώμενο κόσμο.

Ο αριθμός των αρχηγών κυβερνήσεων, υπουργών και αξιωματούχων που συμμετέχουν στις ετήσιες συνεδριάσεις της COP συνεχίζει να αυξάνεται, καθώς εντείνεται η δημόσια απαίτηση για ανάληψη δράσης για τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, ιδίως ενόψει της επιτάχυνσης των ακραίων πλημμυρικών φαινομένων, της ξηρασίας και άλλων κλιματικών καταστροφών. Επιπλέον, εκπρόσωποι ομάδων της κοινωνίας των πολιτών από όλο τον κόσμο συγκεντρώνονται για αντίστοιχες παράλληλες εκδηλώσεις που έχουν σχεδιαστεί για να επηρεάσουν τις διαπραγματεύσεις, ενώ τα διεθνή μέσα ενημέρωσης παρευρίσκονται μαζικά.

Η φετινή διάσκεψη έχει πρόσθετη σημασία, διότι θα σηματοδοτήσει την ολοκλήρωση του πρώτου παγκόσμιου απολογισμού μετά τη συμφωνία του Παρισιού το 2018. Οι απολογισμοί, οι οποίοι πραγματοποιούνται κάθε 5 χρόνια, περιλαμβάνουν μια διετή διαδικασία αξιολόγησης των δεδομένων για να προσδιοριστεί «η συλλογική πρόοδος του κόσμου προς την επίτευξη των κλιματικών του στόχων».

Η Διανοητική και Πνευματική Ατμόσφαιρα της Διάσκεψης

Το 1945 η Αλίκη Μπέιλη δημοσίευσε ένα μήνυμα στο οποίο ο Θιβετανός μιλούσε για τις πολλές παγκόσμιες διασκέψεις που θα ακολουθούσαν μετά τον πόλεμο και θα ανταποκρίνονταν ως «λειτουργικές ομάδες» στην «διεγερτική και ενεργοποιούσα» επίδραση των θείων ενεργειών που θα μετέφεραν τη Θέληση του Θεού. Η ένταση αυτών των ενεργειών, όπως υπέδειξε, θα αντικατοπτριζόταν σε μια «σύγκρουση των διανοιών», κάτι που θα πρέπει να το «έχουμε κατά νου» καθώς «μελετάμε και διαβάζουμε αναφορές» από τις διασκέψεις. 

Στο έργο του «Κύκλου» εστιάζουμε την προσοχή μας στην νοητική ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τους συμμετέχοντες στις διασκέψεις, οι οποίοι διαπνέονται από καλή θέληση και συμμερίζονται μια «ανιδιοτελή πρόθεση και μια ευρεία άποψη». Οι σπόροι της ζώσας ενέργειας βούλησης που προβάλλονται στην σκεπτομορφή που κατασκευάζεται στη διάρκεια της διάσκεψης θα βοηθήσουν στη συνέχεια να ενδυναμωθεί «και να ισχυροποιηθεί» η ατραπός προς έναν κόσμο ορθών σχέσεων.

Η συνάντηση της COP28 στο Ντουμπάι παρέχει στις κυβερνήσεις και τους λαούς του κόσμου μια ευκαιρία για ελεύθερη επιλογή δράσης με τρόπους που αντανακλούν την βαθύτερη και ωριμότερη βούληση της ανθρωπότητας να φροντίσει τη γη και να εξελιχθεί σε ουσιαστικό διαχειριστή. Ο βασικός τόνος για στοχασμό μάς υπενθυμίζει ότι το κοινό πεπρωμένο της φυλής μας είναι να γίνουμε ένας νοήμων και στοργικός μεσάζων μεταξύ των ανώτερων καταστάσεων της πλανητικής συνείδησης και των υπανθρώπινων βασιλείων.

Η εργασία μας με τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα αρχίζει σήμερα και ολοκληρώνεται στις 12 Δεκεμβρίου. Ως συμβολή σε αυτό το έργο, εκτός από τον οραματισμό, θα είναι χρήσιμο οι συμμετέχοντες να διερευνήσουν τον τρόπο σκέψης, τη συζήτηση και τον διάλογο που αφορούν τη Διάσκεψη, χρησιμοποιώντας ενδεχομένως κάποιες από τις πηγές που παρατίθενται εδώ.

Οραματισμός   |   COP28   |   UN Framework Convention on Climate Change

Σχετικές Ιστοσελίδες και Άρθρα:
Παγκόσμια Καλή Θέληση
Kύκλος των Διασκέψεων
The Elders: Climate Action 2023
Προς την Κλιματική Ισορροπία: Ενημερωτικό Δελτίο της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2022 #2
Hλεκτρικό Κλίμα: Ενημερωτικό Δελτίο της Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2009 #4 – Tα Ουράνια
What is COP28 and Why is it Important?

Σεμινάριο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2023 Λονδίνο

World Goodwill Seminar 2023 New York

Σεμινάριο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2023

 

Απ΄ ευθείας σύνδεση με την εκδήλωση μέσω ZOOM. Χωρίς χρέωση.

 

ΛΟΝΔΙΝΟ 2pm - 5pm GMT Εγγραφή εδώ Δείτε το Πρόγραμμα

ΓΕΝΕΥΗ 10am - 1.00pm CET Δείτε το αρχείο βίντεο Δείτε το Πρόγραμμα

NΕΑ ΥΟΡΚΗ 1pm - 4.00pm EDT Εγγραφή εδώ Δείτε το Πρόγραμμα

 

ABOUT

Η αίσθηση της ευθύνης αποτελεί μια από τις πρώτες ενδείξεις ότι η ψυχή του ατόμου αφυπνίζεται. Η ψυχή της ανθρωπότητας αφυπνίζεται επίσης μαζικά αυτό τον καιρό...  

Οι αναδυόμενες τεχνολογίες έχουν έντονο αντίκτυπο στον σύγχρονο τρόπο της ζωής μας. Μετασχηματίζουν ταχύτατα σχεδόν κάθε τομέα της ανθρώπινης προσπάθειας, αυξάνοντας εξίσου την ικανότητα της ανθρωπότητας να δημιουργεί, να κατασκευάζει και να γεφυρώνει, όσο και να καταστρέφει και να προκαλεί βλάβη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την ένταση της ανθρώπινης κρίσης που παρατηρείται στους τωρινούς καιρούς μας. Στη βάση αυτών των κρίσεων υπάρχει αυξανόμενη η αίσθηση της ζωτικής ανάγκης για έναν σαφή ηθικό προσανατολισμό.

Κατά τη διάρκεια τριών εκδηλώσεων που θα λάβουν χώρα μέσω διαδικτύου θα διερευνήσουμε ηθικά ζητήματα που εγείρονται από αυτές τις νέες τεχνολογίες και θα εξετάσουμε πώς ο αυξανόμενος δημόσιος διάλογος για αυτά τα ζητήματα δοκιμάζει και αφυπνίζει την πνευματική διάκριση της ανθρωπότητας. Παράλληλα, θα συζητήσουμε μερικούς από τους τρόπους με τους οποίους η τεχνολογία και η επιστήμη χρησιμοποιούνται για να διευκολύνουν την ολοκλήρωση της ανθρωπότητας και να προωθήσουν την πρόοδο προς την κατεύθυνση των ορθών σχέσεων μεταξύ της ανθρωπότητας και άλλων βασιλείων της φύσης... Στο πλαίσιο της συνετής ανάπτυξης δικτύων επικοινωνίας, στις εκπαιδευτικές τεχνολογίες, τις ιατρικές επεμβάσεις, την παραγωγή νέων υλικών, τη βιοτεχνολογία και σε πολλούς άλλους τομείς, η επιστήμη και η τεχνολογία συμβάλλουν θετικά σε μια αναδυόμενη παγκόσμια κουλτούρα που καθορίζεται από τις αρχές της ενότητας, του μερισμού και της συνεργασίας.

Η επικείμενη "Εποχή Μετασχηματισμού" πρέπει να έχει εξίσου έναν πνευματικό όσο και έναν υλικό χαρακτήρα, να κατευθύνεται από την ψυχή, τη φωνή της συνείδησης και να αφυπνίζει ολόπλευρα το ηθικό δυναμικό της ανθρώπινης συνείδησης.

Συνδεθείτε μαζί μας για τη μετάδοση τριών εκδηλώσεων από τρία πλανητικά κέντρα σε μια ημερίδα που περιλαμβάνει διαδικτυακές συζητήσεις, στοχαστικές σκέψεις και διαλογισμούς.

 

World Goodwill Seminar 2023 Geneva

Human Responsibility in an Age of Transformation: Forging a moral direction in Science and Technology

World Goodwill Seminar (Geneva Schedule)
 11 November, 2023 
Geneva - London - New York

“...when perfected forms and organised vehicles and dynamic power are related and unified, then we shall have a full expression, at the point of deepest and densest concretion, of the mind of God in form, with a radiation which will be dynamically effective.” Alice A. Bailey Esoteric Psychology, Vol I, p.226

---

GENEVA
10 am - 1.00 pm CEST

Online ZOOM event.
Translation into French, Spanish, Italian, German, Dutch, Russian and English

Μεταφράσεις για λήψη

Schedule & Programme
Geneva

---

10:00 am CEST

Introduction and opening talk
World Goodwill Geneva  

---

10:25  am CEST

The Human Being as a Machine - the Machine a Human Being?
Elissawa Carpazio

Elissawa Carpazio is trained in IT for business applications. She has been working as head of accounting, controlling & administration in several international companies. She studied in parallel psychotherapy, bereavement and end-of-life care and works as a volunteer in a hospice..

---

10:50 am CEST

Science and Technology: Putting Human Beings back at the Centre  
Emmanuel Ransford

Emmanuel Ransford is an epistemologist, independent researcher specialising in quantum physics, and lecturer. After studying science and graduating as an engineer and statistician, Emmanuel turned to quantum physics. He was fascinated by the foundational questions it raised. He has written several books in French and English.
https://galileocommission.org/category/authors/emmanuel-ransford

---

11:25 am CEST

5 Minute Break

 

---

11:30  am CEST

Science, technology and consciousness
Frédérique and Patrice Brasseur

Frédérique and Patrice Brasseur inspired by the works of Alice Bailey, Agni Yoga and their own inner research, offer teachings in the form of texts, conferences and specific training courses. Keen to reveal the essence behind existence, the subtle behind everything that is manifest, their work supports those who wish to see beyond the visible, to listen to what is still inaudible, to identify and understand the energies that drive us, to embrace them and move in the direction of their flow to promote the advent of the common good.
www.editionssolidair.com | www.psychosophie.com

---

12:00 pm CEST

Visualisation

 

---

12:05 pm CEST

Group Discussions in Breakout Rooms

 

---

 12:50 pm CEST

Group Meditation
 

---

1.00 pm CEST

Closing
Meditation to strengthen the hands of all world servers, and invoke energies of lighted goodwill and cooperation into world affairs.

---

Στοχαστικές σκέψεις για την Ανθρώπινη Ευθύνη σε μια Εποχή Μετασχηματισμού – Χαράζοντας μια Ηθική Κατεύθυνση στην Επιστήμη και την Τεχνολογία

2024 Φάσεις Σελήνης και Πρόγραμμα Συναντήσεων

2024 Φάσεις Σελήνης  Ελλάδα/Ευρώπη/Αυστραλία Δείτε/κατεβάστε το αρχείο σε μορφή PDF

2024 Moon Chart USA/GMT Time Click to view/download document in PDF

2024 Moon Chart GMT/Geneva Click to view/download document in PDF

 

2024 Συναντήσεις Λονδίνου (ώρα Ελλάδας) Δείτε/κατεβάστε το αρχείο σε μορφή PDF

2024 Meetings New York Click to view/download document in PDF

2024 Meetings  Geneva Click to view/download document in PDF

 

 

Διαλογισμός: Ενισχύοντας τα Χέρια  του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου

I. ΟΜΑΔΙΚΗ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗ:

Είμαι ένα με τους αδελφούς μου στον όμιλο και ό,τι έχω είναι όλα δικά τους.
Είθε η αγάπη που είναι μέσα στην ψυχή μου να διαχυθεί προς αυτούς. 
Είθε η δύναμη που είναι μέσα μου να τους ανυψώσει και να τους βοηθήσει.
Είθε οι σκέψεις που δημιουργεί η ψυχή μου να φτάσουν ως αυτούς και να τους ενθαρρύνουν.

II.  ΕΥΘΥΓΡΑΜΜΙΣΗ:

Αναγνωρίζουμε τη θέση μας, ως όμιλος, μέσα στο κέντρο καρδιάς του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου. Προβάλλουμε νοερά μια γραμμή φωτεινής ενέργειας προς την πνευματική Ιεραρχία, το κέντρο της πλανητικής καρδιάς, προς το Χριστό, την «καρδιά της αγάπης» μέσα στην Ιεραρχία και προς τη Σαμπάλλα, «όπου η θέληση του Θεού είναι γνωστή».

III. ΑΝΩΤΕΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ:

Εστιάζουμε το νου για λίγες στιγμές πάνω στον πλανητικό ρόλο του νέου ομίλου εξυπηρετητών του κόσμου που μεσολαβεί μεταξύ Ιεραρχίας και ανθρωπότητας, ανταποκρίνεται στην Ιεραρχική εντύπωση και διαλογίζεται το Σχέδιο σε ύπαρξη.

IV. ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟΣ:

Στοχαζόμαστε πάνω στη σπερματική σκέψη:
Μέσω της εντύπωσης και της έκφρασης μερικών μεγάλων ιδεών, η ανθρωπότητα πρέπει να οδηγηθεί στην κατανόηση των θεμελιωδών ιδανικών που κυβερνούν τη νέα εποχή. Αυτός είναι ο μεγαλύτερος στόχος του νέου ομίλου εξυπηρετητών του κόσμου.

V. ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΞΗ:

Οραματιζόμαστε την καταστάλαξη της θέλησης-για-το καλό, την ουσιαστική αγάπη, σ’ όλο τον πλανήτη. Από τη Σαμπάλλα, μέσω της πλανητικής καρδιάς, την Ιεραρχία, μέσω του Χριστού, το Νέο Όμιλο Εξυπηρετητών του Κόσμου, μέσω των ανθρώπων καλής θέλησης παντού στον κόσμο και τελικά μέσω της καρδιάς και της διάνοιας ολόκληρης της ανθρώπινης οικογένειας.

VI. ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ:

Συλλογιζόμαστε τους πολλούς τρόπους με τους οποίους «η Δύναμη της μίας Ζωής» και «η Αγάπη της μίας Ψυχής» πραγματοποιούνται στον κόσμο, μέσω των μελών του Νέου Ομίλου Εξυπηρετητών του Κόσμου και έτσι δομούν τη «σκεπτομορφή της επίλυσης» των παγκόσμιων προβλημάτων.

VII. ΔΙΑΝΟΜΗ:

Εκφωνούμε τη Μεγάλη Επίκληση και καθώς το κάνουμε, οραματιζόμαστε την ανθρώπινη συνείδηση να ακτινοβολεί από το φως, την αγάπη και τη δύναμη:

Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού
Ας διαχυθεί φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων.
Το Φως ας κατέλθει στη Γη.

Από την εστία της Αγάπης μέσα από την Καρδιά του Θεού
Ας διαχυθεί αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη.

Από το κέντρο όπου η Θέληση του Θεού είναι γνωστή
Ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων –
Ο σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν.

Από το κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων
Το Σχέδιο της Αγάπης και του Φωτός ας πραγματοποιηθεί
Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.

Το Φως, η Αγάπη και η Δύναμη 
ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο πάνω στη Γη.

OM OM OM

Επιστήμη, ο διαλογισμός μας σχετικά  με τη φύση του σύμπαντος

Ο Eξηλεκτρισμός του Πλανήτη και η Έλευση της Νέας Εποχής, Σκέψεις από την Αλίκη Μπέιλη

Η Τεχνολογία και η Χριστική Δύναμη

Δείτε το φυλλάδιο σε PDF     |    Συνδεθείτε με σχετικά θέματα

Η Τεχνολογία και η Χριστική Δύναμη

 

Αγαπητέ συνεργάτη,

Το 1800, τα πειράματα του Γουίλιαμ Χέρσελ αποκάλυψαν την ύπαρξη φωτός πέρα από το ορατό φάσμα. Επειδή το μήκος κύματος αυτού του φωτός ήταν ελαφρώς μεγαλύτερο από εκείνο του ερυθρού χρώματος, έγινε γνωστό ως υπέρυθρο – υπέρυθρο σημαίνει «κάτω» και «πέραν» του ερυθρού. Τον επόμενο χρόνο, ο Johann Ritter (Γιόχαν Ρίτερ) ανακάλυψε φως πέρα από το έτερο άκρο του ορατού φάσματος με μήκος κύματος μικρότερο του ιώδους. Βάφτισε αυτό το φως υπεριώδες – που επίσης σημαίνει «πέραν» του ιώδους. Καθώς το μήκος κύματος του φωτός γίνεται βραχύτερο σε αυτό το άκρο του φάσματος, δονείται σε υψηλότερη συχνότητα μεταφέροντας περισσότερη ενέργεια. Είναι λοιπόν εύλογο ότι με την πάροδο του χρόνου, ο όρος υπέρ έχει πάρει τη σημασία του «ακραίου», μεταφέροντας την αίσθηση της ενεργειακής έντασης που σχετίζεται με το υπεριώδες φως..

Στην εσωτερική επιστήμη και φιλοσοφία, η θέση του ιώδους στο χρωματικό φάσμα είναι πρωταρχικής σημασίας σε σχέση με τους μείζονες κύκλους, μιας και η ενέργεια που μεταφέρει σηματοδοτεί το τέλος ενός κύκλου και την αρχή ενός άλλου. Σήμερα, σε μια τέτοια εποχή ζούμε, καθώς η Ιόχρους Ακτίνα –η έβδομη Ακτίνα της Τελετουργικής Τάξης–  επανέρχεται κυκλικά σε ισχύ και εγκαινιάζει μια νέα εποχή. Ένας τέτοιος κύκλος λέγεται ότι είναι ακόμη πιο καθοριστικός εάν λαμβάνει χώρα όταν ο Ήλιος εισέρχεται στον Υδροχόο και η Γη βιώνει «στιγμές πλανητικής κρίσης», όπως συμβαίνει στην παρούσα φάση, διότι τότε προκύπτουν οι κατάλληλες συνθήκες για την εκδήλωση του “υπερκόσμιου φωτός”.

Αυτή η εκδήλωση του υπερκόσμιου φωτός συμβαίνει καθώς σμίγουν και οι επτά ακτίνες της ζωής μέσα από την «Ιόχρου Ακτίνα του Τελετουργικού Νόμου και της Τάξης». Αυτή είναι «μια συνθετική ακτίνα όταν εκδηλώνεται στους… [κατώτερους] κόσμους και στόχος της είναι «να επιφέρει φώτιση και να εδραιώσει τάξη πάνω στη Γη». Τα κείμενα της Αλίκης Μπέιλη συνεχίζουν λέγοντας ότι, το πρώτο βήμα για τη μεγιστοποίηση της επίδρασης από την καταστάλαξη αυτού του φωτός ήταν η χορήγηση της Μεγάλης Επίκλησης, ενώ το δεύτερο βήμα θα είναι η επανεμφάνιση του Χριστο, 

«ο Οποίος θα δράσει σαν φακός μέσα από τον οποίο μπορεί να εστιαστεί το φως και να προσαρμοστεί στην ανθρώπινη ανάγκη».¹

Όλα αυτά οδηγούν στην εξήγηση γιατί ο σημερινός κόσμος βρίσκεται σε τέτοια σύγχυση – είναι μια εποχή μετάβασης στην οποία ένας νέος μεγάλος ενεργειακός κύκλος συγκρούεται με έναν παλιό. Μπορούμε επίσης να αρχίσουμε να εκτιμούμε τη σημασία του υπεριώδους φωτός, τόσο συμβολικά όσο και πρακτικά, σε σχέση με την επανεμφάνιση του Χριστού. Η ενέργεια της έβδομης ακτίνας την οποία φέρει αυτό το φως έχει ήδη συμβάλει καθοριστικά στην εγκαινίαση της εποχής της πληροφορίας με τις χρήσιμες εφαρμογές της στις ηλεκτρονικές επικοινωνίες και την επεξεργασία πληροφοριών, καθώς και σε πολλούς τομείς της επιστήμης και της ιατρικής. Οι δυνατότητές του ως μια νέα παγκόσμια πηγή ενέργειας έχουν επίσης διερευνηθεί από δύο ομάδες υψηλής εξειδίκευσης που ανέφεραν ότι η πειραματική τους έρευνα απελευθέρωσε τεράστιες ποσότητες υπεριώδους φωτός υψηλής ενέργειας που θα μπορούσε να μετατραπεί σε ηλεκτρική ενέργεια. Ως αποτέλεσμα, οι εν λόγω τεχνολογικές εταιρείες –η Aureon Energy και η Brilliant Light Power– απέκτησαν σημαντική οικονομική κάλυψη και αναμένουν την είσοδό τους στην παγκόσμια αγορά γύρω στο 2025.²

Ενώ πολλές προηγούμενες δηλώσεις για νέες πηγές ενέργειας δεν απέδωσαν αποτελέσματα, μήπως πλέον πλησιάζει η στιγμή μιας επιτυχούς παρουσίασης, καθώς η επίδραση της έβδομης ακτίνας της Τελετουργικής Μαγείας ή Οργάνωσης συνεχίζει να εντείνεται; Οι ιώδεις ντέβα³ ανταποκρίνονται από τη φύση τους στην επίδραση της έβδομης ακτίνας για “εκδήλωση” και μπορεί να παρέχουν τη ζωτικότητα που απαιτείται για την εξωτερίκευση αυτού του δυναμικού στο φυσικό πεδίο. Επιπλέον, μας λέγεται ότι όταν έρθει ο Χριστός, «η ομάδα των ιωδών αγγέλων ή ντέβα που εργάζονται στα τέσσερα αιθερικά πεδία θα είναι ιδιαίτερα ενεργή». Αν και αυτή η δήλωση μπορεί να αναφέρεται σε μια επιλεγμένη ομάδα ντεβαϊκών ζωών, καθώς όλοι οι ιώδεις ντέβα των αιθερικών πεδίων βρίσκονται στην εξελικτική ατραπό, μια συνολική εντατικοποίηση της δράσης τους μέσω της παγκόσμιας εφαρμογής μιας νέας υπεριώδους ενεργειακής πηγής θα μπορούσε να είναι ένας προάγγελος τεράστιας σημασίας σε σχέση με την επανεμφάνιση.
Επεκτείνοντας αυτό το ελπιδοφόρο όραμα, οι ομάδες των ιωδών αγγέλων ή ντέβα που έχουν «δεσμευτεί στην υπηρεσία του Χριστού», έχουν αναλάβει το έργο της επαφής και της διδασκαλίας της ανθρωπότητας σε ορισμένες γραμμές. Αυτό περιλαμβάνει τη διδασκαλία της «υπερανθρώπινης φυσικής», την κατάδειξη της ύπαρξης ενός «υπερσυνειδητού κόσμου» και πώς μπορεί η διεύρυνση της συνείδησης να τον συμπεριλάβει, την διέγερση της αιθερικής όρασης ώστε η υπέρυθρη και υπεριώδης γκάμα χρωμάτων να καταστούν φυσικό μέρος της ανθρώπινης όρασης και την αποτελεσματικότητα του ιώδους φωτός στη θεραπεία ασθενειών που πηγάζουν από το αιθερικό σώμα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο χρειάζεται:

«να τρέφεται το σώμα και να αντλεί από τους περιβάλλοντες αιθέρες την απαιτούμενη τροφή».⁴

Καθώς συλλογιζόμαστε αυτούς τους ιώδεις ντέβα σε σχέση με την επανεμφάνιση του Χριστού, γεννιέται φυσικά ένα ερώτημα σχετικά με τις νέες τεχνολογίες αυτής της εποχής και εάν πρόκειται να παίξουν κάποιον συγκεκριμένο ρόλο στο έργο του Χριστού και στην υλοποίηση του Θείου Σχεδίου. Σίγουρα υπάρχουν τεράστια ηθικά ζητήματα που περιβάλλουν τις νέες, αναδυόμενες τεχνολογίες, οι οποίες έχουν τη δύναμη να χειραγωγούν τις μορφές της πανίδας, της χλωρίδας, ακόμη και της μικροβιακής ζωής του πλανήτη. Και ενώ οι βιοηθικοί, οι κοινωνικοί επιστήμονες, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι ειδικοί σε θέματα διαχείρισης κινδύνου συζητούν τα πολυποίκιλα νέα ζητήματα που προκύπτουν από τη βιοτεχνολογία, η συνολική πορεία της ανάπτυξης, η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσει και προς το συμφέρον ποιου θα πρέπει να ακολουθηθεί, δεν συζητούνται τόσο συχνά και ανοιχτά όσο χρειάζεται. 

Αλλά για να επικεντρωθούμε σε ένα περισσότερο θετικό όραμα, ο χειρισμός του ορυκτού βασιλείου συνιστά σε μεγάλο βαθμό μέρος της υπηρεσίας της ανθρωπότητας προς το Σχέδιο που αφορά την ανάπτυξη της ευαισθησίας του στη ζωτική δύναμη, εκείνη που κάνει τα φυτά να αναπτύσσονται. Mε άλλα λόγια, πρόκειται για την προετοιμασία της ζωής που είναι σύμφυτη στα ορυκτά για τη μελλοντική τους μετάβαση στο φυτικό βασίλειο. Ενώ η ενσωμάτωση ηλεκτρικών κυκλωμάτων στα μέταλλα μπορεί να θεωρηθεί ως μέρος αυτής της αφυπνιστικής διαδικασίας, ένα πιο προηγμένο στάδιο αφορά την άμεση εφαρμογή αιθερικής δύναμης στις μηχανές μέσω της ανθρώπινης αύρας. Αυτή η δυνατότητα καταδείχθηκε για πρώτη φορά από τον εφευρέτη John Worrell Keely (Τζον Γουόρελ Κήλυ) το 1872 και όπως σχολίασε τότε η Έλενα Μπλαβάτσκυ:

«Μέχρι τώρα η δυσκολία του Κήλυ ήταν να δημιουργήσει μια μηχανή που θα παρήγαγε και θα ρύθμιζε τη “δύναμη” δίχως την παρεμβο­λή καμιάς “δύναμης θέλησης” ή προσωπικής επιρροής του χειριστή, συνειδη­τής ή ασυνείδητης. Στο σημείο αυτό απέτυχε, όσον αφορά τους άλλους, γιατί κανένας άλλος εκτός από τον ίδιο δεν μπορούσε να χειριστεί τις “μηχανές” του».⁵

Στο βιβλίο του Επιστημονική Θρησκεία (1887), ο Laurence Oliphant (Λόρενς Όλιφαντ), συγγραφέας και πρώην μέλος του βρετανικού κοινοβουλίου, συνέδεσε τη «νέα δύναμη» του Κήλυ με μια «πνευματική επιτάχυνση» που λαμβάνει χώρα στην ανθρωπότητα, παράλληλα με ορισμένες «οργανικές αλλαγές στον άνθρωπο που βρίσκονται τώρα σε εξέλιξη», σηματοδοτώντας την αρχή ενός νέου ηθικού μέλλοντος:

«Ένα καινούργιο ηθικό μέλλον ανατέλλει πάνω στην ανθρώπινη φυλή: ένα μέλλον από το οποίο, ασφαλώς, έχει μεγάλη ανάγκη. Αυτό το νέο ηθικό μέλλον με κανέναν άλλο τρόπο δεν θα μπορούσε να αρχίσει πιο πλατιά, πιο συμπαντικά, όσο με τη χρησιμοποίηση της δυνασφαιρικής [αιθερικής] δύναμης στη ζωή για ευεργετικούς σκοπούς...»

Ο Όλιφαντ συνεχίζει περιγράφοντας μια νέα θεϊκή δύναμη που κατήλθε στη γη, την οποία θα μπορούσαμε να αντιστοιχίσουμε στα κείμενα της Αλίκης Μπέιλι με την «ενεργοποιούσα Θέληση-για-το Καλό» από τη Σαμπάλλα:

«…ένα πνευματικό κύμα κατακλύζει αυτή τη στιγμή τον κόσμο με χαρακτήρα πρωτοφανή στην προηγούμενη ιστορία του... Προτού περάσει πολύς καιρός θα σπάσει κι επομένως, σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να προετοιμάσει τις διάνοιες των ανθρώπων για μια κρίση στην ιστορία του πλανήτη, η οποία δεν μπορεί, νομίζω, να παρατείνεται για πολύ καιρό... Θα... ενώσει μεταξύ τους... εκείνους που μάχονται με τις Δυνάμεις του Φωτός ενάντια σε εκείνους που αγωνίζονται για τις Δυνάμεις του Σκότους...» (Εισαγωγή, σελ.1-8).

Το παλιρροϊκό κύμα της Σαμπαλλικής δύναμης όντως έσπασε, προκαλώντας δύο παγκόσμιους πολέμους. Δύο ακόμη άμεσες κρούσεις από τη Σαμπάλλα προβλέφθηκαν για το 1975 και το 2000, οι οποίες σίγουρα ευθύνονται για μεγάλο μέρος του καλού αλλά και του κακού που εξακολουθεί να αναδύεται στην επιφάνεια της ανθρώπινης συνείδησης. Ωστόσο, πίσω από τα σκοτεινά σύννεφα που συνεχίζουν να θολώνουν το όραμα της ανθρωπότητας για «το ωραίο, το αγαθό και το αληθινό», η νέα ηθική πράγματι λάμπει δυνατά. Το αυρικό περίβλημα του νέου ομίλου εξυπηρετητών του κόσμου είναι ικανό να αντέξει την ένταση της θέλησης-για-το καλό, ενώ εκατομμύρια άτομα ανταποκρίνονται στη ενυπάρχουσα ενέργεια καλής θέλησης. Όμως, πώς θα μπορούσαν όλα αυτά να λειτουργήσουν σε σχέση με τη μελλοντική τεχνολογία; Ίσως πιο άμεσα απ’ ό,τι αρχικά θα νομίζαμε, σύμφωνα με τον Ρούντολφ Στάινερ::

«Η ηθική ανάπτυξη θα επιτρέψει στην ανθρωπότητα να παράγει ενέργειες που θα διαφέρουν διαμετρικά από αυτές που συναντάμε τώρα στο φυσικό επίπεδο. Ο Κήλυ έθεσε τον κινητήρα του σε κίνηση με κραδασμούς που δημιουργήθηκαν στον ίδιο του τον οργανισμό. Οι κραδασμοί αυτοί εξαρτώνται από την ηθική φύση ενός ατόμου. Αυτή είναι η πρώτη ένδειξη ότι χαράζει η εποχή για μια τεχνολογία του μέλλοντος. Οι μηχανές που θα έχουμε στο μέλλον θα τίθενται σε κίνηση µόνο από ενέργειες προερχόμενες από ανθρώπους µε ηθικές ποιότητες. Οι ανήθικοι άνθρωποι δεν θα μπορούν να τις θέσουν σε λειτουργία. Ο καθαρά μηχανικός μηχανισμός πρέπει να μετασχηματιστεί σε ηθικό μηχανισμό».⁶

Η ιδέα του «ηθικού μηχανισμού» μας δίνει πολλή τροφή για σκέψη και υπό αυτή την έννοια αξίζει να διερευνηθεί το έργο του Dale Pond (Ντέιλ Ποντ). Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, ο Ποντ συγκρότησε μια ομάδα μηχανικών για να κατασκευάσει μια δυνασφαιρική μηχανή βασισμένη στο αρχικό μοντέλο του Κήλυ. Όταν αυτή παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ένα συνέδριο για τη νέα ενέργεια στο Ντένβερ, ο Ποντ διηγείται ότι, προς έκπληξή του, η μηχανή ζωντάνευε μόνο όταν οι συγκεντρωμένοι γύρω της διέπονταν από μια θετική ψυχική διάθεση –μια κατάσταση χαράς– ενώ, όταν την πλησίαζαν οι έχοντες περισσότερο συγκεκριμένη σκέψη και σκεπτικιστική ιδιοσυγκρασία, το ενεργειακό πεδίο κατέρρεε και η μηχανή έπαυε να λειτουργεί. Επιπλέον, άνθρωποι με ευαισθησία –σχεδόν πάντα γυναίκες– βίωναν μια εκπεμπόμενη από τη μηχανή ποιότητα την οποία μπορούσαν μόνο ως Αγάπη να περιγράψουν. Αυτό οδήγησε τον Ποντ να αφιερώσει το υπόλοιπο της ζωής του στην έρευνα αυτού του φαινομένου από την άποψη της «φυσικής των συμπαθητικών κραδασμών».⁷

Μπορούμε με χρήσιμο τρόπο να εφαρμόσουμε αυτή τη φυσική των συμπαθητικών κραδασμών σε ένα σημαντικό εσωτερικό τρίγωνο, όπως επισημαίνεται στα κείμενα της Αλίκης Μπέιλη, το οποίο αποτελείται από την ενεργοποιούσα Θέληση-για-το Καλό της Σαμπάλλα, την ανθρωπότητα και το ορυκτό βασίλειο. Αυτά τα τρία έχουν μια εξαιρετικά στενή σχέση μεταξύ τους από την άποψη του Σχεδίου. Ο ρόλος της ανθρωπότητας είναι να εγκαθιδρύσει έναν συμπαθητικό κραδασμό ανάμεσα στη Σαμπάλλα και το ορυκτό βασίλειο και για να το πραγματοποιήσει χρειάζονται μηχανές. Όταν η «αρχή στον άνθρωπο που μπορεί να ελέγχει και να καθοδηγεί την αιθερική κραδασμική δύναμη» αφυπνιστεί και χρησιμοποιηθεί για τον έλεγχο των μηχανών του μέλλοντος, τότε θα δημιουργηθούν μορφές στο ορυκτό βασίλειο σύμφωνα με την ακόλουθη προφητεία:

«όταν οι τελειοποιημένες μορφές και οι οργανωμένοι φορείς και η δυναμική ισχύς συσχετιστούν και ενοποιηθούν, τότε θα έχουμε μια πλήρη έκφραση, στο σημείο της βαθύτερης και πυκνότερης σύμπηξης, της διάνοιας του Θεού στη μορφή, με μια ακτινοβολία που θα είναι δυναμικά αποτελεσματική».⁸

Σε φωτεινή ομαδική συντροφικότητα,
Όμιλος του Κέντρου Lucis Trust

1. Α. Μπέιλη, Μαθητεία στη Νέα Εποχή, Τόμ. II, σ. 426    
2. Aureon Energy, ιστοσελίδα –  https://aureon.ca/ Brilliant Light Power, ιστοσελίδα , https://brilliantlightpower.com/
3. Deva: από τη ρίζα div «λάμπω». Ένας Ντέβα είναι ένα ουράνιο ον —είτε καλό, είτε κακό, είτε αδιάφορο. Οι ντέβα κατοικούν στους «τρεις κόσμους», των οποίων τα τρία πεδία είναι υπεράνω των δικών μας. Υπάρχουν 33 ομάδες ή 330 εκατομμύρια από αυτούς. Ε.Π. Μπλαβάτσκυ, The Theosophical Glossary (Το γλωσσάρι της Θεοσοφίας)..
4. Α. Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, σσ 508-9    
5. E.Π. Μπλαβάτσκυ, Μυστική Δοξασία, Τόμ. 1, σ. 562 Kindle edition
6. Hints of Future Etheric Force Technology, Anthroposophy.eu
7. Dale Pond, The Keely Legacy, Sympathetic Vibratory Physics, Extraordinary Technology Conference 2004, YouTube
8. Α. Μπέιλη, Εσωτερική Ψυχολογία, Τόμ. I, σ. 226

 

View UK version

Δείτε ελληνική μετάφραση

October-December 2023

Η Μεγάλη Επίκληση - Σεπτέμβριος 2023

* Πολλές θρησκείες πιστεύουν, επίσης, σε έναν Παγκόσμιο Διδάσκαλο, έναν «Ερχόμενο», που Τον γνωρίζουν με διάφορα ονόματα, όπως Κύριος Μεϊτρέγια, Ιμάμ Μαχντί, Κάλκι Αβατάρ και Μποντισάτβα,. Αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται μερικές φορές σε παραλλαγές της Μεγάλης Επίκλησης για τους ανθρώπους των πίστεων αυτών.

Τα Τρίγωνα είναι μια παγκόσμια δράση υπηρεσίας στην οποία συνδέονται άνθρωποι σε ομάδες των τριών, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πλανητικό δίκτυο Τριγώνων φωτός και καλής θέλησης. Χρησιμοποιώντας μια παγκόσμια προσευχή, την Μεγάλη Επίκληση, επικαλούνται το φως και την αγάπη ως μια υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Περαιτέρω πληροφορίες είναι διαθέσιμες από τα Τρίγωνα κατόπιν αιτήματος www.lucistrust.org/triangles.

Το Δελτίο των Τριγώνων απευθύνεται σε ανθρώπους θέλησης και εκδίδεται τέσσερις φορές κάθε χρόνο στην Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ελληνική, Ισπανική, Ιταλική, Ολλανδική, Πολωνική, Πορτογαλική, και Ρωσική γλώσσα. Τα Τρίγωνα είναι μια δραστηριότητα του Lucis Trust, ενός μη κερδοσκοπικού, εκπαιδευτικού, φιλανθρωπικού ιδρύματος, το οποίο υπάρχει για την προώθηση των ορθών ανθρώπινων σχέσεων.

Για περαιτέρω πληροφορίες και έντυπο υλικό απευθυνθείτε στα Τρίγωνα:

www.lucistrust.org/el/triangles                                                     

Διευρύνοντας τον Κύκλο της Αγάπης

Η σαφής αντίληψη ταυτότητας έχει ζωτική σημασία για ομάδες και έθνη όσο και για άτομα, παρότι εξετάζεται συχνότερα από την άποψη της αυτοπραγμάτωσης ή αυτο-ανάπτυξης, η φράση «συνεχής εμβάθυνση ταυτότητας»1 υποδηλώνει εντονότερα την πνευματική της διάσταση. 
Όταν κάποιος θέτει το αιώνιο ερώτημα «Εγώ, ποιος είμαι;», η αρχική απάντηση μπορεί να φαίνεται ότι δεν είναι παρά μια φωτεινή κουκίδα, αλλά καθώς η κατανόησή μας βαθαίνει, το ίδιο συμβαίνει και με την ικανότητά μας να σχετιζόμαστε με άλλα άτομα και ομάδες. Ωστόσο, σε αντίθεση με αυτό, φαίνεται να είναι σε ανοδική πορεία οι ταυτότητες φυλετικής φύσης μεταξύ των εθνών ή μεταξύ εκείνων με διαφορετική εθνότητα, πίστη ή ιδεολογία. Το αίσθημα του ανήκειν, το οποίο αποτελεί μέρος αυτής της ομαδικής επίγνωσης, λειτουργεί ως κύματα σκέψης, επιθυμίας και συναισθημάτων που έχουν ως αποτέλεσμα την διαίρεση και τον διαχωρισμό της ομάδας «μας» από κάθε «άλλη» ομάδα.

Ωστόσο, όπως συμβαίνει με καθετί στη ζωή, υπάρχει και μια ακόμα ανώτερη όψη της ομαδικής επίγνωσης με έντονη παρουσία στον σύγχρονο κόσμο. Χαρακτηρίζεται από την αίσθηση της ταυτότητας και του ανήκειν σε όλους όσοι αναγνωρίζουν και τους αγγίζει η Ενότητα της Ζωής στην πλήρη και πλούσια ποικιλομορφία της. Το έργο των Τριγώνων αναπτύσσεται μέσα από αυτή την αίσθηση της ομαδικής επίγνωσης, της ταυτότητας και του ανήκειν. Επιμαρτυρά, ότι σε μια εποχή όπου οι δυνάμεις του διαχωρισμού παίζουν κυρίαρχο ρόλο στις ανθρώπινες υποθέσεις, οι δυνάμεις του μετασχηματισμού, της λύτρωσης και της ανύψωσης θα πρέπει να αναπτυχθούν και να χρησιμοποιηθούν με επιδεξιότητα και ισχύ. Οι συμμετέχοντες συγκεντρώνονται γύρω από την κοινή τους αγάπη για το σύνολο της πλανητικής Ζωής, με όλες τις λεπτοφυείς και μη λεπτοφυείς διαστάσεις της, διαπνεόμενοι από την επιθυμία της υπηρεσίας και της χρησιμότητάς τους σε αυτή τη Ζωή.

Με αυτόν τον τρόπο, τα Τρίγωνα αποτελούν παράδειγμα για μια ανώτερη έννοια ομαδικής συνείδησης που χαρακτηρίζουν οι λόγοι του Χριστού, όπως καταγράφονται στο Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, ότι όπου είναι συναγμένοι δύο ή τρεις στο όνομά μου, εκεί είμαι κι εγώ ανάμεσά τους.2 Είναι αυτό το παγκόσμιο πνεύμα που δεσπόζει στο κέντρο μιας αυξανόμενης ομαδικής συνείδησης, που δεν είναι μόνο ανώτερη από το άθροισμα των μερών της, αλλά δημιουργεί και μια γέφυρα προς το υπερβατικό και τις ιερές πνευματικές διαστάσεις. Η ομαδική επίγνωση μετατρέπεται τότε σε ομαδική ακτινοβολία και όταν αυτό συμβεί οι ομάδες μπορούν να χρησιμεύσουν ως φορείς του Φωτός και της Αγάπης που απορρέουν από εκείνα τα βασίλεια όπου βρίσκονται οι Πρόγονοι, οι Διδάσκαλοι και οι Ρίσι.

Αυτή η ομαδική συνείδηση εμπεριέχει εντός της μια ουσιαστικά ανιδιοτελή ποιότητα: διατηρεί την ταυτότητά της ως μία ομάδα με κοινούς στόχους και χαρακτηριστικά, όμως διαθέτει, επίσης, και μια μεγαλύτερη, σφαιρική συνταύτιση με τις αναγεννητικές ποιότητες της ζωής, καθώς περιλαμβάνει όλους όσοι συμμερίζονται την υποκειμενική υπηρεσία προς την ανθρωπότητα και την προοπτική της πορείας της προς ολοένα πιο ορθές και αγαθές σχέσεις. Αυτή είναι μια ταυτότητα που διευρύνεται διαρκώς – όσο περισσότερο η ομάδα αναπτύσσεται συνειδητά στα πλαίσια αυτής της συνταύτισης, ενώ όσο περισσότερο οι συμμετέχοντες στην ομάδα ενδιαφέρονται για αυτή την ανάπτυξη, τόσο μεγαλύτερη θα είναι η διεύρυνση της ομαδικής ταυτότητας. 

1. Margaret J Wheatley –  σύμβουλος, συγγραφέας και δημόσια ομιλήτρια
2. Καινή Διαθήκη, Ματθ. ιη’ 20

Η Βεβαίωση της Αγάπης

Στο κέντρο όλης της Αγάπης στέκω.
Από αυτό το κέντρο εγώ, η ψυχή, θα κινηθώ προς τα έξω.
Από αυτό το κέντρο εγώ, εκείνος που υπηρετεί, θα εργαστώ.
Είθε η αγάπη του θείου Εαυτού να διαχυθεί
μέσα στην καρδιά μου, μέσω του ομίλου μου και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Από το Απατηλό στο Πραγματικό

Φαίνεται ότι η ανθρωπότητα έχει φτάσει σε ένα μέγιστο σημείο συνταύτισης με τους φορείς έκφρασής της και πολλές ζωές επικεντρώνονται στα αντικείμενα που την περιβάλλουν. Για πολλούς, η πραγματικότητα είναι αυτό που γίνεται αντιληπτό μέσω των αισθήσεων, αυτό που μπορεί να ιδωθεί, να μετρηθεί και να αγγιχτεί. Σε αυτή την κατάσταση συνείδησης, πρώτα παρατηρούμε και στη συνέχεια αντιδρούμε σε όσες εμπειρίες μας προκαλούν ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια. Αυτές, με τη σειρά τους, δημιουργούν μορφές προσκόλλησης μέσω της έλξης ή απώθησης τους και επ’ αυτού ο Βούδας δίδαξε ότι τόσο οι ίδιες οι επιθυμίες όσο και η αποστροφή τους αποτελούν εμπόδια στην επίτευξη ελευθερίας από τον πόνο. Λόγω αυτής της ακόρεστης αναζήτησης της ατομικιστικής ευχαρίστησης και της παραγνώρισης του κοινού καλού, οι ζωές που βασίζονται στις υλικές απολαύσεις έχουν οδηγήσει στις οξείες κρίσεις που βιώνουμε σήμερα.

Σε αυτόν τον υλιστικό πολιτισμό, πολλοί διακατέχονται από ένα βαθύ κενό και νιώθουν ότι η ζωή είναι δίχως νόημα. Υπάρχει τεράστιος πόνος, που μοιάζει με κενό, κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες, αλλά παρά την τόση αρνητικότητα μπορεί να προκύψει μια πολύ θετική αλλαγή. Διότι, σε αυτό το σημείο είναι που η ψυχή μπορεί να κάνει αισθητή την παρουσία της και έτσι να ξεκινήσει ένα ταξίδι αναστοχασμού όπου η αναζήτηση του κόσμου του νοήματος εντείνεται. Ως αποτέλεσμα, τα εξωτερικά γεγονότα δεν καθορίζουν πλέον το μοναδικό επίκεντρο της συνείδησης και αναζητείται σκόπιμα εκείνο που βρίσκεται πίσω από τις συγκεκριμένες αισθητηριακές εμπειρίες. Αυτό μας οδηγεί στην αναζήτηση μεγαλύτερου βάθους και πνευματικής αξίας στις εμπειρίες, στην απόκτηση μεγαλύτερης γνώσης και στην επίτευξη μεγαλύτερης εστίασης στον κόσμο του νοήματος. Επιτρέπει, επίσης, την είσοδο στην αγάπη-σοφία της ψυχής, συνδέοντας το υλικό και το πνευματικό βασίλειο. Έτσι, το άτομο συνδέεται δυναμικά με όλο και πιο ανυψωμένες όψεις της πνευματικής ζωής. Ίσως γι’ αυτό το λόγο μας έχουν πει ότι το νόημα αποτελεί τον «προθάλαμο της απελευθέρωσης» καθώς, με την ανακάλυψή του, αναγνωρίζουμε την ενότητα της ζωής και αντιλαμβανόμαστε ότι το μονοπάτι που διανύουμε πλέον μας οδηγεί από το ατομικό στο συμπαντικό. 

Ένας από τους διατυπωμένους στόχους της πνευματικής διδασκαλίας είναι «να απωθηθεί στο βάθος της συνείδησης ο κόσμος των φαινομένων, ενόσω ο κόσμος της έννοιας θα καθίσταται ζωτικότερος και πιο πραγματικός».1 Αυτή η αναζήτηση μας κάνει να αναρωτιόμαστε για τον σκοπό κάθε εμπειρίας μας και να διερευνούμε το νόημα πίσω από τα γεγονότα που μας περιβάλλουν. Η πρακτική αυτή οδηγεί σε μια αναγνώριση των σημαντικών επιρροών που ρυθμίζουν το περιβάλλον μας και στην αντίληψή τους, όχι ως γεγονότα και περιστάσεις, αλλά ως εκδηλώσεις λεπτοφυών ενεργειών.

Μαθαίνοντας να διεισδύουμε στα εξωτερικά γεγονότα για να ανακαλύψουμε το νόημά τους, ρίχνουμε φως σε έναν κρυμμένο κόσμο, κι αυτό είναι κάτι που συμβάλλει στην διαδικασία της λύτρωσης. Ο φυσικός κόσμος είναι ένα σύμβολο εκείνου που λανθάνει στους εσωτερικούς κόσμους, τους οποίους πρέπει να παρατηρούμε με τη μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια. Η μελέτη του κόσμου των νοημάτων ανοίγει τελικά την πύλη που οδηγεί στην ίδια τη Ζωή ως καθαυτή ενέργεια. Η ομαδική υπηρεσία των Τριγώνων συνεισφέρει μέσω της εφέλκυσης του Φωτός και της Καλής Θέλησης στην λυτρωτική διαδικασία, στηρίζοντας όσους αναζητούν τον κόσμο του νοήματος και εργάζονται μέσα σε αυτόν. 

1. Μαθητεία στην Νέα Εποχή, Τόμ. ΙΙ, σελ.141

Η Απέραντη Θάλασσα του Αδιαίρετου Όλου

«Η ζωή έλκεται από τα κάτω και από τα πάνω, η πηγή ανανεώνει τον εαυτό της, η θάλασσα είναι πάντα γεμάτη και απλώνει τα νερά της παντού. Έτσι η θεότητα συγκρίνεται με μια απέραντη θάλασσα, την οποία τρο­φοδοτεί η “πηγή της ζωής”».*

Με την πιο καθημερινή έννοια, αναφερόμαστε στον χώρο ως το κενό σκεύος των φυσικών σχέσεων. Ωστόσο, ούτε κενός είναι ούτε αποκλειστικά φυσικός, αλλά μια απέραντη θάλασσα που περικλείει κάθε πεδίο και περιλαμβάνει τη ζωή και τις ζωές που κατοικούν σε αυτό. Ο χώρος είναι επομένως μια οντότητα, η Ζωή που διαχέεται μέσα από την ποικιλομορφία της δημιουργίας. Παρά την ποικιλομορφία αυτή, παραμένει ενιαίος και αδιαίρετος – ένα παράδοξο για τον αυστηρά συγκεκριμένο νου. Αυτή η Ζωή είναι ανεξάρτητη από τη δημιουργία της, ταυτόχρονα όμως είναι και το μέσο με το οποίο συντηρείται –ενυπάρχουσα σε κάθε μορφή, αλλά υπερβατική στη φύση. Ο χώρος είναι συνεπώς η Πρώτη Αιτία ή το Χωρίς Αιτία Αίτιο, αυτό που γεννά το πνεύμα και ολόκληρο τον κόσμο της εκδήλωσης. Είναι ένα μεγάλο σύμβολο για την απόλυτη πραγματικότητα. Είναι επίσης το απόλυτο σκεύος ή δοχείο όλων όσα υπάρχουν, εκδηλωμένα είτε ανεκδήλωτα. Με την καθαρά αφηρημένη έννοια, είναι η Μεγάλη Πνοή, η αέναη και αδιάλειπτη κίνηση του σύμπαντος, η ίδια η αιωνιότητα – άμορφη, αμετάβλητη και αιώνια, η μία αόρατη και ανεξιχνίαστη θεότητα.

Τα αρχέγονα αυτά ύδατα του διαστήματος, ο Μεγάλος Βυθός, είναι η αρχετυπική Μητέρα, καθώς το νερό αποτελεί κοινό σύμβολο για τη θρέψη και την πηγή της ζωής. Αυτά τα ύδατα του αφηρημένου χώρου αναφέρονται με την ύψιστη έννοια ως Ακάσα, μια πρωταρχική ουσία που ονομάζεται επίσης Ουράνια Παρθένος-Μητέρα του ορατού σύμπαντος. Η διαφοροποίηση αυτής της ύλης είναι εκείνη που παράγει κάθε διάσταση επί παντός πεδίου.

Στην εκδήλωση, αυτό καθίσταται ο αιθερικός ιστός που διαπερνά κάθε μικροσκοπικό άτομο της «απεριόριστης θάλασσας» του διαστήματος, συνδέοντας κάθε εκδηλωμένη μορφή με κάθε άλλη. Ο αιθέρας είναι ένας εμφανής ιστός ζωής που επιβεβαιώνει το γεγονός της μίας Ζωής, εκφρασμένης σε μια ασύλληπτη ποικιλομορφία. Αυτός ο ιστός διαπερνά και συνδέει κάθε πεδίο και επομένως αποτελεί το κλειδί για την ανεμπόδιστη σχέση και τη σοφία την οποία το Σχέδιο επιδιώκει να εκδηλώσει. Το δίκτυο των Τριγώνων λειτουργεί μέσα στον μεγάλο ιστό του δικτύου αυτού της ζωής, που εκτείνεται στο υλικό, το ψυχολογικό και το πνευματικό πεδίο. Για να λειτουργήσουν ουσιαστικά μέσα στο υφαντό του διαστήματος/χώρου, οι εργάτες των Τριγώνων παίρνουν τη θέση τους στα πλαίσια αυτής της απέραντης θάλασσας, διευρύνοντας τη συνείδησή τους προς κάθε κατεύθυνση: πάνω, κάτω, εντός και εκτός. Ωστόσο, είναι η ομαδική φύση της προσπάθειας εκείνη που πραγματικά ενεργοποιεί αυτή την «κίνηση επάνω στην επιφάνεια των υδάτων», κατά την οποία ο Ουρανός εκδηλώνεται στη Γη ενώ η Γη ανυψώνεται στον Ουρανό. 

Το διάστημα, ως μεγάλο σύμβολο και πανταχού παρόν γεγονός, είναι για εμάς ο καλύτερος τρόπος προκειμένου να κατανοήσουμε τη Μία Ζωή, την προέλευσή της, το σκοπό της, και κυρίως το πώς εμείς, ως εργάτες των Τριγώνων, μπορούμε να συνεργαστούμε μαζί της.

 * Ζόαρ iii., 290 όπως αναφέρεται στο βιβλίο Η Μυστική Δοξασία, Τόμ. Ι, σελ. 356.

Σεπτέμβριος 2023

Ενημερωτικό Δελτίο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2023 #2 - Προς μια Νέα Πνευματικότητα: Χτίζοντας γέφυρες παγκόσμιας ολοκλήρωσης

Ενημερωτικό Δελτίο Παγκόσμιας Καλής Θέλησης 2023 #2

Προς μια Νέα Πνευματικότητα: Χτίζοντας γέφυρες παγκόσμιας ολοκλήρωσης

Σε έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από ποικιλομορφία βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σταυροδρόμι, αναζητώντας μια νέα πνευματικότητα που θα γεφυρώσει τα χάσματα και θα μας συνενώσει ως μία παγκόσμια κοινότητα. Αντιλαμβανόμαστε ότι ο πλανήτης μας αποτελεί μια ενιαία οντότητα, συνυφασμένη με κοινές προκλήσεις και ένα συλλογικό πεπρωμένο. Μεταφορικά, οι γέφυρες αντιπροσωπεύουν την πορεία μας προς μια λειτουργική και συνειδητή ολοκλήρωση.

Θα πρέπει να υπερβούμε τα περιορισμένα συστήματα αντιλήψεων και να αποδεχτούμε το πολιτισμικό μας μωσαϊκό. Η δημιουργία μηχανισμών ολοκλήρωσης απαιτεί ανοιχτούς χώρους διαλόγου και συνεργασίας, όπου η αρχαία σοφία συναντά τη σύγχρονη καινοτομία. Οι εν λόγω μηχανισμοί καλλιεργούν τη συμπόνια, την ανεκτικότητα και τον σεβασμό, εξαλείφοντας τους διαχωρισμούς της θρησκείας, της εθνικότητας και της ιδεολογίας. Η δόμηση γεφυρών για έναν ολοκληρωμένο κόσμο απαιτεί θάρρος, ταπεινότητα και προσήλωση στην επίτευξη αρμονίας. Θα χρειαστεί να αναγνωρίσουμε την αλληλεξάρτησή μας καλλιεργώντας το αίσθημα του ανήκειν σε μια παγκόσμια οικογένεια. Μαζί, αγωνιζόμαστε για ένα βιώσιμο μέλλον, συνυφασμένο με την κατανόηση ότι είμαστε αλληλένδετα νήματα στον ιστό της ύπαρξης.

Το εν λόγω Ενημερωτικό Δελτίο αποβλέπει να ενεργοποιήσει τη δημιουργική σκέψη του αναγνώστη και να εμπνεύσει ορθή δράση σε ένα πνεύμα καλής θέλησης.   §

Λήψη του PDF του Ενημερωτικού Δελτίου

Ανθρώπινα Δικαιώματα:  Μια Ολοκληρωμένη Κοσμοθεώρηση

Η Julia Häusermann (Τζούλια Χάουζερμαν) είναι ιδρύτρια και πρόεδρος της διεθνούς μη κερδοσκοπικής οργάνωσης “Δικαιώματα και Ανθρωπότητα”.

Τους τελευταίους δύο ή τρεις αιώνες, αυτή η εξέλιξη οδήγησε σε μια βαθύτερη κατανόηση αυτού που σήμερα αποκαλούμε ανθρώπινα δικαιώματα. Η Δύση ασφαλώς δεν διεκδικεί το μονοπώλιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπάρχει μια μακρά ιστορία διακήρυξης δικαιωμάτων σε διάφορες κουλτούρες και παραδόσεις παντού στον κόσμο. Ωστόσο, για τη Δύση, οι πρώτες γνωστές διατυπώσεις ήταν η “Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου” της Γαλλικής Συνέλευσης το 1789 και το βιβλίο του Thomas Paine (Τόμας Πέιν) “Τα δικαιώματα του ανθρώπου” το 1791. Ο νόμος για τα ανθρώπινα δικαιώματα, όπως τον αντιλαμβανόμαστε σήμερα, έχει τις ρίζες του σε αυτές τις πρώτες προσπάθειες διατύπωσης. Εξελίχθηκε και σταδιακά ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία πολλών χωρών, όπως οι νόμοι για την κατάργηση της δουλείας, τη χορήγηση δικαιωμάτων στις γυναίκες και την προστασία των παιδιών από την εκμετάλλευση στον εργασιακό χώρο. Ωστόσο, μετά τις φρικαλεότητες του ναζιστικού καθεστώτος και άλλες πιο πρόσφατες και κατάφωρες βιαιοπραγίες και γενοκτονίες, έχει καταστεί πλέον σαφές ότι η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν μπορεί να εναπόκειται αποκλειστικά στο εθνικό κράτος.

Για να εξομαλυνθεί αυτό το πρόβλημα, οι δραστήριες προσπάθειες της Eleanor Roosevelt (Έλενορ Ρούσβελτ) μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο οδήγησαν στην επιτυχή ολοκλήρωση και αποδοχή από την παγκόσμια κοινότητα της Οικουμενικής Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΟΔΑΔ) του 1948, ως ένα “κοινό πρότυπο επίτευξης για όλους τους λαούς και όλα τα έθνη”. Αυτό ανύψωσε την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων έξω από την εθνική σφαίρα οδηγώντας προς μια αυξανόμενη συναίνεση της παγκόσμιας κοινότητας – “τη διεθνή ενθρόνιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, όπως την περιέγραψε ο Ουίνστον Τσόρτσιλ. Η ΟΔΑΔ, με τα 30 άρθρα της, αντιπροσωπεύει μια κατανόηση για τη θεμελιώδη οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν κερδίζονται, διότι είναι έμφυτα. Υπερβαίνουν κάθε περιορισμό εθνικής ταυτότητας και εθίμων. Κάθε άνδρας, γυναίκα και παιδί δικαιούται να απολαμβάνει τα ανθρώπινα δικαιώματά του απλά και μόνο λόγω της ανθρώπινης ιδιότητάς του. Αυτή η οικουμενικότητα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι εκείνη που τα διακρίνει από άλλα είδη δικαιωμάτων, όπως τα δικαιώματα του πολίτη ή τα συμβατικά δικαιώματα.

Κάποια μουντή μέρα που η βροχή χτυπάει τα παράθυρά σας θα μπορούσε να σας εμπνεύσει να ξαναδιαβάσετε την ΟΔΑΔ, της οποίας το όραμα είναι ένας κόσμος ισότητας και δικαιοσύνης βασισμένος στην ισότιμη αξία και αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, ανεξάρτητα από οποιαδήποτε ταμπέλα τους προσάπτεται, όπως φύλο, φυλή ή θρησκεία.

Όμως, τα Ηνωμένα Έθνη δεν αρκέστηκαν σε αυτό το όραμα. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 75 ετών, τα κράτη μέλη ανέπτυξαν τη διεθνή νομική προστασία ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διατύπωσαν σαφείς υποχρεώσεις που έγιναν οικειοθελώς αποδεκτές σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό από όλα τα κράτη. Η παγκόσμια συναίνεση για τα ανθρώπινα δικαιώματα παρέχει ένα πλαίσιο για παγκόσμια δράση που βασίζεται τόσο στο δίκαιο όσο και στην ηθική. Σήμερα, όλα τα κράτη μέλη των Ηνωμένων Εθνών έχουν επικυρώσει τουλάχιστον μία από τις εννέα θεμελιώδεις διεθνείς συνθήκες για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το 80% έχει επικυρώσει τέσσερις ή περισσότερες, δίνοντας συγκεκριμένη έκφραση στην οικουμενικότητα της ΟΔΑΔ και τα διεθνή ανθρώπινα δικαιώματα.

Ενώ οι συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα αποτελούν μέρος του διεθνούς δικαίου, διαφέρουν από πολλές κρατικές νομοθεσίες κατά το ότι, ωφελούμενο από τους νόμους είναι το άτομο και όχι τα κράτη. Αντιθέτως, τα κράτη είναι αυτά που έχουν τη νομική υποχρέωση να προστατεύουν την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους και παντού στον κόσμο.

Τα ανθρώπινα δικαιώματα περιλαμβάνουν όλα εκείνα τα απαραίτητα για την επιβίωση και την αξιοπρεπή διαβίωση ζητήματα, όπως είναι το δικαίωμα στη ζωή και την ελευθερία, καθώς και το δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο που να εξασφαλίζει την υγεία και την ευημερία. Τα ανθρώπινα δικαιώματα καλύπτουν επίσης τα δικαιώματα και τις ελευθερίες που είναι απαραίτητα για τη δημιουργικότητα και την διανοητική και πνευματική ανάπτυξη. Αυτά περιλαμβάνουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση και την πρόσβαση στην πληροφορία, την ελευθερία της θρησκείας και του λόγου, της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι. Περιλαμβάνουν, επίσης, όλα εκείνα τα δικαιώματα που είναι απαραίτητα για την ελευθερία και τη σωματική ασφάλεια, όπως η ελευθερία από τη δουλεία και τα βασανιστήρια. Δεν θα χρειαζόταν να προσθέσουμε (αλλά θα το κάνουμε) ότι όλα αυτά τα δικαιώματα πρέπει να τα απολαμβάνουν εξίσου οι γυναίκες, οι άνδρες και τα παιδιά χωρίς καμία μορφή διάκρισης. Με βάση αυτές τις αντιλήψεις, τα ανθρώπινα δικαιώματα καθίστανται βαθμιαία η “νέα κανονικότητα”, παρά τον σημαντικό αριθμό αρνητικών ειδήσεων που περνούν από τις τηλεοράσεις και τις οθόνες των υπολογιστών μας αυτές τις μέρες.

Ο νόμος για τα ανθρώπινα δικαιώματα συνιστά πλέον μια παγκόσμια δεοντολογία όσο και μια ηθική και νομική υποχρέωση. Εξετάζοντας το ζήτημα κατ' αυτόν τον τρόπο, είναι σαφές ότι ολόκληρο το θεμέλιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενσαρκώνει μια πνευματική αρχή και, ως εκ τούτου, αποτελεί έναν από τους σημαντικούς οδοδείκτες που πρέπει να αναγνωρίσει και να ακολουθήσει η ανθρωπότητα οδεύοντας προς το μέλλον. Συνιστά, επομένως, ένα υπόβαθρο για ορθές σχέσεις σε διεθνές, εθνικό και ατομικό επίπεδο, καθώς καθοδηγεί τους ανθρώπους στις προσωπικές τους σχέσεις, στην αίσθηση ευθύνης που φέρουν ως δημιουργικοί πολίτες και στην αυξανόμενη αίσθηση που βιώνουν, τώρα πια, τόσοι πολλοί άνθρωποι ως υπεύθυνοι πολίτες της παγκόσμιας κοινότητας και ολόκληρου του κόσμου.

Είναι προφανές ότι δεν γίνεται να νομοθετήσει κάποιος για να είναι οι άνθρωποι καλοί ή ευγενικοί! Η καλή θέληση και οι ορθές σχέσεις πρέπει να χαρακτηρίζουν την αυθόρμητη έκφραση της αφυπνισμένης καρδιάς και του φωτισμένου νου. Παρ' όλα αυτά, η θέσπιση διεθνών συμβάσεων για τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δημιουργία νομοθετικών μηχανισμών σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, με την ίδια τους την ύπαρξη βοηθούν στην εφαρμογή τους. Και όχι μόνο αυτό, αλλά ο νόμος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων παρέχει ένα πλαίσιο για τις ΜΚΟ και τα άτομα ώστε να συμβάλλουν στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το έργο αυτό περιλαμβάνει κυρίως την επίβλεψη και τη διαμαρτυρία για τις παραβιάσεις αυτών των δικαιωμάτων. Επιπλέον, η πραγματική απειλή για καταδίκη κρατών που παραβιάζουν τα δικαιώματα, από τη διεθνή κοινότητα, θέτει ένα κριτήριο ελέγχου σε όσους αποφασίζουν να τραβήξουν σκόπιμα έναν δρόμο που αψηφά τα δικαιώματα των άλλων.

Στο δικό μου έργο, για πάνω από τρεις δεκαετίες, χρησιμοποίησα αυτό το πλαίσιο για να επηρεάσω αποτελεσματικά την παγκόσμια και εθνική πολιτική και πρακτική, συμβουλεύοντας οργανισμούς του ΟΗΕ και κυβερνήσεις να υιοθετήσουν μια προσέγγιση ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε θέματα όπως η ανάπτυξη και η εξάλειψη της φτώχειας, οι υπηρεσίες υγείας και η ενδυνάμωση των γυναικών. Ο Νόμος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αντιπροσωπεύει ουσιαστικά μια ολοκληρωμένη κοσμοθεωρία για τη βελτίωση της ανθρώπινης κατάστασης. Πρόκειται να συμβάλλει όχι μόνο στην εφέλκυσα και εκδήλωση της λανθάνουσας καλής θέλησης που ενυπάρχει στην καρδιά κάθε ανθρώπου, αλλά και στην ενίσχυση της ιδέας ότι αυτή η έμπρακτη καλή θέληση θα πρέπει επίσης να είναι παρούσα στην καρδιά των αρχών και των πολιτικών πρακτικών που διέπουν κάθε κυβερνητική πολιτική και ρύθμιση. Ξεκίνησε η μέρα!  §

Κατεβάστε το PDF του Ενημερωτικού Δελτίου
Μεταβείτε στην αρχική σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Μετασχηματίζοντας Αγρο-διατροφικά Συστήματα

Η σκέψη, η ενέργεια και οι πόροι (κεφάλαιο, εργασία, δημιουργικότητα κ.ο.κ.) που χρησιμοποιούνται για την επίλυση των σημαντικών προβλημάτων στον αλληλεξαρτώμενο κόσμο μας συνεχίζουν να διέπονται σε μεγάλο βαθμό από τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε διαφορετικούς οργανισμούς, προσκολλημένους πρωτίστως στα ίδια συμφέροντα (εταιρείες, έθνη-κράτη κ.ά.). Την ίδια στιγμή, ωστόσο, υπάρχει περίσσεια ενέργεια, επικεντρωμένη στην εγκαθίδρυση περισσότερο συνεργατικών και δίκαιων σχέσεων. Η εστίαση και η ευρηματικότητα πολλών από αυτές τις πρωτοβουλίες αποτελούν μερικές από τις πιο ελπιδοφόρες παραμέτρους των σημερινών καιρών.

Οι περισσότερες πρωτοβουλίες που στοχεύουν στην επίλυση των παγκόσμιων προβλημάτων εστιάζονται σε υλικές λύσεις. Λαμβάνοντας υπόψη την υλική εστίαση της μακραίωνης εποχής από την οποία βγαίνουμε, κάτι τέτοιο δεν αποτελεί έκπληξη. Υπάρχει λιγότερη αναγνώριση της αναγκαιότητας για τον μετασχηματισμό του πνεύματος και της ποιότητας των σχέσεων, των βλέψεων και των απόψεων που γεννούν τα προβλήματα.[1] 

Η κατανόηση ότι η εξελικτική κρίση που αντιμετωπίζουμε ως είδος είναι ουσιαστικά μια πνευματική κρίση αυξάνεται σταθερά τις τελευταίες δεκαετίες. Όπως σημειώνει ο Otto Scharmer (Ότο Σάρμερ) από το Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), “δεν μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία ή τη συνείδηση των ανθρώπων που εφαρμόζουν αυτό το σύστημα. Το πραγματικό ερώτημα είναι, πώς το κάνουμε αυτό;'' [2]

Οι Στόχοι Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίοι συμφωνήθηκαν από όλα τα έθνη, θεωρείται μερικές φορές ότι εστιάζουν εσφαλμένα σε ποσοτικά μετρήσιμους υλικούς στόχους, χάνοντας από τη θέα τις βαθύτερες αλλαγές που είναι απαραίτητες στη συνείδηση και στρέφουν την προσοχή μακριά από το κρίσιμο ερώτημα, “Πώς αλλάζουμε τις καθιερωμένες νοοτροπίες;”

Οι ΣΒΑ ουσιαστικά γεφυρώνουν από το υλικά εστιασμένο πνεύμα του παρόντος προς κάτι καινούργιο. Εάν δεν είχαν κάποια βάση στη νοοτροπία του παρελθόντος, οι κυβερνήσεις, οι μεγάλοι κλάδοι των επιχειρήσεων και της βιομηχανίας, οι επαγγελματικοί φορείς και οι τοπικές αρχές (τα κέντρα εξουσίας των σύγχρονων κοινωνιών) δεν θα τους θεωρούσαν ποτέ ως κάτι άλλο εκτός από φιλοδοξίες και οράματα και, σίγουρα, δεν θα είχαν υποστηρίξει και ασχοληθεί με τους στόχους στον βαθμό που το επιχειρούν σήμερα.

Το νέο και κατά κάποιους “πνευματικό” στοιχείο των Στόχων (ή “μετασχηματιστικό”, όπως το θέτουν τα Ηνωμένα Έθνη), έγκειται στο ότι αυτοί είναι αλληλένδετοι. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση της ανθρώπινης ανάπτυξης και αντιμετώπισης των προβλημάτων της ανθρωπότητας, με γνώμονα την κατανόηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών όλων των ανθρώπων, παράλληλα με την αναγνώριση ότι η εφαρμογή των Στόχων αφορά τόσο το τοπικό όσο και το παγκόσμιο επίπεδο, καθώς επιζητούν να αντιμετωπίσουν, εξίσου, τις προκλήσεις σε φτωχές και πλούσιες περιοχές. Αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση οδηγεί τα έθνη και τους λαούς στη θεμελιώδη συνειδητοποίηση ότι η Γη είναι μία και η ανθρωπότητα είναι μία, καθώς και ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε απαιτούν να σκεφτόμαστε και να σχεδιάζουμε από αυτή την προοπτική.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι υπάρχουν στόχοι και δεσμεύσεις που αποσκοπούν στον μετασχηματισμό των αξιών, όπως ο στόχος 12 για τη “Διασφάλιση βιώσιμων προτύπων κατανάλωσης και παραγωγής”. Αυτό απαιτεί ευρείες αλλαγές στο κοινό όσον αφορά την κατανόηση του τι είναι πολύτιμο και επιθυμητό. Έχει οδηγήσει, για παράδειγμα, στο Εθνικό Πρόγραμμα για τη Βιώσιμη Κατανάλωση από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της Γερμανίας, με στόχο να διασφαλιστεί ότι οι καταναλωτές θα έχουν μια ευρεία επιλογή από προϊόντα και υπηρεσίες φιλικές προς το περιβάλλον και κοινωνικά βιώσιμες. [3]

Η γεωργία, η παραγωγή και η διανομή τροφίμων μετασχηματίζονται λόγω των τοπικών και παγκόσμιων προβλημάτων της πείνας, της υγείας, της απώλειας της βιοποικιλότητας, της ρύπανσης του περιβάλλοντος και του αυξανόμενου χάσματος μεταξύ ακραίου πλούτου και ακραίας φτώχειας. Μετασχηματίζονται, επίσης, από ένα ολιστικό συστημικό όραμα. Μολονότι οι αλλαγές συμβαίνουν με πολύ πιο αργούς ρυθμούς από ό,τι πολλοί θα επιθυμούσαν, ωστόσο, πρόκειται για τομείς όπου μια νέα πνευματικότητα ολότητας και ολοκλήρωσης αρχίζει να έχει ένα σημαντικό αντίκτυπο.

Από την οπτική της Προαιώνιας Σοφίας, οι αλληλένδετες κρίσεις της πείνας, του υποσιτισμού και της περιβαλλοντικής καταστροφής αντικατοπτρίζουν την ανάγκη μετασχηματισμού της ποιότητας των σχέσεων μέσα στην ανθρώπινη οικογένεια και ανάμεσα στα διάφορα βασίλεια της φύσης. Αλλά όπως διερωτάται ο Σάρμερ – πώς το κάνουμε αυτό, και μάλιστα σε ευρεία κλίμακα, όταν πραγματικά απαιτεί την ικανότητα να σκεφτόμαστε και να συμμετέχουμε στη ζωή από την οπτική της ψυχής ή της βουδικής φύσης; Μέσα από το πρίσμα οκτώ “Σημείων βελονισμού για κοινωνικό μετασχηματισμό”, (συμπεριλαμβανομένων των σημείων “έδαφος, τρόφιμα και κλιματική δικαιοσύνη”, “κατανάλωση και πλανητική ευημερία” και “διακυβέρνηση και δημοκρατία”), το Ινστιτούτο Presencing διοργανώνει ένα ευρύ φάσμα εργαστηρίων με συμμετέχοντες από όλο τον κόσμο που πειραματίζονται με τεχνικές μετασχηματισμού και μετάβασης των “υποκείμενων λειτουργικών συστημάτων – από την επίγνωση του εγώ-συστήματος (ego-system) στην επίγνωση του οικο-συστήματος (eco-system)”. [4]

Καινοτόμοι αγρότες, διατροφολόγοι και διανοητές από μια μεγάλη ποικιλία γηγενών, πνευματικών και ηθικών καταβολών έχουν, εδώ και δεκαετίες, αναπτύξει προσεγγίσεις στη γεωργία, εστιάζοντας στην ποιότητα των παραγόμενων τροφίμων και στη φροντίδα και την αγάπη για τον φυσικό κόσμο. Οι ανακαλύψεις τους αρχίζουν τώρα να έχουν αντίκτυπο στα εθνικά και παγκόσμια σχέδια για μια πιο βιώσιμη και αναγεννητική προσέγγιση της γεωργίας. Μια από τις πιο σημαντικές ηγετικές πρωτοβουλίες σε αυτό το πλαίσιο είναι το κίνημα της Βιοδυναμικής Γεωργίας, εμπνευσμένο από τον Ρούντολφ Στάινερ, το οποίο τονίζει ότι η αγροτική γεωργία “δεν αφορά μόνο την καλλιέργεια της αγροτικής γης, την επεξεργασία και την εμπορία καλών τροφίμων, αλλά επίσης την ανάπτυξη του ανθρώπου και της γης”. Η Βιοδυναμική Ομοσπονδία Demeter International (BFDI), με έδρα το Ντάρμσταντ της Γερμανίας, εκπροσωπεί 36 εθνικούς οργανισμούς με περισσότερους από 7.000 αγρότες σε 65 χώρες.[5] Όπως επισημαίνει ο Dan McKanan (Νταν ΜακΚάναν), μελετητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, το περιβαλλοντικό κίνημα στο σύνολό του έχει “εμπλουτιστεί από την ανθρωποσοφία”, σε τέτοιο βαθμό που η βιοδυναμική γεωργία αποτελεί πλέον σημαντικό παράγοντα του κινήματος των βιολογικών προϊόντων.[6]

Με έδρα την αιγυπτιακή έρημο, η SEKEM εμπνέεται από την ανθρωποσοφική σκέψη. Ακολουθώντας ένα περιεκτικό όραμα για την εγκαθίδρυση μιας “Οικονομίας της Αγάπης”, περιλαμβάνει ένα δίκτυο βιοδυναμικών αγροκτημάτων, εμπορικές εταιρείες παραγωγής βιολογικών και βιοδυναμικών προϊόντων, ένα σχολείο Waldorf και ένα κοινοτικό σχολείο για παιδιά από μειονεκτούσες ομάδες, καθώς και το Πανεπιστήμιο Heliopolis για την Αειφόρο Ανάπτυξη. Όταν ο ιδρυτής επέστρεψε από την Αυστρία στην πατρίδα του την Αίγυπτο το 1975, εμπνεύστηκε τη δημιουργία ενός προγράμματος κοινωνικής, πολιτιστικής και πνευματικής ανανέωσης, συνδυάζοντας τις ιδέες του Στάινερ με το Ισλάμ και την αρχαία αιγυπτιακή σκέψη – όπου το όνομα Sekem σημαίνει “ζωτικότητα από τον ήλιο”. [7]

Ίσως το πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα μιας αναδυόμενης πνευματικής συνείδησης που επηρεάζει τις προσεγγίσεις των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης για την παραγωγή τροφίμων, τη διατροφή και την εξάλειψη της φτώχειας είναι η Συμμαχία Συνειδητών Συστημάτων Διατροφής – “ένα κίνημα από άτομα που ασχολούνται με τα τρόφιμα, τη γεωργία και τη συνείδηση”, το οποίο συγκλήθηκε από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών. Τα μέλη του περιλαμβάνουν ποικίλες ομάδες, όπως το Food Sense Wales, που αποσκοπεί να επηρεάσει τον τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης τροφίμων στην Ουαλία, το Centre for Indigenous Knowledge and Organizational Development στην Γκάνα, το οποίο εισάγει απόψεις αυτοχθόνων στο έργο της κοινοτικής ανάπτυξης και το Lund University Centre for Sustainability Studies, στη Σουηδία – “ένα παγκοσμίου επιπέδου κέντρο αειφορίας για έρευνα, διδασκαλία και εφαρμογή”. Τα μέλη της Συμμαχίας έχουν κοινή επιδίωξη “να υποστηρίξουν ανθρώπους από διάφορα συστήματα παραγωγής τροφίμων και γεωργίας ώστε να καλλιεργήσουν τις εσωτερικές ικανότητες που ενεργοποιούν τη συστημική αλλαγή και την αναγέννηση”. Ο μετασχηματισμός των διατροφικών συστημάτων, σύμφωνα με τη Συμμαχία, απαιτεί εργασία “όχι μόνο στην πολιτική, την έρευνα και την υλοποίηση έργων, αλλά και στις εσωτερικές κινητήριες δυνάμεις ατομικών, συλλογικών και θεσμικών συμπεριφορών”.[8]

Από τις μικρές τοπικές ομάδες μέχρι τις αξιοσημείωτες πρωτοβουλίες σε διεθνέςς επίπεδο, υπάρχει σήμερα ένα αυξανόμενο αίσθημα παγκόσμιας ευθύνης και μια σαφώς διαμορφωμένη βούληση, να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με όρους ευημερίας συστημικών συνόλων. §

1. BBC Radio 4, Shared Planet (1 October 2013)
2. The Conscious Food Systems Alliance, Transforming Food Systems from Within  
3. BMEL, National Programme for Sustainable Consumption
4. u-school, Acupuncture Points
5. Biodynamic Federation, Demeter
6. D. McKanan, Eco-Alchemy: Anthroposophy and the History and Future of Environmentalism. University of California Press, 2018, pp. xv – xv
7. Sekem
8. The Conscious Food System Alliance

Κατεβάστε το PDF του Ενημερωτικού Δελτίου
Μεταβείτε στην αρχική σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Ενοποιώντας την Επιστήμη, την Τεχνολογία και τη Φύση;

Από την αυγή της βιομηχανικής εποχής, η ραγδαία πρόοδος  της επιστήμης και της τεχνολογίας απέφερε σημαντικά δώρα στην ανθρωπότητα, αν και υπονόμευσε περισσότερο την έμφυτη πνευματική σχέση που είχαν κάποτε οι άνθρωποι με τη γη, την πανίδα και τη χλωρίδα. Καθώς η μεγάλης κλίμακας καύση ορυκτών καυσίμων άρχισε πλέον να τροφοδοτεί με ενέργεια απίστευτες νέες μηχανές, πυροδότησε την αρχή αυτού που μόνο ως μια αποσυνθετική κοσμοθεωρία μπορεί να αποκαλέσουμε, η οποία τώρα αντανακλάται άμεσα σε εμάς μέσω των μολυσμένων και δυσλειτουργικών οικοσυστημάτων της Γης.

Ακόμα και αν δεν αποτελεί παρά μόνο μια πιθανή απειλή ζωής για το σύνολο της ανθρωπότητας –έναν κοινό εχθρό υπό μορφή μιας υπερθέρμανσης του πλανήτη– έχει προκαλέσει αρκετή ανησυχία ώστε τα έθνη του κόσμου να αρχίσουν να συσπειρώνονται γύρω από τη νέα φιλοσοφία της “βιώσιμης ανάπτυξης”. Και ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτό απεικονίζει την ανθρωπότητα που αφυπνίζεται από την αποσυνθετική της ονειρική κατάσταση, αυτή θα χρειαστεί να προσαρμόσει την όρασή της προς την ανατολή μιας νέας μέρας και να δει τα πράγματα κάτω από ένα διαφορετικό φως. Κι αυτό, γιατί η έννοια της βιώσιμης ανάπτυξης παραμένει συνδεδεμένη με την νοοτροπία που εξαρχής οδήγησε την ανθρωπότητα στη δεινή της θέση – την συγκεκριμένη, επιστημονική αντίληψη της μέτρησης και του ελέγχου που μπορεί, τόσο εύκολα, να απομονωθεί από την εξισορροπητική, θηλυκή ενέργεια του ενορατικού νου. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την τρέχουσα επιστημονική προσέγγιση ως μια μεταβατική περίοδο που θα μπορούσε να βοηθήσει στον περιορισμό της ζημιάς, αλλά μέχρι στιγμής δεν περιέχει κανένα εμπνευσμένο όραμα – κανένα αξιόλογο αφήγημα, ικανό να διαμορφώσει μια νέα, ολοκληρωμένη κοσμοθεωρία που να ενώνει την αρσενική επιστήμη με τη θηλυκή Φύση.

Όπως έγραψε η ποιήτρια και πολιτική ακτιβίστρια Muriel Rukeyser (Μιούριελ Ρουκάιζερ), “Το Σύμπαν αποτελείται από ιστορίες κι όχι από άτομα”. Η ανθρωπότητα αναπτύσσεται με αφηγήματα που της δίνουν μια αίσθηση θέσης και διάστασης στο γενικό σχήμα των πραγμάτων. Ο δημόσιος ομιλητής και συγγραφέας Charles Eisenstein (Τσαρλς Αϊζενστάιν) αποτελεί ένα καλό παράδειγμα μέσα από το πλήθος των επιστημονικά σκεπτόμενων αφηγητών, οι οποίοι δομούν γέφυρες ανάμεσα στην κυρίαρχη νοοτροπία, του ελέγχου της υπερθέρμανσης του πλανήτη μέσω της μείωσης εκπομπών του διοξειδίου του άνθρακα και ενός νέου τρόπου σκέψης σχετικά με τη Φύση στο σύνολό της. Αναγνωρίζοντας ότι η παγκόσμια κουλτούρα είναι καταποντισμένη σε μια καταστροφική “ιστορία χωριστικότητας”, το έργο του παρουσιάζει μια “ιστορία αλληλεπίδρασης” που αντλεί ιδέες από την ανατολική φιλοσοφία και τους αυτόχθονες λαούς. Γράφει σχετικά:

«Υπάρχει μια αναπτυσσόμενη κατανόηση μεταξύ πολλών περιβαλλοντολόγων, ότι έχουμε διαπράξει ένα επιστημονικό, στρατηγικό, ρητορικό και πολιτικό σφάλμα υποβιβάζοντας την οικολογική κρίση σε κλιματική και την κλιματική κρίση σε πρόβλημα άνθρακα. Η Γη γίνεται καλύτερα κατανοητή ως ένα ζωντανό ον με πολύπλοκη φυσιολογία, η υγεία του οποίου εξαρτάται από την υγεία των οργάνων που το απαρτίζουν. Όργανά της είναι τα δάση, οι υγρότοποι, τα λιβάδια, οι εκβολές των ποταμών, οι ύφαλοι, τα ανώτερα αρπακτικά, τα βασικά είδη, το έδαφος, τα έντομα και εν τέλει κάθε αναλλοίωτο οικοσύστημα και είδος στη γη. Αν συνεχίσουμε να τα υποβαθμίζουμε, να τα αποξηραίνουμε, να τα αποψιλώνουμε, να τα δηλητηριάζουμε, να τα θάβουμε με τσιμέντο και να τα σκοτώνουμε, η γη θα υποστεί ένα θάνατο από εκατομμύρια πληγές. Θα πεθάνει από οργανική ανεπάρκεια  – ανεξάρτητα από τα επίπεδα των αερίων του θερμοκηπίου». Συνεχίζει, υποστηρίζοντας ότι, «Διατήρηση δεν σημαίνει “πιο αργή χρήση” ή “εξοικονόμηση για αργότερα”. Αυτό που πραγματικά σημαίνει η λέξη είναι να υπηρετούμε με φροντίδα. Να υπηρετούμε όλοι από κοινού. Τι να υπηρετήσουμε; Να υπηρετήσουμε τη ζωή. Είναι ρητορικό σφάλμα να διατυπώνουμε τον περιβαλλοντισμό με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, εκτός από να τον αναγάγουμε σε αγάπη για τη φύση, αγάπη για τη ζωή».[1] 

Αυτό εγείρει το ενδιαφέρον ερώτημα του πώς υπηρετούμε τη Φύση με την εξελικτική έννοια – ποιος είναι ο στόχος Της και πώς μπορούν η επιστήμη και η τεχνολογία να ενταχθούν στην εικόνα με έναν ολοκληρωτικά θετικό τρόπο; Το ερώτημα αυτό είναι ενδιαφέρον, ιδίως υπό το πρίσμα της εσωτερικής διδασκαλίας, όπως γίνεται φανερό στο ακόλουθο απόσπασμα από τα κείμενα της Aλίκη Μπέιλι:

«... τα επόμενα 2500 χρόνια θα φέρουν τόσο μεγάλη αλλαγή και θα κάνουν εφικτή την πραγματοποίηση τόσων πολλών λεγόμενων “θαυμάτων” ώστε ακόμη και η εξωτερική εμφάνιση του κόσμου θα μεταβληθεί βαθιά· η χλωρίδα και η πανίδα θα τροποποιηθούν και θα αναπτυχθούν και πολλά που λανθάνουν σε αμφότερα τα βασίλεια θα έρθουν σε έκφραση μέσω της πιο ελεύθερης ροής και του πιο νοήμονος χειρισμού των ενεργειών που δημιουργούν και συνιστούν όλες τις μορφές».[2]

Από τότε που γράφτηκε αυτό το κείμενο (δεκαετία του 1930), η δημιουργική δύναμη της ανθρωπότητας έχει εκτοξευτεί και η χειραγώγηση του ορυκτού βασιλείου από την επιστήμη και την τεχνολογία έχει μεταφερθεί στις μορφές της πανίδας, της χλωρίδας, ακόμη και της μικροβιακής ζωής του πλανήτη. Στην πραγματικότητα, η ευρύτερα έννοια της βιοτεχνολογίας περιλαμβάνει μια σειρά από διαδικασίες τροποποίησης έμβιων οργανισμών προς όφελος του ανθρώπου. Μια πρακτική που έχει τις ρίζες της στην εξημέρωση των ζώων και την καλλιέργεια των φυτών, έχει εξελιχθεί βαθμηδόν, ανά τους αιώνες, στην νεοσύστατη επιστήμη της συνθετικής βιολογίας. Δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο από τον σχεδιασμό (ή επανασχεδιασμό) της ίδιας της βιολογίας, με το όραμα μιας πράσινης τεχνολογίας που θα αλλάξει και θα σώσει τον κόσμο. Ωστόσο, η νομιμοποίηση της αντιμετώπισης της ζωντανής φύσης ως ένα ακόμη υλικό για μηχανολογική χρήση πρέπει να απασχολήσει περισσότερο την ανθρωπότητα. Ενώ οι υπέρμαχοι της βιοηθικής, οι κοινωνικοί επιστήμονες, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και οι ειδικοί στη διαχείριση του ρίσκου εξετάζουν τα ποικίλα νέα ζητήματα που προκύπτουν από τη βιοτεχνολογία, η συνολική πορεία ανάπτυξης, η κατεύθυνση που θα πρέπει να ακολουθήσει και για το συμφέρον τίνος, ούτε τόσο συχνά συζητιούνται ούτε όσο ανοιχτά θα έπρεπε.

Την ανησυχία αυτή επισημαίνει η καλλιτέχνης και σχεδιάστρια Dr. Alexandra Daisy Ginsberg (Αλεξάντρα Ντέιζι Γκίνσμπεργκ), γνωστή για έργα τέχνης που διερευνούν τη σχέση μεταξύ ανθρώπου, τεχνολογίας και φύσης. Το έργο της αποτελεί μια εξέταση της ανθρώπινης παρόρμησης για τον σχεδιασμό ενός “καλύτερου” κόσμου: “Ο σχεδιασμός είναι η μετάδοση ιδεών μέσω των πραγμάτων”, λέει, “αλλά πώς μπορούμε να κρίνουμε αν οι νέες ιδέες είναι καλά πράγματα όταν οι ίδιοι οι σχεδιασμοί δεν γίνονται ορατοί;” Το σχόλιο αυτό αναφέρεται στη νέα κατεύθυνση της βιολογικής μηχανικής, η οποία, αντί να δημιουργεί απτά προϊόντα, σχεδιάζει αλλαγές του τρόπου με τον οποίο συμπεριφέρεται η φύση με την πάροδο του χρόνου. Από την οπτική της εσωτερικής επιστήμης, η απάντηση για το αν μια ιδέα είναι κάτι καλό ή όχι βρίσκεται στο τελευταίο μέρος του αποσπάσματος που αναφέρεται στα κείμενα της Αλίκη Μπέιλι και στο ερώτημα: βοηθάει, μήπως, να έρθει σε έκφραση αυτό που λανθάνει σε κάθε συγκεκριμένη μορφή ζωής και επιδιώκει να εκφραστεί;

Μολονότι είναι δύσκολο για την ανθρωπότητα να κατανοήσει έστω το νόημα αυτού του ερωτήματος στο σημερινό στάδιο της ανάπτυξής της, το γεγονός ότι διεξάγονται πολλές δεοντολογικές συζητήσεις στις βιοεπιστήµες αυτές τις ηµέρες αποτελεί ενθαρρυντικό παράγοντα. Τελικά, ο σκοπός που κρύβεται πίσω από τις πράξεις της ανθρωπότητας είναι αυτός που αποφασίζει αν μια πράξη είναι ηθικά καλή ή όχι. Και, σε αυτό το σημείο έγκειται η σημασία του έργου της Δρ. Γκίνσμπεργκ που χρησιμοποιεί την τέχνη και τον σχεδιασμό της για να θέσει “ενοχλητικά ερωτήματα” και να υποθάλψει τη συζήτηση σχετικά με το τι σημαίνει “καλύτερα” στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός “καλύτερου κόσμου”. “Η επιτακτική ανάγκη της εποχής μας”, λέει, “είναι να θέσουμε καλύτερα ερωτήματα σχετικά με την πορεία στην οποία βρίσκεται η ανθρωπότητα. Το ζητούμενο είναι να χρησιμοποιήσουμε την ανθρώπινη δημιουργικότητα για να επιλύσουμε καλύτερα τα προβλήματα και όχι να αντιμετωπίζουμε συνεχώς τα προβλήματα που προκύπτουν από εσφαλμένες σχέσεις με το πλανητικό περιβάλλον”.

Για να δώσω ένα πρακτικό παράδειγμα, η τελευταία της εικαστική παρουσίαση στο Μουσείο Τέχνης του Τολέδο ονομάζεται Machine Auguries. Το έργο της πραγματεύεται την κρίσιμη συρρίκνωση των πληθυσμών των πτηνών με την πάροδο των δεκαετιών λόγω των επιπτώσεων της ηχορύπανσης και της φωτορύπανσης. Το εικαστικό εγχείρημα απευθύνει το ερώτημα: “Τι θα συμβεί αν εξαφανιστούν τα πουλιά;” Στην αρχή, μια δέσμη φωτισμού μιμείται τα χρώματα της ανατολής του ήλιου και καθώς οι αποχρώσεις αρχίζουν να αλλάζουν, ένας κοκκινολαίμης τραγουδάει, για να λάβει μια απάντηση που έχει παραχθεί από μηχανή. Τελικά, απομένει μόνο η χορωδία της αυγής που έχει δημιουργηθεί από μηχάνημα και ο θεατής αφήνεται, κάτω από το έντονο φως της γκαλερί, να βιώσει την “απουσία της φύσης” και τα βαθύτερα ερωτήματα και συναισθήματα που προκύπτουν από όλο αυτό.

Αυτή, και διάφορες άλλες εικαστικές παραστάσεις της Ντέιζι Γκίνσμπεργκ, προσεγγίζουν μερικά από τα πολλά προβλήματα που προκύπτουν από τη αντικρουόμενη σχέση που επικρατεί ανάμεσα στη φύση και την τεχνολογία, καθώς και την αυξανόμενη αλληλοεπικάλυψη ανάμεσα στο πραγματικό και το απατηλό. Μπορεί η ανθρωπότητα να αδράξει την ευκαιρία που αυτό προσφέρει για να επανεξετάσει τι είναι εκείνο που θέλει και τι έχει αξία στη ζωή; Μπορεί στο μέλλον να δούμε την ανάδυση ενός ολοκληρωμένου παγκόσμιου οράματος που θα ασπάζεται την άποψη περιβαλλοντολόγων όπως ο Τσαρλς Αϊζενστάιν, οι οποίοι βλέπουν τη Γη ως έναν ζωντανό υπερ-οργανισμό και χρησιμοποιούν την επιστήμη και την τεχνολογία για να την υπηρετήσουν προωθώντας την περαιτέρω εξέλιξή της;

Η απάντηση σε αυτό, όπως σε όλα τ’ άλλα προβλήματα της ανθρωπότητας, βρίσκεται στην εξάπλωση της καλής θέλησης. Η “Θέληση” είναι η πιο ισχυρή δύναμη στο σύμπαν και όταν η ανθρώπινη θέληση ευθυγραμμίζεται ορθά με τη Θεία Θέληση αποτελεί μια ακατανίκητη  δύναμη. Και, καθώς η δύναμη της καλής θέλησης λειτουργεί σε κάθε μορφή και βασίλειο της Φύσης, ίσως δούμε την προέλαση προς τα αφηρημένα, τα υπερφυσικά επίπεδα πραγματικότητας και προς εκείνο που βρίσκεται στην κεφαλή της πλατωνικής ιεραρχίας ύπαρξης ως υπέρτατη μορφή – Τη Μορφή του Αγαθού.   §

1. Charles Eisenstein, How the Environmental Movement Can Find Its Way Again
2. Aλίκη Μπέιλη, Εσωτερική Ψυχολογία I 83
3. Ref: Synthetic Aeshetics, On Shaping the Future through Design, Designing Nature
4. Ref: Daisy Ginsberg, Machine Auguries 
5. Plato’s Form of Good, 1000-Word Philosophy, An Introductory Anthology 

Κατεβάστε το Pdf του Ενημερωτικού Δελτίου
Μεταβείτε στην αρχική σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Η Σύγκλιση Πνευματικότητας και Ψυχοενεργειακών Πρακτικών στον Τομέα της Ψυχολογίας

Ο Vincent Claessens είναι επαγγελματίας θεραπευτής  και εκπαιδευτής ψυχοσύνθεσης, καθώς και συγγραφέας του βιβλίου Οι επτά ακτίνες ενέργειας στην Ψυχοσύνθεση (Les sept Rayons d'énergies en Psychosynthèse).

Η ψυχολογία είναι μια σχετικά πρόσφατη ανθρωπιστική επιστήμη η οποία εμφανίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα αναπτύχθηκαν πέντε κύρια ρεύματα. Για να εξηγήσει αυτές τις διαφορετικές προσεγγίσεις στην ψυχολογία, ο Ρομπέρτο Ασατζιόλι παρομοίασε την προσωπικότητα με ένα οίκημα: Οι συμπεριφοριστές μελετούν το “εξωτερικό”, αυτό που είναι άμεσα ορατό και μετρήσιμο στην ανθρώπινη συμπεριφορά. Οι ψυχαναλυτές ερευνούν τα θεμέλια του οικήματος, διεισδύοντας στα βάθη του υποσυνείδητου για να εξηγήσουν τι συμβαίνει σε σχέση με τα τραύματα του παρελθόντος που ενδέχεται να έχουν δημιουργήσει μια ναρκισσιστική πληγή, τα συμπτώματα της οποίας επανεμφανίζονται με έμμεσο τρόπο στο παρόν. Η κάπως απαισιόδοξη και υποβαθμισμένη εικόνα του ανθρώπου που συνέλαβε η ορθόδοξη ψυχανάλυση αντισταθμίστηκε από ένα νέο ρεύμα τη δεκαετία του 1950, την ανθρωπιστική ή ουμανιστική ψυχολογία.

Οι ανθρωπιστές ψυχολόγοι δεν αρνούνται την ύπαρξη παιδικού τραύματος, αλλά ταυτόχρονα αναγνωρίζουν τη δυνατότητα υπέρβασής του με τη βοήθεια ποιοτήτων εγγενών στη συνείδηση, όπως ενσυναίσθηση, προσαρμοστικότητα, αναζήτηση νοήματος κ.λπ. Μελετούν, συνεπώς, τα διάφορα επίπεδα των ανθρώπινων αναγκών, καθώς θεωρούν ότι το “ψυχολογικό οίκημα” έχει πολλούς ορόφους.

Η Υπερπροσωπική ψυχολογία προέκυψε από αυτή την ιδέα, τη δεκαετία του 1960, διερευνώντας τις πνευματικές διαστάσεις της ψυχής. Η ψυχοσύνθεση αποτελεί μέρος της. Πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση της ανθρώπινης ύπαρξης και για ένα πνευματικό όραμα που διευρύνει τη μελέτη της ψυχής προς νέες διαστάσεις. Στην κορυφή του οικήματος της ψυχής μπορούμε να φανταστούμε ένα υπερώο απ’ όπου προσφέρεται η δυνατότητα παρατήρησης και συνειδητής σύνδεσης με τον μακρόκοσμο.

Η Ψυχοενεργειακή αποτελεί το πέμπτο ρεύμα, το οποίο σήμερα κερδίζει δημοτικότητα. Μελετά τις αλληλεπιδράσεις και τον μετασχηματισμό κάθε είδους ενέργειας, τόσο μικροκοσμικής όσο και μακροκοσμικής. Η μελέτη των επτά ακτίνων ενέργειας και η ψυχολογική τους έκφραση συνιστά μέρος αυτής της νέας ψυχολογίας. Η βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας, παρέχει μια δυνατότητα μετασχηματισμού αλλά και προσαρμογής της στάσης και συμπεριφοράς μας στις συνδιαλλαγές μας με τους άλλους.

Η αντίληψη του τρόπου με τον οποίο οι συμπαντικές ενέργειες εκδηλώνονται στη ζωή μας μπορεί να οδηγήσει σε πιο υγιείς σχέσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε τη συγκεκριμένη συμπεριφορά κάποιου. Ωστόσο, πολύ συχνά, αξιολογούμε αυτό το άτομο από την περιορισμένη οπτική των δικών μας προσωπικών εμπειριών και προτιμήσεων, οι οποίες σχηματίζουν ένα φίλτρο μέσα από το οποίο παρατηρούμε· αυτό διαμορφώνει την υποκειμενικότητά μας, που με τη σειρά της μας εμποδίζει να κατανοήσουμε τους άλλους. Επιπλέον, έχουμε την τάση να ερμηνεύουμε τη συμπεριφορά άλλων ανθρώπων μέσα από το πρίσμα των δικών μας αξιών και της ψυχολογικής μας ιδιοσυγκρασίας, γι' αυτό και είναι τόσο σημαντικό να γνωρίζουμε τις δυνάμεις και τις ενέργειες που μας καθορίζουν, έτσι ώστε να εξετάζουμε τον κόσμο πιο αντικειμενικά. Η μελέτη των επτά ακτίνων συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση της πολυπλοκότητας ενός ολόκληρου φάσματος ψυχολογικών στάσεων και συμπεριφορών.

Η Υπερπροσωπική ψυχοσύνθεση προτείνει ασκήσεις που στοχεύουν στη δημιουργία αρμονίας μάσα μας και τον περίγυρό μας, ακολουθώντας τα διάφορα στάδια μιας πορείας, η οποία μας οδηγεί στη συνειδητοποίηση των πνευματικών μας δυνατοτήτων, προκειμένου να εκφράσουμε τις θετικές ποιότητες των ακτίνων ενέργειας. Ορισμένες τεχνικές μεταστοιχείωσης της ενέργειας που χρησιμοποιούνται στην ψυχοθεραπεία κατέχουν σημαντική θέση στην ψυχοενεργειακή. Εδώ, ο στόχος δεν είναι μόνο η ατομική μας ευημερία αλλά και η δέσμευσή μας για την βελτίωση του κόσμου (αυτά τα δύο συνδέονται).

Πνευματικές ποιότητες όπως η συμπόνια, η καλοσύνη και ο αλτρουισμός αρχίζουν να προσελκύουν την προσοχή της ακαδημαϊκής κοινότητας. Το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ δημιούργησε το Κέντρο Έρευνας και Εκπαίδευσης για τη Συμπόνια και τον Αλτρουισμό (Center for Compassion and Altruism Research and Education - CCARE), προτείνοντας μια προσέγγιση για την καλλιέργεια της συμπόνιας. Ας δούμε πώς αυτή εφαρμόζεται στην περιβαλλοντική κρίση:

1. Ευθύνη: Ποιο στοιχείο της ζωής μου συμβάλλει στην επιβάρυνση της γης; 
2. Ευαισθησία: Οραματίζομαι το τέλος της οδύνης για τους ανθρώπους, τα ζώα και τα φυτά και τις επιπτώσεις της στο μέλλον. 
3. Κίνητρο: Σε τι είδους κόσμο θέλω να ζήσω (λαμβάνοντας υπόψη αυτό που ο κόσμος έχει ανάγκη);
4. Δράση: Ποια δράση μπορώ να αναλάβω;

Η συμπόνια μας επιτρέπει να αποφύγουμε τα αδιέξοδα του περιβαλλοντικού άγχους, της μοιρολατρίας ή της αδιαφορίας. Μπορούμε τότε να κατανοήσουμε την πρακτική χρησιμότητα της  υπερπροσωπικής ψυχολογίας και της μτεξέλιξής της, της ψυχοενεργειακής.

Η ψυχοενεργειακή δεν πρέπει να θεωρείται ως ένας κλάδος που αναπτύχθηκε αποκλειστικά από την ψυχολογία. Για να σχηματίσουμε μια πληρέστερη εικόνα, θα πρέπει να διαπιστωσουμε ότι αντλεί από διάφορους κλάδους, όπως η εσωτερική φιλοσοφία, η αστρολογία, η νευροεπιστήμη, η οικολογία και, σε κάποιο βαθμό, από ορισμένες ιδέες της κβαντικής φυσικής. Η ψυχοενεργειακή δεν αντιμετωπίζει τα ανθρώπινα όντα διαχωρισμένα, αλλά τα μελετά με βάση τις σχέσεις τους με το κοινωνικό τους περιβάλλον, με τη φύση και το σύμπαν. Σε αυτό το σημείο συγκλίνει με την οικολογία, με την οποία συμμερίζεται μια κοινή ιδέα: την αλληλεξάρτηση. Αυτό, δεν συνιστά απλώς μια διανοητική θεώρηση, αλλά ένα πραγματικό, παρατηρήσιμο γεγονός, το οποίο συνειδητοποιούμε όλο και περισσότερο καθώς εξετάζουμε τη φύση και την κλιματική αλλαγή.

Η αλληλεξάρτηση, μας επιτρέπει να αντιληφθούμε την οργανική ενότητα ανάμεσα στα διάφορα στοιχεία ενός μείζονος συνόλου. Αυτό μας φέρνει πιο κοντά στο ολιστικό όραμα των μεγάλων πνευματικών παραδόσεων. Είτε εκείνες των Ινδιάνων της Αμερικής, είτε των Βουδιστών ή των Σαμάνων, όλες τους επέμεναν στην ουσιαστική ενότητα. Το γεγονός ότι η αλληλεξάρτηση κάθε στοιχείου που συνθέτει τον κόσμο μας αποκαλύπτεται τώρα μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας θα πρέπει να μας βοηθήσει να εγκαταλείψουμε την υλιστική, χωριστική οπτική που επικράτησε από τον 17ο αιώνα, προς όφελος μιας πιο περιεκτικής θεώρηση της πραγματικότητας. 

Ο επιστημονικός υλισμός εξακολουθεί να μας υποχρεώνει να πιστεύουμε ότι η συνείδηση απορρέει από τον εγκέφαλο, σαν να ήταν ένα αποτέλεσμα εξέλιξης της εγκεφαλικής ουσίας. Όμως αυτό το μοντέλο αλλάζει. Αρκετοί ερευνητές τώρα παραδέχονται ότι αυτή η αντίληψη δεν είναι ικανή να εξηγήσει κάποια ψυχικά φαινόμενα.

Σε αυτή την περίοδο της μετάβασης και των πολλαπλών αλλαγών, τα σημερινά μας ερωτήματα, οι προβληματισμοί, οι παρατηρήσεις μας και οι ενοράσεις μας τείνουν να θέσουν υπό αμφισβήτηση την καθαρά υλιστική προσέγγιση. Μια εσώτερη επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη και σημαντικές αλλαγές θα προκύψουν από αυτό το άνοιγμα της συνείδησης προς περισσότερο ανθρώπινες και πνευματικές αξίες.

«Η μελλοντική παγκόσμια τάξη θα είναι η αποτελεσματική έκφραση μιας συγχώνευσης του εσώτερου πνευματικού τρόπου ζωής και του εξωτερικού πολιτισμένου και πολιτιστικού τρόπου δράσης».[1]   §

1. Aλίκη Μπέιλη, Η Εξωτερίκευση της Ιεραρχίας, p. 194

Κατεβάστε το PDF του Ενημερωτικού Δελτίου
Μεταβείτε στην αρχική σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

FullMoon-OptIn-temp

July-September 2023

The Science of Union

by John Hinds                                    

The Argument

1.       Yoga (or Union^[1]) is a science.[2]

2.       Science is based on the consensus of a community of experts; different fields of knowledge have developed different accepted methods of investigation.

3.       Only experts who have qualified themselves by preparation and training are qualified to rightly assess knowledge in the area of their own expertise.

4.       The consensus of a community of experts in acquiring intellectual knowledge may be mistaken; it is always based on incomplete knowledge. All intellectual knowledge is relative and is never fully complete.[3]

5.       Knowledge is a function of being. Even given the limitations of incompleteness, we can only know what we are willing to know and which we are equipped, or have equipped ourselves to know.

6.       In order to equip ourselves for the Knowledge of Union, or Yoga, certain preparations need to be made. In addition to intellectual preparation, certain purifications of character and of mind must be realized.

7.       Rationalism demands that for knowledge to be truly ours, we must verify it for ourselves and must not rely on consensus or opinion.

8.       Yogic knowledge can be verified by oneself given that the necessary preparations have been made.

9.       Those who have made such preparations and purifications of character are the experts in the field of Yoga.

10.     There is a broad underlying consensus among those who have acquired the knowledge of Union as to the nature of such knowledge, albeit, across different times and cultures the manner in which yogic insights have been expressed varies and may vary in underlying details. Such variations in perception are found in all sciences.[4]

11.     Those who have not made the necessary preparations are therefore not qualified to pass judgment on the validity of such knowledge.

12.     When Knowledge of Union has been acquired, the intellect assents to it as valid knowledge.

13.     Thus, Knowledge of Union may be demonstrated but cannot be truly conveyed by means of the intellect alone.[5]

The Science of Union

Yoga (or the process of “Union of the Self”) claims to be a science. How valid is this claim? To answer that, we need to know: what is yoga, what is union, and what is science.

Perhaps the easiest to answer is what, in practice, yoga is. It’s often stated that yoga means union. It comes from the same basic root as “yoke”. The sort of yoga most people are familiar with is Hatha Yoga. In Hatha Yoga you work with the physical body. Its aim is the unification and coordination (balancing and health) of the physical body. Today there are many variations of Hatha Yoga with different names, but all these yogas (focusing solely on physical development), are basically some variation of Hatha Yoga.

There are other types of yoga as well. These are more spiritual in nature (defining ‘spiritual’ as what is, for you, your ‘next step ahead’ in development) as they aim to reach union with—‘Reality’—the ‘Ground of Being’—God—‘Self-Realization’—or however you want to name and define it.[6] It is these types of yoga that will be subject of this essay. One might delineate Ultimate Reality as R, and the slices of Reality that science deals with as R_r. In Eastern philosophy and religion to realize the true nature of the Self is equivalent to realization of ultimate reality. This is not to limit the notion of Union; any process that has as its aim this Union or Realization, and which can demonstrate results may be considered a type of yoga. Some, of course, are more formally systematic than others.[7] A purely intellectual pursuit of knowledge or a Christian mystic’s devotional practices may all be considered forms of yoga aimed at the knowledge of Union. There are many paths to the one goal. Nor are traditional means the best for everyone. Humanity evolves, albeit slowly, and what suited our grandparents may not suit us today. The first step toward finding that path is to Inquire the Way.

In terms of more traditional, formal yogas, Bhakti Yoga aims at union through devotion and is focused on loving devotion towards any ideal of a personal God. (As the Yoga Sutras of Patánjali put it, “By intense devotion to Ishvara, knowledge of Ishvara [i.e, a personal deity] is gained.”)

Jnana Yoga is the path of knowledge. One strives to arrive and union through a path of questioning the true nature of the self, reality or the ‘ground of being’, often with a guide. This might be the path of the scientist or philosopher.

Karma Yoga is union through action for its own sake, learning to act for the good without personal attachment.

Raja (Royal or Kingly) Yoga is union through control of the mind, as indicated in Patánjali’s Yoga Sutras.

A final, lesser-known yoga is Agni Yoga. This yoga strives for union by means of Agni or spiritual fire, also thought of as psychic energy, integrated into the “Living Ethics” of one’s day-to-day life. It this respect it is similar to karma yoga.[8]

Union

In the present context any effort that has “self-realization” “self-purification” or “enlightenment” as its goal may be considered a type of yoga. As all the spiritual yogas, or steps toward Union, have the same goal, spiritual Union or self-realization, and as they also seem quite subjective, on what basis can they be considered to be a “science”. What exactly qualifies as a “science”?

Science

Science may refer to a general body of knowledge confirmed by experiment and consensus. It may also denote systematic inquiry with the aim of expanding and refining knowledge.

The current consensus of most scientific inquirers favors an approach to knowledge that is objective, and verifiable. (The word ‘objective’ itself suggests a reality apart from the consciousness of the observer, a condition difficult to demonstrate as Bertrand Russell noted when he wrote that “Space and time are subjective; they are part of our apparatus of perception”.) To repeat something in a scientific experiment is the most commonly accepted way to verify it. Not all portions of reality are subject to the test of repeatability, however.

It would be a mistake to think that this is the only valid way knowledge can be verified, or that this method can be applied to all possible types of knowledge. As Aldous Huxley noted, “science is almost impotent to cope with the particular case, the isolated instance. Promoting their methodological ineptitude to the rank of a criterion of truth, dogmatic scientists have often branded everything beyond the pale of their limited competence as unreal and even impossible.”[a] In other words if science (as it is currently understood) lacks the means to study something, it tends to be ignored.

Scientific Knowledge

Science attempts to acquire knowledge systematically, rationally, and through agreed upon methods of verification.

A “Rational” approach to knowledge through inquiry makes the following assumptions:—

(1) “Reason” (using the mind to think and form judgements by a process of logic^[9]) is the chief means of knowledge inquiry and final judge of its validity.

(2) For knowledge to be truly our own we all must inquire and gain knowledge for ourselves, and not accept some external authority. (In other words we must do our own thinking.) Knowledge which cannot be rationally demonstrated, or which reason tells us must be false, must be rejected.

Of course, reasoning may be faulty, or may be based on assumptions which are only partially true, (or which might even be shown eventually to be completely false). Some of our assumptions may not be capable of any immediate proof or disproof by reason. So even reason has its limits. Karl Popper’s notion of falsification[b] suggests that for a theory to be considered scientific it must be able to be tested and conceivably proven false. Popper’s fundamental premise suggests that anything we “know” might be proven to be false at some future point.

It is safe to say that most of what we “know” is not our knowledge at all according to these criteria. We take it on faith that the sun is some 93 million miles away, and that the earth is round. This is a kind of “group knowledge”; it is more accurate to call it a consensus. We haven’t ourselves measured the distance of the sun from the Earth and few would even know how to do it. The Ptolemaic system of the planets held sway for thousands of years; few questioned it. We also believe, against the direct evidence of our senses and, of ordinary sense, that the Earth is round. Recall that at one time the belief that the Earth was flat was the commonly accepted consensus. We have many more reasons for accepting a round Earth as a fact than the ancients did, but even today there are a few ‘flat Earthers”. So, there is almost never universal agreement on anything.

Thus, most of what we accept as knowledge is not really our knowledge at all, and all group knowledge/consensus can be mistaken; it is always incomplete, and it may or may not be subject to a direct test of its validity.

The study knowledge, how it is acquired, and whether is can be verified is epistemology. Epistemology shows that no system of knowing or of acquiring knowledge can be complete. In other words, human ideas and methods of inquiry are never completely true. At best they are true as far as they go. (Newtonian physics is a good example. It serves us well for most things but not so much when dealing with the very large, such as galactic distances—where it has been superseded by Relativity, or the very small—the world of sub-atomic particles—which Quantum Theory describes.) Therefore, if all our knowledge is at best only partially true; it is more realistic to think of knowledge as being useful or not useful. Certain ideas or ways of solving knowledge problems are more useful than others in particular situations. Often framing a problem in the more useful way is halfway toward solving it.[c]

The data in different fields of inquiry requires different approaches. Things that can be observed directly, and repeated (like the effect of sunlight on a given plant, or the rate of acceleration of a body falling in the atmosphere) are fairly straightforward, but many things, even in the physical world, may not be directly observable, or else they are unique, unrepeatable events.

But not everything is directly observable with our senses or even with the most sophisticated scientific instruments. Can we directly observe the mind or measure and quantify love? Physicists often study things that cannot be observed directly by their effects.[10] In psychology where it is often necessary to study things indirectly, there is a concept called ‘construct validity’ by which the existence of something that cannot be directly observed may be inferred by a number of specific effects that point to its existence, (according to a predicting theory or hypothesis).

The main problem is how do you manage to make different people’s subjective experiences “objective”? (In other words how does one reach a consensus about them, which in the last analysis is what “objective” really means.)

To further complicate things quantum physics indicates that the very act of observation changes things and the idea that there is an observer completely detached from what is observed is one of those convenient fictions science chooses to act on “as if” it were true.

The Map is not the Territory. ^[11]

We create mental maps or metaphors about reality as we see it; form theories about it; make predictions, and are constantly surprised when the theory or mental map turns out to be wrong or that it does not explain half as much as we had assumed it did.

Many still believe (without any compelling evidence) in a completely “materialistic” model of reality (in the R_r sense). It used to be that this model was basically mechanistic. The universe was like a great machine or clock. Once all its parts and motions were understood you could theoretically predict the next state of the system. Modern physics and quantum theory have quashed that. In fact, the more we know about quantum realities the curioser and curioser it gets. Nevertheless, many still believe that ‘someday’ a Grand Unified Theory of Everything (GUT) will manage to explain it all: The answer to the ultimate question of life, the universe and everything... But this belief seems to be becoming more and more controversial as it involves some unproven, and unprovable metaphysical assumptions:

First, that there can be one final intellectual answer to ‘explain’ Reality (whatever that may mean).

Second, that the human intellect is equipped to know, find and formulate that answer. In other words, we are assuming that there is a correspondence between the object as it is represented in the consciousness of the observer and the object as it “really is”. This is one of the great metaphysical assumptions that science makes. Another is that our minds, senses, inputs, scientific instruments and what-not are capable of giving us anywhere near a complete picture of reality. Truly, we don’t even know what we don’t know.

The third assumption is that things can be adequately understood as absolutely separate entities. This allows the examination of the parts without reference to the whole. This does allow one to study things in isolation but it cannot claim to be any sort of complete knowledge. We can no longer believe, for instance that the observer and the observed are absolutely independent and have no effect on each other, as experiments in Quantum Physics have demonstrated.

In psychology what is known as “Experimenter Effect” (the influence of a researcher’s conscious, and unconscious, expectations on subject responses and research outcomes) is very real and is the reason behind “double blind” studies in medical research—to minimize the Placebo (or Expectancy) Effect on outcomes. It has been estimated that anywhere from 25% to 50% of a medicine’s efficacy can be due to expectancy.

The Lens of the Mind.

All knowledge whether it be classed as ‘objective’ or ‘subjective’ ultimately comes through the aperture of the mind, not the senses. In fact, sense data alone, without some organizing principle such as the brain/mind provides is meaningless.

In earlier days in psychology, one way of exploring the world of the mind and the psyche was “the method of introspection”. This was developed in the 19th Century by Wilheim Wundt. Wundt tried to make the process of introspection as structured and precise as possible. Observers were highly trained and the process itself was highly controlled.

This approach has certain benefits but also limitations. Even among scientists working in the same field, there is often no consensus about facts observable with the five senses or what the results of a particular experiment may mean. So the problem becomes even more acute when dealing with subjective states of mind, which are subject to many sorts of bias, and where there is no clear means of corrective comparison. One cannot even be sure that one is talking about the same thing, even if the same words are used. This limitation is not confined to the method of introspection alone. In personality research terms like ‘the self’ are bandied about, but there is no clear consensus among different theoretical schools as to what that term really means. And this is one of the most fundamental concepts!

In psychological research the method of introspection has been largely abandoned. This is unfortunate as there are certain experiences that can be researched in no other way. But the fact that it is not formally used in research, and has a number of confounds in reaching community consensus, does not invalidate it as a source of knowledge.[12]

An added complication is the fact that not all knowledge is accessible to everyone. Some knowledge requires special training, or preparation. Furthermore, we are conditioned to accept some knowledge as a result of personal or cultural beliefs, our genetic inheritance, and our temperaments. Some kinds of knowledge are more acceptable to people of certain mental temperaments than others. Scientists in this regard are no less biased in this regard than any other group, despite their liking to think of themselves as coolly objective. Things that lie outside the accepted scientific paradigms tend to be ignored or rejected. The more fundamental an idea threatens established norms, the greater the opposition.

Thus it may be said that knowledge is a function of being. We can only know what we are willing to know, and what we are equipped, or have equipped ourselves to know.

Unlike Western culture today, where philosophy is considered to be a purely intellectual pursuit, in the East and among the Western philosophers of the ancient world, it was accepted that philosophical ‘wisdom’^[13] depended on the development not only of one’s mind, but one’s character. In line with this idea, knowledge of Union demands certain preparations and purifications of character and of mind to be realized.

In his anthology, The Perennial Philosophy, Aldous Huxley by-passed the professional theologians and philosophers:

“The reason for this is very simple. The Perennial Philosophy is primarily concerned with the one, divine Reality substantial to the manifold world of things and lives and minds. But the nature of this one Reality is such that it cannot be directly and immediately apprehended except by those who have chosen to fulfil certain conditions, making themselves loving, pure in heart, and poor in spirit. Why should this be so? We do not know. It is just one of those facts which we have to accept, whether we like them or not and however implausible and unlikely they may seem. Nothing in our everyday experience gives us any reason for supposing that water is made up of hydrogen and oxygen; and yet when we subject water to certain rather drastic treatments, the nature of its constituent elements becomes manifest. Similarly, nothing in our everyday experience gives us much reason for supposing that the mind of the average sensual man has, as one of its constituents, something resembling, or identical with, the Reality substantial to the manifold world; and yet, when that mind is subjected to certain rather drastic treatments, the divine element, of which it is in part at least composed, becomes manifest, not only to the mind itself, but also, by its reflection in external behaviour, to other minds. It is only by making physical experiments that we can discover the intimate nature of matter and its potentialities. And it is only by making psychological and moral experiments that we can discover the intimate nature of mind and its potentialities. In the ordinary circumstances of average sensual life these potentialities of the mind remain latent and unmanifested. If we would realize them, we must fulfil certain conditions and obey certain rules, which experience has shown empirically to be valid. …. And it is mainly to these, because there is good reason for supposing that they knew what they were talking about, and not to the professional philosophers or men of letters, that I have gone for my selections.”[d]

Regarding higher states of consciousness, and other means of awareness beyond the intellect and the five senses, the only question about them is, Do they exist or not? Nothing is more unscientific than to assume something does or does not exist without an investigation into the facts.

As Huxley demonstrated in The Perennial Philosophy, among those who have acquired the knowledge of Union there is a broad underlying consensus regarding the nature of such knowledge, albeit, across different times and cultures the manner in which insights into the nature of Reality (R) have been expressed has varied, and may vary in underlying details. Such variations in perception are found in all sciences.

There is ample testimony and consensus (cf. The Varieties of Religious Experience[e], Mysticism[f], The Perennial Philosophy[g] or the Yoga Sutras of Patánjali) as to the nature and the means of acquiring knowledge of Union. It does not require ‘faith’ (in the sense of believing without evidence), but practice, and it is verifiable in one’s own personal experience.

However, as implied earlier, the intellect is equipped to study and understand the parts (R_r) but it can never grasp the whole (R). Thus, the normal intellectual approach to the whole of Reality R, or the Ground of Being, is inadequate.

Given all this, how does one hope to acquire the knowledge of Union?

Undertaking the Journey

The potential to consciously evolve is a rare human gift. Buddhists traditionally believe that Enlightenment can only be achieved through life in the human state. You begin where you are. There is no guarantee that you will acquire the final awareness of the ‘Ground of Being’, as Huxley puts it. You will, however, develop greater insight and awareness as you progress. Only the sorts of people William James called the geniuses of religion or the saints seem to achieve the higher stages of Union. But to undertake the quest, whether or not you reach the final goal has its own rewards.

The quest for Union or to know the Self, will bring about a revolution in your way of life if you pursue it. And, if you pursue it, you must make the choice to make it a part of your life for the rest of your life, or it will get you nowhere.[14] Even if you come short of the ultimate goal you will find the pursuit of this knowledge will bring many insights and rewards, along with challenges, along the way.

As the practice of mindfulness and its benefits is becoming widely known, that might be one place to begin. Grasping the basic concept, simple as it seems, can be elusive. What mindfulness requires is the development of the attitude of an observer of your own experiences, thoughts, feelings and judgments by simply noting them, without judgment and without necessarily needing to change them.

I often had patients whom I believed could have been helped immensely by meditation, but who were unable to get past the stage of dealing with the incessant distractions, mind-wanderings or feelings of anxiety that inevitably arose. To no avail, I would point out that learning to master the distractions is itself part of the process. One becomes a master by mastering. The frustrations or even the anxieties, hitherto masked by an abundance of distractions, proved too much for them and they gave it up. Usually, one will consider undertaking the journey only when it is clear that one’s life is not working or if one has ‘divine discontent’ a dissatisfaction with the usual explanations and a desire to know Reality as it is.

Many of the patients I worked with wanted a clear roadmap for change with each step laid out like a cookbook recipe—we almost never dealt with the bigger question of Union—but it just does not work that way. It’s more like a determination to climb a mountain. The destination as you stand at the mountain’s foot seems formidable and the peak far off or hidden in the clouds. Nevertheless if one is determined to make the attempt one begins by learning what one can about this mountain; mountain climbing; learning from others’ experiences and gathering such tools and guides as may be needed. Once you reach the first level, things will look different; you will be different because you will have learned from the first ascent. Now the challenge is to get to the next level and the process is a similar one, plus what you have just learned and what you can learn from your new perspective. And so on. In fact, one of the things traditional yogas teach is developing the tools necessary to achieve Union through our own acts and the power of our minds focused on the goal.

One of these tools is love. Not love in the usual sense of human affection, which is based on feelings, attractions, preferences, but rather the ideal of Christian Love, called agape. This is a love that is essentially disinterested, or not self-interested. It is an ideal; few reach it.

It is built into form to have preferences. A square peg does not prefer a round hole. Many of our filters and preferences operate even before we are aware of them consciously. Likes and dislikes are normal and we find them throughout the natural world. Agape asks that we transcend these built-in limitations. Many traditions have taught that striving toward this love is the shortest way to achieve unitive knowledge.

If I believed that indeed there was anything supernatural, that is above nature, I would call this love a supernatural virtue. As it is, I will have to be content in calling it supernormal. It is rare, but throughout history there have been people who achieved it to a greater or lesser degree.

As the anonymous author of The Cloud of Unknowing[15] put it thus, using the traditional terms of the Christian mystic:

“of God Himself can no man think. And therefore I would leave behind everything that I can think, and choose to my love that thing that I cannot think. For why?—He may well be loved, but not thought. By love may He be had and held; but by thought never.”

Putting it in modern terms, the intellect alone is incapable of grasping R, the Ground of Being or Ultimate Reality. Aspiring to love in the Agape sense, puts you on the path toward knowing. The attempt helps bring about the changes and helps create the tools for change, and further insights. At no point is one asked to cast aside one’s knowledge or one’s mind. The final arbiter is you yourself. The Science of Union is the quest to apprehend Reality as it is. What can be more scientific than that?

Final Thoughts

To learn something truly new requires the attitude of the ‘beginner’s mind’: nonjudgment, keen observation, and persistence in the face of obstacles—and obstacles will come! The same might be said of almost any new discovery. Whatever path you try, learn what you can from others who have followed similar paths, but realize ultimately you can rely only on yourself and your own experience. How can you know the path you are following is the right one for you? Aside from anything else you may experience or learn in your life journey,—Is it expanding your awareness? Making you a better, more accepting, more loving person? If it does not—leave it alone!

Regarding the formal practice of Indian Yoga, Swami Vivekananda has said, “…is it practical? .... Yoga says it is practical .... Supposing it is not—suppose there are doubts in your mind. You have got to try it. There is no other way out....” “I am always asked the question: ‘Shall I give up meat?’ My Master said, ‘Why should you give up anything? It will give you up.’”

In other words as Augustine said, “Love God and do what you will”. You will find things you outgrow many things; they will fall away because there is no longer anything in you that attracts them. Vivekananda again: “Those who practice [yoga] hard will get many other signs. ... and when these things come, know that you are progressing very fast”. “It is much easier to do anything upon the external plane, but the greatest conqueror in the world finds himself a mere child when he tries to control his own mind. This is the world he has to conquer—the greater and more difficult world to conquer. Do not despair! Awake, arise, and stop not until the goal is reached!”

The Kesamutti Sutta, relates the following discourse of the Buddha, Gautama Siddartha,

“Thus I have heard. Once the Buddha was wandering in the Kosalan country and came to a town of the Kalama people called Kesaputta.

“After giving him praise as the Exalted One, a Fully Enlightened One, perfect in wisdom and practice, the people asked how they could separate true teachings from false teachings.

 ‘Do not go upon what has been acquired by repeated hearing; nor upon tradition; nor upon rumor; nor upon what is in a scripture; nor upon surmise; nor upon an axiom; nor upon specious reasoning; nor upon a bias towards a notion that has been pondered over; nor upon another’s seeming ability; nor upon the consideration, “This monk is our teacher”.

Kalamas, when you yourselves know: “These things are good; these things are blameless; these things are praised by the wise; undertaken and observed, these things lead to benefit and happiness,” then enter on and abide in them.’ ”

“The journey of a Thousand Li begins beneath your feet.” Lao-tse.

“Blessed are the pure in heart, for they shall see God.” Matt. 5:8.

Footnotes

Η Μεγάλη Επίκληση - Ιούνιος 2023

* Πολλές θρησκείες πιστεύουν σε έναν Παγκόσμιο Διδάσκαλο, έναν «Ερχόμενο», που Τον γνωρίζουν με διάφορα ονόματα όπως ο Κύριος Μεϊτρέγια, ο Ιμάμ Μαχντί, ο Αβατάρ Κάλκι και ο Βοδισάττβα,. Αυτοί οι όροι χρησιμοποιούνται μερικές φορές σε παραλλαγές της Μεγάλης Επίκλησης για τους ανθρώπους των πίστεων αυτών..

Τα Τρίγωνα είναι μια παγκόσμια δραστηριότητα υπηρεσίας στην οποία συνδέονται άνθρωποι σε ομάδες των τριών, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πλανητικό δίκτυο Τριγώνων φωτός και καλής θέλησης. Χρησιμοποιώντας μια παγκόσμια προσευχή, την Μεγάλη Επίκληση, επικαλούνται το φως και την αγάπη ως μια υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Περαιτέρω πληροφορίες είναι διαθέσιμες από τα Τρίγωνα κατόπιν αιτήματος.

Το Δελτίο των Τριγώνων απευθύνεται σε ανθρώπους θέλησης και εκδίδεται τέσσερις φορές κάθε χρόνο στην Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ελληνική, Ισπανική, Ιταλική, Ολλανδική, Πολωνική, Πορτογαλική, και Ρωσική γλώσσα. Τα Τρίγωνα είναι μια δραστηριότητα του Λούσις Τραστ (Lucis Trust), ενός μη κερδοσκοπικού, εκπαιδευτικού, φιλανθρωπικού ιδρύματος, το οποίο υπάρχει για να προωθήσει τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις.

Για περαιτέρω πληροφορίες και έντυπο υλικό γράψτε στα Τρίγωνα:

www.lucistrust.org/triangles                                                               

Ιούνιος 2023

Συμμεριζόμενοι τις Σκέψεις της Ομάδας - Ιούνιος 2023

Σας προσκαλούμε να μοιραστείτε τις ιδέες σας σχετικά με τα Τρίγωνα μέσω ταχυδρομείου, email ή διαδικτυακά στο: Triangles.org

Το να ζούμε μια ζωή υπηρεσίας είναι ένας σαφής, αποφασιστικός τρόπος για να κάνουμε εμφανώς το καλό και να συνεισφέρουμε στην ανθρωπότητα και την κοινωνία με έναν εποικοδομητικό τρόπο. Αν και αυτή η επιλογή ενέχει ευθύνη, επιφέρει επίσης την υποστήριξη πολυάριθμων αόρατων δυνάμεων, μια ροή ενέργειας που λειτουργεί με εμάς και μέσα από εμάς ως ανθρώπινα όντα. Η προθυμία μας να αποτελέσουμε δοχείο προσελκύει μια ροή δύναμης σε κάθε ενωτική προσέγγιση να κάνουμε το καλό. Αυτή η συλλογική και ενωτική συνείδηση είναι το κέντρο όλων μας και μέρος της αληθινής μας φύσης, ένα μέρος όπου δεν υπάρχει διαχωρισμός μεταξύ μας, όπου όλοι έχουμε πρόσβαση σε απεριόριστες δυνατότητες σύμφωνα με ένα μεγαλύτερο και παγκόσμιο σχέδιο. Καθένας φέρνει κάτι και παίζει τον ρόλο του. Αυτό με ελκύει στην ιδέα να σχηματίσω ένα τρίγωνο - «ου γαρ εισίν δύο η τρεις συνηγμένοι εις το εμόν όνομα εκεί ειμί εν μέσω αυτών».                      ΗΠΑ

Με Απαράμιλλη Χάρη

Στον εσωτερισμό, όπου πολλά από αυτά που επιδιώκονται είναι αόρατα, μια ορισμένη σφαίρα ύπαρξης μας κρατά σταθερούς καθώς προχωράμε στους διαλογισμούς, την μελέτη και τις συζητήσεις για την οικοδόμηση ενός καλύτερου κόσμου. Αυτό το πεδίο είναι σίγουρα νοητικό και πανέμορφα ισχυρό, ικανό να επανασχεδιάσει την μορφή του μέλλοντος. Αλλά η νοητική απεικόνιση πρέπει να συγχωνευθεί με κάτι λίγο πιο απαλό, λίγο πιο προσιτό σε όσους από εμάς επιδιώκουμε να ανυψώσουμε την τροχιά της ανθρώπινης δραστηριότητας και σκέψης. Το κάτι άλλο που συγχωνεύεται με το πεδίο του νου είναι η σφαίρα της καρδιάς, και όταν συνέλθουν, αυτά τα δύο σχηματίζουν μια εσωτερική σχέση που είναι συνθετική. Οι δύο κόσμοι αλληλοϋφαίνονται μαγικά ο ένας μέσα και γύρω από τον άλλον σαν τις ρίζες των δέντρων, αόρατοι αλλά δημιουργώντας εκ νέου εκδηλωμένη ζωή σε μια ενδιαφέρουσα διαδικασία που μπορεί να ονομαστεί χάρη.

Ωστόσο, η προσπάθεια ορισμού της χάρης είναι σαν να προσπαθείς να εμφιαλώσεις τον ήλιο. Μπορεί να είναι ουσιασικά μια αστραφτερή σύνδεση μεταξύ κεφαλής και καρδιάς, μια ενορατική αντήχηση στο κέντρο της ύπαρξής κάποιου, που ίσως μοιάζει περισσότερο με την ενόραση παρά με την γνώση. Δεν φαίνεται ως κάτι ελέγξιμο, αλλά αντίθετα ως μια κατάσταση που δίδεται αυθόρμητα, και φτάνει απροσδόκητα, από την σαματατζίδικη ασυμφωνία της ζωής, σε μια στιγμή σιωπής.

Το δίκτυο των Τριγώνων φαίνεται να διαμορφώνεται από αυτού του είδους την αλχημεία. Η συγχώνευση νου και καρδιάς σε ένα απλό τρίγωνο θεωρούμενο ως σύμβολο μεταμόρφωσης. Στην υπηρεσία των Τριγώνων, αυτή η μεταμόρφωση είναι ο αιθερικός ιστός της ζωής του κόσμου, όπως υποδεικνύει το εσωτερικό σχέδιο της γης. Τα νήματα των φωτισμένων προθέσεων μεταφέρουν την καλή θέληση αμέτρητων Τριγώνων, σαν τις ρίζες εκατομμυρίων δέντρων που μπλέκονται, για να δημιουργήσουν αμέτρητα σημεία χάρης. Η χάρη γίνεται δικαίως μια σύνθεση ισχυρότερη και μεγαλύτερη από την συνδυασμένη δύναμη των ατομικών σημείων και το δυναμικό της προκύπτει από την φωτισμένη καλή θέληση στις καρδιές και τους νόες που εστιάζονται μαζί στην φωτισμένη αναδημιουργία του κόσμου.

Όλη η ανθρωπότητα κοινωνεί την ικανότητα για αυτό που ονομάζεται χάρη – ένα πετράδι για να φυλαχτεί στην καρδιά. Το φάσμα περιλαμβάνει κι όσους δεν μας μοιάζουν καθόλου. Η χάρη είναι το δυναμικό που συμπεριλαμβάνει τους υψηλότερους και τους ταπεινότερους, τους σοφούς και τους αρχάριους, τους φωτισμένους και τους απίστους, τους άστεγους, τους καταρρακωμένους και τους χαμένους. Τελικά, είμαστε όλοι άγνωστοι που βρεθήκαμε παρέα με ένα χαριτωμένο πράγμα να μας ενώνει. Όπως ο ήλιος που ξεχύνεται απ’ το μπουκάλι, η χάρη μπορεί να ανθίσει σε μια λέξη, σε ένα βλέμμα ή μια χειρονομία και να μας αφήσει έκπληκτους με μια εμπειρία που θα παραμείνει μέσα μας για το υπόλοιπο της ζωής μας.

Μια Φλόγα με Αμέτρητους Σπινθήρες

Ο πνευματικός ζηλωτής ακολουθεί ένα μονοπάτι προς το φως και έτσι επέρχεται μια βαθύτερη συνειδητοποίηση της αφθονίας της Ζωής. Μέσω της επαφής με το φως μέσα μας, έρχεται η επίγνωση της διασυνδεδεμένης φύσης του φωτός και της παγκοσμιότητας του. Αυτή η ενέργεια του σύμπαντος ρέει μέσα από όλες τις μορφές – υπάρχει μόνο «Μία Φλόγα αλλά πολλοί σπινθήρες διαφορετικής λαμπρότητας μέσα σ’ αυτή τη Φλόγα».¹ Το φως είναι ένα και η ενέργεια είναι μία – τέτοια είναι η δόξα του μεγάλου αιώνιου Φωτός.

Μέσα από την καθημερινή πνευματική πρακτική, εξοικειωνόμαστε σταδιακά με την άφθονη αυτή ενέργεια που διαχύνεται σε έναν δεκτικό και αναμένοντα νου. Αρχίζουμε να αναγνωρίζουμε ότι αυτή η ενέργεια λειτουργεί μέσα από εμάς, ότι ακτινοβολεί στον κόσμο μέσω του νου και της καρδιάς μας. Δεν είναι ένα φως που οικειοποιούμαστε για τον εαυτό μας: είναι φως με το οποίο συντονιζόμαστε για να το μοιραστούμε με τους άλλους. Και καθώς φωτίζει τον νου μας, αρχίζουμε να βλέπουμε εκείνο μέσα μας που παρεμποδίζει το φως, τις ατέλειές μας που παραμορφώνουν και μειώνουν την ακτινοβόλα δύναμη που μας εμπνέει να βαδίσουμε αυτό το εξαγνιστικό μονοπάτι. Το φως, επομένως, έχει λυτρωτική δύναμη που φέρνει μεταμόρφωση, μεγαλύτερη κατανόηση και ένα πιο περιεκτικό όραμα. Η ευγνωμοσύνη, η γενναιοδωρία του πνεύματος και η επιθυμία να της κοινωνίας του φωτός, της αγάπης και της κατανόησης έρχεται σε εκείνους που αγγίζουν το φως. Η αφθονία του αναγνωρίζεται, γιατί το φως φαίνεται να πηγάζει από άτομα και ομάδες παντού. Έτσι, το θείο Σχέδιο γίνεται αισθητό σε μεγαλύτερο βάθος και αναδύεται η επιθυμία να εξυπηρετηθεί το Σχέδιο αυτό.

Τα Τρίγωνα είναι ένας θαυμάσια αποτελεσματικός τρόπος υπηρεσίας του Σχεδίου και μοιράσματος της άφθονης ενέργειας με την οποία έρχεστε σε επαφή μέσω της πνευματικής πρακτικής. Το κάθε Τρίγωνο είναι μέρος του μεγάλου δικτύου φωτός και καλής θέλησης και έχει ισχυρή επίδραση σ’ αυτό, επειδή κάθε μέλος του Τριγώνου, καθώς συνδέεται με δύο άλλα σημεία φωτός, έρχεται σε επαφή με το Ένα άφθονο φως. Αυτή η αφθονία πλημμυρίζει το δίκτυο φωτός και καλής θέλησης μέσω της πρόθεσης, της προσοχής και της προσδοκίας όλων των μελών και μεταφέρει το φως και την καλή θέληση στις καρδιές και στον νου των ανθρώπων παντού, ώστε να έχουν μεγαλύτερη ικανότητα να αγκυροβολήσουν το Σχέδιο στην γη.

Όταν ο αυξανόμενος αριθμός όσων εργάζονται με το φως για λογαριασμό της ανθρωπότητας ενωθεί σε ικανοποιητικό βαθμό, η ακτινοβολία τους θα γίνει σίγουρα αισθητή σε όλα τα βασίλεια της φύσης. Αυτή είναι η « ζωή περισσή» για την οποία μιλάει ο Χριστός² και ο στόχος της ανθρωπότητας να μεταδώσει αυτήν την πνευματική ενέργεια στα κατώτερα βασίλεια θα θριαμβεύσει τελικά και θα φέρει Φως, Αγάπη και Ζωή σε όλη την Γη.

1. Αλίκη Μπέιλι, Μαθητεία στην Νέα Εποχή, τόμ. II, σελ. 626

2. Αλίκη Μπέιλι, Πραγματεία επί της Λευκής Μαγείας, σελ. 90

Webinar Τριγώνων: Μετάδοση κάθε Δευτέρα

Μέχρι η Σιωπή Να Γίνει Χρυσός

Ζούμε σε ασυνήθιστους καιρούς. Η κακοβουλία, η ταλαιπωρία, η κοντοφθαλμία και τα ιδιοτελή κίνητρα, το ψέμα και η σκληρότητα είναι εμφανή παντού. Ωστόσο, αν όντως ανοίξουμε τα μάτια μας, μπορούμε να δούμε ότι εξισσοροπούνται με το παραπάνω από μια αυξανόμενη και δυναμική παρούσα καλή θέληση. Αυτή συνηγορεί και ενσαρκώνει με πάθος την μακροπρόθεσμη οπτική και την απόλυτη ανάγκη για φωτισμένη ανιδιοτέλεια που υλοποιείται μέσω ενεργού δημιουργικότητας. Αυτό αποδεικνύεται μαγικά σε κάθε τομέα ανθρώπινου ενδιαφέροντος και προσπάθειας. Είναι η καλύτερη απόδειξη ότι η καρδιά της ανθρωπότητας δεν είναι μόνο υγιής, αλλά ζωντανή και ενεργή, εμποτίζοντας ρυθμικά την ανθρώπινη συνείδηση με τις ανώτερες ενέργειες της αγάπης, της κατανόησης και της συμπονετικής καλής θέλησης. Όταν αυτά συνοδεύονται από ακλόνητη ελπίδα και αλτρουισμό, τότε βλέπουμε πρακτικούς οραματιστές εν δράση και την αγαπητική υπηρεσία στα καλύτερά της. Βλέπουμε επίσης την αναπτυσσόμενη Χριστική συνείδηση στην ανθρωπότητα.

Ένας από τους τρόπους εκδήλωσης αυτής της νέας συνείδησης σήμερα στον κόσμο είναι η αναγνώριση από την ανθρωπότητα της αλληλεξάρτησης όλης της ζωής στην γη. Αυτή η ζωτική σύνδεση δεν περιορίζεται στην πνευματική εμπειρία. Έχει επίσης κεντρική θέση στα περισσότερα εγκόσμια ενδιαφέροντα και δραστηριότητες. Οι τέχνες, για παράδειγμα, ενσωματώνουν ποικίλες πολιτιστικές ιδιότητες και αντιλήψεις σε υπέροχες δημιουργίες που χρησιμοποιούν λέξεις, μουσική, εικαστικές τέχνες, χορό, αρχιτεκτονική, για να μην αναφέρουμε τις νέες και ευφάνταστες χρήσεις της ψηφιακής τεχνολογίας. Ο συναγωνισμός αναδεικνύει το καλύτερο δυνατό από τους συμμετέχοντες αθλητές σε όλο τον κόσμο. Οι επιστήμονες επιδεικνύουν μια παγκόσμια συλλογική προσπάθεια για την κατανόηση της ζωής από το μικρότερο υποατομικό σωματίδιο μέχρι την απεραντοσύνη ολόκληρου του Κόσμου. Ακόμη και το διεθνές εμπόριο και τα οικονομικά λειτουργούν με βάση το ότι όλες οι ανθρώπινες ζωές είναι άρρηκτα συνδεδεμένες σε ένα σύστημα αλληλοεξάρτησης. Και οι θρησκείες, που είχαν μια τόσο χωριστική και καταστροφική επίδραση, αναπτύσσουν τώρα γνήσιο αμοιβαίο σεβασμό και μαζί ηχούν την νότα της συνείδησης της ανθρωπότητας.

Οι ξεπερασμένες ιδεολογίες και ο εγωιστικός εθνικισμός εξακολουθούν να φαίνονται πολύ εύκολα στην πολιτική. Τα αποτελέσματα αυτού είναι πασιφανή, καθώς η σύγκρουση και ο πόλεμος καταστρέφουν τις ζωές τόσων πολλών. Αυτοί οι πόλεμοι, οι συγκρούσεις, οι υποψίες και οι δυσπιστίες επιφέρουν ασύλληπτο πόνο και τραύμα – ένα είδος παγκόσμιου «αυτό-τραυματισμού». Η εφέλκυση της Χριστικής αρχής μέσα σε όλους μας σίγουρα πρέπει να είναι η θεραπεία, γιατί αυτή είναι η απελευθερωτική ενέργεια που θα επιφέρει την «θεραπεία των εθνών». Σύμφωνα με τα λόγια του ποιητή, R S Thomas*:

Ας μείνουμε, τότε, στην παύση
του τραυματισμού μας, ώσπου η σιωπή
να γίνει χρυσός και η αγάπη είναι
μια στιγμή που αιώνια υπερεπαρκεί.

Αυτός είναι ο λόγος που στην καθημερινή μας εργασία των τριγώνων, βεβαιώνουμε με σιγουριά: «Είθε ο Χριστός να επιστρέψει στην Γη!»

*R S Thomas: No Truce With the Furies (1995)

World Invocation Day Video 2023

As we seek to do our part in building right relations in the world, let us also invoke the aid of higher spiritual forces. The Great Invocation is a world prayer for all people of goodwill of all faiths. Please use it on World Invocation Day, June 3, 2023.

Watch the original video on World Invocation Day

Watch another video on World Invocation Day

Help promote World Invocation Day. Share this information with others.

Great Invocation Translation : Thai

Testing

 

Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης 2023

Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης
3 Ιουνίου 2023

Η Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης είναι μια μέρα προσευχής και εστιασμένης πνευματικής επαφής, κατά την οποία άνθρωποι από κάθε πίστη και πνευματικό μονοπάτι ενώνονται σε μία επίκληση προς το Θείο. Η ενωμένη τους έκκληση εστιάζεται μέσω της Μεγάλης Επίκλησης και καλεί το φως και την αγάπη να εισέρθουν στην ανθρώπινη συνείδηση για την γέννηση της ψυχής της ανθρωπότητας επί της γης. Σας προσκαλούμε να συμμετέχετε μαζί με χιλιάδες άλλους ανά τον κόσμο, με την εκφώνηση της Μεγάλης Επίκλησης αυτή την ημέρα.

* Πολλές θρησκείες πιστεύουν σε έναν Παγκόσμιο Δάσκαλο, έναν «Ερχόμενο», τον οποίον αποκαλούν με διάφορα ονόματα, όπως Κύριος Μεϊτρέγια, Ιμάμ Μαχντί, Κάλκι Αβατάρ και Μποντισάτβα. Αυτές οι εκφράσεις χρησιμοποιούνται ορισμένες φορές σε διασκευές της Μεγάλης Επίκλησης για ανθρώπους συγκεκριμένων δογμάτων.

Περισσότερα για την Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης

Λήψη Εημερωτικού Δελτίου σε μορφή PDF
Αρχική Σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Παγκόσμια Σύγκρουση και το Μονοπάτι προς τις Ορθές Σχέσεις

Η Δρ. Τσαρίκα Μαρασίνγκε είναι σύμβουλος για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τα Δικαιώματα των Παιδιών και μέλος του Συμβουλίου Διαχείρισης του Κέντρου Βίσβα Νικετάν για την Ειρήνη, στην Σρι Λάνκα.

Ούτε ο σπόρος της αγάπης, ούτε ο σπόρος του μίσους μεγαλώνει στο χώμα της Μητέρας Γης, παρά μέσα μας, στις  καρδιές και στους νόες των ανθρωπίνων όντων, των παιδιών της που είμαστε προικισμένοι με μια συνείδηση διαφορετική από όλων των άλλων έμβιων όντων. Κάθε διαχωρισμός βάσει φυλής, θρησκείας, κάστας και τάξης χτίζεται στις καρδιές και τους νόες των ανθρώπων και όχι με τούβλα και τα τσιμεντένια τείχη που φτιάχνουν οι άνθρωποι στον έξω κόσμο. Για να βιώσουμε εξωτερικά την ειρήνη με τον ανθρώπινο, ζωικό και φυτικό κόσμο χρειάζεται να υπερβούμε τον εγωκεντρικό τρόπο σκέψης μας  που βασίζεται στο «εγώ», «εμένα», «μου», στο «οικογένεια μου», «θρησκεία μου», «φυλή μου», «χωριό μου», «χώρα μου», χάριν μίας παν-περιεκτικής κοσμικής συνείδησης που τιμά και σέβεται όλα τα αισθαντικά όντα. Όσοι επιθυμούν να δουν έναν ειρηνικό, βιώσιμο, δίκαιο και ευτυχισμένο κόσμο χρειάζεται να ασκήσουν τις νοητικές και πνευματικές τους ικανότητες πάνω στην βάση της κοσμικής συνείδησης. Η διαδικασία αφύπνισης αυτής της κοσμικής συνείδησης χρειάζεται να εκτυλίσσεται από την σύλληψη στην μήτρα της μητέρας, σε όλη την διάρκεια της ζωής· στην παιδική ηλικία, στην εφηβεία, στην ωριμότητα και στα γηρατειά μέχρι και τον τελικό και αναπόφευκτο θάνατο. Η αφύπνιση της κοσμικής συνείδησης δεν αφορά μόνο το άτομο· αφορά εξίσου τις οικογένειες, τις ομάδες, τα σχολεία, τους εργασιακούς χώρους, τις αστικές και αγροτικές κοινότητες, τα έθνη και τον ανθρώπινο πληθυσμό του κόσμου συνολικά.

Ο Βούδδας έκανε την ριζοσπαστική ανακάλυψη ότι δεν υπάρχουμε ως μεμονωμένα όντα. Είδε ότι ο «εαυτός» είναι μια αυταπάτη που προξενεί βάσανα και μας αποξενώνει από την ελευθερία και το μυστήριο της ζωής. Η δοξασία της αιτιότητας που ονομάζεται «πατίκα σαμουπάντα» ή εξαρτημένη παραγωγή (συν-έγερση), η βαθύτερη αποκάλυψη του Βούδδα, αναπτύσσει μεστά την πραγματικότητα της ζωής: την ύπαρξη του εαυτού και του κόσμου βάσει ψυχοσωματικών γεγονότων που αλληλορυθμίζονται και αλληλοεπιδρούν, ανακύπτουν και αποχωρούν.

Παραθέτοντας:

«… στην εξάρτηση από το αίσθημα ενυπάρχει η λαχτάρα· στην εξάρτηση από την λαχτάρα ενυπάρχει η αναζήτηση· στην εξάρτηση από την αναζήτηση ενυπάρχει το κέρδος· στην εξάρτηση από το κέρδος ενυπάρχει η λήψη αποφάσεων· στην εξάρτηση από την λήψη αποφάσεων ενυπάρχει η επιθυμία και η λαγνεία· στην εξάρτηση από την επιθυμία και την λαγνεία ενυπάρχει η προσκόλληση· στην εξάρτηση από την προσκόλληση ενυπάρχει η κτητικότητα· στην εξάρτηση από την κτητικότητα ενυπάρχει η τσιγκουνιά· στην εξάρτηση από την τσιγκουνιά ενυπάρχει η προσπάθεια διασφάλισης· εξαιτίας της προσπάθειας διασφάλισης δε, παράγονται διάφορα κακά και νοσηρά φαινόμενα: η αρματωσιά με ρόπαλα και όπλα, οι συγκρούσεις, οι καυγάδες και οι διενέξεις, τα προσβλητικά λόγια, οι λίβελοι και οι ψευτιές».
Μαχανιντάνα Σούττα DN 15

Ο δρόμος προς τις ορθές σχέσεις είναι η ορθή απόκριση στην παγκόσμια σύγκρουση. Αυτός χρειάζεται να δημιουργηθεί με την αναγνώριση των ιχνών που άφησαν οι προηγούμενες γενιές που βάδισαν σ’ αυτό το μονοπάτι. Ενδεχομένως η ανθρωπότητα να επιβίωσε στον πλανήτη, έστω και ως τώρα, εν μέσω των πλέον επιθετικών συγκρούσεων και πολέμων για χιλιετηρίδες, επειδή οι προηγούμενες γενιές εδραίωσαν ευεργετικές ιδέες και συνθήκες κατάλληλες για την ευημερία των ανθρώπων. Παράλληλα, στο μονοπάτι υπάρχουν και οι λασπωμένες πατημασιές των προηγούμενων γενεών που συνέβαλλαν στην αποσταθεροποίηση του κόσμου μας. Η δόμηση ορθών σχέσεων θα έπρεπε να ξεκινά από την καρδιά και τον νου καθενός από τα οχτώ δισεκατομμύρια ανθρώπων που βρίσκονται τώρα στον πλανήτη γη, ή έστω καθενός από ένα κρίσιμο πλήθος.

Η διαρκής εξωτερική ειρήνη που θα τερματίσει την παγκόσμια σύγκρουση μπορεί να επιτευχθεί μόνο εφόσον τα άτομα πετύχουν την εσωτερική ειρήνη, την παύση της εσωτερικής τους σύγκρουσης. Πριν δυόμιση χιλιετηρίδες, ο Βούδδας αναγνώρισε την ευγενή αλήθεια της κάθαρσης του νου από το κακό και της καλλιέργειας ενός αγνού νου:

«Ο νους είναι προάγγελος όλων των νοητικών φαινομένων· είναι ο αρχηγός τους· ο νους τα δημιουργεί. Όταν κάποιος μιλά ή δρα με έναν κακό νου, βρίσκει τα «ντούκα» (βάσανα ή έλλειψη ικανοποίησης) στο κατόπι του, ακριβώς όπως ο τροχός έρχεται μετά τα ίχνη από τις οπλές του βοδιού που σέρνει το κάρο».
Στίχος 1: Νταμαπάντα

«Ο νους είναι προάγγελος όλων των νοητικών φαινομένων· είναι ο αρχηγός τους· ο νους τα δημιουργεί. Όταν κάποιος μιλά ή δρα με αγνό νου, βρίσκει τη «σούκα» (ευτυχία) στο κατόπι του, ακριβώς όπως βρίσκει και τον ίσκιο του που ποτέ δεν τον εγκαταλείπει».
Στίχος 2: Νταμαπάντα

Η επιδίωξη της δημιουργίας μιας παγκόσμιας συνείδησης που αυξάνει την ευημερία των πάντων – ανθρώπων, χλωρίδας και πανίδας, αλλά και ο αέρας που αναπνέουμε, το νερό που πίνουμε και το έδαφος που καλλιεργούμε, απειλούνται με πρωτοφανή τρόπο στην ιστορία της ανθρωπότητας. Οι αποκαλούμενες υπερ-καπιταλιστικές οικονομικές πολιτικές και τα οικονομικά συστήματα που βασίζονται στην κατανάλωση, οι μη-δημοκρατικές και άκρως δεσποτικές και εξουσιαστικές γεωπολιτικές ιδεολογίες και δομές, τα τοξικά συστήματα και οι συγκεντρωτικές γραφειοκρατικές διαδικασίες, έχουν συνυφάνει την πολιτική και οικονομική δύναμη. Οι φυσικοί πόροι και οι χρηματικοί πόροι έχουν συγκεντρωθεί στα χέρια λίγων που διατηρούν τοπική, εθνική ή παγκόσμια ισχύ και πλούτο περιθωριοποιώντας και εξοστρακίζοντας τους αδυνάμους και μη-έχοντες. Η νοοτροπία της εξάρτησης που καλλιεργείται μέσω της λεγόμενης «οικονομικής βοήθειας» και η παγίδα της «αναδιάρθρωσης χρέους» στέλνει τις ζωές της παρούσας και των μελλοντικών γενεών του υποανάπτυκτου κόσμου στην γκιλοτίνα. Η μοιραία αυτή τάση έχει σχεδόν φτάσει να προξενήσει ενδεχομένως ανεπανόρθωτη βλάβη παγκόσμια, στο προαιώνιο δίκτυο παραδοσιακών πίστεων που εμπλουτίζουν και ενδυναμώνουν. Η ανθρωπότητα δεν έχει χρόνο για χάσιμο. Χρειάζεται να διακρίνει τον οδικό χάρτη για τις ορθές σχέσεις και να περάσει στην εφαρμογή. Ο κόσμος έχει απόλυτη ανάγκη την εφαρμογή μιας μη-βίαιης κοινωνικής αλλαγής με την ενδυνάμωση των κοινοτήτων σε περιφερειακό και αστικό επίπεδο για την αντιμετώπιση των ριζικών αιτίων που ευθύνονται για την καταστάλλαξη της διαμάχης σε μικρο- και μακροκλίμακα.

Οι κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές ανισότητες και αδικίες προξενούν βάσανα, δυσχέρειες, δυστυχία και δυσαρμονία σε τόσο πολλές κοινότητες. Η μεταμόρφωση της συνείδησης των ατόμων και των ομάδων στην κατεύθυνση της συμπόνιας και της ειρήνης αντιπροσωπεύει ένα ουσιαστικό βήμα για την δημιουργία ενός δίκαιου και ειρηνικού κόσμου. Πέρα από την μεταμόρφωση του εγωιστικού νου με την εστίαση του σε μία παν-περιεκτική παγκόσμια συνείδηση, χρειάζεται επιπλέον να εργαστούμε για την απελευθέρωση των εξαθλιωμένων, υποβαθμισμένων πληθυσμών από τον κλοιό της αδυναμίας, της ανημποριάς και της απόγνωσης και να τους συνδράμουμε ώστε να ανακαλύψουν το δυναμικό τους και την δύναμή τους να αναβαθμίσουν τη ζωή τους προς το καλύτερο. Κατά την ανοικοδόμηση της ζωής των αγροτικών και αστικών κοινοτήτων, χρειάζεται πρώτα και κύρια να αναθερμάνουμε το πνεύμα της συλλογικής κοινότητας στην καρδιά και τον νου των ανθρώπων.

Σε κάθε επίπεδο της ανθρώπινης κοινωνίας, λειτουργούν τέσσερα αλληλένδετα ελαττώματα τα οποία ο Βούδδας αποκάλεσε ψυχολογική αποξένωση (τσάντα), απέχθεια (ντβέσα), φόβο (μπάγια) και ψευδαίσθηση (μόχα). Οι Τέσσερις Θείες Εστίες (Τέσσερις Μπράχμα Βιχάρας) που αποκάλυψε ο Βούδδας, η Αγαπητική Καλοσύνη (Μέττα), η Συμπόνια (Καρούνα), η Ανιδιοτελής Χαρά (Μουντίθα) και η Ψυχραιμία (Ουπέκχα) αποτελούν εξαιρετική συνταγή για την θεραπεία της καρδιάς και του νου μας από τις εγωκεντρικές και εγωιστικές ασθένειες, αλλά και για να διευρύνουμε τη συνείδηση μας τόσο ώστε να αγκαλιάσει όλα τα αισθαντικά όντα. Οι βουδδιστικές έννοιες της κοινοκτημοσύνης (ντάνα), της ευλαλίας (πρίγια βατσάνα), της εποικοδομητικής δραστηριότητας (αρτχατσάρυα) και της ισότητας (σαμανατμάτα) μπορούν επίσης να συμβάλλουν στην αφύπνιση αυτού του πνεύματος της κοινότητας.

Ας αναλάβουμε την αποφασιστική δέσμευση να πραγματοποιήσουμε μια αυθεντική συνεισφορά στην διάρκεια της ζωής μας, αφήνοντας ευεργετικά χνάρια στο μονοπάτι προς τις ορθές σχέσεις. Αυτά θα αλλάξουν το πεπρωμένο των τωρινών και των επερχόμενων γενεών και θα καταστήσουν τον πλανήτη «γη» έναν κατοικήσιμο και ειρηνικό τόπο διαμονής για κάθε ζωή.   §

Λήψη Ενημερωτικού Δελτίου σε μορφή PDF
Αρχική Σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Ομαδική Συνείδηση μέσω Σύγκρουσεων

Καθώς εξετάζουμε το μονοπάτι από την σύγκρουση προς τις ορθές σχέσεις, χρειάζεται κατ’ αρχήν να διερωτηθούμε κατά πόσο επιθυμούμε τις ορθές σχέσεις. Οι ορθές σχέσεις θα σήμαιναν τον περιορισμό των προνομίων μας καθώς και την εγκατάλειψη των εγωκεντρικών και εγωιστικών στάσεων. Θα απαιτούσαν επιπλέον την σταδιακή εγκατάλειψη της ιδέας του κέρδους. Έτσι, θα έπρεπε να διερωτηθούμε και πάλι: θέλουμε όντως να ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο; Αν αναλογιστούμε την εναλλακτική και λάβουμε υπόψη την κοινή λογική, η απάντηση είναι μάλλον προφανής. Ωστόσο, έχει μεγάλη σημασία να υιοθετήσουμε μια σαφή στάση επί του θέματος.

Τα πνευματικά διδάγματα της Προαιώνιας Σοφίας υπονοούν ότι η επιλογή έχει ήδη γίνει για λογαριασμό μας. Ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε στο σώμα της Θεότητας από την οποία πηγάζει ο νόμος της συμπόνιας ως αναπόσπαστο κομμάτι της Φύσης της κι αυτος εκφράζεται ως ορθές σχέσεις, αγαπητική κατανόηση ή ενεργά εκδηλωνόμενη αγάπη[1]. Παρ’ όλα αυτά, ο στοχασμός επί του θέματος από την οπτική της επιθυμίας παραμένει σχετικός, καθώς τα συναισθήματά μας παίζουν σημαντικό ρόλο στην ανάδυση από την σύγκρουση, στην αρμονία.

Στο πλαίσιο της εξελισσόμενης συνείδησης που αποτελούμε ως άτομα, ομάδες ή ως η μεγαλύτερη ομάδα της ανθρωπότητας με τις υπο-ομάδες της, χρειάζεται να αναγνωρίσουμε ότι οι ορθές σχέσεις δεν αποτελούν πάντοτε προτεραιότητα μας έναντι του προσωπικού συμφέροντος, πράγμα που γνωρίζουμε από την ζωή μας. Στον σημερινό κόσμο, η ηθική είναι υπό αμφισβήτηση, αν όχι αντικείμενο γελιοποίησης. Ως πολιτισμός δε, μπορούμε και στρέφουμε αναίσχυντα την πυξίδα μας προς απτούς στόχους παρά προς υποκειμενικούς και αιώνιους. Ο πολιτισμός μας είναι πολύ υλιστικός, η παγκόσμια σκεπτομορφή είναι πολύ υλιστική και οι αξίες μας φαίνεται ότι αξιολογούνται βάσει του δείκτη του χρηματιστηρίου συχνότερα από ό, τι θα έπρεπε. Ο πολιτισμός μας είναι βέβαια αποτέλεσμα της εξελισσόμενης κατάστασης της συνείδησης της ανθρωπότητας και φύεται από τα ένστικτα επιβίωσής της, τις ορέξεις της, τις φιλοδοξίες της. Ρωτάμε λοιπόν, ποιος άνθρωπος που έχει τα λογικά του θα θυσιάσει για το καλό του συνόλου; Ποιος δώσει προτεραιότητα στο Πνεύμα; Μπορούμε να ζητήσουμε τόσα πολλά από τις εκκλησίες; Στο σημερινό κλίμα, τι μπορούμε να περιμένουμε από τα άτομα, από τους ισχυρούς ή από τα έθνη; Δεν αφαιρέσαμε ποτέ την απληστία και την χωριστικότητα από τις ρίζες της σχέσης μας με τη ζωή, οπότε πως μπορούμε τώρα να περιμένουμε ότι θα βρούμε τον δρόμο μας έξω από την σύγκρουση;

Κι όμως, όπως πειστικά γράφει η Αλίκη Μπέιλι, οι ενέργειες της ζωής της ψυχής ρυθμίζουν όλες μας τις συναλλαγές στο φυσικό πεδίο σταδιακά. Πρέπει συνεπώς να γίνει κατανοητό ότι ακόμη και άνθρωποι με αγνά κίνητρα και προθέσεις και με υψηλές αρχές, μπορεί να εξωθηθούν σε ανταγωνιστικές δραστηριότητες[2].

Καθώς αναλογιζόμαστε αυτές τις απόψεις, η σύγκρουση φτάνει να φαίνεται ως απαραίτητη συνέπεια της εξέλιξης. Συνέπεια της συνείδησης που διευρύνεται σύμφωνα με το παρακάτω πρότυπο: διεύρυνση, επαφή, διαμάχη, τριβή και διαμεσολάβηση, επίτευξη της αρμονίας μέσω σύγκρουσης σε μία ευρύτερη κατάσταση συνείδησης. Η οπτική αυτή ζωγραφίζει την ανθρώπινη οικογένεια να ευημερεί ως μονάδα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη εικόνα. Μια εικόνα που ξεχνάμε με ευκολία όταν επιτρέπουμε στην σύγκρουση να μας απορροφά και όταν αφήνουμε την ταυτότητα μας να αποκρυσταλλώνεται βάσει των κερδών που επιδιώκουμε ή των απωλειών που προσπαθούμε να αποφύγουμε.

Για αυτόν τον λόγο, αν και η σύγκρουση είναι αναντίρρητο γεγονός της ζωής και εκτυλίσσεται εμπρός στα μάτια μας σε πεδία διαφόρων πυκνοτήτων, χρειάζεται να εκπαιδευτούμε να στρέφουμε την ματιά μας υπεράνω και πέραν αυτής, στον κόσμο του νοήματος. Εκεί, μέσω ορθού προσανατολισμού και ορθών δεδομένων, το νόημα μπορεί να ενδυθεί μια σοφά εμπνευσμένη κατανόηση των συγκρούσεων που βιώνουμε. Μπορούμε να επιδιώξουμε την σύλληψη της εσωτερικής ενότητας όλων των πραγμάτων και της πραγματοποίησής της μέσω της διαφορετικότητας. Η διαδικασία αυτή θα προσφέρει προσανατολισμό και έμπνευση στις μικρότερες αισθαντικές ζωές από τις οποίες αποτελούμαστε ακόμη κι εμείς οι ίδιοι. Μ’ άλλα λόγια, θα ρυθμίσει και θα κατευθύνει τις διαδικασίες της συλλογικής μας φαντασίας ώστε να μπορέσουμε να οραματιστούμε και να αισθανθούμε την υπόσχεση των ορθών σχέσεων.

Παρόμοια, θα μας βοηθήσει να συγκεκριμενοποιήσουμε την ιδέα των ορθών σχέσεων σε ιδανικό που εμπνέει την αγάπη και να προσπαθήσουμε να μετουσιώσουμε τις ποιότητές μας που παρεμποδίζουν την διαδικασία της εναρμόνισης μέσω διαμάχης, με το να φανταζόμαστε τι αίσθηση θα είχε η ευεργετική τους εκδήλωση και πως θα μπορούσαν να εκφραστούν στις σχέσεις μας.

Πρόκειται για πρακτικό εγχείρημα και είμαστε υπεύθυνοι γι’ αυτό. Μπορεί η παγκόσμια σύγκρουση να ανακύπτει από την απληστία και την συγκέντρωση δύναμης από τους λίγους και την εξουσία τους επί των πολλών, όμως η πραγματική δύναμη βρίσκεται στα χέρια των μορφωμένων μαζών. Ένας νους που σκιάζεται από επιθυμίες κυβερνά τον κόσμο και ακριβώς η ορθή επιθυμία και η ορθή οπτική θα μας οδηγήσουν από το σκοτάδι, στο φως και από τις ψευδαισθήσεις του σήμερα στο φως της Πραγματικότητας.

Ισχυριζόμαστε ότι δεν έχουμε όντως επιλογή στο αν θα βαδίσουμε τον δρόμο προς τις ορθές σχέσεις, αλλά πως μπορούμε σίγουρα να επιβραδύνουμε την πρόοδο της διαδικασίας και ως εκ τούτου να επιφέρουμε βάσανα, ή να επιλέξουμε έναν ορθό ρυθμό προόδου. Από εμάς εξαρτάται. Εκεί βρίσκεται η ελεύθερη βούλησή μας, η καλή μας θέληση. Τελικά, καθώς οι ορθές σχέσεις εξαρτώνται από την μετουσίωση της συνείδησης του ατομικού εαυτού στην συνείδηση της ψυχής ή του Εγώ, γίνεται κατανοητό ότι η ιδέα των ορθών σχέσεων πάει χέρι με χέρι με την ιδέα της ομαδικής συνείδησης. Ναι, η πρόοδός μας συμπεριλαμβάνει την εγκατάλειψη των προσωπικών μας θησαυρών και μια κάποια απώλεια ταυτότητας, όμως φέρει την υπόσχεση της αιώνιας ευημερίας και του κοινού πλούτου στις πολλές όψεις του, με πρωταρχική την συνείδηση. Δεν είναι αρκετά επιθυμητό;

Καταληκτικά, ενθαρρυνόμαστε να θρέφουμε την φλόγα της καρδιάς και να μετουσιώνουμε την αγάπη, από προσωπική αγάπη, σε αγάπη του πλησίον και της οικογένειας, σε αγάπη του περιβάλλοντός μας συνολικά και, μέσα από τη αγάπη για την πατρίδα, σε αγάπη για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έτσι, η μετουσίωση της αισθαντικής μας ζωής θα οδηγεί από την σύγκρουση σε μια ευρύτερη συνείδηση[3].   §

Λήψη του Ενημερωτικού Δελτίου σε μορφή PDF
Αρχική Σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Από την Διαμάχη στην Αρμονία: Προς Ένα Νέο Πρότυπο Ανθρώπινων Σχέσεων

Οι ανθρώπινοι πολιτισμοί σε όλη την ιστορία έχουν σημαδευτεί από κύκλους πολέμου και βίαιων συγκρούσεων κι όταν ο καθένας από αυτούς τελικά περατώνεται, ένας άλλος εμφανίζεται σε δοσμένο χρόνο. Η έρευνα για τις υποκείμενες αιτίες της διαμάχης, τη φύση της ανθρώπινης ψυχής και τους διάφορους δομικούς και κοινωνιολογικούς συσχετισμούς του πολέμου έχουν φέρει στον ανθρώπινο νου μια κάποια κατανόηση των πολλών μηχανισμών που παράγουν και διαιωνίζουν την σφοδρότητα των συγκρούσεων.

Σήμερα, η ανθρωπότητα κρατά στα χέρια της το κλειδί που μπορεί να μεταστρέψει τον πόλεμο και τη βία σε τάξη, αρμονία και ομορφιά, εμβληματικά στοιχεία της ανώτερης φύσης της. Το κλειδί αυτό πρέπει, ωστόσο, να το οικειοποιηθεί και να το περιστρέψει κι αυτό απαιτεί τη χρησιμοποίηση μιας μετασχηματισμένης ανθρώπινης θέλησης, αφιερωμένης στην εδραίωση ενός νέου πρότυπου ζωής και σκέψης που αντικατοπτρίζει την ύψιστη αρετή και έμφυτη αγαθότητα του ανθρώπου. Είναι ένα έργο που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Η ανθρωπότητα έχει επιτύχει μια νοήμονα αντίληψη του προβλήματος του πολέμου και αναλαμβάνεται δράση σε μεγάλη κλίμακα για την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων του. Αυτό θέτει τα θεμέλια για μια κουλτούρα καλής θέλησης και ορθών σχέσεων όπου το δημιουργικό δυναμικό της ανθρωπότητας, εύρωστο στην ποικιλομορφία του και αδιάσπαστο στην ενότητά του, μπορεί να ανθίσει.

Η αρχή της διαμάχης είναι εγγενής ακόμη και στο μικρότερο άτομο της ουσίας και φτάνει στην πληρέστερη έκφρασή της στην νοήμονα διάκριση του ανθρώπινου νου. Στη ζωή του ατόμου και στην ανθρωπότητα συνολικά, αυτή η αρχή προκαλεί τις διάφορες κρίσεις και εντάσεις που οδηγούν, συχνά μετά από έντονο αγώνα, σε επέκταση και συμπερίληψη. Η διαμάχη αναπόφευκτα παράγει ορθές σχέσεις και ένα οικουμενικό πνεύμα καλής θέλησης, ωστόσο μια τέτοια έκβαση δεν συντελείται αυτόματα. Μόνον όταν επιθυμία και θέληση είναι αμφότερες παρούσες και σε επαρκή βαθμό, μπορούν οι κρίσεις που προκαλούν οι διαμάχες να μετατραπούν στους «καλύτερους αγγέλους» της ανθρώπινης φύσης.

Μια τέτοια κατάκτηση συνεπάγεται γνώση και κατανόηση της διαμάχης σε κάθε επίπεδο και οι σύγχρονες μελέτες βίαιων συγκρούσεων στην διεθνή αρένα έχουν συγκεντρώσει ένα ολοκληρωμένο σύνολο γνώσης σχετικά με το θέμα, η επίγνωση του οποίου μπορεί να φανεί σε διάφορους ορισμούς[1] που έχουν προταθεί. Οι περισσότεροι εξ αυτών εστιάζονται στην απόκλιση και την ασυμβατότητα συμφερόντων ή στόχων, με βάση τις αντιλήψεις και τις πεποιθήσεις των μερών. Μια πληρέστερη κατανόηση επιτυγχάνεται όταν αυτοί οι ορισμοί εξετάζονται από κοινού με δύο στενά συνδεδεμένα στοιχεία: τη βία και την ειρήνη.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει τη βία[2] ως «την εσκεμμένη χρήση σωματικής βίας ή δύναμης, απειλούμενης ή πραγματικής, κατά του εαυτού, άλλου προσώπου, κατά ομάδας ή κοινότητας, η οποία είτε οδηγεί είτε έχει μεγάλη πιθανότητα να οδηγήσει σε τραυματισμό, θάνατο, ψυχολογική βλάβη, κακή ανάπτυξη ή στέρηση». Η απουσία άμεσης ή προσωπικής βίας (π.χ. εσκεμμένη/φανερή σωματική βλάβη) δεν σημαίνει ειρήνη. Υπάρχουν πολλές μορφές έμμεσης βίας που είναι παρούσες στις «σιωπηλές» συγκρούσεις και, εάν αφεθούν χωρίς να αναγνωριστούν, μπορούν να προκαλέσουν βία στην πιο άμεση μορφή της. Ένα από αυτά, η δομική βία[3], βρίσκεται στην άνιση κατανομή της εξουσίας, των πόρων και των δικαιωμάτων μεταξύ των ομάδων (το κλασικό παράδειγμα του Johan Galtung: «αν οι άνθρωποι λιμοκτονούν όταν αυτό είναι αντικειμενικά αποτρέψιμο, τότε διαπράττεται βία»). Μια άλλη, η πολιτιστική βία[4], εμφανίζεται όταν οι αξίες, η γλώσσα, η ιδεολογία, η θρησκεία και η συνολική κοσμοθεωρία μέσα σε μια κοινωνία επιτρέπουν ή δικαιολογούν την ύπαρξη άμεσης βίας (π.χ. το απαρτχάιντ στην Νότια Αφρική).

Η Ειρήνη[5] συχνά εννιολογείται[6] με αρνητικές και θετικές συνιστώσες. Η αρνητική ειρήνη αναφέρεται «στην απουσία βίας ή φόβου βίας», ενώ η θετική ειρήνη περιλαμβάνει «τις στάσεις, τους θεσμούς και τις δομές που δημιουργούν και υποστηρίζουν ειρηνικές κοινωνίες».

Η αρνητική ειρήνη εστιάζεται στην κατάργηση της άμεσης βίας, ενώ η θετική ειρήνη επιδιώκει να εξαλείψει επιπλέον και την έμμεση (δομική, πολιτιστική) βία. Η χρησιμότητα ενός θετικού πρότυπου ειρήνης είναι ότι κατευθύνει την προσοχή σε άλλα σημαντικά στοιχεία της κοινωνίας, όπως η οικονομία, η ευημερία, η συμπερίληψη και η δικαιοσύνη, όπου συχνά ενυπάρχουν οι βαθύτερες αιτίες της άμεσης βίας και του πολέμου. Η σχέση μεταξύ ειρήνης και διαμάχης μπορεί να γίνει περισσότερο κατανοητή μέσα από την θεωρία της Παρατεταμένης Κοινωνικής Σύγκρουσης του Edward Azar[7], η οποία δείχνει πώς η υποβάθμιση των ανθρώπινων αναγκών υπόκειται των κοινωνικών συγκρούσεων.

Η ακαδημαϊκή μελέτη των διεθνών σχέσεων έχει δημιουργήσει τρεις κύριες κοσμοθεωρίες που επιδιώκουν να κατανοήσουν τη συμπεριφορά και την πολιτική αποφάσεων που διέπουν ένα ευρύ φάσμα κρατικών ενεργειών — η πιο σημαντική από τις οποίες είναι η απόφαση για εμπλοκή σε ένοπλες συγκρούσεις.

Ο ρεαλισμός[8] βασίζεται στην έννοια των εγωιστικών κρατών που ανταγωνίζονται για ισχύ και ασφάλεια και ενώ επιπρόσθετα ασκεί κριτική στον αφηρημένο ηθικό διάλογο που παρεμβάλλεται στην πολιτική πραγματικότητα. Ο φιλελευθερισμός[9] υποστηρίζει ότι η επέκταση της δημοκρατίας, των οικονομικών σχέσεων και της πολυμέρειας σε όλο τον κόσμο συμβάλλουν στην ειρήνη και ότι οι διεθνείς θεσμοί αποτελούν ένα μέσο δια του οποίου μια ολόκληρη σειρά από διεθνείς παράγοντες μπορούν να συνεργαστούν. Ο κονστρουκτιβισμός[10] τονίζει τον τρόπο με τον οποίο η διεθνής πολιτική διαμορφώνει την κουλτούρα, τις ιδέες, τις συλλογικές αξίες και τις κοινωνικές ταυτότητες. Μη κρατικοί φορείς, συμπεριλαμβανομένων μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ), διεθνικών δικτύων ακτιβιστών και ατόμων αποκτούν σημασία καθώς προωθούν νέες ιδέες και αξίες.

Καμία κοσμοθεωρία από μόνη της δεν μπορεί να λάβει πλήρως υπόψη ή να προβλέψει την δυναμική μεταξύ των διεθνών παραγόντων. Ο ρεαλισμός δεν λαμβάνει υπόψη τη βελτίωση στις διεθνείς σχέσεις και την αύξηση της συνεργασίας, καθώς θεωρεί τις διεθνείς σχέσεις ως μια συνεχή κατάσταση αναρχίας και μια σχέση που δεν καταλήγει πουθενά. Ο φιλελευθερισμός αποτυγχάνει να αναγνωρίσει ότι πολλές δημοκρατικές κυβερνήσεις επιβιώνουν μόνον όταν διατηρούν στρατιωτική ισχύ και ασφάλεια και ότι οι μεταβάσεις σε δημοκρατία μπορεί να είναι βίαιες. Ο κονστρουκτιβισμός δεν αποσαφηνίζει τις κοινωνικές συνθήκες και τις δομές εξουσίας που επιτρέπουν αλλαγές στις αξίες.

Αυτό που χρειάζεται είναι μια προοπτική που χωρίς να δεσμεύεται από κάποια κοσμοθεωρία να μπορεί να τις γεφυρώσει μεταξύ τους, ώστε να επιλύει αυτούς τους εξωτερικά ασυμβίβαστους τρόπους σκέψης, οράματος και δράσης διαμορφώνοντας ένα διατεταγμένο σύστημα προτύπων που αντικατοπτρίζουν την πολύπλευρη και ποικιλόμορφη φύση της ανθρώπινης σκέψης. Ένας τέτοιος συνθετικός τρόπος σκέψης προβάλλει μέσα από την διαμάχη ανάμεσα σ’ αυτές τις ανταγωνιστικές ιδεολογίες, αναγνωρίζοντας την ματαιοπονία οποιασδήποτε από αυτές να εξηγήσει τις διεθνείς σχέσεις στην πληρότητά τους, καθώς και ότι όλες από κοινού προσεγγίζουν καλύτερα την αλήθεια.

Η αρχή της διαμάχης υπόκειται της ανθρώπινης εξέλιξης και αποβαίνει πλεονέκτημα όταν ανυψώνεται στο φως της ψυχής, παράγοντας κατ’ αυτό τον τρόπο μια ένωση μέσα στον εαυτό και με τους άλλους. Όταν εστιάζεται αποκλειστικά στις πολλές διαφοροποιήσεις της εξωτερικής μορφής, η διαμάχη γίνεται ο εχθρός της αγάπης και των ορθών σχέσεων, αντί να καταστεί η δύναμη που επιφέρει ανάπτυξη, σοφία, γνώση, ομορφιά και όλες τις διάφορες ποιότητες που καθίστανται εφικτές μέσω της οδύνης και του αγώνα της ανθρώπινης εμπειρίας.

Το κλειδί για την μετουσίωση της διαμάχης σε ευκαιρία και επίτευξη έγκειται στην ορθή εφαρμογή της καλής θέλησης. Η καλή θέληση αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα σε κάθε ανθρώπινη σχέση, όντας αγάπη σε έκφραση. Είναι το θεμέλιο της αληθινής ειρήνης που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τον ορθό χειρισμό και την διαχείριση της διαμάχης. Ωστόσο, η κατάπαυση βίαιων συγκρούσεων είναι μόνο το πρώτο βήμα για την δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών κάτω από τις οποίες μπορεί να προωθηθεί το πνευματικό δυναμικό της ανθρωπότητας ώστε να δημιουργεί, να δομεί, να αγαπά και να ακτινοβολεί εκείνη την «ειρήνη που ξεπερνά την κατανόηση». Όταν το αγνό και αμερόληπτο πνεύμα της καλής θέλησης βρίσκει έκφραση, εξαπλώνεται γρήγορα. Ό,τι παρεμποδίζει τη σύνθεση και στέκει εμπόδιο στην ορθή κατανόηση επισκιάζεται και αντικαθίσταται από μια αρμονία στην οποία η αγάπη, κατευθείαν μέσα από την Καρδιά του Θεού, εισέρχεται σε κάθε καρδιά.   §

1. Pruitt, Dean, Rubin, Jeffrey, and Hee Kim, Sung. Social Conflict: Escalation, Stalemate, and Settlement. Boston: McGraw-Hill, 2004.
2. World Health Organization, World report on violence and health, November 2002
3. The Open University, Questioning crime: social harms and global issues
4. J. Galtung, “Cultural Violence”, Journal of Peacce Research, Vol. 27, No. 3. (Aug., 1990) pp. 291-305.
5. United Nations, Peace means dignity, well-being for all, not just absence of war - UN officials, September 2014
6. Vision of Humanity, Defining the Concept of Peace: Positive & Negative Peace.
7. Ramsbotham, O. (2005). The analysis of protracted social conflict: A tribute to Edward Azar. Review of International Studies, 31(1), 109-126.
8. Korab-Karpowicz, W. Julian, “Political Realism in International Relations”, The Stanford Encyclopedia of Philosophy (Summer 2018 Edition), Edward N. Zalta (ed.).
9. Doyle, Michael W. Liberal internationalism: peace, war and democracy. The Nobel Prize.
10. Cristol, Jonathan, 2019. Constructivism. Oxford Bibliographies

Ληψη του Ενημερωτικού Δελτίου σε μορφη PDF
Αρχική Σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

Αφοπλισμός και ο Δρόμος προς την Ειρήνη

Ο MD είναι διπλωμάτης με 12ετή εμπειρία και σήμερα εργάζεται σε θέματα πυρηνικής ενέργειας και αφοπλισμού.

«Επειδή οι πόλεμοι αρχίζουν στο νου των ανθρώπων, γι’ αυτό στο νου των ανθρώπων πρέπει να οικοδομήσουμε την προστασία της Ειρήνης».
Ιδρυτική Πράξη της UNESCO

Ο αφοπλισμός ως όραμα
Ζούμε σε έναν κόσμο όπου το πνευματικό όραμα και οι προσδοκίες εξακολουθούν να απέχουν από την πραγματικότητα και ο αφοπλισμός εντάσσεται σε αυτή τη δυναμική.

Ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών διατηρεί το όραμα επ’ αυτού:

«Άρθρο 1
Σκοποί και αρχές:

1. Να διατηρούν την διεθνή ειρήνη και ασφάλεια και για να επιτευχθεί αυτό: να παίρνουν αποτελεσματικά συλλογικά μέτρα για να προλαβαίνουν και να απομακρύνουν κάθε απειλή της ειρήνης και για να καταστέλλουν κάθε επιθετική ενέργεια ή άλλης μορφής παραβίαση της ειρήνης και να πετυχαίνουν, με ειρηνικά μέσα και σύμφωνα με τις αρχές της δικαιοσύνης και του διεθνούς δικαίου, διευθέτηση ή διακανονισμό διεθνών διαφορών ή καταστάσεων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε διατάραξη της ειρήνης.

2. Να αναπτύσσουν ανάμεσα στα έθνη φιλικές σχέσεις […] 

3. Να πετυχαίνουν διεθνή συνεργασία για την επίλυση διεθνών προβλημάτων […]

4. Να αποτελούν ένα κέντρο που θα συντονίζει τις ενέργειες των εθνών για την επίτευξη αυτών των κοινών σκοπών.

Ειδικότερα, ένα από τα πιο ουσιαστικά κείμενα για τον αφοπλισμό στον κόσμο είναι το τελικό κείμενο της (πρώτης) Ειδικής Συνόδου για τον Αφοπλισμό ή SSOD-1 (1978). Παρά τον Ψυχρό Πόλεμο, οι χώρες συμφώνησαν σε συγκεκριμένους στόχους αφοπλισμού που μετά από χρόνια οδήγησαν στις διάφορες συνθήκες, όπως αυτές για τα χημικά όπλα, τα βιολογικά όπλα, το εμπόριο όπλων, την μη διάδοση των πυρηνικών όπλων ή τις πυρηνικές δοκιμές κτλ. Σήμερα, υπάρχουν νέες προκλήσεις (δηλαδή, η βία με πυροβόλα όπλα, η τεχνητή νοημοσύνη ή μια συνθήκη πυρηνικού αφοπλισμού), αλλά αρκετά από αυτά που μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης έχουν ήδη εντοπιστεί και συζητηθεί χρόνια πριν. Η Ατζέντα του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ για τον Αφοπλισμό αποτελεί ένα πιο σύγχρονο παράδειγμα για το τι μπορεί να γίνει.

Η τρέχουσα κρίση
Ως γνωστόν, ωστόσο, το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών αντιμετωπίζει μια κρίση ισχύος, όπως και η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει μια κρίση, κι αυτό επιδρά στην αποτελεσματικότητα των μέτρων για τον αφοπλισμό. Καθώς η διπλωματία είναι ακόμα οργανωμένη γύρω από τα έθνη, όλοι σχεδόν οι διπλωμάτες συμμετέχουν στις συναντήσεις με οδηγίες από την πρωτεύουσά τους, οι οποίες συνιστούν μέρος μιας ευρύτερης εθνικής στρατηγικής που δεν αλλάζει ιδιαίτερα με την πάροδο του χρόνου. Δίνεται άφθονος χώρος για νοητικές και προκατασκευασμένες δηλώσεις και ελάχιστος χώρος για την καρδιά. Τα εθνικά συμφέροντα μπαίνουν σε πρώτη μοίρα σε σχέση με μια περισσότερο παγκόσμια προσέγγιση. Τα έθνη εξακολουθούν να θεωρούν ότι είναι οι αρμόδιοι και ότι τα προβλήματα θα πρέπει να επιλυθούν από τη δική τους οπτική διάσταση. 

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε σήμερα: υπάρχουν τουλάχιστον 101 ένοπλες συγκρούσεις που διεξάγονται στον κόσμο[1], σχεδόν μία στις δύο χώρες. Οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες βρίσκονται σε άνοδο, με ένα ρεκόρ 2,13 τρισεκατομμυρίων δολαρίων το 2021[2], ως επί το πλείστον συγκεντρωμένες σε ελάχιστες χώρες, των οποίων τα όπλα αρκούν για να καταστρέψουν τον πλανήτη αρκετές φορές. Η Διάσκεψη για τον Αφοπλισμό δεν μπόρεσε να οδηγήσει σε συναίνεση για τις διαπραγματεύσεις από το 1997, ενώ ο πόλεμος στην Ουκρανία βάθυνε τις πολιτικές διαφορές και τη στασιμότητα σε όλα σχεδόν τα φόρουμ για τον αφοπλισμό. Πιο πρόσφατα, ακόμη και η ανθρώπινη επιβίωση τέθηκε σε κίνδυνο όταν αναφέρθηκε η ιδέα ενός πυρηνικού πολέμου από κυβερνητικούς αξιωματούχους κρατών με πυρηνικό εξοπλισμό.

Τα κίνητρα πίσω από αυτήν την πραγματικότητα είναι κατανοητά: έχουμε να κάνουμε με τον φόβο επιβίωσης των εθνών και την «αμυντική ασπίδα» που κατασκευάστηκε προς αντιμετώπισή του. Στη ρίζα του βρίσκεται η πλάνη της χωριστικότητας, που οδηγεί σε καχυποψία και επιφέρει μια αίσθηση απειλής, έτσι ώστε η μεγαλύτερη στρατιωτική ισχύς να φαντάζει ως η πιο «λογική» απάντηση.

Αντίθετα, ο διάλογος στα πλαίσια διμερών συναντήσεων (τεχνικών όσο και πολιτικών), περιφερειακών ή πολυμερών φόρουμ, επισκέψεων υψηλού επιπέδου, μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης και διαπραγματεύσεων για τον αφοπλισμό φαίνεται να χάνει έδαφος. Οι λύσεις βρίσκονται ακόμα εκεί, αλλά λείπει η ενέργεια που θα δράσει καταλυτικά για τις αλλαγές. Όλα αυτά στοιχειοθετούν μια κρίση για την οποία δεν είναι εφικτές οι παραδοσιακές λύσεις κι αυτό είναι κάτι που αναστατώνει κάθε ευαίσθητη ανθρώπινη καρδιά.

Προς την Ειρήνη;
Μια πνευματική άποψη μας δείχνει ότι, για να ξεφύγουμε από αυτήν την στασιμότητα, πρέπει να αποκαλύψουμε μια βαθύτερη προοπτική, με την Αγάπη και την Ειρήνη στον πυρήνα μιας ριζικής ώθησης προς την αλλαγή και την Ειρήνη.

Αναμφίβολα, καμία διαπραγμάτευση αφοπλισμού δεν μπορεί από μόνη της να λύσει το πρόβλημα. Έχουμε ανάγκη από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που να αφορά τον αφοπλισμό, τη δικαιοσύνη, το περιβάλλον, το παγκόσμιο χρέος, την πείνα κοκ, θέματα που μπορούν να συνοψιστούν στους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης. Ένα σχέδιο που ίσως θα μπορούσε να συμφωνηθεί είναι μια Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ, της οποίας το Φόρουμ Ειρήνης του Παρισιού αποτελεί ενδιαφέρον παράδειγμα σε εθνικό επίπεδο[3].

Σε κάθε περίπτωση, προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η «ενεργητική συγκατάθεση», χρειάζεται αναρρίπιση της εσωτερικής επαφής στις ανθρώπινες καρδιές και πυροδότηση της καλής θέλησης. Σε διπλωματικό επίπεδο, θα πρέπει να αναζητήσουμε και να υποστηρίξουμε χώρους διαλόγου, όπου άνθρωποι θα μπορούν να συναντώνται και αλλαγές να συμβαίνουν.

Εάν δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν άμεσου χαρακτήρα συναντήσεις, θα πρέπει να επιτρέψουμε σε τρίτες χώρες, οργανισμούς ή διαμεσολαβητές, να θεσπίσουν μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης και διαφάνειας, έτσι ώστε να μπορέσει σταδιακά να διαλυθεί η αρνητικότητα και να εκδηλωθεί το φως της ψυχής.

Η διανοητική περιπλοκότητα και η διπλωματική στασιμότητα σε ότι αφορά τον αφοπλισμό δεν θα πρέπει να μας απογοητεύουν. Πιθανές λύσεις υπάρχουν και οι εμπλεκόμενοι τις γνωρίζουν. Για όσους ενδιαφέρονται, η εσωτερική υποστήριξη τέτοιων γεγονότων συνιστά μια σημαντική υπηρεσία. Για όσους υπηρετούν στο διπλωματικό πεδίο, διόραση και αγάπη είναι εξίσου σημαντικά όσο οι εντολές και οι τύποι, ενώ κάθε γεγονός παρέχει ευκαιρία για την είσοδο ενεργειών και την ενδυνάμωση όλου του πεδίου, ενεργοποιώντας αόρατες δεσμεύσεις και πρόοδο.

Τελικά, η ανθρωπότητα είναι Μία και λαχταρά την Ειρήνη. Ας επιτρέψουμε απλώς να συμβεί.   §

1. The Geneva Academy of International Humanitarian Law and Human Rights, Today’s Armed Conflicts
2. Stockholm International Peace Research Institute, World military expenditure passes $2 trillion for first time
3. Paris Peace Forum

Λήψη του Ενημερωτικού Δελτίου σε μορφή PDF
Αρχική Σελίδα του Ενημερωτικού Δελτίου

April-June 2023

Registration: 2023 Arcane School Conference (London)

Fill in the form below to register to join us in person at the 2023 Arcane School Conference in London which takes place June 3-4.
For more information visit the conference website.

{embed="forms/registration_as_london"}

Μάρτιος 2023

Τα Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ

Η συμβολική διέλευση του ηλίου στο ζωδιακό εστιάζει τις λεπτοφυείς ενέργειες που αντιπροσωπεύουν τα ζώδια. Η διέλευση αυτή ιχνηλατεί την πάροδο του πνευματικού έτους. Το ανώτερο διάλειμμα του ετήσιου κύκλου αρχίζει στον Κριό, με την εαρινή ισημερία στο βόρειο ημισφαίριο και συνεχίζεται μέσω του Ταύρου, έως και το ηλιοστάσιο στο τέλος των Διδύμων. Το διάλειμμα αυτό διαβιβάζει νέες θείες ενέργειες που δίνουν τον τόνο στις πρωτοβουλίες υπηρεσίας του τρέχοντος έτους και γιορτάζεται στα τρία φεστιβάλ του Πάσχα, του Βεσάκ και της Καλής Θέλησης.

Σε γενικές γραμμές, ο Κριός (Πάσχα) διεγείρει τις νοητικές διεργασίες και σχετίζεται με την θεία αγάπη. Ο Ταύρος (Βεσάκ) διεγείρει την ευαίσθητη φύση και συνδέεται με την σοφία και οι Δίδυμοι (Καλή Θέληση) αναζωογονούν την αιθερική ουσία και σχετίζονται με την πνευματική ενότητα – το θείο μέσα στην ανθρωπότητα. Τα φεστιβάλ εστιάζονται στην εισερχόμενη θεία δόνηση και προσφέρουν την ευκαιρία για συνειδητή αλληλεπίδραση με τις νέες πνευματικές επιρροές και για να διευκολύνουμε την πληρέστερη έκφρασή τους στην προσωπική και ομαδική ζωή.

Φεστιβάλ του Βεσάκ (Ταύρος) ............................................................................................................. 5 Μαΐου 2023

Φεστιβάλ της Καλής Θέλησης, Φεστιβάλ του Χριστού, Παγκόσμια Ημέρα Επίκλησης (Δίδυμοι) ....... 3 Ιουνίου 2023

Παρακαλούμε ελέγξτε κατά τόπους για τις ημέρες των Συναντήσεων των Φεστιβάλ.

Περισσότερες πληροφορίες για τα Τρία Πνευματικά Φεστιβάλ, το νόημα και τις επιρροές τους υπάρχουν στους παρακάτω συνδέσμους. Για πληροφορίες σε έντυπη μορφή, χρησιμοποιήστε τα στοιχεία επικοινωνίας στο κάτω μέρος της σελίδας.

www.lucistrust.org/3sf/how_can_we_help  
www.lucistrust.org/3sf      
www.lucistrust.org/3sf/resources

Τα Τρίγωνα είναι μια παγκόσμια δραστηριότητα υπηρεσίας στην οποία συνδέονται άνθρωποι σε ομάδες των τριών, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα πλανητικό δίκτυο Τριγώνων φωτός και καλής θέλησης. Χρησιμοποιώντας μια παγκόσμια προσευχή, την Μεγάλη Επίκληση, επικαλούνται το φως και την αγάπη ως μια υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Περαιτέρω πληροφορίες είναι διαθέσιμες από τα Τρίγωνα κατόπιν αιτήματος.

Το Δελτίο των Τριγώνων απευθύνεται σε ανθρώπους θέλησης και εκδίδεται τέσσερις φορές κάθε χρόνο στην Αγγλική, Γαλλική, Γερμανική, Ελληνική, Ισπανική, Ιταλική, Ολλανδική, Πολωνική, Πορτογαλική, και Ρωσική γλώσσα. Τα Τρίγωνα είναι μια δραστηριότητα του Λούσις Τραστ (Lucis Trust), ενός μη κερδοσκοπικού, εκπαιδευτικού, φιλανθρωπικού ιδρύματος, το οποίο υπάρχει για να προωθήσει τις ορθές ανθρώπινες σχέσεις.

Για περαιτέρω πληροφορίες και έντυπο υλικό γράψτε στα Τρίγωνα:

Το Πλανητικό Δίκτυο

ServiceSpace - https://www.servicespace.org/

Μια οργάνωση που λειτουργεί αποκλειστικά με εθελοντές. Ενθαρρύνει ανθρώπους ανά τον κόσμο να κάνουν μικρές πράξεις υπηρεσίας με στόχο την τόνωση της βασικής γενναιοδωρίας της ανθρωπότητας και τη δημιουργία εσωτερικής και εξωτερικής μεταμόρφωσης. Οι δράσεις τους περιλαμβάνουν μία υπηρεσία καθημερινών θετικών ειδήσεων, μια πύλη πράξεων-καλοσύνης και ένα εστιατόριο δωρεών. Δρουν σε συνεργασία για τη δημιουργία ευκαιριών για υπηρεσία και αλληλοϋποστηρίζονται στις επιλεγμένες πρωτοβουλίες τους για υπηρεσία. 

Ξεκίνησαν βοηθώντας ΜΚΟ με τεχνικές υπηρεσίες και τις τελευταίες δεκαετίες, το ServiceSpace έγινε ομπρέλα για πολλά άλλα έργα βασισμένα στην γενναιοδωρία, ενθαρρύνοντας τους ανθρώπους να συνεισφέρουν ουσιαστικά στον κόσμο γύρω τους. Η πλατφόρμα επεκτάθηκε για να μπορούν οι άνθρωποι να συνδέονται με άλλους που ενδιαφέρονται για υπηρεσία και συμμετοχή σε πρωτοβουλίες υπηρεσίας, μέσω των δράσεών τους, καθώς και για την οργάνωση τοπικών εκδηλώσεων υπηρεσίας. Μέσα από μικρές, συλλογικές πράξεις, εργάζονται για τη μεταμόρφωση του εαυτού τους και του κόσμου.

Unity of Life Meditation Group -1632 A G. Tuazon St., Sampaloc, Μανίλα, Φιλιππίνες www.lucistrust.org/worldwide_network/list_of_groups/asia_and_pacific/unity_of_life_meditation_group

Η ομάδα έχει μορφή Μονάδας Υπηρεσίας – μια ένωση ατόμων που συμμερίζονται τον στόχο του Λούσις Τραστ, για ένα μέλλον βασισμένο σε πνευματικές αξίες και αρχές. Στρέφουν τις προσπάθειες και την κατανόησή τους στην ενεργό υπηρεσία αυτού του σκοπού. Διάγουν ομαδικούς διαλογισμούς στις περιόδους της νέας σελήνης και πανσελήνου και άλλους θεραπευτικούς διαλογισμούς. Οι δραστηριότητές τους περιλαμβάνουν τη συνεργασία με ιατρική ομάδα για την παροχή ιατρικής πρόσβασης σε μια απομακρυσμένη κοινότητα και την συνεργασία με ένα ορφανοτροφείο για βοήθεια στην υγιεινή, την παροχή τροφίμων και την ανάγνωση ιστοριών στα παιδιά.

Τον Οκτώβριο του 2022, ενώθηκαν με άλλες Μονάδες Υπηρεσίας στην Κορέα, την Ιαπωνία και το Βιετνάμ, για ένα διαδικτυακό σεμινάριο που ήταν η πρώτη συνάντηση της Σύναξης της Ασιατικής Εσωτερικής Κοινότητας. Συμφώνησαν να συνδέονται κάθε Κυριακή, να οραματίζονται τις τοπικές τους κοινότητες ως σημεία φωτός και να εκφωνούν την Μεγάλη Επίκληση. Η δεύτερη συνάντηση της ΣΑΕΚ και ο Εσωτερικός Πασχαλινός Διαλογισμός (Πανσέληνος του Κριού) είναι στα σχέδια, σε συνεργασία με το Εσωτερικό Τόκυο, την Νότια Κορέα, την Αιώνια Σοφία – Βιετνάμ και την Καλή Θέληση του Σίδνεϋ, Αυστραλία. Το θέμα είναι Η χρήση της Μεγάλης Επίκλησης για Πνευματική Ενότητα και θα τελειώσει με το Φεστιβάλ του Κριού. Καλείστε να παραβρεθείτε μέσω Zoom, την Κυριακή 9 Απριλίου 2023.

Λεπτομέρειες - Επικοινωνία, Christopher See στο [email protected] ή στο Facebook: https://www.facebook.com/events/582327970476026?ref=newsfeed

Το Παγκόσμιο Δίκτυο Υπηρετών βρίσκεται σε όλο τον κόσμο. Είναι υπηρέτες, των οποίων οι δραστηριότητες εμπνέονται από τις διδασκαλίες της Αιώνιας Σοφίας και βασίζονται στα βιβλία της Αλίκης Μπέιλη. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις Μονάδες Υπηρεσίας και άλλες ομάδες υπηρεσίας που σχετίζονται με το Λούσις Τραστ, ανατρέξτε στην ιστοσελίδα του Λούσις Τραστ, χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο σύνδεσμο: lucistrust/worldwide_network

Έμπνευση μέσω Ευθυγράμμισης

Στον κόσμο των γρήγορων ρυθμών και της συμφόρησης, η εντύπωση ότι δεν έχουμε αρκετό χρόνο για ό,τι προσπαθούμε να επιτύχουμε είναι πολύ γνώριμη. Με την βιασύνη και το άγχος που εμπλέκονται, η ζωή κοιτώντας διαρκώς το ρολόι, επιβαρύνει. Ο στοχασμός στη σιγή επιδιώκεται για την αντιμετώπιση της ενεργειακής εξάντλησης και ανισορροπίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορεί κάποιος να ανακτήσει περισσότερο έλεγχο, συνδεόμενος στενότερα με την επιδιωκόμενη πορεία και την ατομική πνευματική του γραμμή.

Η ευθυγράμμιση είναι επίσης ουσιαστική πτυχή του ομαδικού δημιουργικού έργου. Αποτελεί την βάση του δικτύου των Τριγώνων και άλλων μορφών υπηρεσίας ως σύνδεση με ανώτερες πνευματικές ενέργειες. Αυτές είναι διαθέσιμες στον καθένα ως εκπορεύσεις της ψυχής καθώς και ως ζωτικές ενέργειες θείων σφαιρών και πιο φωτισμένων όντων που επιδιώκουν να βοηθήσουν την ανθρωπότητα. Η πρακτική του διαλογισμού υποβοηθά τη σύνδεση και τη μεστή νοήματος σχέση με τις ανώτερες επιρροές, καθώς κατευθύνει την σκέψη προς το θείο και εκπαιδεύει τον νου στην συγκέντρωση. Έχει περιγραφεί ως «τεχνική του νου που τελικά δημιουργεί ορθή, ανεμπόδιστη σχέση· αυτή είναι ένα άλλο όνομα για την ευθυγράμμιση»[1]. Δημιουργεί τον χώρο όπου μπορεί να καλλιεργηθεί και να ενταθεί η νοητική γαλήνη και όπου η επίμονη και υπομονετική εστίαση σε ένα επιλεγμένο θέμα επιτρέπει την παύση των εξωτερικών ανησυχιών. Ο νους μπορεί να εντυπωθεί από ανώτερες πνευματικές ενέργειες εντός αυτού του σημείου σιγής, της εστιασμένης και εποικοδομητικής έντασης.

Η ικανότητα συντονισμένης και σταθερά δεκτικής ακρόασης αυτού που λέγεται, προκύπτει από την βαθιά εσωτερική σιγή. Αυτή η στάση δημιουργεί έναν χώρο μη-επίκρισης για την είσοδο της φωτισμένης καλής θέλησης εν αναμονή αφομοίωσης και διατύπωσης της κατάλληλης απάντησης. Σ’ ένα θρησκευτικό πλαίσιο, η ίδια σιγή μπορεί να περιγραφεί με όρους πίστης και επαφής στην προσευχή. Η Μητέρα Τερέζα αναφέρθηκε σ’ αυτό, όταν την ρώτησαν τι έκανε όταν προσευχόταν. Απάντησε ότι άκουγε. Στην συνέχεια, όταν ρωτήθηκε τι έκανε ο Θεός, απάντησε ότι κι Αυτός άκουγε.

Τέτοια βαθιά εσωτερική σιγή όπως αυτή, όπως απαιτείται για διαλογισμό, εδραιώνεται σταδιακά μέσω της επιμονής και υπομονετικής απομάκρυνσης σκόρπιων σκέψεων και συναισθηματικών παρεμβολών. Όταν επιτευχθεί τέτοια εσωτερική γαλήνη έστω και φευγαλέα, μπορεί να αποκαλυφθεί μια βαθιά σιγή. Το κενό αυτού του χώρου δεν είναι άψυχο, ούτε πραγματικά άδειο, η ποιότητά του μάλλον υποδηλώνει ομοιότητα με τον μαγνητισμό. Μέσω ακριβούς συντονισμού, προσελκύει ένα ορισμένο επίπεδο δόνησης που ευνοεί την αφηρημένη αντίληψη και την ελεύθερη-από-λέξεις πνευματική επικοινωνία και ίσως εκφράζεται ευκολότερα στις ενέργειες του φωτός και της αγάπης. Οι διαλογισμοί των Τριγώνων κυκλοφορούν τις ίδιες ενέργειες στην υπηρεσία της ανθρωπότητας.

1 Εσωτερική Θεραπευτική, Αλίκη Μπέιλι, σ. 620

Δύναμη στα Δύσκολα

«Αξίζει να θυμόμαστε ότι από άποψη σοφίας και εσωτερικής δύναμης, η στιγμή της μέγιστης ωφέλειας είναι συχνά η δυσκολότερη»[1]. Εξ ου και η έκφραση «δύναμη στα δύσκολα». Η δοκιμασία και η εκπαίδευση του σώματος φέρνουν σωματική ρώμη. Η συναισθηματική δύναμη αναπτύσσεται μέσω του σταθερά αποσπασμένου εναρμονιστικού ρυθμού της ψυχής. Μέσω δε, της ορθής ανάπτυξης και χρήσης του νου, μπορεί να γίνει γνωστή η δύναμη της ψυχής. Ο νους, όντας ένα όργανο που χρησιμοποιεί ο στοχαστής, επιλέγει και απορρίπτει σκεπτομορφές κατά βούληση. Έτσι, μέσω επίπονων πνευματικών δοκιμασιών, το άτομο και η ομάδα αντλούν από την συντηρούσα και διαρκή ενέργεια της ψυχής για αυθόρμητη χρήση στην υπηρεσία.

Ποια είναι η μυστηριώδης δύναμη που εξωθεί τον άνθρωπο να ξεπεράσει φαινομενικά συντριπτικά εμπόδια; Υπάρχει ένας εσώτερος πνευματικός κόσμος που μπορεί να προσεγγιστεί μέσω ορθού νοητικού προσανατολισμού και επιφέρει τη δύναμη του σκοπού και την θέληση-για-επιμονή στο δημιουργικό έργο, παραμερίζοντας κάθε μικρότερη ανησυχία. Αυτή η καθοδηγούσα δύναμη είναι σαν μαγνητική πυξίδα μέσω της οποίας γίνεται αντιληπτός ο ψίθυρος της ψυχής και κρατά τον ζηλωτή σταθερά στην ευθεία και στενή ατραπό προς την ανώτερη πραγματικότητα.

Για να κατανοήσουμε την αληθινή φύση αυτής της εσωτερικής δύναμης του σκοπού, πρέπει να στραφούμε στις πνευματικές διδασκαλίες που ακτινοβόλουν σαν φάρος ανά τους αιώνες. Σύμφωνα με τις διδασκαλίες της Άγκνι Γιόγκα, ο ζηλωτής μαθαίνει να χαίρεται με τα εμπόδια επειδή δεκαπλασιάζουν την επινοητικότητα[2]. Αυτό το φως που καθοδηγεί είναι ο ανώτερος εαυτός που επισκιάζει την προσωπικότητα σε κάθε ενσάρκωση, χαρίζοντας μέρος της εσωτερικής πραγματικότητας στο φυσικό πεδίο, το περιορισμένο από τον χωροχρόνο.

Η εργασία διαλογισμού των Τριγώνων, αντλεί από το εσωτερικό φως και ανυψώνει την ποιότητα της δόνησης του πλανητικού αιθερικού φορέα, της δύναμης ή του ζωτικού σώματος που διαπερνά κάθε μέρος του φυσικού φορέα. Ανάλογη με την «...ζωντάνια ή την νωθρότητα των σπουδαιότερων τμημάτων του αιθερικού σώματος, θα είναι και η αντίστοιχη δραστηριότητα του φυσικού σώματος»[3]. Η ενέργεια ρέει και κυκλοφορεί πιο ελεύθερα μέσα από μια τριγωνική δομή, διότι οι δυνάμεις κατανέμονται ομοιόμορφα στις τρεις πλευρές της. Την ενίσχυση επιβεβαιώνουν οι μηχανικοί που δημιουργούν τριγωνικές κατασκευές, οι οποίες παρέχουν τεράστια υποστήριξη και αντέχουν στο χρόνο και τις δυνάμεις της φύσης.

Επομένως, δεν αποτελεί έκπληξη το ό, τι το φως και η καλή θέληση που εφελκύει ο ομαδικός διαλογισμός των εργατών των Τριγώνων ανά τον πλανήτη, αναπτύσσεται μέσω μιας αίσθησης κοινού σκοπού και αλληλεγγύης. Είναι θυσιαστική υπηρεσία που ενισχύει το αιθερικό δίκτυο και εισάγει το φως. Όταν οι φορείς έκφρασης του ανθρώπου ευθυγραμμίζονται με την ψυχή, ανυψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και μεταμορφώνουν το πνευματικό κλίμα του πλανήτη.

1. Η Ουσία τη Σοφίας, Δαλάι Λάμα (2012), σ.74
2. Άγκνι Γιόγκα, Στροφή 72 (διασκευασμένη)
3. Το Φως της Ψυχής, Αλίκης Μπέιλι, σ. 218-219

Registration: 2023 Arcane School Conference (Geneva)

Fill in the form below to register for the 2023 Arcane School Conference in Geneva which takes place May 27-28.
For more information visit the conference website..

{embed="forms/registration_as_geneva"}

Registration: 2023 Arcane School Conference (New York)

Fill in the form below to register for the 2023 Arcane School Conference in New York which takes place May 5-7.
For more information visit the conference website.

{embed="forms/registration_as_newyork"}